Ang Priesthood—usa ka Sagrado nga Gasa

Usa sa klaro nakong panumduman mao ang pagtambong sa miting sa priesthood isip bag-ong na-ordinahan nga deacon ug ang pagkanta sa pangbukas nga himno, “Dali, tanang anak sa Dios nga naghupot sa priesthood.”¹ Karong gabhiona, sa tanang nagpundok dinhi sa Conference Center ug, sa pagkatinuod, sa tibuok kalibutan, akong sublion ang diwa nianang espesyal nga himno ug moingon kaninyo: Dali, tanang anak sa Dios nga naghupot sa priesthood, hunahunaon nato ang atong mga calling; hinuktukan nato ang atong mga responsibilidad; tinuon nato ang atong katungdanan; ug sundon nato si Jesukristo, ang atong Ginoo. Samtang nagkalahi kita sa edad, sa kustombre, o sa nasyonalidad, naghiusa kita sa atong mga calling sa priesthood.

Sa matag usa kanato, ang pagpahiuli sa Aaronic Priesthood, ngadto kang Oliver Cowdery ug Joseph Smith pinaagi ni Juan Bautista, makahuluganon kaayo. Sa samang paagi, ang pagpahiuli sa Melchizedek Priesthood, ngadto kang Joseph ug Oliver pinaagi ni Pedro, Santiago ug Juan, usa sa labing bililhon nga panghitabo.

Seryusuhon nato og maayo ang mga calling, responsibilidad, ug katungdanan nga nag-uban sa priesthood nga atong gihuptan.

Gibati nako ang dakong responsibilidad dihang gitawag ko nga secretary sa akong korum sa mga deacon. Gitarung gayud nako og andam ang mga rekord nga akong gihuptan, kay gusto nakong buhaton ang akong pinakamaayo kon unsaon sa pagbuhat niana nga calling. Mapasigarbuhon ko sa akong trabaho. Ang pagbuhat sa tanan nakong mahimo, ang labing maayo sa akong abilidad, maoy akong tumong sa bisan unsang calling nga akong nadawat.

Hinaut nga ang matag batan-ong lalaki nga na-ordinahan sa Aaronic Priesthood gihatagan og espiritwal nga kahibalo sa kasagrado sa iyang gi-orden nga calling, ingon man usab sa mga oportunidad sa pagpalambo niana nga calling. Nadawat nako ang maong oportunidad isip deacon dihang ang bishopric mihangyo nga dad-an nako og sakrament ang usa ka tawo nga naa ra sa balay nga nagpuyo mga usa ka milya gikan sa chapel. Nianang espesyal nga Dominggo sa buntag, samtang nanuktok ko sa pultahan ni Brother Wright ug nakadungog sa iyang hinay nga tingog, “Dayon,” misulod ko dili lang sa iyang gamayng balay apan usa usab ka lawak nga puno sa Espiritu sa Ginoo. Miduol ko sa kilid sa higdaanan ni Brother Wright ug mainampingong mibutang sa piraso sa pan sa iyang ngabil. Ako dayong gikuptan ang baso sa tubig, aron siya makainom. Sa akong pagbiya, nakita nako ang luha sa iyang mata samtang miingon siya, “Panalanginan ka sa Dios, dong.” Ug ang Dios mipanalangin nako—uban sa pasalamat sa sagradong simbolo sa sakrament ug sa priesthood nga akong gihuptan.

Walay deacon, teacher, o priest gikan sa among ward ang makalimot sa among halandumong pagbisita sa Clarkston, Utah, sa lubnganan ni Martin Harris, usa sa Tulo ka mga Saksi sa Basahon ni Mormon. Dihang naglibut mi sa taas nga granite nga marker nga nagtimaan sa iyang lubnganan, ug samtang ang usa sa mga lider sa korum mibasa ngari namo sa gamhanang mga pulong gikan sa “Ang Pagpamatuod sa Tulo ka mga Saksi,” nga makita sa sinugdanan sa Basahon ni Mormon, milambo ang among gugma nianang sagradong rekord ug sa kamatuoran nga makita diha niini.

Niadtong mga katuigan ang among tumong mao nga mahimong sama sa anak nga mga lalaki ni Mosiah. Kabahin nila giingon kini:

“Sila nag-anam og kalig-on diha sa kasayuran sa kamatuoran; kay sila mga tawo nga mabuot og salabutan ug sila misiksik sa mga kasulatan sa kakugi, nga sila unta masayud sa pulong sa Dios.

“Apan kini dili ang tanan; sila naghatag ngadto sa ilang kaugalingon ngadto sa tuman nga pag-ampo, ug pagpuasa; busa sila adunay espiritu sa pagpanagna, ug espiritu sa pagpadayag, ug kon sila nagtudlo, sila nagtudlo uban sa gahum ug pagtugot sa Dios.”²

Wala koy laing mahunahunaan nga mas takus nga tumong alang sa batan-ong lalaki kay sa mahulagway sama sa maisugon ug matarung nga anak nga mga lalaki ni Mosiah.

Sa nagkaduol na ang akong ika-18 nga adlawng natawhan ug nangandam nga mosulod sa gikinahanglang pagserbisyo sa militar sa batan-ong kalalakin-an atol sa Ikaduhang Gubat sa Kalibutan, girekomendar ko nga makadawat og Melchizedek Priesthood, apan kinahanglan una nakong tawagan ang akong presidente sa stake, si Paul C. Child, alang sa interbyu. Usa siya ka tawo nga nahigugma ug nakasabut sa balaang kasulatan, ug tuyo niya nga ang tanan mohigugma ug makasabut usab niiini. Kay nakadungog sa uban nakong mga higala sa iyang detalyado ug lisud nga interbyu, nagtinguha ko og gamay lang nga pagpakita sa akong kahibalo sa kasulatan; busa, dihang ako siyang gitawagan misugyot ko nga magkita mi sa sunod Dominggo sa oras nga nahibaloan nako nga usa ra ka oras sa dili pa ang iyang sakrament miting.

Ang iyang tubag: “Ah, Brother Monson, dili kana makahatag nato og igong panahon nga mabasa og maayo ang kasulatan.” Misugyot dayon siya og tulo ka oras sa dili pa ang iyang sakrament miting, ug iya kong gisugo nga dad-on nako ang akong minarkahan ug dunay pakisayran nga mga kasulatan.

Dihang miabut ko sa iyang balay pagka-Dominggo, giabi-abi ko og maayo, ug dayon nagsugod ang interbyu. Si Presidente Child miingon, “Brother Monson, naghupot ka sa Aaronic Priesthood. Duna bay nangalagad nga mga anghel nimo?” Mitubag ko nga wala. Dihang nangutana siya kon nahibalo ba ko nga duna koy katungod sa ingon, mitubag ko pag-usab nga wala ko kahibalo.

Misugo siya, “Brother Monson, balika gikan sa hunahuna ang ika-13 nga seksyon sa Doktrina ug mga Pakigsaad.”

Misugod ko, “Diha kaninyo nga akong kauban nga mga sulugoon, sa ngalan sa Mesiyas ako motugyan sa Pagkapari ni Aaron, nga naghupot sa mga yawe sa pagpangalagad sa mga anghel—”

“Hunong,” mando ni Presidente Child. Dayon sa kalma, mabination nga tuno, siya mitambag, “Brother Monson, ayaw gayud kalimot nga isip naghupot sa Aaronic Priesthood duna kay katungod sa pagpangalagad sa mga anghel.”

Daw sama kadto nga dunay anghel diha sa lawak nianang adlawa. Wala gyud ko makalimot sa interbyu. Gibati gihapon nako ang espiritu nianang solemne nga okasyon samtang nagdungan mi og basa sa mga responsibilidad, katungdanan, ug panalangin sa Aaronic Priesthood ug sa Melchizedek Priesthood—mga panalangin nga miabut dili lang kanato apan sa atong mga pamilya ug ngadto sa uban diin kita adunay kahigayunan sa pagserbisyo.

Gi-ordinahan ko nga elder, ug sa adlaw sa akong pagbiya aron pagtuman sa akong pagserbisyo sa navy, usa ka sakop sa akong ward bishopric ang mikuyog sa pamilya ug mga higala sa estasyunan sa tren aron manamilit nako. Sa dayong sakay sa tren, iyang gibutang sa akong kamot ang gamayng basahon nga giulohan og Missionary Handbook. Mikatawa ko ug mikomentaryo nga dili ko magmisyon.

Siya mitubag, “Dad-a lang kini. Magamit ra kini.”

Nagamit gyud. Nagkinahanglan ko og gahi, rectangular nga butang nga ikabutang sa ilawom sa akong bag aron ang akong sinina mas tuskig ug dili kaayo magum-os. Ang Missionary Handbook mao gyud ang akong gikinahanglan, ug nagsilbi gyud kini sa akong bag sulod sa 12 ka semana.

Nianang gabii sa wala pa ang among bakasyon sa Pasko, ang among hunahuna, didto ra sa panimalay. Ang baraks hilum, apan ang kahilum nabalda sa akong higala sa tapad nga higdaanan—usa ka Mormon, si Leland Merrill—nga nag-agulo sa kasakit. Nangutana ko sa hinungdan, ug miingon siya nga lain gyud iyang pamati. Dili siya gustong moadto sa base dispensary [pagpatambal], kay kahibalo siya nga ang pagbuhat niini makapugong sa iyang pag-uli sa sunod adlaw.

Nagkaanam kagrabe ang iyang sakit sa paglabay sa mga oras. Sa katapusan, kay nasayud nga usa ko ka elder, gihangyo ko niya nga hatagan nako siya og panalangin sa priesthood.

Wala pa gyud ko sukad makahatag og panalangin, wala pa ko makadawat og panalangin, ug makasaksi sa paghatag og panalangin. Samtang nag-ampo ko sa hilum alang sa tabang, nahinumdom ko sa Missionary Handbook sa ilawom sa akong bag. Dali nakong gihabwaan ang bag ug gikuha ang basahon paduol sa gamayng suga. Didto akong nabasa kon unsaon sa pagpanalangin ang masakiton. Uban sa daghang kuryoso nga mga marino nga nanan-aw, mipadayon ko sa pagpanalangin. Sa wala pa nako ikabalik og sulod ang akong butang sa bag, si Leland Merrill nakatulog nga sama sa gamay nga bata. Nakamata siya pagkabuntag nga maayo na ang gibati. Ang pasalamat nga gibati namo alang sa gahum sa priesthood hilabihan.

Ang katuigan nagdala nako og dugang mga oportunidad sa paghatag og panalangin sa nanginahanglan nga dili na nako maihap. Ang matag oportunidad nakahimo nakong labihan ka mapasalamaton nga ang Dios misalig ngari nako niining sagradong gasa. Akong gitahud ang priesthood. Nakasaksi ko sa gahum niini sa daghang higayon. Nakita nako ang kalig-on niini. Natingala ko sa mga milagro nga namugna niini.

Mga kaigsoonan, matag usa nato gisaligan sa usa sa labing bililhong gasa nga sukad natugyan sa katawhan. Sa atong pagtahud sa atong priesthood ug sa pagpakabuhi aron kanunay kitang takus, ang mga panalangin sa priesthood modagayday pinaagi nato. Ganahan ko sa mga pulong nga makita sa Doktrina ug mga Pakigsaad seksyon 121, bersikulo 45, nga nagsulti nato kon unsay buhaton aron mahimong takus: “Himoa usab ang inyong mga kasingkasing … nga mapuno sa gugma nga putli ngadto sa tanan nga mga tawo, ug ngadto sa mga sakop sa pagtuo, ug himoa ang hiyas nga modayan-dayan sa inyong mga hunahuna nga walay paghunong; unya ang imong pagsalig mosamot pagkalig-on diha sa atubangan sa Dios; ug ang doktrina sa pagkapari motuhop diha sa imong kalag ingon sa mga yamog nga gikan sa langit.”

Isip mga naghupot sa priesthood sa Dios, naapil kita sa buhat ni Ginoong Jesukristo. Mitubag kita sa Iyang panawagan; anaa kita sa Iyang buluhaton. Magkat-on kita mahitungod Kaniya. Sundon nato ang Iyang mga lakang. Tumanon nato ang Iyang mga lagda. Sa pagbuhat sa ingon, maandam kita sa bisan unsa nga pagserbisyo nga ipabuhat Niya kanato. Kini ang Iyang buhat. Kini ang Iyang Simbahan. Sa pagkatinuod, Siya ang atong kapitan, ang Hari sa Himaya, gani ang Anak sa Dios. Ako mopamatuod nga Siya buhi ug mosaksi niini sa Iyang balaan nga pangalan, amen.