Փնտրեք քրիստոսանման հատկանիշներ

Իր մահկանացու ծառայության սկզբում Հիսուսը քայլեց Գալիլեայի ծովի ափով և կանչեց երկու ձկնորսների՝ Պետրոսին և Անդրեասին: «Եկե՛ք իմ հետևից, - ասել է Նա, - և ես ձեզ մարդկա՛նց որսորդներ կդարձնեմ» (Մատթեոս 4.19, տես նաև Մարկոս 1.17 հատվածը):

Տերը նաև կանչել է ձեզ կատարել Իր աշխատանքը, և Նա նաև առաջարկում է ձեզ հետևել Իրեն: «Ինչպիսի՞ մարդ եք դուք պարտավոր լինել»: Հարցրել է Նա։ Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ` ճիշտ ինչպես ես եմ» (3 Նեփի 27.27):

Քարոզիր իմ Ավետարանը գրքի որոշ գլուխներ կենտրոնանում են այն բանի վրա, թե ինչ պետք է անել որպես միսիոներ, օրինակ՝ ինչպես սովորել, ինչպես ուսուցանել և ինչպես նպատակներ դնել: Այն ինչ դուք անում եք նույնքան կարևոր է, որքան այն, թե ով եք դուք և ով եք դուք դառնում։ Այս գլուխը նվիրված է դրան:

Սուրբ գրությունները նկարագրում են քրիստոսանման հատկանիշներ, որոնց փնտրելը ձեզ անհրաժեշտ է և որպես միսիոներ և ձեր ողջ կյանքի ընթացքում: Քրիստոսանման հատկանիշը Փրկչի էության և բնավորության որակն է կամ հատկությունը: Այս գլուխը նկարագրում է այդ հատկանիշներից մի քանիսը: Ուսումնասիրեք դրանք և դրանց հետ առնչվող սուրբ գրությունները: Սուրբ գրությունների այլ հատվածներն ուսումնասիրելիս փնտրեք քրիստոսանման այլ հատկանիշներ:

Նկար

Վեր կաց և քայլիր, Սայմոն Դյուվեյ

Հավատք առ Հիսուս Քրիստոս

Որպեսզի հավատքն առաջնորդի դեպի փրկություն, դուք պետք է այն կենտրոնացնեք Հիսուս Քրիստոսի վրա (տես Գործք Առաքելոց 4.10–12, Մոսիա 3.17, Մորոնի 7.24–26 հատվածները): Հավատալով Քրիստոսին դուք վստահում եք Նրան որպես Աստծո Միածին Որդու: Դուք վստահ եղեք, որ երբ ապաշխարեք, կներվեն ձեր մեղքերը Նրա քավիչ զոհաբերության միջոցով և դուք կսրբագործվեք Սուրբ Հոգով (տես 3 Նեփի 27.16, 20 հատվածները):

Հավատքը կատարյալ գիտելիք ունենալը չէ: Ավելի շուտ, դա Հոգու համոզվածությունն է ձեզ համար ոչ տեսանելի, սակայն ճշմարիտ բաներում (տես Ալմա 32.21 հատվածը)։

Ձեր հավատքն արտահայտվում է ձեր գործերի միջոցով: Այս գործողությունները ներառում են Փրկչի ուսմունքներին և օրինակին հետևելը: Դրանք ներառում են ուրիշներին ծառայելը և օգնում են նրանց Քրիստոսին հետևելու ընտրություն կատարել։ Դուք նաև արտահայտում եք ձեր հավատքը ջանասիրության, ապաշխարության և սիրո միջոցով:

Հավատքը զորության սկզբունք է: Երբ դուք հավատք գործադրեք առ Հիսուս Քրիստոս, դուք կօրհնվեք Նրա զորությամբ, որը կհամապատասխանի ձեր իրավիճակին: Տիրոջ կամքով դուք կկարողանաք հրաշքների ականատեսը լինել (տես Հակոբ 4․4–7, Մորոնի 7․33, 10․7 հատվածները)։

Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ ձեր հավատքը կաճի, երբ դուք ավելի լավ ծանոթանաք Նրան և Նրա ուսմունքներին: Այն կավելանա, երբ դուք ուսումնասիրեք սուրբ գրությունները, անկեղծորեն աղոթեք և հնազանդվեք պատվիրաններին: Կասկածն ու մեղքը խաթարում են հավատքը:

Նկար

Երեց Նիլ Լ. Անդերսեն

«Հավատքը միայն զգացմունք չէ. դա որոշում է։ Աղոթքով, ուսումնասիրությամբ, հնազանդությամբ և ուխտերով մենք կառուցում և ամրացնում ենք մեր հավատքը: Փրկչի և Նրա վերջին օրերի աշխատանքի վերաբերյալ մեր համոզմունքը դառնում է այն հզոր ոսպնյակը, որի միջոցով մենք դատում ենք մնացած ամեն ինչը: Այնուհետև, երբ մենք հայտնվում ենք կյանքի բովում, … մենք ուժ ունենք բռնելու ճիշտ ուղին» (Նիլ Լ. Անդերսեն, «Ճիշտ է, չէ՞ Այդ դեպքում ուրիշ ի՞նչն է կարևոր»: Լիահոնա, մայիս 2007, 74)։

Նկար

Հարություն առած հույս, Ջոզեֆ Բրիքի

Հույս

Հույսը պարզապես ցանկություն չէ: Փոխարենը, դա խորը վստահություն է, որը հիմնված է Քրիստոսի հանդեպ ձեր հավատքի վրա առ այն, որ Աստված կկատարի ձեզ տված Իր խոստումները (տես Մորոնի 7.42 հատվածը): Դա «հանդերձյալ բարիքների» ակնկալիքն է Քրիստոսի միջոցով (Եբրայեցիս 9.11):

Ձեր հույսի վերջնական աղբյուրը Հիսուս Քրիստոսն է: Մորմոն մարգարեն հարցրել է. «Ի՞նչն է, որի համար դուք պիտի հույս ունենաք»: Այնուհետև նա պատասխանել է․ «Դուք կունենաք հույս, Քրիստոսի քավության և նրա հարության զորության միջոցով, բարձրացվելու դեպի հավերժական կյանք, և դա՝ ձեր հավատքի շնորհիվ առ նա՝ խոստումի համաձայն» (Մորոնի 7.41, տես հատվածներ 40–43-ը)։

Երբ ձեր հույսը կենտրոնացնեք Քրիստոսի վրա, դուք վստահություն կունենաք, որ բոլոր բաները միաժամանակ կգործեն ձեր բարիքի համար (տես Վարդապետություն և Ուխտեր 90.24 հատվածը): Այս վստահությունն օգնում է ձեզ հավատքով համբերել, երբ բախվում եք փորձություններին: Այն կարող է նաև օգնել ձեզ աճել փորձություններից և զարգացնել հոգևոր տոկունություն և ուժ: Քրիստոսի հանդեպ հույսը խարիսխ է հանդիսանում ձեր հոգու համար (տես Եթեր 12.4 հատվածը):

Հույսը ձեզ վստահություն է տալիս, որ Աստված կմեծացնի ձեր ջանասեր, արդար ջանքերը (տես Վարդապետություն և Ուխտեր 123.17 հատվածը):

Հույսը մեծացնելու եղանակներից մեկն ապաշխարությունն է: Հիսուս Քրիստոսի քավիչ զոհաբերության շնորհիվ մաքրվելը և ներվելը վերածնված հույսի առաջացումն է (տես Ալմա 22.16 հատվածը):

Նեփին հորդորել է. «առաջ մղվեք Քրիստոսի հանդեպ հաստատակամությամբ, ունենալով հույսի կատարյալ պայծառություն, և սեր՝ Աստծո հանդեպ և բոլոր մարդկանց հանդեպ» (2 Նեփի 31․20)։ Երբ դուք ապրում եք ավետարանով, դուք աճում եք «հույսով շատանալու» ձեր կարողության մեջ (Հռովմեացիս 15.13):

Նկար

Նախագահ Դիտեր Ֆ. Ուխդորֆ

«Վշտի ժամանակ մենք կարող ենք ամուր կառչել այն հույսից, որ ամեն ինչ «միաժամանակ կգործրի [մեր] բարիքի համար», երբ հետևենք Աստծո մարգարեների խորհրդին: Աստծո, Նրա բարության և Նրա զորության հանդեպ այսպիսի հույսը թարմացնում է մեզ քաջությամբ դժվարին պահերին և ուժ է տալիս նրանց, ովքեր ահաբեկված են վախի, կասկածի և հուսահատության պատերի ներքո» (Դիտեր Ֆ. Ուխդորֆ, «Հույսի անսահման զորությունը», Լիահոնա, նոյ. 2008, 23):

Նկար

Քրիստոսը և երեխաները, Միներվա Թեյչերտ

Գթություն և սեր

Մի մարդ մի անգամ հարցրեց Հիսուսին. «Օրենքի մեջ ո՞րն է ամենամեծ պատվիրանը»: Հիսուսը պատասխանել է. «Սիրի՛ր քո Տեր Աստծուն քո ամբողջ սրտով, քո ամբողջ հոգով, քո ամբողջ մտքով»: Սա է առաջին և մեծ պատվիրանը: Երկրորդն էլ նման է սրան. «Սիրի՛ր քո ընկերոջը, ինչպես ինքդ քեզ» (Մատթեոս 22.36–39):

Գթությունը «Քրիստոսի մաքուր սերն է» (Մորոնի 7.47)։ Այն ներառում է Աստծո հավերժական սերն Իր բոլոր զավակների հանդեպ:

Մորմոն մարգարեն ուսուցանել է. «Աղոթեք Հորը, սրտի ողջ կորովով, որ դուք կարողանաք լցված լինել այդ սիրով» (Մորոնի 7.48): Երբ աղոթեք, որպեսզի ձեր սիրտը լցվի գթությամբ, դուք կճաշակեք Աստծո սերը: Մարդկանց հանդեպ ձեր սերը կավելանա, և դուք անկեղծ մտահոգություն կզգաք նրանց հավերժական երջանկության համար: Դուք նրանց մեջ կտեսնեք Աստծո զավակներին, որոնք Նրան նմանվելու ներուժ ունեն, և դուք կսկսեք աշխատել նրանց համար:

Աղոթելով գթության պարգևի համար, դուք ավելի քիչ հակված կլինեք ապրել այնպիսի բացասական զգացմունքներով, ինչպիսիք են բարկությունը կամ նախանձը: Ուրիշներին դատելու կամ քննադատելու հավանականությունը քիչ կլինի: Նրանց տեսակետները հասկանալու ցանկությունն ավելի մեծ կլինի։ Դուք կդառնաք ավելի համբերատար և կփորձեք օգնել մարդկանց, երբ նրանք տառապում են կամ հուսահատված են (տես Մորոնի 7.45 հատվածը)։

Բարեգործությունը, ինչպես հավատքը, մղում է գործողության: Դուք զորացնում եք այն, երբ ծառայում եք ուրիշներին և տրվում եք ամբողջովին:

Գթությունը փոխակերպող է: Երկնային Հայրը դա շնորհում է «բոլոր նրանց, ովքեր նրա Որդու՝ Հիսուս Քրիստոսի ճշմարիտ հետևորդներն են. … որ երբ նա հայտնվի, մենք նմանվենք նրան, … որ մենք կարողանանք մաքրվել, ճիշտ ինչպես նա է մաքուր» (Մորոնի 7.48):

Նկար

Եսթեր (Եսթեր թագուհին), Միներվա Թեյչերտ

Առաքինություն

«Մենք հավատում ենք … առաքինի լինելուն», ասվում է Հավատո Հանգանակներում (1.13): Առաքինությունը բարոյական բարձր չափանիշների վրա հիմնված մտածելակերպ և վարք է: Դա հավատարմություն է Աստծուն և ուրիշներին: Առաքինության հիմնական մասը հոգով և ֆիզիկապես մաքուր և անբիծ լինելու ձգտումն է:

Առաքինությունն առաջանում է ձեր մտքերից և ցանկություններից: «Թող առաքինությունը զարդարի ձեր մտքերն անդադար», - ասել է Տերը (Վարդապետություն և Ուխտեր 121.45): Կենտրոնացեք արդար, ոգեշնչող մտքերի վրա: Դուրս նետեք անարժան մտքերը ձեր մտքից, այլ ոչ թե ապրեք դրանցով:

Ձեր միտքը նման է թատրոնի բեմի: Եթե թույլ տաք, որ հիվանդ մտքերը մնան ձեր մտքի բեմում, ավելի հավանական է, որ մեղք գործեք: Եթե դուք ակտիվորեն լցնում եք ձեր միտքն օգտակար բաներով, ավելի հավանական է, որ կընդունեք այն, ինչ առաքինի է և կխուսափեք չարից: Իմաստուն եղեք այն հարցում, թե ինչին եք թույլ տալիս մտնել և մնալ ձեր մտքի բեմում:

Երբ դուք կջանաք առաքինի ապրել, «վստահությունը [կամրանա] Աստծո ներկայության մեջ․ և … Սուրբ Հոգին կլինի քո մշտական ընկերը» (Վարդապետություն և Ուխտեր 121.45–46):

Շիտակությունը բխում է Աստծուն սիրելու առաջին մեծ պատվիրանից (տես Մատթեոս 22.37 հատվածը): Քանի որ դուք սիրում եք Աստծուն, դուք հավատարիմ եք Նրան բոլոր ժամանակներում: Հելամանի որդիների նման, դուք «ուղիղ քայլում եք նրա առաջ» (Ալմա 53.21):

Երբ դուք շիտակ եք, դուք հասկանում եք, որ կա ճիշտ և սխալ, և որ կա բացարձակ ճշմարտություն՝ Աստծո ճշմարտությունը: Դուք օգտագործում եք ձեր ազատ կամքը՝ համաձայն Աստծո ճշմարտության, և արագորեն ապաշխարում եք, երբ դա չեք անում: Այն, ինչ ընտրում եք մտածել և անել, երբ դուք հավատացած եք, որ ոչ ոք չի նայում, ուժեղ չափորոշիչ է ձեր շիտակության համար:

Նկար

Դանիելն առյուծների գուբի մեջ, Քլարկ Քելլի Փրայս

Շիտակությունը նշանակում է, որ դուք չեք իջեցնում ձեր չափանիշները կամ վարքագիծը, որպեսզի կարողանաք տպավորություն թողնել կամ ընդունվել ուրիշների կողմից: Դուք անում եք այն, ինչ ճիշտ է, նույնիսկ երբ ուրիշները ծաղրում են Աստծուն հավատարիմ լինելու ձեր ցանկությունը (տես 1 Նեփի 8.24–28 հատվածները): Դուք պատվով եք ապրում ցանկացած միջավայրում, անգամ, երբ ներկայացնում եք ձեզ առցանց:

Շիտակ լինելով, դուք պահում եք ձեր ուխտերն աստծո հետ, ինչպես նաև ձեր արդար պարտավորություններն ուրիշների հանդեպ:

Շիտակությունը ներառում է ազնիվ լինել Աստծո, ինքներդ ձեզ, ձեր ղեկավարների և ուրիշների հետ: Դուք չեք ստում, գողանում, խաբում կամ կեղծում: Երբ ինչ-որ բան սխալ եք անում, դուք ընդունում եք պատասխանատվությունը և ապաշխարում եք այն արդարացնելու կամ տրամաբանորեն հիմնավորելու փոխարեն:

Շիտակ ապրելով, դուք կունենաք ներքին խաղաղություն և ինքնահարգանք: Տերը և այլ մարդիկ կվստահեն քեզ:

Նկար

Հավատքի, առաքինության ավելացում, Ուոլթեր Ռեյն

Գիտելիք

Տերը խորհուրդ է տվել. «Ուսում փնտրեք, այսինքն՝ ուսումնասիրելով և նաև հավատքով» (Վարդապետություն և Ուխտեր 88.118): Ձեր միսիայի և ձեր ողջ կյանքի ընթացքում գիտելիք փնտրեք, հատկապես հոգևոր գիտելիք:

Ամեն օր ուսումնասիրեք սուրբ գրությունները, ինչպես նաև ապրող մարգարեների խոսքերը: Ուսումնասիրության և աղոթքի միջոցով օգնություն փնտրեք հատուկ հարցերի, մարտահրավերների և հնարավորությունների համար: Փնտրեք սուրբ գրությունների հատվածներ, որոնք կարող եք օգտագործել ուսուցանելիս և ավետարանի վերաբերյալ հարցերին պատասխանելիս:

Աղոթքով և ջանասիրաբար ուսումնասիրելիս Սուրբ Հոգին կլուսավորի ձեր միտքը: Նա կուսուցանի ձեզ և ձեզ հասկանալու հնարավորություն կտա: Նա կօգնի ձեզ կիրառել սուրբ գրությունների և վերջին օրերի մարգարեների ուսմունքները ձեր կյանքում: Դուք կարող եք ասել Նեփիի նման.

«Իմ հոգին հրճվում է սուրբ գրություններով և սիրտս խորհում է դրանք: … Ահա, հոգիս հրճվում է Տիրոջ բաներով. և սիրտս շարունակ խորհում է այն բաների շուրջ, որոնք տեսել եմ ու լսել» (2 Նեփի 4.15–16):

Նկար

արևի լույսով պատված մարդը

Համբերություն

Համբերությունն աստծուն վստահելու ունակությունն է ուշացման, հակադրության կամ տառապանքի բախվելիս: Ձեր հավատքի շնորհիվ դուք ապավինում եք Աստծո ժամանակին, որպեսզի Իր խոստացած օրհնությունները կատարվեն:

Երբ դուք համբերատար եք, կյանքին նայում եք հավերժական տեսանկյունից: Դուք չեք ակնկալում անհապաղ օրհնություններ կամ արդյունքներ: Ձեր արդար ցանկությունները սովորաբար իրականանում են «տող առ տող, … մի քիչ այստեղ և մի քիչ այնտեղ» (2 Նեփի 28.30): Որոշ արդար ցանկություններ կարող են իրականանալ միայն այս կյանքից հետո:

Համբերությունն անգործություն կամ պասիվ հնազանդություն չէ։ Դա նշանակում է «ուրախությամբ [կատարել] այն ամենը, ինչը [ձեր] ուժերի սահմաններում է»՝ ծառայելով Աստծուն (Վարդապետություն և Ուխտեր 123.17): Դուք տնկում եք, ջրում և սնուցում եք սերմը, և Աստված այն «քիչ-քիչ» աճեցնում է (Ալմա 32.42, տես նաև Ա Կորնթացիս 3.6–8 հատվածները): Դուք աշխատում եք՝ համագործակցելով Աստծո հետ և վստահ լինելով, որ երբ կատարեք աշխատանքի ձեր մասը, Նա կկատարի Իր աշխատանքը՝ Իր ժամանակին և ըստ մարդու ազատ կամքի:

Համբերությունը նաև նշանակում է, որ դուք քաջությամբ, շնորհով և հավատքով ընդունում եք այն, ինչը հնարավոր չէ փոխել։

Համբերություն զարգացրեք ուրիշների հանդեպ, ներառյալ ձեր զուգընկերոջ և նրանց, ում ծառայում եք: Համբերատար եղեք նաև ինքներդ ձեր հանդեպ։ Ձգտեք լավագույնին ձեր ներսում՝ միաժամանակ գիտակցելով, որ դուք քայլ առ քայլ աճելու եք:

Ինչպես քրիստոսանման այլ հատկանիշների դեպքում, համբերության մեջ աճելն ամբողջ կյանքի ընթացքում տեղի ունեցող գործընթաց է: Համբերություն ցուցաբերելը կարող է բուժիչ ազդեցություն ունենալ ձեր հոգու և ձեզ շրջապատող մարդկանց վրա:

Նկար

Նախագահ Դիտեր Ֆ. Ուխդորֆ

«Համբերություն նշանակում է ակտիվ սպասել կամ տոկալ: Դա նշանակում է համառորեն դիմանալ և մեր ուժերի սահմաններում անել ամեն ինչ՝ աշխատել, հույս տածել և հավատք գործադրել և տոկալով կրել դժվարությունները՝ անգամ երբ մեր սրտի ցանկությունները ձգձգվում են։ Համբերությունը պարզապես դիմանալը չէ. դա լավ դիմանալն է»: (Դիտեր Ֆ. Ուխդորֆ, «Համբերությամբ շարունակենք», Լիահոնա, մայիս 2010, 57):

Նկար

Աստծո բարեհաճության ներքո (Հիսուսն աղոթում է իր մոր հետ), Սայմոն Դյուվեյ

Խոնարհություն

Խոնարհությունը՝ Տիրոջ կամքին ենթարկվելու պատրաստակամություն է: Դա պատրաստակամություն է պատվել նրան կատարվածի համար: Դա ուսուցանվող լինելն է (տես Վարդապետություն և Ուխտեր 136․32 հատվածը): Խոնարհությունը ներառում է երախտագիտություն Աստծո օրհնությունների համար և ընդունումն այն բանի, որ դուք միշտ նրա օգնության կարիքն ունեք։ Նա օգնում է նրանց, ովքեր խոնարհ են:

Խոնարհությունը ոչ թե թուլության, այլ հոգևոր ուժի նշան է: Խոնարհությունը կենսական տարանջատիչ է հոգևոր աճի համար (տես Եթեր 12.27 հատվածը):

Երբ դուք խոնարհաբար վստահում եք Տիրոջը, կարող եք համոզված լինել, որ Նրա պատվիրանները ձեր բարօրության համար են: Դուք վստահ եղեք, որ ապավինելով Նրան, դուք կարող եք անել այն, ինչ Նա կպահանջի ձեզանից: Դուք նույնպես պատրաստ եղեք վստահել Նրա ծառաներին և հետևել նրանց խորհրդին: Խոնարհությունը կօգնի ձեզ լինել հնազանդ, աշխատել ջանասիրությամբ և ծառայել:

Խոնարհության հակառակը հպարտությունն է: Հպարտ լինել նշանակում է ավելի շատ վստահել ինքներդ ձեզ, քան Աստծուն: Դա նաև նշանակում է աշխարհի բաները վեր դասել Աստծո բաներից: Հպարտությունը մրցակցական է. նրանք, ովքեր հպարտ են, ձգտում են ավելին ունենալ և ենթադրում են, որ իրենք ավելի լավն են, քան ուրիշները: Հպարտությունը գայթակղության մեծ քար է։

Նկար

Պողոս առաքյալն ուսուցանում է ամբոխին

Ջանասիրություն

Ջանասիրությունը ջանքերի հետևողական և լուրջ գործադրում է։ Միսիոներական աշխատանքում ջանասիրությունը Տիրոջ հանդեպ ձեր սիրո արտահայտությունն է: Երբ դուք ջանասեր եք, դուք ուրախություն և գոհունակություն եք գտնում Տիրոջ աշխատանքում (տես Ալմա 26.16 հատվածը):

Ջանասիրությունը ներառում է ղեկավարների հրահանգներին սպասելու փոխարեն բավականաչափ բարի գործերի կատարում (տես Վարդապետություն և Ուխտեր 58.27–29 հատվածները):

Շարունակեք բարի գործեր անել, նույնիսկ երբ դժվար է կամ հոգնած եք: Այնուամենայնիվ, գիտակցեք հավասարակշռության և հանգստի անհրաժեշտությունը, որպեսզի «չվազեք ավելի արագ, քան բավարար ուժ [ունեք] դրա համար» (Մոսիա 4.27):

Կենտրոնացրեք ձեր սիրտը և հետաքրքրությունները Տիրոջ և Նրա աշխատանքի վրա: Խուսափեք այնպիսի բաներից, որոնք ձեզ շեղում են ձեր առաջնահերթություններից։ Ձեր ժամանակը և ջանքերը կենտրոնացրեք այն գործողությունների վրա, որոնք առավել արդյունավետ կլինեն ձեր տարածքում և առավել օգտակար կլինեն այն մարդկանց համար, ում դուք ուսուցանում եք:

Նկար

Նախագահ Հենրի Բ. Այրինգ

«Սա Տիրոջ Եկեղեցին է: Նա կանչեց մեզ և վստահեց մեզ, նույնիսկ այն թուլություններով հանդերձ, որոնք Նա գիտեր, մենք ունենք: Նա գիտեր փորձությունները, որոնց մենք դիմակայելու էինք: Հավատարիմ ծառայության միջոցով և Նրա Քավության միջոցով մենք կարող ենք սկսել ցանկանալ այն, ինչ Նա է ցանկանում, և լինել այն, ինչ մենք պետք է լինենք՝ օրհնելու նրանց, ում մենք ծառայում ենք Նրա համար: Երբ մենք բավականաչափ երկար ծառայենք և ջանասիրությամբ Նրան, մենք կփոխվենք: Մենք կարող ենք ավելի շատ նմանվել Նրան» (Հենրի Բ. Այրինգ, «Գործեք ողջ ջանասիրությամբ», Լիահոնա, մայիս 2010, 62–63):

Նկար

Երկու հազար պատանի զինվորներ (Երկու հազար պատանի զինվորներ), Առնոլդ Ֆրայբերգ

Հնազանդություն

Ձեր միսիոներական ծառայությունը մկրտության ժամանակ և տաճարում Աստծո հետ կնքած ուխտերի ընդլայնումն է: Երբ դուք ստացաք մկրտության արարողությունները և օժտումը, դուք ուխտ կապեցիք, որ կպահեք Նրա պատվիրանները:

Բենիամին թագավորն ուսուցանել է. «Ես կցանկանայի, որ դուք խորհեք օրհնված և երջանիկ վիճակի վրա նրանց, ովքեր պահում են Աստծո պատվիրանները: Քանզի, ահա, նրանք օրհնված են բոլոր բաներում՝ և՛ աշխարհիկ, և՛ հոգևոր. և եթե նրանք հավատարիմ համբերում են մինչև վերջ, նրանք ընդունվում են երկնքում, որի շնորհիվ նրանք կարողանում են բնակվել Աստծո հետ երբեք չվերջացող երջանկության վիճակում» (Մոսիա 2․41):

Պատվիրաններին հնազանդվելը Երկնային Հոր և Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ սիրո արտահայտությունն է (տես Հովհաննես 14.15 հատվածը): Հիսուսն ասել է․ «Եթե իմ պատվիրանները պահեք, կմնաք իմ սիրո մեջ, ինչպես ես իմ Հոր պատվիրանները պահեցի և նրա սիրո մեջ եմ մնում» (Հովհաննես 15․10)։

Ուղեցույցներ՝ հետևելու Հիսուս Քրիստոսի աշակերտների համար նախատեսված միսիոներական չափանիշներին։ Հետևեք նաև ձեր միսիայի նախագահի և նրա կնոջ խորհրդին, քանի որ նրանք խորհուրդ են տալիս ձեզ արդարությամբ:

Նկար

Երեց Դեյլ Գ. Ռենլանդ

«Հնազանդությունը մեր ընտրությունն է։ Փրկչի ուղերձը հստակ է: Ջոզեֆ Սմիթի Ղուկաս 14.28 հատվածի թարգմանությունում ասվում է․ Հիսուսը ցուցում է տվել. «Հետևաբար, հաստատեք սա ձեր սրտերում, որ դուք պետք է անեք այն բաները, ինչ ես կուսուցանեմ և կպատվիրեմ ձեզ»։ Դա այնքան պարզ է։ … Երբ մենք դա անենք, մեր հոգևոր կայունությունը մեծապես կբարձրանա: Մենք կխուսափենք Աստծո կողմից տրված աղբյուրները վատնելուց և մեր կյանքի ուղին անարդյունավետ ու կործանարար շեղելուց» (Դեյլ Գ. Ռենլանդ, «Հոգևոր կայունության կառուցում» [Բրիգամ Յանգ Համալսարանի հոգևոր հավաք, սեպտ. 16, 2014], 2, speeches.byu.edu)։

Նկար

Քրիստոսը և ձկնորսները (Սիրո՞ւմ ես ինձ դորանցից ավելի), Ջ. Քըրք Ռիչարդս

Սա օրինակ է՝ Քրիստոսին ավելի շատ նմանվելու համար

Հետևյալ օրինակը կարող է օգնել ձեզ զարգացնել և ստանալ այս գլխում նկարագրված հատկանիշները և սուրբ գրություններում նկարագրված այլ հատկանիշներ.

• Բացահայտեք այն հատկանիշը, որը ցանկանում եք փնտրել:

• Գրեք այդ հատկանիշի նկարագրությունը:

• Թվարկեք և ուսումնասիրեք սուրբ գրության այն հատվածները, որոնք ցուցադրում են այդ հատկանիշին վերաբերող օրինակներ կամ ուսուցանում են դրա մասին:

• Գրի առեք ձեր զգացմունքներն ու տպավորությունները։

• Նպատակներ դրեք և ծրագրեր կազմեք այդ հատկանիշը զարգացնելու համար:

• Աղոթեք Աստծուն, որ օգնի ձեզ ստանալ և զարգացնել այդ հատկանիշը:

• Պարբերաբար գնահատեք ձեր առաջընթացը:

Նկար

Երեց Ջեֆրի Ռ. Հոլլանդ

«Տերն օրհնում է նրանց, ովքեր ցանկանում են կատարելագործվել, ովքեր ընդունում են պատվիրանների անհրաժեշտությունը և փորձում են պահել դրանք, ովքեր սնուցում են քրիստոսանման արժանիքները և ձգտում են իրենց հնարավորության սահմանում ձեռք բերել դրանք։ Եթե ձախողեք այդ ջանքերը, ինչպես բոլորը, Փրկիչը պատրաստ է ձեզ օգնության հասնել, որ առաջ շարժվեք։ … Արդյունքում դուք կունենաք այն հաջողությունը, որը փնտրում եք» (Ջեֆրի Ռ. Հոլլանդ, «Վաղը Տերը հրաշքներ կգործի ձեր շրջապատում», Լիահոնա, մայիս 2016, 126):

Այս վարժության նպատակն է օգնել ձեզ բացահայտել հոգևոր աճի հնարավորությունները: Ստորև կարդացեք յուրաքանչյուր կետ: Որոշեք, թե ձեր մասին այդ պնդումը որքանով է ճշմարիտ և ընտրեք անհրաժեշտ պատասխանը: Ձեր պատասխանները գրեք սուրբ գրությունների ուսումնասիրության ձեր օրագրում։

Ոչ ոք չի կարող «միշտ» պատասխանել յուրաքանչյուր պնդմանը։ Հոգևոր աճն ամբողջ կյանքի ընթացքում տեղի ունեցող գործընթաց է։ Դա ոգևորիչ և արժանավոր պատճառներից մեկն է, քանի որ աճելու և աճի օրհնությունները զգալու անհամար հնարավորություններ կան:

Անկաշկանդ եղեք սկսել այնտեղ, որտեղ գտնվում եք: Պարտավորվեք կատարել այն հոգևոր աշխատանքը, որն անհրաժեշտ է աճելու համար: Փնտրեք Աստծո օգնությունը: Երբ անհաջողություններ եք ունենում, վստահ եղեք, որ Նա կօգնի ձեզ: Աղոթելիս առաջնորդություն փնտրեք, թե տարբեր ժամանակներում որպես միսիոներ որ հատկանիշների վրա է պետք կենտրոնանալ: