Προς τα εγγόνια μου

Φέτος τα δύο πρώτα εγγόνια μας θα παντρευτούν. Μέσα σε λίγα χρόνια 10 από τα εξαδέλφια τους πιθανόν να φθάσουν στο σημείο της ζωής τους όπου θα δημιουργήσουν επίσης τη δική τους οικογένεια, κάτι που είναι υπέροχο.

Αυτή η ευτυχής προοπτική μού έχει προκαλέσει βαθιά περισυλλογή καθώς μου ζήτησαν συμβουλές. Βασικά ρώτησαν: «Τι επιλογές θα μπορούσα να κάνω που θα με οδηγήσουν στην ευτυχία;» Και από την άλλη: «Τι επιλογές πιθανόν να με οδηγήσουν στη δυστυχία;»

Ο Επουράνιος Πατέρας έχει κάνει τον καθέναν μας μοναδικό. Δύο από εμάς δεν έχουν ακριβώς τις ίδιες εμπειρίες. Δύο οικογένειες δεν είναι παρόμοιες. Έτσι, δεν προκαλεί έκπληξη που η συμβουλή για το πώς να επιλέξουν ευτυχία στην οικογενειακή ζωή είναι δύσκολο να δοθεί. Ωστόσο, ένας στοργικός Επουράνιος Πατέρας έχει θέσει το ίδιο μονοπάτι προς την ευδαιμονία για όλα τα τέκνα Του. Όποια είναι τα προσωπικά χαρακτηριστικά μας ή όποιες θα είναι οι εμπειρίες μας, δεν υπάρχει παρά μόνο ένα σχέδιο ευδαιμονίας. Αυτό το σχέδιο είναι να ακολουθούμε όλες τις εντολές του Θεού.

Για όλους εμάς, συμπεριλαμβανομένων των εγγονιών μου που σκέπτονται τον γάμο, υπάρχει μία εξέχουσα εντολή που θα μας βοηθήσει να ανταποκριθούμε στις δυσκολίες και θα οδηγήσει στην καρδιά μίας ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής. Ισχύει για όλες τις σχέσεις ανεξαρτήτως συνθηκών. Επαναλαμβάνεται σε όλες τις γραφές και στις διδασκαλίες των προφητών στην εποχή μας. Ορίστε η διατύπωση στη Βίβλο της συμβουλής του Κυρίου προς όλους όσοι θέλουν να ζήσουν μαζί για πάντα σε στοργική ευδαιμονία:

«Και ένας απ’ αυτούς, νομικός, τον ρώτησε, πειράζοντάς τον, και λέγοντας:

»Δάσκαλε, ποια εντολή είναι μεγάλη μέσα στον νόμο;

»Και ο Ιησούς τού είπε: Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου από όλη την καρδιά σου, και από όλη την ψυχή σου, και από όλη τη διάνοιά σου.

»Αυτή είναι πρώτη και μεγάλη εντολή.

»Δεύτερη, όμως, όμοια μ’ αυτή είναι: Θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου.

»Σ’ αυτές τις δύο εντολές κρέμονται ολόκληρος ο νόμος και οι προφήτες»¹.

Από αυτήν την απλή δήλωση δεν είναι δύσκολο να συνοψίσω όλα όσα έχω μάθει σχετικά με το τι επιλογές οδηγούν στην ευδαιμονία στις οικογένειες. Αρχίζω με την ερώτηση: «Τι επιλογές με έχουν οδηγήσει προς το να αγαπώ τον Κύριο από όλη την καρδιά μου, από όλη την ψυχή μου και από όλη τη διάνοιά μου;» Για εμένα, η απάντηση σε εκείνη την ερώτηση είναι οι επιλογές που μου έχουν δώσει τη δυνατότητα να αισθανθώ την αγάπη που προέρχεται από τη συγχώρηση μέσω της εξιλέωσης του Κυρίου.

Πριν από χρόνια βάπτισα έναν νέο άνδρα στην Αλμπουκέρκη, στο Νέο Μεξικό, τον οποίον εγώ και ο συνάδελφός μου ιεραπόστολος είχαμε διδάξει. Έβαλα τον νέο άνδρα μέσα στο νερό και τον έβγαλα. Πρέπει να ήταν σχεδόν τόσο ψηλός όσο εγώ, επειδή μιλούσε κατευθείαν μέσα στο αφτί μου. Με νερά από το βαπτιστήριο και δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπό του και με χαρά στη φωνή του, είπε: «Είμαι καθαρός, είμαι καθαρός».

Έχω δει τα ίδια αυτά δάκρυα ευτυχίας στα μάτια κάποιας που αφηγήθηκε τα λόγια ενός Αποστόλου του Θεού. Της είχε πει, ύστερα από μία εκ βαθέων και τρυφερή συνέντευξη: «Σε συγχωρώ στο όνομα του Κυρίου. Εκείνος θα σου δώσει τη διαβεβαίωση της συγχωρήσεώς Του στον δικό Του χρόνο και με τον δικό Του τρόπο». Και το έκανε.

Έχω διαπιστώσει γιατί ο Κύριος μπορεί να πει ότι όταν συγχωρούνται οι αμαρτίες, δεν τις θυμάται πια. Με τη δύναμη της εξιλέωσης, άνθρωποι που γνωρίζω καλά και αγαπώ, έγιναν καινούργιοι και τα αποτελέσματα της αμαρτίας διεγράφησαν. Η καρδιά μου έχει γεμίσει με την αγάπη για τον Σωτήρα και τον στοργικό πατέρα, ο οποίος Τον απέστειλε.

Αυτή η μεγάλη ευλογία έχει έλθει με το να παροτρύνω ανθρώπους για τους οποίους ενδιαφέρομαι να πάνε στον Σωτήρα για ανακούφιση από τον πόνο, μία ανακούφιση που μόνον Εκείνος μπορεί να δώσει. Γι’ αυτό προτρέπω όσους αγαπώ να αποδέχονται και να μεγαλύνουν κάθε κλήση που τους προσφέρεται στην Εκκλησία. Αυτή η επιλογή αποτελεί ένα από τα μεγάλα κλειδιά της οικογενειακής ευτυχίας.

Οι πιέσεις σε κάθε στάδιο της ζωής μπορούν να μας θέτουν σε πειρασμό να απορρίψουμε ή να παραμελήσουμε καλέσματα να υπηρετήσουμε τον Σωτήρα. Αυτό μπορεί να μας θέσει σε πνευματικό κίνδυνο για τον εαυτό μας, τον/τη σύζυγό μας και την οικογένειά μας. Ορισμένα από αυτά τα καλέσματα μπορεί να φαίνονται ασήμαντα, αλλά η ζωή μου και η οικογένειά μου άλλαξαν προς το καλύτερο, αποδεχόμενος εγώ το κάλεσμα να διδάξω σε μία απαρτία διακόνων. Αισθάνθηκα την αγάπη εκείνων των διακόνων για τον Σωτήρα και την αγάπη Του για εκείνους.

Το έχω δει αυτό να συμβαίνει στη ζωή ενός πρώην προέδρου πασσάλου και ιεραποστολής στο κάλεσμά του προς αυτόν να συμβουλεύσει μία απαρτία διδασκάλων. Ξέρω έναν άλλον ο οποίος ήταν επίσκοπος και κατόπιν Μέλος Ευρύτερης Περιοχής-Μέλος των Εβδομήκοντα και ο Κύριος τον χρησιμοποίησε για να συμπαρασταθεί σε ένα αγόρι σε μία απαρτία διδασκάλων, το οποίο τραυματίσθηκε σε ένα ατύχημα. Τα θαύματα από εκείνη την υπηρέτηση άγγιξαν πολλές ζωές, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου και αύξησαν την αγάπη τους για τον Σωτήρα.

Ενώ υπηρετούμε άλλους, πιθανότατα να παρακαλούμε για τη συντροφιά του Αγίου Πνεύματος. Η επιτυχία στην υπηρέτηση του Κυρίου πάντοτε κάνει θαύματα πέρα από τη δική μας δύναμη. Ο γονέας, ο οποίος αντιμετωπίζει ένα παιδί σε σοβαρή εξέγερση, γνωρίζει ότι αυτό αληθεύει όπως η επισκέπτρια διδασκάλισσα που την προσέγγισε μία γυναίκα επιζητώντας παρηγοριά, όταν ο σύζυγός της τής είπε ότι την άφηνε. Και οι δύο οι υπηρέτες είναι ευγνώμονες που προσευχήθηκαν εκείνο το πρωινό για τον Κύριο, προκειμένου να στείλει ο Άγιο Πνεύμα ως σύντροφο.

Μόνον με τη συντροφιά του Αγίου Πνεύματος μπορούμε να ελπίζουμε να είμαστε ισότιμοι σύντροφοι σε έναν γάμο απηλλαγμένο από διχόνοια. Έχω δει πώς αυτή η συντροφιά είναι κρίσιμης σημασίας για την ευδαιμονία σε έναν γάμο. Το θαύμα να γίνουμε ένα απαιτεί τη βοήθεια των ουρανών και απαιτεί χρόνο. Στόχος μας είναι να ζήσουμε μαζί για πάντα στην παρουσία του Επουράνιου Πατέρα και του Σωτήρος μας.

Ο πατέρας μου και η μητέρα μου ήσαν πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους. Η μητέρα μου ήταν τραγουδίστρια και καλλιτέχνις. Ο πατέρας μου αγαπούσε τη χημεία. Κάποτε σε μία συμφωνική συναυλία, η μητέρα μου εξεπλάγη, όταν ο πατέρας μου σηκώθηκε και άρχισε να φεύγει προτού αρχίσει το χειροκρότημα. Η μητέρα μου τον ρώτησε πού πήγαινε. Η απάντησή του με πάσαν αθωότητα: «Λοιπόν, τελείωσε, έτσι δεν είναι;» Μόνον η ευγενής επιρροή του Αγίου Πνεύματος τον παρότρυνε να παρευρεθεί στη συναυλία μαζί της και μετά τον παρότρυνε να πάει μαζί της σε συναυλίες περισσότερες φορές.

Η μητέρα μου ζούσε στο Νιου Τζέρσι για 16 χρόνια, ώστε να μπορεί ο πατέρας μου να υποστηρίζει την οικογένεια, κάνοντας έρευνα και διδάσκοντας χημεία. Για εκείνη ήταν μία θυσία το να είναι χωριστά από τη χήρα μητέρα της και την ανύπανδρη αδελφή της, η οποία την φρόντιζε στην παλαιά οικογενειακή αγροικία. Πέθαναν και οι δύο, ενώ η μητέρα ήταν μακριά στο Νιου Τζέρσι. Αυτές ήταν οι μόνες στιγμές κατά τις οποίες είδα τη μητέρα να κλαίει.

Χρόνια αργότερα προσεφέρθη στον πατέρα μου μία δουλειά στη Γιούτα. Ρώτησε τη μητέρα μου, ξανά με όλη την αθωότητα: «Μίλντρεντ, τι νομίζεις ότι θα πρέπει να κάνω;»

Είπε εκείνη: «Χένρυ, κάνε ό,τι νομίζεις ότι είναι καλύτερο».

Απέρριψε την προσφορά. Το επόμενο πρωινό, του έγραψε ένα γράμμα που εύχομαι να είχα ακόμη. Θυμάμαι ότι του είπε: «Μην το ανοίξεις εδώ. Πήγαινε στο γραφείο και άνοιξέ το εκεί». Άρχιζε με μία επίπληξη. Της είχε υποσχεθεί χρόνια πριν ότι αν μπορούσε ποτέ, θα την πήγαινε να είναι κοντά στην οικογένειά της. Εκείνος εξεπλάγη από την έκφραση του εκνευρισμού της. Δεν είχε θυμηθεί την επιθυμία της καρδιάς της. Αμέσως έστειλε ένα μήνυμα αποδεχόμενος την προσφορά για δουλειά.

Είπε: «Μίλντρεντ, γιατί δεν μου το είπες;»

Εκείνη είπε: «Υποτίθεται ότι το θυμόσουν».

Πάντοτε μιλούσε για εκείνη την επιλογή να μετακομίσουν στη Γιούτα ως δική του, ποτέ ως θυσία για την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Είχαν λάβει το θαύμα να γίνουν ένα. Θα ήταν καλύτερα, αν ο μπαμπάς είχε λάβει υπενθύμιση από το Άγιο Πνεύμα για την υπόσχεση που είχε δώσει χρόνια νωρίτερα. Όμως επέτρεψε στο Άγιο Πνεύμα να μαλακώσει την καρδιά του, ούτως ώστε η επιλογή της έγινε δική του.

Ο Επουράνιος Πατέρας έχει τέλεια ενόραση, γνωρίζει τον καθέναν από εμάς και γνωρίζει το μέλλον μας. Γνωρίζει ποιες δυσκολίες θα περάσουμε. Έστειλε τον Υιό Του να υποφέρει, ούτως ώστε να μάθει πώς να μας συμπαρίσταται σε όλες τις δοκιμασίες μας.

Ξέρουμε ότι ο Επουράνιος Πατέρας έχει παιδιά-πνεύματα σε αυτόν τον κόσμο, τα οποία ενίοτε επιλέγουν την αμαρτία και τη μεγάλη δυστυχία. Γι’ αυτό έστειλε τον Πρωτότοκό Του να γίνει ο Λυτρωτής μας, η μεγαλύτερη πράξη αγάπης σε όλη τη δημιουργία. Γι’ αυτό πρέπει να αναμένουμε ότι θα απαιτήσει τη βοήθεια του Θεού και χρόνο να μας βελτιώσει για την αιώνια ζωή, να ζήσουμε με τον Πατέρα μας.

Η ζωή σε οικογένειες θα μας δοκιμάσει. Αυτός είναι ένας από τους σκοπούς του Θεού που μας έδωσε τη δωρεά της θνητότητας -- να μας ενδυναμώσει, περνώντας από δοκιμασίες. Αυτό θα ισχύει ειδικώς στην οικογενειακή ζωή, όπου θα βρούμε μεγάλη χαρά και μεγάλη λύπη και δυσκολίες οι οποίες ενδεχομένως να φαίνονται ενίοτε πέραν της δύναμής μας να τις αντέξουμε.

Ο Πρόεδρος Τζωρτζ Κάνον είπε αυτό σχετικά με το πώς ο Θεός προετοίμασε εσάς και εμένα και τα παιδιά μας για τις δοκιμασίες που θα αντιμετωπίσουμε: «Δεν υπάρχει κανείς από εμάς που να μην έχει λάβει την αγάπη του Θεού. Δεν υπάρχει κανείς από εμάς για τον οποίον να μην έχει ενδιαφερθεί και να μην του έχει φερθεί με στοργή. Δεν υπάρχει κανείς από εμάς που να μην έχει επιθυμήσει να σώσει και να μην έχει εφεύρει μέσα για να σώσει. Δεν υπάρχει κανείς από εμάς για τον οποίον να μην έχει δώσει στους αγγέλους Του καθήκοντα σχετικώς. Ενδεχομένως να είμαστε ασήμαντοι και άξιοι περιφρόνησης με τα δικά μας μάτια και με τα μάτια των άλλων, αλλά η αλήθεια παραμένει ότι είμαστε τα τέκνα του Θεού και ότι στην πραγματικότητα έχει δώσει στους αγγέλους Του --αόρατα όντα δύναμης και ισχύος-- καθήκοντα σχετικώς με εμάς και μας προσέχουν και μας φυλάνε»².

Όσα δίδαξε ο Πρόεδρος Κάνον είναι αλήθεια. Θα χρειασθείτε αυτή τη διαβεβαίωση όπως την έχω χρειασθεί εγώ και έχω βασισθεί σε αυτήν.

Έχω προσευχηθεί με πίστη, ώστε κάποιοι που αγαπούσα να επιζητούσαν και να αισθάνονταν τη δύναμη της εξιλέωσης. Έχω προσευχηθεί με πίστη, ώστε οι ανθρώπινοι άγγελοι να τους βοηθήσουν και τους βοήθησαν.

Ο Θεός έχει εφεύρει μέσα για να σώσει καθένα από τα τέκνα Του. Για πολλούς, αυτό εμπεριέχει το να έχουν τεθεί με έναν αδελφό ή μία αδελφή ή έναν παππού που τους αγαπούν άσχετα με το τι κάνουν.

Πριν από χρόνια ένας φίλος μου μίλησε για τη γιαγιά του. Είχε ζήσει μία πλήρη ζωή, πάντοτε πιστή στον Κύριο και την Εκκλησία Του. Ωστόσο, ένας από τους εγγονούς της επέλεξε να είναι εγκληματίας. Εντέλει καταδικάσθηκε σε φυλάκιση. Ο φίλος μου ενθυμήθηκε ότι η γιαγιά του, καθώς οδηγούσε στον αυτοκινητόδρομο για να επισκεφθεί τον εγγονό της στη φυλακή, είχε δάκρυα στα μάτια της καθώς προσευχόταν με αγωνία: «Έχω προσπαθήσει να ζω μία καλή ζωή. Γιατί, γιατί έχω αυτήν την τραγωδία ενός εγγονού, ο οποίος φαίνεται ότι έχει καταστρέψει τη ζωή του;»

Η απάντηση ήλθε στον νου της με τα εξής λόγια: «Τον έδωσα σε εσένα, επειδή ήξερα ότι θα μπορούσες και θα τον αγαπούσες άσχετα με το τι θα έκανε».

Υπάρχει ένα υπέροχο μάθημα για όλους μας. Η οδός για στοργικούς γονείς και παππούδες και όλους τους υπηρέτες του Θεού δεν θα είναι εύκολη σε έναν παρακμάζοντα κόσμο. Δεν μπορούμε να επιβάλλουμε στα τέκνα του Θεού να επιλέξουν την οδό προς την ευδαιμονία. Ο Θεός δεν μπορεί να το κάνει αυτό λόγω της ελευθέρας βούλησης που μας έχει δώσει.

Ο Επουράνιος Πατέρας και ο Αγαπημένος Του Υιός αγαπούν όλα τα τέκνα του Θεού άσχετα με το τι επιλέγουν να κάνουν ή τι γίνονται. Ο Σωτήρας πλήρωσε το τίμημα για όλες τις αμαρτίες όσο και αποτρόπαιες κι αν είναι. Μολονότι πρέπει να υπάρχει δικαιοσύνη, η ευκαιρία για έλεος εκτείνεται, κάτι που δεν θα κλέψει δικαιοσύνη.

Ο Άλμα εξέφρασε αυτήν την ελπίδα στον υιό του Κοριάντον, με αυτά τα λόγια: «Επομένως, σύμφωνα με τη δικαιοσύνη, το σχέδιο της απολύτρωσης δεν μπορούσε να εκτελεστεί, παρά μόνο υπό συνθήκες μετανοίας των ανθρώπων σε τούτη την κατάσταση δοκιμασίας, μάλιστα, ετούτη την κατάσταση προετοιμασίας. Γιατί αν δεν ήταν γι’ αυτές τις συνθήκες, η ευσπλαχνία δε θα μπορούσε να εφαρμοστεί χωρίς να κατέστρεφε το έργο της δικαιοσύνης. Λοιπόν το έργο της δικαιοσύνης δεν μπορούσε να καταστραφεί. Αν γινόταν αυτό, ο Θεός θα έπαυε να είναι Θεός» ³.

Το μήνυμά μου λοιπόν προς τα εγγόνια μου και προς όλους εμάς που προσπαθούμε να σχηματίσουμε αιώνιες οικογένειες, είναι ότι υπάρχει χαρά εγγυημένη για τους πιστούς. Πριν από την καταβολή του κόσμου, ένας στοργικός Πατέρας στους Ουρανούς και ο Αγαπημένος Του Υιός αγάπησαν και εργάζονταν με όσους ήξεραν Εκείνοι ότι θα περιπλανούντο. Ο Θεός θα τους αγαπά για πάντα.

Έχετε το πλεονέκτημα να γνωρίζετε ότι έμαθαν το σχέδιο σωτηρίας από τις διδασκαλίες που έλαβαν στον κόσμο των πνευμάτων. Αυτοί και εσείς ήσαστε αρκετά πιστοί για να σας επιτραπεί να έλθετε στον κόσμο, ενώ σε άλλους δεν επετράπη.

Με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, όλες οι αλήθειες θα έλθουν στη θύμισή μας. Δεν μπορούμε να το επιβάλλουμε αυτό σε άλλους, αλλά μπορούμε να τους αφήσουμε να το δουν στη ζωή τους. Μπορούμε πάντοτε να παίρνουμε θάρρος από τη διαβεβαίωση ότι όλοι κάποτε νιώσαμε τη χαρά να είμαστε μαζί ως μέλη της αγαπημένης οικογένειας του Επουράνιου Πατέρα μας. Με τη βοήθεια του Θεού μπορούμε όλοι να νιώσουμε αυτήν την ελπίδα και αυτήν τη χαρά ξανά. Προσεύχομαι ώστε να γίνει αυτό για όλους εμάς, στο όνομα του Κυρίου, Ιησού Χριστού, αμήν.