Mga Mamumuo sa Ubasan

Kabahin sa mga call ug release nga bag-o lang gipahibalo sa Unang Kapangulohan, buot kong mopahayag gikan kanamong tanan nga kami mohinumdom ug mohigugma niadtong matinuorong nagserbisyo, sama sa among paghigugma ug pag-welcome sa bag-ong gitawag sa katungdanan. Among kinasingkasing nga pasalamat sa matag usa kaninyo.

Gusto kong mamulong kabahin sa sambingay sa Manluluwas diin ang tag-iya sa yuta “sayo sa buntag nangita og mga mamumuo.” Mga 6:00 sa buntag, nakakita na siya og unang grupo nga motrabaho, siya mibalik pagka alas-9:00, alas-12:00, ug sa alas-3:00 sa hapon, nangita og dugang mamumuo sumala sa panginahanglan sa ani. Mabasa sa kasulatan nga siya mibalik “mga hapon-hapon na” (mga alas-5:00 sa hapon), ug mipatrabaho sa katapusang grupo. Human sa usa ka oras, ang tanang mamumuo nagpundok aron kubrahon ilang sweldo. Ikatingala, ang tanan midawat og samang sweldo bisan nagsugod sila og lain-laing oras. Diha-diha, nasuko ang unang grupo, miingon, “Kining mga naulahi nakabuhat sulod lamang sa usa ka takna, ug sila imong gipakig-angay kanamo, nga maoy miabaga sa kinabug-atan sa buhat sa tibuok adlaw ug sa nag-aligiting kainit.”¹ Kon basahon kining sambingay, siguro kamo, ingon man kadtong mga mamumuo, mibati nga kini dili patas. Hisgutan ko kanang butanga sa makadiyot.

Una sa tanan importante nga hinumduman nga walay usa ang naalkanse dinhi. Ang unang grupo miuyon sa saktong bayad nianang adlawa, ug sila midawat ini. Dugang pa, sila, akong mahunahuna, mapasalamaton kaayo nga dunay trabaho. Sa panahon sa Manluluwas, ang kasagarang mga tawo ug iyang pamilya magpakabuhi lang sumala sa kinitaan nianang adlawa. Kon dili kamo magtrabaho o manguma o mangisda o mamaligya, siguradong walay kaunon. Tungod kay mas daghan ang mamumuo kaysa trabaho, ang unang grupo nga napilian mas swerte nianang buntag kaysa uban.

Sa tinuod, kon kita malooy, adto gayud unta sa mga tawo nga wala mapilii nga nanginahanglan usab og pagkaon ug sinina. Ingon og pipila kanila walay swerte. Sa matag balik sa tag-iya sa tibuok adlaw, kanunay laing tawo ang mapilian.

Apan sa hapit na matapos ang adlaw, ang tag-iya wala damhang mibalik sa ikalimang higayon nga may maayong tanyag! Kining katapusan ug nawad-an sa kadasig nga mga mamumuo, nakadungog lang nga tarungon sila og tratar, midawat sa trabaho bisan wala masayud sa sweldo, naghunahuna nga bisan unsa mas maayo kaysa wala gayud, mao lang para sa ilaha. Ug sa dihang gisweldohan na sila, sila natingala nga nakadawat og parehas sa uban! Hilabihan tingali ang ilang katingala ug kamapasalamaton! Siguradong wala pay nagpakita og ingon ini nga kalooy sukad sa ilang pagpanarbaho.

Sa pagbasa niining istorya, mabati nako ang grabeng kasuko sa unang grupo. Sama sa giingon kanila sa tag-iya sa yuta diha sa sambingay (ug iparaphrase lang nako og gamay): “Mga higala, wala ko kamo lupigi. Miuyon mo sa sweldo nianang adlawa, maayo nga sweldo. Malipayon kamo nga nakatrabaho, ug ako malipayon sa paagi sa inyong pagtrabaho. Gibayaran kamo og sakto. Dawata ang inyong sweldo ug tagamtama ang inyong panalangin. Kabahin sa uban, bayaran nako sila sumala sa akong gusto.” Dayon kining makapahunahuna nga pangutana sa tanan o si kinsa ang angay makadungog niini karon: “Nganong masina kamo tungod sa akong pagkamabination?”

Mga kaigsoonan, adunay mga higayon sa atong kinabuhi diin ang usa ka tawo makadawat og wala damha nga panalangin o nakadawat og espesyal nga pag-ila. Mohangyo ko kaninyo ayaw og kahiubos—ug ayaw gayud og kasina—kon maayong mga butang ang mahitabo sa ubang tawo? Dili kita makuhaan kon ang uban mapanalanginan. Wala kita sa kontest kon si kinsa ang pinakadatu o ang pinakadaghan og talento o pinaka maanyag o gani ang pinakadaghan og panalangin. Ang kontest nga anaa gayud kita mao ang kontest batok sa sala, ug siguradong ang kasina usa niana.

Dugang pa, ang kasina usa ka sayop nga nagpadayon. Klaro kaayo nga kita mag-antus og dyutay kon kitamagkalisud, apan ang kasina mopaantus nato sa swerte nga moabut sa tanan natong mga kaila! Kini dili ikaayo kanato—maglagot tungod sa kasina kon may tawo nga malipay! Kini mas makapaulaw, kon atong masayran nga ang Dios makiangayun ug maloloy-on, naghatag sa “iyang tanang katigayunan,”² niadtong modapig Kaniya sama sa gisulti sa kasulatan. Busa, ang unang leksyon gikan sa ubasan sa Ginoo: ang pagkasina, pagyam-id, o pagdaut sa uban dili makapalambo kaninyo, ni ang pagpa-ubos sa ubang tawo makapanindot sa inyong imahe. Busa pagmabination, ug pagmapasalamaton nga ang Dios mabination. Kini makapalipay.

Ang akong ikaduha nga punto niining sambingay mao ang makaguol nga sayop nga mahimo kon dili nila dawaton ang sweldo sa pagtapos sa adlaw tungod kay sila nabalaka sa gituohan nga problema nianang sayo pa sa adlaw. Dili nato mabasa dinhi nga may tawo, milabay sa iyang sinsilyo sa nawong sa tag-iya ug milakaw nga nasuko, apan sa akong hunahuna posible kini.

Akong pinalanggang mga kaigsoonan, ang nahitabo sa istorya sa alas-9:00 o sa udto o sa alas-3:00 sa hapon dili importante ikomparar sa ubay-ubay nga bayad. Ang pagpalig-on sa pagtuo mao ang pagpadayon, pagtrabaho, paglahutay, ug ang mga kabalaka—tinuod o sa hunahuna lang—mawala tungod sa kaabunda sa katapusang ganti. Ayaw hunahunaa ang karaang mga problema o kasakit—sa inyong kaugalingon, ni sa inyong silingan, gani, akong idugang, niining tinuod ug buhi nga Simbahan. Ang hilabihang kanindot sa inyong kinabuhi, sa inyong silingan, ug sa ebanghelyo ni Jesukristo makita sa katapusang adlaw, bisan wala mailhi kanunay ang kaanindot niini sa sinugdanan. Busa ayaw og kabalaka sa panghitabo sa alas-9:00 sa buntag sa dihang ang grasya sa Dios nagganti kaninyo sa alas-6:00 sa gabii—bisan pa unsa pay kasabutan sa tibuok adlaw nga pagtrabaho.

Atong giusik-usikan ang atong bililhong emosyonal ug espiritwal nga kusog kon magsige og hunahuna nga naglagot sa nasayup nga nota atol sa piano recital sa bata pa, o sa gisulti o gibuhat sa kapikas mga 20 ka tuig na ang milabay nga gusto natong ipakita kaniya nga siya nasayop sulod sa sunod 20 ka tuig, o sa panghitabo sa kasaysayan sa Simbahan nga yanong nagpakita nga ang mga mortal kanunay manlimbasug aron mamahimo unsa ang gipaabut kanila sa Dios. Bisan kon ang usa niadtong reklamo wala maggikan kaninyo, kini matapos diha kaninyo. Kamo may dakong ganti alang niana kon kamo makig-atubang sa Ginoo sa ubasan ug subayon ang tanan natong nahimo dinhi sa yuta.

Nga modala sa akong ikatulo ug katapusang punto. Kini nga sambingay—sama sa tanang sambingay—sa tinuoray dili kabahin sa mga mamumuo o sweldo labaw na sa mga karnero ug kanding. Kini kabahin sa kamaayo sa Dios, Iyang pagpailub ug pagpasaylo, ug sa Pag-ula sa Ginoong Jesukristo. Kini istorya sa pagkamanggihatagon ug kalooy. Kini istorya sa grasya. Kini nagpakita sa ideya nga akong nadungog kaniadto nga usa ka butang nga ganahan kaayo ang Dios isip usa ka Dios mao ang kahinam sa pagkamaloloy-on, ilabi na niadtong wala magdahum niini ug kanunay mibati nga dili angay niini.

Wala ko masayud kon si kinsa kaninyo karon, ang kinahanglang makadungog sa mensahe sa pagpasaylo niini nga sambingay, apan bisan nagtuo ka nga ulahi ka na, bisan pila pa ka mga oportunidad wala ninyo mapahimusli, mga sayop nga inyong nahimo o mga talento nga wala ninyo, o unsa ka kalayo sa panimalay ug pamilya ug sa Dios, mopamatuod ko nga wala pa kamo malayo sa balaanong gugma. Imposible nga ang mahangturong kahayag sa Pag-ula ni Kristo dili moabut kaninyo.

Bisan dili kamo miyembro o dili aktibo sa Simbahan, walay gayuy butang nga inyong nabuhat nga dili ninyo mausab. Walay problema nga dili ninyo mabuntog. Walay damgo nga inig-abut sa panahon ug sa kahangturan dili matuman. Bisan kamo mibati nga kamo ang nawala ug katapusang mamumuo sa hapon, ang Ginoo sa ubasan manawag gihapon kaninyo. “Duol [sa] trono sa grasya,”³ ug simbaha ang Usa nga Balaan sa Israel. Duol ug makigsalo nga “walay salapi ug walay bayad”⁴ diha sa lamesa sa Ginoo.

Mohangyo ako sa mga bana ug amahan, mga tighupot ug umaabot nga mga tighupot sa priesthood, sama sa giingon ni Lehi “Pagmata! ug bangon gikan sa abug … ug magpakalalaki.”⁵ Dili kanunay apan kasagaran ang mga lalaki ang mobalibad sa panawagan sa “apil kamo.”⁶ Ang mga babaye ug bata ingon og mas andam. Mga kalalakin-an, panahon nang molihok. Buhata kini alang sa inyong kaayohan. Buhata kini alang niadtong naghigugma ug nag-ampo nga kamo motubag. Buhata kini alang sa Ginoong Jesukristo, kinsa mibayad sa dili matugyad nga bili alang sa Iyang gusto nga inyong umaabot.

Akong mga kaigsoonan, alang kaninyo nga napanalangin sa ebanghelyo sulod sa mga katuigan tungod kay sayo kini ninyong nakaplagan, alang kaninyo nga daw naulahi sa pagdawat sa ebanghelyo, ug kaninyo—mga miyembro o dili mga miyembro—nga nagduha-duha sa pag-apil, kaninyong tanan, ako mopamatuod sa makapabag-ong gahum sa gugma sa Dios ug sa milagro sa Iyang grasya. Siya naghunahuna sa pagtuo nga inyong naangkon, dili ang panahon sa pag-angkon nianang pagtuo.

Busa kon kamo may pakigsaad, tumana kini. Kon wala pa, buhata kini. Kon may pakigsaad na kamo ug dayon wala matuman, hinulsuli kini. Dili pa gayud ulahi samtang ang Agalon sa ubasan miingon aduna pay panahon. Palihug paminawa ang mga pagdasig sa Espiritu Santo kaninyo karon, niining higayona, nga kinahanglan ninyong dawaton ang gasa sa pag-ula sa Ginoong Jesukristo ug moapil sa Iyang buhat. Ayaw paglangan. Nagkamubo na ang panahon. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.