នាំដំណឹងល្អទៅកាន់ពិភពលោកទាំងមូល
ដោយ អែលឌើរ ចន ប៊ី. ឌិកសុន
នៃពួកចិតសិបនាក់
សាសនាចក្រ បានផ្លាស់ប្រែយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ទៅទូទាំងពិភពលោក ចាប់ពីសាសន៍មួយទៅសាសន៍មួយ ពីវប្បធម៌មួយទៅវប្បធម៌មួយពីប្រជាជនមួយទៅប្រជាជនមួយ តាមកាលកំនត់ និង ពេលវេលារបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
ការបម្រើនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ត្រូវបានបញ្ចប់ ។ ការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់នៅក្នុងសួនច្បារកេតសេម៉ានី និង នៅលើឈើឆ្កាងបានកន្លងផុត ។ យើងបានរៀនគម្ពីរកិច្ចការ 1 ថា ៖ ទ្រង់បានបម្រើអស់រយៈពេល 40 ថ្ងៃ បន្ទាប់ពីការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ពួកសាវក « បានឃើញ » ហើយ « សម្ដែងពីអស់ទាំងសេចក្ដីខាងនគរព្រះ … » ( កិច្ចការ 1:3 ) ។
ទ្រង់បានប្រាប់ពួកគេថា « ប៉ុន្តែកាលណាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានមកសណ្ឋិតលើអ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានព្រះចេស្ដា ហើយនឹងធ្វើជាទីបន្ទាល់ពីខ្ញុំ នៅក្នុងយេរូសាឡិម ព្រមទាំងស្រុកយូដា និងស្រុកសាម៉ារីទាំងមូល ហើយរហូតដល់ចុងផែនដីបំផុតផង » ( កិច្ចការ 1:8 ) ។
មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីនោះ « ព្រះបានលើកទ្រង់ឡើងទៅ រួចមានពពកមកបំបាំងទ្រង់ពីភ្នែកគេ ។
« ហើយក្នុងពេលដែលគេកំពុងងើយសម្លឹងមើលទៅលើមេឃក្នុងកាលដែលទ្រង់យាងទៅ នោះឃើញមានពីរនាក់ ស្លៀកពាក់សឈរនៅជិត
« និយាយថា ពួកអ្នកស្រុកកាលីឡេអើយ ហេតុអ្វីបានជាឈរងើយមើលទៅលើមេឃដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូវនេះឯង ដែលព្រះបានលើកពីអ្នករាល់គ្នា ឡើងទៅលើស្ថានសួគ៌ ទ្រង់នឹងយាងមកវិញ តាមបែបដដែលដូចជាអ្នករាល់គ្នាបានឃើញទ្រង់ទៅនោះដែរ » ( កិច្ចការ 1:9--11 ) ។
ពិតណាស់ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នឹងយាងមកម្ដងទៀតនៅក្នុងការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់ ប៉ុន្តែក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺត្រូវទៅ « រហូតដល់ចុងផែនដីបំផុត » ។
យើងបានរៀនមកពីគម្ពីរម៉ាថាយអំពីបញ្ញត្តិពិសេសមួយចំពោះពួកសាវក ដើម្បីនាំដំណឹងល្អទៅគ្រប់ជាតិសាសន៍ទាំងអស់ ៖
« ឯព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់យាងមកមានបន្ទូលនឹងគេថា គ្រប់ទាំងអំណាចបានប្រគល់មកខ្ញុំនៅលើស្ថានសួគ៌ ហើយលើផែនដីផង ។
« ដូច្នេះ ចូរទៅបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្សនៅគ្រប់ទាំងសាសន៍ ព្រមទាំងធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យ ដោយនូវព្រះនាមព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចុះ » ( ម៉ាថាយ 28:18–19 ) ។
ក្នុងអំឡុងជំនាន់សាសនាចក្រដើមដំបូង នៅក្នុងកាលដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ដំណឹងល្អត្រូវបាននាំទៅកាន់តែកូនចៅអ៊ីស្រាអែលប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់មក វិវរណៈត្រូវបានផ្ដល់ទៅដល់ពេត្រុសជាសាវកច្បងថា ដល់ពេលដែលដំណឹងល្អត្រូវនាំទៅកាន់សាសន៍ដទៃ ក្រៅពីសាសន៍អ៊ីស្រាអែលហើយ ។ ជំពូកទី 10 និង ទី 11 នៃគម្ពីរកិច្ចការ ជួយយើងឲ្យយល់អំពីដំណើរការ និង គំរូ ដែលការពង្រីកសាសនាចក្រនេះចាំបាច់ត្រូវធ្វើឡើង ដើម្បីឲ្យកូនចៅរបស់ព្រះបានដឹងកាន់តែច្រើន អំពីអ្នកកាន់តំណែងជាអធិបតី និង សមាជិកភាពទូទៅនៃសាសនាចក្រ ។
ព្រះអម្ចាស់បានជួយឲ្យពេត្រុសយល់ថា តាមរយៈកូនេលាស ដែលជាសាសន៍ដទៃ ជាមេទ័ព និងជាបុរសល្អម្នាក់ ថាដំណឹងល្អនឹងនាំទៅកាន់ពួកសាសន៍ដទៃ ដែលវាជាគំនិតថ្មី និង ចម្លែកមួយចំពោះពួកបរិសុទ្ធជំនាន់នោះ ។ វិវរណៈធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរនោះនៅក្នុងកិច្ចការរបស់សាសនាចក្រ ដែលប្រគល់ទៅដល់ពេត្រុស ជាសាវកច្បង ។ យើងដឹងថា ពេលនោះដំណឹងល្អបាននាំទៅកាន់សាសន៍ជាច្រើននៃពួកសាសន៍ដទៃយ៉ាងលឿន ។
ឧទាហរណ៍មួយនៃការពង្រីកសាសនាចក្រនៅគ្រានោះ គឺការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿរបស់ប៉ុល ដែលក្លាយជាសាវកដ៏អស្ចារ្យចំពោះពួកសាសន៍ដទៃ ។ គាត់មានការនិមិត្តមួយ ខណៈពេលនៅតាមដងផ្លូវទៅកាន់ក្រុងដាម៉ាស ដែលគាត់បានឃើញពន្លឺ ហើយបានឭសម្លេងមួយ គាត់បានប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់គាត់ ហើយត្រូវបានហៅដោយព្រះ (សូមមើល កិច្ចការ 22:6–18) រួចហើយក្លាយជាឥទ្ធិពលមួយដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ឥឡូវនេះ ចូរយើងគិតអំពី 1800 ឆ្នាំបន្ទាប់ពីគ្រានោះ មកគ្រានៃការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អ ឬ ការតាំងរបស់ទាំងអស់ឡើងវិញ មុនពេលការយាងមកជាលើកទីពីរ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា តាមរយៈព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ សាសនាចក្រត្រូវបានស្ដារឡើងវិញ ហើយបន្ដរំកិលឆ្ពោះទៅមុនក្រោមការដឹកនាំរបស់គណៈប្រធានទីមួយ និង កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ បញ្ញត្តិដល់ពួកលោក ដើម្បីនាំដំណឹងល្អទៅកាន់ពិភពលោក គឺដូចគ្នានឹងពួកសាវកជំនាន់បុរាណ ។
ចាប់តាំងពីគ្រានៃការរៀបចំនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ នៅឆ្នាំ 1830 សាសនាចក្រ បានផ្លាស់ប្រែយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ទៅទូទាំងពិភពលោក ចាប់ពីសាសន៍មួយទៅសាសន៍មួយ ពីវប្បធម៌មួយទៅវប្បធម៌មួយ ពីប្រជាជនមួយទៅប្រជាជនមួយ តាមកាលកំនត់ និង ពេលវេលារបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
បន្ទាប់មកក្នុងឆ្នាំ 1978 បន្ទាប់ពីគំរូនៃវិវរណៈបានបង្កើតឡើងតាមរយៈសាវកច្បង គ្រានេះប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានទទួលវិវរណៈស្ដីអំពីបព្វជិតភាព ដែលអនុញ្ញាតឲ្យបុរសដែលមានភាពសក្ដិសមទាំងអស់នៅទូទាំងពិភពលោក ទទួលបានបព្វជិតភាព និង ជួយដល់គ្រួសាររបស់ពួកគេ និង អ្នកដទៃទៀតឲ្យទទួលគ្រប់ពរជ័យនៃដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ។ គ្រានេះ មិនគ្រាន់តែបន្ថែមប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែកូនចៅទាំងអស់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌នៅលើពិភពលោក អាចទទួលនូវគ្រប់ពរជ័យនៃដំណឹងល្អ ។ នេះជាសកម្មភាពដ៏សមរម្យបំផុតនៃនគររបស់ព្រះនៅលើផែនដីក្នុងជំនាន់នៃការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដែលនឹងមកដល់ ។
ចេញពីបទពិសោធន៍ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ ខ្ញុំត្រូវបានហៅជាប្រធានបេសកកម្ម រួចហើយ ស៊ីស្ទើរ ឌិកសុន និង ខ្ញុំហៀបនឹងនាំគ្រួសាររបស់យើងទៅប្រទេសម៊ិកស៊ីកូ នៅពេលអែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត ដែលគ្រានោះគាត់ជាសមាជិកនៃពួកចិតសិបនាក់ បានប្រាប់ខ្ញុំអំពីការទទួលបាននូវវិវរណៈពិសេសនេះ ។ ខ្ញុំចាំថា ខ្ញុំមានទឹកភ្នែករលីងរលោង នៅពេលគាត់បានរៀបរាប់ប្រាប់ខ្ញុំអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង ។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តរកពាក្យថ្លែងពុំបាន នៅពេលខ្ញុំដឹងថាវាជាការត្រឹមត្រូវ ហើយគ្រានោះបានមកដល់សម្រាប់ជាតិសាសន៍ទាំងអស់ ដើម្បីអាចទទួលបាននូវគ្រប់ពិធីការ គ្រប់សេចក្ដីសញ្ញា និង គ្រប់ពរជ័យនៃដំណឹងល្អ ។
នោះគឺជិត 35 ឆ្នាំកន្លងទៅហើយ ហើយពេលនោះខ្ញុំពុំដឹងថា ខ្ញុំនឹងចំណាយពេលជាច្រើនឆ្នាំបម្រើនៅក្នុងពួកចិតសិបនាក់ក្នុងសាសនាចក្រនៅតំបន់អាហ្វ្រិកខាងលិច ក្នុងចំណោមប្រជាជនដែលមានជំនឿ ស្មោះត្រង់ ដែលជីវិតពួកគេទទួលអានុភាពយ៉ាងខ្លាំងដោយវិវរណៈស្ដីអំពីបព្វជិតភាពក្នុងឆ្នាំ 1978 នោះឡើយ ។ ស៊ីស្ទើរ ឌិកសុន និង ខ្ញុំបានរស់នៅទីនោះរយៈពេលបួនឆ្នាំ ហើយមានបទពិសោធន៍យ៉ាងអស្ចារ្យ ហើយបានផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់យើង ។
ពួកគេគឺជាប្រជាជនអាហ្វ្រិកខាងលិចជឿលើព្រះ គឺជាប្រជាជនមួយដែលពុំមានការខ្មាស់អៀនសោះក្នុងការប្រកាស និង ចែកចាយជំនឿរបស់ពួកគេជាមួយអ្នកដទៃ ហើយមានសមត្ថភាពជាអ្នកដឹកនាំដ៏អស្ចារ្យ ។ ពួកគេផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿលើសាសនាចក្ររាប់រយនាក់យ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយវួដ ឬ សាខាចំនួនពីរបីនឹងបង្កើតឡើងជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ នៅកន្លែងណាមួយក្នុងតំបន់អាហ្វ្រិកខាងលិច ហើយ ស្ទើរគ្រប់ករណីទាំងអស់ មានភាពជាអ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាព និង អ្នកដឹកនាំអង្គការជំនួយក្នុងគ្រប់ជន ជាតិអាហ្វ្រិក ។
ខ្ញុំពិតជាចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចចូលរួមនឹងពួកបរិសុទ្ធក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅ អាបា នីហ្សេរីយ៉ា ឬ អាក្រា ហ្គាណា ជាកន្លែងដែលអ្នកនឹងទទួលអារម្មណ៍ដឹងពីការតាំងចិត្តរបស់ពួកបរិសុទ្ធ ហើយចង់ឲ្យអ្នកបានស្គាល់គណៈប្រធានព្រះវិហារបរិសុទ្ធអាហ្វ្រិកទាំងអស់ ។ ឬ ខ្ញុំចង់ថាខ្ញុំអាចណែនាំឲ្យអ្នកស្គាល់ពួកចិតសិបនាក់ជនជាតិអាហ្រ្វិក ដែលបានចូលរួមនឹងយើងនៅទីនេះ ក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលសន្និសីទនាថ្ងៃនេះ និងចង់ណែនាំឲ្យស្គាល់មេធាវី សាស្ត្រាចារ្យ និង អ្នកគ្រប់គ្រងអាជីវកម្ម ឬ ឲ្យអ្នកស្គាល់អ្នកដឹកនាំស្ដេក និង វួដអាហ្វ្រិក និង គ្រួសារពួកគេណាស់ ។
នៅទូទាំងអាហ្វ្រិក ពេលចូលរួមក្នុងថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ថ្នាក់អង្គការជំនួយ ឬ ថ្នាក់បព្វជិតភាព គឺជាបទពិសោធន៍ពិសិដ្ឋមួយ ដោយសារពួកគេធ្វើតាមកម្មវិធីសិក្សារបស់សាសនាចក្រ ហើយមានការយល់ដឹងអំពីដំណឹងល្អយ៉ាងល្អ មានការបង្រៀន និង ការរៀនសូត្រដោយព្រះវិញ្ញាណ ។
ដំណឹងល្អនៅក្នុងអាហ្វ្រិក កំពុងចែករំលែកទៅកាន់ប្រជាជនរីករាយមួយ ហើយពុំមានការបារម្ភអំពីអាការៈខាងក្រៅ ដែលមនុស្សភាគខាងលិចជាច្រើនកំពុងរងឥទ្ធិពលនោះឡើយ ។ ពួកគេពុំខ្វល់អំពី ការមានទ្រព្យសម្បត្តិខាងសម្ភារដោយមិនចេះចប់មិនចេះហើយនោះទេ ។
មានពាក្យស្លោកអំពីជនជាតិអាហ្វ្រិកថា ពួកគេមានតិចនូវអ្វីដែលពុំសូវសំខាន់ ហើយមានយ៉ាងច្រើននូវអ្វីដែលសំខាន់បំផុត ។ ពួកគេពុំសូវមានចំណាប់អារម្មណ៍ទៅលើផ្ទះធំស្កឹមស្កៃ និង ឡានទំនើបៗទេ ប៉ុន្តែចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងទៅលើការចង់ដឹងអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ព្រះ យេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយនឹងការមានក្រុមគ្រួសារដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។ ជាលទ្ធផលនៃជំនឿរបស់ពួកគេ ព្រះអម្ចាស់កំពុងលើកពួកគេឡើងទៅលើផ្លូវដ៏សំខាន់ ។
នៅពេលអ្នកស្គាល់ពួកគេ ដូចជាពួកខ្ញុំ យើងពុំភ្ញាក់ផ្អើលទេ ដែលថា ពួកគេជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃការពង្រីកសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ។ នៅពេលដានីយ៉ែល ដែលជាព្យាការីក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ បានមើលឃើញនគររបស់ព្រះនៅថ្ងៃចុងក្រោយថា « រមៀ [ ល ] ចេញទៅដល់ទីបំផុតផែនដី ដូចជាថ្មដែលដាប់ផ្ដាច់ចេញពីភ្នំ ឥតដៃណាធ្វើ នឹងរមៀលចេញទៅ រហូតដល់បានពេញផែនដីទាំងមូល » (គ. និង ស. 65:2 ) ។ គឺត្រឹមត្រូវណាស់ ដែលបងប្អូនប្រុសស្រីជនជាតិអាហ្វ្រិកដ៏អស្ចារ្យរបស់យើង នឹងជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃការបំពេញនូវការព្យាករណ៍នោះ ហើយវិវរណៈទាំងនោះ កើតមានដូច្នោះ ដើម្បីនឹងធ្វើតាមគំរូដែលបានស្ថាបនាឡើងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ស្រឡាញ់កូនចៅទាំងអស់របស់ទ្រង់ ថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ ហើយថាដំណឹងល្អគឺមានសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប ទាំងអ្នកនៅរស់ និង មរណជន នៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។