Seksyon 131
Mga panudlo ni Joseph Smith ang Propeta, gihatag sa Ramus, Illinois, 16 ug 17 sa Mayo 1843 (History of the Church, 5:392–393).
1–4, Celestial nga kaminyoon gikinahanglan sa himaya sa kinatas-an nga langit; 5–6, Sa unsa nga paagi nga ang mga tawo mabugkos ngadto sa kinabuhi nga dayon gipasabut; 7–8, Ang tanan nga espiritu mga butang.
1 Sa celestial nga himaya adunay tulo ka mga langit o mga ang-ang;
2 Ug aron makabaton sa labing taas, ang tawo kinahanglan mosulod ngadto niini nga kapunongan sa pagkapari [ang gipasabut mao ang bag-o ug walay katapusan nga pakigsaad sa kaminyoon];
3 Ug kon dili siya mosulod, siya dili makabaton niini.
4 Siya mahimo nga mosulod ngadto sa lain, apan mao na kana ang katapusan sa iyang gingharian; dili siya makabaton og mga anak.
5 (Mayo ika-17, 1843.) Ang labing kasiguroan nga pulong sa panagna nagkahulugan nga ang tawo nasayud nga siya nabugkos ngadto sa kinabuhi nga dayon, pinaagi sa pagpadayag ug sa espiritu sa panagna, pinaagi sa gahum sa balaan nga Pagkapari.
6 Malisud alang sa usa ka tawo nga maluwas diha sa pagkawalay alamag.
7 Walay ingon nga butang nga walay lawas. Ang tanan nga espiritu mga butang, apan kini labaw nga dalisay o putli, ug makita lamang sa putli nga mga mata;
8 Kita dili makakita niini; apan sa panahon nga ang atong lawas malimpyohan kita makakita nga kining tanan mga butang.