2010–2019
Ang Ginoo Adunay Plano alang Kanato!
octobre 2014


Ang Ginoo Adunay Plano alang Kanato!

Kon padayon kitang magpakabuhi sama sa atong pagpakabuhi, matuman kaha ang gisaad nga mga panalangin?

Pagkanindot nga maapil niining makasaysayanon nga panahon diin ang mga mamumulong sa kinatibuk-ang komperensya makagamit sa kaugalingon nilang pinulongan. Sa miagi nakong pagpamulong dinhi, nabalaka ko sa tonada sa akong Iningles. Karon, nabalaka ko sa kapaspas sa akong Portuguese. Dili ko gustong mas paspas pa ko kay sa mga subtitle.

Kitang tanan nakasinati o mosinati pa og dagkong desisyon sa atong kinabuhi. Kini ba nga panarbaho ang akong ipadayon o kana? Magmisyon ba ko? Kini ba siyang tawhana ang husto nakong minyoan?

Mga sitwasyon kini sa lahi-lahi nga mga aspeto sa atong kinabuhi diin ang gamayng pagtipas sa direksyon dunay dakong sangputanan sa umaabut. Sa mga pulong ni Presidente Dieter F. Uchtdorf: “Sulod sa daghang tuig nga pag-alagad sa Ginoo …, akong nakat-unan nga ang kalainan tali sa kalipay ug kaalaot diha sa matag usa, diha sa mga kaminyoon, ug mga pamilya kadaghanan mahitabo gumikan lamang sa pipila ka mga sayop” (“Ang Kalainan sa Gamay nga mga Sayop,” Liahona, Mayo 2008, 58).

Unsaon nato nga makalikay sa ginagmayng sayop sa pagkalkulo?

Mogamit ko og personal nga kasinatian sa paghulagway sa akong mensahe.

Sa katapusan sa dekada 1980, ang among pamilya naglangkob sa akong asawa, si Mônica, duha sa upat namo ka anak, ug ako. Nagpuyo mi sa São Paulo, Brazil, nagtrabaho ko sa maayong kompanya, nakahuman sa unibersidad, ug bag-o lang kong na-release nga bishop sa ward diin mi nagpuyo. Maayo ang kinabuhi, ang tanan hapsay ra—hangtud usa ka adlaw mibisita namo ang dugay nang higala.

Sa hapit na siya mouli, mikomentaryo siya ug adunay gipangutana nga wala nahimutang ang akong mga pagtuo. Miingon siya, “Carlos, ang tanan hapsay ra kanimo, ang imong pamilya, trabaho, ug pagserbisyo sa Simbahan, apan—”ug siya nangutana, “kon padayon kang magpakabuhi sama sa imong pagpakabuhi, matuman kaha ang gisaad nga mga panalangin diha sa imong patriyarkal nga panalangin?”

Wala pa ko kahunahuna og ingon niana sa akong patriyarkal nga panalangin. Gibasa ko kini sa matag karon ug unya apan wala gayuy tumong nga makita ang mga gisaad nga panalangin sa umaabut ug sa pagbana-bana sa akong pagpakabuhi karon.

Human sa iyang pagbisita, akong gihunahuna ang akong patriyarkal nga panalangin, naghunahuna nga, “Kon padayon kaming magpakabuhi sama sa among pagpakabuhi, matuman kaha ang gisaad nga mga panalangin?” Human sa pamalandong, mibati ko nga gikinahanglan ang ubang kausaban, ilabi na bahin sa akong edukasyon ug propesyon.

Dili kini pagdesisyon tali sa unsay husto o sayop apan tali sa unsay maayo ug unsay mas maayo, sama sa gitudlo ni Elder Dallin H. Oaks kanato dihang miingon siya: “Samtang maghunahuna kita sa ubang kapilian, kinahanglan natong hinumduman nga dili tungod kay maayo ang pipila ka butang igo na ang tanan. Ang ubang pagpili mas maayo, ug ang uban sa gihapon labing maayo” (“Maayo, Mas maayo, Labing maayo,” Liahona, Nob. 2007, 104–5).

Unsaon sa pagsiguro nga nakahimo kita sa labing maayong desisyon?

Aniay pipila ka baruganan nga akong nakat-unan

Unang Baruganan. Kinahanglan Natong Ikonsiderar ang Atong mga Opsyon base sa Tumong

Ang paghimo og mga desisyon nga makaapekto sa atong kinabuhi ug niadtong atong mga gimahal nga wala ang lapad nga panglantaw sa mga sangputanan niini nagdala og peligro. Hinoon, kon atong hunahunaon ang posibling mga sangputanan niining mga desisyon ngadto sa umaabut, mas klaro natong makita ang pinakamaayong dalan nga subayon karon.

Ang pagsabut kon si kinsa kita, nganong ania ta dinhi, ug unsay gilauman sa Ginoo kanato niining kinabuhia makahatag nato sa mas lapad nga panglantaw nga atong gikinahanglan.

Makakita kita’g mga ehemplo diha sa kasulatan diin ang pagbaton og mas lapad nga panglantaw mopaklaro sa dalan nga subayon.

Nakigsulti si Moises sa Ginoo nawong sa nawong, nahibalo sa plano sa kaluwasan, ug sa ingon mas nakasabut sa iyang tahas isip propeta sa pagpundok sa Israel.

“Ug ang Ginoo namulong ngadto kang Moises, nag-ingon: Tan-awa, Ako mao ang Ginoong Dios nga Makagagahum. …

“… Ug ako mopakita kanimo sa mga binuhat sa akong kaugalingong mga kamot. …

“Ug ako adunay buhat alang kanimo, Moises, akong anak” (Moises 1:3–4, 6).

Uban niini nga panabut, nalahutay ni Moises ang daghang tuig sa kalisud didto sa disyerto ug migiya sa Israel nga makapauli.

Si Lehi, ang talagsaong propeta sa Basahon ni Mormon, nagdamgo, ug sa iyang mga panan-awon, iyang nahibaloan ang iyang misyon sa pagdala sa iyang pamilya ngadto sa gisaad nga yuta.

“Ug nahinabo nga ang Ginoo misugo sa akong amahan, gani sa usa ka damgo, nga kinahanglan dad-on ang iyang banay ug mobiya ngadto sa kamingawan.

“… Ug siya mibiya sa iyang balay, ug sa yuta nga iyang kabilin, ug sa iyang bulawan, ug sa iyang plata, ug sa uban pa nga mahalon nga mga butang” (1 Nephi 2:2, 4).

Nagpabiling matinud-anon si Lehi niini nga panan-awon bisan sa kalisdanan sa pagbiyahe ug pagbiya sa komportabling kinabuhi sa Jerusalem.

Si Propeta Joseph Smith lain sab nga talagsaong ehemplo. Pinaagi sa daghang pagpadayag, sugod sa Unang Panan-awon, nahuman niya ang iyang misyon sa pagpahiuli sa tanang butang (tan-awa sa Joseph Smith—Kasaysayan 1:1–26).

Ug kita diay unsa man? Unsa ang gilauman sa Ginoo gikan sa matag usa kanato?

Dili kinahanglang makakita kita og anghel aron makasabut. Anaa nato ang kasulatan, ang templo, buhing mga propeta, atong patriyarkal nga mga panalangin, dinasig nga mga lider, ug, labaw sa tanan, ang katungod sa pagdawat og personal nga pagpadayag nga mogiya sa atong mga desisyon.

Ikaduhang Baruganan: Kinahanglang Andam Kita alang sa mga Hagit nga Moabut

Ang pinakamaayong dalan sa kinabuhi dili sagad ang pinakasayon. Sa kasagaran, kini ang pinakalisud. Tan-awon nato ang ehemplo sa mga propeta nga akong gihisgutan.

Si Moises, Lehi, ug Joseph Smith walay sayon nga panaw bisan tinuod husto ang ilang mga desisyon.

Andam ba kitang mobayad sa presyo sa atong mga desisyon? Andam ba kitang mobiya sa komportable natong mga dapit aron moadto sa mas maayong dapit?

Sa paghisgut og balik sa kasinatian sa akong patriyarkal nga panalangin, nakaingon ko niadto nga kinahanglan kong mangita og dugang edukasyon ug mo-apply og scholarship sa usa ka unibersidad sa America. Kon mapili ko, biyaan nako ang akong trabaho, ibaligya ang tanan namong kabtangan, ug mopuyo sa Estados Unidos isip scholar sulod sa duha ka tuig.

Ang mga test sama sa TOEFL ug GMAT lisud kaayo para nako. Mikabat og tulo ka tuig sa pagpangandam, daghang pagbalibad, ug pipila ka “tingali” sa wala pa ko dawata sa usa ka unibersidad. Kahinumdom gihapon ko sa nadawat nakong tawag sa naghinapos na ang third year gikan sa tawo nga maoy responsable sa mga scholarship.

Miingon siya, “Carlos, duna koy maayong balita ug dili maayong balita para nimo. Ang maayong balita mao nga usa ka sa tulo ka finalists niining tuiga.” Usa ra ang gikinahanglan niadtong panahona. “Ang dili maayong balita mao nga ang usa sa kandidato anak sa inila kaayo nga tawo, ang usa anak usab sa laing inila nga tawo, ug dayon ikaw.”

Mitubag dayon ko, “Ug ako … ako anak sa Dios”

Nalipay ko, ang ginikanan sa kalibutan dili maoy gibasihan sa desisyon, ug ako ang nadawat nianang tuiga, sa 1992.

Mga anak kita sa Makagagahum nga Dios. Siya ang atong Amahan, nahigugma Siya nato, ug Siya adunay plano alang nato. Wala kita moanhi aron lang mag-usik sa atong panahon, matigulang, ug mamatay. Gusto sa Dios nga motubo ug makakab-ot kita sa atong potensyal.

Sa mga pulong ni Presidente Thomas S. Monson: “Matag usa kaninyo, minyo o dili, bisa’g pilay edad, may oportunidad sa pagkat-on ug pagtubo. Palamboa ang inyong kahibalo, intelektwal ug espiritwal, sa pinakataas ninyong balaang potensyal” (“The Mighty Strength of the Relief Society,” Ensign, Nob. 1997, 95).

Ikatulong Baruganan: Kinahanglan Natong Ipakigbahin Kini nga Panglantaw sa mga Tawo nga Atong Gihigugma

Si Lehi sa daghang higayon misulay sa pagtabang ni Laman ug Lemuel nga makasabut sa kaimportante sa kausaban nga ilang gihimo. Tungod kay wala sila kasabut sa panan-awon sa ilang amahan sila nagbagulbol sa ilang panaw. Si Nephi, sa laing bahin, nangita sa Ginoo aron makita unsay nakita sa iyang amahan.

“Ug nahinabo human ako, si Nephi, makadungog sa tanan nga mga pulong sa akong amahan, mahitungod sa mga butang diin siya nakakita diha sa usa ka panan-awon, … ako … matinguhaon usab nga unta ako makakita, ug makadungog, ug masayud niini nga mga butang, pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo” (1 Nephi 10:17).

Uban niini nga panan-awon, si Nephi nakahimo dili lang sa pagbuntog sa mga hagit sa mao nga biyahe apan sa paggiya usab sa iyang pamilya dihang gikinahanglan.

Klaro kaayo nga kon kita mohukom nga mosubay sa usa ka dalan, ang mga tawo nga atong gimahal maapektuhan, ug ang uban maapektuhan sa resulta niini nga pagpili. Ang maayong paagi, sila makakita sa unsay atong nakita ug mobati sa samang pagtuo. Dili kini posible kanunay, apan kon mahitabo kini, ang biyahe mas sayon.

Sa personal nga kasinatian nga akong gigamit sa paghulagway, klaro kaayo nga gikinahanglan nako ang suporta sa akong asawa. Gagmay pa ang mga bata nga sila wala pay ikasulti, apan importante kaayo ang suporta sa akong asawa. Nahinumdom ko, sa sinugdanan, si Mônica ug ako kinahanglang maghisgot sa kausaban sa mga plano hangtud nga nakomportable siya ug misalig. Kining giambitan nga panglantaw naghimo kaniya dili lang sa pagsuporta sa kausaban apan usa ka importante nga bahin sa kalampusan niini.

Nasayud ako nga ang Ginoo adunay plano kanato niining kinabuhia. Siya nakaila kanato. Nahibalo siya unsay pinakamaayo kanato. Tungod kay hapsay ra ang mga butang wala kana magpasabut nga dili na lang kita maghunahuna nga basin duna pay butang nga mas maayo. Kon padayon kitang magpakabuhi sama sa atong pagpakabuhi, matuman kaha ang gisaad nga mga panalangin?

Ang Dios buhi. Siya ang atong Amahan. Ang Manluluwas nga si Jesukristo buhi, ug nasayud ko nga pinaagi sa Iyang maulaong sakripisyo makaplagan nato ang kalig-on sa pagbuntog sa inadlawng mga hagit. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.