ການເປັນຄົນຄຣິດສະຕຽນທີ່ເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດຫລາຍຂຶ້ນ
ໂດຍ ແອວເດີ ຣໍເບີດ ດີ ແຮວສ໌
ແຫ່ງສະພາອັກຄະສາວົກສິບສອງ
ນີ້ຄືການຮຽກຮ້ອງຂອງພຣະຄຣິດຕໍ່ຄົນຄຣິດສະຕຽນທຸກຄົນໃນທຸກວັນນີ້: “ຈົ່ງລ້ຽງແກະໜຸ່ມຂອງເຮົາເດີ. ... ຈົ່ງລ້ຽງແກະຂອງເຮົາເດີ.”
ການເປັນຄົນຄຣິດສະຕຽນໝາຍຄວາມວ່າຫຍັງ?
ຄົນຄຣິດສະຕຽນມີສັດທາໃນອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ ວ່າພຣະອົງເປັນພຣະບຸດອົງແທ້ຈິງຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ຖືກສົ່ງມາໂດຍພຣະບິດາຂອງພຣະອົງ ເພື່ອທົນທຸກທໍລະມານແທນບາບຂອງພວກເຮົາໃນການກະທຳແຫ່ງຄວາມຮັກອັນສຸດຍອດ ຊຶ່ງພວກເຮົາຮັບຮູ້ກັນວ່າ ການຊົດໃຊ້.
ຄົນຄຣິດສະຕຽນເຊື່ອວ່າ ໂດຍຜ່ານທາງພຣະຄຸນຂອງພຣະເຈົ້າພຣະບິດາ ແລະ ພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ພວກເຮົາສາມາດກັບໃຈ, ໃຫ້ອະໄພຄົນອື່ນ, ຮັກສາພຣະບັນຍັດ ແລະ ຮັບຊີວິດນິລັນດອນ.
ຄຳວ່າ ຄຣິດສະຕຽນ ໝາຍເຖິງການຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະຄຣິດ. ພວກເຮົາເຮັດສິ່ງນີ້ໄດ້ໂດຍການຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ການຮັບເອົາຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດໂດຍທາງການວາງມືໂດຍຄົນທີ່ມີສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດຂອງພຣະອົງ.
ຄົນຄຣິດສະຕຽນຮູ້ວ່າຕະຫລອດປະຫວັດສາດ, ສາດສະດາຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້ເປັນພະຍານເຖິງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ພຣະຄຣິດອົງດຽວກັນນີ້ ພ້ອມດ້ວຍພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ໄດ້ປະກົດຕໍ່ສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ ໃນປີ 1820 ແລະ ໄດ້ຟື້ນຟູພຣະກິດຕິຄຸນ ແລະ ລະບຽບການຈັດຕັ້ງຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະອົງຂຶ້ນ.
ໂດຍຜ່ານທາງພຣະຄຳພີ ແລະ ປະຈັກພະຍານຂອງໂຈເຊັບ ສະມິດ ພວກເຮົາຮູ້ວ່າພຣະເຈົ້າພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາ ມີຮ່າງກາຍອັນສົມບູນທີ່ມີເນື້ອໜັງ ແລະ ກະດູກ. ພຣະເຢຊູຄຣິດເປັນພຣະບຸດອົງດຽວທີ່ຖືກຳເນີດຂອງພຣະອົງໃນເນື້ອໜັງ. ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດເປັນວິນຍານທີ່ມີໜ້າທີ່ເປັນພະຍານເຖິງພຣະບິດາ ແລະ ພຣະບຸດ. ຝ່າຍພຣະເຈົ້າປະກອດດ້ວຍສາມອົງດັ່ງກ່າວທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ແຕ່ມີຈຸດປະສົງອັນດຽວກັນ.
ຖ້າຫາກຫລັກທຳດັ່ງກ່າວນີ້ເປັນຮາກຖານຂອງຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາ ແລ້ວຈະມີການສົງໄສ ຫລື ການໂຕ້ຖຽງກັນວ່າເຮົາ, ໃນຖານະທີ່ເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ, ເປັນຄົນຄຣິດສະຕຽນໄດ້ຢ່າງໃດ? ແຕ່ສຳລັບຄົນຄຣິດສະຕຽນທຸກຄົນມີຄຳຖາມງ່າຍໆທີ່ເຫລືອຢູ່ ຄືວ່າ: ເຮົາເປັນຄົນຄຣິດສະຕຽນແບບໃດ? ອີກປະການໜຶ່ງ ເຮົາຈະເຮັດຈັ່ງໃດໃນການພະຍາຍາມຂອງເຮົາທີ່ຈະຕິດຕາມພຣະຄຣິດ?
ຂໍໃຫ້ພິຈາລະນານຳຂ້າພະເຈົ້າເຖິງປະສົບການຂອງສານຸສິດຄົນຄຣິດສະຕຽນສອງຄົນ:
“ໃນຂະນະທີ່ພຣະເຢຊູພວມຍ່າງໄປຕາມແຄມທະເລສາບຄາລີເລນັ້ນ ພຣະອົງກໍເຫັນສອງອ້າຍນ້ອງທີ່ເປັນຄົນຫາປາ. ຜູ້ໜຶ່ງຊື່ວ່າຊີໂມນ ຍັງມີຊື່ອີກວ່າເປໂຕ ແລະ ນ້ອງຊາຍຂອງລາວຊື່ວ່າ ອັນເດອາ; ພວກເຂົາພວມໃຊ້ມອງຫາປາຢູ່ໃນທະເລສາບ.
“ພຣະເຢຊູກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ ຈົ່ງໄປກັບເຮົາ ແລະ ເຮົາຈະສິດສອນພວກທ່ານໃຫ້ເປັນຜູ້ຫາຄົນ.
“ໃນທັນໃດນັ້ນ ພວກເຂົາກໍປະມອງໄວ້ ແລະ ໄປກັບພຣະອົງ.”1
ໃນຖານະທີ່ເປັນຄົນຄຣິດສະຕຽນ ພວກເຮົາມີໂອກາດທີ່ຈະເຮັດທັນທີດ້ວຍຄວາມໝັ້ນໃຈເໝືອນທີ່ເປໂຕ ແລະ ອັນເດອາໄດ້ເຮັດຄື “ກໍປະມອງຂອງຕົນ ແລະ ຕາມພຣະອົງໄປ.”2 ເຊັ່ນດຽວກັນນັ້ນພວກເຮົາກໍຖືກເອີ້ນໃຫ້ປະມອງຂອງພວກເຮົາ ຄືປະຖິ້ມນິໄສປະເພນີ ແລະ ວັດທະນະທຳທາງໂລກ. ອີກຢ່າງພວກເຮົາກໍຖືກເອີ້ນໃຫ້ປະຖິ້ມບາບຂອງພວກເຮົາ. “ແລ້ວພຣະເຢຊູກໍເອີ້ນຝູງຊົນ ... ແລະ ກ່າວວ່າ ຖ້າຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງຕ້ອງການມານຳເຮົາ ໃຫ້ລາວເຊົາເຫັນແກ່ຕົວ ແບກໄມ້ກາງແຂນຂອງຕົນ ແລະ ຕາມເຮົາໄປ.”3 ການປະຕິເສດການກະທຳທີ່ບໍ່ເໝືອນພຣະເຈົ້າຈຶ່ງແມ່ນສ່ວນເລີ່ມຕົ້ນຂອງການກັບໃຈ ຊຶ່ງນຳເອົາການປ່ຽນໃຈໃຫຍ່ຍິ່ງຈົນກວ່າພວກເຮົາ “ບໍ່ມີໃຈທີ່ຈະກະທຳຄວາມຊົ່ວອີກຕໍ່ໄປ.”4
ການປ່ຽນໃຈດັ່ງກ່າວ ຊຶ່ງເອີ້ນວ່າການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສ ເປັນໄປໄດ້ໂດຍທາງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດເທົ່ານັ້ນ. ພຣະເຢຊູໄດ້ສັນຍາວ່າ “ຖ້າຫາກມະນຸດມາຫາເຮົາ ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ພວກເຂົາເຫັນຄວາມອ່ອນແອຂອງເຂົາ. ... ແລະພຣະຄຸນຂອງເຮົາມີພຽງພໍສຳລັບຄົນທັງປວງທີ່ຖ່ອມຕົວຕໍ່ໜ້າເຮົາ; ເພາະຖ້າຫາກເຂົາ ຖ່ອມຕົວຕໍ່ໜ້າເຮົາ ແລະ ມີສັດທາໃນເຮົາ ເວລານັ້ນ ເຮົາ ຈະເຮັດໃຫ້ສິ່ງທີ່ອ່ອນແອນັ້ນກັບມາເຂັ້ມແຂງ ສຳລັບ ເຂົາ.”5 ເມື່ອພວກເຮົາຖືກເຮັດໃຫ້ ເປັນຄົນໃໝ່ ໃນພຣະຄຣິດ, ແມ່ນແຕ່ສັນດານຂອງພວກເຮົາກໍຈະປ່ຽນໄປ ແລະ ພວກເຮົາຈະບໍ່ຢາກຫັນກັບຄືນສູ່ນິໄສອັນເກົ່າຂອງພວກເຮົາອີກ.
ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ຄົນຄຣິດສະຕຽນທີ່ຈົງຮັກພັກດີຈະໄດ້ຮັບພອນເລື້ອຍໆເພື່ອປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ແລະ ຄວາມຜິດຫວັງ. ເມື່ອໃດທີ່ມີການທ້າທາຍໃຫ້ປັບປຸງຕົວດັ່ງກ່າວນີ້ ພວກເຮົາອາດຖືກລໍ້ລວງໃຫ້ຄຶດຢາກຫັນກັບຄືນສູ່ນິໄສເກົ່າ. ຫລັງຈາກການຄຶງຂອງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ພຣະອົງໄດ້ປະກົດຕົວຕໍ່ພວກຜູ້ຍິງແລະ ບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ ພວກອ້າຍນ້ອງສາມາດພົບພຣະອົງທີ່ຄາລີເລ. ເມື່ອເປໂຕ ຜູ້ເປັນເອກອັກຄະສາວົກ ໄດ້ກັບໄປຄາລີເລ ເພິ່ນໄດ້ກັບໄປສູ່ສິ່ງທີ່ເພິ່ນຮູ້ຈັກດີ—ສິ່ງທີ່ເພິ່ນເຮັດຢ່າງສະບາຍ. “ຂ້ອຍຈະໄປຫາປາ,”6 ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າ ແລະ ພາສານຸສິດຫລາຍຄົນໄປນຳເພິ່ນ.
ທີ່ຈິງເປໂຕ ແລະ ຄົນອື່ນໆໄດ້ຫາປາທັງຄືນແຕ່ບໍ່ໄດ້ປາຈັກໂຕ. ເຊົ້າມື້ຕໍ່ມາພຣະເຢຊູໄດ້ສະເດັດໄປທີ່ຝັ່ງທະເລ ແລະ ເອີ້ນໃສ່ເຂົາເຈົ້າ “ຈົ່ງຖິ້ມມອງລົງເບື້ອງຂວາເຮືອ.” ພວກສານຸສິດທີ່ຢູ່ໃນເຮືອໄດ້ເຮັດຕາມພຣະອົງບອກຢ່າງໄວ ໂດຍການມະຫັດສະຈັນ ມອງກໍເຕັມໄປດ້ວຍປາ. ໂຢຮັນຈື່ສຽງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດທັນທີ ແລະ ທັນໃດນັ້ນຝ່າຍເປໂຕກະໂດດລົງນ້ຳ ລອຍໄປຫາຝັ່ງ.7
ສຳຫລັບຄົນຄຣິດສະຕຽນທີ່ຫັນກັບຄືນສູ່ນິໄສເກົ່າທີ່ບໍ່ສັດຊື່ ຂໍໃຫ້ພິຈາລະນາຕົວຢ່າງສັດທາອັນເຕັມປ່ຽມຂອງເປໂຕ. ບໍ່ຕ້ອງເລື່ອນໄປ. ຂໍໃຫ້ມາຟັງ ແລະ ຈື່ສຽງຂອງພຣະອາຈານທີ່ເອີ້ນ. ແລ້ວໃຫ້ກັບມາຫາພຣະອົງ ແລະ ຮັບເອົາພອນທີ່ເຫລືອລົ້ນຂອງພຣະອົງອີກເທື່ອໜຶ່ງ.
ເມື່ອພວກອ້າຍນ້ອງໄປຮອດຝັ່ງທະເລ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຫັນປາປີ້ງຈຳນວນຫລາຍ ແລະ ເຂົ້າຈີ່. “ຈົ່ງພາກັນມາກິນເຂົ້າສາ,”8 ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ເຊີນ. ຂະນະທີ່ພຣະອົງລ້ຽງເຂົ້າເຂົາເຈົ້າ ພຣະອົງໄດ້ຖາມເປໂຕສາມເທື່ອວ່າ “ຊີໂມນລູກຂອງໂຢຮັນເອີຍ ເຈົ້າຮັກເຮົາບໍ?” ຫລັງຈາກເປໂຕບອກວ່າຮັກພຣະອົງ ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ກ່າວກັບເພິ່ນວ່າ “ຈົ່ງລ້ຽງແກະໜຸ່ມຂອງເຮົາເດີ. ... ຈົ່ງລ້ຽງແກະຂອງເຮົາເດີ.”9
ນີ້ຄືການຮຽກຮ້ອງຂອງພຣະຄຣິດຕໍ່ຄົນຄຣິດສະຕຽນທຸກຄົນໃນທຸກວັນນີ້: “ຈົ່ງລ້ຽງແກະໜຸ່ມຂອງເຮົາເດີ. ... ຈົ່ງລ້ຽງແກະຂອງເຮົາເດີ”—ຈົ່ງແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງນຳຄົນໜຸ່ມຄົນແກ່ ໂດຍການຄ້ຳຈູນ, ໃຫ້ພອນ, ປອບໂຍນ, ຊຸກຍູ້, ແລະ ສົ່ງເສີມຄົນອື່ນໆ ໂດຍສະເພາະຄົນທີ່ຄິດ ແລະ ເຊື່ອບໍ່ຄືກັນກັບພວກເຮົາ. ພວກເຮົາລ້ຽງແກະໜຸ່ມຂອງພຣະອົງໃນບ້ານຂອງພວກເຮົາໂດຍທາງການປະຕິບັດຕາມພຣະກິດຕິຄຸນ: ການຮັກສາພຣະບັນຍັດ, ອະທິຖານ, ສຶກສາພຣະຄຳພີ, ແລະ ການເຮັດຕາມຕົວຢ່າງແຫ່ງຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງ. ພວກເຮົາລ້ຽງແກະຂອງພຣະອົງຕອນທີ່ພວກເຮົາຮັບໃຊ້ໃນກຸ່ມຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ອົງການອື່ນໆ. ແລະ ພວກເຮົາລ້ຽງແກະຂອງພຣະອົງທົ່ວໂລກໂດຍການເປັນເພື່ອນບ້ານທີ່ດີຕາມແນວທາງຂອງຄົນຄຣິດສະຕຽນ ຄືທີ່ຈະປະຕິບັດສາດສະໜາບໍລິສຸດໂດຍການຢ້ຽມຢາມ ແລະ ຮັບໃຊ້ແມ່ໝ້າຍ, ຄົນກຳພ້າ, ຄົນຍາກຈົນ, ແລະ ທຸກຄົນທີ່ຂັດສົນ.
ສຳລັບຫລາຍຄົນ ການເອີ້ນໃຫ້ເປັນຄົນຄຣິດສະຕຽນອາດຄືເປັນສິ່ງຫຍຸ້ງ ຫລື ຖ້ວມໃຈ. ແຕ່ພວກເຮົາບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ ບໍ່ຕ້ອງຮູ້ສຶກວ່າຕົວເອງບໍ່ພຽບພ້ອມ. ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດເຄີຍໄດ້ສັນຍາວ່າພຣະອົງຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາສົມກັບວຽກງານຂອງພຣະອົງ. “ຈົ່ງໄປກັບເຮົາ” ພຣະອົງກ່າວ “ແລະ ເຮົາ ຈະສິດສອນທ່ານໃຫ້ເປັນຜູ້ຫາຄົນ.”10 ເມື່ອພວກເຮົາຕາມພຣະອົງໄປ ພຣະອົງຈະອວຍພອນພວກເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສາມາດ ແລະ ມີກຳລັງທີ່ເຮັດຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະອົງ ຊຶ່ງຍອມໃຫ້ພວກເຮົາເຮັດເກີນກວ່າຄວາມສະດວກຂອງພວກເຮົາ ແລະ ເຮັດສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຄິດວ່າເປັນໄປບໍ່ໄດ້. ອັນນີ້ອາດໝາຍຄວາມວ່າ ການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນນຳເພື່ອນບ້ານ, ການຊ່ອຍຊີວິດຄົນທີ່ຫລົງຕົວທາງວິນຍານ, ການຮັບໃຊ້ເປັນຜູ້ສອນສາດສະໜາເຕັມເວລາ, ການຮັບໃຊ້ໃນພຣະວິຫານ, ການລ້ຽງລູກທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການພິເສດ, ການຮັກລູກທີ່ເສຍໄປ, ການຮັບໃຊ້ຄູ່ຮັກທີ່ປ່ວຍໂຊ, ການອົດທົນຕໍ່ຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດກັນ, ຫລື ການທົນທຸກທໍລະມານ. ມັນໝາຍຄວາມວ່າພວກເຮົາຕຽມຕົວທີ່ຈະຕອບການເອີ້ນຂອງພຣະອົງໂດຍບອກວ່າ: “ຂ້າຈະໄປທີ່ພຣະອົງບັນຊາ; ຂ້າຈະເວົ້າສິ່ງພຣະອົງບັນຊາ; ຂ້າຈະເຮັດດັ່ງພຣະອົງບັນຊາ; ຂ້າຈະເປັນດັ່ງພຣະອົງບັນຊາ.”11
ເພື່ອຈະເປັນຄົນທີ່ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຕ້ອງການໃຫ້ພວກເຮົາເປັນ, ພວກເຮົາຕິດຕາມພຣະເຢຊູຄຣິດ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເປັນພະຍານວ່າ ພຣະອົງໄດ້ຮຽກຮ້ອງເລື້ອຍໆ ໃຫ້ພວກເຮົາຕິດຕາມພຣະອົງໄປ. ຖ້າທ່ານຫາກໍໄດ້ຮຽນກ່ຽວກັບຄວາມຜູກມັດທາງຄຣິດສະຕຽນຂອງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ ຫລື ຖ້າທ່ານບໍ່ໄດ້ມີສ່ວນຮ່ວມໃນສາດສະໜາຈັກຢ່າງເຕັມທີ່ ແລະ ຢາກຕິດຕາມພຣະອົງໄປອີກ—ຢ່າສູ່ຢ້ານເດີ້! ພວກສານຸສິດກຸ່ມທຳອິດຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍແມ່ນສະມາຊິກໃໝ່ຂອງສາດສະໜາຈັກໝົດທຸກຄົນ ທີ່ປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສເຂົ້າສູ່ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ. ພຣະເຢຊູໄດ້ສອນໝົດທຸກຄົນດ້ວຍຄວາມອົດທົນ. ພຣະອົງໄດ້ຊ່ອຍເຂົາເຈົ້າບັນລຸໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງເຂົາເຈົ້າ. ພຣະອົງໄດ້ເອີ້ນເຂົາເຈົ້າວ່າໝູ່ເພື່ອນຂອງພຣະອົງ ແລະ ໄດ້ມອບຊີວິດຂອງພຣະອົງເພື່ອເຂົາເຈົ້າ. ແລະ ພຣະອົງຈະເຮັດແບບດຽວກັນນີ້ສຳລັບທ່ານ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າ.
ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ໂດຍທາງຄວາມຮັກ ແລະ ພຣະຄຸນທີ່ບໍ່ມີທີ່ສິ້ນສຸດຂອງພຣະອົງ, ພວກເຮົາສາມາດເປັນຄົນຄຣິດສະຕຽນທີ່ເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດຫລາຍຂຶ້ນໄດ້. ຈົ່ງພິຈາລະນາຄຸນສົມບັດທາງພຣະຄຣິດດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້. ພວກເຮົາກຳລັງເຮັດຈັ່ງໃດໃນການເສີມສ້າງສິ່ງນີ້ໃນຕົວພວກເຮົາເອງ?
ຄວາມຮັກເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດ. ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດເຫັນຄຸນຄ່າໃນທຸກຄົນ. ພຣະອົງໃຈດີ ແລະ ມີເມດຕາຕໍ່ທຸກຄົນ ພຣະອົງໄດ້ປະແກະເກົ້າສິບເກົ້າໂຕເພື່ອໄປຫາໂຕທີ່ຫາຍໄປ,12 ເພາະ “ແມ່ນແຕ່ຜົມທຸກເສັ້ນທີ່ຫົວຂອງ [ເຮົາ] ກໍຖືກນັບໄວ້ໝົດແລ້ວ”13 ສຳລັບພຣະອົງ.
ສັດທາເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດ. ເຖິງແມ່ນຕ້ອງຜ່ານການລໍ້ລວງການທົດສອບ ແລະ ການຂົ່ມເຫັງ ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດຍັງໄວ້ວາງໃຈນຳພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ໄດ້ເລືອກທີ່ຈະຊື່ສັດ ແລະ ເຊື່ອຟັງພຣະບັນຍັດຂອງພຣະບິດາ.
ການເສຍສະລະເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດ. ຕະຫລອດຊີວິດຂອງພຣະອົງ ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ມອບເວລາຂອງພຣະອົງ, ມອບກຳລັງຂອງພຣະອົງ, ແລະ ໃນທີ່ສຸດໂດຍຜ່ານການຊົດໃຊ້, ພຣະອົງໄດ້ມອບຕົວຂອງພຣະອົງເອງ ເພື່ອລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າໝົດທຸກຄົນຈະສາມາດຟື້ນຄືນຊີວິດ ແລະ ມີໂອກາດຮັບເອົາຊີວິດນິລັນດອນເປັນມູນມໍລະດົກ.
ຄວາມເປັນຫ່ວງເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດ. ຄືກັນກັບໄທຊາມາເລຍທີ່ໃຈດີ ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ຍື່ນພຣະຫັດອອກໄປຊ່ອຍກູ້, ຮັກ, ແລະບົວລະບັດຄົນທີ່ຢູ່ໃກ້ພຣະອົງ, ບໍ່ວ່າວັດທະນະທຳ, ສາດສະໜາ, ຫລື ສະພາບການຂອງເຂົາຈະເປັນແບບໃດກໍຕາມ.
ການຮັບໃຊ້ເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດ. ບໍ່ວ່າໄດ້ຕັກນ້ຳຂຶ້ນຈາກນ້ຳສ້າງ, ປີ້ງປາໃຫ້ກິນ, ຫລື ລ້າງຕີນເປື້ອນ, ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ໃຊ້ວັນເວລາຂອງພຣະອົງໃນການຮັບໃຊ້ຄົນອື່ນ—ໄດ້ຊ່ອຍຄົນອ່ອນເພຍ ແລະ ໃຫ້ກຳລັງແກ່ຄົນທີ່ອ່ອນແອ.
ຄວາມອົດທົນເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດ. ໃນຄວາມເສົ້າໂສກ ແລະ ຄວາມທຸກທໍລະມານຂອງພຣະອົງ, ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ລໍຖ້າພຣະບິດາຂອງພຣະອົງ. ໂດຍມີຄວາມອົດທົນກັບພວກເຮົາ, ພຣະອົງໄດ້ລໍຖ້າພວກເຮົາໃຫ້ຮູ້ຈັກສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງແລ້ວກັບໄປຫາພຣະອົງ.
ຄວາມສະຫງົບເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດ. ຕະຫລອດເວລາໃນການສິດສອນຂອງພຣະອົງ, ພຣະອົງໄດ້ຂໍໃຫ້ມີຄວາມເຂົ້າໃຈ ແລະ ໄດ້ປະກາດຄວາມສະຫງົບ. ໂດຍສະເພາະນຳສານຸສິດຂອງພຣະອົງເອງ, ພຣະອົງໄດ້ສອນວ່າ ຄົນຄຣິດສະຕຽນບໍ່ຄວນໂຕ້ຖຽງນຳຊາວຄຣິດສະຕຽນຄົນອື່ນໆ ບໍ່ວ່າເຂົາເຈົ້າມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນຢ່າງໃດກໍຕາມ.
ການໃຫ້ອະໄພເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດ. ພຣະອົງໄດ້ສອນພວກເຮົາໃຫ້ອ້ອນວອນເພື່ອຜູ້ທີ່ຂົ່ມເຫັງພວກເຮົາ ແລະ ໄດ້ສະແດງຕົວຢ່າງໂດຍໄດ້ອະທິຖານເພື່ອຄົນທີ່ໄດ້ຄຶງພຣະອົງ ເພື່ອເຂົາຈະໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພ.
ການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດ. ເໝືອນດັ່ງເປໂຕ ແລະ ອັນດາເອ, ມີຫລາຍຄົນທີ່ຮູ້ຈັກຄວາມຈິງຂອງພຣະກິດຕິຄຸນທັນທີທີ່ໄດ້ຍິນ. ຄົນແບບນີ້ກໍປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສທັນທີ. ສຳລັບຄົນອື່ນອາດຈະຕ້ອງເປັນເວລາຍາວນານກວ່ານັ້ນ. ໃນການເປີດເຜີຍທີ່ມອບໃຫ້ຜ່ານສາດສະດາ, ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ສອນວ່າ ສິ່ງທີ່ມາຈາກພຣະເຈົ້າເປັນຄວາມສະຫວ່າງ, ແລະ ຄົນທີ່ຮັບຄວາມສະຫວ່າງ ແລະ ດຳເນີນຢູ່ກັບພຣະເຈົ້າ, ຈະໄດ້ຮັບຄວາມສະຫວ່າງຫລາຍຂຶ້ນ; ແລະ ຄວາມສະຫວ່າງນັ້ນຈະຮຸ່ງແຈ້ງຫລາຍຂຶ້ນໄປເລື້ອຍໆຈົນເຖິງວັນທີ່ສົມບູນ,14 ວັນຂອງການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສທີ່ສົມບູນຂອງເຮົາ. ພຣະເຢຊູຄຣິດເປັນຄວາມສະຫວ່າງ ແລະ ພຣະຜູ້ໄຖ່ຂອງໂລກ; ເປັນພຣະວິນຍານແຫ່ງຄວາມຈິງ.15
ການອົດທົນຈົນເຖິງທີ່ສຸດເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດ. ຕະຫລອດທົ່ວຊີວິດຂອງພຣະອົງ, ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດບໍ່ເຄີຍຢຸດເຮັດຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະບິດາຂອງພຣະອົງ ແຕ່ໄດ້ເຮັດຕໍ່ໄປຕາມຄວາມຊອບທຳ, ຄຸນຄວາມດີ, ຄວາມເມດຕາ, ແລະ ຄວາມຈິງ ຈົນເຖິງບັ້ນທ້າຍຊີວິດມະຕະຂອງພຣະອົງ.
ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ແມ່ນຄຸນລັກສະນະຂອງຄົນທີ່ໄດ້ຍິນ ແລະ ເຮັດຕາມສຸລະສຽງຂອງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ. ໃນຖານະທີ່ເປັນພະຍານພິເສດຄົນໜຶ່ງຂອງພຣະອົງໃນໂລກນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍກ່າວປະຈັກພະຍານຂອງການເປັນຄົນຄຣິດສະຕຽນຂອງຂ້າພະເຈົ້າວ່າ ພຣະອົງໄດ້ເອີ້ນທ່ານທຸກມື້ ວ່າ “ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ.”16 ຈົ່ງມາຍ່າງຕາມທາງທີ່ນຳໄປສູ່ຄວາມສຸກ, ຄວາມມ່ວນຊື່ນອັນນິລັນດອນ, ແລະ ມີຊີວິດນິລັນດອນໃນອານາຈັກຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາເຖີດ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ແລະ ພຣະຜູ້ໄຖ່ຂອງພວກເຮົາ, ອາແມນ.