ຂໍຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທແດ່ພຣະເຈົ້າ
ໂດຍແອວເດີ ຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ
ແຫ່ງສະພາອັກຄະສາວົກສິບສອງ
ມັນຈະດີກວ່າຫລາຍເທົ່າໃດ ຖ້າເຮົາທຸກຄົນຈະມີຄວາມຮູ້ສຶກຕົວຫລາຍຂຶ້ນເຖິງອຳນາດ ແລະ ຄວາມຮັກອັນສູງສົ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ສະແດງຄວາມກະຕັນຍູນັ້ນຕໍ່ພຣະອົງ.
ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທີ່ຮັກແພງທັງຫລາຍ, ພວກເຮົາຂໍຂອບໃຈທ່ານສຳລັບການສະໜັບສະໜູນ ແລະ ການອຸທິດຕົນຂອງທ່ານ. ພວກເຮົາຂໍສະແດງຄວາມກະຕັນຍູ ແລະ ຄວາມຮັກຂອງເຮົາມາຍັງ ພວກທ່ານແຕ່ລະຄົນ.
ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ຊິດສະເຕີແນວສັນ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຊື່ນຊົມຄວາມສວຍງາມຂອງປາໃນເຂດຮ້ອນ ໃນບ່ອນລ້ຽງປານ້ອຍໆເອກະຊົນແຫ່ງໜຶ່ງ. ປາທີ່ມີສີສັນອັນເຈີດຈ້າ ແລະ ຮູບຮ່າງ ແລະ ຂະໜາດທີ່ແຕກ ຕ່າງກັນໄດ້ລອຍໄປລອຍມາຢ່າງວ່ອງໄວ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຖາມຜູ້ດູແລທີ່ຢູ່ໃກ້ໆວ່າ, “ໃຜເປັນຜູ້ໃຫ້ອາຫານ ປາທີ່ສວຍງາມເຫລົ່ານີ້ກິນ?”
ນາງໄດ້ຕອບວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍເອງ.”
ແລ້ວ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຖາມນາງວ່າ, “ພວກມັນໄດ້ເຄີຍຂອບໃຈເຈົ້າບໍ?”
ນາງໄດ້ຕອບວ່າ, “ຍັງບໍ່ເທື່ອ!”
ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຄິດເຖິງຄົນບາງຄົນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ຈັກຜູ້ທີ່ບໍ່ຮູ້ສຶກຕົວເຖິງພຣະຜູ້ສ້າງ ແລະ ເຂົ້າຈີ່ແຫ່ງຊີວິດ ທີ່ແທ້ຈິງຂອງເຂົາເຈົ້າຄືກັນ.1 ເຂົາເຈົ້າມີຊີວິດຢູ່ແຕ່ລະມື້ປາດສະຈາກຄວາມຮູ້ສຶກຕົວເຖິງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຄຸນຄວາມດີຂອງພຣະອົງທີ່ມີໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ.
ມັນຈະດີກວ່າຫລາຍເທົ່າໃດ ຖ້າເຮົາທຸກຄົນຈະມີຄວາມຮູ້ສຶກຕົວຫລາຍຂຶ້ນເຖິງອຳນາດ ແລະ ຄວາມຮັກອັນສູງສົ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ສະແດງຄວາມກະຕັນຍູນັ້ນຕໍ່ພຣະອົງ. ອຳໂມນໄດ້ສອນວ່າ, ຂໍໃຫ້ເຮົາຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທແດ່ [ພຣະເຈົ້າ], ເພາະພຣະອົງໄດ້ເຮັດງານຊອບທຳ ຕະຫລອດການ.2 ລະດັບຄວາມກະຕັນຍູຂອງເຮົາສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມຮັກຂອງເຮົາທີ່ມີໃຫ້ພຣະອົງ.
ພຣະເຈົ້າເປັນພຣະບິດາຂອງວິນຍານຂອງເຮົາ.3 ພຣະອົງມີຮ່າງກາຍເປັນເນື້ອໜັງ ແລະ ກະດູກທີ່ຮຸ່ງໂລດ ແລະ ດີພ້ອມທຸກຢ່າງ. 4 ເຮົາໄດ້ດຳລົງຢູ່ກັບພຣະອົງໃນສະຫວັນກ່ອນເຮົາໄດ້ມາເກີດ.5 ແລະ ເມື່ອ ພຣະອົງໄດ້ສ້າງເຮົາທາງຮ່າງກາຍ, ເຮົາຖືກສ້າງຕາມຮູບລັກສະນະຂອງພຣະເຈົ້າ, ແຕ່ລະຄົນດ້ວຍ ຮ່າງກາຍສ່ວນຕົວຂອງເຮົາ.6
ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງການບຳລຸງລ້ຽງທາງຮ່າງກາຍຂອງເຮົາ. ມັນຖືກສົ່ງມາຈາກສະຫວັນແທ້ໆ. ຄວາມຕ້ອງການ ລົມຫາຍໃຈ, ອາຫານ, ແລະ ນ້ຳທັງໝົດເປັນຂອງປະທານໃຫ້ເຮົາຈາກພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ. ໂລກຖືກ ສ້າງເພື່ອລ້ຽງດູເຮົາໃນການເດີນທາງສັ້ນໆຂອງເຮົາຢູ່ໃນຊີວິດມະຕະນີ້.7 ເຮົາໄດ້ເກີດມາພ້ອມກັບຄວາມ ສາມາດທີ່ຈະເຕີບໂຕ, ທີ່ຈະຮັກ, ແຕ່ງງານ, ແລະ ສ້າງຄອບຄົວ.
ການແຕ່ງງານ ແລະ ຄອບຄົວຖືກແຕ່ງຕັ້ງຈາກພຣະເຈົ້າ. ຄອບຄົວເປັນໜ່ວຍຂອງສັງຄົມທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດໃນການເວລາ ແລະ ໃນນິລັນດອນ. ພາຍໃຕ້ແຜນແຫ່ງຄວາມສຸກອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະເຈົ້າ, ຄອບຄົວສາມາດໄດ້ຮັບການຜະນຶກໃນພຣະວິຫານ ແລະ ຖືກຕຽມພ້ອມທີ່ຈະກັບຄືນໄປອາໄສຢູ່ໃນທີ່ປະທັບທີ່ສັກສິດຂອງພຣະອົງຕະຫລອດໄປ. ນັ້ນຄືຊີວິດນິລັນດອນ! ມັນສະໜອງຄວາມປາຖະໜາອັນເລິກຊຶ້ງຂອງຈິດວິນຍານຂອງມະນຸດ—ຄວາມປາຖະໜາທຳມະຊາດເພື່ອຄວາມສຳພັນທີ່ເປັນນິດກັບສະມາຊິກທີ່ຮັກໃນຄອບຄົວຂອງເຮົາ.
ເຮົາເປັນພາກສ່ວນຂອງຈຸດປະສົງອັນສູງສົ່ງຂອງພຣະອົງ. ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນໄດ້ກ່າວວ່ານັ້ນ ເປັນວຽກງານ ແລະ ລັດສະໝີພາບຂອງພຣະອົງທີ່ຈະກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມເປັນອະມະຕະ ແລະ ຊີວິດນິລັນດອນຂອງມະນຸດ.8 ເພື່ອຈະໄດ້ສຳເລັດເປົ້າໝາຍເຫລົ່ານັ້ນ, “ເພາະພຣະເຈົ້າຮັກໂລກຫລາຍແທ້, ຈົນໄດ້ປະທານພຣະບຸດອົງດຽວຂອງພຣະອົງ ເພື່ອວ່າທຸກໆຄົນທີ່ເຊື່ອໃນພຣະບຸດນັ້ນ ຈະບໍ່ຕາຍ, ແຕ່ມີຊີວິດອັນຕະຫລອດໄປເປັນນິດ.”9 ການກະທຳນັ້ນເປັນການສະແດງໃຫ້ປະຈັກທີ່ສູງສົ່ງເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າ. “ດ້ວຍວ່າ [ພຣະອົງ] ໄດ້ໃຊ້ພຣະບຸດເຂົ້າມາໃນໂລກ ບໍ່ແມ່ນເພື່ອຕັດສິນລົງໂທດມະນຸດ; ແຕ່ມາເປັນພຣະຜູ້ໂຜດຊ່ອຍໂລກ.”10
ໃນຈຸດໃຈກາງຂອງແຜນນິລັນດອນຂອງພຣະເຈົ້າ ແມ່ນພາລະກິດຂອງພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ.11 ພຣະອົງໄດ້ສະເດັດມາໄຖ່ບາບຂອງລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າ.12 ເພາະຍ້ອນການຊົດໃຊ້ ຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ການຟື້ນຄືນຊີວິດ (ຫລື ຄວາມເປັນອະມະຕະ) ຈຶ່ງໄດ້ກາຍເປັນຄວາມຈິງ. 13 ເປັນເພາະການຊົດໃຊ້, ຊີວິດນິລັນດອນກໍເປັນໄປໄດ້ສຳລັບທຸກຄົນທີ່ຈະມີສິດ. ພຣະເຢຊູໄດ້ອະທິບາຍວ່າ:
“ເຮົານີ້ແຫລະຄືຄວາມເປັນຄືນມາຈາກຕາຍ ແລະ ຊີວິດ: ຜູ້ໃດກໍຕາມທີ່ເຊື່ອໃນເຮົາຈະຍັງມີຊີວິດຢູ່, ເຖິງແມ່ນວ່າລາວຕາຍແລ້ວກໍຕາມ:
“ຜູ້ໃດກໍຕາມທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່ ແລະ ເຊື່ອໃນເຮົາຈະບໍ່ຕາຍຈັກເທື່ອ.”14
ສຳລັບການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ຂອງປະທານແຫ່ງການຟື້ນຄືນຊີວິດ—ສຳລັບຂ່າວສານແຫ່ງເທດສະການອີດສະເຕີທີ່ສູງສົ່ງນີ້—ຂໍຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທແດ່ພຣະເຈົ້າ!
ຂອງປະທານທາງຮ່າງກາຍ
ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາຮັກລູກໆຂອງພຣະອົງ.15 ພຣະອົງໄດ້ປະທານພອນໃຫ້ແຕ່ລະຄົນດ້ວຍຂອງປະທານທາງຮ່າງກາຍ ແລະ ທາງວິນຍານ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍກ່່າວກ່ຽວກັບແຕ່ລະສ່ວນ. ເມື່ອທ່ານຮ້ອງເພງ “ເຮົາເປັນລູກຂອງພຣະເຈົ້າ,” ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງຂອງປະທານທີ່ພຣະອົງປະທານໃຫ້ທ່ານ ຊຶ່ງເປັນຮ່າງກາຍຂອງທ່ານເອງ. ຄຸນລັກສະນະມະຫັດສະຈັນຂອງຮ່າງກາຍຂອງທ່ານຢືນຢັນເທິງ “ລັກສະນະແຫ່ງສະຫວັນ” ຂອງທ່ານເອງ.16
ອະໄວຍະວະແຕ່ລະສ່ວນໃນຮ່າງກາຍຂອງທ່ານເປັນຂອງປະທານທີ່ອັດສະຈັນໃຈຈາກພຣະເຈົ້າ. ຕາແຕ່ລະໜ່ວຍກໍມີສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຫັນແຈ້ງໂດຍອັດຕະນຸມັດ. ເສັ້ນປະສາດ ແລະ ກ້າມເນື້ອຄວບຄຸມຕາສອງໜ່ວຍທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເຫັນຮູບສາມຫລ່ຽມໄດ້. ຕາກໍຕິດກັບສະໝອງ, ທີ່ບັນທຶກພາບທີ່ຫລຽວເຫັນ.
ຫົວໃຈຂອງທ່ານເປັນປ້ຳທີ່ເຫລືອເຊື່ອແທ້.17 ມັນມີລີ້ນສູບລະອຽດອ່ອນສີ່ອັນທີ່ບັງຄັບເສັ້ນທາງໄຫລຂອງເລືອດ. ລີ້ນສູບເຫລົ່ານີ້ເປີດ ແລະ ປິດຫລາຍກວ່າ 100,000 ເທື່ອແຕ່ລະມື້—36 ລ້ານເທື່ອແຕ່ ລະປີ. ແຕ່, ເວັ້ນເສຍແຕ່ຖືກປ່ຽນແປງໂດຍພະຍາດ, ມັນສາມາດທົນຕໍ່ຄວາມກົດດັນດັ່ງກ່າວໄດ້ເກືອບບໍ່ມີບ່ອນສິ້ນສຸດ.
ໃຫ້ຄິດເຖິງລະບົບການປ້ອງກັນຂອງຮ່າງກາຍ. ເພື່ອປົກປ້ອງມັນຈາກການໄພອັນຕະລາຍ, ມັນຮັບຮູ້ຄວາມເຈັບປວດໄດ້. ມັນໂຕ້ຕອບຕໍ່ການຕິດເຊື້ອພະຍາດໄດ້, ມັນຜະລິດສານຕໍ່ຕ້ານເຊື້ອພະຍາດໄດ້. ຜິວໜັງໃຫ້ການປົກປ້ອງ. ມັນເຕືອນເຖິງບາດແຜທີ່ຄວາມຮ້ອນ ຫລື ເຢັນເກີນໄປອາດກໍ່ໃຫ້ເກີດຂຶ້ນ.
ຮ່າງກາຍສ້າງແຊວໃໝ່ເມື່ອແຊວເກົ່າໃຊ້ການບໍ່ໄດ້ແລ້ວ ແລະ ຄວບຄຸມລະດັບຂອງສ່ວນປະກອບທີ່ ຈຳເປັນຂອງມັນໄດ້. ຮ່າງກາຍປິ່ນປົວຮອຍບາດ, ຮອຍຊ້ຳ ແລະ ກະດູກທີ່ແຕກຫັກຂອງມັນເອງໄດ້. ຄວາມສາມາດຂອງມັນໃນການສືບພັນກໍເປັນຂອງປະທານສັກສິດອີກຢ່າງໜຶ່ງຈາກພຣະເຈົ້າ.
ເຮົາຕ້ອງຖືກເຕືອນວ່າຮ່າງກາຍທີ່ສົມບູນແບບບໍ່ໄດ້ຈຳເປັນໃນການບັນລຸຈຸດໝາຍປາຍທາງອັນສູງສົ່ງຂອງ ເຮົາ. ແທ້ຈິງແລ້ວ, ວິນຍານທີ່ອ່ອນຫວານທີ່ສຸດບາງດວງກໍອາໄສຢູ່ໃນຮ່າງກາຍທີ່ອ່ອນແອ ຫລື ສົມບູນ ແບບ. ພະລັງທາງວິນຍານທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ສ່ວນຫລາຍຈະຖືກພັດທະນາ ໂດຍຜູ້ຄົນທີ່ມີການທ້າທາຍທາງຮ່າງກາຍ, ເພາະວ່າມັນຍາກລຳບາກຢ່າງແນ່ນອນ.
ຄົນທີ່ສຶກສາວິທີເຮັດວຽກຂອງຮ່າງກາຍຂອງມະນຸດໄດ້ “ເຫັນພຣະເຈົ້າເຄື່ອນໄຫວຢູ່ໃນຄວາມສະຫງ່າງາມ ແລະ ອຳນາດຂອງພຣະອົງ.”18 ເພາະວ່າຮ່າງກາຍຖືກຄວບຄຸມໂດຍກົດແຫ່ງສະຫວັນ, ການຫາຍດີຈະມາໂດຍການເຊື່ອຟັງຕໍ່ກົດນັ້ນ ຊຶ່ງໃນນັ້ນພອນຖືກກຳນົດໄວ້.19
ແຕ່ຄົນບາງຄົນຍັງຄິດຜິດໆໄປວ່າຄຸນສົມບັດມະຫັດສະຈັນທາງຮ່າງກາຍເຫລົ່ານີ້ໄດ້ເກີດຂື້ນໂດຍບັງເອີນ ຫລື ເປັນຜົນຈາກທິດສະດີວິທະຍາສາດວ່າໂລກຖືກສ້າງຂຶ້ນມາແນວໃດ. ຈົ່ງຖາມຕົວທ່ານເອງວ່າ, “ລະເບີດໃນຮ້ານພິມໜັງສືຈະຜະລິດສ້າງວັດຈະນານຸກົມໄດ້ບໍ?” ຄວາມເປັນໄປໄດ້ ເກືອບຈະ ບໍ່ມີເລີຍ. ແຕ່ຖ້າຫາກເປັນໄປໄດ້, ມັນຈະປິ່ນປົວໜ້າທີ່ຂາດໄປ ຫລື ແຜ່ພັນສະບັບໃໝ່ຂອງມັນເອງບໍ່ໄດ້ຈັກເທື່ອ!
ຖ້າຫາກຄວາມສາມາດຂອງຮ່າງກາຍສຳລັບກິດຈະກຳທຳມະດາ, ການປ້ອງກັນ, ການສ້ອມແປງ, ການຄວບຄຸມ, ແລະ ການໃຫ້ຊີວິດໃໝ່ຈະໄດ້ມີຕໍ່ໄປປາດສະຈາກຂໍ້ກຳນົດ, ຊີວິດຢູ່ເທິງໂລກຈະເປັນຢູ່ຕໍ່ໄປຕະຫລອດການ. ແນ່ນອນວ່າ, ເຮົາຈະຕົກຄ້າງຢູ່ແຜ່ນດິນໂລກນີ້ແທ້ໆ! ເພື່ອເປັນຄວາມເມດຕາໃຫ້ແກ່ເຮົາ, ພຣະຜູ້ສ້າງຂອງເຮົາໄດ້ຈັດໃຫ້ມີການເຖົ້າການແກ່ ແລະ ຂັ້ນຕອນອື່ນໆທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ການຕາຍທາງຮ່າງກາຍເກີດຂຶ້ນໃນທີ່ສຸດ. ການຕາຍ, ເໝືອນດັ່ງການເກີດ, ກໍເປັນພາກສ່ວນຂອງຊີວິດ. ຂໍ້ພຣະຄຳພີສອນວ່າ “ບໍ່ສົມຄວນທີ່ຈະເອີ້ນມະນຸດຄືນຈາກຄວາມຕາຍທາງໂລກ, ເພາະນັ້ນຈະທຳລາຍແຜນແຫ່ງຄວາມສຸກອັນຍິ່ງໃຫຍ່.”20 ການກັບຄືນໄປຫາພຣະເຈົ້າຜ່ານປະຕູ ທີ່ເຮົາເອີ້ນວ່າຄວາມຕາຍເປັນຄວາມປິຕິຍິນດີສຳລັບຜູ້ທີ່ຮັກພຣະອົງ ແລະ ຕຽມພ້ອມແລ້ວທີ່ຈະພົບພຣະອົງ.21 ໃນທີ່ສຸດເວລາຈະມາເຖິງ ເມື່ອ “ວິນຍານກັບຮ່າງກາຍຈະຮວມກັນອີກໃນຮູບລັກສະນະອັນບໍລິບູນຂອງມັນ; ທັງແຂນຂາ ແລະ ຂໍ້ຕໍ່ຈະກັບຄືນສູ່ໂຄງຮ່າງອັນຖືກຕ້ອງຂອງມັນ”22 ບໍ່ແຍກຈາກກັນອີກຈັກເທື່ອ. ສຳລັບຂອງປະທານທາງຮ່າງກາຍເຫລົ່ານີ້, ຂໍຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທແດ່ພຣະເຈົ້າ!
ຂອງປະທານທາງວິນຍານ
ເພາະວ່າຮ່າງກາຍນີ້ສຳຄັນ, ມັນເປັນສະຖານທີ່ສຳລັບວິນຍານນິລັນດອນຂອງຄົນເຮົາ. ວິນຍານຂອງເຮົາ ເປັນຢູ່ໃນອານາຈັກກ່ອນໂລກມະຕະ23 ແລະ ຈະເປັນຢູ່ຕໍ່ໄປຫລັງຈາກຮ່າງກາຍຕາຍ.24 ວິນຍານຈັດໃຫ້ຮ່າງກາຍມີການເຄື່ອນໄຫວ ແລະ ລັກສະນະສະເພາະຕົວ.25 ໃນຊີວິດນີ້ ແລະ ໃນຊີວິດຕໍ່ໄປ, ວິນຍານ ແລະ ຮ່າງກາຍ, ເມື່ອຮ່ວມເຂົ້າກັນ, ຈະກາຍເປັນຈິດວິນຍານທີ່ມີຄຸນຄ່າອັນສູງສົ່ງ.
ເພາະວ່າວິນຍານຂອງເຮົາສຳຄັນຫລາຍ, ການພັດທະນາຂອງມັນກໍມີຄວາມສຳຄັນຊົ່ວນິລັນດອນ. ມັນຖືກເຮັດໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນເມື່ອເຮົາສື່ສານດ້ວຍການອະທິຖານທີ່ຖ່ອມຕົນກັບພຣະບິດາເທິງສະຫວັນທີ່ຮັກຂອງເຮົາ.26
ຄຸນສົມບັດຊຶ່ງເຮົາຈະຖືກພິພາກສາໃນມື້ໜຶ່ງຈະເປັນທາງວິນຍານທັງໝົດ.27 ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ຮວມທັງ ຄວາມຮັກ, ຄວາມບໍລິສຸດ, ຄວາມຊື່ສັດ, ຄວາມເມດຕາ, ແລະ ການຮັບໃຊ້ຕໍ່ຄົນອື່ນ.28 ວິນຍານຂອງທ່ານ, ທີ່ຮ່ວມດ້ວຍ ແລະ ຖືກອາໄສຢູ່ໃນຮ່າງກາຍຂອງທ່ານ, ສາມາດພັດທະນາ ແລະ ປະກົດໃຫ້ເຫັນຄຸນສົມບັດເຫລົ່ານີ້ໃນວິທີທາງທີ່ຈຳເປັນຕໍ່ຄວາມກ້າວໜ້ານິລັນດອນຂອງທ່ານ.29 ຈະບັນລຸຄວາມກ້າວໜ້າທາງວິນຍານໄດ້ຜ່ານບາດກ້າວຂອງສັດທາ, ການກັບໃຈ, ບັບຕິສະມາ, ຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ, ແລະ ການອົດທົນຈົນເຖິງທີ່ສຸດ, ຮວມທັງພິທີການສັກສິດ ແລະ ການຜະນຶກໃນພຣະວິຫານທີ່ສັກສິດ.30
ດັ່ງທີ່ຮ່າງກາຍຕ້ອງການອາຫານທຸກໆວັນເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດ, ວິນຍານກໍຕ້ອງການການບຳລຸງຄືກັນ. ວິນຍານຖືກບຳລຸງລ້ຽງໂດຍຄວາມຈິງນິລັນດອນ. ປີທີ່ຜ່ານມານີ້ເຮົາໄດ້ສະຫລອງວັນຄົບຮອບ 400 ປີ ຂອງພຣະຄຣິສຕະທຳຄຳພີ ສະບັບການແປຂອງຄິງເຈມສ໌. ແລະ ເຮົາກໍໄດ້ມີພຣະຄຳພີມໍມອນເກືອບ 200 ປີແລ້ວ. ໃນເວລານີ້ມັນຖືກແປເປັນ 107 ພາສາແລ້ວທັງໝົດເຫລັ້ມ ຫລື ບາງສ່ວນ. ເປັນເພາະພຣະຄຳພີ ເຫລົ່ານີ້ ແລະ ພຣະຄຳພີທີ່ລ້ຳຄ່າອື່ນໆ, ເຮົາຮູ້ວ່າພຣະເຈົ້າເປັນພຣະບິດານິລັນດອນຂອງເຮົາ ແລະ ວ່າພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ເປັນພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ແລະ ພຣະຜູ້ໄຖ່ຂອງເຮົາ. ສຳລັບຂອງປະທານທາງວິນຍານເຫລົ່ານີ້, ຂໍຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທແດ່ພຣະເຈົ້າ!
ຂອງປະທານແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນ
ເຮົາຮູ້ວ່າສາດສະດາຂອງຫລາຍໆຍຸກສະໄໝ, ດັ່ງເຊັ່ນ ອາດາມ, ໂນອາ, ໂມເຊ, ແລະ ອັບລາຮາມ, ທຸກທ່ານໄດ້ສອນເຖິງຄວາມເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ພຣະເຢຊູຄຣິດ. ຍຸກສະໄໝຂອງເຮົາຖືກແນະນຳໂດຍພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ພຣະເຢຊູຄຣິດເມື່ອພວກພຣະອົງໄດ້ປະກົດໃຫ້ ສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ ເຫັນໃນປີ 1820. ສາດສະໜາຈັກຖືກຈັດຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີ 1830. ໃນເວລານີ້, 182 ປີຕໍ່ມາ, ເຮົາຍັງຄົງຢູ່ພາຍໃຕ້ພັນທະສັນຍາທີ່ຈະນຳເອົາພຣະກິດຕິຄຸນໄປສູ່ທຸກ “ປະຊາຊາດ, ຕະກຸນ, ພາສາ, ແລະ ຜູ້ຄົນ.”31 ເມື່ອເຮົາເຮັດສິ່ງນີ້, ທັງຜູ້ໃຫ້ ແລະ ຜູ້ໄດ້ຮັບຈະໄດ້ຮັບພອນ.
ເຮົາມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບທີ່ຈະສອນລູກໆຂອງພຣະອົງ ແລະ ປຸກເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຕື່ນມີຄວາມຮູ້ສຶກຕົວເຖິງ ພຣະເຈົ້າ. ດົນນານມາແລ້ວ, ກະສັດເບັນຢາມິນໄດ້ກ່າວວ່າ:
“ຈົ່ງເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າ; ຈົ່ງເຊື່ອວ່າພຣະອົງຊົງເປັນຢູ່, ແລະວ່າພຣະອົງຊົງສ້າງທຸກສິ່ງ, ທັງໃນສະຫວັນ ແລະ ໃນແຜ່ນດິນໂລກ; ຈົ່ງເຊື່ອວ່າພຣະອົງຊົງມີປີຊາຍານທັງໝົດ, ແລະ ອຳນາດທັງໝົດ, ທັງໃນສະ ຫວັນ ແລະ ໃນແຜ່ນດິນໂລກ; …
“… ຈົ່ງເຊື່ອວ່າທ່ານຕ້ອງກັບໃຈຈາກບາບຂອງທ່ານ ແລະ ປະຖິ້ມມັນ, ແລະ ຖ່ອມຕົນຕໍ່ພຣະພັກ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ; ແລະ ທູນຂໍດ້ວຍໃຈຈິງໃຫ້ພຣະອົງຊົງອະໄພທ່ານ; ແລະ ບັດນີ້, ຫາກທ່ານເຊື່ອສິ່ງທັງໝົດນີ້ ເບິ່ງວ່າທ່ານເຮັດຕາມນັ້ນ.”32
ພຣະເຈົ້າຊົງເປັນຢ່າງດຽວກັນມື້ວານນີ້, ມື້ນີ້, ແລະ ຕະຫລອດໄປ, ແຕ່ເຮົາບໍ່ເປັນດັ່ງນັ້ນ. ແຕ່ລະມື້, ການທ້າທາຍຂອງເຮົາແມ່ນຈະເຂົ້າເຖິງອຳນາດແຫ່ງການຊົດໃຊ້ເພື່ອວ່າເຮົາຈະສາມາດປ່ຽນແປງໄດ້ແທ້ໆ, ກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດຫລາຍຂຶ້ນ, ແລະ ມີສິດຈະໄດ້ຮັບຂອງປະທານແຫ່ງຄວາມສູງສົ່ງ ແລະ ມີຊີວິດຢູ່ກັບພຣະເຈົ້າ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ຄອບຄົວຂອງເຮົາຊົ່ວນິລັນດອນ.33 ສຳລັບອຳນາດ, ສິດທິພິເສດ, ແລະ ຂອງປະທານຂອງພຣະກິດຕິຄຸນເຫລົ່ານີ້, ຂໍຖະຫວາຍຄວາມຂອບພຣະໄທ ແດ່ພຣະເຈົ້າ!
ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເປັນພະຍານວ່າພຣະອົງຊົງພຣະຊົນ, ນັ້ນຄືພຣະເຢຊູຄຣິດ, ແລະວ່ານີ້ເປັນສາດສະໜາຈັກ ຂອງພຣະອົງ, ທີ່ໄດ້ຮັບການຟື້ນຟູຄືນມາໃໝ່ໃນວັນເວລາສຸດທ້າຍນີ້ເພື່ອສຳເລັດຈຸດໝາຍປາຍທາງແຫ່ງສະຫວັນຂອງມັນ. ເຮົາຖືກນຳພາໃນວັນເວລານີ້ໂດຍປະທານທອມມັສ ແອັສ ມອນສັນ, ຜູ້ທີ່ເຮົາຮັກ ແລະ ສະໜັບສະໜູນດ້ວຍສຸດຫົວໃຈຂອງເຮົາ, ດັ່ງທີ່ເຮົາສະໜັບສະໜູນທີ່ປຶກສາຂອງເພິ່ນ ແລະ ອັກຄະສາວົກສິບສອງວ່າເປັນສາດສະດາ, ຜູ້ພະຍາກອນ ແລະ ຜູ້ເປີດເຜີຍດ້ວຍ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເປັນພະຍານໃນພຣະນາມອັນສັກສິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.