ការមានចិត្តស្មោះ
ដោយប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ
ទីប្រឹក្សាទីពីរក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ
ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យយើងអាចតទល់នឹងការល្បួងដែលទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍របស់យើង តែផ្ទុយទៅវិញ សូមឲ្យយើងពុះពារឲ្យមានភាពសុចរិតទៀងត្រង់កាន់តែច្រើន ៖ ដើម្បីប្រែខ្លួនឲ្យមានការបន្ទាបខ្លួន និងជាសិស្សដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
នៅចុងសតវត្សទី១៨ ម្ចាស់ក្សត្រី ខាតធើរីន នៃប្រទេសរុស្ស៊ី បានប្រកាសថា ទ្រង់នឹងយាងទតភាគខាងត្បូងនៃអាណាចក្ររបស់ទ្រង់ ដែលអមដំណើរដោយអគ្គរាជទូតបរទេសមួយចំនួន ។ អភិបាលនៅតំបន់នោះឈ្មោះ ក្រិចហ្គូរី ផូតឹមឃីន ចង់យកចិត្តភ្ញៀវកិត្តិយសទាំងនោះជាខ្លាំង ។ ម្ល៉ោះហើយ គាត់បានព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាព ដើម្បីបង្ហាញពីស្នាដៃទាំងឡាយនៅក្នុងប្រទេស ។
ក្នុងផ្នែកមួយនៃដំណើរទស្សនកិច្ចនោះ ម្ចាស់ក្សត្រី ខាតធើរីន បានជិះទូកតាមទន្លេ នីបភើរ ហើយបានចង្អុលប្រាប់អគ្គរាជទូតទាំងឡាយពីភូមិតូចមួយនៅជាប់ច្រាំងទន្លេ ដែលមានពេញដោយមនុស្សខិតខំធ្វើការ ហើយរីករាយ ។ មានបញ្ហាតែមួយគត់គឺថា ៖ វាជារឿងបំភ័ន្តភ្នែកប៉ុណ្ណោះ ។ គេឮខ្ទរខ្ទារថា ផូតឹមឃីន បានរៀបធ្វើហាង និងផ្ទះទាំងនោះពីក្ដារកុងផ្លាកេស្ដើងៗ ។ គាត់ក៏បានចាត់កសិករធ្វើការមមាញឹក ដើម្បីបង្ហាញឲ្យឃើញពីសេដ្ឋកិច្ចដ៏សម្បូរបែប ។ នៅពេលក្រុមភ្ញៀវកិត្តិយសចេញផុត កូនចៅ ផូតឹមឃីន បានរុះរើភូមិក្លែងក្លាយនោះចេញ ហើយប្រញាប់ទៅសង់ភូមិបន្ទាប់ទៀតនៅតាមផ្លូវដែលម្ចាស់ក្សត្រីឆ្លងកាត់ ។
សូម្បីតែអ្នកប្រវិត្តវិទូក៏បានដេញដោលការពិតនៃរឿងនេះដែរ ហើយពាក្យ « ភូមិផូតឹមឃីន » បានបញ្ចូលក្នុងវាក្យស័ព្ទរបស់ពិភពលោក ។ ឥឡូវពាក្យនេះត្រូវបានប្រើ នៅពេលមានបំណងចង់ធ្វើឲ្យអ្នកដទៃជឿថា យើងល្អជាងអ្វីដែលយើងមាន ។
តើយើងមានបំណងត្រឹមត្រូវឬទេ ?
វាជានិស្ស័យមនុស្សដែលចង់ឲ្យគេមើលទៅឃើញថាល្អ ។ វាជាមូលហេតុដែលយើងជាច្រើននាក់ខិតខំកែលម្អខាងក្រៅផ្ទះ ហើយជាហេតុផលដែលប្អូនប្រុសកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុនវ័យក្មេងយើងសិតសក់យ៉ាងរៀបរយ ក្នុងករណីដែលគេបានជួបនរណាម្នាក់ពិសេស ។ វាគ្មានអ្វីខុសក្នុងការខាត់ស្បែក បាញ់ទឹកអប់ ឬលាក់ចានប្រឡាក់មុនពេលដែលគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះមកនោះទេ ។ ប៉ុន្តែ បើយើងធ្វើហួសហេតុពេក បំណងដែលចង់ធ្វើឲ្យគេចាប់អារម្មណ៍នេះ អាចផ្លាស់ប្ដូរពីអត្ថប្រយោជន៍ទៅជាការបោកបញ្ឆោតវិញ ។
ព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់បានបន្លឺសំឡេងនៃការព្រមានទាស់នឹងអ្នកដែល « ចូលមកជិត [ព្រះអម្ចាស់] ហើយគោរពប្រតិបតិ្តដល់ [ទ្រង់] ដោយសម្ដី និងបបូរមាត់របស់គេ តែដកចិត្តចេញពី [ទ្រង់] » ។១
ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានការយោគយល់ និងមានព្រះទ័យសណ្ដោសដល់អ្នកមានបាបដែលមានដួងចិត្តរាបទាប និងស្មោះត្រង់ ។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់ប្រឆាំងទាស់នឹងមនុស្សមានពុតដូចជា ពួកអាចារ្យ ពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ី—ពួកទាំងនោះបានព្យាយាមធ្វើត្រឹមត្រូវ ដើម្បីទទួលបានការកោតសរសើរ អំណាច និងទ្រព្យសម្បត្តិនៃលោកិយ តែដំណាលគ្នានោះ គេសង្កត់សង្កិនមនុស្សដែលគួរទទួលបានពរជ័យវិញ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រៀបធៀបពួកគេទៅនឹង « ម៉ុងខ្មោចដែលលាបស ឯខាងក្រៅ ល្អមើលពិតមែន តែខាងក្នុងមានពេញដោយឆ្អឹងខ្មោច និងសេចក្តីស្មោកគ្រោកគ្រប់មុខវិញ » ។២
នោក្នុងសម័យយើង ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលស្រដៀងគ្នាសម្រាប់អ្នកកាន់បព្វជិតភាពដែលព្យាយាម « លាក់អំពើបាបទាំងឡាយរបស់ [ពួកគេ] ឬដើម្បីបំពេញសេចក្ដីឆ្មើងឆ្មៃរបស់ [ពួកគេ] ឬសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាដ៏ឥតប្រយោជន៍របស់ [ពួកគេ] » ។ នៅពេលពួកគេធ្វើដូច្នេះ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា « ស្ថានសួគ៌ដកខ្លួនចេញ ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ថប់បារម្ភ ហើយកាលណាព្រះវិញ្ញាណថយចេញ បព្វជិតភាព ឬសិទ្ធិអំណាចនៃមនុស្សប្រឆាំងនឹងព្រះ » ។៣
តើហេតុអ្វីបានជារឿងនេះកើតឡើង ? តើហេតុអ្វីបានជាពេលខ្លះយើងព្យាយាមឲ្យគេមើលឃើញថាសកម្ម ស្ដុកស្ដម ហើយលះបង់ តែសំបកក្រៅ ពេលដែលខាងក្នុងខ្លួន—យើងបាន « បោះបង់ចោលសេចក្តីស្រឡាញ់ដើម[យើង] ចេញ » ដូចព្យាការីបាននិយាយពីពួកអេភេសូរដូច្នេះ ?៤
ក្នុងករណីខ្លះ យើងប្រហែលជាពុំផ្ដោតទៅលើវត្តមាននៃដំណឹងល្អ ដោយយល់ខុសថា « ឫកពាជាអ្នកគោរពប្រតិបត្តិដល់ព្រះ» ជា « ព្រះចេស្តាដែលមកពីការគោរពប្រតិបត្តិ »វិញ ។៥ វាគ្រោះថ្នាក់ ជាពិសេសនៅពេលដែលយើងបង្ហាញភាពជាសិស្សយើងតែខាងក្រៅ ដើម្បីធ្វើឲ្យអ្នកដទៃចាប់អារម្មណ៍ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ ឬឥទ្ធិពលផ្ទាល់ខ្លួននោះ ។ ពេលនោះហើយដែលយើងប្រថុយខ្លួនទៅជាពួកផារិស៊ី ហើយវាជាពេលដែលត្រូវពិនិត្យមើលដួងចិត្តយើង ដើម្បីកែតម្រូវវិញភ្លាម ។
កម្មវិធីផូតឹមឃីន
ការល្បួងឲ្យមើលទៅល្អជាងការពិតនេះ ពុំមានត្រឹមតែក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនយើងនោះទេ តែអាចមាននៅក្នុងកិច្ចការចាត់តាំងក្នុងសាសនាចក្រផងដែរ ។
ឧទាហរណ៍ ខ្ញុំស្គាល់ស្តេកមួយដែលពួកអ្នកដឹកនាំបានកំណត់គោលដៅប្រចាំឆ្នាំយ៉ាងខ្ពស់ ។ ខណៈដែលគោលដៅទាំងនោះមើលទៅល្អ នោះពួកគេបានផ្តោតតែលើការប្រកាសដ៏ល្អ និងសម្បើម ឬបរិមាណ និងភាគរយវិញ ។
បន្ទាប់ពីគោលដៅទាំងនេះត្រូវបានពិភាក្សា និងយល់ស្រប នោះមានអ្វីមួយបានធ្វើឲ្យប្រធានស្តេកមានការអំពល់ ។ គាត់បានគិតពីសមាជិកក្នុងស្តេកគាត់—ដូចជាគិតអំពី ម្ដាយវ័យក្មេងដែលមានកូនតូចៗ ដែលធ្លាក់ខ្លួនជាស្រ្តីមេម៉ាយថ្មីៗ ។ គាត់បានគិតពីសមាជិកដែលមានបញ្ហាភាពសង្ស័យ ឬភាពឯកា ឬមានស្ថានភាពសុខភាពធ្ងន់ធ្ងរ ហើយគ្មានការធានារ៉ាប់រង ។ គាត់បានគិតពីសមាជិកដែលកំពុងដោះស្រាយជាមួយបញ្ហាលែងលះ ការញៀន គ្មានការងារធ្វើ និងបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ។ ហើយពេលគាត់គិតពីពួកគេកាន់តែខ្លាំង គាត់បានសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរដ៏រាបសារមួយថា ៖ តើគោលដៅថ្មីទាំងឡាយរបស់យើង ជួយដល់សមាជិកទាំងនេះឬទេ ?
គាត់ចាប់ផ្ដើមឆ្ងល់ថា តើកែប្រែគោលដៅស្តេកទាំងនេះ អាចនឹងមានភាពខុសប្លែកយ៉ាងណាវិញ បើពួកគេបានសួរពីដំបូងថា « តើការបម្រើរបស់យើងជាអ្វី » វិញនោះ ?
ម្ល៉ោះហើយប្រធានស្ដេកមួយរូបនេះ បានពិភាក្សានឹងក្រុមប្រឹក្សាខ្លួន ហើយបង្វែរទិសដៅរបស់ពួកគេជាមួយគ្នា ។ ពួកគេបានប្ដេជ្ញាថា ពួកគេនឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យមាន « អ្នកអត់ឃ្លាន … អ្នកកំសត់ទុគ៌ត … អ្នកអាក្រាត … អ្នកឈឺ និងអ្នកដែលរងទុក្ខវេទនា ដើរទៅហួស [ពួកគេ] ដោយពុំយកចិត្តទុកដាក់ដល់ពួកគេដូច្នេះ » ឡើយ ។៦
ពួកគេបានកំណត់គោលដៅថ្មី ដោយយល់ឃើញថា ជោគជ័យជាមួយ គោលដៅ ថ្មីទាំងនេះ មិនអាចវាស់ស្ទង់បានជានិច្ចដោយមនុស្សទេ—ដោយសារថាតើវាស់ទីបន្ទាល់ផ្ទាល់ខ្លួន ក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ ឬការអាណិតអាសូរដល់អ្នកដទៃដូចម្ដេចទៅ ?
តែពួកគេក៏ដឹងដែរថា « បរិមាណ មិនសំខាន់ទេ ។ គុណភាព ទើបសំខាន់ជាង » ។៧
ខ្ញុំឆ្ងល់ថា តើពេលខ្លះគោលដៅអង្គការ និងគោលដៅផ្ទាល់ខ្លួនយើងដូចជាភូមិផូតឹមឃីន ដែរឬទេ ។ តើវាមើលពីចម្ងាយគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ តែបរាជ័យក្នុងការបំពេញតាមតម្រូវការរបស់បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ខ្លួនឬទេ ?
មិត្ត និងបងប្អូនកាន់បព្វជិតភាពជាទីស្រឡាញ់ខ្ញុំអើយ បើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគង់នៅជាមួយយើង ហើយសួររករបាយការណ៍នៃការបម្រើរបស់យើង ខ្ញុំមិនប្រាកដថាទ្រង់នឹងផ្ដោតខ្លាំងទៅលើកម្មវិធី និងស្ថិតិនោះទេ ។ អ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ដឹង គឺជាស្ថានភាពនៃដួងចិត្តយើង ។ ទ្រង់នឹងចង់ជ្រាបពីរបៀបដែលយើងស្រឡាញ់ និងបម្រើអ្នកដែលនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងយើង របៀបដែលយើងបង្ហាញក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះស្វាមីភរិយា និងចំពោះគ្រួសារយើង និងរបៀបដែលយើងសម្រាលបន្ទុករបស់ពួកគេ ។ ហើយព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងចង់ជ្រាបពីរបៀបដែលអ្នក និងខ្ញុំខិតទៅជិតទ្រង់ និងព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ។
តើយើងនៅទីនេះដើម្បីអ្វី ?
វាអាចជាប្រយោជន៍ក្នុងការស្វែងយល់ពីដួងចិត្តយើងផ្ទាល់ ។ ឧទាហរណ៍ យើងអាចសួរខ្លួនយើងថា ហេតុអ្វីបានជាយើងបម្រើនៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
យើងក៏អាចសួរបានដែរថា ហេតុអ្វីយើងនៅក្នុងការប្រជុំនាថ្ងៃនេះ ?
ខ្ញុំគិតថា បើខ្ញុំត្រូវឆ្លើយនឹងសំណួរនោះដោយរាក់កំផែល នោះខ្ញុំអាចនិយាយថា ខ្ញុំនៅទីនេះដោយសារប្រធាន ម៉នសុន បានចាត់ឲ្យខ្ញុំឡើងនិយាយ ។
ដូច្នេះហើយខ្ញុំពិតជាគ្មានជម្រើសទេ ។
ក្រៅពីនេះ ភរិយាដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ជាខ្លាំងនោះ រំពឹងឲ្យខ្ញុំមកចូលរួម ។ ហើយតើខ្ញុំបដិសេធនឹងគាត់យ៉ាងណាទៅ ?
ប៉ុន្តែ យើងទាំងអស់គ្នាដឹងពីហេតុដែលប្រសើរជាងនេះ ក្នុងការចូលរួមការប្រជុំរបស់យើង និងរស់នៅតាមការប្ដេជ្ញាចិត្តជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ខ្ញុំនៅទីនេះដោយសារ ខ្ញុំប្រាថ្នាដោយអស់ពីដួងចិត្តខ្ញុំ ដើម្បីធ្វើតាមលោកគ្រូខ្ញុំ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ខ្ញុំប្រាថ្នាចង់ធ្វើតាមអ្វីដែលទ្រង់បញ្ជាឲ្យខ្ញុំធ្វើ ក្នុងបុព្វហេតុដ៏អស្ចារ្យនេះ ។ ខ្ញុំចង់បានស្អាងដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងស្ដាប់ឮព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ពេលដែលទ្រង់មានបន្ទូល តាមអ្នកបម្រើ ដែលទ្រង់តែងតាំង ។ ខ្ញុំនៅទីនេះដើម្បីក្លាយជាមនុស្សល្អប្រសើរ ដើម្បីបានតម្កើងឡើងដោយគំរូដ៏បំផុសគំនិតនៃបងប្អូនប្រុសស្រីនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ និងដើម្បីរៀនពីរបៀបបង្រៀនដល់អ្នកដែលខ្វះខាតឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធ ។
និយាយឲ្យខ្លី ខ្ញុំនៅនេះដោយសារខ្ញុំស្រឡាញ់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះបុត្រាទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ខ្ញុំប្រាកដថា វាក៏ជាហេតុផលរបស់អ្នកដែរ ។ វាជាមូលហេតុដែលយើងពេញចិត្តធ្វើការលះបង់ ហើយពុំគ្រាន់តែជាការប្រកាស ដើម្បីធ្វើតាមទ្រង់ប៉ុណ្ណោះទេ ។ វាជាមូលហេតុដែលយើងកាន់បព្វជិតភាពទ្រង់ដោយការគោរព ។
ពីរងើកទៅភ្នក់ភ្លើង
ទោះជាទីបន្ទាល់អ្នកលូតលាស់ល្អ ឬសកម្មភាពក្នុងសាសនាចក្រអ្នកដូចជាភូមិផូតឹមឃីនក្ដី ដំណឹងល្អគឺថាអ្នកអាចស្ថាបនាតាមកម្លាំងដែលអ្នកមាន ។ នេះគឺជាសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អ្នកអាចរីកចម្រើនខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ និងខិតទៅជិតព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយ ការអនុវត្ត គោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ រៀងរាល់ថ្ងៃ ។
ដោយការអត់ធ្មត់ និងការស៊ូទ្រាំ ទោះជាទង្វើដ៏តូចនៃភាពជាសិស្ស ឬជំនឿដ៏តិចបំផុតក្ដី ក៏អាចក្លាយជាភ្នក់ភ្លើងដ៏សន្ធៅក្នុងជីវិតដ៏បរិសុទ្ធដែរ ។ តាមពិតទៅ វាជារបៀបដែលភ្នក់ភ្លើងចាប់ផ្ដើម—គឺចេញពីរងើកធម្មតា ។
ដូច្នេះ បើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាតូចតាច ហើយទន់ខ្សោយនោះ ចូរមករកព្រះគ្រីស្ទ ដ្បិតទ្រង់ធ្វើឲ្យអ្វីដែលទន់ខ្សោយក្លាយទៅជាខ្លាំងពូកែ៨ តាមរយៈព្រះគុណព្រះ អ្នកដែលខ្សោយបំផុតក្នុងយើង អាចក្លាយជាអ្នកដែលមានព្រះវិញ្ញាណខ្លាំងបំផុត ព្រោះថាព្រះ « មិនរើសមុខអ្នកណាទេ » ។៩ ទ្រង់គឺ « ព្រះស្មោះត្រង់ ដែលទ្រង់កាន់តាមសេចក្តីសញ្ញា ហើយនឹងសេចក្តីសប្បុរសដរាបដល់ទាំងពាន់ដំណរបស់ពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ទ្រង់ ហើយកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ » ។១០
ខ្ញុំជឿជាក់ថា បើព្រះអាចឈោងព្រះហស្ថគាំទ្រជនភៀសខ្លួនជនជាតិអាល្លឺម៉ង់កំសត់ម្នាក់ពីគ្រួសារដ៏ថ្លៃថ្នូរក្នុងប្រទេសមានសង្គ្រាមនៅឆ្ងាយពីវិសាលដ្ឋាននៃសាសនាចក្របាន នោះទ្រង់អាចឈោងព្រះហស្ថមកអ្នកដែរ ។
បងប្អូនប្រុសជាទីស្រឡាញ់ខ្ញុំនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទអើយ ព្រះនៃការបង្កបង្កើត ដែលផ្ដល់ដង្កើមដល់ចក្រវាឡ ពិតជាមានព្រះចេស្ដាដើម្បីផ្ដល់ដង្ហើមក្នុងជីវិតអ្នកដែរ ។ ទ្រង់ពិតជាអាចធ្វើឲ្យអ្នកក្លាយជាមនុស្សស្មោះត្រង់ មានពន្លឺ និងមានសច្ចៈធម៌ តាមដែលអ្នកប្រាថ្នាចង់បាន ។
ការសន្យារបស់ព្រះ គឺពិត ហើយច្បាស់លាស់ ។ យើងអាចត្រូវបានអត់ទោសបាបឲ្យ ហើយសម្អាតពីគ្រប់អំពើទុច្ចរិតផង ។១១ បើយើងបន្តទទួលយក និងរស់នៅតាមគោលការណ៍ពិតក្នុងគ្រប់ស្ថានភាពផ្ទាល់ខ្លួន និងក្នុងគ្រួសារយើង នោះនៅទីបញ្ចប់ យើងនឹងអាចមកដល់ចំណុចដែលយើង « នឹងមិនឃ្លាន ឬស្រេកទៀត ។ … ពីព្រោះកូនចៀមដែលនៅកណ្តាលបល្ល័ង្ក ទ្រង់នឹងឃ្វាល ហើយនាំ [យើង] ទៅដល់រន្ធទឹកនៃជីវិត ហើយព្រះទ្រង់នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែកពីភ្នែក [យើង] ចេញ » ។១២
សាសនាចក្រជាកន្លែងព្យាបាល មិនមែនសម្រាប់លាក់ខ្លួនទេ
តែវាមិនអាចកើតឡើងទេ បើយើងនៅពួននៅក្រោយមនុស្ស សាសនា ឬអង្គការខុសនោះ ។ ភាពជាសិស្សក្លែងក្លាយនេះ មិនត្រឹមតែបង្ខាំងយើងមិនមើលឃើញខ្លួនឯងនោះទេ វាថែមទាំងរារាំងយើងពីការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ពិតតាមរយៈអព្ភូតហេតុនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៀតផង ។
សាសនាចក្រពុំមែនជាកន្លែងតាំងពិពណ៌ឡាន—ឬជាកន្លែងបង្ហាញខ្លួនយើង ឲ្យអ្នកដទៃអាចកោតសរសើរពីជីវភាពខាងផ្លូវវិញ្ញាណ សមត្ថភាព ឬភាពស្ដុកស្ដមរបស់យើងទេ ។ វាដូចជាមជ្ឈមណ្ឌលសេវាកម្ម នៅពេលយានយន្តត្រូវការជួសជុល នោះវានឹងមករកជាងដែលមានជំនាញ ។
តើយើងមិនមែនជាអ្នកដែលត្រូវការការជួសជុលដោយជាងដែលមានជំនាញទេឬអី ?
យើងមកសាសនាចក្រមិនមែនដើម្បីលាក់បញ្ហាយើងទេ តែត្រូវដោះស្រាយវាវិញ ។
ហើយក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាព យើងមានទំនួលខុសត្រូវបន្ថែម—ដើម្បី « ឃ្វាលហ្វូងចៀមរបស់ព្រះ … , មិនមែនដោយបង្ខំទេ ក៏មិនមែនដោយ [ផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន] ដែរ គឺដោយគាប់ចិត្តវិញ មិនមែនបែបដូចជាមានអំណាចលើរបស់ទ្រព្យទេ គឺដើម្បីឲ្យបានធ្វើជាគំរូដល់ហ្វូងចៀមវិញប៉ុណ្ណោះ » ។១៣
សូមចាំចុះ បងប្អូនប្រុសទាំងឡាយ « ព្រះទ្រង់ទាស់ទទឹងនឹងពួកមានឫកធំ តែទ្រង់ផ្តល់ព្រះគុណមកពួករាបសាវិញ » ។១៤
បុរសដែលអស្ចារ្យបំផុត មានសមត្ថភាពបំផុត និងមានជោគជ័យបំផុត ដែលធ្លាប់ដើរនៅលើផែនដី ក៏ជាបុរសដែលរាបសាបំផុតដែរ ។ ទ្រង់បានសម្ដែងការបម្រើដ៏ធំបំផុតក្នុងឱកាសកំបាំង មានអ្នកសង្កេតតែពីរបីនាក់ ដែលទ្រង់ហាមមិនឲ្យ « ប្រាប់អ្នកណាដឹង » ពីការដែលទ្រង់បានធ្វើនោះឡើយ ។១៥ នៅពេលមាននរណាម្នាក់ហៅទ្រង់ « ល្អ » ទ្រង់បានបង្វែរការសរសើរថា មានតែព្រះប៉ុណ្ណោះដែលល្អពិត ។១៦ ពិតណាស់ ការសរសើររបស់លោកិយគ្មានន័យចំពោះទ្រង់ទេ ព្រះទ័យតែមួយគត់របស់ទ្រង់ គឺដើម្បីបម្រើដល់ព្រះបិតាទ្រង់ ហើយ « ធ្វើការ ដែលគាប់ដល់ព្រះហឫទ័យទ្រង់ជាដរាប » ។១៧ យើងនឹងធ្វើល្អក្នុងការធ្វើតាមគំរូលោកគ្រូរបស់យើង ។
ចូរយើងស្រឡាញ់ទ្រង់ ដូចទ្រង់ស្រឡាញ់យើងដែរ
បងប្អូនប្រុសទាំងឡាយ វាគឺជាការហៅដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ និងដ៏បរិសុទ្ធរបស់យើង—ដើម្បីធ្វើជាភ្នាក់ងារនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីស្រឡាញ់ទ្រង់ដូចទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ដើម្បីបម្រើដូចទ្រង់បម្រើយើង ដើម្បី « លើកដៃដែលរោយ ហើយចម្រើនកម្លាំងដល់ក្បាលជង្គង់ដែលញ័រផង »១៨ ដើម្បី « មើល [ថែទាំ] ពួកអ្នកទាល់ក្រ និងពួកអ្នកទុគ៌ត »១៩ ហើយថែទាំពួកស្រ្តីមេម៉ាយ និងកូនកំព្រា ។២០
បងប្អូនប្រុសទាំងឡាយអើយ ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យនៅពេលដែលយើងបម្រើនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ កូរ៉ុម វួដ ស្តេក សហគមន៍ និង ប្រទេសជាតិយើង នោះយើងអាចតទល់នឹងការល្បួងដែលទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍របស់យើង តែផ្ទុយទៅវិញ សូមឲ្យយើងពុះពារឲ្យមានភាពសុចរិតទៀងត្រង់កាន់តែច្រើន ៖ ដើម្បីប្រែខ្លួនឲ្យមានការបន្ទាបខ្លួន និងជាសិស្សដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះអម្ចាស់ និង ព្រះអង្គសង្គ្រោះយើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នៅពេលយើងធ្វើដូច្នេះ យើងនឹងឃើញថាខ្លួនយើងកំពុងដើរនៅលើផ្លូវដែលនាំទៅភាពល្អប្រសើរ ដ៏ស្មោះត្រង់ និងថ្លែថ្នូរបំផុត ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ អំពីការណ៍នេះនៅក្នុងព្រះនាមនៃលោកគ្រូយើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។