ນຳພຣະກິດຕິຄຸນໄປຫາທົ່ວໂລກ
ໂດຍ ແອວເດີ ຈອນ ບີ ດິກສັນ
ແຫ່ງສາວົກເຈັດສິບ
ສາດສະໜາຈັກກໍດຳເນີນໄປທົ່ວໂລກ ໄປສູ່ປະເທດທັງຫລາຍ, ຊາດທັງຫລາຍ, ຄົນທັງຫລາຍ ຕາມເວລາກຳນົດຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
ສາດສະໜາກິດຂອງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ສຳເລັດແລ້ວ. ການທໍລະມານຂອງພຣະອົງຢູ່ສວນເຄັດເຊມາເນ ແລະ ເທິງໄມ້ກາງແຂນກໍສິ້ນສຸດແລ້ວ. ເຮົາຮຽນຈາກພຣະທຳກິດຈະການ ບົດທີໜຶ່ງວ່າ ພຣະອົງຮັບໃຊ້ເປັນເວລາ 40 ວັນ ຫລັງຈາກການຟື້ນຄືນຊີວິດຂອງພຣະອົງ ທີ່ອັກຄະສາວົກ “ໄດ້ເຫັນ” ພຣະອົງ ແລະ ພຣະອົງໄດ້ “ສົນທະນາ ... ເຖິງອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ” (ກິດຈະການ 1:3).
ພຣະອົງບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ “ເມື່ອພຣະວິນຍານບໍລິສຸດລົງມາເທິງທ່ານ ທ່ານຈະເຕັມໄປດ້ວຍລິດເດດ ແລະ ຈະເປັນພະຍານໃຫ້ແກ່ເຮົາໃນກຸງເຢຣູຊາເລັມ, ໃນທົ່ງທັງແຂວງຢູດາຍ, ແລະ ຊາມາເລຍ ແລະ ເຖິງທີ່ສຸດຂອງແຜ່ນດິນໂລກ” (ກິດຈະການ 1:8).
ບໍ່ດົນຫລັງຈາກນັ້ນ “ພຣະອົງກໍຖືກຮັບຂຶ້ນສູ່ສະຫວັນຢູ່ຕໍ່ໜ້າຂອງເຂົາ ຈົນເມກມາບັງລັບພຣະອົງໄວ້ຈາກສາຍຕາຂອງເຂົາ.
“ເມື່ອເຂົາຍັງແນມເບິ່ງທ້ອງຟ້າໃນຂະນະທີ່ພຣະອົງຂຶ້ນໄປນັ້ນ ໃນທັນໃດກໍມີທູດສະຫວັນສອງຕົນນຸ່ງເຄື່ອງຂາວເປັນປະກາຍຢືນຢູ່ໃກ້ໆເຂົາ;
“ແລະ ກ່າວວ່າ ຊາວຄາລີເລເອີຍ ເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງຢືນເບິ່ງທ້ອງຟ້າ? ພຣະເຢຊູອົງນີ້ທີ່ຖືກຮັບໄປຈາກທ່ານຂຶ້ນສູ່ສະຫວັນແລ້ວນັ້ນ ພຣະອົງຈະມາປະກົດຢ່າງທີ່ທ່ານໄດ້ເຫັນພຣະອົງຂຶ້ນສູ່ສະຫວັນນັ້ນແຫລະ” (ກິດຈະການ 1:9–11).
ແທ້ຈິງແລ້ວ ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດຈະມາອີກໃນການສະເດັດມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະອົງ, ແຕ່ກ່ອນນັ້ນ ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດຈະສົ່ງອອກໄປ “ເຖິງທີ່ສຸດຂອງແຜ່ນດິນໂລກ.”
ໃນພຣະທຳມັດທາຍເຮົາຮຽນກ່ຽວກັບຂໍ້ບັນຊາພິເສດຕໍ່ອັກຄະສາວົກທີ່ນຳເອົາພຣະກິດຕິຄຸນໄປສູ່ປະເທດທັງຫລາຍວ່າ:
“ພຣະເຢຊູໄດ້ຫຍັບເຂົ້າມາໃກ້ເຂົາ ແລະ ກ່າວວ່າ ສິດອຳນາດທັງໝົດໃນສະຫວັນ ແລະ ເທິງແຜ່ນດິນໂລກຖືກມອບໃຫ້ເຮົາແລ້ວ.
“ດັ່ງນັ້ນຈົ່ງໄປທົ່ວໂລກສັ່ງສອນຄົນທຸກຊາດທຸກພາສາໃຫ້ເປັນສາວົກຂອງເຮົາ, ໃຫ້ເຂົາຮັັບບັບຕິສະມາໃນພຣະນາມຂອງພຣະບິດາ, ແລະ ຂອງພຣະບຸດ, ແລະ ຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ” (ມັດທາຍ 28:18–19).
ໃນວັນເວລາຂອງສາດສະໜາຈັກໃນສະໄໝໂບຮານ, ໃນຄວາມຮຸ່ງໂລດຂອງເວລາ, ພຣະກິດຕິຄຸນໄດ້ຖືກນຳໄປຫາເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນເທົ່ານັ້ນ; ແລ້ວມີການເປີດເຜີຍແກ່ເປໂຕ ອັກຄະສາວົກຜູ້ອາວຸໂສວ່າ ເຖິງເວລາທີ່ຈະນຳເອົາພຣະກິດຕິຄຸນຈາກອິດສະຣາເອນ ແລະ ອອກໄປສູ່ຄົນຕ່າງຊາດ. ບົດທີ 10 ແລະ 11 ຂອງພຣະທຳກິດຈະການ ຊ່ອຍເຮົາເຂົ້າໃຈລະບົບການ ແລະ ແບບແຜນ ຊຶ່ງການຂະຫຍາຍອອກຂອງສາດສະໜາຈັກແມ່ນຈຳເປັນທີ່ຈະໃຫ້ລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າຫລາຍຄົນຮູ້ຈັກເຈົ້າໜ້າທີ່ຜູ້ນຳ ແລະ ບັນດາສະມາຊິກທົ່ວໄປ.
ໂດຍທີ່ໃຊ້ໂກເນລິໂອ ຜູ້ເປັນຄົນຕ່າງຊາດ ເປັນນາຍຮ້ອຍເອກ ແລະ ເປັນຄົນດີ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ດົນໃຈເປໂຕວ່າ ພຣະກິດຕິຄຸນຕ້ອງນຳເອົາໄປໃຫ້ຄົນຕ່າງຊາດ ຊຶ່ງແມ່ນຄວາມຄິດໃໝ່ ແລະ ແປກສຳລັບໄພ່ພົນໃນສະໄໝນັ້ນ. ການເປີດເຜີຍທີ່ປ່ຽນການກະທຳຂອງສາດສະໜາຈັກໄດ້ມອບໄວ້ໃຫ້ເປໂຕ ຜູ້ເປັນອັກຄະສາວົກອາວຸໂສ. ເຮົາກໍຮູ້ວ່າ ບໍ່ດົນຫລັງຈາກນັ້ນ ພຣະກິດຕິຄຸນໄດ້ຖືກນຳໄປຫາຄົນຕ່າງຊາດ.
ຕົວຢ່າງຂອງການຂະຫຍາຍຂອງສາດສະໜາຈັກໃນເວລານັ້ນຄືການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສຂອງໂປໂລ ຜູ້ທີ່ກາຍເປັນອັກຄະສາວົກທີ່ດີເລີດໃຫ້ຄົນຕ່າງຊາດ. ເພິ່ນເຫັນພາບນິມິດຕາມທາງໄປເມືອງດາມາກັດ ຊຶ່ງເພິ່ນເຫັນແສງໄຟ ແລະ ໄດ້ຍິນສຽງ ໄດ້ກັບໃຈຈາກບາບຂອງເພິ່ນ ແລະ ຖືກເອີ້ນຈາກພຣະເຈົ້າ (ເບິ່ງ ກິດຈະການ 22:6–18) ແລະ ແລ້ວໄດ້ກາຍເປັນຄົນທີ່ມີປະສິດທິພາບທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ໃນການເຜີຍແຜ່ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.
ແລ້ວໃຫ້ເຮົາມາພິຈາລະນາ 1,800 ປີ ຫລັງນັ້ນໄປຮອດຕອນທີ່ພຣະກິດຕິຄຸນໄດ້ຟື້ນຟູ ຫລື ທີ່ເອີ້ນວ່າການຕັ້ງຂຶ້ນໃໝ່ຂອງທຸກສິ່ງກ່ອນການສະເດັດມາຄັ້ງທີສອງ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເປັນພະຍານວ່າ ໂດຍທາງສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ, ສາດສະໜາຈັກໄດ້ຟື້ນຟູ ແລະ ກຳລັງດຳເນີນຕໍ່ໄປພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງຝ່າຍປະທານສູງສຸດ ແລະ ສະພາອັກຄະສາວົກສິບສອງ. ເພິ່ນໄດ້ຮັບມອບໝາຍອັນດຽວກັນກັບອັກຄະສາວົກສະໄໝໂບຮານໄດ້ຮັບ ທີ່ຈະນຳເອົາພຣະກິດຕິຄຸນໄປໃຫ້ໂລກ.
ຕັ້ງແຕ່ເວລາທີ່ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍຖືກຈັດຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີ 1830 ສາດສະໜາຈັກໄດ້ດຳເນີນໄປທົ່ວໂລກ ໄປສູ່ປະເທດທັງຫລາຍ, ຊາດທັງຫລາຍ, ຄົນທັງຫລາຍ ຕາມເວລາກຳນົດຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
ໃນປີ 1978 ຕາມແບບຢ່າງທີ່ຕັ້ງໄວ້ແຫ່ງການເປີດເຜີຍໂດຍທາງອັກຄະສາວົກຜູ້ອາວຸໂສ ຕອນນັ້ນແມ່ນປະທານສະເປັນເຊີ ດັບເບິນຢູ ຄິມໂບ ມີການເປີດເຜີຍກ່ຽວກັບພອນຂອງຖານະປະໂລຫິດທີ່ອະນຸຍາດໃຫ້ຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທົ່ວໂລກທີ່ມີຄ່າຄວນຕະຫລອດທົ່ວໂລກໄດ້ຮັບ. ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າ ໃນວັນເວລາຂອງເຮົາ ລູກໆຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນທົ່ວໂລກ ສາມາດມີສ່ວນໃນພອນທັງໝົດຂອງພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຖືກຟື້ນຟູຄືນມາໃໝ່. ອັນນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ເໝາະສົມສຳລັບອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າຢູ່ເທິງໂລກ ໃນວັນເວລາກ່ອນການສະເດັດມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະຄຣິດ.
ສຳລັບຂ້າພະເຈົ້າແລ້ວ ໃນຕອນນັ້ນຫາກໍໄດ້ຖືກເອີ້ນໃຫ້ເປັນປະທານເຜີຍແຜ່ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າກັບຊິດສະເຕີ ດິກສັນ ກຳລັງຈະພາຄອບຄົວໄປປະເທດເມັກຊິໂກ. ແລ້ວແອວເດີ ຣິເຈີດ ຈີ ສະກາດ ຊຶ່ງຕອນນັ້ນເປັນສາວົກເຈັດສິບ ໄດ້ບອກຂ້າພະເຈົ້າກ່ຽວກັບທີ່ເປັນມາຂອງການເປີດເຜີຍພິເສດດັ່ງກ່າວນີ້. ຂ້າພະເຈົ້າຈື່ໄດ້ວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ນ້ຳຕາໄຫລຂະນະທີ່ເພິ່ນບອກຂ້າພະເຈົ້າວ່າແມ່ນຫຍັງໄດ້ເກີດຂຶ້ນ. ຂ້າພະເຈົ້າແສນດີໃຈເພາະຮູ້ວ່າມັນຖືກຕ້ອງ ແລະ ເປັນເວລາເໝາະສົມທີ່ມະນຸດທັງປວງຈະສາມາດຮັບພິທີການ, ພັນທະສັນຍາ, ແລະ ພອນທັງໝົດຂອງພຣະກິດຕິຄຸນ.
ນັ້ນເປັນເວລາເກືອບ 35 ປີມາແລ້ວ, ແລະ ຕອນນັ້ນຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຮູ້ວ່າຂ້າພະເຈົ້າຈະໃຊ້ເວລາຫລາຍປີຮັບໃຊ້ເປັນສາວົກປະຈຳເຂດຢູ່ອາຟຣິກາທາງຕະເວັນຕົກໃນບັນດາຄົນທີ່ເຊື່ອຖື, ມີສັດທາ ຊຶ່ງຄົນເຫລົ່ານັ້ນຈະໄດ້ຜົນປະໂຫຍດຫລາຍຈາກການເປີດເຜີຍກ່ຽວກັບຖານະປະໂລຫິດໃນປີ 1978 ນັ້ນ. ຂ້າພະເຈົ້າກັບຊິດສະເຕີ ດິກສັນ ກໍໄດ້ຢູ່ທີ່ນັ້ນສີ່ປີ ແລະ ປະສົບການນັ້ນກໍດີເລີດ ແລະ ໄດ້ປ່ຽນຊີວິດຂອງພວກເຮົາ.
ຊາວອາຟຣິກາທາງຕະເວັນຕົກນັ້ນເປັນຄົນທີ່ເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າ ບໍ່ອາຍທີ່ຈະປະກາດ ແລະ ແບ່ງປັນຄວາມເຊື່ອຖືນຳຄົນອື່ນ ແລະ ມີຄວາມສາມາດຫລວງຫລາຍໃນດ້ານການເປັນຜູ້ນຳ. ເຂົາເຈົ້າກຳລັງເຂົ້າຮ່ວມນຳສາດສະໜາຈັກເປັນຮ້ອຍໆຄົນ ແລະ ທຸກອາທິດມີຫວອດ, ຫລື ມີສາຂາຕັ້ງຂຶ້ນໃໝ່ໃນເຂດອາຟຣິກາທາງຕະເວັນຕົກ ແລະ ການແຕ່ງຕັ້ງເກືອບທຸກເທື່ອກໍມີຜູ້ນຳເປັນຊາວອາຟຣິກາທັງໝົດ.
ຂ້າພະເຈົ້າຢາກໃຫ້ທ່ານໄປຮ່ວມນຳໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າຢູ່ພຣະວິຫານໃນເມືອງອາບາ ປະເທດໄນຈີເຣຍ ຫລື ເມືອງອັກກຣາ ປະເທດການາ, ຢູ່ທີ່ນັ້ນທ່ານຈະຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຜູກມັດຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະ ຈະຮູ້ຈັກຝ່າຍປະທານພຣະວິຫານທີ່ເປັນຊາວອາຟຣິກາ ຫລື ຈະຖືກແນະນຳຕົວໃຫ້ຮູ້ຈັກສາວົກເຈັດສິບໃນເຂດອາຟຣິກາຜູ້ທີ່ຮ່ວມນຳເຮົາມື້ນີ້ໃນສູນກາງປະຊຸມ ຜູ້ເປັນທະນາຍຄວາມ ເປັນອາຈານ ແລະ ເປັນນັກທຸລະກິດ ຫລື ໃຫ້ທ່ານຮູ້ຈັກຜູ້ນຳສະເຕກ ແລະ ຫວອດ ພ້ອມດ້ວຍຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າໃນອາຟຣິກາ.
ຕະຫລອດອາຟຣິກາ, ການເຂົ້າຮ່ວມນຳຊັ້ນຮຽນຂອງໂຮງຮຽນວັນອາທິດ, ອົງການຊ່ອຍເຫລືອ, ຫລື ຖານະປະໂລຫິດ ແມ່ນປະສົບການສັກສິດ ບ່ອນທີ່ເຮັດຕາມຫລັກສູດຂອງສາດສະໜາຈັກ ແລະ ມີຄວາມເຂົ້າໃຈມີການສອນ, ມີການຮຽນພຣະກິດຕິຄຸນໂດຍທາງພຣະວິນຍານ.
ພຣະກິດຕິຄຸນໃນອາຟຣິກາກຳລັງແຜ່ໄປສູ່ຜູ້ຄົນທີ່ມີຄວາມສຸກ, ຄົນທີ່ບໍ່ມີບັນຫາຕ່າງໆເໝືອນຊາວຕາເວັນຕົກ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ສົນໃຈເລື່ອງການຢາກໄດ້ຂອງທາງໂລກຕ່າງໆ.
ມີຄົນເວົ້າກ່ຽວກັບຊາວອາຟຣິກາວ່າ ຂອງທີ່ມີຄ່າໜ້ອຍທີ່ສຸດ ເຂົາຈະມີໜ້ອຍ ແລະ ຂອງທີ່ມີຄ່າຫລາຍທີ່ສຸດ ເຂົາຈະມີຫລາຍ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ສົນໃຈຫລາຍປານໃດກັບເຮືອນຫລັງໃຫຍ່ ແລະ ລົດທີ່ຫລູຫລາ, ແຕ່ສົນໃຈຫລາຍທີ່ຈະຮູ້ຈັກພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ພຣະບຸດຂອງພຣະອົງພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ສົນໃຈທີ່ຈະມີຄອບຄົວນິລັນດອນ. ເພາະສັດທາຂອງເຂົາເຈົ້າໂດຍທຳມະຊາດ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງຍົກເຂົາເຈົ້າຂຶ້ນໃນວິທີທາງທີ່ສຳຄັນ.
ການທີ່ຮູ້ຈັກເຂົາເຈົ້າດັ່ງນີ້ ກໍບໍ່ແປກເລີຍທີ່ເຂົາເຈົ້າຈະມີສ່ວນສຳຄັນໃນການຂະຫຍາຍຕົວຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້. ເມື່ອດານີເອນຜູ້ເປັນສາດສະດາໃນພັນທະສັນເດີມໄດ້ເຫັນໃນພາບນິມິດເຖິງອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າໃນວັນສຸດທ້າຍ ເຖິງສຸດແດນແຜ່ນດິນໂລກເໝືອນດັ່ງກ້ອນຫີນຊຶ່ງຖືກສະກັດຈາກພູເຂົາໂດຍປາດສະຈາກມືຈະກິ້ງອອກໄປ ຈົນເຕັມທັງແຜ່ນດິນໂລກ (ເບິ່ງ D&C 65:2), ມັນກໍເໝາະສົມທີ່ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຊາວອາຟຣິກາຈະມີພາກສ່ວນສຳຄັນໃນການຊ່ອຍບັນລຸຄວາມພະຍາກອນດັ່ງກ່າວນັ້ນ ແລະ ການເປີດເຜີຍທີ່ຈະຕິດຕາມແບບແຜນທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຈັດຕັ້ງໄວ້.
ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຮັກລູກໆຂອງພຣະອົງທຸກຄົນ ວ່າພຣະເຢຊູເປັນພຣະຄຣິດ ແລະ ພຣະກິດຕິຄຸນມີໄວ້ໃຫ້ໝົດທຸກຄົນ ທັງຄົນເປັນ ແລະ ຄົນຕາຍ, ໃນພຣະນາມອັນສັກສິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.