Ang Kalig-on sa Paglahutay

Matag buntag sa atong pagmata, moatubang kita og bag-ong adlaw nga puno sa mga hagit sa kinabuhi. Kini managlahi nga matang sa hagit: pisikal nga mga hagit, problema sa pinansyal, kalisud sa relasyon, emosyonal ngapagsulay, ug gani nagduhaduha sa pagtuo.

Daghan sa mga hagit nga atong giatubang sa kinabuhi masulbad ug mabuntog; apan, ang uban lisud sabton ug imposibleng buntugon ug magpabilin hangtud nga kita motaliwan ngadto sa sunod kinabuhi. Samtang kita temporaryong nakalahutay sa mga hagit nga atong masulbad ug samtang kita nagpadayon sa paglahutay sa mga hagit nga dili nato masulbad, importanting hinumduman nga ang espirituhanong kalig-on nga atong napalambo makatabang nato nga makalahutay sa mga hagit sa kinabuhi.

Mga kaigsoonan, kita dunay mahigugmaong Langitnong Amahan kinsa midesinyo sa atong yutan-ong pagpakabuhi aron sa tinagsa kita makakat-on sa gikinahanglan natong mga leksyon aron mokwalipay sa kinabuhing dayon sa Iyang presensya.

Usa ka hugna sa kinabuhi ni Propeta Joseph Smith naghulagway niini nga baruganan. Ang Propeta ug ubang kaubanan gibilanggo sa Liberty, Missouri, sulod sa pipila ka bulan. Samtang nag-antus sa bilanggoan, si Propeta Joseph nangamuyo sa Ginoo nga unta ang mga Santos mahupay gikan sa ilang mga giantus. Ang Ginoo mitubag pinaagi sa pagtudlo kang Propeta Joseph, ug natong tanan, nga ang mga hagit nga atong giatubang, kon makalahutay ta, alang gyud sa atong kaayohan. Kini ang tubag sa Ginoo sa pangamuyo ni Joseph:

“Akong anak, kalinaw nganha sa imong kalag; ug ang imong kalisdanan ug ang imong mga kasakitan sulod lamang sa mubo nga higayon;

“Ug unya, kon ikaw molahutay pag-ayo, ang Dios mobayaw kanimo sa kahitas-an.”¹

Ang Langitnong Amahan miorganisar sa atong panaw sa kinabuhi nga mahimong pagsulay sa atong kinaiya. Kita makasinati sa maayo ug dautang mga impluwensya ug dayon gihatagan sa moral nga kabubut-on sa pagpili sa atong kaugalingon kon asa nga dalan ang atong subayon. Sigon sa gitudlo sa karaang propeta diha sa Basahon ni Mormon nga si Samuel, “Kamo gawasnon; kamo gitugutan pagbuhat; pagbuhat alang sa inyong mga kaugalingon; kay tan-awa, ang Dios naghatag kaninyo sa kasayuran ug siya naghimo kaninyo nga mga gawasnon.”²

Ang Langitnong Amahan nakasabut usab nga sa mortalidad dili kita kanunay mopili sa husto o matarung. Tungod kay kita dili hingpit ug masayop, nagkinahanglan kita og tabang aron makabalik sa Iyang presensya. Ang gikinahanglang tabang anaa sa mga pagtulun-an, ehemplo ug sa maulaong sakripisyo ni Jesukristo. Ang maulaong sakripisyo sa Manluluwas nakapaposible sa atong umaabut nga kaluwasan ug kahimayaan pinaagi sa baruganan sa paghinulsol. Kon tinuod ug sinsero kitang maghinulsol, ang Pag-ula makatabang nato nga malimpyo, mausab atong kinaiya, ug malampusong makalahutay sa atong mga hagit.

Ang paglahutay usa ka importanting baruganan diha sa doktrina ni Jesukristo. Importante kini kay ang kalidad sa atong mahangturon kaugmaon ipahiangay sa atong abilidad sa paglahutay diha sa pagkamatarung.

Sa 2 Nephi 31 si propeta Nephi nagtudlo kanato nga human atong madawat ang samang makaluwas nga ordinansa sa bunyag nga nadawat ni Jesukristo ug dayon modawat sa gasa sa Espiritu Santo, kita gayud “magbusog sa pulong ni Kristo ug molahutay hangtud sa katapusan, [ug dayon] tan-awa, sa ingon miingon ang Amahan: [Kita] makabaton og kinabuhi nga dayon.”³

Busa, aron makadawat sa pinakamahinungdanon sa tanang panalangin sa atong Langitnong Amahan, nga mao ang kinabuhing dayon, kompletuhon gayud nato ang tukmang ordinansa ug dayon magpadayon sa paghupot sa kaubanang mga pakigsaad. Sa laing pagkasulti, kinahanglang magmalampuson kita sa paglahutay.

Ang atong abilidad sa paglahutay sa pagkamatarung may direkta nga kalabutan sa kalig-on sa atong pagpamatuod ug sa kalawmon sa atong pagkakabig. Kon lig-on ang atong pagpamatuod ug tinuoray kitang nakabig sa ebanghelyo ni Jesukristo, ang atong mga pagpili dasigon pinaagi sa Espiritu Santo, magsentro kini kang Kristo, ug magsuporta sa atong tinguha nga makalahutay sa pagkamatarung. Kon huyang ang atong pagpamatuod ug mabaw ra ang pagkakabig, mas dako ang risgo nga kita malingla sa sayop nga mga tradisyon sa kalibutan sa paghimo og sayop nga mga pagpili.

Mopaambit ko og kasinatian nga naghulagway sa paningkamot alang sa pisikal nga paglahutay ug dayon ikumpara kini sa paningkamot alang sa espirituhanong paglahutay. Sa akong pag-uli gikan sa misyon, may oportunidad ko nga modula og basketball ubos sa tinahud nga coach ug tigsulat sa usa ka kolehiyo sa California. Seryuso kaayo kini nga coach sa kakondisyon sa lawas sa mga player sa dili pa magsugod ang season sa basketball. Usa sa training nga iyang ipahimo kanamo sa dili pa mi makahikap sa bola atol sa praktis mao ang pagpadagan namo sa bati nga agianan libut sa kabungturan sa eskwelahan sa usa ka piho ug kusog kaayo nga dagan. Nahinumdom ko sa pinakauna gyud nakong pagdagan niining bati nga agianan sa bag-o pa lang kong nauli sa misyon: Abi nako og mamatay na ko.

Mikabat og duha ka semana nga grabeng pagbansay aron makuha namo ang oras nga gitakda sa coach. Talagsaong ang pamati nga dili lang ang makadagan subay sa bati nga dalan apan sa pagbulhot samtang nagkaduol na sa finish line.

Aron malampusong makadula og basketball, kinahanglang kondisyon inyong lawas. Ang pagkakondisyon sa lawas makab-ot pinaagi sa paningkamot, ug kana mao ang dedikasyon, determinasyon, ug disiplina sa kaugalingon. Ang espirituhanong paglahutay makuha usab sa paningkamot. Sama nga paningkamot: dedikasyon, determinasyon, ug disiplina sa kaugalingon.

Ang pagpamatuod, sama sa inyong lawas, kinahanglan nga lig-unon kon gusto ninyo nga molahutay kini. Unsaon nato pagpalig-on sa atong pagpamatuod? Dili nato makondisyon atong lawas para sa basketball pinaagi lang sa pagtan-aw og basketball sa telebisyon. Sa ingon, dili nato malig-on atong pagpamatuod pinaagi sa pagtan-aw lang sa kinatibuk-ang komperensya sa telebisyon. Kinahanglang magtuon kita ug magkat-on sa mga sukaranang baruganan sa ebanghelyo ni Jesukristo, ug dayon buhaton nato ang tanan aron sundon kini. Sa ingon niini nga paagi kita mahimong disipulo ni Jesukristo, ug sa kana nga paagi kita makabaton og molahutay nga pagpamatuod.

Kon may mga kalisdanan kita sa kinabuhi ug atong tinguha ang pagsunod sa mga kinaiya ni Jesukristo, importante ang espirituhanong pagkaandam. Ang espirituhanong pagkaandam nagpasabut nga atong napalambo ang espirituhanong kalagsik—malig-on ang atong pagka-espirituhanon. Lig-on ang atong pagka-espirituhanon nga kita kanunay mopili sa matarung. Dili kita matarug sa atong tinguha ug katakus sa pagsunod sa ebanghelyo. Sigon sa giingon sa usa wala mailhi ang tigsulat, “Kinahanglang mahimo kang usa ka bato nga dili mabanlas sa sapa.”

Kay nag-atubang kita og mga hagit matag adlaw, importante nga palamboon matag adlaw ang atong espirituhanong kalagsik. Kon atong mapalambo ang espirituhanong kalagsik, ang sayop nga mga tradisyon sa kalibutan, ingon man ang atong inadlaw nga mga hagit, dili kaayo makaapekto sa atong abilidad aron makalahutay sa pagkamatarung.

Ang talagsaong ehemplo sa espirituhanong kalagsik naggikan sa kaugalingong kasaysayan sa pamilya. Tali sa daghang sugilanon gikan sa atong katigulangan, makakita kita og mga ehemplo bahin sa positibong mga kinaiya sa paglahutay.

Usa ka sugilanon gikan sa akong kasaysayan sa pamilya naghulagway niini nga baruganan. Ang akong apohan sa tuhod si Joseph Watson Maynes natawo niadtong 1856 sa Hull, Yorkshire, England. Mipasakop ang iyang pamilya sa Simbahan didto sa England ug dayon milalin sila sa Siyudad sa Salt Lake. Naminyo siya kang Emily Keep niadtong 1883, ug nahimong ginikanan sa walo ka anak. Si Joseph nagmisyon og full-time niadtong Hunyo sa 1910, nag-edad siya og 53. Uban sa suporta sa iyang asawa ug walo ka anak, mibalik siya sa iyang yutang natawhan sa England aron mag-misyon.

Human sa matinuorong pagserbisyo mga hapit duha na ka tuig, nagbiseklita siya uban sa iyang kompanyon alang sa Sunday School sa Gloucester, England, dihang mibuto ang ligid. Nanaog siya sa biseklita aron susihon ang guba. Dihang nakita niya nga grabe ang guba ug dugay ayuhon, gipauna niya ang iyang kompnayon ug pasugdan ang Sunday service ug siya mosunod ra dayon. Pagkahuman pa lang niya og sulti niini, nakuyapan siya. Diha dayon namatay siya tungod sa atake sa kasingkasing.

Si Joseph Watson Maynes wala na makakita pag-usab sa iyang asawa ug walo ka anak niini nga kinabuhi. Gidala og balik sa Siyudad sa Salt Lake ang iyang lawas ug gipahigayon ang funeral service didto sa karaang Assembly Hall sa Waterloo. Usa ka pahayag sa iyang funeral service ang gipamulong ni Elder Anthony W. Ivins sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles nga nagtudlo kanato sa importante nga leksyon kabahin sa kinabuhi, kamatayon, ug paglahutay: “Kini ang gitanyag sa ebanghelyo kanato—dili pagka-immune sa kamatayon, apan kadaugan batok niini pinaagi sa atong paglaum sa mahimayaong pagkabanhaw. … Nahitabo kini kang [Joseph Maynes]. … Makahimuot, ug makatagbaw ug makalipay nga mahibalo nga ang mga tawo mohalad sa ilang kinabuhi sa pagkamatarung, diha sa pagtuo, nagmatinud-anon sa tinuohan.”⁴

Kini nga sugilanon sa pamilya nagdasig kanako sa paghimo sa akong pinakamaayo sa pagsunod sa ehemplo sa paglahutay ug espirituhanong kalagsik nga gipakita sa akong apohan sa tuhod. Nadasig usab ako sa hugot nga pagtuo sa iyang asawa, si Emily, kansang kinabuhi may dakong palas-anon human sa pagkamatay ni Joseph. Lig-on ang iyang pagpamatuod ug hingpit ang iyang pagkakabig samtang nagkinabuhi siya nga nagmatinud-anon sa tinuohan samtang nag-inusara niyang gipadako ang walo niya ka anak.

Miingon si Apostol Pablo, “Iwakli ta ang tanang kabug-at ug ang sala nga nagapiit paglikos kanato, ug dalaganon ta nga malahutayon ang lumba nga atong ginaapilan.”⁵ Ang lumba nga atong giapilan dinhi sa yuta mao ang lumba sa paglahutay nga puno sa mga babag. Ang mga babag niini nga lumba mao ang mga hagit nga atubangon sa atong pagmata matag buntag. Ania kita sa yuta arong moapil sa lumba, paggamit sa atong moral nga kabubut-on, ug sa pagpili tali sa husto ug sa sayop. Aron may dungog ug malampusong makahuman sa lumba ug makabalik sa atong Langitnong Amahan, kinahanglang bayaran nato kini og dedikasyon, determinasyon, ug disiplina sa kaugalingon. Kinahanglang maglig-on kita sa espiritwal. Kinahanglan atong palamboon ang espirituhanong kalagsik. Atong gikinahanglan ang lig-ong pagpamatuod nga moresulta sa tinuod nga pagkakabig, ug sa katapusan makaplagan nato ang kalinaw ug kalig-on aron makalahutay sa bisan unsang hagit nga atong sagubangon.

Busa bisan unsang hagit ang anaa sa matag buntag sa inyong pagmata, hinumdumi—uban sa espirituhanong kalig-on nga inyong mapalambo, inubanan sa tabang sa Ginoo, sa tumoy sa lumba inyong matagamtam ang pagsalig sama sa gipahayag ni Apostol Pablo nga:

“Kay ako karon igaula na ingon nga halad, ang panahon sa akong paggikan miabut na.

“Gibugno ko na ang maayong pakigbugnoay, natapos ko na ang akong pagdalagan sa lumba, gikabantayan ko ang pagtuo:

“Sukad karon dunay ginatagana alang kanako nga purongpurong sa pagkamatarung, nga niadto unyang adlawa iganti kanako sa Ginoo, ang matarung nga maghuhukom.”⁶

Mopamatuod ko kaninyo ug mosaksi sa reyalidad sa mahigugmaong Langitnong Amahan ug sa Iyang dako ug mahangturong plano sa kalipay, nga nagdala kanato dinhi sa kalibutan ning panahona. Unta ang Espiritu sa Ginoo modasig kanatong tanan aron mapalambo diha kanato ang kalig-on sa paglahutay. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.