Ayaw Ko Paghikalimti

Gusto ko kamong sultihan og butang nga unta inyong masabtan sa hustong paagi: Ang Dios nahibalo gayud nga kamo ug ako dili hingpit.

Modugang ko: Ang Dios nahibalo gayud usab nga ang mga tawo nga gituohan ninyong hingpit dili diay hingpit.

Ug gani migahin kita og daghan kaayong panahon ug kusog sa pagkumpara sa atong kaugalingon sa uban—kasagaran mokumpara sa atong mga kahuyang sa ilang mga kalig-on. Mao kini hinungdan nganong nakamugna kita og mga kalauman alang sa atong kaugalingon nga imposibling makab-ot. Isip resulta, wala gayud nato pasalamati ang maayo natong mga paningkamot tungod kay daw minus ra kini kay sa nabuhat sa uban.

Tanan adunay mga kalig-on ug mga kahuyang.

Maanindot nga kamo adunay kalig-on.

Ug kabahin kini sa inyong mortal nga kasinatian nga kamo adunay mga kahuyang.

Ang Dios gustong motabang nato nga sa katapusan mausab ang atong mga kahuyang ngadto sa kalig-on,¹ apan nahibalo Siya nga nagkinahanglan kini og taas nga panahon. Gusto Niyang mahimo kitang hingpit,² ug kon magpadayon kita sa dalan sa pagkadisipulo, ugma damlag mahimo ra kini. OK ra nga kamo dili pa hingpit. Padayon sa pagpaningkamot niini, apan hununga na sa pagsilot ang inyong kaugalingon.

Minahal nga mga sister, daghan kaninyo ang manggiloloy-on nga walay hunong ug mapailubon sa mga kahuyang sa uban. Palihug hinumdumi usab ang pagkamanggiloloy-on ug pagkamapailubon sa inyong kaugalingon.

Sa pagkakaron, pasalamati ang tanang ginagmayng mga kalampusan sa inyong panimalay, sa mga relasyon sa inyong pamilya, sa inyong edukasyon ug panginabuhi, inyong partisipasyon sa Simbahan ug personal nga kalamboan. Sama sa mga forget-me-not, kini nga mga kalampusan ingon og gamay ra alang ninyo ug kini dili mamatikdan sa uban, apan namatikdan kini sa Dios ug dili kini gamay alang Kaniya. Kon inyong hunahunaon nga ang kalampusan mao lang ang pinakahingpit nga rosas o makadani nga orchid, basin dili ninyo makab-ot ang pinakatam-is nga mga kasinatian sa kinabuhi.

Sama pananglit, ang pag-insister nga kamo dunay “perpekto gayud” nga family home evening matag semana—bisan og ang paghimo niini makapamiserable kaninyo ug sa tanang anaa sa inyong palibut—tingali dili kini pinakamaayong pagpili. Hinoon, pangutan-a ang inyong kaugalingon, “Unsay atong mahimo isip pamilya nga mas makalingaw ug espirituhanon ug mas makapasuod kanato?” Kana nga family home evening—bisan og tingali yano ra ang tuyo ug pagkahimo niini—tingali may mas maayo pang mga resulta nga mohangtud.

Ang atong biyahe padulong sa kahingpitan dugay, apan makakaplag kita og mga katingalahan ug kalipay bisan sa pinakagagmayng lakang niana nga biyahe.

Ang madawat nga sakripisyo mao ang paghunong sa butang nga maayo alang sa butang nga mas dako og bili.

Ang pagmata og kadiyot aron pagtabang sa batang gidaman maayo nga sakripisyo. Nahibalo na kitang tanan niini. Ang pagtukaw sa tibuok gabii, nagdaot sa atong kaugalingong panglawas, sa pagpanindot og maayo sa isul-ob sa anak nga babaye alang sa Dominggo dili kaayo maayo nga sakripisyo.

Ang paggahin og kadiyot sa atong panahon sa pagtuon sa mga kasulatan o pag-andam sa pagtudlo og leksyon maayo nga sakripisyo. Ang paggahin og daghang oras sa pagtahi sa ulohan sa leksyon ngadto sa hinimo nga mga pot holder alang sa matag sakop sa inyong klase tingali dili maayo.

Ang matag tawo ug sitwasyon managlahi, ug ang maayong sakripisyo sa usa ka butang tingali usa ka binuang nga sakripisyo alang sa uban.

Unsaon man nato pag-ila ang kalainan alang sa atong kaugalingong sitwasyon? Mapangutana nato ang atong kaugalingon, “Misaad ba ko nga gamiton ang akong panahon ug kusog alang sa mga butang nga mas importante?” Adunay daghan kaayong maayong mga butang nga buhatunon, apan ang tanan dili nato mahimo. Ang atong Langitnong Amahan malipay kaayo kon atong isakripisyo ang maayong butang alang sa mas maayong butang nga adunay mahangturong panglantaw. Usahay, nagpasabut gani kana sa pag-alima sa gamay apan matahum nga bulak nga forget-me-not kay sa lapad nga tanaman sa dili ordinaryo nga pagpamukhad.

Sa istorya nga maoy ganahan kaayo sa mga bata nga Charlie and the Chocolate Factory, ang misteryusong tigbuhat og kendi nga si Willy Wonka nagtago og bulawan nga tiket sa lima sa iyang mga kendi bar ug miingon nga si kinsa man ang makakita sa usa sa mga tiket makadaug pinaagi sa pag-tour sa iyang factory ug tibuok kinabuhi nga hatagan og chocolate.

Nakasulat sa matag bulawan nga tiket mao kini nga mensahe: “Pahalipay kanimo, swerte nga nakakita niining Bulawan nga Tiket … ! Talagsaong mga butang ang nagpaabut kanimo! Daghang maanindot nga mga surprisa ang nagpaabut nimo, … Misteryuso ug katingalahang mga surprisa … molingaw, … mopahibulong, ug mopatingala nimo.”³

Sa klasikal nga istorya sa mga bata, ang mga tawo sa tibuok kalibutan nagtinguha pag-ayo nga makakita sa bulawan nga tiket. Ang uban mibati nga ang ilang tibuok umaabut nga kalipay nagdepende kon makuha ba nila o dili ang bulawan nga tiket. Sa ilang kahinam, ang mga tawo nagsugod sa paghikalimot sa yano nga kalipay nga sagad nilang makit-an sa kendi bar. Ang kendi bar mismo dili na nindot kon wala ang bulawan nga tiket.

Daghan kaayong mga tawo karon ang naghulat sa ilang kaugalingong bulawan nga tiket—ang tiket nga gituohan nilang naggunit sa yawe sa kalipay nga kanunay nilang gipangandoy. Alang sa uban, ang bulawan nga tiket mao ang hingpit nga kaminyoon; alang sa uban, usa ka balay nga gimantala sa magasin; o tingali kagawasan sa kasamok o kabalaka.

Walay sayop sa matarung nga mga pangandoy—naglaum ug nagtinguha kita sa mga butang nga “mahiyason, matahum, o maayo og dungog o dalaygon.”⁴ Ang problema moabut kon atong pugngan ang atong kalipay samtang maghulat kita sa umaabut nga panghitabo—atong bulawan nga tiket—nga moabut.

Usa ka babaye ang nagtinguha gayud labaw sa bisan unsang butang nga maminyo sa templo sa matarung nga naghupot sa priesthood ug mahimong inahan ug asawa. Iya kining gipangandoy sa tibuok niyang kinabuhi, ug ah, pagkatalagsaon ug mahigugmaon unya niya nga asawa. Ang iyang panimalay mapuno sa mahigugmaon nga pagbati. Walay sakit nga pulong ang malitok. Ang giluto dili gayud mapaig. Ug ang iyang mga anak, imbis mokuyog sa ilang mga barkada, mas mopili sa paggahin sa ilang mga gabii ug katapusan sa semana uban ni Mama ug ni Papa.

Mao kini ang iyang bulawan nga tiket. Mao kini ang usa ka butang diin gibati niya nga magdepende ang tibuok niyang pagpakabuhi. Mao kini ang usa ka butang sa tibuok kalibutan nga iya gayud nga gipangandoy.

Apan wala gayud kini mahitabo. Ug, paglabay sa katuigan, nag-anam siya og pagkalayo, maligutguton, ug gani pungot. Dili niya masabtan nganong dili mohatag ang Dios niining matarung niyang tinguha.

Nagtrabaho siya isip magtutudlo sa elementarya, ug ang pagpakig-uban sa mga bata sa tibuok adlaw nagpahinumdom lang nga ang iyang bulawan nga tiket wala gayud moabut. Sa paglabay sa katuigan nagkagrabe ang iyang kasagmuyo ug pagpalayo. Ang mga tawo dili na ganahan kon anaa siya ug molikay na sila kaniya kutob sa ilang mahimo. Gani iyang gidala ang iyang mga kasagmuyo ngadto sa mga bata sa eskwelahan. Nawala niya ang pagpugong sa iyang kalagot, ug nakigduyog tali sa kapungot ug hilabihan nga kasubo.

Ang trahedya niini nga istorya mao nga kining minahal nga babaye, sa tanan niyang kasagmuyo sa iyang bulawan nga tiket, napakyas sa pagmatikod sa mga panalangin nga siya aduna na. Wala siyay mga anak sa iyang panimalay, apan gilibutan siya niini sa iyang klasrom. Wala siya panalangini og usa ka pamilya, apan ang Ginoo mihatag kaniya og oportunidad nga pipila lang ka tawo ang aduna—ang kahigayunan nga maayong makaimpluwensya sa kinabuhi sa gatusan ka mga bata ug mga pamilya isip usa ka magtutudlo.

Ang leksyon dinhi mao nga kon hutdon ra nato ang atong adlaw sa paghulat sa maanindot nga mga rosas, dili nato makita ang katahum ug kaanindot sa gagmay kaayong forget-me-not nga naa sa atong palibut.

Wala kini magpasabut nga talikdan nato ang paglaum o lugakan ang atong mga tumong. Ayaw og hunong sa pagpaningkamot alang sa pinakamaayo nga anaa kaninyo. Ayaw og hunong sa pagpanghinaut sa tanang matarung nga tinguha sa inyong kasingkasing. Apan ayaw piyonga ang inyong mga mata ug mga kasingkasing sa yano ug elegante nga katahum sa ordinaryong mga gutlo kada adlaw nga maoy naghimo sa mabulukon, maayo nga kinabuhi.

Ang pinakamalipayong mga tawo nga akong nailhan dili kadtong nakakita sa bulawan nga tiket; sila kadto kinsa, samtang nagtinguha sa takus nga mga tumong, nakadiskobre ug mihatag og dakong bili sa katahum ug katam-is sa mga gutlo kada adlaw. Sila kadto kinsa, pinaagi sa usa ka lakang ngadto sa lain, mibati sa pagpasalamat ug kaanindot sa tibuok nilang kinabuhi. Mao kini sila ang tinuoray nga malipayon.

Usahay, sa naandan nga dagan sa atong kinabuhi, dili nato tuyuon ang dili pagkakita sa importanting aspeto sa ebanghelyo ni Jesukristo, sama sa tawo nga dili makakita sa matahum, sensitibo nga forget-me-not. Sa atong makugihong mga paningkamot sa pagtuman sa tanang mga katungdanan ug mga obligasyon nga atong gidawat isip mga miyembro sa Simbahan, usahay atong makita ang ebanghelyo isip taas nga listahan sa mga buluhaton nga angay natong idugang sa daan nang taas nga imposibling mga lista sa mga buhatunon, isip usa ka panahon nga sa ubang paagi angay natong ipahaum sa busy natong mga iskedyul. Nag-focus kita sa unsa ang gusto sa Ginoo nga atong buhaton ug unsaon kaha nato sa paghimo niini, apan kita usahay makalimot kon ngano.

Minahal kong mga sister, ang ebanghelyo ni Jesukristo dili usa ka obligasyon; usa kini ka agianan, nga gipakita sa mahigugmaon natong Amahan sa Langit, padulong sa kalipay ug kalinaw niining kinabuhia ug himaya ug dili malitok nga katumanan sa kinabuhing moabut. Ang ebanghelyo usa ka kahayag nga motuhop sa mortalidad ug mobanwag sa atong dalan.

Ingon nga ang pagsabut sa “unsa” ug sa “unsaon” sa ebanghelyo gikinahanglan, ang mahangturong kainit ug katalagsaon sa ebanghelyo nagagikan sa “ngano.” Kon atong masabtan ngano nga ang atong Langitnong Amahan mihatag kanato niini nga sundanan alang sa pagpakabuhi, kon atong mahinumduman ngano nga mipasalig kita sa paghimo niini nga kabahin sa pundasyon sa atong kinabuhi, ang ebanghelyo mohunong nga mahimong palas-anon ug, sa ingon, mahimong kalipay ug kamaya. Mahimo kining bililhon ug matahum.

Dili kita molakaw sa dalan sa pagkadisipulo nga magduko lamang, nga maghunahuna lamang sa mga tahas ug mga obligasyon nga anaa kanato. Dili kita molakaw sa dalan nga dili makakita sa katahum sa mahimayaon nga yutan-on ug espirituhanong mga talan-awon sa atong palibut.

Minahal kong mga sister, pangitaa ang katalagsaon, ang katahum, ug ang mahinamon nga kalipay sa “ngano” sa ebanghelyo ni Jesukristo.

Ang “unsa” ug “unsaon” sa pagkamasulundon nagtimaan sa agianan ug nagbutang kanato sa hustong dalan. Ang “ngano” sa pagkamasulundon mobalaan sa atong mga lihok, mousab sa naandan ngadto sa pagkatalagsaon. Mopalambo kini sa ginagmay natong mga lihok sa pagkamasulundon ngadto sa balaang mga lihok sa pagpahinungod.

Isip usa ka bata, kon motan-aw ko sa gagmayng forget-me-not, akong bation usahay nga ingon og pareho ako nianang gamay nga bulak—gamay ug walay kahulugan. Naghunahuna ko kon makalimtan ba kaha ako sa akong pamilya o sa akong Langitnong Amahan.

Mga tuig human niadto makalingi ako nianang batan-ong lalaki uban sa kalumo ug kalooy. Ug ako nang nahibaloan karon—nga wala gayud ako mahikalimti.

Ug may butang pa akong nahibaloan: isip usa ka Apostol sa atong Agalon, nga si Jesukristo, makapamahayag ako uban sa tanang kasiguroan ug kombiksyon sa akong kasingkasing—bisan kamo!

Kamo wala hikalimti.

Mga sister, bisan asa pa kamo, bisan unsa pa ang inyong mga kahimtang, wala kamo hikalimti. Bisan unsa pa kangitngit ang inyong mga adlaw, bisan mobati man nga kamo walay kapuslanan, bisan unsa kangiob sa inyong paghunahuna, ang inyong Langitnong Amahan wala makalimot kaninyo. Gani, Siya nahigugma kaninyo sa walay katapusang paghigugma.

Hunahunaa lamang kini: Nailhan kamo ug nahinumduman sa pinakahalangdon, gamhanan, ug mahimayaong Binuhat sa tibuok universe! Gihigugma kamo sa Hari sa walay utlanang kawanangan ug walay katapusang panahon!

Siya nga milalang ug nahibalo sa mga bitoon nakaila kaninyo ug sa inyong ngalan—kamo ang anak nga mga babaye sa Iyang gingharian. Ang Salmista nag-ingon:

“Sa magapalandong ako sa imong mga langit, sa buhat sa imong mga tudlo, sa bulan ug sa mga bitoon, nga imong gibut-an;

“Unsa ba ang tawo, nga ikaw matinagdanon man kaniya? …

“Kay gibuhat mo siya nga ubos lamang og diyutay kay sa mga manolunda, ug gipurongpurongan mo siya uban sa himaya ug dungog.”⁵

Gihigugma kamo sa Dios tungod kay kamo Iyang anak. Nahigugma Siya kaninyo bisan usahay kamo tingali mobati og kaguol o makahimo og mga sayop.

Ang gugma sa Dios ug gahum sa gipahiuli nga ebanghelyo makatubos ug makaluwas. Kon tugutan lamang ninyo ang Iyang balaan nga paghigugma sa inyong kinabuhi, makalimpyo kini sa bisan unsang samad, makaayo sa bisan unsang sakit, ug makahupay sa bisan unsang kasubo.

Minahal kong mga sister sa Relief Society, mas duol kamo sa langit kay sa inyong gituohan. Inyong maabtan ang labaw pa kay sa inyong mahunahunaan. Ipadayon ang pagpalambo sa pagtuo ug personal nga pagkamatarung. Dawata ang gipahiuli nga ebanghleyo ni Jesukristo isip inyong paagi sa pagpakabuhi. Pagmaya sa gasa sa pagkaaktibo niining mahinungdanon ug tinuod nga Simbahan. Hatagi og dakong gibug-aton ang gasa sa pagserbisyo sa balaan nga organisasyon sa Relief Society. Ipadayon ang paglig-on sa mga panimalay ug mga pamilya. Ipadayon ang pagpangita ug pagtabang sa uban kinsa nagkinahanglan sa inyong tabang ug sa tabang sa Ginoo.

Mga sister, adunay butang nga makadasig ug makabayaw kabahin sa gamay nga bulak nga forget-me-not. Manghinaut ko nga mahimo kining simbolo sa gagmayng mga butang nga makahimo sa inyong kinabuhi nga malipayon ug matahum. Ayaw gayud kalimot nga kinahanglan kamong magpailub ug manggiloloy-on sa inyong kaugalingon, nga ang pipila ka mga sakripisyo mas maayo kay sa uban, nga dili kamo kinahanglang maghulat sa bulawan nga tiket aron malipay. Palihug ayaw gayud kalimot nga ang “ngano” sa ebanghelyo ni Jesukristo modasig ug mobayaw kaninyo. Ug ayaw gayud kalimot nga ang inyong Langitnong Amahan nakaila, nahigugma, ug nagpangga kaninyo.

Salamat sa inyong pagka-kamo. Salamat sa dili maihap nga mga buhat sa gugma ug serbisyo nga inyong gihalad ngadto sa daghan kaayo. Salamat sa tanan nga inyo pang buhaton sa paghatag og kalipay sa ebanghelyo ni Jesukristo ngadto sa mga pamilya, sa Simbahan, sa inyong mga komunidad, ug sa mga nasud sa kalibutan.

Mga sister, gihigugma namo kamo. Akong pag-ampo ug panalangin nga kamo dili gayud makalimot nga kamo tinuoray nga bililhong anak nga mga babaye sa gingharian sa Dios, sa sagradong pangalan sa atong hinigugma nga Manluluwas, nga si Jesukristo, amen.