“Ayaw Pagtiaw-tiaw sa Sagrado nga mga Butang.”

Mga kaigsoonan, ang mga desisyon nga atong gihimo dinhi dako og epekto sa atong kinabuhing dayon. Dunay makita ug dili makita nga mga pwersa nga makaimpluwensya sa atong mga pagpili. Ako kining nakat-unan mga lima na ka tuig sa paagi nga dako gayud unta ang mawala nako.

Nagbiyahe kami uban sa pamilya ug mga higala sa habagatang Oman. Nakahukom kami nga magrelaks sa baybayon sa Indian Ocean. Pag-abut gayud namo, ang among 16 anyos nga anak, si Nellie, mihangyo kon pwede ba siyang molangoy sa iyang gituohan nga sandbar. Nakabantay nga bawod kaayo, ako siyang giingnan nga ako ang mouna, naghunahuna nga dunay delikadong sulog.

Human makalangoy og kadiyot, akong gitawag ang akong asawa, kon duol na ba ko sa sandbar. Ang iyang tubag, “Nilapas na ka.” Wala nako masayri nga ako naanud na sa riptide¹ ug kusog nga gibira ngadto sa lawod.

Dili ko sigurado unsay buhaton. Ang ako ra gayung mahunahunaan mao ang paglangoy balik sa baybayon. Mao gayud kana ang pinakasayop nga buhaton. Wala na koy nahimo. Mga pwersa nga dili nako mapugngan mas mibira pa nako ngadto sa lawod. Unsa pay nakapasamot mao nga ang akong asawa, kay misalig sa akong desisyon, misunod nako.

Mga kaigsoonan, naghunahuna ko nga dako og purohan nga dili ko mabuhi ug ako, tungod sa akong desisyon, maoy makaingon sa kamatayon sa akong asawa. Human sa tumang paningkamot ug sa akong pagtuo usa ka tabang sa langit, ang among tiil nakatunob sa balas ug nakalakaw pabalik sa among mga higala ug anak.

Dunay daghang sulog niining kinabuhia—ang uban luwas ra ug ang uban dili. Si Presidente Spencer W. Kimball nagtudlo nga dunay gamhanang mga pwersa sa atong kinabuhi sama gayud sa dili makita nga mga sulog sa kadagatan.² Kini nga mga pwersa tinuod. Dili gayud nato kini ibaliwala.

Sultihan ko kamo og laing sulog, usa ka balaanong sulog, nga nahimong dakong panalangin sa akong kinabuhi. Usa ko ka kinabig sa Simbahan. Sa wala pa ko makabig, ang ambisyon nako mao ang mag-ski ug, busa, mibalhin ko sa Europe human sa high school aron matuman kanang tinguha. Human sa pipila ka bulan sa daw ideyal nga kinabuhi, mibati ko nga kinahanglan kong mobiya. Nianang higayuna wala pa nako masabti ang tinubdan niana nga pagbati, apan ako kining gisunod. Naabut ko sa Provo, Utah, uban ang pipila ka suod nga higala kinsa, sama nako, sakop sa laing tinuohan.

Samtang didto sa Provo, nakaila ko og mga tawo nga lahi og kinabuhi kay kanako. Pamati nako madani ko nila, bisan kon wala ko makasabut ngano. Primero, gibatukan nako ang maong pagbati, apan wala madugay mibati ko og kalinaw ug kahupayan nga wala pa nako sukad mabati. Nagsugod ko paghangup og laing sulog—kanang nagdala nako sa panabut bahin sa usa ka mahigugmaon nga Langitnong Amahan ug sa Iyang Anak, si Jesukristo.

Nabunyagan ko uban sa akong mga higala niadtong 1972. Kining bag-ong sulog nga akong gisunod, ang ebanghelyo ni Jesukristo, naghatag og direksyon ug kahulugan sa akong kinabuhi. Hinoon, dili ingon nga walay mga hagit. Ang tanan bag-o alang nako. Usahay mobati ko nga nawala ug naglibug. Mga pangutana ug mga hagit gipresentar sa mga higala ug pamilya.

Kinahanglan kong mopili. Pipila sa ilang mga pangutana nakamugna og kalibug ug kawalay kasiguroan. Ang pagpili importante gayud. Asa man ko makakita og mga tubag? Daghan ang ganahang modani nako sa sayop nakong pamaagi—“mga riptide” nga determinado sa pagbira nako gikan sa malinawong sulog nga nahimo nang talagsaong tinubdan sa kalipay. Klaro nakong nakat-unan ang baruganan nga “katugbang sa tanan nga mga butang” ug sa kaimportante sa paglihok nga ako gayud ug dili itugyan ang akong kabubut-on ngadto sa uban.³

Nangutana ko, “Nganong talikdan man nako kanang naghatag nako og dakong kahupayan?” Sama sa pagpahinumdom sa Ginoo kang Oliver Cowdery, “Wala ba Ako magsulti og kalinaw nganha sa imong hunahuna mahitungod niini nga butang?”⁴ Ang akong kasinatian susama. Busa, ako midangup, uban sa dugang pa nga pasalig, ngadto sa mahigugmaon nga Langitnong Amahan, sa kasulatan, ug sa masaligan nga mga higala.

Sa gihapon, dunay daghang pangutana nga dili nako matubag. Unsaon man nako pagsulbad ang kawalay kasiguroan nga gimugna niini? Imbis motugot nga gub-on niini ang kalinaw ug kalipay nga miabut sa akong kinabuhi, mipili ko nga kalimtan kini, misalig nga sa panahon sa Ginoo, Siya mopadayag sa tanang butang. Nahupay ko sa Iyang pamahayag kang Propeta: “Tan-awa, kamo gagmay nga mga bata ug kamo dili makaantus sa tanan nga mga butang karon; kamo kinahanglan motubo diha sa grasya ug diha sa kamatuoran.”⁵ Mipili ko nga dili isalikway ang unsay akong nasayran nga tinuod pinaagi sa pagsunod sa wala mahibaloi ug kwestiyonable nga sulog—usa ka potensyal nga “riptide.” Sama sa gisulti ni N. Eldon Tanner, ako nakat-on “kon unsa ka mas maalamon ug mas maayo alang sa tawo nga dawaton ang yanong mga kamatuoran sa ebanghelyo … ug dawaton pinaagi sa pagtuo ang mga butang nga siya … dili makasabut.”⁶

Mahimo ba kita nga makapangutana nga kinasingkasing? Pangutan-a ang batan-ong lalaki nga midangup sa sagradong kakahoyan nga gustong masayud kon hain sa tanang simbahan ang iyang apilan. Kupti ang Doktrina ug mga Pakigsaad, ug sayri nga daghan sa gipadayag niining dinasig nga rekord resulta sa mapaubsanong pagsiksik sa kamatuoran. Sama sa nabantayan ni Joseph, “Kon aduna man kaninyoy nakulangan sa kaalam, papangayoa siya sa Dios, [kinsa] nagapanghatag ngadto sa tanang mga tawo sa madagayaon gayud, … ug kini igahatag kaniya.”⁷ Pinaagi sa sinserong pagpangutana ug pagtinguha sa balaanong mga tubag, kita nagkat-on “pagtulun-an ngadto sa lain nga pagtulun-an, lagda ngadto sa lain nga lagda,”⁸ samtang kita nagalambo sa kahibalo ug kaalam.

Ang pangutana dili “Mahimo ba kita nga makapangutana nga kinasingkasing?” apan “Asa man ko mangita sa kamatuoran kon dunay mga pangutana?” “Ingon ba ko kamaalamon nga mahinumdom sa unsay akong nasayran nga tinuod bisan pa man sa pipila nako ka pangutana?” Ako mopamatuod nga dunay balaanong tinubdan—ang Usa nga nasayud sa tanang butang—sa katapusan gikan sa sinugdanan. Tanang mga butang anaa sa iyang atubangan.⁹ Ang kasulatan nagpamatuod nga Siya “dili molakaw sa hiwi nga mga dalan, … ni siya mag-usab-usab gikan niana diin iyang gipamulong.”¹⁰

Niining mortal nga panaw dili gayud kita maghunahuna nga kita ra ang maapektuhan sa atong mga pagpili. Bag-o lang, usa ka batan-ong lalaki ang mibisita sa akong balay. Buotan siya, apan nakabantay ko nga dili kaayo siya aktibo sa Simbahan. Iya kong giingnan nga gipadako siya sa panimalay nga nakasentro kang Kristo hangtud nga ang iyang amahan wala na magmatinud-anon sa iyang inahan, miresulta sa ilang diborsyo ug nakaimpluwensya nga ang tanan niyang igsoon mikwestiyon sa Simbahan ug nawala. Naguol ko samtang nakig-istorya niining batan-ong amahan kinsa karon, kay naapektuhan sa mga pagpili sa iyang amahan, nagpadako niining bililhong mga espiritu gawas sa mga panalangin sa ebanghelyo ni Jesukristo.

Laing tawo nga akong nailhan, kanhi matinud-anong miyembro, dunay mga pangutana kalabut sa usa ka doktrina. Imbis nga mangutana sa Langitnong Amahan sa tubag, nagsalig lang siya sa sekyular nga tinubdan alang sa giya. Ang iyang kasingkasing nabaling sa sayop nga direksyon sa iyang pagtinguha sa pasidungog sa mga tawo. Ang iyang garbo tingali natagbaw, temporaryo lang, apan nawagtang kaniya ang mga gahum sa langit.¹¹ Imbis mangita sa kamatuoran, nawala ang iyang pagpamatuod ug uban niya ang daghang sakop sa pamilya.

Kining duha ka tawo nahigup sa wala makita nga mga riptide ug nakadala og daghan uban nila.

Sa laing bahin, siguro si LaRue ug Louise Miller, ginikanan sa akong asawa, kinsa bisan wala kaayoy bahandi, mipili nga dili lang itudlo ang lunsay nga doktrina sa gipahiuli nga ebanghelyo sa ilang mga anak apan ang pagsunod niini matag adlaw sa ilang kinabuhi. Sa pagbuhat niini ilang napanalanginan ang ilang kaliwatan sa mga bunga sa ebanghelyo ug sa paglaum sa kinabuhing dayon.

Sa ilang panimalay ilang gi-establisar ang sumbanan diin ang priesthood gitahud, ang gugma ug panagdait abunda, ug ang mga baruganan sa ebanghelyo naggiya sa ilang kinabuhi. Si Louise ug LaRue, magkauban, mipakita kon unsay kahulugan sa pagpakabuhi subay sa gipakita ni Jesukristo. Ang ilang mga anak makakita gayud kon hain sa mga sulog sa kinabuhi ang makahatag og kalinaw ug kalipay. Ug sila mipili unsay angay. Sama sa gitudlo ni Presidente Kimball, “Kon kita makamugna … og lig-on, padayon nga sulog padulong sa atong tumong sa matarung nga kinabuhi, kita ug ang atong mga anak madala sa unahan bisan pa man sa bali nga hangin sa kalisud, kasagmuyo, [ug] mga tintasyon.”¹²

May pulos ba ang atong mga pagpili? Kita lang ba ang maapektuhan niini? Nagpakabuhi ba kita diha sa mahangturong sulog sa gipahiuli nga ebanghelyo?

Usahay, maghunahuna ko og butang nga makapahadlok nako. Unsa kahay nahitabo nianang adlaw sa Septyembre, samtang nagrelaks sa baybayon sa Indian Ocean, miingon ko sa akong anak nga si Nellie, “Sige, padayon. Langoy ngadto sa sandbar.” O siya misunod usab sa akong ehemplo ug wala na makabalik? Unsa kaha kon nagpakabuhi ko nga nasayud nga ang akong ehemplo miresulta sa pagkabira niya sa riptide, ug wala na gayud makabalik?

Ang mga sulog ba nga atong gisunod importante? May pulos ba ang atong mga ehemplo?

Ang Langitnong Amahan mipanalangin nato og balaanong gasa sa Espiritu Santo aron paggiya sa atong mga pagpili. Siya misaad nato og inspirasyon ug pinadayag samtang takus kitang nagpakabuhi aron madawat kini. Dapiton ko kamo sa pagpahimulos niining balaanong gasa ug susiha ang inyong mga pagpili pinaagi sa pagpangutana, “Ang ako bang mga desisyon lig-ong natisok sa tambok nga yuta sa ebanghelyo ni Jesukristo?” Dapiton ko kamo sa paghimo sa bisan unsang pagpahiangay, gamay man o dako, sa pagsiguro sa mahangturong mga panalangin sa plano sa Langitnong Amahan alang ninyo ug sa inyong gimahal.

Mopamatuod ko nga si Jesukristo mao ang atong Manluluwas ug Manunubos. Ako mopamatuod nga ang mga pakigsaad nga atong gihimo uban Kaniya sagrado ug balaan. Kita kinahanglang dili gayud magtiaw-tiaw sa sagrado nga mga butang.¹³ Unta magpabilin gayud kitang matinud-anon, ako nag-ampo sa panglan ni Jesukristo, amen.