Katingalahan Pa Ba Gihapon Kini alang Kaninyo?

Ang akong asawa ug ako dunay dakong kalipay sa pagpadako sa among lima ka anak duol sa talagsaong siyudad sa Paris. Atol niadtong katuigan gusto ming mohatag nila sa daghang oportunidad sa pagdiskobre sa kahibulongang mga butang niining kalibutana. Kada summer, ang among pamilya mobiyahe og lagyo aron pagbisita sa labing importanteng mga monumento, makasaysayanong mga dapit, ug mga katingalahan sa kinaiyahan sa Europe. Sa katapusan, human makagahin og 22 ka tuig sa dapit sa Paris, nangandam na mi nga mobalhin. Nahinumdom pa gihapon ko sa adlaw nga ang akong mga anak miduol nako ug miingon, “Pa, makauulaw kaayo ni! Nagpuyo ta dinhi sa tibuok natong kinabuhi, ug wala pa gyud ta kaadto sa Eiffel Tower!”

Dunay daghang katingalahan niining kalibutana. Hinoon, usahay kon naa ni pirme sa atong atubangan, ato kining ibaliwala. Nagtan-aw ta, apan wala gyud ta makakita; nakadungog ta, apan wala gyud ta maminaw.

Atol sa Iyang yutan-ong pangalagad, si Jesus miingon sa Iyang mga disipulo:

“Bulahan gayud ang mga mata nga nakakita sa inyong nakita:

“Kay sultihan ko kamo, nga daghan ang mga propeta ug mga hari nga naninguha sa pagtan-aw unta sa inyong nakita, apan wala sila niini makakita; ug sa pagpatalinghug unta sa inyong nadunggan, apan wala sila niini makadungog.”¹

Kanunay kong naghunahuna kon unsa kaha unta kon nakapuyo pa ta sa panahon sa atong Manluluwas. Nahunahuna ba ninyo nga naglingkod sa Iyang tiilan? mobati sa Iyang gakus? mosaksi samtang nangalagad Siya sa uban? Ug sa gihapon daghan kaayo sa nakahimamat Kaniya ang napakyas sa pag-ila—nga “makakita”—nga ang mismong Anak sa Dios nagpuyo taliwala kanila.

Kita usab dunay pribilehiyo nga magpuyo sa talagsaong panahon. Ang mga propeta sa karaan nakakita sa buhat sa Pagpahiuli isip “kahibulongan nga buhat … , oo, usa ka kahibulongan nga buhat ug usa ka katingalahan.”² Wala pay miaging dispensasyon nga dunay daghan kaayong misyonaryo nga gitawag, daghan kaayong nasud nga giablihan alang sa mensahe sa ebanghelyo, ug daghan kaayong templo nga gitukod sa tibuok kalibutan.

Alang nato, isip mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, ang mga katingalahan nahitabo usab sa atong indibidwal nga kinabuhi. Naglakip kini sa atong personal nga pagkakabig, mga tubag nga atong nadawat tungod sa atong pag-ampo, ug mahigugmaong panalangin nga abundang gihatag sa Dios kanato kada adlaw.

Ang mahibulong sa mga katingalahan bahin sa ebanghelyo usa ka timailhan sa pagtuo. Pag-ila kini sa kamot sa Ginoo sa atong kinabuhi ug sa tanang butang nga naglibut kanato. Ang atong katingala momugna usab og espirituhanong kalig-on. Naghatag kini kanato og kusog nga magpabilin nga nagbase diha sa atong pagtuo ug pag-apil sa buhat sa kaluwasan.

Apan kinahanglan kitang magbantay. Ang atong abilidad nga mahibulong talandugon. Sa dugayng panahon, ang mga butang sama sa ordinaryo na lang nga pagtuman sa kasugoan, kawalay pagtagad, o gani ang kaluya mahimong mahitabo ug mohimo natong dili sensitibo bisan sa labing talagsaong timailhan ug milagro sa ebanghelyo.

Ang Basahon ni Mormon mihulagway sa usa ka panahon, sama gayud sa atong panahon, nga nahitabo sa wala pa ang pag-anhi sa Mesiyas sa Amerika. Sa kalit lang ang mga timailhan sa Iyang pagkatawo mitunga sa kalangitan. Ang katawhan nahingangha gayud nga sila mipaubos sa kaugalingon, ug hapit tanan nakabig. Hinoon, human lamang sa upat ka mubong katuigan, “ang katawhan misugod sa pagkalimot niadto nga mga timailhan ug mga katingalahan diin sila nakadungog, ug misugod sa pagkaanam og ka kulang sa pagkahibulong sa usa ka timailhan o sa usa ka katingalahan nga gikan sa langit, … ug misugod sa dili pagtuo sa tanan diin sila nakadungog ug nakakita.”³

Akong mga kaigsoonan, ang ebanghelyo katingalahan pa ba gihapon alang kaninyo? Kamo ba sa gihapon makakita, makadungog, mobati, ug mahibulong? O naminusan na ang inyong espirituhanong kasensitibo? Bisan unsa pa ang inyong sitwasyon, gidapit ko kamo sa pagbuhat og tulo ka butang.

Una, ayaw gayud kaluya sa pagdiskobre o sa pagdiskobre og usab sa kamatuoran sa ebanghelyo. Ang manunulat nga si Marcel Proust miingon, “Ang tinuod nga paglawig sa pagkakaplag wala maglangkob sa pagpangita og bag-ong talan-awon apan sa pagbaton og bag-ong mga mata.”⁴ Nakahinumdom ba mo sa una ninyong pagbasa og bersikulo sa kasulatan ug mibati nga daw ang Ginoo personal nga nakig-istorya kaninyo? Inyo bang mahinumduman ang unang higayon nga mibati mo sa malumong impluwensya sa Espiritu Santo nga miabut kaninyo, tingali sa wala pa mo makaamgo nga ang Espiritu Santo kadto? Dili ba kini sagrado, espesyal nga mga gutlo?

Kinahanglan kitang gutumon ug uhawon kada adlaw alang sa espirituhanong kahibalo. Kining personal nga pagpraktis nagbase sa pagtuon, pamalandong, ug pag-ampo. Usahay tingali matintal kita sa paghunahuna, “Dili ko kinahanglang magtuon sa kasulatan karon; nabasa na nako tanan sa una” o “Dili ko kinahanglang mosimba karon; walay laing bag-o didto.”

Apan ang ebanghelyo usa ka tinubdan sa kahibalo nga dili gayud mohubas. Duna gyuy pirmeng bag-ong makat-unan ug mabati kada Dominggo, kada miting, ug kada bersikulo sa kasulatan. Pinaagi sa pagtuo atong gihuptan ang saad nga kon kita “[m]angita, … [kita] makakaplag.”⁵

Ikaduha, ibase ang inyong pagtuo diha sa yanong mga kamatuoran sa ebanghelyo. Ang atong katingala kinahanglang nakabase sa sentro nga mga baruganan sa atong pagtuo, sa kaputli sa atong mga pakigsaad ug mga ordinansa, ug sa atong pinakayano nga buhat sa pagsimba.

Usa ka sister missionary ang misaysay sa istorya sa tulo ka lalaki nga iyang nahimamat atol sa usa ka komperensya sa district sa Africa. Naggikan sila sa nalahi nga baryo nga layo kaayo sa dapit nga daghan og tawo diin ang Simbahan wala pa ma-organisar apan dunay 15 ka matinud-anong mga sakop ug hapit sa 20 ka mga investigator. Sobra sa duha ka semana kining mga lalaki naglakaw nga nagtiniil, mibiyahe og sobra sa 300 ka milya (480 km) sa agianan nga lapukon tungod sa ting-ulan, aron makatambong sila sa komperensya ug madala ang mga ikapulo gikan sa mga sakop sa ilang grupo. Nagplano sila nga magpabilin sa tibuok semana aron matagamtam nila ang pribilehiyo sa pag-ambit sa sakrament pagkasunod Dominggo ug dayon nanghinaut nga makabiyahe og balik dala ang kinarton nga mga Basahon ni Mormon nga lukduon aron mahatag sa mga tawo sa ilang baryo.

Ang misyonaryo mipamatuod nga natandog siya sa pagkakatingalahan nga gipakita niining kalalakin-an ug sa ilang kinasingkasing nga sakripisyo aron makabaton sa mga butang nga alang niya dali rang makuha.

Naghunahuna siya: “Kon sa pagbangon nako usa ka Dominggo sa buntag sa Arizona ug nakabantay nga dili moandar ang akong sakyanan, molakaw ba ko ngadto sa simbahan nga pila lang ka eskina ang gilay-on sa balay? O magpabilin lang ko sa balay kay layo kaayo kadto o tungod kay nag-ulan?”⁶ Kining mga pangutanaha maayo nga angayang hunahunaon natong tanan.

Sa katapusan, dapiton ko kamo sa pagtinguha ug pagtagamtam sa pakig-uban sa Espiritu Santo. Sagad sa mga katingalahan sa ebanghelyo dili masabtan sa atong natural nga pamati. Mga butang kini nga “wala makita sa mata, ni madungog sa dalunggan, … ang gikatagana sa Dios alang kanila nga nahigugma kaniya.”⁷

Kon ang Espiritu magauban kanato, ang atong espiritwal nga pamati mas mahimong sensitibo ug ang atong panumduman madasig aron dili kita malimot sa mga milagro ug mga timailhan nga atong nasaksihan. Mao tingali kana kon ngano, kay nasayud nga si Jesus hapit na mobiya kanila, ang iyang Nephite nga mga disipulo kinasingkasing nga nag-ampo “alang niana diin sila labing nagtinguha; ug sila nagtinguha nga ang Espiritu Santo kinahanglan ihatag ngadto kanila.”⁸

Bisan kon nakita nila ang Manluluwas ug nakahikap sa Iyang mga samad, sila nasayud nga ang ilang pagpamatuod mahimong mokonhud kon dili kanunay nga mabag-o pinaagi sa gahum sa Espiritu sa Dios. Akong mga kaigsoonan, ayaw gayud pagbuhat og butang nga mameligrong mawala kining bililhon ug kahibulongang gasa—ang pakig-uban sa Espiritu Santo. Tinguhaa kini pinaagi sa kinasingkasing nga pag-ampo ug matarung nga pagpuyo.

Ako mopamatuod nga ang buhat diin kita naapil “kahibulongan nga buhat ug usa ka katingalahan.” Sa atong pagsunod kang Jesukristo, ang Dios nagsaksi kanato “pinaagi sa mga ilhanan ug mga katingalahan, ug sa nagkalain-laing mga milagro, ug pinaagi sa mga gasa sa Espiritu Santo, nga gipamahin-bahin sumala sa iyang kaugalingong kabubut-on.”⁹ Niining espesyal nga adlaw, ako mosaksi nga ang mga katingalahan ug mga kahibulongang bahin sa ebanghelyo nakabase sa labing dako sa tanang gasa sa Dios—ang Pag-ula sa Manluluwas. Kini ang hingpit nga gasa sa gugma nga ang Amahan ug ang Anak, nga nagkahiusa sa katuyoan, mihalad sa matag usa kanato. Kauban ninyo, “Ako nagpabiling natingala sa gugma. … Nagpabilin kanakong natingala!”¹⁰

Nga kita kanunayng dunay mata nga makakita, dunggan nga makadungog, ug kasingkasing nga mobati sa mga katingalahan niining kahibulongang ebanghelyo mao ang akong pag-ampo sa pangalan ni Jesukristo, amen.