Ayaw Kahadlok, Sumalig Ka Lamang

Duha ka libo ug unom ka gatus ka tuig na ang milabay, ang Babelon mao ang labing gamhanan sa kalibutan. Usa ka karaang tigsaysay mihulagway sa mga paril sa Babelon nga milibut sa siyudad nga sobra sa 300 ka pye (90 m) ang gitas-on ug 80 ka pye (25 m) ang gibag-on. “Sa kaanindot,” siya misulat, “walay laing siyudad nga ingon … niini.”¹

Sa panahon niini, ang Babelon mao ang sentro sa kalibutan bahin sa pagkat-on, balaod, ug pilosopiya. Ang kalig-on sa military niini walay makatupong. Gibungkag niini ang pwersa sa Ehipto. Gisulong, gisunog, ug gikawatan ang kapital sa Asiria, ang Ninive. Sayon ra niining nasakop ang Jerusalem ug gidala ang labing maayo ug maantigo nga mga anak sa Israel balik sa Babelon aron moserbisyo ni Haring Nabucodonosor.

Usa niining mga naulipon mao ang batan-on nga ginganlan og Daniel. Daghang mga iskolar nagtuo nga si Daniel anaa sa tunga-tunga sa 12 ug 17 anyos nianang panahona. Hunahunaa kini, minahal kong mga batan-ong naghupot sa Aaronic Priesthood: Si Daniel pareho ra gyud ninyo og edad sa dihang gidala siya ngadto sa balay sa hari aron maedukar sa pinulongan, mga balaod, relihiyon, ug sa siyensya sa kalibutanong Babelon.

Mahunahuna ba ninyo kon unsa kaha ang inyong bation kon gipugos mo og kuha gikan sa inyong balay, milakaw og 500 ka milya (800 km) ngadto sa langyaw nga siyudad, ug gitudloan bahin sa relihiyon sa inyong mga kaaway?

Si Daniel gipadako isip sumusunod ni Jehova. Mituo ug misimba siya sa Dios ni Abraham, Isaac, ug Jacob. Gitun-an niya ang mga pulong sa mga propeta, ug nasayud siya sa pakiglambigit sa Dios ngadto sa tawo.

Apan karon, sa bata pa kaayong edad, usa siya ka binilanggo nga estudyante sa Babelon. Ang pagpamugos kaniya hilabihan kagrabe nga biyaan ang iyang karaang gituohan ug modawat niadtong sa Babelon. Apan nagpabilin siyang matinud-anon sa iyang tinuohan—sa pulong ug sa buhat.

Daghan kaninyo ang nasayud kon unsay bation kon manalipod ka og dili popular nga kamatuoran. Sa Internet karon, maghisgot kita nga “giduslitan” niadtong wala mouyon kanato. Apan si Daniel wala lamang mag-atubang og pagtamay sa publiko. Sa Babelon, kadtong mihagit sa mga awtoridad sa relihiyon nakasabut kon unsay buot ipasabut niini—sa pinasambingay ug literal—nga paga-“duslitan.” Pangutan-a lang ang mga higala ni Daniel nga sila si Sadrach, Mesach, ug Abed-nego.²

Wala ko kahibalo kon sayon ba alang ni Daniel nga mahimong tumutuo sa ingon nga palibut. Ang ubang tawo bulahan nga dunay matuohon nga kasingkasing—alang kanila, ang pagtuo daw miabut isip gasa gikan sa langit. Apan akong nahunahuna nga si Daniel sama ra sa daghan kanato kinsa kinahanglang maningkamot alang sa atong mga pagpamatuod. Masaligon ko nga si Daniel migahin og daghang oras nga nagluhod sa pag-ampo, mipadayag sa iyang pangutana ug kahadlok uban sa pagtuo nga kini matubag, ug nagpaabut sa Ginoo alang sa panabut ug kaalam.

Ug ang Ginoo mipanalangin ni Daniel. Bisan kon ang iyang pagtuo gihagit ug gitamay, nagpabilin siyang matinud-anon sa unsay iyang nahibaloan pinaagi sa iyang kasinatian kon unsay husto.

Si Daniel mituo. Si Daniel wala magduha-duha.

Ug dayon usa ka gabii, si Haring Nabucodonosor dunay damgo nga nakapahasol sa iyang hunahuna. Iyang gipundok ang mga makiadmanon ug mga tigtambag ug mimando nga ilang ihulagway kaniya ang iyang damgo ug ibutyag ang kahulugan niini.

Siyempre, dili sila makahimo. “Walay usa nga makahimo sa imong gimando,” sila nangamuyo. Apan nakapasamot lamang kini sa kalagot ni Nabucodonosor, ug iyang gimando nga putol-putulon ang tanang mga tawong manggialamon, mga mago, mga encantador, ug mga tigtambag—lakip na nilang Daniel ug sa ubang batan-ong mga tinun-an gikan sa Israel.

Kamong pamilyar sa basahon ni Daniel nahibalo kon unsay sunod nga nahitabo. Nangayo si Daniel kang Nabucodonosor og gamayng panahon, ug siya ug ang matinud-anon niyang mga kauban midangup sa tinubdan sa ilang pagtuo ug moral nga kalig-on. Nag-ampo sila sa Dios ug nangayo og balaanong panabang niining kritikal nga gutlo sa ilang kinabuhi. Ug “unya ang tinago gipadayag kang Daniel pinaagi sa usa ka panan-awon.”³

Si Daniel, ang batan-on gikan sa nasakop nga nasud—kinsa giabusaran ug gilutos tungod sa iyang katingalahan nga relihiyon—miadto sa atubangan sa hari ug mipadayag kaniya sa damgo ug sa hubad niini.

Gikan nianang adlawa, isip direkta nga resulta sa iyang kamatinud-anon ngadto sa Dios, si Daniel nahimong sinaligan nga tigtambag sa hari, nailhan sa tibuok Babelon tungod sa iyang kaalam.

Ang batan-on nga mituo ug misunod sa iyang tinuohan nahimong tawo sa Dios. Usa ka propeta. Usa ka prinsipe sa pagkamatarung.⁴

Kanatong tanan nga naghupot sa balaang priesthood sa Dios, ako mangutana, sama ba kita ni Daniel?

Nagmatinud-anon ba kita ngadto sa Dios?

Ato bang gibuhat kon unsay atong gisangyaw, o mga Kristiyano lang kita kon ma-Dominggo?

Ang ato bang inadlaw nga mga lihok klarong nagpakita sa unsay atong giangkon nga gituohan?

Gitabangan ba nato “ang kabus ug ang timawa, ang masakiton ug ang nag-antus”?⁵

Igo lang ba kitang nagsulti sa unsay husto, o madasigon ba kitang nagbuhat sa unsay husto?

Mga kaigsoonan, nahatagan kita og daghan. Natudloan kita sa balaanong mga kamatuoran sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo. Gisaligan kita sa awtoridad sa priesthood aron sa pagtabang sa atong isigkatawo ug sa pagtukod sa gingharian sa Dios dinhi sa yuta. Nagpuyo kita sa panahon sa hilabihan nga pagbu-bu sa espirituhanong gahum. Anaa kanato ang hingpit nga kamatuoran. Anaa kanato ang mga yawe sa priesthood nga mosilyo dinhi sa yuta ug didto sa langit. Ang sagradong kasulatan ug mga pagtulun-an sa buhi nga mga propeta magamit na sa paagi nga wala pa mahitabo sukad.

Akong minahal nga mga higala, dili nato ibaliwala kining mga butanga. Uban niining mga panalangin ug mga pribilehiyo moabut ang dagkong mga responsibilidad ug mga obligasyon. Ato kining dawaton ug buhaton.

Ang karaang siyudad sa Babelon nalaglag. Ang kaanindot niini dugay nang nawala. Apan ang pagkakalibutanon ug kadautan sa Babelon nagpadayon. Karon atong responsibilidad nga magpakabuhi isip mga tumutuo niining walay pagtuo nga kalibutan. Ang atong hagit mao nga gamiton nato kada adlaw ang mga baruganan sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo ug magpakabuhing matinud-anon sa mga sugo sa Dios. Kinahanglan kita nga magpabiling kalma ubos sa pagpamugos sa mga kahigalaan, dili madani sa popular nga uso o mini nga mga propeta, mobaliwala sa pagtamay sa dili diosnon, mobatok sa pagtintal sa dautan, ug mobuntog sa atong katapulan.

Hunahuna kana. Unsa ra unta kasayon alang kang Daniel nga yanong mosunod sa pamaagi sa Babelon? Mahimo ra unta niyang ipadaplin ang mapugnganong lagda sa pamatasan nga gihatag sa Dios sa mga anak sa Israel. Mahimo ra unta siyang magtagbaw sa daghang pagkaon nga gihatag sa hari ug malambigit sa kalibutanong kalipay sa kinaiyanhon nga tawo. Iya untang malikayan ang mga pagpangtamay.

Nahimo unta siya nga popular.

Ikasinabut ra gyud unta siya.

Ang iyang giagian dili unta ingon ka komplikado.

Siyempre, nahitabo kana, hangtud sa adlaw nga ang hari mimando sa paghubad sa iyang damgo. Dayon nahibaloan unta ni Daniel nga siya, sama sa tanang “mga tawong manggialamon” sa Babelon, nawad-an sa iyang koneksyon ngadto sa tinuod nga tinubdan sa kahayag ug kaalam.

Nakapasar si Daniel sa iyang pagsulay. Ang ato nagpadayon pa gihapon.

Si Satanas, ang atong kaaway, gusto nga mapakyas kita. Mipakatap siya og mga bakak isip kabahin sa iyang paningkamot sa pagguba sa atong pagtuo. Malinglahon siyang nagsugyot nga ang tawong maduhaduhaon, ang dili matuohon, ang negatibo og hunahuna maoy mga sopistikado ug makinaadmanon, samtang kadtong dunay pagtuo sa Dios ug sa Iyang mga milagro mga ignorante, buta, o nabutaan ang hunahuna [brainwash]. I-awhag ni Satanas nga popular ang pagduda sa espirituhanong mga gasa ug sa mga pagtulun-an sa tinuod nga mga propeta.

Hinaut nga makatabang ko sa tanan nga makasabut niining yano nga kamatuoran: kita mituo sa Dios tungod sa mga butang nga atong nahibaloan sa atong kasingkasing ug hunahuna, dili tungod sa mga butang nga wala nato mahibaloi. Ang atong espirituhanong mga kasinatian usahay sagrado kaayo nga ipasabut gamit ang kalibutanonng sinultihan, apan wala kana magpasabut nga dili kini tinuod.

Ang Langitnong Amahan miandam og espirituhanong pagbusog sa Iyang mga anak, mitanyag sa lamiang pagkaon nga mahunahuna—ug sa gihapon, imbis nga motagamtam niining espirituhanong mga gasa, ang mga negatibo og hunahuna makontento na lang sa pag-obserbar sa layo, nagpadayon sa ilang kinaiya sa pagkadili matuohon, pagduda, ug kawalay pagtahud.

Nganong duna may tawo nga magpakabuhi nga matagbaw lang sa gamayng kahibalo sa ilang kaugalingong panabut nga, unta pinaagi sa pagdangup ngadto sa atong Langitnong Amahan, makasinati man sila sa kadako nga espirituhanong kahibalo nga mopalambo sa ilang salabutan ug makalipay sa ilang kalag?

Kon kamo ug ako makig-istorya sa mga tawo bahin sa pagtuo, dili ba makadungog man kita og, “Unta makatuo ko sa paagi nga kamo mituo”?

Ang ingon nga pamahayag mao ang laing paglingla ni Satanas: nga ang pagtuo maangkon lamang sa pipila ka tawo apan dili ngadto sa uban. Walay magic sa pagtuo. Apan ang kagustuhan nga motuo mao ang unang lakang nga gikinahanglan! Ang Dios wala diay pinalabi sa mga tawo.⁶ Siya ang inyong Amahan. Gusto Siya nga makigsulti kaninyo. Hinoon, magkinahanglan kini og gamayng siyentipikanhong kakuryuso—ngakinahanglan kini og usa ka pag-eksperimento sa pulong sa Dios—ug sa pagpakita og “usa ka tipik sa hugot nga pagtuo.”⁷ Nagkinahanglan usab kini og gamayng kamapaubsanon. Ug nagkinahanglan kini og bukas nga kasingkasing ug hunahuna. Nagkinahanglan kini og tinguha, sa hingpit nga kahulugan sa pulong. Ug, tingali ang pinakalisud sa tanan, nagkinahanglan kini nga magmapailubon ug maghulat sa Ginoo.

Kon dili kita maningkamot nga motuo, pareho lang ta sa tawo nga mipalong sa dakong suga ug dayon mibasol sa dakong suga kay wala kini mohatag og kahayag.

Bag-ohay lang nasurprisa ug naguol ko nga makadungog sa usa ka naghupot sa Aaronic Priesthood nga daw nagpasigarbo nga mipalayo siya sa Dios. Miingon siya, “Kon ang Dios mopadayag sa Iyang kaugalingon ngari nako, nan motuo ko. Hangtud dili kana mahitabo, mangita ko sa kamatuoran nga magsalig sa akong kaugalingong panabut ug salabutan aron padan-agan ang dalan nga akong agian.”

Wala ko mahibalo sa hunahuna ug gibati niining batan-on, apan dili nako kalikayan nga mobati og dakong kalooy kaniya. Dali ra kaayo niyang gisalikway ang mga gasa nga gitanyag sa Ginoo kaniya. Kining batan-on mipalong sa dakong suga ug dayon daw natagbaw ra sa igmat niyang obserbasyon nga walay kahayag.

Walay swerte, morag mao na kini ang popular nga kinaiya karon. Kon mapasa nato ngadto sa Dios ang atong responsibilidad nga masayud sa kamatuoran, maghunahuna kita nga makapangatarungan kita gikan sa seryusong pagtagad sa mga sugo sa Dios ug sa pagdawat sa responsibilidad sa atong pakigrelasyon sa atong Langitnong Amahan.

Mga kaigsoonan, klaruhon nako kini: walay kahalangdon o kadalaygon bahin sa pagka-negatibo og hunahuna. Ang pagkadili matuohon sayon ra—bisan kinsa makahimo niini. Ang matinud-anong kinabuhi ang nagkinahanglan og moral nga kalig-on, dedikasyon, ug kaisug. Kadtong lig-ong naghupot sa pagtuo mas dalaygon pa gayud kay sa niadtong minunot sa pagduha-duha kon moabut ang makalibug nga mga pangutana o mga problema.

Apan dili nato angayang ikatingala nga ang pagtuo wala hatagi og bili sa katilingban. Ang kalibutan dunay taas nga kasaysayan sa pagsalikway sa unsay wala masabti. Ug duna gayud kini problema sa pagsabut sa mga butang nga dili makita niini. Apan dili tungod kay wala nato makita ang butang gamit sa atong pisikal nga mga mata wala kana magpasabut nga wala kining butanga. Sa pagkatinuod, “dunay daghan pang butang sa langit ug sa yuta … kay sa atong mapangandoy” diha sa atong mga libro sa eskwelahan, mga scientific journal, ug kalibutanong mga pilosopiya.⁸ Ang universe puno sa mga katingalahan nga dagko ug makapahingangha—mga butang nga masabtan lamang pinaagi sa espirituhanong mga mata.

Kon mopili kita nga motuo, mogamit sa atong pagtuo ngadto sa paghinulsol, ug mosunod sa atong Manluluwas, nga si Jesukristo, atong gibuka ang atong espirituhanong mga mata ngadto sa butang nga panagsa ra natong mahunahunaan. Sa ingon ang atong pagtuo mas molig-on, ug makakita kita og mas daghan pa.⁹

Mga kaigsoonan, mopamatuod ko nga bisan sa pinakalisud nga panahon, ang Manluluwas mosulti ninyo sama sa Iyang gisulti ngadto sa mabalak-ong amahan sa naghuot nga dalan sa Galilea, “Ayaw kahadlok, sumalig ka lamang.”¹⁰

Makapili kita nga motuo.

Kay kon kita motuo, makasabut kita sa kamatuoran.

Atong madiskubrehan ang kamatuoran.¹¹

Atong makit-an ang kalinaw.¹²

Tungod sa atong pagtuo, dili gayud kita gutumon, dili gayud uhawon.¹³ Ang mga gasa sa grasya sa Dios makapahimo kanato nga magmatinud-anon sa atong pagtuo ug mopuno sa atong kalag sama sa “usa ka tubod sa tubig nga magatubo ngadto sa pagkakinabuhing dayon.”¹⁴ Makasinati kita og tinuod ug malungtarong kalipay.¹⁵

Busa, akong minahal nga mga higala, akong pinalanggang kaigsoonan sa priesthood sa Dios:

Pagbaton og kaisug nga motuo.

Ayaw kahadlok, sumalig lamang kamo.

Barug uban ni Daniel.

Ako nag-ampo nga ang matag usa kanato—batan-on ug tigulang—makakita og nabag-o nga kalig-on, kaisug, ug tinguha nga motuo. Sa pangalan sa atong Agalon, si Jesukristo, amen.