Οι διδαχές και οι αρχές που περιλαμβάνονται στα Άρθρα της Πίστης

Μαθαίνουμε από το πρώτο άρθρο της πίστης ότι η Θεϊκή Κεφαλή είναι τρία άτομα: ο Θεός Πατέρας, ο Ιησούς Χριστός και το Άγιο Πνεύμα.

Το δεύτερο άρθρο μάς διδάσκει ότι είμαστε υπεύθυνοι για τις δικές μας πράξεις επί της γης.

Το τρίτο δίδει ένα όραμα για την αποστολή του Σωτήρος για τη σωτηρία των τέκνων του Πατέρα στους Ουρανούς.

Το τέταρτο διδάσκει τη σημασία των βασικών αρχών και διατάξεων.

Η δύναμη των λόγων της δασκάλας μας ήταν μία πηγή έμπνευσης για εμένα λόγω της έμφασης που έδιδε στην ευαγγελική μελέτη. Οι γραφές μάς οδηγούν σε ένα πρότυπο αλήθειας διά του οποίου μπορούμε να κρίνουμε τη γνώση που λαμβάνουμε, είτε είναι αληθινή είτε ψευδής. Η αληθινή διδαχή προέρχεται από τον Θεό, την πηγή και το θεμέλιο κάθε αλήθειας. Οι διδασκαλίες και οι έννοιες της αληθινής διδαχής ευρίσκονται στο Ευαγγέλιο του Κυρίου και Σωτήρος μας. Οι ψευδείς διδασκαλίες προέρχονται από τον Σατανά, τον πατέρα όλων των ψευδών. Επιθυμία του είναι να διαστρέψει, να αλλάξει και να μεταβάλλει αποκεκαλυμμένες αλήθειες. Θέλει να μας εξαπατήσει, ώστε ορισμένοι από εμάς να χάσουμε τον δρόμο μας κατά μήκος του ταξιδιού πίσω στην επουράνια οικία μας.

Οι γραφές μάς διδάσκουν πώς να αποφεύγουμε ψευδείς διδασκαλίες. Για παράδειγμα, στην επιστολή του Παύλου προς Τιμόθεον διαβάζουμε:

«Ολόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη·

»για να είναι ο άνθρωπος τού Θεού τέλειος, ετοιμασμένος για κάθε έργο αγαθό» (Προς Τιμόθεον Β΄ 3:16–17).

Αυτή η διδαχή είναι για την Εκκλησία σαν μία μπαταρία σε ένα κινητό τηλέφωνο. Άμα αφαιρέσετε τη μπαταρία από το κινητό σας, γίνεται άχρηστο. Μία εκκλησία στην οποία δεν διδάσκεται πλέον η αληθινή διδαχή είναι ομοίως άχρηστη. Δεν μπορεί να μας καθοδηγήσει πίσω στον Επουράνιο Πατέρα μας και την αιώνια οικία μας.

Αφού αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε τις βασικές διδαχές του Χριστού, το πέμπτο και το έκτο άρθρο της πίστης μάς διδάσκουν για την οργάνωση και την τάξη της ιεροσύνης. Υπό την καθοδήγηση του Κυρίου, ο Τζόζεφ Σμιθ οργάνωσε την Εκκλησία του Σωτήρος, χρησιμοποιώντας την εξουσία της ιεροσύνης -- τη δύναμη του Θεού. Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών είναι η ίδια οργάνωση που οργάνωσε ο Χριστός και διηύθυνε ενώ ήταν επί της γης.

Τι ένδοξη ημέρα ήταν για τον Τζόζεφ Σμιθ και τον Όλιβερ Κάουντερυ τον Μάιο του 1829, όταν πήγαν στο δάσος για να προσευχηθούν για τη διδαχή του βαπτίσματος προς άφεση αμαρτιών που είχαν διαβάσει σχετικώς, ενώ μετέφραζαν το Βιβλίο του Μόρμον. Υπήρχαν πολλές διδασκαλίες σχετικώς με τη βάπτιση που διδάσκονταν από διαφορετικές εκκλησίες στην αρχή της δεκαετίας του 1800 και ο Τζόζεφ και ο Όλιβερ ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να είναι όλες αληθινές. Ήθελαν να ξέρουν τον σωστό τρόπο βαπτίσεως και επίσης ποιος είχε την εξουσία να βαπτίζει.

Σε απάντηση στις ικεσίες τους προς τον Κύριο, ένας αγγελιαφόρος από τους ουρανούς, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, εμφανίσθηκε σε αυτούς. Έβαλε τα χέρια του επάνω στο κεφάλι τους και τους απένειμε την εξουσία να βαπτίζουν με τα εξής λόγια: «Προς εσάς σύνδουλοί μου, στο όνομα τού Μεσσία απονέμω την Ιεροσύνη τού Ααρών» (Δ&Δ 13:1).

Τι θαυμάσια ημέρα στην ιστορία του κόσμου! Η ιεροσύνη αποκαταστάθηκε στη γη.

Όταν λαμβάνουμε την ιεροσύνη, λαμβάνουμε την εξουσία να ενεργούμε στο όνομα του Θεού και να ηγούμαστε στις οδούς της αλήθειας και της χρηστότητος. Αυτή η εξουσία είναι ζωτικής σημασίας πηγή χρηστής δυνάμεως και επιρροής προς όφελος των τέκνων του Θεού επάνω στη γη και θα διαρκέσει πέραν του πέπλου. Ήταν απαραίτητο να αποκατασταθεί η ιεροσύνη προτού μπορέσει να οργανωθεί η αληθινή Εκκλησία του Ιησού Χριστού. Υπάρχει το θεμελιώδες μάθημα που μαθαίνουμε από το πέμπτο και το έκτο άρθρο της πίστης.

Τα επόμενα τρία άρθρα της πίστης --επτά, οκτώ και εννέα-- σκιαγραφούν μέσα διαθέσιμα να μας καθοδηγούν στο θνητό μας ταξίδι. Μας δίδονται πνευματικά χαρίσματα για να μας καθοδηγούν καθώς ακολουθούμε τις διδασκαλίες του Κυρίου και για να μας προστατεύουν από το κακό. Οι γραφές είναι ένας άλλος οδηγός. Αν διαβάζουμε προσεκτικά τον λόγο του Θεού, Εκείνος θα αποκαλύψει το μονοπάτι μας πίσω στην αιώνια ζωή.

Το ένατο άρθρο της πίστης μάς διδάσκει ότι ο Θεός έχει αποκαλύψει, αποκαλύπτει και θα αποκαλύψει στο μέλλον πολλές σπουδαίες και σημαντικές αλήθειες προς τους προφήτες, βλέποντες και αποκαλυπτές Του. Μαθαίνουμε ότι εκτός από το να ενωτιζόμαστε τη μικρή, σιγαλή σαν αύρα φωνή του Πνεύματος και να διαβάζουμε τις γραφές, μία άλλη πηγή καθοδηγήσεως είναι οι ηγέτες της Εκκλησίας μας, οι οποίοι είναι επιλεγμένοι, κεκλημένοι και ξεχωρισμένοι να ευλογούν τη ζωή μας μέσα από τα μαθήματα που διδάσκουν.

Το δέκατο, ενδέκατο, και δωδέκατο άρθρο της πίστης μάς διδάσκει πώς να διεξάγουμε ιεραποστολικό έργο και να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο σε έναν κόσμο με πολλά έθνη και διαφόρους νόμους. Μαθαίνουμε για τη συνάθροιση του Ισραήλ σε προετοιμασία για τη Δευτέρα Παρουσία του Σωτήρος. Διδασκόμαστε ότι άνδρες και γυναίκες μπορούν να αποφασίζουν και να ενεργούν αφ’ εαυτού τους και μπορούν είτε να αποδεχθούν είτε να απορρίψουν τον λόγο του Θεού σύμφωνα με τη δική τους συνείδηση. Τελικώς, μαθαίνουμε καθώς διαδίδουμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού στις τέσσερις γωνίες της γης ότι πρέπει να σεβόμαστε τις κυβερνήσεις κάθε έθνους του οποίου εισερχόμαστε. Αληθώς, πιστεύουμε στο να υπακούμε, να τιμούμε και να υποστηρίζουμε τον νόμο κάθε χώρας.

Το δέκατο τρίτο άρθρο της πίστης παρέχει ειδικές πληροφορίες σχετικώς με το πώς θα πρέπει να διάγουμε τη ζωή μας και να αλληλεπιδρούμε. Λέει: «Πιστεύουμε στο να είμαστε τίμιοι, ειλικρινείς, αγνοί, φιλάνθρωποι, ενάρετοι, και στο να κάνουμε καλό σε όλους τους ανθρώπους. Πράγματι, μπορούμε να πούμε ότι ακολουθούμε την παρότρυνση τού Παύλου--Τα πάντα πιστεύουμε, τα πάντα ελπίζουμε, έχουμε υπομείνει πολλά, και ελπίζουμε να μπορέσουμε να υπομείνουμε τα πάντα. Αν κάτι είναι ενάρετο, ωραίο, είτε καλής φήμης είτε αξιέπαινο, τα αναζητούμε όλα αυτά».