Sizin Dört Dakikanız

Son Kış Olimpiyat Oyunları, 89 ülkeyi temsil eden atletlerin 98 farklı daldaki yarışmalarıyla dünyayı büyüledi. Dikkat çekecek derecede bu atletlerden 10’u İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nin üyeleriydi ve bunlardan 3’ü geçenlerde Church News’de belirtildiği gibi madalya kazandı: Christopher Fogt, Noelle Pikus-Pace ve Torah Bright.¹Yarışmış olan tüm atletlere tebriklerimizi sunuyoruz.

Bu sabah, bu oyunlardan bahsederek düşüncelerimi hayatlarının rotasını belirleyen kritik yıllarında olan genç beylere, genç hanımlara ve genç bekar yetişkinlere yöneltiyorum. Size hitap ederken büyük bir aciliyet duygusu hissediyorum.

Sizin bu aciliyeti hissetmeniz için, ilk önce bu Son Zaman Azizi atletlerinden biri olan Noelle Pikus-Pace’in hikayesini paylaşacağım. Noelle’in yarıştığı dal olan skeletonda, atletler hızlıca koşup sonra başları önde, küçük bir kızağa dalarak momentumlarını yakalarlar. Yüzleri zeminin birkaç santimetre üstünde, kavisli, buzlu pistte saatte 145 km’yi bulan bir hızla aşağıya doğru giderler.

En önemlisi, dört gergin 60 saniyelik yarışma süresinde olacaklara bağlı olarak, yılların hazırlığı ya bir başarı ya da bir hayal kırıklığı olarak değerlendirilecektir.

Noelle’in geçmiş 2006 Olimpik rüyaları, korkunç bir kaza onu kırık bir ayakla bırakınca paramparça oldu. 2010 Olimpiyatları’nda sadece bir saliseyle madalya kürsüsünde olmayı kaçırdığında rüyası yine gerçekleşmedi.²

2014 Olimpiyatları’nda ilk yarışmasına başlamayı beklerken hissettiği endişeyi hayal edebiliyor musunuz? Yılların hazırlığı sadece çok kısa bir zamanda sonuçlanacaktı. Toplam 4 dakika. Yıllarca bu dört dakika için çalıştı ve sonra bunları yaşamı boyunca düşünüp taşınacaktı.

Noelle’in final yarışması neredeyse kusursuzdu! Bitiş çizgisini geçtikten sonra “Başardık” diye bağırışını ve ailesini kucaklamak için tribüne koşuşunu asla unutmayacağız. Yılların hazırlığı sonuç getirmişti. Boynundaki Genç Hanımlar madalyasını gördük ve bunun yanına gümüş madalya takıldı.³

Noelle’in tüm Olimpiyat rüyalarının, sadece dört kısa dakikaya bağlı olması haksızlık olarak görünebilir. Ancak, o bunu biliyordu ve o yüzden çok özenle hazırlandı. Dört dakikanın önemini, aciliyetini ve hayatının geri kalan kısmı için ne anlama geldiğini algılıyordu.

Dört kişilik yarış kızağı dalında bronz madalya kazanmış takımın bir üyesi olan Christopher Fogt’u da hatırlıyoruz. 2010 Olimpiyatları’nda geçirdiği müthiş kazadan sonra vazgeçebilirdi ama azimle devam etti. Şahane, kurtarıcı bir yarışın sonunda canla başla kazanmak için çalıştığı ödülü kazandı.⁴

Şimdi sonsuz hayata olan yolunuzun bu atletlerin “dört dakikalık performanslarına” nasıl benzer olduğunu düşünün. Siz sonsuz bir varlıksınız. Doğmadan önce bir ruh olarak yaşıyordunuz. Sevgi dolu Cennetteki Baba’nın huzurunda eğitim gördünüz ve dünyaya kısa bir süreliğine gelmek için hazırlandınız; evet, performans göstermeye geldiniz. Bu yaşam sizin dört dakikanızdır. Siz buradayken, davranışlarınız sonsuz hayatın ödülünü alıp almayacağınızı belirleyecektir. Peygamber Amulek şöyle açıkladı, “Bu hayat… Tanrı ile karşılaşmaya hazırlanma zamanıdır; evet, işte bu hayatın günü… [sizin] işlerinizi yapacağınız gündür.”⁵

Bir anlamda dört dakikanız zaten başlamıştır. Zaman ilerliyor. Havari Pavlus’un sözleri çok uygun görünüyor: “Yarışta koşun ki ödülü kazanasınız.”⁶

Bir Olimpik atletin kısa süreli performansındaki belli adımlar, buz patencileri ve snowboardcular için atlamalar ya da manevralar, yarış kızağı pistindeki virajların başarıyla alınması veya yokuş aşağı slalom pistindeki kapıların [direk çiftleri] arasından geçmek nasıl kesinlikle gerekliyse -aynı şekilde bizim hayatımızda da- dünyada ruhsal performansımız sayesinde ilerlememizi sağlayan kontrol noktaları gibi belli şeyler mutlaka gereklidir. Bu ruhsal işaretler, Tanrı tarafından verilen sevindirici haberin gerekli kutsal törenleridir: Vaftiz, Kutsal Ruh armağanını almak, rahiplik kutsal törenleri, tapınak kutsal törenleri ve Rab’bin sofrasından her hafta yiyip içmek.

“Bu kutsal tören[ler]de Tanrıya bağlılığın gücü gösterilir.”⁷

Ve aynı şekilde, antrenman disiplini bir atleti nasıl yaptığı spordaki unsurları ortaya koymada en yüksek seviyede hazırlayıp ona yeterlilik kazandırıyorsa, emirleri tutmak da size kurtarıcı kutsal törenleri gerçekleştirme hakkını kazandıracaktır.

Aciliyeti hissediyor musunuz?

Genç arkadaşlarım, “dört dakikalık performansınızda” nerede olursanız olun, “Madalyamı garantilemek için bundan sonra ne yapmam gerekir?” diye iyice düşünmenizde ısrar ediyorum. Muhtemelen bu konferans sırasında, Ruh bunun ne olması gerektiğini size fısıldadı: Geleceğinizdeki bir kutsal tören için daha düşünceli olarak hazırlanmak veya uzun zaman önce yapmanız gereken bir kutsal töreni yerine getirmek. Ne olursa olsun, o adımı atın. Şimdi yapın. Beklemeyin. Dört dakikanız çabucak geçecek ve bu hayatta ne yaptığınızı düşünmek için sonsuzluk sizin olacak.⁸

Öz disiplin gereklidir. Günlük dua, kutsal yazıları çalışma ve Kilise katılımı, antrenmanınızın temeli olmalıdır. İstikrarlı bir şekilde emirlere itaat etmek, yaptığınız antlaşmalara sadık kalmak ve Gençleri Güçlendirmek İçin kitapçığında bulunan Rab’bin standartlarını takip etmek gereklidir.

Muhtemelen hayatınızda ruhsal gelişiminizi yavaşlatmaya ya da durdurmaya yönelik tehdit edici bazı şeylerden haberdarsınızdır. Eğer öyleyse, kutsal yazıların tavsiyesini takip edin: “Her yükü ve bizi kolayca kuşatan günahı üzerimizden sıyırıp atalım ve önümüze konan yarışı sabırla koşalım.”⁹

Tövbe etmek için halen çok geç değil. Ama yakında geç olabilir çünkü kimse ne zaman dört dakikanızın biteceğini bilemez.

Şimdi kendi kendinize belki “Zaten herşeyi berbat ettim. Benim dört dakikam zaten bir felaket. Bari vazgeçeyim gitsin” diye düşünüyorsunuzdur. Eğer öyleyse böyle düşünmeyi bırakın ve bir daha asla böyle düşünmeyin. Kefaret’in mucizesi bizim performansımızdaki kusurları telafi edebilir. Yaşlı Jeffrey R. Holland’ın öğrettiği gibi:

“Hala isteksiz olabileceklere sesleniyorum…Tanrı’nın sevgisinin yenilendiren gücü ve O’nun lütfunun mucizesi için tanıklık ederim…

“…Öğretmen daha vakit var dedikçe asla çok geç değildir… Geciktirmeyin. ”¹⁰

Hatırlayın, yalnız değilsiniz. Kurtarıcı söz verdi ki, O sizi öksüz bırakmayacak.¹¹ Ayrıca size destek olan aileniz, arkadaşlarınız ve liderleriniz var.

Sözlerim Kilise’nin gençlerine yönelik olmasına rağmen, anne babalara ve dede-ninelere şunu öneriyorum:

Geçenlerde, Yaşlı David A. Bednar gerekli kutsal törenlerle, antlaşma yolundaki ilerlemeyi belirten bir aile değerlendirmesi yapmanın basit bir yolunu tarif etti. Tek gereken şey üzerinde iki sütunu olan bir parça kağıt: “İsim” ve “bir sonraki ya da ihtiyaç olan kutsal tören için plan.” Ben geçenlerde ailemin her üyesini listeleyerek bu planı yaptım. Onların arasında, yakında kutsanacak bir bebek torunun, vaftiz için hazırlanması gerekli olan altı yaşında bir erkek torunun, ayrıca rahiplik ve tapınak ilahi güç armağanı için hazırlığı yaklaşan 18 yaşına girecek oğlumun olduğunu farkettim. Bu listede olan herkes için Rab’bin sofrası töreni gerekiyordu. Bu basit alıştırma, antlaşma yolunda ailemizin her üyesine yardım etmeye dair rolümüzü her biri için bir eylem planı hazırlayarak gerçekleştirmekte bana ve Lesa’ya yardım etti. Bu, muhtemelen, sizi aile görüşmelerine, aile ev akşamı derslerine, hazır olmanıza ve hatta ailenizce gerekli kutsal törenlere davetlere yönlendirecek bir fikirdir.¹²

Kendim de bir kayakçı ve snowboardcu olarak, Avustralyalı LDS atlet ve snowboardcu Torah Bright’ın yarım-boru yarışında “dört dakikalık” gümüş madalya kazandıran performansından oldukça çok etkilendim. Bir backside rodeo 720 ile sonuçlandırarak neredeyse kusursuz bir yarışmayı tamamladığında bütün dünyayı büyülemişti. Ancak daha da etkileyici olan ve dünyayı şaşırtan şey, rakiplerine nasıl elini uzatıp Mesih’e benzer sevgiyi göstermeseydi. Son turdaki ilk yarışta kötü sonuç alan Amerikalı snowboardcu Kelly Clark, ikinci yarışması için gergin gözüküyordu. Clark, “Gelip bana sarıldı” diye hatırlıyor. “Ben yeterince sakinleşene kadar bana sarıldı ve yavaş nefes almaya başladım. Bir arkadaş tarafından kucaklanmak güzeldi.” Kelly Clark daha sonra kazananlar podyumuna Torah’nın yanında bronz madalya sahibi olarak katıldı.

Rakibine karşı gösterdiği, kendi gümüş madalyasını riske atabilecek alışılmadık bu nezaket davranışı hakkında kendisine sorulduğunda, Torah basit bir şekilde, “Ben bir yarışmacıyım -en iyisini yapmaya çalışıyorum- ama rakiplerimin de en iyisini yapmalarını isterim”¹³ dedi.

Bunu aklınızda tutarak, sizin cesaretlendirmenize ihtiyacı olan birisi var mı diye düşünün? Bir aile üyesi? Bir arkadaş? Bir sınıf arkadaşı ya da kurul üyesi bir arkadaşınız? Onlara kendi dört dakikalarında nasıl yardım edebilirsiniz?

Sevgili arkadaşlar, neşe dolu bir seyahatin ortasındasınız. Bir bakıma rampada ya da kızak pistinde ileriye doğru yarışıyorsunuz ve yol boyunca her unsuru yerine getirmeniz ya da her dönüşü geçmeniz zor olabilir. Ama hatırlayın, siz bu milenyum için hazırlandınız. Performans sergilemek için sıra sizde. Bu sizin dört dakikanız! Vakit geldi!

Yeteneklerinize olan sonsuz güvenimi dile getirmek istiyorum. Yanınızda dünyanın Kurtarıcısı var. O’nun yardımını isterseniz ve O’nun talimatlarına uyarsanız, nasıl kaybedebilirsiniz ki?

Konuşmama, yaşayan bir peygamber olan Başkan Thomas S. Monson, İsa Mesih ve O’nun Kurtarıcımız ve Fidye ile Kurtaranımız rolü ile kutsandığımıza dair tanıklığımla son veriyorum; O’nun kutsal adı, İsa Mesih’in adıyla, amin.