យើងមានហេតុផលដ៏អស្ចារ្យដើម្បីរីករាយ
ដោយ ខារ៉ូល អិម ស្ទីហ្វិនស៍
ទីប្រឹក្សាទីមួយក្នុងគណៈប្រធានសមាគមសង្គ្រោះទូទៅ
ពេលអ្នកស្រឡាញ់ មើលថែ ហើយបម្រើអ្នកដទៃ តាមរបៀបដ៏តូច ហើយសាមញ្ញ នោះអ្នកកំពុងចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។
ពេលឪពុកក្មេកខ្ញុំចែកឋាន គ្រួសារយើងបានជួបជុំគ្នា ហើយទទួលភ្ញៀវដែលមកចូលរួមរំលែកទុក្ខ ។ ក្នុងពិធីនោះ ពេលខ្ញុំរាក់ទាក់ដល់គ្រួសារ និងមិត្តភក្ដិ ខ្ញុំតែងសម្គាល់ឃើញចៅប្រុសយើងអាយុ 10 ឆ្នាំ ឈ្មោះ ផតទើរ ឈរក្បែរម្ដាយក្មេកខ្ញុំ---ដែលត្រូវជា «ជីដូនទួត» គាត់។ ពេលខ្លះ គាត់ឈរនៅក្បែរមើលថែជីដូន។ គ្រាមួយ ខ្ញុំបានសម្គាល់ឃើញគាត់បានកៀកដៃជីដូន។ ខ្ញុំបានមើលគាត់អង្អែលដៃជីដូនដោយថ្មមៗ ឱប ហើយឈរក្បែរជីដូន ។
បន្ទាប់ពីពិធីនោះមក ខ្ញុំពុំអាចបំភ្លេចរូបភាពនោះបានឡើយ ។ ខ្ញុំបានបំផុសគំនិតឲ្យផ្ញើសារខ្លីមួយទៅ ផតទើរ ប្រាប់គាត់ពីអ្វីដែលខ្ញុំបានសង្កេត ។ ខ្ញុំបានអ៊ីម៉ែលប្រាប់គាត់ពីអ្វីដែលខ្ញុំបានឃើញ ហើយទទួលអារម្មណ៍ ។ ខ្ញុំបានរំឭក ផតទើរ ពីសេចក្ដីសញ្ញាដែលគាត់បានធ្វើ ពេលគាត់ជ្រមុជទឹក ដោយដកស្រង់ពាក្យអាលម៉ា ក្នុងម៉ូសាយជំពូក 18៖
«ហើយឥឡូវនេះ ដោយអ្នករាល់គ្នាមានបំណងចង់ចូលរួមក្នុងក្រោលនៃព្រះ ហើយដើម្បីឲ្យបានហៅថាជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ហើយយល់ព្រមទទួលបន្ទុកគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីឲ្យបន្ទុកនោះបានស្រាល
«មែនហើយ ហើយយល់ព្រមទួញយំជាមួយនឹងអ្នកណាដែលទួញយំ មែនហើយ ហើយកម្សាន្តទុក្ខដល់អស់អ្នកណាដែលកំពុងត្រូវការកម្សាន្តទុក្ខ ហើយឈរជាសាក្សីដល់ព្រះនៅគ្រប់ពេល និងគ្រប់សេចក្ដី និងគ្រប់ទីកន្លែងដែលអ្នករាល់គ្នាបាននៅរហូតដល់ពេលស្លាប់ … ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច---
«…បើសិននេះជាបំណងនៅក្នុងចិត្តអ្នក តើមានអ្វីទៅដែលរារាំងអ្នក មិនឲ្យទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយនូវព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីធ្វើជាសាក្សីដល់ទ្រង់ថា អ្នករាល់គ្នាបានចូលក្នុងសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយនឹងទ្រង់ថា អ្នករាល់គ្នា និងបម្រើព្រះអង្គ ហើយកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យទ្រង់ស្រោចព្រះវិញ្ញាណទ្រង់មកលើអ្នករាល់គ្នាយ៉ាងបរិបូរណ៍?» 1
ខ្ញុំបានពន្យល់ ផតទើរ ថា អាលម៉ាបានបង្រៀនថា ជនដែលចង់ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ត្រូវយល់ព្រមបម្រើព្រះអម្ចាស់ តាមការបម្រើអ្នកដទៃ---ពេញមួយជីវិត! ខ្ញុំនិយាយថា ៖ «ជីដូនពុំដឹងថា តើចៅដឹងវា ឬអត់ទេ តែវិធីមួយដែលចៅបង្ហាញក្ដីស្រឡាញ់ និងការខ្វល់ខ្វាយដល់ជីដូនទួត នោះគឺចៅកំពុងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាហើយ។ យើងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញយើងរាល់ថ្ងៃ ពេលយើងមានចិត្តសប្បុរស បង្ហាញក្ដីស្រឡាញ់ ហើយមើលថែគ្នា ។ ជីដូនចង់ឲ្យចៅដឹងថា ជីដូនមានមោទនភាពចំពោះចៅណាស់ ដែលធ្វើជាអ្នករក្សាសេចក្ដីសញ្ញ! ពេលចៅរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាដែលចៅបានធ្វើពេលជ្រមុជទឹក ចៅនឹងរៀបចំខ្លួនទទួលបព្វជិតភាព ។ សេចក្ដីសញ្ញាបន្ថែមនេះ នឹងផ្ដល់ឱកាសបន្ថែមដល់ចៅដើម្បីប្រទានពរ ហើយបម្រើអ្នកដទៃ និងជួយរៀបចំចៅឲ្យធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ។ អរគុណចំពោះការធ្វើជាគំរូល្អដល់ជីដូន! អរគុណដែលបានបង្ហាញដល់ជីដូនថា ការធ្វើអ្នករក្សាសេចក្ដីសញ្ញាម្នាក់ ត្រូវមានលក្ខណៈបែបណានោះ!»
Porter បានតបវិញថា៖ «លោកយាយ អរគុណចំពោះសារនេះ។ ពេលចៅឱបជីដូនទួត ចៅមិនដឹងថា ចៅកំពុងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាទេ តែចៅមានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅក្នុងចិត្ត។ ចៅដឹងថា វាជាអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណក្នុងចិត្តចៅ»។
ខ្ញុំក៏កក់ក្ដៅក្នុងចិត្តដែរ ពេលខ្ញុំដឹងថា ផតទើរ បានភ្ជាប់ការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាទៅនឹងការសន្យា ដើម្បី « បានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹង [យើង] ជាដរាប » 2---ជាការសន្យាមួយដែលអាចកើតឡើង តាមការទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។
បងប្អូនស្រី ពេលខ្ញុំបានជួបអ្នកនៅជុំវិញពិភពលោក ខ្ញុំបានសង្កេតឃើញថា អ្នករាល់គ្នាជាច្រើនដូចជា Porter ដែរ ។ អ្នកឈរជាសាក្សីនៃព្រះដោយស្ងៀមស្ងាត់ ទួញយំនឹងអ្នកដែលទួញយំ កម្សាន្តទុក្ខដល់អ្នកដែលត្រូវការការកម្សាន្តទុក្ខ ដោយមិនដឹងថា អ្នកកំពុងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាដែលអ្នកបានធ្វើពេលជ្រមុជទឹក និងក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡើយ ។ ពេលអ្នកស្រឡាញ់ មើលថែ ហើយបម្រើអ្នកដទៃ តាមរបៀបដ៏តូច ហើយសាមញ្ញ នោះអ្នកកំពុងចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ជាកិច្ចការរបស់ព្រះ « ដើម្បីនាំឲ្យមានអមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស»។3
ក្នុងនាមជា «បុត្រីក្នុងនគររបស់[ព្រះអម្ចាស់]»4 យើងបានធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាពិសិដ្ឋ ។ យើងកំពុងដើរលើផ្លូវដែលនីហ្វៃហៅថា «ផ្លូវតូច ហើយចង្អៀតដែលនាំទៅឯជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច»។5 យើងស្ថិតនៅកន្លែងផ្សេងគ្នាលើផ្លូវនេះ។ តែយើងអាចធ្វើការរួមគ្នា ដើម្បីជួយគ្នាឲ្យ «ឈានទៅមុខដោយខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ដោយមានការភ្លឺថ្លានៃសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏ឥតខ្ចោះ ហើយដោយមានចិត្តស្រឡាញ់ព្រះ និងមនុស្សគ្រប់រូប»។6
ជីន បម្រើជាអ្នកប្រឹក្សាថ្នាក់យុវនារី។ ប៉ុន្មានខែមុន នាងបានដឹងពីសកម្មភាពមួយសម្រាប់យុវវ័យក្នុងវួដដែលជិតមកដល់ គឺ៖ ការឡើងទៅកន្លែងដែលហៅថា កំពូលភ្នំ ម៉ាឡាន។ នាងរីករាយ ដោយសារថ្មីៗនេះ នាងបានដាក់គោលដៅថា នឹងឡើងទៅទីនោះ ។
ពេលនាងទៅដល់ផ្លូវចូល មិត្តល្អនាងឈ្មោះ អាស្លី បានរត់មកនាង ហើយកៀកដៃ ជីន ។ នាងបាននិយាយទៅ ជីន ថា «ខ្ញុំនឹងទៅជាមួយឯង»។ អាស្លី ដែលមានអាយុ 16 ឆ្នាំនៅពេលនោះ មានបញ្ហាខាងរាងកាយ ដែលនាងមិនអាចដើរលឿនបានឡើយ ។ ដូច្នេះនាង និង ជីន បានដើរយឺតៗ គន់មើលការបង្កបង្កើតរបស់ព្រះវរបិតាដូចជា ៖ ថ្មលើកំពូលភ្នំ និងបុប្ផានៅជុំវិញពួកគេ។ ក្រោយមក ជីន បានពោលថា «វាមិនធ្វើឲ្យខ្ញុំចំណាយពេលយូរ ហើយភ្លេចពីគោលដៅខ្ញុំដើម្បីឡើងទៅលើកំពូលភ្នំឡើយ ត្បិតមិនប៉ុន្មានវានឹងក្លាយជាការផ្សងព្រេងមួយទៀត---ជាការផ្សងព្រេងដើម្បីបង្ហាញពីភាពស្រស់ស្អាតតាមដងផ្លូវនេះ ដែលខ្ញុំនឹងខកខាន បើខ្ញុំគ្រាន់តែចង់សម្រេចគោលដៅឡើងទៅដល់កំពូលភ្នំ ម៉ាឡាន តែម្យ៉ាងនោះ»។
ពេល ជីន និង អាស្លី បានបន្តដើរនៅពីក្រោយក្រុមខ្លួនយ៉ាងឆ្ងាយ នោះ អិមម៉ា ដែលជាយុវនារីម្នាក់ទៀតក្នុងវួដ បានសម្រេចចិត្តឈប់ចាំដើរជាមួយនឹងពួកគេ ។ អិមម៉ា បានបន្ថែមក្ដីរីករាយដល់ពួកគេ ។ នាងបង្រៀនពួកគេច្រៀងចម្រៀងមួយបទ ហើយផ្ដល់ការគាំទ្រ និងការលើកទឹកចិត្តបន្ថែមទៀត។ ជីន បាននៅចាំថា ៖ «យើងបានអង្គុយសម្រាក យើងបានច្រៀង បានជជែកគ្នា ហើយបានសើចរួមគ្នា។ ខ្ញុំបានរៀនស្គាល់ពី អាស្លី និង អិមម៉ា តាមរបៀបមួយដែលខ្ញុំមិនអាចធ្វើតាមរបៀបផ្សេងឡើយ ។ នៅយប់នោះ ការឡើងភ្នំវាពុំមែនជាបញ្ហាសំខាន់នោះទេ---វាលើសពីនោះទៅទៀត។ វាជាការជួយគ្នាតាមផ្លូវមួយជំហានម្ដងៗ »។
ពេល ជីន, អាស្លី និង អិមម៉ា បានដើរបណ្តើរច្រៀងបណ្តើ សម្រាក ហើយសើចជាមួយគ្នា នោះគេប្រហែលពុំបានគិតថា « យើងកំពុងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាយើងនៅពេលនេះ» ឡើយ។ តែពួកគេបានរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាខ្លួន។ ពួកគេបានបម្រើគ្នាដោយក្ដីស្រឡាញ់ ក្ដីមេត្តា និងការតាំងចិត្ត ។ ពួកគេបានពង្រឹងជំនឿគ្នា ពេលពួកគេលើកទឹកចិត្ត ហើយបម្រើគ្នានោះ ។
អែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនថា ៖ «ពេលយើងដឹងថា យើងជាកូនចៅនៃសេចក្ដីសញ្ញា យើងដឹងថា យើងជានរណា និងអ្វីដែលព្រះរំពឹងពីយើង។ ក្រឹត្យវិន័យទ្រង់បានចារក្នុងចិត្តយើង»។7
ម៉ារីណា គូហ្សីណា ជាបុត្រីនៃសេចក្ដីសញ្ញាម្នាក់របស់ព្រះ នាងដឹងថា នាងជានរណា និងអ្វីដែលព្រះរំពឹងទុកពីនាង។ ពេលនាងស្វាគមន៍ខ្ញុំចូលក្នុងផ្ទះនាងនៅទីក្រុង អូមស៍ ប្រទេសរុស្សី ខ្ញុំបានគិតថាខ្ញុំទៅទីនោះដើម្បីបម្រើដល់នាង តែរំពេចនោះខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំបានទៅទីនោះដើម្បីរៀនពីនាងវិញ។ ក្នុងនាមជាអ្នកប្រែចិត្តជឿម្នាក់ក្នុងសាសនាចក្រ ម៉ារីណា រស់នៅតាមការដឹកនាំក្នុងលូកា ជំពូក 22 ៖ «កាលណាអ្នកបានប្រែចិត្តវិលមកវិញ នោះចូរចម្រើនឲ្យបងប្អូនអ្នកបានខ្ជាប់ខ្ជួនឡើង»។ 8 នាងមានជំនឿចំពោះពាក្យព្យាការីដែលនៅរស់ ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ដែលបានពោលថា ៖
«ឥឡូវនេះជាពេលសម្រាប់សមាជិក និងអ្នកផ្សាយសាសនារួបរួមគ្នា ធ្វើការរួមគ្នា បម្រើក្នុង ចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បីនាំមនុស្សមករកទ្រង់។...
« ... ពេលយើងសកម្មធ្វើតាមដោយជំនឿ ព្រះអម្ចាស់នឹងបង្ហាញយើងពីរបៀបដើម្បីពង្រឹងសាសនាចក្រទ្រង់ក្នុងវួដ និងសាខាដែលយើងរស់នៅ។ ទ្រង់នឹងគង់ជាមួយយើង ហើយនឹងក្លាយជាដៃគូរដ៏សកម្មក្នុងកិច្ចការផ្សាយសាសនាយើង។
« ... អនុវត្តជំនឿអ្នក... ពេលអ្នកពិចារណាដោយការអធិស្ឋានពីគ្រួសារ មិត្ត អ្នកជិតខាង និងមនុស្សដែលអ្នកស្គាល់ អ្នកអាចអញ្ជើញគេមកផ្ទះអ្នកជួបនឹងអ្នកផ្សាយសាសនា ដើម្បីគេអាចស្ដាប់សារលិខិតនៃការស្ដារឡើងវិញ»។9
ម៉ារា បានធ្វើតាមការប្រឹក្សានេះ ដោយមើលថែ ហើយបម្រើដល់បងប្អូនស្រីដែលនាងបានសុំឲ្យសួរសុខទុក្ខ ហើយក៏បានធ្វើលើសពីការចាត់តាំងនេះ។ នាងមានមិត្តជាច្រើនដែលមិនសូវសកម្ម និងមិនទាន់បានឮសារលិខិតនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានស្ដារឡើងវិញ។ រាល់ថ្ងៃ នាងបានអនុវត្តជំនឿនាង ហើយអធិស្ឋានដើម្បីស្គាល់អ្នកដែលត្រូវការជំនួយពីនាង រួចនាងធ្វើតាមការបំផុសគំនិតដែលនាងបានទទួល។ នាងបានទូរស័ព្ទ បង្ហាញក្ដីស្រឡាញ់ ហើយប្រាប់មិត្តនាងថា «យើងត្រូវការអ្នក»។ នាងមានរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារនៅផ្ទះនាងរាល់សប្ដាហ៍ ហើយអញ្ជើញអ្នកជិតខាង សមាជិក និងអ្នកផ្សាយសាសនាមកចូលរួម---ហើយនាងបានធ្វើម្ហូបឲ្យពួកគេ។ នាងអញ្ជើញពួកគេមកព្រះវិហារ មើលថែ ហើយអង្គុយក្បែរពួកគេពេលគេមកដល់។
ម៉ារា យល់ពីការរំឭកថ្មីៗនេះរបស់អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ថា «ការអញ្ជើញមួយដែលកើតចេញពីក្ដីស្រឡាញ់ដល់អ្នកដទៃ និងព្រះអម្ចាស់ … នឹងមិនត្រូវបានគេមើលថា ជាការមើលងាយ ឬការកាត់សេចក្ដីឡើយ»។10 នាងរក្សាបញ្ជីឈ្មោះអ្នកដែលនិយាយថា ពួកគេត្រូវបានគេមើលងាយ ហើយនាងបានបន្តបម្រើពួកគេ។ ដោយសារគេដឹងថា នាងស្រឡាញ់ពួកគេ នាងអាចប្រាប់គេថា «កុំអាក់អន់ចិត្តអី។ វាគួរឲ្យអស់សំណើចណាស់!»។
ម៉ារា ជាសិស្សនៃព្រះគ្រីស្ទដែលបានរក្សាសេចក្ដីសញ្ញា។ ទោះជានាងពុំមានអ្នកកាន់បព្វជិតភាពក្នុងផ្ទះនាងក្ដី ក៏នាងទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះចេស្ដានៃព្រះរាល់ថ្ងៃក្នុងការបំពេញសេចក្ដីសញ្ញាក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់នាង ពេលនាងឈានទៅមុខនៅលើផ្លូវនេះ ដោយកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត ហើយជួយអ្នកដទៃចូលរួមក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។
នៅពេលខ្ញុំចែកបទពិសោធន៍នេះ តើអ្នកឃើញខ្លួនអ្នកនៅក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះឬទេ ? សូមគិតមួយភ្លែតពីបុត្រីព្រះម្នាក់ទៀតដែលត្រូវការការលើកទឹកចិត្តដើម្បីត្រឡប់មកផ្លូវសេចក្ដីសញ្ញានេះវិញ ឬអ្នកដែលត្រូវការជំនួយតិចតួចដើម្បីបន្តនៅលើផ្លូវនេះ។ សូមទូលសួរព្រះវរបិតាពីនាង។ នាងជាបុត្រីទ្រង់។ ទ្រង់ស្គាល់ឈ្មោះនាង។ ទ្រង់ក៏ស្គាល់អ្នកដែរ ហើយទ្រង់នឹងប្រាប់អ្នកពីអ្វីដែលនាងត្រូវការ។ សូមអត់ធ្មត់ ហើយបន្តអធិស្ឋានឲ្យនាង ហើយធ្វើតាមការបំផុសគំនិតដែលអ្នកទទួល។ នៅពេលអ្នកធ្វើតាមការបំផុសទាំងនេះ នោះព្រះវិញ្ញាណនឹងបញ្ជាក់ថា ការផ្ដល់ឲ្យរបស់អ្នក ត្រូវបានព្រះអម្ចាស់ទទួលយក ។
បងស្រី អ៊ីឡៃស្សា អរ ស្នូ បានទទួលស្គាល់កិច្ចខិតខំរបស់បងប្អូនស្ត្រីដើម្បីពង្រឹងគ្នាដោយអំណរគុណ ។ គាត់បានប្រាប់ពួកគេថា ទោះជាសាសនាចក្រពុំរក្សាកំណត់ត្រាអំពីការបរិច្ចាគទាំងអស់ដែលពួកគេបានធ្វើដើម្បីជួយដល់អ្នកខ្វះខាតក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់បានរក្សាកំណត់ត្រាដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃកិច្ចការសង្គ្រោះរបស់ពួកគេដែរ ៖
ប្រធាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានថ្លែងថា សមាគមនេះ ត្រូវបានរៀបចំដើម្បីសង្គ្រោះព្រលឹង ។ អ្វីដែល [ យើង] កំពុងធ្វើគឺ « ដើម្បីយកអ្នកទាំងឡាយដែលបានឃ្លាតទៅឆ្ងាយឲ្យត្រឡប់មកវិញ ? ដើម្បីកម្ដៅដួងចិត្តអ្នកទាំងឡាយដែលបានរងារក្នុងដំណឹងល្អ ? សៀវភៅមួយទៀត គឺត្រូវរក្សាជំនឿរបស់អ្នក សណ្ដានចិត្តល្អរបស់អ្នក កិច្ចការងារល្អ និងពាក្យល្អរបស់អ្នក ។ កំណត់ត្រាមួយទៀត ត្រូវបានរក្សាទុក។ គ្មានអ្វីបាត់បង់ទេ » ។ 11
ក្នុងគម្ពីរមរមន អាំម៉ូន ពោលពីហេតុផលដ៏ធំដែលយើងត្រូវរីករាយ។ គាត់ពោលថា ៖ «ហើយឥឡូវនេះ ខ្ញុំសូមសួរថា តើព្រះពរទាំងឡាយដ៏មហិមាដែលទ្រង់បានប្រទានដល់យើងគឺជាអ្វីទៅ? តើអ្នករាល់គ្នាអាចប្រាប់ខ្ញុំបានទេ?»
ក្នុងក្ដីរីករាយរបស់គាត់ អាំម៉ូនមិនបានរង់ចាំចម្លើយឡើយ។ គាត់បានពោលថា «មើលចុះ ខ្ញុំសូមឆ្លើយជំនួសអ្នកចុះ... នេះហើយគឺជាព្រះពរដែលបានប្រទានដល់យើង ដែលថាយើងបានធ្វើជាគ្រឿងឧបករណ៍នៅក្នុងព្រះហស្ដនៃព្រះ ដើម្បីនាំមកនូវកិច្ចការដ៏មហិមានេះ»។12
យើងជាបុត្រីនៃសេចក្ដីសញ្ញាក្នុងនគរព្រះអម្ចាស់ ហើយមានឱកាសក្លាយជាឧបករណ៍ក្នុងព្រះហស្ដទ្រង់។ ពេលយើងចូលរួមក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរាល់ថ្ងៃតាមវិធីដ៏តូច ហើយសាមញ្ញ---ដោយមើលថែ ពង្រឹង ហើយបង្រៀនគ្នា--- យើងនឹងអាចចូលរួមនឹងអាំម៉ូន ប្រកាសថា ៖
«មើលចុះ សេចក្ដីអំណររបស់ខ្ញុំបានពោរពេញហើយ មែនហើយ បេះដូងខ្ញុំហូរហៀរទៅដោយសេចក្ដីអំណរ ហើយខ្ញុំនឹងអររីករាយនៅក្នុងព្រះរបស់ខ្ញុំវិញ។
«មែនហើយ ខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំគ្មានន័យអ្វីទាំងអស់ រីឯចំពោះកម្លាំងរបស់ខ្ញុំវិញ ខ្ញុំទន់ខ្សោយ ហេតុដូច្នេះហើយ ខ្ញុំនឹងពុំអួតពីខ្លួនខ្ញុំឡើយ តែខ្ញុំនឹងអួតពីព្រះរបស់ខ្ញុំវិញ ត្បិតនៅក្នុងកម្លាំងរបស់ទ្រង់ ខ្ញុំអាចធ្វើគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់»។13
ការណ៍នេះខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន។