ឆ្នាំ ២០១០-២០១៩
យើង​ឡើងស្ថាន​លើ​ជា​មួយគ្នា
ខែ មេសា 2015


យើង​ឡើងស្ថាន​លើ​ជា​មួយគ្នា

ក្នុងនាម​ជា​បុរសស្រី្ត​ដែល​រក្សាសេចក្តីសញ្ញា​យើងត្រូវការ​លើក​ទឹកចិត្ត​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅមក ហើយ​ជួយគ្នា​ឲ្យ​ប្រែក្លាយ​ជា​រាស្រ្ត​នៃ​ព្រះអម្ចាស់​តាមព្រះទ័យទ្រង់។

បន្ទាប់ពី​សុន្ទរកថា​ដ៏​បំផុសគំនិត តន្រ្តី និង​ការអធិស្ឋាន​ទាំងឡាយ ដែល​អង្រួន​ដួងចិត្ត​ខ្ញុំ​អំឡុងពេល​សន្និសីទ បងប្អូន​ស្រី​ជាច្រើន​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំថា អ្វីដែល​គេ​ស្រឡាញ់​បំផុត​នោះ គឺ​មើលឃើញ​​គណៈប្រធាន​ទីមួយ និង​ក្រុមសាវក​ចាកចេញ​ពី​វេទិកានេះ​ទៅ​​ជាមួយ​ដៃគូ​ដ៏​អស់កល្ប​ជានិច្ច​របស់ពួកគាត់។ តើយើង​ទាំងអស់​គ្នា​មិនចង់​ស្តាប់ឮ បងប្រុស​ទាំងឡាយ​បង្ហាញ​ពីសេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏ទន់ភ្លន់​ចំពោះ​ពួកគាត់​ទេ​ឬអី ?

រូបភាព
President Boyd K. Packer and his wife, Donna, at the Brigham City Utah Temple cornerstone ceremony, 23 September 2012.

ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ បានមាន​ប្រសាសន៏​អំពី​ភរិយាលោក ដូណា ថា «​ដោយ​នូវ​មុខតំណែង​ដែល​ខ្ញុំកាន់ ខ្ញុំ​មាន​​កាតព្វកិច្ច​ប្រកាស​ជាឧឡារិក​នូវ​សេចក្តីពិត​ថា ៖ នាង​ល្អ​ឥតខ្ចោះ » ។

រូបភាព
President Dieter F. Uchtdorf and his wife.

ប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ បានមាន​ប្រសាសន៏​អំពីភរិយាលោក ហារៀត ថា៖ « នាងជា​ព្រះអាទិត្យ​រះ​ក្នុង​ជីវិតខ្ញុំ » ។

រូបភាព
President Henry B. Eyring and Sister Eyring at their wedding.

ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង សំដៅ​លើ​ភរិយាលោក ខេតលីន ថា៖ « នាង​គឺជា​មនុស្ស​ម្នាក់​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ តែង​ចង់ធ្វើ​នូវ​អ្វី​ដែល​ល្អ​បំផុត​ តាម​ដែល​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន »។

រូបភាព
LDS Church President Thomas S. Monson gives his wife, Frances, a kiss at their 60th anniversary celebration, 10/6/2008, at the Lion House. The two met in 1944 and were married in the Salt Lake Temple on Oct. 7, 1948.

ហើយ​ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន មាន​ប្រសាសន៍​ពី​ភរិយា ហ្រ្វេនស៊ីស​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​លោក​ថា « នាងគឺជា​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​នៃ​ជីវិតខ្ញុំ​ ជា​ជំនឿចិត្ត​របស់ខ្ញុំ និងជា​មិត្តសម្លាញ់​ខ្ញុំ ។ ការ​និយាយថា​ខ្ញុំ​នឹកគាត់ គឺ​មិនអាចឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពីជម្រៅ​ចិត្ត​របស់ខ្ញុំ​ទេ » ។

រូបខ្ញុំផ្ទាល់​ក៏ចង់​បង្ហាញ​ក្តី​ស្រឡាញ់​របស់ខ្ញុំចំពោះ​ដៃគូ​ជាទីស្រឡាញ់​របស់​ខ្ញុំ​ ក្រេហ្គ ដែរ។ គាត់​គឺជា​អំណោយ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​ខ្ញុំ! ចំពោះ​ស្វាមីខ្ញុំ​ មាន​ឃ្លា​មួយ​នៅក្នុង​ពរជ័យ​នៃលោក​អយ្យកោ​ដ៏​ជាទីស្រឡាញ់​ និងពិសិដ្ឋ​​របស់​ខ្ញុំ បានសន្យា​ថា​ ជីវិតខ្ញុំ​ និងកូនៗ​របស់​ខ្ញុំ « នឹងទទូលបាន​នូវ​ការ​ថែទាំ​យ៉ាង​ល្អពីគាត់​ »។ ប្រាកដ​ណាស់​ ក្រេហ្គ បានបំពេញ​ការសន្យា​នោះ។ ខ្ញុំ​សូម​ដក​ស្រង់​សុភាពសិត​របស់ ម៉ាក ធ្វេន ថា៖ « ជីវិត ​បើគ្មាន [ក្រេហ្គ] នោះជីវិត​នឹងគ្មានន័យ »។ ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​គាត់​អស់​ពី​ដួង​ចិត្ត!

តួនាទី​ និង​ការទទូល​ខុស​ត្រូវ​ដ៏ទេវភាព

ថ្ងៃនេះ​ខ្ញុំប្រាថ្នា​សូមផ្តល់​កិត្តិយស​ដល់​ស្វាមី លោឪពុក បងប្អូនប្រុស កូនប្រុស និងអ៊ុំ ពូ ទាំងឡាយ​ ដែល​ស្គាល់​ខ្លួន​ពួកគាត់ និង​ធ្វើអ្វី​គ្រប់យ៉ាង​អស់​ពីលទ្ធភាព បំពេញ​តួ​នាទី​ដែល​ព្រះប្រទាន​ឲ្យ ដូចដែលបាន​ពិពណ៌នា​នៅក្នុង សេចក្តីប្រកាស​ដល់​ក្រុមគ្រួសារ​ រួមមាន​ការ​ធ្វើ​ជា​​អធិបតី​ដ៏​សុចរិត និងចិញ្ចឹម​បីបាច់​ការពារ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ពូកគេ។ សូមជ្រាប​ថា​ខ្ញុំ​ដឹង​ដោយ​ការ​ឈឺចាប់​ថា ​ប្រធានបទ​នៃភាពជាឪពុក ភាពជាម្តាយ និង​អាពាហ៏ពិពាហ៏ អាច​ប៉ះពាល់​ដល់​អារម្មណ៍​មនុស្សជាច្រើន​។ ខ្ញុំ​ដឹងថា​មាន​សមាជិក​សាសនាចក្រ​មួយ​ចំនួន​ មាន​អារម្មណ៏​ថា ​គេហដ្ឋាន​របស់​ពួកគេ​ នឹង​មិន​ប្រែក្លាយ​ដូចជា​អ្វី​ដែលពួកគេ​ចង់បាន​នោះទេ។ មនុស្ស​ជាច្រើន​មានការឈឺចាប់​ដោយ​សារ​តែការធ្វេស​ប្រហែស​​ ការបំពាន ការញៀន ព្រមទាំងប្រពៃណី និងវប្បធម៌​ដែល​មិនត្រឹមត្រូវ ។ ខ្ញុំមិនថ្កោលទោសបុរសស្រ្តីណា ដែល​បាន​តាំងចិត្ត ឬ ក៏បង្កឲ្យ​មាន​ការ​ឈឺចាប់ ក្តី​ថប់​បារម្ភ និង​អស់​សង្ឃឹមដោយ​ល្ងិត​ល្ងង់​​​នៅ​ក្នុង​គេហដ្ឋាន​របស់​គេនោះទេ ។ តែ​ថ្ងៃនេះ​ខ្ញុំ​និយាយពី​រឿងផ្សេង ។

ខ្ញុំ​មាន​ជំនឿថា​ស្វាមី​ម្នាក់​នឹងគ្មាន​អ្វីគួរឲ្យ​ចាប់​អារម្មណ៏​ចំពោះភរិយា​របស់​គាត់ ជាជាង​នៅពេល​ដែល​គាត់​បំពេញតួនាទី​ ដែល​ព្រះប្រទានឲ្យ​ ក្នុងនាម​ជាអ្នក​កាន់​បព្វជិត​ភាព​ដ៏ស្មោះ​ត្រង់—សំខាន់​បំផុត​ក្នុង​គេហដ្ឋាន​នោះទេ។ ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​ និងជឿពាក្យពេច៍​ទាំងនេះ​មក​ពី​ប្រធាន ផាកកឺ ទៅកាន់ស្វាមី និង​ឪពុក​ដ៏​សក្តិសម​ទាំងឡាយ​ថា ៖ « អ្នក​មាន​អំណាច​បព្វជិត​ភាព​ពីព្រះអម្ចាស់​ផ្ទាល់ ដើម្បី​ការពារ​គេហដ្ឋាន​របស់​អ្នក ។ នឹង​មានគ្រា​ដែលប្រើ​អំណាច​នេះ ដើម្បី​​ឈរ​ជា​ខែលរវាង​គ្រួសារ​របស់​អ្នក និងអំណាច​ដែល​ធ្វើឲ្យ​អន្តរាយរបស់​មារសត្រូវ » ។

អ្នកដឹកនាំ និងគ្រូបង្រៀន​ខាងវិញ្ញាណ​ក្នុង​គេហដ្ឋាន

នា​ដើមឆ្នាំ​នេះ​ខ្ញុំបាន​ចូលរួម​ពិធីបុណ្យសព បុរស​ដ៏​សាមញ្ញ​ម្នាក់—ឈ្មោះ ដុន ត្រូវជា​ពូ​របស់ស្វាមី ។ កូនប្រុស​ម្នាក់​របស់​លោកពូ ដុន បាន​ចែក​​បទ​ពិសោធន៏​មួយ​ដែល​គាត់មាន​កាល​នៅពីក្មេង មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ក្រោយ​ពីឪពុក​ម្តាយ​របស់គាត់​បានទិញ​ផ្ទះ​ដំបូង​របស់​ពួកគេ ។ ដោយ​មាន​កូនតូចៗ​ប្រាំនាក់​ត្រូវ​ចិញ្ចឹម​បីបាច់ នោះគ្មានលុយ​គ្រប់​គ្រាន់​ធ្វើ​របង​ព័ទ្ធ​ជុំវិញ​ទីធ្លា​ទេ។​ គាត់​យកចិត្ត​ទុកដាក់​យ៉ាងខ្លាំង​ចំពោះតួនាទី​ដ៏​ទេវភាព​របស់គាត់​ គឺ​ជា​អ្នកការពារ​ក្រុមគ្រួសារ​គាត់ នោះ​ពូ ដុន បានដាំ​កូនឈើតូចៗ​បោះបង្គោល រួចយកខ្សែ ចង​ពី​បង្គោលមួយ​ទៅ​បង្គោល​មួយទៀត​ពទ្ធ័ជុំវិញ​ទីធ្លា ។ បន្ទាប់មក​គាត់​បានហៅកូនៗ​មកជួបគាត់ ។ គាត់បាន​បង្ហាញ​បង្គោល​ និង​ខ្សែ​ ហើយពន្យល់​ពួកគេថា​ពួកគេ​ត្រូវ​នៅ​ក្នុង​របង​បណ្តោះ​អាសន្ន​នេះ​មួយ​រយៈសិន នោះពួកគេ​នឹង​មាន​សុវត្ថិភាព ។

ថ្ងៃមួយ​គ្រូបង្រៀន​តាមផ្ទះបាន​ចុះសួរសុខទុក្ខ ស្ទើរ​តែ​មិនជឿ ពេល​ពួកគេ​ជិត​មក​ដល់​ ហើយ​ឃើញក្មេងៗ​ទាំង​អស់​នោះ ស្តាប់​បង្គាប់​ឈរនៅ​ចុង​ម្ខាង​នៃខ្សែ តាមមើល​បាល់​ដែល​រមៀល​ទៅ​លើ​ថ្នល់​ក្រៅរបង​ពួក​គេ ។ កូនតូច​ម្នាក់​បាន​រត់​ទៅ​ហៅ​ប៉ា​របស់គេ គាត់​ឆ្លើយតប​ដោយរត់​ចេញទៅយក​បាល់​ឲ្យកូន ។

ក្រោយ​មក​នៅក្នុង​ពីធីបុណ្យសព​នោះ កូនប្រុស​​ច្បង​បានហូរទឹកភ្នែក​ សម្តែង​ឲ្យ​ឃើញ​ថា​ អ្វី​ដែលគាត់​រំពឹង​ចង់​បាន​ខ្លាំង​បំផុត​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​គាត់ គឺធ្វើ​​ដូច​ឪពុក​ជាទីស្រឡាញ់​របស់គាត់ ។

រូបភាព
Sister Burton's son and grandson reading together.

ប្រធាន​អ៊ែសរ៉ា ​ថាហ្វ​ ប៊ែនសឹន បាន​ថ្លែង​ថា ៖

« ឱស្វាមី និងឪពុកទាំងឡាយ​នៃអ៊ីស្រាអ៊ែល​អើយ អ្នកអាចធ្វើអ្វីៗជាច្រើនដើម្បី​ សេចក្តី​សង្គ្រោះ និង​ការលើកតម្កើង​នៃក្រុមគ្រួសារ​អ្នក ! …

« បងប្អូន​ប្រុស សូម​ចងចាំថា ការ​ហៅ​ឲ្យ​បម្រើ​ដ៏​ពិសិដ្ឋ​របស់​អ្នក ក្នុងនាមជា​ឪពុក​នៃ​អ៊ីស្រាអ៊ែល—គឺ​ជា​ការ​ហៅ​ដ៏​សំខាន់​បំផុត​សម្រាប់​ជីវិតនៅ​លើ​ផែន​ដី និង​អស់​កល្ប​ជានិច្ច—ដែល​អ្នក​នឹង​មិន​ត្រូវបាន​ដោះ​លែង​ឡើយ ។

រូបភាព
Sister Burton's son and grandson on a bed together.

« អ្នកត្រូវតែជួយ​បង្កើត​គេហដ្ឋាន​ដែល​ព្រះវិញ្ញណ​របស់​ព្រះអម្ចាស់អាច​គង់​នៅ » ។

វា​អនុវត្ត​តាមពាក្យ​​ព្យាករណ៍​ទាំងនោះ នា​បច្ចុប្បន្ន​នេះ ។

វាពិបាកណាស់ សម្រាប់​បុរស​នៃ​សេចក្តីសញ្ញា រស់​នៅក្នុងលោកិយនេះ​ ដែល​មិន​ត្រឹមតែ​តម្រូវ​ឲ្យ​បំពេញ​តួនាទី​ និង ​ការទទួល​ខុសត្រូវ​ដ៏​ទេវភាព​របស់គេ​ប៉ុណ្ណោះទេ តែថែម​ទាំង​​ទទួល​សារលិខិតខុសឆ្គង​អំពីអត្ថន័យនៃ « បុរស​ពិត​ថែមទៀតនោះ » ។ សារ​ខុសឆ្គង​ទាំងនោះគឺ​ថា « មាន​តែ​ខ្ញុំ​ទេ​ដែល​សំខាន់ » ។ ឯជ្រុង​ម្ខាង​ទៀត​គឺ​ជា​សារលិខិត​បន្តុះ​បង្អាប់ និងចំអក​ថា មិន​ត្រូវការ ស្វាមី និងឪពុក​ទាំង​ឡាយ​​ទៀតទេ ។ ខ្ញុំសូមអង្វរ​អ្នក ​សូម​កុំ​ស្តាប់​តាម​ការកុហក​របស់​សាតាំងឡើយ ! វាចង់ក្លែងបន្លំ​ឯកសិទ្ធិ​ពិសិដ្ឋ នៃ​ការ​ក្លាយជា​ស្វាមី ឬឪពុក ។ ពីព្រោះវា​ច្រណែន​ជាមួយ​អស់អ្នក​ដែល​មាន​តួនាទីពិសិដ្ឋ ដែលវា​នឹង​មិន​អាច​ធ្វើ​បានទេ នោះ​វា​មាន​ចេតនា​ចង់ឲ្យ​ « បុរសទាំងអស់​...វេទនាដូច​វា​ដែរ » !

ចូរ​លើកតម្កើង​ និងជួយបំពេញ​តួរ​នាទី​របស់​យើង

បងប្អូន​ប្រុសស្រី​យើងត្រូវការ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ! ក្នុងនាម​ជា​បុរសស្រី្ត​ដែល​រក្សាសេចក្តីសញ្ញា​ យើងត្រូវការ​លើក​ទឹកចិត្ត​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅមក ហើយ​ជួយគ្នា​ឲ្យ​ប្រែក្លាយ​ជា​រាស្រ្ត​នៃ​ព្រះអម្ចាស់​តាមព្រះទ័យទ្រង់ ។ ហើយ​យើង​ត្រូវធ្វើការ​រួមគ្នា​ដើម្បី​លើកតម្កើង កូន​ចៅ​ជំ​នាន់​ក្រោយ និង​ជួយ​ពួកគេ​ឲ្យ​ឈោង​ចាប់​សក្តានុពល​ដ៏​ទេវភាព ដែលជា​មរតក​នៃ​ជីវិត​ដ៏​អស់​កល្ប​ជានិច្ច ។ យើងអាច​ធ្វើ​ដូច អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែល និងភរិយា​របស់លោក ម៉ារី បានធ្វើ​តាម​សុភាសិត​ដូចខាង​ក្រោម « អ្នកតម្កើង​ខ្ញុំ ​ខ្ញុំ​តម្កើង​អ្នក ហើយ​យើង​នឹង​ឡើង​ស្ថាន​លើ​ទាំង​អស់គ្នា » ។

យើង​បានដឹង​ពី​ដក​ស្រង់​ចេញ​មកពី​ព្រះគម្ពីរ​ថា ៖ « ដែលមនុស្ស ​​... នៅ​តែ​​ម្នាក់​ឯងមិន​ស្រួល​ទេ » ។ ដោយហេតុ​នេះ​ហើយ ​ព្រះវរបិតា​បាន​បង្កើត « ឲ្យ​មាន​ម្នាក់ជា​ជំនួយ​សម្រាប់​ជួយ » ។១០ឃ្លាម្នាក់សម្រាប់​ជួយ មានន័យថា « ម្នាក់​ដែល​ជា​ជំនួយ​នោះ ត្រឹមត្រូវ​ សក្តិសម ឬមាំមួន » ។១១ ឧទាហរណ៏​ដៃទាំង​ពីរ​របស់​យើង​ស្រដៀងគ្នា តែ​មិន​ដូចគ្នា​ទាំងស្រុង​នោះ​ទេ ។ ប្រាកដ​ណាស់​ដៃ​ទាំងពីរ​គឺផ្ទុយ​គ្នា តែវាបំពេញ​ឲ្យ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ ហើយ​ទាំងពីរសម​គ្នា ។ ពេលធ្វើការរួម​គ្នា​វា​កាន់​តែ​ខ្លំាង​ឡើង ។១២

នៅក្នុងកូនសៀវភៅ​សាសនាចក្រ មាន​សេចក្តី​ថ្លែង​នៅក្នុងជំពូកមួយ ស្តីពីក្រុមគ្រួសារថា៖ « ធម្មជាតិ​នៃព្រលឹង​វិញ្ញាណ​របស់​បុរស​ស្រ្តី គឺបំពេញឲ្យគ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក » ។១៣ សូម​កំណត់​ចំណាំ​វាមិន​និយាយ​ថា « បំពេញគ្នាទៅវិញ​ទៅមក» ប៉ុន្តែ « ប្រកួតប្រជែង​ជាមួយ​គ្នា​នោះ​ទេ » ! យើងនៅទីនេះដើម្បី​ជួយ​ លើកស្ទួយ និង​រីក​រាយ​​ជាមួយ​គ្នា​ ខណៈដែល​យើង​ព្យាយាម​ធ្វើ​ជាមនុស្ស​ដ៏​ល្អ​បំផុត​ផ្ទាល់​ខ្លួន​យើង ។ បងស្រី បាបារ៉ា ប៊ី ស្ម៊ីធ បានបង្រៀនដោយ​ឈ្លាសវៃ​ថា ៖ « វា​នាំ​មកនូវ​សុភមង្គល​ខ្លាំង​ណាស់ ​នៅពេល​ដែល​យើង​​រីករាយ​ជាមួយ​នឹងជ័យ​ជំនះ​របស់​អ្នក​ដទៃ ដែល​មិនមែនត្រឹម​តែជ័យ​ជំនះ​របស់​ខ្លួនឯង​នោះ » ។១៤ នៅ​ពេលយើង​ស្វែង​រក​« ការបំពេញ » ជាជាង «ការ​ប្រកួតប្រជែង» នោះ​វាងាយ​ស្រួល​ជាង​ដើម្បី​យើង​អប​អរ​ជាមួយ​គ្នា !

កាលខ្ញុំ​ជាម្តាយ​វ័យ​ក្មេង​ដែល​មាន​កូន​តូចៗ​ពីរ​បីនាក់​ មួយថ្ងៃៗពេញទៅ​ដោយ​ការ​ដូរ​កន្ទប លាងចាន និង​ការ​ដាក់វិន័យ គឺមិនមាន​ចម្រៀង​កុមារណាដែល​មានសារៈ​សំខាន់​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ជាងបទ « ខ្ញុំ​រីករាយ​ពេល​ប៉ាមកផ្ទះ » នោះទេ ។១៥ ខ្ញុំសោកស្ដាយ​ដើម្បី​​សារភាពថា​ ខ្ញុំមិនរីករាយគ្រប់​ពេលនោះទេ ពេលដែល ក្រេហ្គ ចេញ​ពី​ធ្វើ​​ការ​មកដល់​ផ្ទះវិញ​បន្ទាប់​ពី​ការនឿយហត់​នោះ ។ គាត់តែង​ស្វាគមន៏​យើង​ដោយ​ការ​ឱបថើប ហើយ​ធ្វើឲ្យ​ការនឿយ​ហត់​បានធូរ​ស្បើយ​ និងពេលខ្លះទៀត​ស្ថានភាពតានតឹង​ពេញមួយថ្ងៃ ត្រឡប់ទៅ​ជាមនោរម្យ ​ពេលប៉ា​ត្រឡប់មកវិញ ។ ខ្ញុំប្រាថ្នា​ថា​ខ្ញុំ​មិន​សូវវីវក់​ជាមួយ នឹងអ្វីៗដែល​ត្រូវ​ធ្វើ​​ឲ្យរួច ហើយ​មក​​យកចិត្តទុក​ដាក់​ដ៏ឈ្លាស​វៃលើរឿង​សំខាន់បំផុត​ ដូចជា​គាត់​បានធ្វើ ។ ជា​ញឹកញាប់ ខ្ញុំ​គួរតែ​ឈប់​ ហើយ​រីករាយ​ជាមួយពេល​វេលា​ដ៏ពិសិដ្ឋ​ជា​មួយគ្រួសារ​ និង​គួរតែ​ថ្លែង​អំណរ​គុណ​ញឹក​ញាប់ដល់​គាត់​​ ចំពោះការ​ប្រទានពរ​ដល់​ជីវិត​របស់យើង !

ចូរយើង​និយាយ​ពាក្យ​ផ្អែម​ល្ហែម​ជាមួយគ្នា

កន្លង​ទៅ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន ស្រ្តីដ៏ស្មោះត្រង់​ម្នាក់​នៃ​សាសនាចក្រ​ បាន​ចែក​ចាយពីកង្វល់​ដ៏ខ្លាំងនឹង​ខ្ញុំ​​ ដែល​នាង​បាន​អធិស្ឋាន​អំពី​រឿង​​នោះ​ខ្លះៗ​រួច​ហើយ ។ កង្វល់​​នាងគឺ​អំពីបងប្អូន​ស្រីមួយចំនួន​នៅក្នុង​វួដ ។ គាត់​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា ​វា​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​ឈឺចាប់​ណាស់ នៅពេល​ឃើញពួក​គេ​មួយ​ចំនួន និយាយពាក្យ​មិន​គួរសម​ជាមួយ​ស្វាមី​ សូម្បីតែ​នៅ​ចំពោះមុខ​កូន​របស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់មក គាត់​ប្រាប់ខ្ញុំថា​ កាលពី​នៅ​ជា​យុវនារី​វ័យក្មេង​ម្នាក់ នាងបាន​អធិស្ឋាន​ដោយបំណង​ប្រាថ្នា​ដ៏ស្មោះត្រង់ ដើម្បីស្វែងរក​អ្នកកាន់​បព្វជិត​ភាពដ៏សក្តិសម​ម្នាក់​រៀបការ និងបង្កើត​គេហដ្ឋានដ៏​រីករាយ​ជាមួយ​គាត់ ។ នាង​បានធំឡើង​នៅ​ក្នុង​គេហដ្ឋាន​ដែលម្តាយ​របស់នាង​ « ជាប្រមុខ​គ្រួសារ » ហើយ​ឪពុក​នាងតែង​តែ​បំពេញ​តាម​តម្រូវការម្តាយ​តាម​ទំនើងចិត្ត​ ដើម្បីរក្សា​គេហដ្ឋាន​ឲ្យ​មាន​សន្តិភាព ។ នាងគិតថា​គួរតែ​មានវិធីប្រសើរ​ជាង​នេះ ។ ចំពោះ​នាង​ផ្ទាល់​ពុំដែល​ឃើញ​គំរូ​បែប​នេះ​នៅ​ក្នុង​គេហដ្ឋាន​ដែលនាង​ធំឡើង​នោះទេ ប៉ុនែ្តនាង​អធិស្ឋាន​ជា​ញឹកញាប់​សុំ​ការណែនាំ សូម​ព្រះអម្ចាស់​ប្រទានពរ​ដល់នាង ឲ្យដឹង​ពីរ​បៀបដើម្បី​បង្កើត​គេដ្ឋាន​មួយ​ជាមួយ​សា្វមីនាង ដែល​ប្រកប​ទៅដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​ដ៏កក់​ក្តៅ ។ ខ្ញុំ​បាននៅ​ក្នុង​គេហដ្ឋាន​នោះ ហើយសូម​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់​ថា​វាជាកន្លែង​បរិសុទ្ធ !

បងប្អូន​ប្រុស​ស្រី តើយើង​មាន​បំណងចង់ « និយាយ​ពាក្យ​ផ្អែម​ល្ហែម​ជាមួយគ្នា » ញឹក​ញាប់​ប៉ុណ្ណា ? »១៦

យើង​អាច​សាកល្បង​ខ្លួនឯង​ដោយ​សួរសំណួរ​ពីរបី ។ ជាមួយ​នឹង​ការផ្លាស់​ប្តូរតិច​តួច សំណួរ​ទាំងនេះ​អាច​ត្រូវ​ជាមួយ​យើង​ទាំងអស់គ្នា ទោះជា​យើង​រៀបការ​ហើយ ឬ​នៅលីវក្តី ទោះជា​គេហដ្ឋាន​របស់យើង​មានស្ថានភាព​បែបណាក្តី ។

  1. តើ​ពេលណា​ជាពេលចុង​ក្រោយ​បំផុត​ដែល​ខ្ញុំ​បានសរសើរ​ដៃគូ​របស់​ខ្ញុំ​ ​ទោះជានៅ​តែ​ឯង ឬនៅក្នុង​វត្តមាន​របស់​កូនៗ ?

  2. តើពេលណា​ជាពេលចុង​ក្រោយបំផុត​ដែល​ខ្ញុំ​ថ្លែង​អំណរគុណ សម្តែង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ ឬ​ទូល​សូម​ដោយ​ស្មោះត្រង់​ក្នុង​សេចក្តីជំនឿ​នៅ​ក្នុង​ការ​អធិស្ឋានសម្រាប់​គាត់ ?

  3. តើ​ពេលណា​ជាពេលចុង​ក្រោយបំផុត​ដែល ខ្ញុំឈប់​និយាយ​អ្វីដែលខ្ញុំដឹងថា​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ឈឺចាប់ ?

  4. តើ​ពេលណា​ជាពេលចុង​ក្រោយបំផុត​ដែល​ខ្ញុំ​សូមទោស និង​សុំការអភ័យទោស​ដោយរាបសា--- ដោយ​មិន​បន្ថែម​ពាក្យថា « ប្រសិន​បើ​អ្នក​ធ្វើ​ដូច្នេះ​» ឬ « ប្រសិន​បើ​អ្នកមិន​ធ្វើ​ដូច្នេះ​» ?

  5. តើ​ពេលណា​ជាពេលចុង​ក្រោយបំផុត​ដែលខ្ញុំ ជ្រើសរើស​យកក្តីរីក​រាយ​ជាជាងចង់ «ចាញ់ឈ្នះ»?

ឥឡូវ​បើ​សំណួរ​ទាំង​អស់​នេះ​អាច​បណ្តាល ឬធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​មានអារម្មណ៏​វិប្បដិសារីតិច​តួច សូម​ចង​ចាំ​ការបង្រៀន​របស់ អ៊ែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា ថា៖ «វិញ្ញាណ​យើង​មាន​វិប្បដិសារី នោះ​ធ្វើឲ្យ​រាង​កាយ​ឈឺចាប់—ដែល​នោះ​ជាសញ្ញា​នៃ​ការព្រមានពីគ្រោះថ្នាក់ និង​ជាការ​ការពារ​ពីការខូចខាត​បន្ថែម​ទៀត » ។១៧

ខ្ញុំសូម​អញ្ជើញ​អ្នកទាំងអស់​គ្នា​ឲ្យត្រងត្រាប់​​ការសូម​អង្វរ​ដោយ​អស់​ពី​ចិត្ត​របស់ អ៊ែលឌឺ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ថា ៖ « បង​ប្អូន​ប្រុស​ស្រី​នេះ​គឺ​ជា​សំណួរ​ដ៏អស់​កល្ប​ដើម្បី​ប្រែក្លាយ​ដូច​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ចូរយើង​ព្យាយាម​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​ បុរស​ស្រ្តី « ឥតខ្ចោះ » យ៉ាង​ហោច​ណាស់​ក្នុង​របៀប​មួយ​ដោយ​មិនប្រើ​ពាក្យ—ធ្វើ​ឲ្យ​អាក់អន់ចិត្ត ឬ​ប្រើ​ពាក្យ​កាន់តែ​វិជ្ជមាន ដោយ​និយាយ​ភាសាថ្មី គឺ​ភាសា​នៃ​ពួក​ទេវតា » ។១៨

ខណៈ​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​ឱកាស​រៀប​ចំដើម្បី​ឡើង​និយាយ​ថ្ងៃ​នេះ ព្រះវិញ្ញាណ​បាន​បង្រៀន​ខ្ញុំថា ខ្ញុំត្រូវ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​ និយាយ​​ពាក្យ​ល្អៗ ឲ្យបានញឹក​ញាប់​ទៅកាន់​ដៃគូ​ជាទីស្រឡាញ់​ខ្ញុំ និងអំពីគាត់ ដើម្បី​​លើកតម្កើង​បុរស​ក្នុង​គ្រួសារ​ខ្ញុំ និង​សម្តែង​ការដឹងគុណ ចំពោះ​ការ​ខិតខំ​បំពេញ​តួនាទី​ដ៏​ទេវភាព​របស់​ពួកគាត់ ។ ហើយខ្ញុំ​ប្តេជ្ញា​ធ្វើ​តាម​សុភាសិត​ដែល​ថា « អ្នកតម្កើងខ្ញុំ ​ខ្ញុំតម្កើងអ្នក ហើយ​យើង​នឹង​ឡើង​ស្ថាន​លើ​ទាំង​អស់គ្នា » ។

តើ​អ្នក​នឹង​ចូល​រួម​ជាមួយ​ខ្ញុំ​ដើម្បី​ស្វែង​រក​ជំនួយ​ពីព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ដើម្បី​បង្រៀន​​យើង​អំពី​រ​បៀប​​លើកតម្កើង​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ក្នុង​ការ​បំពេញ​​តួរ​​នាទី​ ក្នុងនាមជាបុត្រា​បុត្រី​ជាប់​សេចក្តី​សញ្ញា នៃព្រះបិតា​មាតា​ជាទីស្រ​ឡាញ់​របស់​យើង​ដែរឬ​ទេ ?

ខ្ញុំដឹង​ថា​ តាម​រយៈ​អំណាចនៃ​ដង្វាយ​ធួន និង​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​យើង​លើ​ទ្រង់ នោះយើង​អាចធ្វើបាន។ ខ្ញុំអធិស្ឋាន​សូម​ឲ្យ​យើង​ទុក​ចិត្ត​ទ្រង់ ក្នុងការ​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ចេះជួយ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក រស់​នៅ​ដោយ​រីករាយ និងអស់កល្ប​ ខណៈដែល​យើង​នឹង​ឡើង​ស្ថាន​លើ​ជាមួយគ្នា នៅក្នុងព្រះ​នាម​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​ អាម៉ែន ។

កំណត់​សម្គាល់

  1. ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ, ក្នុង « Donna Smith Packer Receives Family History Certificate from BYU »​news.byu.edu/archive12-jun-packer.aspx ។

  2. ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ, នៅក្នុង ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន, « Elder Dieter F. Uchtdorf: On to New Horizons,»Ensign, ថ្ងៃទី ១២ ខែ មិនា ឆ្នាំ ២០០៥;លីអាហូណា, ថ្ងៃ ១០ ខែ​មិនា ឆ្នាំ ២០០៥ ។

  3. ហែនរី  ប៊ី. អាវរិង, នៅក្នុង ជឺរ៉ល អិន. ឡាន់, « អែលឌើរ ហែនរី ប៊ី. អាវរិង: Molded by ‘Defining Influences,’»Ensign, ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៩៥, ទំព័រ ១៤;Liahona, ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៩៦, ៣១ ។

  4. ថូម៉ាស អេស. ម៉នសុន « I Will Not Fail Thee, nor Forsake Thee »Ensignលីអាហូណា, ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៨៥ ។

  5. ម៉ាក ធ្វេន, Eve’s Diary (ឆ្នាំ ១៩០៥), ទំព័រ ១០៧ ។

  6. ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ, «The Power of the Priesthood,»Ensignលីអាហូណា, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១០ ។

  7. អែសរ៉ា ថាព្វ​ ប៊ែនសុន, « To the Fathers in Israel, » Ensign, ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៨៧ ទំព័រ ៥១៥០ ។

  8. នីហ្វៃទី 2 2 :27

  9. សូមមើល រ៉ូបឺត ឌី. ហេល, « Strengthening Families ៖ Our Sacred Duty, »Ensign, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ៣៤;លីអាហូណា, ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ៤០; see also LaRene Gaunt, « Elder Robert D. Hales: ‹Return with Honor›»Ensign, ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ១៩៩៤ ទំព័រ ៥១;លីអាហូណា, ខែ​មេសា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ៣១ ។

  10. លោកុប្បត្តិ ២:១៨ ។

  11. លោកុប្បត្តិ ២:១៨, កំណត់ចំណាំ b.

  12. សូមមើល Bruce K. Satterfield, « The Family under Siege: The Role of Man and Woman » (presentation given at Ricks College Education Week, ថ្ងៃទី ៧ ខែ​មិថJune 7, 2001), 4; emp.byui.edu/SATTERFIELDB/PDF/RoleManWoman2.pdf.

  13. ក្បួន​ខ្នាត​ភាគ 2 ៖ ការ​គ្រប់​គ្រង​សាសនាចក្រ​ ( ឆ្នាំ ២០១០ ), ១.៣.១.។

  14. បាបារ៉ា ប៊ី. ស្ម៊ីធ, « Hearts So Similar » Ensign, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨២ ទំព័រ ៩៧ ។

  15. « Daddy’s Homecoming » សៀវភៅ​ចម្រៀង​កុមារ, លេខ​ ២១០ ។

  16. « Let Us Oft Speak Kind Words » ទំនុកតម្កើង លេខ ២៣២ ។

  17. ដាវីឌ  អេ បែដណា « We Believe in Being Chaste »Ensignលីអាហូណា, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៤៤ ។

  18. ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន, « ភាសា​នៃ​ពួកទេវតា » Ensignលីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ១៨ ។