Leita og reiða sig á andann

Heilagur andi er þriðji aðili Guðdómsins. Hann er andavera og hefur ekki líkama af holdi og beinum (sjá Kenning og sáttmálar 130:22). Hann er huggarinn sem frelsarinn lofaði að kenna myndi fylgjendum sínum allt og minna þá á það sem Jesús hafði kennt (sjá Jóhannes 14:26).

Vitnisburðurinn sem einlægir sannleiksleitendur öðlast fyrir skírn hlýst fyrir kraft heilags anda. Allir geta hlotið vitnisburð um Jesú Krist og endurreist fagnaðarerindi hans fyrir kraft heilags anda. „Fyrir kraft heilags anda [getum við] fengið að vita sannleiksgildi allra hluta“ (Moróní 10:5).

Gjöf heilags anda er rétturinn til að njóta stöðugs samfélags heilags anda eins og við erum verðug til þess. Við hljótum gjöf heilags anda eftir að við höfum verið skírð með vatni. Hún er veitt með helgiathöfn staðfestingar.

Spámaðurinn Joseph Smith sagði: „Munur er á heilögum anda og gjöf heilags anda. Kornelíus meðtók heilagan anda áður en hann var skírður, sem var honum sannfæringarkraftur Guðs um sannleika fagnaðarerindisins, en gjöf heilags anda gat hann ekki hlotið fyrr en eftir að hann lét skírast“ (Kenningar forseta kirkjunnar: Joseph Smith [2007], 96).

Það er fyrir gjöf og kraft heilags anda sem við erum helguð – gerð heilagri, fullkomnari, fullgerðari, líkari Guði. Það er fyrir endurlausn Krists og helgandi kraft heilags anda sem við getum endurfæðst andlega þegar við höldum sáttmálana sem við gerum við Guð (sjá Mósía 27:25–26).

Heilagur andi er einnig nefndur heilagur andi fyrirheitsins (sjá Kenning og sáttmálar 88:3). Í því hlutverki staðfestir heilagur andi að helgiathafnir prestdæmisins sem við tökum á móti og sáttmálarnir sem við gerum séu Guði þóknanleg. Þau sem eru innsigluð af heilögum anda fyrirheitsins munu hljóta allt sem faðirinn á (sjá Kenning og sáttmálar 76:51–60; Efesusbréfið 1:13–14; Leiðarvísir að ritningunum, „Heilagur andi fyrirheitsins“).

Allar helgiathafnir og sáttmálar verða að vera innsigluð af heilögum anda fyrirheitsins til að verða gild eftir þetta líf (sjá Kenning og sáttmálar 132:7, 18–19, 26). Sú innsiglun er undir stöðugri trúfesti okkar komin.

Drottinn gefur okkur gjafir andans til að blessa okkur sjálf og til að nota til að blessa aðra (sjá Kenning og sáttmálar 46:8–9, 26). Trúboðar sem læra nýtt tungumál geta t.d. hlotið tungutalsgáfu til að þeim veitist guðleg hjálp til að kenna öðrum á móðurmáli þeirra.

Nokkrar gjafa andans eru tilgreindar í Moróní 10:8–18, Kenningu og sáttmálum 46:11–33 og 1. Korintubréfi 12:1–12. Þetta eru aðeins nokkrar af mörgum gjöfum andans. Drottinn getur blessað okkur með öðrum gjöfum eftir trúfesti okkar, þörfum okkar og þörfum annarra.

Frelsarinn býður okkur að leita andlegra gjafa af einlægni (sjá Kenning og sáttmálar 46:8; 1. Korintubréf 14:1, 12). Þessar gjafir hljótast með bæn, trú og erfiði – og samkvæmt vilja Guðs.

Jesús kenndi okkur hvernig að biðja (sjá Matteus 6:9–13; 3. Nefí 18:19). Biðjið af einlægum ásetningi um að bregðast við hughrifunum sem þið hljótið frá heilögum anda. Árangursrík bæn krefst auðmýktar og stöðugrar viðleitni (sjá Moróní 10:3–4; Kenning og sáttmálar 8:10).

Notið mál sem sýnir kærleiksríkt, lofgjörðarsamband við Guðs. Á ensku skuluð þið nota ritningarmál eins og Thee, Thou, Thy og Thine, fremur en hin almennari ávarpsorð you, your og yours.

Látið alltaf í ljós þakklæti. Meðvituð viðleitni til að vera þakklát mun hjálpa ykkur að viðurkenna hversu miskunnsamur Guð hefur verið í lífi ykkar. Það mun opna hjarta ykkar og huga fyrir innblæstri.

Biðjið „af öllum hjartans mætti“ um að kærleikur verði veittur ykkur (Moróní 7:48). Biðjið fyrir öðrum með nafni. Biðjið fyrir þeim sem þið kennið. Leitið innblásturs varðandi hvernig þið getið boðið þeim og hjálpað að koma til Krists.

Hvenær ættuð þið að biðjast fyrir? Drottinn sagði: „Biðjið ávallt og trúið, og allt mun vinna saman að velfarnaði yðar“ (Kenning og sáttálar 90:24).

Alma sagði: „Ráðgastu við Drottin um allt, sem þú tekur þér fyrir hendur, og hann mun leiðbeina þér til góðs. Já, þegar þú leggst til hvílu að kvöldi, hvílstu þá í Drottni, svo að hann megi vaka yfir þér, meðan þú sefur. Og þegar þú ríst á fætur að morgni, lát þá hjarta þitt vera fullt af þakklæti til Guðs“ (Alma 37:37; sjá einnig 34:17–27).

Drottinn býður ykkur að taka frá hljóða stund í einrúmi til að biðja: „Gangið inn í herbergi yðar … og biðjið til föður yðar“ (3. Nefí 13:6; sjá einnig vers 7–13).

Gordon B. Hinckley forseti kenndi: „Á hverjum morgni … ættu trúboðar að krjúpa og biðja Drottin að losa um tungu sína og mæla fyrir þeirra munn til blessunar þeim sem þeir munu kenna. Ef þeir gera þetta mun nýtt ljós streyma í líf þeirra. Þá vaknar aukinn áhugi fyrir starfinu. Þeir munu hljóta afar raunverulegan skilning um að þeir séu þjónar Drottins sem mæla fyrir hans hönd“ („Missionary Service,“ First Worldwide Leadership Training Meeting, 11. jan. 2003, 20).

Að trúa á Guð þýðir að treysta honum. Það felur í sér að treysta vilja og tímasetningu hans við að svara bænum ykkar (sjá Jesaja 55:8–9). Dallin H. Oaks forseti kenndi:

„Sama hversu sterk trú okkar er, þá getur hún ekki leitt til niðurstöðu sem er þvert á vilja hans sem við trúum á. Hafið það hugfast þegar bænum ykkar virðist ekki svarað á þann hátt eða á þeim tíma sem þið viljið. Trúariðkun á Drottin Jesú Krist er alltaf háð skipan himins, gæsku, vilja og visku og tímasetningu Drottins. Þegar við höfum slíka trú og traust á Drottni, njótum við raunverulegs öryggis og æðruleysis í lífi okkar“ („The Atonement and Faith,“ Ensign, apríl 2010, 30).

Russell M. Nelson forseti sagði um bænir sem gætu virst ósvaraðar:

„Ég þekki þá tilfinningu! Ég þekki ótta og tár slíkra stunda. En ég veit einnig að bænir okkar eru aldrei hunsaðar. Trú okkar er aldrei vanmetin. Ég veit að sjónarsvið alviturs himnesks föður er miklu víðara en okkar. Þótt við þekkjum okkar jarðnesku vandamál og sársauka, þá þekkir hann eilífa framþróun okkar og möguleika. Ef við biðjumst fyrir um að þekkja hann vel og leggjum okkur fram um það, með þolinmæði og af hugrekki, getur himnesk lækning átt sér stað á hans eigin hátt og tíma“ („Jesús Kristur – Hinn mikli græðari,“ aðalráðstefna, október 2005).

Þegar þið biðjist fyrir um innblástur, berið þá andleg áhrif ykkar saman við ritningarnar og kenningar lifandi spámanna. Hughrif frá andanum munu samræmast þessum heimildum.

Verið viss um að tilfinningarnar sem þið hljótið séu í samræmi við verkefni ykkar. Hughrif frá andanum eru ekki gefin ykkur til að leiðbeina eða leiðrétta aðra, nema þið séuð kölluð til þess með réttu valdi. Þið munuð til að mynda ekki hljóta opinberun til að segja biskupi hvað honum ber að gera í köllun sinni.

Ljósmynd

Gjöf ljóss

Greina hin sönnu áhrif andans

Howard W. Hunter forseti leiðbeindi: „Leyfið mér að koma með aðvörunarorð. … Ég held að ef við sýnum ekki varúð, … gætum við byrjað að falsa hin sönnu áhrif anda Drottins með óverðugum og stjórnsömum hætti. Ég verð áhyggjufullur þegar svo virðist sem heitar tilfinningar eða táraflaumur séu lögð að jöfnu við nærveru andans. Vissulega getur andi Drottins kallað fram heitar tilfinningar, þar á meðal táraflaum, en slíkri ytri birtingu ætti ekki að rugla saman við nærveru andans sjálfs“ (The Teachings of Howard W. Hunter [1997], 184).

Ekki er mögulegt að þvinga fram andleg málefni. Þið getið tileinkað ykkur viðhorf og umhverfi sem býður andanum heim og þið getið undirbúið ykkur sjálf, en þið getið ekki stjórnað því hvernig eða hvenær innblástur kemur. Verið þolinmóð og treystið að þið hljótið það sem þið þurfið á tilsettum tíma.

Sem trúboðar gætuð þið verið meðvitaðri um andlegar upplifanir en áður á ævi ykkar. Slíkar upplifanir eru helgar og eru almennt til ykkar eigin uppbyggingar, leiðbeiningar eða leiðréttingar.

Mörgum þessara upplifana er best að halda út af fyrir sig. Segið einungis frá þeim þegar andinn tilgreinir að þið getið blessað aðra með því að gera það (sjá Alma 12:9; Kenning og sáttmálar 63:64; 84:73).

Stundum viljum við að andinn leiði okkur í öllu. Drottinn vill þó að við framkvæmum samkvæmt okkar bestu dómgreind (sjá Kenning og sáttmálar 60:5; 61:22; 62:5). Dallin H. Oaks forseti kenndi:

„Þrá til að verða leiddur af Drottni er styrkur, en henni þarf að fylgja skilningur á því að himneskur faðir lætur okkur um að taka margar persónulegar ákvarðanir. Persónulegar ákvarðanir eru ein af uppsprettum þess vaxtar sem okkur er ætlað að öðlast hér á jörðu. Einstaklingar sem reyna að færa allar ákvarðanatökur yfir á Drottin og sárbiðja um opinberun í öllum aðstæðum, munu brátt komast að því að þegar þeir biðja um opinberun, þá munu þeir ekki hljóta hana. Líklegt er að það gerist við þær tíðu aðstæður þar sem valkostir eru léttvægir eða báðir valkostir eru ásættanlegir.

Við ættum að kanna það vel í huga okkar og nota þá röksemdarhæfni sem skaparinn hefur gefið okkur. Síðan ættum við að biðja um leiðsögn og framkvæma í samræmi við hana ef við hljótum hana. Ef við hljótum ekki leiðsögn ættum við að breyta samkvæmt bestu vitund. Þeir sem þráast við að leita opinberaðrar handleiðslu varðandi efni sem Drottinn hefur kosið að upplýsa okkur ekki um geta kallað fram svar úr eigin hugarheimi eða af hlutdrægni eða þeir geta jafnvel hlotið svör úr uppsprettu falskra opinberana“ („Our Strengths Can Become Our Downfall,“ Ensign, október 1994, 13–14).

• Skiptið síðu í tvo dálka. Auðkennið annan dálkinn „Það sem Drottinn gerði“ og hinn „Það sem Lehí eða Nefí gerðu“. Lesið frásögnina um Líahóna og brotna bogann (1. Nefí 16:9–31) eða frásögnina um skipasmíði Nefís (1. Nefí 17:7–16; 18:1–6). Skráið atburði úr frásögninni í viðeigandi dálk. Íhugið hvað frásögnin getur kennt ykkur um eðli innblásturs.

• Skoðið dagbókina ykkar og finnið tilvik þar sem þið hafið verið leidd af andanum eða upplifað gjöf andans. Íhugið hvenær, hvar og hvers vegna þessar upplifanir áttu sér stað. Hvernig birtist hönd Drottins í þeim? Hvernig leið ykkur? Að minnast þessara upplifana getur hjálpað ykkur að bera kennsl á andann.

• Lærið Alma 33:1–12 og Alma 34:17–31. Hvaða spurningum voru Alma og Amúlek að svara? (Rifjið upp Alma 33:1–2.) Hvernig svöruðu þeir þessum spurningum? Hvaða fullvissu veittu þeir?

• Drottinn hefur lofað að andinn muni leiða okkur á marga mikilvæga vegu. Þegar þið lesið eftirfarandi ritningarhluta, skuluð þið bera kennsl á þá þætti í starfi ykkar sem krefjast leiðsagnar andans. Hvað þýðingu hafa reglurnar í eftirfarandi ritningarversum fyrir einkanám ykkar og félaganám? Fyrir umdæmisráðsfundi, svæðisráðstefnur, skírnarathafnir og aðra fundi?

  Biðjast fyrir

  • 3. Nefí 19:24

  • Rómverjabréfið 8:26

  Stjórna samkomum

  • Moróní 6:9

  • Kenning og sáttmálar 20:45; 46:2

• Ræðið um bænirnar sem þið flytjið sem félagar. Njótið þið handleiðslu heilags anda? Hvernig hafið þið hlotið svör við bænum ykkar sem félagar? Þegar þið biðjist fyrir sem félagar:

  • Trúið þið þá að Guð gefi ykkur það sem þið biðjið um í réttlæti og samkvæmt vilja hans?

  • Viðurkennið þið og þakkið fyrir svör við bænum ykkar?

  • Biðjið þið fyrir fólki með nafni og íhugið þarfir þess?

  • Biðjið þið fyrir hvor öðrum eða hvor annarri og að andinn leiði ykkur?

  • Berið þið kennsl á svörin við bænum ykkar?

  • Biðjist þið fyrir í skuldbindingu um að bregðast við hughrifunum sem þið hljótið?

• Ræðið hvernig þið munið leita andans af meiri einlægni.

• Ræðið mismunandi leiðir sem fólk lýsir áhrifum heilags anda. Haldið skrá í námsdagbók ykkar um athugasemdir sem þau sem þið kennið hafa komið með um upplifanir sínar af andanum. Hvernig getið þið hjálpað öðrum að bera kennsl á þessi heilögu áhrif?

• Eftir því sem við á, látið trúboða miðla sögu eða reynslu sem þeir heyrðu nýlega á vitnisburðarsamkomu, í kennslu eða á öðrum vettvangi. Andlegar frásagnir og upplifanir sem aðrir segja frá geta hjálpað ykkur að þróa trú og bera kennsl á að áhrif andans eru víðtæk og koma oft fram.

• Biðjið trúboðana að flytja ræður um trúboðið og kraft heilags anda.

• Ræðið hvernig tjáning þakklætis hjálpar ykkur að greina hið smáa en mjög mikilvæga sem Drottinn blessar ykkur með (sjá Eter 3:5; Kenning og sáttmálar 59:21). Ræðið hinar ýmsu leiðir til að tjá þakklæti.

• Íhugið að biðja nýjan meðlim að ræða hvernig hann eða hún varð fyrir áhrifum frá andanum þegar hann lærði um kirkjuna. Biðjið viðkomandi að miðla einungis upplifunum sem honum eða henni finnst vera viðeigandi.

• Þið gætuð beðið trúboða um að hafa með viðeigandi andlegar upplifanir í vikulegu bréfi sínu til ykkar.

• Spyrjið trúboða af og til um morgun- og kvöldbænir þeirra í viðtölum eða samtölum. Ef þörf krefur, ráðfærið ykkur við þá um hvernig gera megi bænir þeirra innihaldsríkari.

• Spyrjið trúboða hvernig þeir séu að hjálpa þeim sem þeir kenna að skynja og þekkja andann.