2010–2019
Ehu Samero rehn Ulepe-Laud Rohs
October 2015


Ehu Samero rehn Ulepe-Laud Rohs

Ni amw pahn keidwei nan ahmw ahl en momour en souleng, I kapakapki me pwoson pahn kakehlailih kumwail ansou koaros.

Riei lih akan oh kempokepai kan, I perenkihda ei kak patehng kumwail rahn wet, oh I pil kalahnganki ei kak patehng atail presiden kempoake, Presiden Thomas S. Monson. Presiden, se pokepoke komwi. Se pil pahtoukihla kapelsalehdalahn kempoakpatail Wahnparon en Kauno silimen. Se laloidki Presiden Packer, Elder Perry, oh Elder Scott; se pokepoke irail. Se kapakapki arail peneinei oh kempoakparail kan.

I kin kalap kasik ansou en kapokon lap wet—ngilen koul kaselel oh kaweid kan sang riatail lih pwoson kan kin kahrehdo Ngehno rehtail. I kin wiahla aramas mwahu men mwurin ahi kin patehng kumwail.

Ni ahi wie medemedewe dahme I pahn ehukieng kumwail rahnwet, I tamanda duwen padahk me Sounkomouro kin ketin wia. Mehd kapwuriamwei Eh kin ketin kawehwe ire kesemwpwal kan ni Eh kin ketin doadoahngki kisin soi kan. Sapwellime iren karasaras kan kin lukeh Sapwellime tohpadahkko en alehda me mehlelo kaidehnte ren esehlahte ni madamadau ahpw ren momourki mongiong mehlel oh idawehn iren padahk soutuk kan nan arail mour.1 Kempokepatail Presiden Monson pil wia emen semen en padahngki duwen irair en mour kan.2

Rahn wet, I pil pahn ehukiong kumwail ahi madamadau oh ahi pepehm nan soi pwot. I lukei kumwail en rong ni pali Ngehn ah pahn ieiang kumwail. Ngehn Sarawi pahn sewesei kumwail diarada wehwehn iren karasaras wet.

Ulepe-Laud Rohs

Soi pwoatet pid serepein men me adaneki Eva. Ire kesemwpwal riau me kumwail anahne ese duwen Eva. Keieu e sounpar 11 [eisek ehu] . Oh keriau e sohte kin men kohla oh kouson rehn ulepe-laud Rohs. Udahn sohte pak ehu. Soh douluhl.

Ahpw en Eva nohnou soumwahu oh pahn kodoahk eri anahne ansou reirei pwehn kehlailda. Ihme kareda en Eva nohno/pahpa kadarala ih pwehn kouson rehn Ulepe-Laud Rohs nan samero.

Nan en Eva ah madmadau, soangen kahrepe ngeder kei mie me karehda ire wet sohte mwahu. Ehu, e wewehki me e pahn dohsang ah nohnou. Pil ehu e wehwehki me e pahn dohsang ah peneinei oh kempokepah kan. Oh e pil sehse Ulepe-Laud Rohs. Kalahngan pwe e soanamwahuki wasa me e mihmiher.

Ahpw sohte uwen akupwung de mas-kepirek kak wekidala koasoandi wet. Eva eri kihpene ah kepweh kan oh iangada ah pahpao tangala ni imwen Ulepe-Laud Rohs.

Sang ni ansou me Eva pidolong nan ihmwo, e sohte pwungki.

Mehkoaros tok! Wasa koaros audaudkihda pwuhk tok, ehu soangen pohn pwotol, oh koakon en pilasdik kan direkihla mwaramwar oh pwatin.

Ulepe-Laud Rohs kin kelehpw kouson mwo oh saikinte pak ehu e pwopwouda. Oh me kin iang mih mwo iei kaht men me kin mwauki douda wasa keieu ileile nan perehkan oh kin kilkilengdi ong pohn mehkoaros pah likamw daiker duhpek men.

Pil mwoamwen ihmwohte pil kasangat. E mih nan wehi, wasa me ihmw kan dohpeseng. Sohte en Eva ah dihn sounpar me kouson karani irail. Met me kahrehda Eva ah kin loaloid.

Ni tapio e sohte nohn kin men tehk Ulepe-Laud Rohs. E kin kalap medemedewe ah nohnou. Ekei ansou, e kin wie pepehd ni pwong, oh wie kapakap ki ah nohnou en kak kehlailda. Itarete eh sohte mwadangete wiawi, Eva tepda kehn me Koht ketin sinsile ah nohnou.

Rohngo ahpw lellodo me kodoahko wiawiher oh pweida, oh ihte me Eva anahne wia en kanengama lau lel ni imwin samero. Ahpw ni mehlelo e solahr men kanengama.

Pwehki e esehier me ah nohnou mwau ehr, Eva tepda tehkada Ulepe-Laud Rohs. Liho paliwar laud—mehkoaros me pid liho laud: ngile, ah sirei oh ah wiewia. E sohte mengei ehng liho en mwekid seli, ahpw e kin kalap koul oh kouruhr ni eh kin wie doadoahk, oh ngilen eh kouruhr kin audehla ihmwo. Pwohng koaros e kin mwohndi nan ah sehr mosulo, ale nah pwuhk sarawi, oh wadek laud. Oh ni eh kin wie wadawad, e kin ekei ansou nda “Oh ohlo sohte koneng wia mwo!” de “Dahme I sohte anahne wia pwe ien kak iang mih mwo!” de “E sou mehkot me keieu kaselel me ke apwtehn rong!” Oh ni soutik koaros ni ara kin kelepwidi limwahn en Eva pehto pwehn kapakap, Ulepe-Kaselel Rohs kin wia kapakap me keieu kaselel, kaping ong Sahm Nanleng pwehki mahn oh tuhke kan, kihrlahn ketipin oh usuh kan, oh wen kaperen en ara wie momourte. Ong Eva, likamwete Rohs wehwehki me Koht wia kempoakepah men.

Ansou werei, Eva ahpw diarada mehkot kapwuriamwei ehu: me Ulepe-Laud Rohs wia aramas nsanamwahu men.

Ahpw ia mwoamwen met eh kak wiawi?

Dahme e ahneki me e kin peren ki?

Saikinte pak ehu me liho pwopwoud, sohte nah seri, sohte me kin mihmi reh pwehn ieiang ih ihte kaht mesen mwalaun men, oh e kin apwaleng ih en wia mehkot mengei me rasehng pirehdi ah suht oh douda ni kehndake kan.

Ni eh kin kohla nan kahnihnw, e kin mwauki doadoahngki lisarop lapala lingan ahpw kanamenek. Ahpw aramas sohte kin kouruhrki. Re kin kohpene limwah oh men kosoai ieng. Rohs wia emen sounpadahk en sukuhl mahs, oh nah tohn sukuhl en mahs kan—me laudehr oh mie pein neirail seri—kin kalap uhdi oh kosoai eng. Re kin kaping kalahngan kiheng kaweid mwahu me eh wiahiong irail. Re kin kalap kouruhr. Ekei ansou re kin sengiseng.

Ni rahn en samero eh wie malmalaula, Eva wie kalkalaudehla eh kin patehng Rohs. Ira kin alu reirei oh Eva esehla wekpeseng en songen menpihr riemen. E kin dolungada wahn tuhke kan oh wiahda jam sang karer. E pil esehla kosoai pen ah nohno-nohnokahlapo me mwesel sang uhdan ah wasa, kotehla madau laud ehu, oh aluhla pali epeng pwehn patehng Souleng kan.

Mwurin ansou kis Eva pil diarada ire kapwuriamwei ehu: me kaidehn Ulepe-Laud Rohs kelehpw me nsanamwahu, ahpw pein ih Eva kin diar peren ansou koaros me e kin patehng liho.

Imwin samero pil kerendohr. Mwohnte e pahn tehkada, Ulepe-Laud Rohs nda me e kereniongehr lel ansou me Eva pahn pwurala ni imweho. Itarete Eva ah kin kaskasik eh pahn pwuro sangete ansou me e lella mwo, met e sohte ese ia mwoamwen ah pepehm. E apw medewehla me e pahn udahn loloidki ihmw tok oh iangahki kaht mas mwalauno oh ulepe-laud Rohs kempoakeo.

Mwohn rahn me eh pahpao peidi pwehn ale ih, Eva wia peidek me e wie medemedewehki wihk kei: “Ulepei Rohs, dahme ke nohn insenamwau ki?”

Ulepe Rohs kileng lahng ni keneinei oh kahlwahlahng ni kilel ehu me wie langalang nan pereho. E wia kisakis ehu sang kempoakepah semen men.

Liho peideklahng, “Dahme ke kilang mwo?”

Kilel
Serepein paionihr men wie lusulus

Eva kilangehr kilelo mahs, ahpw e sohte kadehde mwahu dahme mih nan kilelo. Serepein men me likouki likoun paionihr lusulus nan ahl marain pwot. Dihpw oh tuhke kan udahn poh molomol. Eva ahpw nda, “Mahlen en serepein men met. Likamwete e wie lusulus.”

“Ei, serepein paionihr men me wie lusulus oh pereperen kohla,” Ulepe Rohs ahpw kosoia. “I ese me mie rahn tohto me paionihr kan diar kahpwal oh kapahtou. Arail mour inenen apwal—kitail sohte kak medewe. Ahpw nan mahlen wet, soahng koaros marain oh lingan. Serepein menet ni eh kin alialu kohla e kin lus, oh e kin mwekmwekid kokohla mwowe.”

Eva sohte lokaia, eri Ulepe-Laud Rohs doula oh kosoia, “E kin miehte soahng kei me kitail kin kasik en pweida apw sohte pweida nan atail mour eri emenemen kin kak karehieng pein ih en ahniki soh koapwoaroapwor oh kapahtou laud. Ahpw I ese aramas ekei me kin medewe oh kesemwpwalikihte duen manaman akan en mour mendahte ma kosondih kan kin sohte pweida. I ese me aramas pwukat, ih irail me keieu insenamwau.

“Ahpw” Eva nda, “ke sohte kak padikete mehn pedo a insensued wiahla peren ansouohte.”

“Soh, mwein sohte kak,” Ulepe Rohs sireiki, “ahpw Koht sohte kapik kitail da en kin insensued. E kapik kitail da en ahneki popohl!3 Eri ma kitail liki Ih, E pahn sewesei kitail en diar me mwahu, marain, oh me kitail kak koapwoaroapwoarki nan atail mour. Oh ni mehlel, sampah pahn marainla. Soh, e sohte kin wiawi ansouohte, ahpw ni mehlel, soangen mwahu depe kan me kin wiawi? Me I ese, soahng kan me keieu mwahu, me duwehte pilahwa oh marmaleid me kitail pein kukiada, kin anahne doadoahk oh kanengamah.

Eva medemedewe ansou kis oh nda, “Mwein e sohte mengei ong aramas me sohte ahniki mehkoaros unsek nan arail mour .”

“Samwa Eva, ke sou medewe me ahi mour e unsek?” Liho ahpw mwondi limwahn Eva pohn sehr mosulo oh inda. “Mie ansou me I kin sohla ahniki koapwoaropwoar, I sohla kin men nantieng.”

“Kowe?” Eva idek.

Ulepe Rohs ahpw itik monge oh inda, “Soahng tohto me I kin ouramanki nan ahi mour.” Ni eh wie kosokosoi, Eva rongada ngilen pahtou nan ah koasoi me e sohte kin rong mahs. “Pali tohtohn dahme I anahne sohte pweida. Ehu kahpwal mwurin ehu. Ehu rahno I diarada me dahme I koapwoaroapwoarki en wiawi sohte pahn pweida. Rahno wia rahn kansensuwed ehu. I onopada ien pwang oh pahtoula kohkohlahte.”

“Eri dahme ke wia?”

“Nan erein ansou kis, sohte mehkot ih kin wia. Ihte I kin wie linglingernger. Ih sohte kin pereniki aramas.” Eri e ahpw kisin kouruhr, ahpw e sohte duwete ah kouruhr me e kin kalap wia me ngihl laud, oh kipehdi wasa. “’E sohte pwung’ iei ahi koul me I kin wie kokoulki nan moangeiet. Kedekedeo I ahpw diarada mehkot me wekidala ahi mour unsek.”

“Dahkoat mwo?”

“Pwoson”, Ulepe Rohs ahpw sirei oh inda. “I diarada pwoson. Oh pwoson kieng ie koapwoaroapwoar. Oh pwoson oh koapwoaroapwoar kieng ie kamarain me ehu rahn soahng koaros pahn pwungla, oh pwehki Sounkomouro, soahng koaros me sapwung pahn pwungla. Mwurin mwo, I pil kilangada me ahl me mih mwohi sohte pwelipwel oh kamasepwehk duwehte me I kin medemedewe. I tepda kilang marain oh soahng lingan teikan oh I pilada ien ahniki saledek en pilipil – ih kak pilada ien insensued oh nantieng ien kamwauiala ekis ekis kowei ni ei pahn pepehm pahtou, de I kak ahneki ekis pwoson, oh pilada ien kin wia mehkot me ih kin pereniki wia oh kin perepern kowei ansou koaros..” Ansou wet liho ngilen perenehr nan eh koasoakoasoi kowei duwehte kisin serepein me mih nan mahleno.

Ulepe Rohs pengla ni kisin tehpelo oh waikedo nah token pwuhk sarawi o pohn nehu. “I sohte lemehiong me I ahneki soumwahu en sahliel—I sehse ma mie me kak pein kamwahula ah sahliel. Ahpw pein ngehi me wiahiong ie ahi nsensuwed! Ehi, ekei ansou I kin sonsuwed, ahpw ni ei kin mehlelki ahi insensued oh pwunod e kin sohte kak wekidala —ihte me e kin wia koadoarehla. Pwoson Sounkomouro kasukuhlkihong ie me sohte lipilipil dahme wiawiher mahs, I kak ahneki popohl ni imwilau.”

Eva ahpw idek reh, “Dahme ke esehki? ”

Ulepe Rohs ahpw pahkpeseng nah pwuhk sarawio oh nda, “E kosoia wasaht:

Koht … pahn kousonla rehrail, oh irail pahn wiahla sapwellime aramas, oh Koht pahn ieiang irail, oh wia arail Koht.

Oh Koht pahn ketin limwiasang pilen mesarail kan; oh eh pahn solahr mie mehla, kapahtou, mwahiei, oh pil pahn solahr mie medek: pwehki soahng koaros me wiawihier sohralahr.4

Ulepe-Laud Rohs ahpw kilenglahng Eva. E sireilang oh mwengininginki, ni ngilen peren, “Met sou wia mehkoat keieu kaselel me ke apwtehn rong?”

Eva ahpw medewe me e udahn kaselel.

Ulepe Rohs ahpw pahkala wasa kis oh idih ieng Eva en wadek ireho: “Mese saik kak kilang wasa, salenge pil saik kak rong, aramas pil saikinte kehn nan arail mohngiong, mehkan me Koht ketin kaunopadahr ong irail kan me poakoahng Ih.”5

Ulepe Rohs ahpw kosoia, “Pwehki soahng kaselel kan me miehier mwohtail, dahme kitail tengkihla nan irair kan me wiawiher nan atail mour me kitail sohte kasik?”

Eva konsopdi oh nda, “Na awi mahs, ke koskosoia me nsenamwahu wehwehki me ken kilekilanglahngte popohl me kohkohdo mwuhr? Wewehki atail insenamwau koaros ahpw pahn wiawi ni imwio? A ekei sohte kak wiawi met?”

“Oh, udahn e kak!” Ulepe Rohs ahpw werkihla. “Samwa, ansou wet wia kisehn mour soutuko. E sohte tepdahte mwurin atail mehla! Pwoson oh koapwoaroapwoar pahn kasalehwei popohl me mih ier mwohmw.

“I ese ehu soi mwoatoamwoat me patohwan, ‘Me potopoto kin audauwudkihda dahme wiawi ansou wet.’6 I sohte mwahuki ahi ansou potopoto en audauwudki rotorot oh masepwehk me I ahniki ‘ansou wet.’ Oh I sohte men ei mour en mih nan rotorot, ih kin songosong ien pitisang nan songen kahpwal pwukat, oh sohte kin men tehk dahme kin wiewiawi, oh lolsuedki ien nantihla mwowe ohng dahme sued. Koapwoaroapwoar kiong ie pwoson me I anahne pwe ien kak ahneki popohl nan ahi mour met!”

“Eri dahme ke uhd wia?” Eva idek.

“I kin pwoson sapwellimen Koht inou kan ni ei wia dahme kesemwpwal ong ahi mour. I kohla iang sukuhl. I alehdi kasukuhl mwahu. Met me kahrehda ahi diar doadoahk me I pereniki.”

Eva medewe met ki ansou kis oh nda, “Ahpw kaidehn ahmw kin kedirepw me kahrehda ahmw peren. Aramas tohto me kedirepw ahpw sohte kin peren.”

“Dahme ke nohn marain ki nan ahmw pwulepwulte?” Ulepe Rohs idek. “Ke inenen pwung. Oh pali tohtohn irail ko me kedirepw oh sohte ahniki peren nan arail mour manokelahr dahme keieu kesemwpwal nan sampa pwon—me Sises mahsani me iei me keieu kesemwpal iei Sapwellime rongamwahuo.”

Eva idek, “Ah dahkot mwo?”

“Iei limpoak—limpoak en Krais,” Rohs nda. “Kilang, mehkoaros nan rongamwahu wet —soahng koaros me kitail anahne oh me uhdahn anahne wiawi oh me pahn wia —kahlwaikitailahng limpoak. Ni ansou me kitail poakohng Koht, kitail kin papah Ih. Kitail men duwehla Ih. Ni ansou me kitial kin poakoahng mehn mpatail kan, kitail sohla kin nohn medewe pein atail kahpwal akan oh sewese mehteikan apwaliala arail anahn akan.”7

“Oh ihme kin kahrehda atail peren?” Eva idek.

Ulepe-Laud Rohs apw itik monge oh sirei, pilen meseh pa dirida. “Ehi samwa. Ihme kahrehda atail peren.”

Solahr Duwehte

Mandahsang rahno Eva pwolehdi Ulepe-Laud Rohs oh kalahngankihong mehkoaros me liho wiahiong. Ih eri pwurala ni imweho rehn ah peneinei oh kempokepah kan oh mehn mpe kan.

Ahpw e sohla duwehte mahso.

Ni en Eva ah wie kekeirda, e kin kalap medewe en Ulepe-Laud Rohs ah kosoi kan. Eva pwopwoud da, nainkihda seri, oh momourki ansou werei ni ah ahniki mour mwahu.

Ehu rahno, ni ah keskesihnen nan imweho, linglinganiki mahlen en serepein me likouki likoun paionihr wie lusulus pohn ahl maraino, e tamanda me ele e lelehr sounpar en Ulepe-Laud Rohs ni ansou me e mihmihki reh nan samer o.

Kilel
Serepein paionihr wie lusulus

Ni ansou me e tamanda met, e kehn ineng ehu me e anahne kapakap. Oh Eva kaping kalahnganki ah mour, ah peneinei, kapwurpwurdohn rongamwahu en Sises Krais, oh nan samer me Ulepe-Laud Rohs8 padahkihong duwen pwoson, koapwoaroapwor oh limpoak.9

Kapai Ehu

Riei lih kempoake kan rehn Krais, I koapwoaroapwoariki oh kapakapki me mehkot nan soi pwoatet sairehr amwail mohngiong oh kamarainda amwail mour. Ih ese me Koht ieias oh E poakoahng kumwail.

Ni amwail weweid kohwei nan amwail pwukoah en tohnpadahk, I kapakapki me pwoson pahn kakehlailj kumwail ansou koaros; oh koapwoaroapwoar pahn sewesei kumwail en kilang wasa lingan kan me Sahm Nanleng ketin kaunopadahng kumwail; oh iei limpoak en Koht oh Sapwellime serihkan me pahn audehda amwail mohngiong kan. Ni ahi wia emen Wahnparon en Kauno, I pwilikihdi ai kadehde oh kapai wet, ni mwaren Sises Krais, amen.

Notes

  1. Tehk, ni karasepe, Madiu 13:24–30; 18:23–35; 20:1–16; 22:1–14; 25; Luk 10:25–37; 15:11–32.

  2. Tehk, ni karasepe, Thomas S. Monson, “Guided Safely Home,” Liahona, Nohpempe 2014, 67–69; “Love—the Essence of the Gospel,” Liahona, Mei 2014, 91–94; “We Never Walk Alone,” Liahona, Nohpempe 2013, 121–24; “Obedience Brings Blessings,” Liahona, Mei 2013, 89–92.

  3. Tehk 2 Nephi 2:25.

  4. Kaudial 21:3–4.

  5. 1 Korint 2:9

  6. “Forever—is composed of Nows,” nan Final Harvest: Emily Dickinson’s Poems, sel. Thomas H. Johnson (1961), 158; pil tehk poetryfoundation.org/poem/182912.

  7. Tehk Luk 9:24.

  8. “Often the prickly thorn produces tender roses” (Ovid, Epistulae ex ponto, book 2, epistle 2, line 34; “Saepe creat molles aspera spina rosas”).

  9. Tehk Moroni 7:42.