ជឿ, គោរពប្រតិបត្តិ, និងកាន់ខ្ជាប់
ដោយ ប្រធាន ថូម៉ាស អេស. ម៉នសុន
ចូរជឿថា ការបន្តរឹងមាំ និងស្មោះត្រង់ដល់សេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អគឺជាការសំខាន់បំផុត។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថាវាសំខាន់មែន។
ប្អូនស្រីវ័យក្មេងជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ទំនួលខុសត្រូវក្នុងការនិយាយទៅកាន់អ្នកគឺជាការណ៍ដ៏រាបទាបណាស់ ។ ខ្ញុំអធិស្ឋានដើម្បីមានជំនួយដ៏ទេវភាព ថាខ្ញុំអាចធ្វើឲ្យសក្ដិសមទៅនឹងឱកាសបែបនេះ ។
20 ឆ្នាំមុន អ្នកមិនទាន់បានចាប់ផ្ដើមដំណើរអ្នក ឆ្លងកាត់ភាពរមែងស្លាប់នេះនៅឡើយទេ ។ អ្នកបានរស់នៅក្នុងផ្ទះនៅស្ថានសួគ៌របស់អ្នក ។ នៅទីនោះ អ្នកបាននៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់អ្នក និងបារម្ភពីសុខុមាលភាពដ៏អស់កល្បរបស់អ្នក ។ ទីបំផុត ជីវិតលើផែនដីបានក្លាយជាការចាំបាច់ដល់ការរីកចម្រើនរបស់អ្នក ។ គ្មានការសង្ស័យទេថា ពាក្យលាត្រូវបាននិយាយ ហើយការបង្ហាញនូវទំនុកចិត្តត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យ ។ អ្នកបានទទួលរូបកាយ ហើយក្លាយជារមែងស្លាប់, ត្រូវកាត់ចេញពីវត្តមាននៃព្រះបិតាសួគ៌យើង ។
ទោះយ៉ាងណា ការស្វាគមន៍ដែលពេញដោយក្ដីអំណរបានរង់ចាំអ្នកនៅលើផែនដីនេះ ។ ឆ្នាំដំបូងៗទាំងនោះមានតម្លៃណាស់ ជាឆ្នាំដ៏ពិសេស ។ សាតាំងគ្មានអំណាចល្បួងអ្នកទេ ត្បិតអ្នកមិនទាន់មានការទទួលខុសត្រូវនៅឡើយ ។ អ្នកគឺគ្មានទោសទេចំពោះព្រះ ។
មិនយូរប៉ុន្មាន អ្នកបានចូលទៅក្នុងគ្រានោះ ដែលអ្នកខ្លះដាក់ឈ្មោះថាជា « គ្រានៃយុវវ័យឈាមរាវ » ។ ខ្ញុំចូលចិត្តហៅថាជា « គ្រានៃយុវវ័យឆ្នើម » ជាង ។ ជាគ្រាមួយនៃឱកាស, រដូវកាលនៃការលូតលាស់, ពេលនៃការអភិវឌ្ឍន៍---ដែលរួមមានការទទួលចំណេះដឹង និងដំណើរស្វែងរកសេចក្ដីពិត ។
គ្មាននរណាម្នាក់បានពណ៌នាគ្រាយុវវ័យថាស្រួលនោះទេ ។ ជាញឹកញាប់ គ្រានោះជាឆ្នាំទាំងឡាយនៃអសន្តិសុខ, នៃអារម្មណ៍ថាអ្នកមិនល្អគ្រប់គ្រាន់, នៃការព្យាយាមចូលចុះជាមួយអ្នកមានអាយុស្របាលអ្នក ។ នេះជាពេលដែលអ្នកកំពុងកាន់តែក្លាយជាមានភាពឯករាជ---ហើយប្រហែលជាមានបំណងចង់បានសេរីភាពកាន់តែច្រើនជាងដែលឪពុកម្ដាយអ្នកចង់ឲ្យអ្នកឥឡូវនេះ ។ វាក៏ជាគ្រាដ៏សំខាន់បំផុត ដែលសាតាំងនឹងល្បួងអ្នក ហើយនឹងធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពវា ដើម្បីបញ្ឆោតអ្នកចេញពីផ្លូវ ដែលនឹងនាំអ្នកត្រឡប់ទៅផ្ទះនៅស្ថានសួគ៌ដែលអ្នកបានមកពីផ្ទះនោះឯង ហើយត្រឡប់ទៅអ្នកជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកដែលនៅទីនោះ ហើយត្រឡប់ទៅព្រះបិតាសួគ៌អ្នកវិញ ។
ពិភពលោកនៅជុំវិញអ្នកមិនបានប្រដាប់ដោយអ្វីៗដែលផ្ដល់ជំនួយដែលអ្នកត្រូវការ ដើម្បីឆ្លងកាត់ដំណើរដ៏គ្រោះថ្នាក់នេះទេ ។ មនុស្សជាច្រើនក្នុងសង្គមយើងសព្វថ្ងៃនេះ ហាក់ដូចជារអិលធ្លាក់ពីខ្សែពួរសុវត្ថិភាព និងរសាត់អណ្ដែតចេញពីចំណតនៃភាពសុខសាន្ត ។
ការអត់ឱនចំពោះទុច្ចរិតភាព, អសីលធម៌, រូបអាសអាភាស, គ្រឿងញៀន, អំណាចនៃសម្ពាធពីមិត្តភក្ដិ---ទាំងអស់នេះ និងច្រើនទៀត---បណ្ដាលឲ្យមនុស្សជាច្រើនត្រូវបោះទៅក្នុងសមុទ្រនៃអំពើបាប ហើយត្រូវខ្ទេចខ្ទាំលើថ្មប៉ប្រះទឹកដ៏ស្រួចនៃការបាត់បង់ឱកាស, ពរជ័យត្រូវបាត់បង់, និងក្ដីសុបិន្តដែលសាត់ព្រាត់ ។
តើមានផ្លូវមួយទៅកាន់សុវត្ថិភាពទេ ? តើមានការរត់គេចពីការបំផ្លិចបំផ្លាញដ៏សាហាវនោះទេ ? ចម្លើយ យ៉ាងឮរំពងគឺមាន ! ខ្ញុំផ្ដល់ដំបូន្មានដល់អ្នក ឲ្យសម្លឹងមើលទៅបង្គោលភ្លើងហ្វាររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ខ្ញុំបាននិយាយវាពីមុន ហើយខ្ញុំនឹងនិយាយវាម្ដងទៀតថា ៖ គ្មានអ័ព្ទដែលក្រាស់ហួស, គ្មានយប់ដែលងងឹតហួស, គ្មានខ្យល់ព្យុះដែលខ្លាំងហួស, គ្មានអ្នកដើរកប៉ាល់ណាដែលវង្វេងហើយបង្គោលភ្លើងហ្វាររបស់ព្រះអម្ចាស់មិនអាចសង្គ្រោះនោះឡើយ ។ វាដង្ហោយហៅកាត់ព្យុះជីវិត ។ វាហៅថា « នេះជាផ្លូវទៅកាន់សុវត្ថិភាព ។ នេះជាផ្លូវទៅផ្ទះ » ។ វាបញ្ជូនសញ្ញានៃពន្លឺចេញទៅ ដែលអាចមើលឃើញដោយស្រួល ហើយមិនដែលរលត់ឡើយ ។ បើធ្វើតាម សញ្ញាទាំងនោះនឹងដឹកនាំអ្នកត្រឡប់ទៅផ្ទះស្ថានសួគ៌អ្នកវិញ ។
រាត្រីនេះ ខ្ញុំចង់និយាយជាមួយអ្នកពីសញ្ញាសំខាន់បី ពីបង្គោលភ្លើងហ្វាររបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលនឹងជួយអ្នកឲ្យត្រឡប់ទៅព្រះបិតា ដែលរង់ចាំអ្នកយ៉ាងអន្ទះសាដល់ការត្រឡប់មកផ្ទះវិញដោយជោគជ័យរបស់អ្នក ។ សញ្ញាទាំងបីនោះគឺ ជឿ, គោរពប្រតិបត្តិ និងកាន់ខ្ជាប់ ។
ទីមួយ ខ្ញុំលើកឡើងពីសញ្ញាមួយដែលជាមូលដ្ឋាន និងចាំបាច់ ៖ ជឿ ។ ចូរជឿថា អ្នកជាបុត្រីនៃព្រះបិតាសួគ៌ ថាទ្រង់ស្រឡាញ់អ្នក និងថាអ្នកនៅទីនេះសម្រាប់គោលបំណងដ៏រុងរឿងមួយ---គឺដើម្បីទទួលការសង្គ្រោះដ៏អស់កល្បរបស់អ្នក ។ ចូរជឿថា ការបន្តរឹងមាំ និងស្មោះត្រង់ដល់សេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អគឺជាការសំខាន់បំផុត ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថាវាសំខាន់មែន !
មិត្តវ័យក្មេងរបស់ខ្ញុំអើយ ចូរជឿក្នុងពាក្យដែលអ្នកនិយាយរាល់សប្ដាហ៍ ពេលអ្នកសូត្របាវចនាក្រុមយុវនារី ។ ចូរគិតពីអត្ថន័យនៃពាក្យទាំងនោះ ។ មានសេចក្ដីពិតនៅទីនោះ ។ ចូរពុះពារជានិច្ច ដើម្បីរស់នៅតាមគុណសម្បត្តិដែលបានដាក់នោះ ។ ចូរជឿ ដូចដែលបាវចនារបស់អ្នកថា បើអ្នកទទួល និងធ្វើតាមគុណសម្បត្តិទាំងនោះ នោះអ្នកនឹងត្រៀមខ្លួន ដើម្បីពង្រឹងផ្ទះ និងគ្រួសារ, ធ្វើ និងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ពិសិដ្ឋ, ទទួលពិធីការទាំងឡាយនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ, និងត្រេកអរជាមួយនឹងពរជ័នៃការលើកតម្កើង ។ ទាំងនេះជាសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អដ៏អស្ចារ្យ ហើយដោយការធ្វើតាម នោះអស់មួយជីវិតអ្នកនៅទីនេះ និងបន្ទាប់ទៀត អ្នកនឹងសប្បាយជាងដែលអ្នកមិនគោរពតាម ។
ភាគច្រើននៃអ្នករាល់គ្នាត្រូវបានបង្រៀនពីសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ តាំងពីពេលអ្នកទើបចេះដើរ ។ អ្នកត្រូវបានបង្រៀនដោយឪពុកម្ដាយដែលពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ និងគ្រូដែលពេញដោយការខ្វល់ខ្វាយ ។ សេចក្ដីពិតទាំងឡាយដែលពួកគេបានផ្ដល់ដល់អ្នក បានជួយអ្នកទទួលនូវទីបន្ទាល់មួយ អ្នកបានជឿនូវអ្វីដែលអ្នកបានរៀន ។ ទោះជាយ៉ាងណា ទីបន្ទាល់នោះអាចបន្តចិញ្ចឹមបីបាច់ខាងវិញ្ញាណ និងលូតលាស់ កាលដែលអ្នកសិក្សា, អធិស្ឋានសុំការណែនាំ, និងចូលរួមក្នុងការប្រជុំនៅព្រះវិហាររបស់អ្នករាល់សប្ដាហ៍ វាគឺស្រេចលើអ្នក ថាអ្នកបន្តរក្សាទីបន្ទាល់នោះឲ្យនៅរស់រានឬអត់ ។ សាតាំងនឹងព្យាយាមអស់ពីកម្លាំងវាដើម្បីបំផ្លាញទីបន្ទាល់នោះ ។ ពេញមួយជីវិតអ្នក អ្នកនឹងត្រូវការបីបាច់វា ។ ដូចជាអណ្ដាតភ្លើងដែលឆេះយ៉ាងចែងចាំង គឺទីបន្ទាល់របស់អ្នក---បើមិនបន្តបីបាច់ទេ---នឹងត្រូវខ្សោយទៅជារងើកភ្លើងក្រហម ហើយបន្ទាប់មកត្រជាក់ទាំងស្រុងតែម្ដង ។ អ្នកមិនត្រូវឲ្យការណ៍នេះកើតឡើងឡើយ ។
ក្រៅពីការចូលរួមការប្រជុំថ្ងៃអាទិត្យ និងសកម្មភាពពេលរាត្រីនៅថ្ងៃធម្មតារបស់អ្នក ពេលអ្នកមានឱកាសចូលរួមថ្នាក់សិក្ខាសាលា ទោះពេលព្រឹកព្រលឹម ឬពេលដែលសាលាអនុញ្ញាតឲ្យចេញមករៀនក៏ដោយ ចូរចាប់យកប្រយោជន៍ពីឱកាសនោះ ។ ពួកអ្នកជាច្រើនកំពុងរៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលាឥឡូវនេះ ។ ដូចជាអ្វីទាំងអស់ក្នុងជីវិតអ្នកដែរ ភាគច្រើននៃអ្វីដែលអ្នកទទួលពីបទពិសោធន៍ថ្នាក់សិក្ខាសាលារបស់អ្នកអាស្រ័យទៅលើចរិតលក្ខណៈ និងឆន្ទៈក្នុងការរៀនរបស់អ្នក ។ សូមឲ្យចរិតលក្ខណៈអ្នក ជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានការបន្ទាបខ្លួន និងមានបំណងដើម្បីរៀន ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណណាស់សម្រាប់ឱកាសដែលខ្ញុំបានមាន ដើម្បីចូលរួមថ្នាក់សិក្ខាសាលាពេលព្រឹក កាលជាយុវជនម្នាក់ ត្បិតវាដើរតួយ៉ាងសំខាន់បំផុតក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួន និងការអភិវឌ្ឍន៍ទីបន្ទាល់ខ្ញុំ ។ ថ្នាក់សិក្ខាសាលាអាចផ្លាស់ប្ដូរជីវិតបាន ។
ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅហើយ ខ្ញុំនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សានាយក ជាមួយនឹងបុរសដ៏ល្អម្នាក់ ដែលមានភាពជោគជ័យយ៉ាងសម្បើមក្នុងជីវិត ។ ខ្ញុំស្ងើចសរសើរដល់សេចក្ដីសុចរិត និងភាពស្មោះត្រង់របស់លោកចំពោះសាសនាចក្រ ។ ខ្ញុំបានរៀនថា លោកបានទទួលទីបន្ទាល់ ហើយបានចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រដោយសារថ្នាក់សិក្ខាសាលា ។ ពេលលោកបានរៀបការ ភរិយាលោកជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រអស់មួយជីវិតគាត់ ។ លោកមិនទាន់ជាសាសនាចក្រណាមួយឡើយ ។ ជាច្រើនឆ្នាំ និងថ្វីបើនាងបានខិតខំយ៉ាងណា ក៏លោកមិនបានមានចំណាប់អារម្មណ៍ក្នុងការចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រជាមួយភរិយា និងកូនៗលោកឡើយ ។ ក្រោយមក លោកបានចាប់ផ្ដើមបើកឡានជូនកូនស្រីពីរនាក់របស់លោកទៅរៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលាពេលព្រឹក ។ លោកនៅក្នុងឡានពេលកូនស្រីលោករៀនក្នុងថ្នាក់ ហើយបន្ទាប់មកលោកជូនពួកគេទៅសាលារៀន ។ ថ្ងៃមួយ មានភ្លៀងធ្លាក់ ហើយកូនស្រីម្នាក់បាននិយាយថា « ប៉ា សូមចូលមកក្នុងមក ។ ប៉ាអាចអង្គុយនៅបន្ទប់ធំបាន » ។ លោកបានយល់ព្រម ។ ទ្វារទៅកាន់ថ្នាក់រៀនបើកចំហរ ហើយលោកបានចាប់ផ្ដើមស្ដាប់ ។ ដួងចិត្តលោកត្រូវបានប៉ះពាល់ ។ បន្ទាប់ពីនោះរហូតដល់ដាច់ឆ្នាំសិក្សា លោកបានចូលរៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលាជាមួយកូនស្រីលោក ដែលទីបំផុតនាំទៅកាន់ភាពជាសមាជិករបស់លោក និងការសកម្មក្នុងសាសនាចក្រអស់មួយជីវិត ។ ចូរឲ្យថ្នាក់សិក្ខាសាលាជួយស្ថាបនា និងពង្រឹងទីបន្ទាល់អ្នក ។
នឹងមានពេលដែលអ្នកប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គ ដែលអាចធ្វើឲ្យអន្តរាយដល់ទីបន្ទាល់អ្នក ឬអ្នកអាចបោះបង់វា កាលអ្នកតាមរកអ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ផ្សេងទៀត ។ ខ្ញុំសូមអង្វរដល់អ្នកឲ្យរក្សាវាឲ្យរឹងមាំ ។ វាជាការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នក ហើយជារបស់អ្នកតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ក្នុងការរក្សាអណ្ដាតភ្លើងដែលឆេះចែងចាំងរបស់វា ។ តម្រូវឲ្យមានការខំប្រឹងប្រែង តែវាជាការប្រឹងប្រែងដែលអ្នកនឹងមិនដែលស្ដាយក្រោយឡើយ ។ ខ្ញុំចាំពីពាក្យក្នុងបទចម្រៀងមួយដែលបាននិពន្ធដោយ Julie de Azevedo Hanks ។ ដោយសំដៅដល់ទីបន្ទាល់របស់គាត់ គាត់បានសរសេរថា ៖
កាត់វាយោនៃការផ្លាស់ប្ដូរ
ព័ទ្ធដោយពពកនៃក្ដីឈឺចាប់
ខ្ញុំការពារវាដោយជីវិតខ្ញុំ
ខ្ញុំត្រូវការភាពកក់ក្ដៅ---ខ្ញុំត្រូវការពន្លឺ
ទោះខ្យល់ព្យុះបក់បោកយ៉ាងខ្លាំង
ខ្ញុំឈរទប់ទល់នឹងដំណក់ភ្លៀង
ខ្ញុំបន្ត
ជាអ្នករក្សាអណ្ដាតភ្លើង ។1
ចូរឲ្យអ្នកជឿ បន្ទាប់មកចូរឲ្យអ្នករក្សាអណ្ដាតភ្លើងនៃទីបន្ទាល់អ្នកឲ្យឆេះចែងចាំង មិនថាមានអ្វីកើតឡើងឡើយ ។
បន្ទាប់ទៀត យុវនារីអើយ ចូរអ្នកគោរពប្រតិបត្តិ ។ ចូរគោរពឪពុកម្ដាយអ្នក ។ ចូរគោរពក្រិត្យវិន័យព្រះ ។ ក្រិត្យវិន័យត្រូវបានប្រទានដល់យើងដោយព្រះបិតាសួគ៌របស់យើងដែលពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ ។ នៅពេលយើងគោរព ជីវិតយើងនឹងកាន់តែពេញលេញ និងមិនសូវស្មុគស្មាញ ។ ឧបសគ្គ និងបញ្ហារបស់យើងនឹងងាយទ្រាំទ្រជាង ។ យើងនឹងទទួលពរជ័យដែលបានសន្យាដោយព្រះអម្ចាស់ ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា « ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់តម្រូវចិត្ត និងគំនិតដែលស្ម័គ្រតាម ហើយពួកដែលស្ម័គ្រចិត្តតាម ហើយស្ដាប់បង្គាប់ នឹងបានបរិភោគផលល្អនៃដែនដីស៊ីយ៉ូន នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះ » ។2
អ្នកមានជីវិតតែមួយប៉ុណ្ណោះដើម្បីរស់នៅ ។ ចូររក្សាវាឲ្យរួចផុតពីបញ្ហាតាមដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ។ អ្នកនឹងត្រូវល្បួង ពេលខ្លះដោយបុគ្គលទាំងឡាយ ដែលអ្នកបានគិតថាជាមិត្តអ្នក ។
ច្រើនឆ្នាំកន្លងមកហើយ ខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់អ្នកប្រឹក្សាក្នុងថ្នាក់ ម៉ៃម៉េត ម្នាក់ ដែលបានប្រាប់ខ្ញុំពីបទពិសោធន៍ដែលនាងមានជាមួយនឹងយុវនារីក្នុងថ្នាក់នាង ។ យុវនារីនេះត្រូវបានល្បួងម្ដងហើយម្ដងទៀត ឲ្យចាកចេញពីផ្លូវនៃក្ដីពិត ហើយដើរតាមផ្លូវវាងនៃអំពើបាប ។ ដោយចេះតែមានការលួងលោមឥតដាច់ពីមិត្តភក្ដិនៅសាលា នៅទីបំផុត នាងបានយល់ព្រមដើម្បីដើរតាមផ្លូវវាងនោះ ។ ផែនការត្រូវបានដាក់ ៖ នាងនឹងប្រាប់ឪពុកម្ដាយនាងថា នាងទៅសកម្មភាពពេលយល់របស់ក្រុមយុវនារី ។ ទោះយ៉ាងណា នាងបានដាក់ផែនការថា គ្រាន់តែនៅទីនោះរហូតដល់មិត្តស្រី និងមិត្តប្រុសរបស់ពួកគេមកយកនាងប៉ុណ្ណោះ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេនឹងទៅជប់លៀង ជាកន្លែងដែលមានគ្រឿងស្រវឹង និងមានអាកប្បកិរិយាហិង្សាទាំងស្រុង ដែលក្មេងស្រីនេះយល់ថាជាការត្រឹមត្រូវ ។
គ្រូបានអធិស្ឋានសុំការបំផុសគំនិតដើម្បីជួយដល់ក្មេងស្រីទាំងអស់ តែជាពិសេសគឺយុវនារីនេះតែម្ដង ដែលហាក់ដូចជាមិនច្បាស់លាស់សោះ អំពីការតាំងចិត្តរបស់នាងចំពោះដំណឹងល្អ ។ គ្រូបានទទួលការបំផុសនៅយប់នោះថា ត្រូវបោះបង់អ្វីដែលគាត់បានរៀបផែនការពីមុន ហើយនិយាយទៅកាន់យុវនារីទាំងឡាយអំពីការបន្តមានភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌វិញ ។ ពេលគាត់ចាប់ផ្ដើមចែកចាយគំនិត និងអារម្មណ៍គាត់ យុវនារីនោះបានមើលនាឡិកានាងជាញឹកញាប់ ដើម្បីប្រាកដថានាងមិនខកខានការណាត់ជាមួយមិត្តនាង ។ ទោះយ៉ាងណា ពេលដែលការពិភាក្សាចេះតែដំណើរការទៅមុខ ដួងចិត្តនាងត្រូវបានប៉ះពាល់ សតិសម្បជញ្ញៈនាងបានភ្ញាក់ឡើង ហើយការសម្រេចចិត្តរបស់នាងបានផ្លាស់ប្ដូរជាថ្មី ។ ពេលមានស៊ីផ្លេផ្ទួនៗហៅនាង នាងមិនបានអើពើទេ ។ នាងបានបន្តនៅយប់នោះជាមួយគ្រូ និងយុវនារីផ្សេងទៀតក្នុងថ្នាក់ ។ ការល្បួងឲ្យវាងចេញពីផ្លូវដែលព្រះអនុញ្ញាត ត្រូវបានជៀសវាង ។ សាតាំងធ្វើមិនបានសម្រេចទេ ។ យុវនារីនោះបានបន្តនៅ បន្ទាប់ពីយុវនារីផ្សេងទៀតចាកចេញ ដើម្បីអរគុណគ្រូនាង សម្រាប់មេរៀន និងឲ្យគាត់ដឹង ថាតើវាបានជួយនាង ឲ្យជៀសវាងពីអ្វីដែលអាចបណ្ដាលឲ្យមានលទ្ធផលដ៏អាក្រក់យ៉ាងណា ។ ការអធិស្ឋានរបស់គ្រូម្នាក់ត្រូវបានឆ្លើយតប ។
ជាលទ្ធផល ខ្ញុំបានរៀនថា ដោយសារនាងបានធ្វើការសម្រេចចិត្ត មិនទៅជាមួយមិត្តនាង នៅយប់នោះ---ក្មេងប្រុសស្រីល្បីៗក្នុងសាលា---បានគេចចេញពីក្មេងស្រីនោះ ហើយនាងមិនមានមិត្តភក្ដិនៅសាលាអស់ជាច្រើនខែ ។ ពួកគេមិនអាចទទួលយកបានថា នាងមិនមានបំណងធ្វើនូវអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើ ។ វាជាគ្រាមួយដ៏លំបាក និងឯកោខ្លាំងណាស់សម្រាប់នាង តែនាងបានបន្តខ្ជាប់ខ្ជួន ហើយទីបំផុត បានមានមិត្តភក្ដិដែលមានបទដ្ឋានដូចគ្នា ។ ឥឡូវនេះ ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមក នាងបានរៀបការក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយមានកូនដ៏ស្រស់ស្អាតបួននាក់ ។ តើជីវិតនាងអាចខុសប្លែកគ្នាយ៉ាងណា ។ ការសម្រេចចិត្តរបស់យើងកំណត់ពីជោគវាសនាយើង ។
យុវនារីដ៏មានតម្លៃអើយ ចូរធ្វើការសម្រេចចិត្តទាំងអស់ដែលអ្នកគិតថាឆ្លងកាត់ការសាកល្បងនេះ ៖ « តើវាប៉ះពាល់អ្វីដល់ខ្ញុំ ? តើវាចំណេញអ្វីដល់ខ្ញុំ ? » ហើយចូរកុំឲ្យផ្ដោតថា « តើអ្នកដទៃនឹងគិតយ៉ាងណា ? » តែថា « តើខ្ញុំនឹងគិតយ៉ាងណាពីខ្លួនខ្ញុំ ? » ចូរឲ្យសម្លេងដ៏តូចរហៀងមានឥទ្ធិពលលើអ្នក ។ ចូរចាំថា អ្នកកាន់បព្វជិតភាពម្នាក់ ដែលមានសិទ្ធិអំណាចបានដាក់ដៃគាត់លើក្បាលអ្នកពេលអ្នកទទួលពិធីបញ្ជាក់ ហើយនិយាយថា « ចូរទទួលយកព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចុះ » ។ ចូរបើកចិត្តអ្នក គឺសូម្បីតែព្រលឹងអ្នក ស្ដាប់សម្លេងដ៏ពិសេសនោះ ដែលថ្លែងទីបន្ទាល់ពីសេចក្ដីពិត ។ ដូចព្យាការីអេសាយបានសន្យាថា « ត្រចៀកនឹងឮពាក្យ ... ថា គឺផ្លូវនេះទេ ចូរដើរតាមនេះវិញ » ។3
លក្ខណៈធម្មតានៃពេលវេលាទាំងឡាយរបស់យើងគឺមានអំណោយផល ។ ទស្សនាវដ្តី និងកម្មវិធីទូរទស្សន៍បង្ហាញពីតារាភាពយន្ត, ពួកវីរបុរសផ្នែកអត្តពលកម្ម---ជាពួកអ្នកដែលពួកយុវវ័យជាច្រើនប្រាថ្នាចង់ធ្វើដូច---ដោយមិនខ្វល់ខ្វាយពីក្រិត្យវិន័យព្រះ ហើយចូលរួមដោយបើកចំហរក្នុងការប្រព្រឹត្តដែលពេញដោយអំពើបាប ហាក់ដូចជាគ្មានលទ្ធផលអាក្រក់សោះ ។ កុំជឿវាអី ! មានពេលមួយក្នុងការគិតគូរ---សូម្បីតែជាការធ្វើបញ្ជីសមតុល្យ ។ នាង ស៊ីនដេរីឡា គ្រប់គ្នាមានពេលពាក់កណ្ដាលអធ្រាត្ររបស់នាង---បើមិនក្នុងជីវិតនេះទេ គឺក្នុងជីវិតបន្ទាប់ទៀត ។ ថ្ងៃជំនុំជំរះនឹងមកដល់យើងទាំងអស់គ្នា ។ តើអ្នកបានរៀបចំហើយឬនៅ ? តើអ្នកពេញចិត្តនឹងទង្វើអ្នកផ្ទាល់ហើយឬនៅ ?
បើមាននរណាម្នាក់ដួលក្នុងដំណើររបស់នាង ខ្ញុំសន្យាដល់អ្នកថា មានផ្លូវមួយដើម្បីត្រឡប់មកវិញ ។ ដំណើរការនោះត្រូវបានហៅថា ការប្រែចិត្ត ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងបានសុគត ដើម្បីផ្ដល់ដល់អ្នក និងខ្ញុំនូវអំណោយដ៏មានពរជ័យនេះ ។ ទោះជាផ្លូវលំបាក តែការសន្យាគឺពិត ។ ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលថា ៖ « ទោះបើអំពើបាបរបស់ឯងដូចជាពណ៌ក្រហមទែង គង់តែនឹងបានសដូចហិមៈ » ។4 « ហើយនឹងលែងនឹកចាំពី [ អំពើបាបទាំងនោះ ] ទៀតជាដរាបទៅ » ។4
ប្អូនស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ អ្នកមានអំណោយនៃសិទ្ធិជ្រើសរើសដ៏មានតម្លៃ ។ ខ្ញុំសូមអង្វរអ្នកឲ្យជ្រើសរើសដើម្បីគោរពប្រតិបត្តិ ។
ជាចុងក្រោយ សូមឲ្យអ្នកកាន់ខ្ជាប់ ។ តើការកាន់ខ្ជាប់មានន័យយ៉ាងណា ? ខ្ញុំស្រឡាញ់និយមន័យនេះ ៖ អត់ទ្រាំទប់ទល់ដោយក្ដីក្លាហាន ។ ក្ដីក្លាហានអាចជាការចាំបាច់សម្រាប់អ្នកដើម្បីជឿ ពេលខ្លះ វាចាំបាច់ផងដែរ ពេលអ្នកគោរពប្រតិបត្តិ ។ ច្បាស់ណាស់ ថាវាតម្រូវឲ្យអ្នកកាន់ខ្ជាប់រហូតដល់ថ្ងៃនោះ គឺថ្ងៃដែលអ្នកនឹងចាកចេញពីជីវិតរមែងស្លាប់នេះទៅ ។
ជាច្រើនឆ្នាំ ខ្ញុំបាននិយាយជាមួយបុគ្គលជាច្រើន ដែលបានប្រាប់ខ្ញុំថា « ខ្ញុំមានបញ្ហាច្រើនណាស់ គឺជាកង្វល់ពិតមែន ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាឧបសគ្គទាំងឡាយក្នុងជីវិតធ្ងន់ហួល ។ តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីទៅ ? » ខ្ញុំបានផ្ដល់ដល់ពួកគេ ហើយឥឡូវនេះ ខ្ញុំផ្ដល់ដល់អ្នកដែរ នូវយោបល់ដ៏ជាក់លាក់នេះ ៖ ចូរស្វែងរកការណែនាំពីស្ថានសួគ៌ មួយថ្ងៃម្ដង ។ រស់នៅដោយខ្វាយខ្វល់ពីអនាគតគឺជាការលំបាក តែរស់នៅដោយយកចិត្តទុកដាក់ពីពេលឥឡូវនេះ វាងាយទេ ។ យើងម្នាក់ៗអាចប្រែជាពិតបានតែមួយថ្ងៃ---បន្ទាប់មកមួយថ្ងៃថែមទៀត ហើយក្រោយមកមួយថ្ងៃទៀត---រហូតទាល់តែយើងបានរស់នៅ ដោយទទួលការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណអស់មួយជីវិត, អស់មួយជីវិតគឺនៅជិតព្រះអម្ចាស់, អស់មួយជីវិតនៃការធ្វើល្អ និងសុចរិត ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យាថា « ចូរផ្ចង់មកយើង ហើយកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត ទើបអ្នករាល់គ្នានឹងរស់ ត្បិតយើងនឹងប្រទានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ដល់អ្នកណាដែលកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ទីបំផុត » ។6
មិត្តវ័យក្មេងរបស់ខ្ញុំអើយ ត្បិតដោយគោលបំណងនេះហើយ ដែលអ្នកបានមកឯជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។ គ្មានអ្វីផ្សេងទៀតដែលសំខាន់ជាងគោលដៅ ដែលអ្នកព្យាយាមសម្រេចនេះទេ---ដែលជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចក្នុងនគរនៃព្រះបិតាអ្នក ។
អ្នកមានតម្លៃណាស់ ជាបុត្រីដ៏មានតម្លៃនៃព្រះបិតាសួគ៌យើង ដែលបានបញ្ជូនមកផែនដី ក្នុងថ្ងៃ និងពេលនេះ សម្រាប់គោលបំណងមួយ ។ អ្នកត្រូវបានរក្សាទុករហូតដល់វេលានេះ ។ ការណ៍ដ៏អស្ចារ្យ និងរុងរឿងទាំងឡាយគឺស្ថិតនៅក្នុងឃ្លាំងសម្រាប់អ្នកហើយ បើអ្នកគ្រាន់តែ ជឿ, គោរពប្រតិបត្តិ, និងកាន់ខ្ជាប់ ។ សូមឲ្យនេះជាពរជ័យសម្រាប់អ្នក ខ្ញុំអធិស្ឋាននៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង អាមែន ។