De sabbat en het avondmaal

Broeders en zusters over de hele wereld, we zijn vanmorgen bij elkaar gekomen om naar de stem van een profeet te luisteren. Ik getuig dat de stem die we zojuist gehoord hebben, de stem van de huidige profeet van God op aarde is, president Thomas S. Monson. Wat worden we gezegend door zijn leringen en voorbeeld!

Dit jaar worden we allemaal in de gelegenheid gesteld om in de zondagsschool de woorden van de profeten in het Nieuwe Testament te bestuderen. Het Oude Testament is een studie van profeten en een volk, en het Nieuwe Testament is gericht op het leven en de invloed van de enige mens die met een dubbele nationaliteit, in de hemel en op aarde, aan het sterfelijk leven is begonnen — onze Heiland en Verlosser, Jezus Christus.

Er zijn tegenwoordig zoveel leerstellingen van mensen dat het gemakkelijk is om ons geloof in het essentiële verslag van het leven en de bediening van de Heiland — het Nieuwe Testament — te vergeten en kwijt te raken. Deze heilige kroniek is het middelpunt van de schriftuurlijke geschiedenis, net als de Heiland het middelpunt van ons leven behoort te zijn. We moeten ons voornemen om het te bestuderen en te koesteren!

We kunnen door onze studie van het Nieuwe Testament waardevolle parels van wijsheid vinden. Ik lees altijd met plezier de verslagen van Paulus, over zijn reizen en hoe hij Jezus’ kerk uitbreidde, vooral zijn leringen aan Timoteüs. In het vierde hoofdstuk van Paulus’ brief aan Timoteüs lezen we: ‘Beveel en leer dit. (…) Maar wees een voorbeeld voor de gelovigen in woord, in wandel, in liefde, in geloof en in reinheid.’¹ De beste manier om een voorbeeld voor de gelovigen te zijn, is volgens mij het heiligen van de sabbat.

Bij de schepping van de wereld werd er al een dag van de andere dagen afgezonderd. ‘En God zegende de zevende dag en heiligde die.’² Zelfs God rustte op die dag van zijn werk, en Hij verwacht dat zijn kinderen hetzelfde doen. Hij gaf de Israëlieten het volgende gebod:

‘Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt;

‘zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen;

‘maar op de zevende dag zult gij rusten, (…)

‘(…) daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die.’³

Het heiligen van de sabbat omvat altijd een vorm van aanbidding. Toen Adam en Eva sterfelijk waren geworden, kregen ze het gebod dat ze ‘de Heer, hun God, moesten aanbidden, en de eerstelingen van hun kudden moesten offeren als offer aan de Heer. (…) Dit is een zinnebeeld van het offer van de Eniggeborene des Vaders.’⁴ Door het offeren van dieren werden de nakomelingen van Adam eraan herinnerd dat het Lam Gods, Jezus Christus, op een dag zijn eigen leven voor ons zou offeren.

Gedurende zijn hele leven sprak de Heiland over dat offer.⁵ De avond voor zijn kruisiging gingen zijn woorden in vervulling. Hij kwam met zijn discipelen in een bovenzaal bij elkaar, verwijderd van wereldse afleidingen, waar Hij het avondmaal instelde.

‘En terwijl zij aten, nam Jezus een brood, sprak de zegen uit, brak het en gaf het aan zijn discipelen en zeide: Neemt, eet, dit is mijn lichaam.

‘En Hij nam een beker, sprak de dankzegging uit en gaf hun die en zeide: Drinkt allen daaruit.

‘Want dit is het bloed van mijn verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden.’⁶

Vanaf dat moment werd de verzoening van de Heiland het grote en laatste offer. Toen Hij na zijn opstanding op het Amerikaanse continent verscheen, verleende Hij zijn discipelen het priesterschap en introduceerde Hij het avondmaal met de woorden:

‘En dit zult gij altijd nauwgezet doen (…) zoals Ik brood heb gebroken en het heb gezegend en het aan u heb gegeven.

‘(…) En het zal een getuigenis tot de Vader zijn dat gij Mij altijd indachtig zijt. En indien gij Mij altijd indachtig zijt, zult gij mijn Geest bij u hebben.’⁷

Het is opmerkelijk dat zelfs in de donkere dagen van de afval de sabbat en het avondmaal in allerlei vormen behouden bleven.

Toen het evangelie werd hersteld, verschenen de apostelen Petrus, Jakobus en Johannes, drie van de apostelen die het avondmaal voor het eerst van de Heiland hadden ontvangen, aan Joseph Smith en Oliver Cowdery. Onder hun toezicht werd het priesterschap hersteld dat nodig was om het avondmaal aan de leden van de kerk van Jezus Christus te bedienen.⁸

Het priesterschap, dat door de Heiland op zijn profeten en apostelen werd bevestigd, en via hen op ons, is nu nog steeds op aarde. Jonge priesterschapsdragers over de hele wereld mogen het priesterschap gebruiken als zij oprecht de geboden onderhouden en de normen van het evangelie naleven. Jongemannen die in geestelijk opzicht schone handen en een zuiver hart hebben, bereiden het avondmaal voor, zegenen het en dienen het rond op de manier van de Heer — een manier die Hij zo’n tweeduizend jaar geleden heeft bepaald.

Deelname aan het avondmaal is het hoogtepunt van onze sabbatsheiliging. In de Leer en Verbonden gebiedt de Heer eenieder van ons:

‘En opdat gij uzelf beter onbesmet van de wereld zult kunnen bewaren, zult gij naar het huis des gebeds gaan en uw offeranden offeren op mijn heilige dag;

‘want voorwaar, dat is de dag die voor u is ingesteld om van uw arbeid uit te rusten en om de Allerhoogste uw toewijding te betonen; (…)

‘En gij zult op die dag niets anders doen.’⁹

Als we nadenken over de rol die de sabbat en het avondmaal in ons leven spelen, lijken er drie dingen te zijn die de Heer van ons verwacht: ten eerste moeten we onszelf onbesmet van de wereld bewaren; ten tweede moeten we naar het huis des gebeds gaan en onze offeranden offeren; en ten derde moeten we van onze arbeid uitrusten.

Het is geweldig om een christen te zijn en als waar discipel van Christus door het leven te gaan. Hij heeft over ons gezegd: ‘Zij zijn niet uit de wereld, gelijk Ik niet uit de wereld ben.’¹⁰ Om onszelf onbesmet van de wereld te bewaren, verwacht Hij van ons dat wij op de sabbat wereldse afleidingen op zakelijk en recreatief gebied vermijden.

Volgens mij verwacht Hij ook van ons dat we ons gepast kleden. Onze jongeren vinden ‘zondagse kleding’ wellicht ouderwets. Maar we weten ook dat als de zondagse kleding plaats maakt voor alledaagse kleding, onze houding en daden zullen volgen. Het is uiteraard niet nodig dat onze kinderen formele zondagse kleding dragen totdat de zon ondergaat. Maar door de kleding die we ze aangeven en de activiteiten die we plannen, kunnen ze zich goed op het avondmaal voorbereiden en de hele dag van de zegeningen daarvan genieten.

Wat houdt het in om onze offeranden te offeren? We beseffen dat we allemaal fouten maken. We moeten onze zonden en fouten belijden tegenover onze hemelse Vader en de mensen die we gekwetst hebben, en we moeten ze verzaken. De sabbat is een uitstekende gelegenheid om onze offeranden aan de Heer te offeren. Hij heeft gezegd: ‘Maar bedenkt dat gij op die dag, de dag des Heren, uw gaven en uw offeranden aan de Allerhoogste zult offeren, en uw zonden zult belijden aan uw broeders en voor het aangezicht des Heren.’¹¹

Ouderling Melvin J. Ballard heeft gezegd: ‘We willen dat alle heiligen der laatste dagen naar de avondmaalstafel komen omdat ze daar aan zelfonderzoek en zelfinspectie kunnen doen. Ze kunnen hun koers aanpassen en hun leven op orde brengen, overeenkomstig de leringen van de kerk en hun broeders en zusters.’¹²

Als we waardig aan het avondmaal deelnemen, getuigen we dat we bereid zijn de naam van onze Heiland op ons te nemen, zijn geboden te onderhouden en Hem altijd indachtig te zijn zodat we zijn Geest bij ons kunnen hebben. Op die manier hernieuwen we ons doopverbond. De Heer zei tegen zijn discipelen: ‘Want zo dikwijls als gij dit doet, zult gij dit uur dat Ik bij u was gedenken.’¹³

Soms denken we dat uitrusten van onze arbeid betekent dat we de landbouwmachine in het veld laten staan en een bordje Gesloten op de deur van ons bedrijf hangen. Maar in de huidige wereld vallen de alledaagse werkzaamheden ook onder arbeid. Dat kunnen werkzaamheden zijn die we vanuit huis verrichten, sportwedstrijden en andere activiteiten die ons ervan weerhouden om onze godsdienstplichten te vervullen en anderen te helpen.

‘Ga niet lichtvaardig om met heilige dingen’,¹⁴ zei de Heer tegen de vroegere heiligen, alsof Hij ons wilde herinneren aan wat Hij tegen zijn discipelen had gezegd: ‘De sabbat is gemaakt om de mens, en niet de mens om de sabbat.’¹⁵

Broeders en zusters, in de laatste dagen heeft de duivel succes als wij onze toewijding aan de Heiland laten verslappen, als we zijn leringen in het Nieuwe Testament en andere Schriftuur negeren, en als we Hem niet meer volgen. Ouders, het is nu tijd om onze kinderen bij te brengen dat ze een voorbeeld van de gelovigen moeten zijn door de avondmaalsdienst bij te wonen. Zorg ervoor dat ze op zondagochtend goed uitgerust zijn, gepaste kleding dragen en geestelijk zijn voorbereid om aan de zinnebeelden van het avondmaal deel te nemen en de verlichtende, opbouwende en louterende kracht van de Heilige Geest te ontvangen. Zorg ervoor dat uw gezin met liefde vervuld is als u de hele dag de sabbat heiligt en gedurende de week daar de geestelijke vruchten van plukt. Moedig uw zoons en dochters aan om ‘op te staan en hun licht te laten schijnen’ door de sabbat te heiligen, zodat hun licht ‘een standaard voor de natiën zal zijn.’¹⁶

Nu ik ouder ben, denk ik nog geregeld aan de zondagen in mijn jaren als jongere en jongvolwassene. Ik kan me nog herinneren dat ik als diaken voor het eerst het avondmaal ronddiende. We hadden kleine glaasjes voor het water. Enkele jaren geleden werd er een kerkgebouw gerenoveerd in die plaats waar ik was opgegroeid. Er was een kastje op het podium dat toentertijd was verzegeld.Toen het geopend werd, bleken er nog enkele van die kleine glaasjes in te liggen. Ik mocht er een van hebben als aandenken.

Ik kan me ook nog herinneren dat we bij de mariniers een groene opbergkist hadden. In die kist zat een houten dienblad en pakjes avondmaalsbekertjes, zodat we zelfs in tijden van oorlog gezegend konden worden door de vrede en hoop van het avondmaal van de Heer.

Als ik aan die avondmaalsglaasjes uit mijn jeugd denk, in de beschutte vallei van mijn geboorteplaats of duizenden kilometers weg in Oceanië, ben ik dankbaar dat de Heiland van de wereld bereid was om voor mij uit de ‘bittere beker’¹⁷ te drinken. En omdat Hij dat gedaan heeft, kan ik net als de psalmist zeggen: ‘Mijn beker vloeit over’¹⁸ met de zegen van zijn eeuwige verzoening.

Nu we een dag voor de sabbat aan deze geweldige conferentie zijn begonnen, hoop ik dat we onze zegeningen en mogelijkheden indachtig zullen zijn die we ontvangen als we iedere week in onze wijk of gemeente de avondmaalsdienst bijwonen. Laten we ons voorbereiden en ons op de sabbat zo gedragen dat we recht hebben op de zegeningen die aan ons en ons gezin zijn beloofd. Ik geef u mijn getuigenis dat we de grootste vreugde zullen ontvangen als we de Heiland volgen. Ik bid dat we zijn geboden zullen onderhouden en de sabbat zullen heiligen. In de naam van Jezus Christus. Amen.