Czuwajcie nad sobą

Bracia, każdy z was zawarł lub wkrótce zawrze przysięgę i przymierze Kapłaństwa Melchizedeka¹. W tym przymierzu osadzona jest wspaniała podróż, która rozpoczyna się od otrzymania zarówno niższego, jak i wyższego kapłaństwa, prowadzi poprzez wzrastanie w powołaniach, wspina się do najwspanialszych boskich widoków, aż osiągniemy „wszystko, co posiada Ojciec”².

Mądry projektant tej celestialnej drogi postawił znaki ostrzegawcze dla naszej podróży. Przysięga i przymierze kapłaństwa zawierają następujące duchowe ostrzeżenie: „A teraz daję wam przykazanie, abyście nad sobą czuwali”³.

Dlaczego Bóg dał nam przykazanie, abyśmy nad sobą czuwali? On wie, że Szatan jest rzeczywistym bytem⁴, który chce ściągnąć nasze dusze w dół, w przepaść żałości⁵. Bóg wie również, że wśród posiadaczy kapłaństwa czai się „naturalny człowiek”⁶ „skłonny do błąkania się”⁷. Z tego powodu prorocy zachęcają nas, abyśmy „[zwlekli] z siebie starego człowieka”⁸ i „[przyoblekli] się w Chrystusa”⁹ poprzez wiarę, pokutę, zbawcze obrzędy i codzienne życie ewangelią.

Podczas wspinaczki po ścieżce kapłańskiej każdy chłopiec czy mężczyzna może ześliznąć się w dół, jeśli zignoruje ostrzeżenia. Czy byliście zaskoczeni i zasmuceni z powodu upadku wybitnego młodego człowieka, misjonarza, który niedawno powrócił z misji, szanowanego przywódcy kapłańskiego czy ukochanego członka rodziny?

Starotestamentowa historia Dawida jest tragicznym przykładem zmarnowania mocy kapłańskiej. Mimo że w młodości pokonał Goliata i żył w prawości przez dziesięciolecia¹⁰, ten prorok, a zarazem król był duchowo nieosłonięty. W kluczowym momencie, gdy ze swojego dachu zobaczył piękną kąpiącą się Batszebę, nie miał strażnika moralności, który stałby obok i krzyczał: „Uważaj, głupcze Dawidzie!”. Jego porażka w czuwaniu nad sobą¹¹ i działaniu według podszeptów Ducha¹² doprowadziła do utraty jego wiecznej rodziny¹³.

Bracia, jeśli nawet potężny Dawid może być zmieciony ze ścieżki wyniesienia, jak my możemy uniknąć podobnego losu?

Dwie ochronne zasady: głębokie osobiste nawrócenie i silne związki rodzinne, pomogą nam pozostać na niebiańskiej autostradzie.

Mając tę wiedzę, Szatan umieszcza przeszkody na ścieżkach naszego rozwoju kapłańskiego, które mają zniweczyć nasze nawrócenie i zniszczyć rodziny. Na szczęście Jezus Chrystus i Jego prorocy umieścili na tej ścieżce znaki ostrzegawcze. Konsekwentnie ostrzegają nas przed pychą, która niszczy nawrócenie¹⁴ i grzechami takimi jak złość, chciwość i pożądanie, które niszczą rodziny.

Dawno temu Mojżesz radził: „Strzeż się, abyś nie zapomniał o Panu”¹⁵. W naszym zabieganym i przesyconym rozrywką świecie, ludzie nadal szybko „zapominają Pana […], by czynić zło, by odwiódł ich zły duch”¹⁶.

Aby bezpiecznie pozostać na ścieżce kapłaństwa pomimo spadających głazów pokuszenia, przypomnę nam sześć podstawowych zasad, które pogłębią nasze nawrócenie i wzmocnią rodziny.

Po pierwsze: modlitwa zawsze otwiera drzwi boskiej pomocy, aby „pokonać Szatana”¹⁷. Jezus za każdym razem ostrzegał posiadaczy kapłaństwa, aby „[czuwali] […], bowiem Szatan pragnie [ich] przesiać”, i polecał modlitwę jako działanie zapobiegające pokusom¹⁸. Prezydent Thomas S. Monson nauczał: „Jeśli ktoś z nas ociąga się z posłuchaniem rady, by modlić się zawsze, nie ma lepszej okazji, by zacząć to robić od dziś. […] Człowiek nigdy nie jest większy niż wtedy, gdy klęczy”¹⁹.

Po drugie: studiowanie dawnych i współczesnych pism świętych zbliża nas do Boga. Pan ostrzegł członków Kościoła: „Niechaj się strzegą, [jak traktują wyrocznie Boże], aby nie były brane jako lekkie sprawy, i nie sprowadzili przez to na siebie obwinienia, i nie potknęli się i nie upadli”²⁰. Aby uniknąć tego poważnego potępienia, powinniśmy pilnie czytać pisma święte oraz czasopisma kościelne i strony internetowe, które pozwolą nam „otrzymać rady od wybranych proroków [Pana] w serdeczny i osobisty sposób”²¹.

Po trzecie: godne uczestniczenie w obrzędach kapłańskich przygotowuje nas, abyśmy przyjęli „Ducha Świętego za swego przewodnika”²². Kiedy Zbawiciel ostrzegał: „Przeto baczcie, aby was nie zwiedziono”, obiecał, że tak się nie stanie, jeśli „[będziemy starać] się gorliwie o najlepsze dary” Ducha²³. Godne przyjmowanie sakramentu każdego tygodnia kwalifikuje członków do tego, „aby zawsze mogli mieć z sobą Jego Ducha”²⁴. Będąc w świątyni, możemy „[przyjąć] pełnię Ducha Świętego”²⁵.

Po czwarte: okazywanie prawdziwej miłości jest sednem osobistego nawrócenia i związków rodzinnych. Król Beniamin pouczał: „Moi bracia, strzeżcie się, aby nie powstały pośród was waśnie”²⁶. Nigdy nie zapomnijmy, że Szatan jest „ojcem niezgody”²⁷ i dąży do tego, aby członkowie rodziny „[bili się, kłócili]”²⁸. Bracia, jeśli emocjonalnie, werbalnie czy fizycznie znieważamy któregokolwiek członka swojej rodziny, wtedy tracimy moc kapłaństwa²⁹. Zdecydujcie, że będziecie panować nad złością. Członkowie rodziny powinni słyszeć z naszych ust błogosławieństwa, a nie przekleństwa. Mamy oddziaływać na innych wyłącznie poprzez perswazję, przez cierpliwość, przez delikatność i łagodność, i nieudawaną miłość, dobroć i miłosierdzie³⁰.

Po piąte: przestrzeganie prawa dziesięciny jest kluczowym elementem wiary i jedności rodziny. Ponieważ Szatan wykorzystuje chciwość i chęć posiadania, aby zmieść rodziny z celestialnej autostrady, Jezus doradził: „Wystrzegajcie się wszelkiej chciwości”³¹. Chciwość jest powstrzymywana, gdy planujemy nasze dochody, gdy płacimy uczciwie dziesięcinę i składamy hojne ofiary postne, planujemy potrzebne wydatki, unikamy niepotrzebnych długów, oszczędzamy środki na przyszłość i stajemy się samowystarczalni. Bóg złożył nam obietnicę: „Szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane”³².

Po szóste: pełne zachowywanie prawa czystości moralnej przynosi pewność siebie, by stanąć „w obecności Boga” z Duchem Świętym jako naszym „stałym towarzyszem”³³. Szatan próbuje zniszczyć cnotę i małżeństwo poprzez lawinę nieprzyzwoitości. Gdy Pan ostrzegał cudzołożników, aby „[czuwali] i szybko [odpokutowali]”, Jego definicja wykraczała poza fizyczny akt cudzołóstwa i obejmowała pożądliwe myśli, które ten czyn poprzedzają³⁴. Współcześni prorocy i apostołowie często i wyraźnie przemawiali na temat plagi pornografii. Prezydent Gordon B. Hinckley nauczał: „[Pornografia] jest jak szalejąca burza, która niszczy ludzi i rodziny, całkowicie rujnując to, co kiedyś było prawe i piękne. […] Nadszedł czas, aby każdy, kto jest w to zaangażowany, wyrwał się z potrzasku”³⁵. Jeżeli macie pokusy, aby w jakikolwiek sposób łamać prawo czystości moralnej, postąpcie za przykładem Józefa z Egiptu, który „uciekł i wyszedł na dwór”³⁶.

Ta szósta podstawowa zasada pomaga posiadaczom kapłaństwa bezpiecznie kontynuować podróż niebiańską autostradą po bezpiecznej stronie duchowych barierek wyznaczonych przez nawrócenie i związki rodzinne. Młodzi mężczyźni, przestrzeganie tych zasad przygotuje was do zawarcia przymierzy w świątyni, pełnoetatowej służby na misji i wiecznego małżeństwa. Mężowie i ojcowie, żyjąc według tych zasad, będziecie godni, by przewodniczyć rodzinom w prawości, służyć im jako duchowi przywódcy, a wy i wasze żony będziecie dla siebie równymi partnerami³⁷. Ścieżka kapłaństwa to podróż wypełniona radością.

Powracając do moich doświadczeń z młodości, przychodzi mi na myśl jedna z przepraw przez Góry Skaliste. Po minięciu znaku „Uwaga: spadające skały!”, mój ojciec zauważył kamyki i małe głazy lądujące na jezdni przed nami. Natychmiast zwolnił, praktycznie do zera, a wtedy głaz wielkości piłki do koszykówki przeleciał tuż przed nami. Tato odczekał, aż kamienie przestaną spadać i dopiero wtedy ruszył w drogę. Stała uwaga mojego ojca i natychmiastowa reakcja zapewniły naszej rodzinie bezpieczne dotarcie do miejsca naszego przeznaczenia.

Bracia, Szatan szuka okazji, „by zgubić dusze ludzkie”³⁸. Jeżeli wasza dusza zmierza do krawędzi duchowego urwiska, zatrzymajcie się przed upadkiem i wróćcie na właściwy kurs³⁹. Jeżeli czujecie, że z powodu zignorowania znaków ostrzegawczych i grzechów wasza dusza leży rozbita na dnie kanionu, a nie wysoko na ścieżce kapłaństwa, świadczę, że dzięki szczerej pokucie i mocy zadość czyniącej ofiary Jezusa Chrystusa, możecie być podniesieni i przywróceni na niebiańską autostradę Boga⁴⁰.

Jezus nauczał: „Strzeżcie się […] obłudy”⁴¹. Jeśli jesteście niegodni, by korzystać z mocy kapłaństwa, proszę, spotkajcie się ze swoim biskupem, który może wam pomóc w pokucie. Zaufajcie, że choć Zbawiciel stwierdza: „Czuwajcie […] i wystrzegajcie się grzechu”⁴², obiecuje również: „Ja, Pan, przebaczam wam. […] Idźcie swoją drogą i nie grzeszcie więcej”⁴³.

Zachęcam każdego chłopca i mężczyznę, aby pozostał na ścieżce kapłaństwa poprzez pogłębianie swojego nawrócenia i umacnianie rodziny. Modlitwy, pisma święte i obrzędy pogłębiają nawrócenie. Miłość, dziesięcina i czystość moralna umacniają rodziny. Unikajcie tragedii poprzez przestrzeganie duchowych znaków ostrzegawczych umieszczonych na waszej drodze przez Boga i proroków. Starajcie się naśladować doskonały przykład Zbawiciela, który „cierpiał […] pokusy lecz się im nie poddał”⁴⁴.