2010-2019
Να είστε παράδειγμα και φως
Οκτωβρίου 2015


Να είστε παράδειγμα και φως

Καθώς ακολουθούμε το παράδειγμα του Σωτήρος, δική μας θα είναι η ευκαιρία να είμαστε φως στη ζωή των άλλων.

Αδελφοί και αδελφές, πόσο καλό είναι να είμαι μαζί σας για άλλη μια φορά. Όπως γνωρίζετε, από τότε που ήμαστε μαζί τον Απρίλιο, έχουμε λυπηθεί από την απώλεια τριών από τους αγαπημένους μας Αποστόλους: ο Πρόεδρος Μπόιντ Πάκερ, ο Πρεσβύτερος Τομ Πέρρυ και ο Πρεσβύτερος Ρίτσαρντ Σκοτ. Έχουν επιστρέψει στο επουράνιο σπίτι τους. Μας λείπουν. Πόσο ευγνώμονες είμαστε για τα παραδείγματά τους τής αγάπης σαν του Χριστού και για τις εμπνευσμένες διδασκαλίες που άφησαν σε όλους μας.

Καλωσορίζουμε εγκάρδια τους νεότερους Αποστόλους μας, τον Πρεσβύτερο Ρόναλντ Ράσμπαντ, τον Πρεσβύτερο Γκάρυ Στήβενσον και τον Πρεσβύτερο Ντέιλ Ρένλαντ. Είναι άνδρες αφιερωμένοι στο έργο του Κυρίου. Έχουν τα απαιτούμενα προσόντα για να πληρώσουν τις σημαντικές θέσεις στις οποίες έχουν κληθεί.

Προσφάτως, καθώς διάβαζα και συλλογιζόμουν τις γραφές, δύο αποσπάσματα συγκεκριμένα μού έμειναν. Και τα δύο είναι οικεία σε εμάς. Το πρώτο είναι από την Επί του Όρους Ομιλία: «Ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα, και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς»1. Η δεύτερη γραφή είναι μία η οποία μου ήλθε στον νου καθώς συλλογιζόμουν το νόημα της πρώτης. Είναι από την Επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τον Τιμόθεο: «Γίνε τύπος των πιστών σε λόγο, σε συναναστροφή, σε αγάπη, σε πνεύμα, σε πίστη, σε αγνότητα»2.

Πιστεύω ότι η δεύτερη γραφή εξηγεί, σε μεγάλο μέρος, πώς μπορούμε να επιτύχουμε την πρώτη. Γινόμαστε τύπος των πιστών, ζώντας το Ευαγγέλιο τού Ιησού Χριστού με λόγια, με συζήτηση, με χριστιανική αγάπη, με πνεύμα, με πίστη και με αγνότητα. Καθώς το κάνουμε, τα φώτα μας θα λάμπουν στους άλλους για να τα δουν.

Καθένας από εμάς ήλθε στη γη έχοντάς του δοθεί το Φως του Χριστού. Καθώς ακολουθούμε το παράδειγμα του Σωτήρος και ζούμε όπως ζούσε Εκείνος και όπως δίδασκε, αυτό το φως θα καίει μέσα μας και θα φωτίζει τον δρόμο για άλλους.

Ο Απόστολος Παύλος απαριθμεί έξι γνωρίσματα του πιστού, γνωρίσματα που θα επιτρέψουν στα φώτα μας να λάμπουν. Ας κοιτάξουμε το καθένα από αυτά.

Αναφέρω τα δύο πρώτα γνωρίσματα μαζί -- να είμαστε παράδειγμα σε λόγια και σε συζήτηση. Τα λόγια που χρησιμοποιούμε μπορούν να ανυψώνουν και να εμπνέουν ή μπορούν να βλάψουν και να μειώσουν. Στον σημερινό κόσμο υπάρχει πληθώρα χυδαιολογίας με την οποία φαίνεται ότι περιβαλλόμαστε σε σχεδόν κάθε γωνία. Είναι δύσκολο να αποφύγουμε να ακούμε τα ονόματα της Θεότητας να χρησιμοποιούνται απερίσκεπτα και πρόχειρα. Χυδαία σχόλια φαίνεται να έχουν γίνει βασικό μέρος της τηλεόρασης, των ταινιών, των βιβλίων και της μουσικής. Συκοφαντικά σχόλια και θυμωμένη γλώσσα κυκλοφορούν. Ας μιλούμε στους άλλους με αγάπη και σεβασμό, πάντοτε διατηρώντας τη γλώσσα μας καθαρή και αποφεύγοντας λόγια ή σχόλια που θα πλήγωναν ή θα προσέβαλλαν. Είθε να ακολουθούμε το παράδειγμα του Σωτήρος, ο οποίος μιλούσε με ανοχή και καλοσύνη σε όλη Του τη διακονία.

Το επόμενο γνώρισμα που ανέφερε ο Παύλος είναι η χριστιανική αγάπη, που έχει ορισθεί ως «η αγνή αγάπη του Χριστού»3. Είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχουν στη σφαίρα επιρροής μας αυτοί που είναι μόνοι, αυτοί που είναι άρρωστοι και αυτοί που νιώθουν αποθαρρυμένοι. Δική μας είναι η ευκαιρία να τους βοηθήσουμε και να ανυψώσουμε το ηθικό τους. Ο Σωτήρας έφερε ελπίδα στους απελπισμένους και δύναμη στους αδύναμους. Ίασε τον ασθενή· έκανε τον χωλό να περπατήσει, τον τυφλό να δει, τον κωφό να ακούσει. Ανέγειρε ακόμη και τον νεκρό στη ζωή. Σε όλη Του τη διακονία, προσέγγισε με χριστιανική αγάπη σε οιονδήποτε με ανάγκη. Καθώς μιμούμεθα το παράδειγμά Του, θα ευλογήσουμε ζωές, μαζί και τη δική μας.

Μετά, πρέπει να είμαστε παράδειγμα σε πνεύμα. Αυτό για μένα σημαίνει να προσπαθούμε να έχουμε στη ζωή μας καλοσύνη, ευγνωμοσύνη, συγχώρηση και καλή θέληση. Αυτές οι αρετές θα μας παρέχουν ένα πνεύμα που θα αγγίξει τη ζωή των γύρω μας. Ήταν η ευκαιρία μου όλα αυτά τα χρόνια να συναναστραφώ αμέτρητα άτομα που έχουν τέτοιο πνεύμα. Βιώνουμε ένα ξεχωριστό αίσθημα, όταν είμαστε μαζί τους, ένα αίσθημα που μας κάνει να θέλουμε να τους συναναστρεφόμαστε και να ακολουθούμε το παράδειγμά τους. Ακτινοβολούν το Φως του Χριστού και μας βοηθούν να νιώθουμε την αγάπη Του για εμάς.

Για να επεξηγήσω ότι το φως, το οποίο προέρχεται από ένα αγνό και στοργικό πνεύμα, αναγνωρίζεται από άλλους, μοιράζομαι μαζί σας μία εμπειρία πριν από πολλά έτη.

Τότε, ηγέτες της Εκκλησίας συναντήθηκαν με αξιωματούχους στην Ιερουσαλήμ για να βρουν τη λύση με μία συμφωνία ενοικίασης για γη όπου θα κτιζόταν το Κέντρο Ιερουσαλήμ της Εκκλησίας. Προκειμένου να αποκτήσει τις απαραίτητες άδειες, η Εκκλησία είχε συμφωνήσει ότι δεν θα γινόταν καμία διδασκαλία από τα μέλη μας που θα διέμεναν στο κέντρο. Αφού είχε γίνει εκείνη η συμφωνία, ένας από τους Ισραηλινούς αξιωματούχους, ο οποίος ήταν καλά εξοικειωμένος με την Εκκλησία και τα μέλη της, παρατήρησε ότι ήξερε πως η Εκκλησία θα τιμούσε τη συμφωνία για καμία διδασκαλία. «Όμως» είπε, αναφερόμενος στους φοιτητές που θα φοιτούσαν εκεί «τι πρόκειται να κάνουμε για το φως που είναι στα μάτια τους;»4 Είθε αυτό το ειδικό φως να λάμπει πάντοτε μέσα μας, ώστε να μπορεί να αναγνωρίζεται και να εκτιμάται από άλλους

Να είμαστε παράδειγμα πίστης σημαίνει ότι εμπιστευόμαστε τον Κύριο και τον λόγο Του. Σημαίνει ότι κατέχουμε και ότι γαλουχούμε τα πιστεύω που θα καθοδηγούν τις σκέψεις και τις πράξεις μας. Η πίστη μας στον Κύριο Ιησού Χριστό και στον Επουράνιο Πατέρα μας θα επηρεάζουν όλα όσα κάνουμε. Ανάμεσα στη σύγχυση της εποχής μας, τις συγκρούσεις της συνείδησης και την αναταραχή της καθημερινής ζωής, η ακατάλυτη πίστη γίνεται άγκυρα στη ζωή μας. Να θυμάστε ότι η πίστη και η αμφιβολία δεν μπορούν να υπάρχουν στον ίδιο νου ταυτοχρόνως, γιατί η μία θα διαλύσει την άλλη. Επαναλαμβάνω αυτό που έχουμε πει επανειλημμένως -- ότι προκειμένου να αποκτήσουμε και να διατηρήσουμε την πίστη που χρειαζόμαστε, είναι ουσιώδες να διαβάζουμε, να μελετούμε και να συλλογιζόμαστε τις γραφές. Η επικοινωνία με τον Επουράνιο Πατέρα μέσω της προσευχής είναι ζωτικής σημασίας. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να παραμελούμε αυτά τα πράγματα, διότι ο εναντίος και οι στρατιές του επιζητούν αμείλικτα μία σχισμή στην πανοπλία μας, μία εκτροπή από την πίστη μας. Είπε ο Κύριος: «Να ψάχνετε επιμελώς, να προσεύχεστε διαρκώς, και να πιστεύετε, και όλα θα συνεργαστούν για το καλό σας»5.

Τελικώς, πρέπει να είμαστε αγνοί, το οποίο σημαίνει ότι είμαστε καθαροί σε σώμα, νου και πνεύμα. Ξέρουμε ότι το σώμα μας είναι ναός, να το μεταχειριζόμαστε με ευλάβεια και σεβασμό. Ο νους μας θα πρέπει να είναι γεμάτος με ανυψωτικές και εξευγενισμένες σκέψεις και ελεύθερος από αυτά τα πράγματα που θα τον μολύνουν. Προκειμένου να έχουμε το Άγιο Πνεύμα ως συνεχή σύντροφό μας, πρέπει να είμαστε άξιοι. Αδελφοί και αδελφές, η αγνότητα θα μας φέρει ψυχική ηρεμία και θα μας δώσει τις προϋποθέσεις για να λάβουμε τις υποσχέσεις του Σωτήρος. Είπε: «Μακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν το Θεό»6.

Καθώς αποδεικνύουμε ότι είμαστε παραδείγματα με λόγο, με συζήτηση, με χριστιανική αγάπη, με πνεύμα, με πίστη και με αγνότητα, θα έχουμε τις προϋποθέσεις για να είμαστε φώτα στον κόσμο.

Επιτρέψατέ μου να πω σε όλους σας και ειδικώς σε εσάς, νέοι, ότι καθώς ο κόσμος μετακινείται όλο και πιο μακριά από τις αρχές και κατευθυντήριες οδηγίες που μας έχει δώσει ο στοργικός Επουράνιος Πατέρας, θα ξεχωρίζουμε από το πλήθος επειδή είμαστε διαφορετικοί. Θα ξεχωρίζουμε επειδή ντυνόμαστε σεμνά. Θα είμαστε διαφορετικοί, επειδή δεν χρησιμοποιούμε χυδαιολογία και επειδή δεν γευόμαστε ουσίες που είναι βλαβερές για το σώμα μας. Θα είμαστε διαφορετικοί, επειδή αποφεύγουμε ακατάλληλο χιούμορ και εξευτελιστικά σχόλια. Θα είμαστε διαφορετικοί καθώς αποφασίζουμε να μη γεμίζουμε το μυαλό μας με επιλογές από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας που είναι ανήθικες και μειωτικές και που θα απομακρύνουν το Πνεύμα από το σπίτι και τη ζωή μας. Ασφαλώς θα ξεχωρίζουμε καθώς κάνουμε επιλογές σχετικά με την ηθικότητα -- επιλογές που ακολουθούν τις αρχές και τα πρότυπα του Ευαγγελίου. Αυτά που μας κάνουν διαφορετικούς από τον περισσότερο κόσμο, μας παρέχουν επίσης εκείνο το φως και εκείνο το πνεύμα που θα λάμπει σε έναν αυξανόμενο σκοτεινό κόσμο.

Συχνά είναι δύσκολο να είσαι διαφορετικός και να στέκεσαι μόνος στο πλήθος. Είναι φυσικό να φοβάσαι αυτό που άλλοι ενδεχομένως να σκέπτονται ή να λένε. Παρηγορητικά είναι τα λόγια του ψαλμού: «Ο ΚΥΡΙΟΣ είναι φως μου και σωτηρία μου· ποιον θα φοβηθώ; Ο Κύριος είναι δύναμη της ζωής μου· από ποιον θα δειλιάσω;»7 Καθώς κάνουμε τον Χριστό κέντρο της ζωής μας, οι φόβοι μας θα αντικατασταθούν από το θάρρος των πεποιθήσεών μας.

Η ζωή δεν είναι τέλεια για κανέναν μας και ενίοτε οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε μπορούν να γίνουν πολύ πιεστικές, κάνοντας το φως μας να θολώσει. Ωστόσο, με τη βοήθεια του Επουράνιου Πατέρα μας, μαζί με τη στήριξη των άλλων, μπορούμε να επανακτήσουμε εκείνο το φως που θα φωτίσει το μονοπάτι μας για άλλη μια φορά και θα παρέχει το φως που μπορεί άλλοι να χρειάζονται.

Για να σας επεξηγήσω, σας αναφέρω τα συγκινητικά λόγια ενός αγαπημένου ποιήματος που διάβασα για πρώτη φορά πριν από πολλά χρόνια:

Συνάντησα έναν ξένο τη νύκτα

του οποίου το λυχνάρι είχε πάψει να λάμπει.

Σταμάτησα και τον άφησα να ανάψει

το λυχνάρι του από το δικό μου.

Μία καταιγίδα άρχισε αργότερα

και έσεισε τον κόσμο.

Και όταν έφυγε ο άνεμος,

το λυχνάρι μου δεν ήταν πλέον αναμμένο!

Όμως πίσω σε εμένα ήλθε ο ξένος --

το λυχνάρι του έλαμπε καλά!

Κρατούσε την πολύτιμη φλόγα

και άναψε τη δική μου!8

Αδελφοί και αδελφές μου, οι ευκαιρίες μας να λάμπουμε μάς περιβάλλουν κάθε ημέρα, σε οποιαδήποτε περίσταση βρισκόμαστε. Καθώς ακολουθούμε το παράδειγμα του Σωτήρος, δική μας θα είναι η ευκαιρία να γίνουμε το φως στη ζωή των άλλων, είτε είναι μέλη της οικογένειάς μας και φίλοι, συνεργάτες μας, απλοί γνωστοί ή εντελώς άγνωστοι.

Στον καθέναν από εσάς σας λέω ότι είστε υιός ή κόρη του Επουράνιου Πατέρα μας. Έχετε έλθει από την παρουσία Του για να ζήσετε σε αυτήν τη γη για μία εποχή, για να αντικατοπτρίζετε την αγάπη και τις διδασκαλίες του Σωτήρος και να λάμπει γενναία το φως σας για να το δουν όλοι. Όταν τελειώσει αυτή η εποχή επάνω στη γη, αν έχετε κάνει αυτό που σας αναλογεί, δική σας θα είναι η ένδοξη ευλογία να επιστρέψετε να ζήσετε μαζί Του για πάντα.

Πόσο καθησυχαστικά είναι τα λόγια του Σωτήρος: «Εγώ είμαι το φως τού κόσμου· όποιος ακολουθεί εμένα, δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως τής ζωής»9. Γι’ Αυτόν καταθέτω μαρτυρία. Είναι ο Σωτήρας και ο Λυτρωτής μας, ο Συνήγορός μας προς τον Πατέρα. Είναι το παράδειγμά μας και η δύναμή μας. Είναι «το φως που φέγγει στο σκοτάδι»10. Η προσευχή μου είναι ώστε καθένας από εμάς που ακούει τη φωνή μου να δεσμευθεί να Τον ακολουθήσει, γινόμενος έτσι λαμπρό φως στον κόσμο, στο άγιο όνομά Του, δηλαδή του Ιησού Χριστού, του Κυρίου, αμήν.