ເປັນທີ່ຍອມຮັບຈາກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ

ໂດຍ ແອວເດີ ແອຣິກ ດັບເບິນຢູ ໂຄພິດຊະກີ

ແຫ່ງສາວົກເຈັດສິບ

ຮູບພາບ

ການຊອກຫາ ແລະ ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຈາກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະນຳໄປສູ່ຄວາມຮູ້ທີ່ວ່າ ພຣະອົງໄດ້ເລືອກເຮົາ ແລະ ອວຍພອນເຮົາ.

ຕອນຂ້າພະເຈົ້າຍັງນ້ອຍ, ບາງເທື່ອພໍ່ໄດ້ພາຂ້າພະເຈົ້າໄປເຮັດວຽກນຳເພິ່ນ. ຄອບຄົວພວກເຮົາມີສວນຜັກນ້ອຍແຫ່ງໜຶ່ງທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກບໍ່ຫລາຍກິໂລແມັດຈາກເຮືອນ, ແລະ ກ່ອນຈະເຖິງລະດູປູກຜັກ ກໍຕ້ອງໄດ້ຕຽມຫລາຍສິ່ງຫລາຍຢ່າງຢູ່ໃນສວນ. ພວກເຮົາໄດ້ລົງມືແປງຕູບ, ຫລື ແປງຮົ້ວ. ຕາມທີ່ຈື່ໄດ້ ສ່ວນຫລາຍແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຮັດວຽກໃນມື້ທີ່ໜາວ, ມີຫິມະຕົກໜັກ, ຫລືມື້ຝົນຕົກ. ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າມັກຫລາຍຂະໜາດ. ພໍ່ໄດ້ສອນຂ້າພະເຈົ້າເຮັດສິ່ງນີ້ສິ່ງນັ້ນໂດຍຄວາມອົດທົນ ແລະ ການຍອມຮັບ.

ມື້ໜຶ່ງພໍ່ໄດ້ໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າລອງໝຸນກຽວໃຫ້ແໜ້ນ, “ຈື່ໄວ້ເດີ້ ຖ້າລູກໝຸນມັນແຮງໂພດ ມັນຊິຫັກ.” ຂ້າພະເຈົ້າພູມໃຈຢາກສະແດງໃຫ້ພໍ່ເຫັນສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຮັດເປັນ. ຂ້າພະເຈົ້າກໍໝຸນມັນສຸດແຮງເລີຍ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຮັດໃຫ້ກຽວຫັກ. ພໍ່ໄດ້ເວົ້າຄຳຕະຫລົກ ແລ້ວພວກເຮົາໄດ້ລົງມືເຮັດໃໝ່. ເຖິງແມ່ນວ່າຂ້າພະເຈົ້າ “ໄດ້ເຮັດຜິດ” ຂ້າພະເຈົ້າຍັງຮູ້ສຶກສະເໝີເຖິງຄວາມຮັກ ແລະຄວາມໝັ້ນໃຈທີ່ພໍ່ມີໃນຂ້າພະເຈົ້າ. ພໍ່ໄດ້ເສຍຊີວິດໄປສິບກວ່າປີແລ້ວ, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າຍັງໄດ້ຍິນສຽງຂອງພໍ່ ຍັງຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກຂອງພໍ່, ຍັງດີໃຈໃນການຊຸກຍູ້ຂອງພໍ່, ແລະຍັງຮູ້ສຶກເຖິງການຍອມຮັບຈາກພໍ່.

ຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຈາກຄົນທີ່ເຮົາຮັກແມ່ນຄວາມຕ້ອງການຂອງມະນຸດ. ການຍອມຮັບຈາກຄົນດີຍ່ອມດົນໃຈເຮົາ. ມັນເພີ່ມຄວາມຮູ້ສຶກເຖິງຄຸນຄ່າຕົວເອງ ແລະ ຄວາມໝັ້ນໃຈຕົວເອງ. ຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຈາກຄົນດີ ຫລາຍເທື່ອຈະສະແຫວງຫາການຍອມຮັບຈາກທີ່ອື່ນ. ຄົນດັ່ງກວ່າອາດຫາການຍອມຮັບຈາກຄົນທີ່ບໍ່ສົນໃຈໃນຄວາມຜາສຸກຂອງເຂົາ. ເຂົາອາດຕິດຢູ່ນຳຄົນທີ່ເປັນເພື່ອນປອມ ແລະ ເຮັດສິ່ງບໍ່ດີເພື່ອພະຍາຍາມໃຫ້ຕົນໄດ້ຖືກຮັບຮູ້. ເຂົາອາດຫາການຍອມຮັບໂດຍແຕ່ງຕົວໃສ່ເສື້ອຜ້າຍີ່ຫໍ້ສະເພາະເພື່ອສ້າງຄວາມຮູ້ສຶກຄືວ່າມີຊື່ມີຍົດ. ບາງຄົນອາດຊອກຫາບົດບາດ ຫລື ຕຳແໜ່ງສູງເພື່ອຈະຖືກຮັບຮູ້. ຄົນດັ່ງກ່າວອາດຈະນັບຖືຄຸນຄ່າຕົວເອງໂດຍຕຳແໜ່ງຂອງຕົນ ຫລື ຍົດສັກທີ່ໄດ້ຮັບ.

ແມ່ນແຕ່ຢູ່ໃນສາດສະໜາຈັກ ເຮົາຍັງອາດຈະຄິດແບບນີ້. ການຊອກຫາການຍອມຮັບຈາກສິ່ງທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ ຫລື ສຳລັບສາເຫດທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງຈະນຳເຮົາໄປຕາມທາງທີ່ອັນຕະລາຍ—ທາງທີ່ມັກຈະນຳພາເຮົາໃຫ້ຫລົງທາງ ແມ່ນອາດເຖິງການທຳລາຍ. ແທນທີ່ຈະຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກ ແລະ ຄວາມໝັ້ນໃຈໃນຕົວເອງ ໃນທີ່ສຸດ ເຮົາຈະຮູ້ສຶກເໝືອນຖືກປະຖິ້ມ ແລະ ຕ່ຳຕ້ອຍ.

ແອວມາໄດ້ແນະນຳລູກຊາຍຊື່ຮີລາມັນວ່າ “ໃຫ້ເບິ່ງວ່າ ລູກຫລຽວເບິ່ງພຣະເຈົ້າ ແລະ ມີຊີວິດ.”¹ ແຫລ່ງຂອງອຳນາດ ແລະ ການຍອມຮັບທີ່ໝັ້ນຄົງກໍແມ່ນພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາ ແລະ ພຣະບຸດຂອງພຣະອົງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ພວກພຣະອົງຮູ້ເຮົາ. ພວກພຣະອົງຮັກເຮົາ. ພວກພຣະອົງບໍ່ໄດ້ຍອມຮັບເຮົາເພາະຍົດສັກໃດໆເລີຍ. ພວກພຣະອົງບໍ່ສົນໃຈເລີຍເລື່ອງຍົດສັກຂອງເຮົາ. ພວກພຣະອົງເບິ່ງໃຈເຮົາ. ພວກພຣະອົງຍອມຮັບເຮົາ ເພາະຄົນທີ່ເຮົາເປັນຢູ່ ແລະ ສິ່ງທີ່ເຮົາພະຍາຍາມກາຍເປັນ. ການຊອກຫາ ແລະການຖືກຍອມຮັບຈາກພຣະອົງຈະຍົກເຮົາຂຶ້ນ ແລະ ຊຸກຍູ້ເຮົາ.

ຂ້າພະເຈົ້າຈະບອກແບບຢ່າງອັນງ່າຍໆ ຊຶ່ງສາມາດຊ່ອຍເຮົາໝົດທຸກຄົນໃຫ້ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບທີ່ສຸດຍອດ. ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ມອບແບບແຜນຢ່າງໜຶ່ງໂດຍຜ່ານທາງສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ, ພຣະອົງກ່າວວ່າ ທຸກຄົນທີ່ຮູ້ວ່າໃຈຕົນຊື່ສັດ ແລະ ຊອກຊ້ຳ ແລະ ວິນຍານຕົນສຳນຶກຜິດ ແລະ ເຕັມໃຈຍຶດຖືພັນທະສັນຍາຂອງຕົນໂດຍການເສຍສະລະ--ການເສຍສະລະທຸກຢ່າງທີ່ພຣະອົງບັນຊາ--ຄົນນັ້ນຈະໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຈາກພຣະອົງ.²

ແບບຢ່າງນີ້ມີຂັ້ນຕອນຢູ່ສາມຢ່າງ:

ຈົ່ງຮູ້ວ່າໃຈເຮົາຊື່ສັດ ແລະ ຊອກຊ້ຳ,
ຈົ່ງຮູ້ວ່າວິນຍານຂອງເຮົາສຳນຶກຜິດ ແລະ
ຕ້ອງເຕັມໃຈທີ່ຈະຍຶດຖືພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາ ໂດຍການເສຍສະລະ ຕາມທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າບັນຊາ.

ທຳອິດເຮົາຕ້ອງຮູ້ວ່າໃຈຂອງເຮົາຊື່ສັດ ແລະ ຊອກຊ້ຳ. ເຮົາຮູ້ສິ່ງນີ້ໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາກໍເລີ່ມຕົ້ນໂດຍການພິຈາລະນາຕົວເອງຢ່າງຈິງໃຈ. ໃຈແມ່ນສູນກາງແຫ່ງຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຮົາ. ຂະນະທີ່ເຮົາກວດກາໃຈຕົວເອງ, ເຮົາກໍປະເມີນຕົວເອງ. ສິ່ງທີ່ຄົນອື່ນບໍ່ຮູ້ເລີຍ, ມີແຕ່ຕົວເອງຮູ້. ເຮົາຮູ້ຈັກເຈດຕະນາ ແລະ ຄວາມປາດຖະໜາຂອງເຮົາ. ເມື່ອໃດທີ່ເຮົາພິຈາລະນາຕົວເອງຢ່າງຈິງໃຈ ແລະ ຊື່ສັດ, ເຮົາບໍ່ຫາຂໍ້ແກ້ໃຫ້ຕົວເອງ ຫລື ຕົວະຕົວເອງ.

ມີອີກທາງໜຶ່ງທີ່ຮູ້ວ່າໃຈຂອງເຮົາຊອກຊ້ຳຫລືບໍ່. ໃຈທີ່ຊອກຊ້ຳແມ່ນໃຈທີ່ອ່ອນນ້ອມ, ທີ່ເປີດວ່າງ, ທີ່ຍອມຮັບ. ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍິນພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດກ່າວວ່າ “ເບິ່ງແມ! ເຮົາຢືນເຄາະຢູ່ທີ່ປະຕູ,”³ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍິນພຣະອົງເຄາະທີ່ປະຕູໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ຖ້າຂ້າພະເຈົ້າເປີດປະຕູນີ້ໃຫ້ພຣະອົງ, ຂ້າພະເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບການເຊື້ອເຊີນຈາກພຣະວິນຍານຫລາຍຂຶ້ນ ແລະຂ້າພະເຈົ້າຈະຍອມເຮັດຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າຫລາຍຂຶ້ນນຳອີກ.

ໃນຂະນະທີ່ເຮົາໄຕ່ຕອງຢ່າງຈິງໃຈ ແລະ ໂດຍການອະທິຖານເຖິງຄວາມຊື່ສັດ ແລະ ຄວາມຊອກຊ້ຳຂອງໃຈເຮົາ, ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຈະສອນເຮົາ. ເຮົາຈະໄດ້ຮັບການຢືນຢັນ ແລະ ການແກ້ໄຂຢ່າງອ່ອນຫວານ ຊຶ່ງຈະເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ເຮັດຕາມນັ້ນ.

ອັນທີສອງ, ເຮົາຕ້ອງຮູ້ວ່າວິນຍານຕົວເອງສຳນຶກຜິດ. ຄຳວ່າ ສຳນຶກຜິດ ໃນວັດຈະນານຸກົມ ໝາຍຄວາມວ່າ “ຮູ້ສຶກເສຍໃຈໃນຄວາມຜິດທີ່ໄດ້ເຮັດໄປ.”⁴ ຖ້າຫາກເຮົາມີວິນຍານທີ່ສຳນຶກຜິດ ເຮົາຈະຮັບຮູ້ບາບ ແລະ ຄວາມອ່ອນແອຂອງເຮົາ. ເຮົາຍອມຖືກສອນ “ທຸກໆເລື່ອງທີ່ກ່ຽວກັບຄວາມຊອບທຳ.”⁵ ເຮົາຮູ້ສຶກໂສກເສົ້າ ແລະ ເຕັມໃຈທີ່ຈະກັບໃຈ. ວິນຍານທີ່ສຳນຶກຜິດກໍເຕັມໃຈທີ່ຈະຮັບຟັງຕໍ່ “ການຊັກຈູງຂອງພຣະວິນຍານອັນສັກສິດ.”⁶

ວິນຍານທີ່ສຳນຶກຜິດຈະສະແດງອອກໂດຍຄວາມເຕັມໃຈ ແລະ ຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງເຮົາທີ່ຈະກະທຳ. ເຮົາເຕັມໃຈທີ່ຈະຖ່ອມຕົວເອງລົງຕໍ່ພຣະພັກຂອງພຣະເຈົ້າ, ເຕັມໃຈທີ່ຈະກັບໃຈ, ເຕັມໃຈທີ່ຈະຮຽນຮູ້, ແລະ ເຕັມໃຈທີ່ຈະປ່ຽນແປງ. ເຮົາກໍເຕັມໃຈທີ່ຈະອະທິຖານວ່າ “ຂໍຢ່າໃຫ້ເປັນໄປຕາມຄວາມປະສົງຂອງລູກ, ແຕ່ຂໍໃຫ້ເປັນໄປຕາມຄວາມປະສົງຂອງພໍ່ເຖີດ.”⁷

ຂັ້ນຕອນທີສາມທີ່ຈະໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຈາກພຣະເຈົ້າແມ່ນການເລືອກຢ່າງຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຮັກສາພັນທະສັນຍາໂດຍທາງການເສຍສະລະ ແມ່ນການເສຍສະລະທຸກຢ່າງຕາມທີ່ພຣະອົງບັນຊາ.”⁸ ຫລາຍເທື່ອເຮົາຄິດຄຳທີ່ວ່າ ເສຍສະລະ ອ້າງເຖິງສິ່ງໃຫຍ່ສິ່ງຍາກທີ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດ. ບາງກໍລະນີອັນນີ້ອາດຈະເປັນຄວາມຈິງ ແຕ່ສ່ວນຫລາຍກໍໝາຍເຖິງການດຳລົງຊີວິດປະຈຳວັນໃນຖານະເປັນສານຸສິດຂອງພຣະຄຣິດ.

ວິທີທາງຢ່າງໜຶ່ງທີ່ພວກເຮົາຮັກສາພັນທະສັນຍາໂດຍການເສຍສະລະແມ່ນທີ່ຈະຮັບສ່ວນສິນລະລຶກຢ່າງມີຄ່າຄວນທຸກອາທິດ. ພວກເຮົາຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຕຽມຕົວສຳລັບພິທີການສັກສິດນັ້ນ. ພວກເຮົາຮັບຮອງ ແລະ ຕໍ່ຄຳສັນຍາອັນສັກສິດຄືນໃໝ່ນຳພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ໃນທາງນີ້ ພວກເຮົາຮູ້ສຶກເຖິງການຍອມຮັບຈາກພຣະອົງ ແລະ ໄດ້ຮັບການປະກັນຈາກພຣະອົງວ່າ ຄວາມພະຍາຍາມຂອງເຮົາເປັນທີ່ຮັບຮູ້ ແລະ ບາບຂອງເຮົາຖືກອະໄພໃຫ້ແລ້ວ ໂດຍທາງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ໃນພິທີການນີ້ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສັນຍາວ່າ ເມື່ອເຮົາເຕັມໃຈທີ່ຈະຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ ແລະ ລະນຶກເຖິງພຣະອົງຕະຫລອດເວລາ ແລະ ຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ, ເຮົາຈະມີພຣະວິນຍານຂອງພຣະອົງຢູ່ດ້ວຍຕະຫລອດເວລາ. ການມີພຣະວິນຍານບໍລິສຸດເປັນເພື່ອນຢູ່ນຳຕະຫລອດເວລາ ເປັນສິ່ງບົ່ງບອກທີ່ສຸດຍອດເຖິງການຍອມຮັບຈາກພຣະເຈົ້າ.

ວິທີອື່ນທີ່ຈະຮັກສາພັນທະສັນຍາໂດຍການເສຍສະລະກໍງ່າຍໆ ຄືກັນກັບການຍອມຮັບການເອີ້ນໃນສາດສະໜາຈັກ ແລະ ຮັບໃຊ້ຢ່າງຊື່ສັດໃນການເອີ້ນນັ້ນ ຫລື ທີ່ຈະເຮັດຕາມການເຊື້ອເຊີນຂອງປະທານທອມມັສ ແອັສ ມອນສັນ ທີ່ຈະອອກໄປຫາຄົນທີ່ອ່ອນແອ ແລະ ຜູ້ທີ່ຕ້ອງການການຊ່ອຍກູ້ທາງວິນຍານ. ເຮົາຮັກສາພັນທະສັນຍາໂດຍການເສຍສະລະ, ໂດຍທີ່ໃຫ້ການຮັບໃຊ້ຢ່າງງຽບໆ ໃນບ່ອນທີ່ເຮົາຢູ່ ຫລື ໃນປະຊາຄົມ, ຫລື ໂດຍຄົ້ນຫາຊື່ຂອງບັນພະບຸລຸດຂອງພວກເຮົາ, ແລະ ເຮັດວຽກໃນພຣະວິຫານເພື່ອເຂົາເຈົ້າ. ເຮົາຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງພວກເຮົາໂດຍການພະຍາຍາມຫາຄວາມຊອບທຳ, ການເປີດໃຈໃຫ້ກວ້າງ, ແລະ ຮັບຟັງຄຳແນະນຳຂອງພຣະວິນຍານຂະນະທີ່ດຳລົງຊີວິດປະຈຳວັນຂອງເຮົາ. ບາງເທື່ອການຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາກໍເພື່ອຈະໄດ້ຢືນຢູ່ຢ່າງໝັ້ນຄົງພ້ອມສັດທາຕອນທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກໃນຊີວິດ.

ຫລັງຈາກໄດ້ບັນລະຍາຍແບບຢ່າງທີ່ຈະໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຈາກພຣະອົງ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຍົກຕົວຢ່າງອັນຄັກແນ່ທີ່ບົ່ງບອກວິທີທີ່ເຮົາຈະໄດ້ຮັບພອນເປັນສ່ວນບຸກຄົນ, ເປັນຄອບຄົວຂະນະທີ່ເຮົາສະແຫວງຫາການຍອມຮັບຈາກພຣະອົງ. ພຣະອົງໄດ້ກ່າວວ່າ ພຣະອົງຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົານຳຜົນອອກມາດັ່ງຕົ້ນໄມ້ທີ່ອອກຜົນຫລາຍ ຊຶ່ງປູກໄວ້ໃນທີ່ດິນດີ ໃກ້ຫ້ວຍນ້ຳບໍລິສຸດຊຶ່ງອອກຜົນລ້ຳຄ່າຢ່າງຫລວງຫລາຍ.⁹

ຂະນະທີ່ເຮົາຮັບຟັງພຣະວິນຍານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ຮູ້ສຶກເຖິງການຍອມຮັບຈາກພຣະອົງ, ເຮົາຈະໄດ້ຮັບພອນຫລາຍກວ່າຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງເຮົາ ແລະ ຈະນຳຜົນແຫ່ງຄວາມຊອບທຳຢ່າງຫລວງຫລາຍມາໃຫ້. ເຮົາຈະມີສ່ວນຢູ່ນຳຄົນທີ່ພຣະອົງເຄີຍກ່າວວ່າ “ເຈົ້າເຮັດໄດ້ດີຄົນໃຊ້ທີ່ດີ ແລະ ສັດຊື່ເອີຍ! ເຈົ້າຈັດການຢ່າງສັດຊື່ໃນຂອງອັນເລັກນ້ອຍ; ສະນັ້ນເຮົາຈຶ່ງຈະໃຫ້ເຈົ້າຮັບຜິດຊອບດູແລໃນຂອງອັນໃຫຍ່. ຈົ່ງມາຮ່ວມຊົມຊື່ນຍິນດີກັບເຮົາເຖີດ.”¹⁰

ການສະແຫວງຫາ ແລະ ການໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຈາກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະນຳໄປຫາຄວາມຮູ້ທີ່ວ່າ ພຣະອົງໄດ້ເລືອກເຮົາ ແລະ ອວຍພອນເຮົາ. ເຮົາຈະໝັ້ນໃຈຫລາຍຂຶ້ນວ່າພຣະອົງຈະນຳທາງ ແລະ ຊີ້ນຳທາງຂອງເຮົາເພື່ອຄວາມດີ. ຄວາມເມດຕາອັນລະອຽດອ່ອນຂອງພຣະອົງຈະກາຍເປັນທີ່ຮັບຮູ້ໃນໃຈຂອງເຮົາ, ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ, ແລະ ໃນຄອບຄົວຂອງເຮົາ.

ໂດຍສຸດໃຈ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເຊື້ອເຊີນທ່ານໃຫ້ສະແຫວງຫາການຍອມຮັບຈາກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ຊື່ນຊົມຢູ່ໃນພອນທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້. ຂະນະທີ່ເຮົາເຮັດຕາມແບບຢ່າງອັນງ່າຍໆທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຕັ້ງໄວ້, ເຮົາຈະຮູ້ວ່າເຮົາໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຈາກພຣະອົງ ບໍ່ແມ່ນເພາະວ່າເຮົາມີຕຳແໜ່ງໃດ, ມີຍົດສັກໃດ, ຫລື ມີການຈຳກັດທາງໂລກແນວໃດ. ການຍອມຮັບດ້ວຍຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງຈະຊ່ອຍຊັກຈູງເຮົາ, ເພີ່ມທະວີສັດທາຂອງເຮົາ, ແລະ ຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ຈັດການນຳທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ເຮົາປະເຊີນໃນຊີວິດ. ເຖິງແມ່ນເຮົາຈະປະເຊີນກັບການທ້າທາຍຕ່າງໆ, ແຕ່ເຮົາຈະສຳເລັດຜົນ, ຈະເລີນກ້າວໜ້າ,¹¹ ແລະ ຮູ້ສຶກສະຫງົບໃຈ.¹² ເຮົາຈະມີສ່ວນຢູ່ນຳຄົນທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກ່າວວ່າ:

ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານເດັກນ້ອຍທັງຫລາຍ ເພາະພວກເຮົາເປັນຂອງພຣະອົງ ແລະ ພຣະອົງຊະນະໂລກແລ້ວ ແລະ ພວກເຮົາມາຈາກຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ພຣະບິດາຂອງພຣະອົງປະທານໃຫ້ພຣະອົງ;

ແລະບໍ່ມີໃຜໃນບັນດາຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ພຣະບິດາຂອງພຣະອົງປະທານໃຫ້ພຣະອົງຈະຫາຍໄປ.¹³

ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.