បញ្ជី
ដោយ អែលឌើរ អាលិន អែហ្វ ផាកកឺ
នៃពួកចិតសិបនាក់
កិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គួរតែមានចំណែកទៀងទាត់មួយនៃការថ្វាយបង្គំផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង ។
កាលជាកាយរិទ្ធិអាយុ 12 ឆ្នាំ ខ្ញុំបានទទួលអំណោយជាឧបករណ៍កាយរិទ្ធិមួយដែលខ្ញុំស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំង ។ វាគឺជាពូថៅដៃដែលមានស្រោមស្បែកដ៏ក្រាស់មួយ! នៅយប់ដើរឡើងភ្នំបន្ទាប់ យើងបានទៅដល់កន្លែងបោះជំរុំនៅពេលយប់ ដោយទទឹកខ្លួន ហើយរងា ដោយសារមានព្រិលធ្លាក់ខ្លាំងនៅតាមផ្លូវ ។ អ្វីដែលខ្ញុំអាចគិតឃើញ គឺបង្កាត់ភ្នក់ភ្លើងដ៏ធំមួយ ។ ភ្លាមនោះ ខ្ញុំបានចេញទៅកាប់ដើមឈើដែលរលំមួយ ដោយពូថៅដៃថ្មីរបស់ខ្ញុំ ។ ពេលខ្ញុំកំពុងកាប់ ខ្ញុំមួម៉ៅដោយសារវាហាក់ដូចជាមិនសូវមុត ។ ដោយការមួម៉ៅ ខ្ញុំបានខំកាប់កាន់តែខ្លាំង ។ ដោយការខកចិត្តនោះ ខ្ញុំបានត្រឡប់មកជំរុំវិញជាមួយនឹងមែកឈើតែពីរបីមែកប៉ុណ្ណោះ ។ ដោយសារពន្លឺភ្លើងរបស់អ្នកផ្សេងទៀត នោះខ្ញុំបានរកឃើញបញ្ហា ។ ខ្ញុំពុំបានដកស្រោមចេញពីពូថៅទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណា ខ្ញុំអាចប្រាប់ថា ស្រោមពូថៅធ្វើពីស្បែកដ៏ក្រាស់នោះ ត្រូវបានដាច់ទៅជាចំរៀកៗ ។ ដោយសារខ្ញុំផ្ដោតតែលើការកាប់ នោះខ្ញុំបែរជាត្រូវបានរំខានពុំឲ្យគិតពីរឿងសំខាន់ដទៃទៀត ។
នៅពេលយើងខំឈានទៅរកការលើកតម្កើង យើងត្រូវតែខំធ្វើរាល់តម្រូវការទាំងអស់ ហើយកុំឲ្យរំខាន ដោយសារតែផ្ដោតទៅលើតម្រូវការមួយ ឬពីរ ឬរឿងដែលមិនទាក់ទងដទៃទៀតនោះ ។ ការស្វែងរកនគរនៃព្រះ នាំទៅរកក្ដីរីករាយ និងសុភមង្គល ។1 បើចាំបាច់ យើងត្រូវតែមានឆន្ទៈ ផ្លាស់ប្ដូរ ។ ជាញឹកញាប់ ការកែតម្រូវតូចៗ គឺមានភាពឈឺចាប់ និង រំខានតិចតួចជាង ការកែតម្រូវធំៗ ។
ថ្មីៗនេះ បងស្រី ផាកកឺ និងខ្ញុំ បានធ្វើដំណើរទៅប្រទេសក្រៅមួយចំនួន ។ យើងបានរៀចំលិខិតឆ្លងដែន និងឯកសារដទៃទៀតរបស់យើង ។ យើងបានទៅចាក់ថ្នាំ ពិនិត្យសុខភាព ទទួលទិដ្ឋាការ និងបោះត្រារួចរាល់ ។ ពេលយើងទៅដល់ទិសដៅ ឯកសាររបស់យើង ត្រូវបានគេពិនិត្យ ហើយពេលតម្រូវការទាំងអស់មានគ្រប់គ្រាន់ នោះយើងអនុញ្ញាតឲ្យចូលក្នុងប្រទេសនោះ ។
ភាពសក្ដិសមសម្រាប់ភាពលើកតម្កើង គឺដូចគ្នានឹងការរៀបចំចូលក្នុងប្រទេសផ្សេងៗផងដែរ ។ យើងម្នាក់ៗ ត្រូវតែទទួលបានលិខិតឆ្លងដែនខាងវិញ្ញាណរបស់យើងផ្ទាល់ ។ យើងពុំកំណត់ តម្រូវការទាំងឡាយទេ ប៉ុន្តែ យើងដែលជាបុគ្គលម្នាក់ៗត្រូវតែបំពេញរាល់តម្រូវការនោះ ។ ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ មានរាល់គោលលទ្ធិ ក្រិត្យវិន័យ បទបញ្ញត្តិ និងពិធីបរិសុទ្ធនានា ដែលចាំបាច់សម្រាប់ មនុស្សទាំងអស់ ដើម្បីសក្តិសមសម្រាប់ភាពលើកតម្កើង ។2 បន្ទាប់មក « តាមរយៈដង្វាយធួននៃ [ ព្រះយេស៊ូវ ] គ្រីស្ទ នោះមនុស្សទាំងអស់អាចបានសង្គ្រោះ » ។3 សាសនាចក្រជួយ ប៉ុន្តែពុំអាចធ្វើវាសម្រាប់យើងទេ ។ ភាពសក្ដិសមសម្រាប់ភាពលើកតម្កើង ក្លាយជាគោលដៅដែលយើងព្យាយាមសម្រេចពេញមួយជីវិត ។
ព្រះគ្រីស្ទ បានរៀបចំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ដើម្បីជួយយើង ។ ទ្រង់បានហៅបុរស 15 នាក់ដែលយើងគាំទ្រជាព្យាការី អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈ ដើម្បីដឹកនាំសាសនាចក្រ ហើយបង្រៀនមនុស្ស ។ គណៈប្រធានទីមួយ4 និង កូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់5 មានសិទ្ធិអំណាច និងអំណាច6 ស្មើគ្នា ដោយមានសាវករៀមច្បង ត្រូវបានចាត់តាំងជាប្រធាននៃសាសនាចក្រ ។ ពួកចិតសិបនាក់ ត្រូវបានហៅឲ្យជួយ ។7 អ្នកដឹកនាំពុំកំណត់តម្រូវការសម្រាប់ភាពលើកតម្កើងទេ ។ ព្រះជាអ្នកកំណត់! អ្នកដឹកនាំទាំងនេះ ត្រូវបានហៅឲ្យបង្រៀន ពន្យល់ ដាស់តឿន នឹងព្រមាន ដើម្បីយើងស្ថិតនៅលើផ្លូវ ។8
ដូចបានពន្យល់ក្នុងក្បួនខ្នាតនៃការណែនាំថា ៖ « នៅក្នុងការបំពេញគោលបំណងរបស់សាសនាចក្រ ដើម្បីជួយដល់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារឲ្យមានលក្ខណៈសម្បត្តិទទួលបានភាពតំកើងឡើង នោះសាសនាចក្រផ្ដោតទៅលើការទទួលខុសត្រូវដែលបានចាត់តាំងដ៏ទេវភាព ។ ការទទួលខុសត្រូវទាំងនេះ រួមមាន ការជួយដល់សមាជិកឲ្យរស់នៅក្នុងដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ការប្រមូលពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែល តាមរយៈកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា ការមើលថែដល់ជនទ័លក្រ និងជនទុរគត៌ និងការធ្វើឲ្យមរណជនទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ តាមរយៈការសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងការធ្វើពិធីបរិសុទ្ធជំនួសទាំងឡាយ » ។9 ការផ្ដោតទាំងបួន និងច្បាប់ដទៃទៀត បញ្ញត្តិ និងពិធីបរិសុទ្ធនានា ត្រូវបានតម្រូវឲ្យធ្វើ ពុំមែនជាជម្រើសនោះទេ ។ តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងតាមការធ្វើចំណុចនីមួយៗទាំងនេះ នោះយើងបន្ថែមការបោះត្រាដែលតម្រូវឲ្យមាននានានៅក្នុងលិខិតឆ្លងដែនខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។
អំឡុងសន្និសីទនេះ យើងត្រូវបានបង្រៀនអំពីការផ្លាស់ប្ដូរទាំងឡាយ ដែលនឹងជួយយើងទាំងអស់គ្នាត្រៀមខ្លួនកាន់តែល្អប្រសើរ ។
គ្រួសារ គឺសំខាន់នៅក្នុងផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ហើយប្រហែលវា ជាមូលហេតុ ដែលវាត្រូវបានហៅថា « ផែនការនៃសុភមង្គលដ៏មហិមា » ផងដែរ ។10 ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ បានមានប្រសាសន៍ថា « គោលបំណងដ៏ធំបំផុតនៃសកម្មភាពទាំងអស់ក្នុងសាសនាចក្រ គឺថា បុរស និងភរិយាគាត់ និងកូនៗ អាចបានរីករាយនៅក្នុងគេហដ្ឋាន » ។11
ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានមានប្រសាសន៍ថា « ជោគជ័យរបស់យើង ជាបុគ្គលម្នាក់ៗ ឬជាសាសនាចក្រ នឹងត្រូវបានកំណត់ជាទូលំទូលាយ តាមរបៀបដែលយើងផ្ដោតការរស់នៅតាមដំណឹងល្អក្នុងគេហដ្ឋានយើងដោយស្មោះត្រង់ » ។12 កិច្ចការនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង ពង្សប្រវត្តិ គឺជាផ្នែកមួយនៃការរស់នៅតាមដំណឹងល្អក្នុងគេហដ្ឋាន ។ វាគួរតែជាសកម្មភាពគ្រួសារ ច្រើនជាងសកម្មភាពសាសនាចក្រ ។
មានការគូសបញ្ជាក់សារឡើងវិញទៅលើកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដោយគណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមសាវកដប់ពីរនាក់ ។13 ចម្លើយរបស់អ្នកចំពោះការគូសបញ្ជាក់នេះ នឹងបង្កើនក្ដីអំណរ និង សុភមង្គលក្នុងគ្រួសារអ្នក និងបុគ្គលម្នាក់ៗ ។
ចេញមកពីគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា យើងអានថា ៖ « ថ្ងៃដ៏ធំនៃព្រះអម្ចាស់នៅជិតដៃបង្កើយ ។ ... ចូរយើង ជាសាសនាចក្រ ហើយប្រជារាស្ត្រ ហើយជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ថ្វាយដង្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ ដោយសេចក្ដីសុចរិតចុះ ហើយចូរយើងថ្វាយនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់... នូវបញ្ជីមួយដែលមានបញ្ជីនៃពួកអ្នកស្លាប់របស់យើង ដែលគួរសមទទួលការគ្រប់យ៉ាង » ។14
« បញ្ជី » នេះ នឹងត្រូវបានរៀបចំ ដោយប្រើកំណត់ត្រានានាក្នុងទិន្នន័យ FamilyTree របស់សាសនាចក្រ ។
ខ្ញុំបានពិនិត្យមើល ហើយបន្ថែមកំណត់ត្រានានាទៅក្នុងទិន្នន័យនេះ ដោយសារខ្ញុំចង់ឲ្យឈ្មោះអស់អ្នកដែលខ្ញុំស្រឡាញ់កត់ត្រាក្នុងសៀវភៅនេះ ។ តើអ្នកវិញមិនចង់ទេឬអី ?
នៅក្នុងគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា កណ្ឌ 128 យើងអានថា « ត្បិតយើងរាល់គ្នា មិនអាចបានល្អឥតខ្ចោះ ក្រៅពី [ ជីដូនជីតារបស់យើង ] ឡើយ រីឯពួកគេក៏មិនអាចបានល្អឥតខ្ចោះ ក្រៅពីយើងដែរ » ។15
ពង្សប្រវត្តិ គឺលើសពីពង្សាវល្លី ច្បាប់ ឈ្មោះ កាលបរិច្ឆេទ និងទីកន្លែង ។ វាលើសពីការផ្ដោតយកចិត្តទុកដាក់លើអតីតកាល ។ ពង្សប្រវត្តិ ក៏រួមបញ្ចូលទាំងបច្ចុប្បន្នកាល ពេលយើងបង្កើតប្រវត្តិផ្ទាល់ខ្លួនយើងផងដែរ ។ វាបញ្ចូលទាំងអនាគតកាល ពេលយើងកែទម្រង់ប្រវត្តិនាពេលអនាគត តាមរយៈកូនចៅរបស់យើង ។ ឧទាហរណ៍ ម្ដាយវ័យក្មេងម្នាក់ បានចែកចាយរឿងគ្រួសាររបស់នាង និងរូបថតកូនៗរបស់នាងកំពុងធ្វើកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ។
ក៏ដូចជាការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ការចូលរួមក្នុងការប្រជុំការអានគម្ពីរ និងការអធិស្ឋានផ្ទាល់ខ្លួន កិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ គួរតែមានចំណែកជាការថ្វាយបង្គំផ្ទាល់ខ្លួនជាទៀងទាត់មួយរបស់យើង ។ ការឆ្លើយតបរបស់យុវវ័យរបស់យើង និងអ្នកដទៃទៀត ចំពោះការអញ្ជើញរបស់ព្យាការី ត្រូវបានបំផុសគំនិត និងបង្ហាញកិច្ចការនេះថាអាច និងគួរតែធ្វើបានដោយសមាជិកទាំងអស់ នៅគ្រប់វ័យ ។
ដូចអែលឌើរ ឃ្វីនថិន អិល ឃុក បានពន្យល់ថា « [ ឥឡូវ ] យើងមានគោលលទ្ធិ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងបច្ចេកវិទ្យា » ។16 ការធ្វើកិច្ចការឥឡូវនេះ គឺមានភាពងាយស្រួលជាង ហើយមានកម្រិតតែដោយសារសមាជិកមួយចំនួនដាក់វាជាអទិភាពប៉ុណ្ណោះ ។ កិច្ចការនេះ នៅតែត្រូវការពេលវេលា និងការលះបង់ ប៉ុន្ដែ មនុស្សទាំងអស់អាចធ្វើវាបាន ហើយងាយស្រួលបើប្រៀបទៅនឹងប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ។
ដើម្បីជួយសមាជិក សាសនាចក្រ បានប្រមូលកំណត់ត្រាទាំងឡាយ ហើយបានផ្ដល់ឧបករណ៍ ដើម្បីឲ្យកិច្ចការភាគច្រើនអាចត្រូវបានធ្វើឡើង នៅតាមផ្ទះរបស់យើង ឬនៅក្នុងអគារវួដ និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់យើងផ្ទាល់ ។ ឧបសគ្គភាគច្រើនបំផុត ត្រូវបានដកចេញ ។ មិនថាអ្នកគិតឃើញយ៉ាងម៉េចទេកាលពីមុន តែឥឡូវនេះវាខុសប្លែកគ្នា!
ទោះជាយ៉ាងណា មានឧបសគ្គមួយដែលពុំអាចដកចេញបាន ។ នោះគឺជាការស្ទាក់ស្ទើររបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ ដើម្បីធ្វើកិច្ចការនេះ ។ អ្វីដែលវាតម្រូវឲ្យមាន គឺការសម្រេចចិត្ត និងកិច្ចខិតខំតិចតួច ។ វាពុំតម្រូវឲ្យចំណាយពេលដ៏ច្រើនទេ ។ វាគ្រាន់តែជាពេលតិចតួចនៅក្នុងភាពខ្ជាប់ខ្ជួនមួយ នោះវានឹងបង្កើតក្ដីអំណរក្នុងកិច្ចការនេះហើយ ។ ចូរធ្វើការសម្រេចចិត្តបោះជំហាន ដើម្បីរៀន និងសុំអ្នកដទៃឲ្យជួយអ្នក ។ ពួកគេនឹងជួយ! ឈ្មោះដែលអ្នករកបាន ហើយយកទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នឹងក្លាយជាកំណត់ត្រាក្នុង « បញ្ជី » នេះ ។17
ទោះជាមានការចូលរួមពីសមាជិកក្នុងចំនួនដ៏ច្រើនក្ដី ក៏យើងឃើញថា មានសមាជិកសាសនាចក្រតិចតួច បានចូលរួមជាទៀងទាត់ក្នុងការរកឈ្មោះ និងធ្វើពិធីបរិសុទ្ធក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធសម្រាប់គ្រួសារពួកគេ ។18 ស្ថានភាពនេះគួរតែផ្លាស់ប្ដូរនៅក្នុងការដាក់អាទិភាពរបស់យើង ។ ចូរកុំតទល់នឹងការផ្លាស់ប្ដូរឡើយ តែទទួលយកវាទៅ ! ការផ្លាស់ប្ដូរ គឺជាចំណែកមួយនៃផែនការនៃសុភមង្គលដ៏មហិមា ។
កិច្ចការនេះ ចាំបាច់ត្រូវធ្វើ ពុំមែនសម្រាប់ជាប្រយោជន៍របស់សាសនាចក្រទេ ប៉ុន្តែវាសម្រាប់អ្នកស្លាប់របស់យើង និងសម្រាប់ខ្លួនយើងផ្ទាល់ ។ យើង និងជីដូនជីតាដែលស្លាប់ទៅរបស់យើង ត្រូវការត្រានៅក្នុងលិខិតឆ្លងដែនខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។
« ការរួបរួមគ្នា »19 នៃក្រុមគ្រួសាររបស់យើងគ្រប់ជំនាន់ អាចកើតឡើងបានតែនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ តាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធ នៃការផ្សារភ្ជាប់ ។ ជំហានទាំងឡាយ គឺសាមញ្ញ ៖ គ្រាន់តែរកឈ្មោះ ហើយយកទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ យូរៗទៅអ្នកនឹងអាចជួយអ្នកដទៃឲ្យធ្វើវាផងដែរ ។
មនុស្សគ្រប់រូប—មនុស្សគ្រប់រូប—អាចធ្វើកិច្ចការនេះបាន ក្រៅពីករណីលើកលែងមួយចំនួន !
មានពរជ័យពិតក្នុងកិច្ចការនេះ ។ ឪពុកម្ដាយ និងអ្នកដឹកនាំជាច្រើន ខ្វល់អំពីស្ថានភាពពិភពលោកបច្ចុប្បន្ន និងខ្វល់អំពីឥទ្ធិពលដែលមានមកលើក្រុមគ្រួសារ និងយុវវ័យ ។
អែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា បានសន្យាថា ៖ « ខ្ញុំអញ្ជើញមនុស្សវ័យក្មេងនៃសាសនាចក្រ ឲ្យរៀន និងទទួលបទពិសោធន៍នៃវិញ្ញាណរបស់អេលីយ៉ា ។ ... ខ្ញុំសូមសន្យានឹងអ្នក [ថា] អ្នកនឹងត្រូវបានការពារពីឥទ្ធិពលដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ពួកមារសត្រូវ ។ នៅពេលអ្នកចូលរួម ហើយស្រឡាញ់កិច្ចការដ៏បរិសុទ្ធនេះ នោះអ្នកនឹងមានសុវត្ថិភាពនៅក្នុងយុវវ័យ និងពេញមួយជីវិតរបស់អ្នក » ។20
បងប្អូនប្រុសស្រី វាដល់ពេលហើយ ដើម្បីដកស្រោមចេញពីពូថៅដៃរបស់យើង ហើយចេញទៅធ្វើការ ។ យើងមិនត្រូវលះបង់ភាពលើកតម្កើងរបស់យើងឬរបស់ក្រុមគ្រួសារយើង សម្រាប់អ្វីដែលមិនសូវសំខាន់នោះឡើយ ។
នេះគឺជាកិច្ចការរបស់ព្រះ ដែលសមាជិក និងអ្នកពុំមែនជាសមាជិកត្រូវធ្វើដូចគ្នា ទាំងចាស់ ទាំងក្មេង ទាំងប្រុស ទាំងស្រី ។
ខ្ញុំបញ្ចប់ដោយដកស្រង់វគ្គទីមួយនៃទំនុកដំកើងទំព័រ 324 ដោយប្ដូរពាក្យមួយម៉ាត់ថា ៖
ចូរក្រោកឡើង ឱ [ ពួកបរិសុទ្ធ ] នៃព្រះ !
ដែលធ្វើកិច្ចការមិនសូវសំខាន់អើយ ។
ចូរឲ្យដួងចិត្ត ព្រលឹង គំនិត និងកម្លាំងអ្នក
ដើម្បីបម្រើស្ដេចនៃអស់ទាំងស្ដេច » ។21
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាស្ដេច! នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។