Indi Magkahadlok, Magtuo Lamang

Baynte-sais ka gatos nga tuig ang nagligad, ang Babylon amo ang pinakagamhanan sa kalibutan. Isa ka manunulat sang maragtas ang naglaragway sang mga pader ang sang Babylon nga naglibot sa siyudad nga ini kapin sa 300 piye ang taas kag 80 piye ang kadamolon. “Sa pagkatahom,” sulat niya, “wala na sang iban pa nga siyudad nga makatupong… sini.”¹

Sa panahon sini, ang Babylon amo ang sentro sang pagtuon, layi, kag pilosopiya. Ang kusog militar sini wala sing katupong. Ginwasdak sini ang gahum sang Egypt. Ginsalakay sini, ginsunog, kag ginkawatan ang kapital nga siyudad sang Assyria, ang Nineveh. Mahapos nga ginlutos ang Jerusalem kag ginbihag ang pinakamaayo kag pinakamaalam sa mga anak sang Israel padulong sa Babylon agud mag-alagad sa kay Haring Nebuchadnezzar.

Ang isa sa mga bihag amo ang batan-on nga si Daniel. Madamo nga mangin alamon ang nagapati nga si Daniel nagaedad sa tunga sang 12 kag 17 anyos sinang tion. Hunahunaa ini, pinalangga ko nga mga batan-on sa Aaronic Priesthood: Siguro si Daniel kaedad ninyo sang siya gindala sa lugar sang hari agud edukahon sa hinambalan, mga layi, relihiyon, kag siyensya sang di-diosnon nga Babylon.

Maisip bala ninyo kon daw ano kasubong ang piliton ka nga maglayas sa imo puluy-an, maglakat sang 800 ka kilometro padulong sa isa ka di-naandan nga siyudad, kag doktrinahan ka sang relihiyon sang imo kaaway?

Si Daniel nagdaku nga sumulunod ni Jehovah. Siya nagtuo sa kag nagsimba sa Dios ni Abraham, Isaac, kag Jacob. Gintun-an niya ang mga pulong sang mga propeta, kag nabal-an niya ang pagpakig-ugyon sang Dios sa tawo.

Apang karon, sa lamharon nga edad, siya isa ka bihag-estudyante sa Babylon. Ang pagpamilit sa iya siguro tuman gid nga sikwayon ang iya daan nga mga pagpati kag magbaton sang yadtong iya sang Babylon. Apang siya nagpabilin nga matuod sa iya pagtuo—sa pulong kag sa binuhatan.

Madamo sa inyo ang nakabalo kon daw ano ang magpangapin sa di-ginabaton sang kadam-an nga kamatuoran. Sa Internet slang sang karon nga adlaw, nagahambal kita parte sa “ginsilaban” sang yadtong nagasupak sa aton. Apang si Daniel wala lamang nagrisgo sang kahuy-anan sa publiko. Sa Babylon, yadtong mga nagapamatok sa mga relihiyosong awtoridad nakahangop kon ano ang buot silingon sini—sa simbolo kag katunayan—ang mangin “ginsilaban.” Pamangkota lamang ninyo ang mga abyan ni Daniel nga sanday Shadrach, Meshach, kag Abed-nego.²

Wala ko mabal-an kon mahapos kay Daniel ang mangin tumuluo sa amo nga palibot. Ang pila ka mga tawo nabugayan sang matinuohon nga tagipusuon—para sa ila, ang pagtuo daw sa nagaabot bilang dulot sang langit. Apang ginahunahuna ko nga si Daniel kasubong sang madamo sa aton nga nagapaningkasog para sa aton mga pagpamatuod. May kumpiyansa ako nga si Daniel nagpangamuyo sa malawig nga mga tion, naghalad sang iya mga pamangkot kag mga pagkabalaka sa altar sang pagtuo, nagalaum sa Ginuo sang paghangop kag kaalam.

Kag ang Ginuo nagbugay kay Daniel. Bisan nga ang iya pagtuo gintilawan kag ginyaguta, nagpabilin siya nga himpit sa iya pagpamatuod.

Si Daniel nagpati. Si Daniel wala nagduda.

Kag sang isa ka gab-i, si Haring Nebuchadnezzar may damgo nga nagpagamo sa iya hunahuna. Ginpatawag niya ang iya hubon sang mga mangin alamon kag mga manuglaygay kag nagmando nga ilaragway nila sa iya ang damgo kag isugid man ang kahulogan sini.

Matuod, indi nila mahimo ini. “Wala sang makahimo sa imo ginapangayo,” ang pakitlooy nila. Apang ini nagpaakig lamang sang dugang kay Nebuchadnezzar, kag nagmando siya nga ang tanan nga mangin alamon nga tawo, mga mahikero, mga manughimalad, kag mga manuglaygay hatuk-hatokon—kalakip si Daniel kag iban pa nga mga estudyante halin sa Israel.

Kamo nga nakabalo sa libro ni Daniel sarang magsugid kon ano ang sunod nga natabo. Si Daniel nagpangayo kay Nebuchadnezzar sang diutay nga panahon, kag siya kag ang mga himpit nga mga kaupod nagdangop sa kuluhaan sang ila pagtuo kag moral nga kabakod. Nagpangamuyo sila sa Dios kag nagpangayo sang langitnon nga bulig sa sining ital-ital nga higayon sang ila mga kabuhi. Kag “dayon nga ang likum ginbugna kay Daniel sa isa ka … palanan-awon.”³

Si Daniel, ang batang lalaki halin sa ginlutos nga nasyon—nga gindaugdaog kag ginhingabot bangud sang iya pagtuo sa iya pinasahing relihiyon—nagkadto sa atubang sang hari kag nagpabalo sa iya sang iya damgo kag sang kahulogan sini.

Sugod sadto nga adlaw, bilang direkta nga bunga sang iya pagkahimpit sa Dios, si Daniel nangin salaligan nga manuglaygay sa hari, kag nangin bantug bangud sang iya kaalam sa bug-os nga Babylon.

Ang bata nga nagpati kag nagtuman sa iya pagtuo nangin isa ka alagad sang Dios. Isa ka propeta. Isa ka prinsipe sang pagkamatarong.⁴

Sa aton tanan nga nagaangkon sang balaan nga priesthood sang Dios, nagapamangkot ako, kasubong bala kita ni Daniel?

Nagapangabuhi bala kita nga mainunungon sa Dios?

Ginahimo bala naton ang aton ginawali, ukon kita bala mga Kristiyano lamang kon Domingo?

Ang matag-adlaw bala naton nga mga buhat maathag nga nagapakita sang aton ginatuohan?

Nagabulig bala kita sa “pobre kag nagakinahanglan, sa may balatian kag may kapipit-an”?⁵

Ginahambal lang bala naton ang husto, ukon malipayon kita nga nagabuhat?

Mga kautoran, ginhatagan kita sing tuman. Gintudloan kita sang diosnon nga mga kamatuoran sang ginapanumbalik nga ebanghelyo ni JesuCristo. Gintugyanan kita sang awtoridad sang priesthood agud magbulig sa aton isigkatawo kag magtukod sa ginharian sang Dios sa kalibutan. Ari kita sa panahon sang dakung pagbugay sang espirituhanon nga gahum. Ginaangkon naton ang kabug-osan sang kamatuoran. Ginaangkon naton ang mga yabi sang priesthood agud maghugpong diri sa duta kag sa langit. Ang sagradong mga kasulatan kag mga panudlo sang buhi nga mga propeta ara nga wala sang kasubong sang una.

Palangga nga mga abyan, indi naton pagbaliwalaon ining mga butang. Upod sa sining mga bugay kag mga pribilihiyo ang dakung mga responsibilidad kag mga obligasyon. Mangin takos kita sa mga ini.

Ang dumaan nga siyudad sang Babylon nagkalarumpag. Ang katahom sini madugay na nga nadula. Apang ang di-pagkadiosnon kag kalautan sini nagapadayon. Karon depende sa aton ang mangabuhi bilang mga tumuluo sa kalibutan sang di-pagpati. Ang panghangkat sa aton amo ang magtuman sa matag-adlaw sang mga prinsipyo sang ginpanumbalik nga ebanghelyo ni JesuCristo kag kag sa mga sugo sang Dios. Dapat lamang nga kalmante kita sa idalom sang pagpamilit sang aton mga kaupod, indi magdayaw sa bantug nga mga huyog ukon di-matuod nga mga propeta, magbaliwala sa mga panghikay sang di-diosnon, magpamatok sa mga pagsulay sang yawa, kag lutoson ang aton kaugalingon nga katamaran.

Hunahunaa ang parte sini. Daw sa ano ka mas mahapos kay Daniel ang simple nga mag-upod sa mga pagginawi sang Babylon? Pwede niya nga ginbaliwala ang estrikto nga mga sulundan sang batasan nga ginhatag sang Dios sa Israel. Pwede siya nga nagpaayaw sa manamit nga mga pagkaon nga ginhatag sang hari kag maghimo sang di-diosnon nga mga kalipayan sang kinaandan nga tawo. Nalikawan kontani niya ang pagpangyaguta.

Kontani siya nangin bantug.

Kontani siya wala ginhikayan.

Kontani ang iya kabuhi nangin mas mahapos.

Ti ina, huo, tubtob sa adlaw nga ang hari nagmando parte sa kahulogan sang iya damgo. Dayon matukiban na lang ni Daniel nga siya, subong sa “maalam nga mga lalaki,” sang Babylon nadulaan sang pagka-angot sa matuod nga ginahalinan sang kapawa kag kaalam.

Si Daniel nakalampuwas sa iya pagtilaw. Ang aton pagtilaw nagapadayon sa gihapon.

Si Satanas, ang aton kaaway, luyag nga kita malugaw-an. Nagapalapta siya sang mga butig bilang bahin sang iya pagtinguha nga magguba ang aton pagpati. Matiplangon siya nga nagasugyot nga ang manugduda, ang wala nagapati, kag ang kritiko edukado kag maalam, samtang yadtong mga nagatuo sa Dios kag sa Iya mga milagro ignorante, bulag, ukon natuntohan. Ginapanugyan ni Satanas nga mas talahuron ang magduda sa mga dulot nga espirituhanon kag sa mga panudlo sang matuod nga mga propeta.

Luyag ko gid kontani ang makabulig sa tanan nga mahangpan ining simple nga kamatuoran: kita nagapati sa Dios bangud sang mga butang nga aton nabal-an sa aton tagipusuon kag hunahuna, indi bangud sang mga butang nga wala naton mabal-an.  Ang espirituhanon nga mga inagihan naton kon kaisa tuman ka sagrado nga ipaathag sa kalibutanhon nga hinambalan, apang ina wala nagakahulogan nga ang mga ini indi tunay.

Ang Langitnon nga Amay nagahanda para sa iya mga anak sang isa ka espirituhanon nga piesta, nagahalad sang tanan nga manamit nga mga pagkaon nga indi mahunahunaan—apang, sa tigaylo nga magpaayaw sining espirituhanon nga mga dulot, ang mga kritiko kuntento nga maglantaw halin sa malayo, nga nagainom sa mga kopa nila nga puno sang pagduhaduha, pagduda, kag di-pagtahud.

Ngaa ang tawo mangabuhi nga kuntento sa makitid niya nga paghangop, kon siya sarang magdangop sa Langitnon nga Amay agud makabaton sang masanag nga adlaw sang espirituhanon nga ihibalo nga makapalapad sa mga hunahuna nila nga may kaalam kag makapuno sa ila mga kalag sang kalipay?

Kon kamo kag ako makahambal sa mga tawo parte sa pagtuo kag pagpati, indi bala masami makabati kita sang, “Kontani luyag ko man nga magpati sang subong sa imo”?

Ginapalahid sa amo nga pulong ang isa pa ka pagpaniplang ni Satanas: nga ang pagpati ara sa pila ka mga tawo apang wala sa iban. Wala sang magic sa pagpati. Apang ang pagkaluyag nga magpati amo ang unang kinahanglan nga tikang! Ang Dios wala sang pinilian bangud sang pagkatawo.⁶ Siya ang inyo Amay. Luyag Niya maghambal sa inyo. Apang, ini nagakinahanglan sang diutay nga pangsiyensya nga kuryosidad—ini nagakinahanglan sang pag-eksperimento sa pulong sang Dios—kag ang paghanas sang isa ka “tipik sang pagtuo.”⁷ Ini nagakinahanglan man sang diutay nga pagpakubos. Kag ini nagakinahanglan sang bukas nga tagipusuon kag hunahuna. Ini nagakinahanglan sang pagpangita, sa lubos nga kahulogan sang tinaga. Kag, basi ang pinakamabudlay sa tanan, ini nagakinahanglan sang pasensya kag paghulat sa Ginuo.

Kon kita wala sang pagtinguha nga magpati, subong kita sang tawo nga nagbunot sang linya sang spotlight kag dayon ginbasol ang spotlight bangud wala nagasiga.

Bag-o lang, nakibot ako kag nasuboan nga mabatian ang isa ka nagaangkon sang Aaronic Priesthood nga daw nagpabugal nga siya nagpalayo sang iya kaugalingon sa Dios. Siling niya, “Kon ang Dios magpakilala sang kaugalingon Niya sa akon, ako magapati. Kon ina indi matabo, pangitaon ko ang kamatuoran, nagasalig nga ang akon kaugalingon nga paghangop kag kaalam magapakita sang dalan sa akon atubang.”

Wala ko mabal-an ang tagipususon sining batan-on, apang nalooy gid ako sa iya. Daw ano ka hapos nga ginsikway niya ang mga dulot nga ginahalad sang Dios sa iya. Ining batan-on nagbunot sang linya sang spotlight kag dayon daw sa kuntento sa iya batid nga pag-obserba nga wala sang kasanag.

Sa malain nga palad, ini nga panan-aw daw sa amo ang huyog karon nga adlaw. Kon ibutang naton ang responsibilidad sang pagpamatuod sa Dios, ginaisip naton nga sarang naton pasensyahon ang aton mga kaugalingon sa pagbaliwala sa mga sugo sang Dios kag sa pag-ako sang responsibilidad parte sa aton relasyon sa aton Langitnon nga Amay.

Mga kautoran, tugoti ako nga mangin maathag: wala sang dungganon kag dalayawon sa pagkakritiko. Mahapos ang mangin maduhaduhaon—bisan sin-o makahimo sini. Ang matinuohon nga kabuhi amo ang nagakinahanglan sang moral nga kabakod, dedikasyon, kag kaisog. Yadtong nagapabilin sa pagtuo mas labing dalayawon sangsa yadtong nagaduda kon may mga misteryosong mga pamangkot ukon mga kabalakhan nga nagaabot.

Apang indi kita dapat matingala kon ang pagtuo wala ginakilala sang katilingban. Ang kalibutan may ara sang malawig nga kasaysayan sang pagsikway sinang indi sini mahangpan. Kag ini may pinasahing kabudlay sa paghangop sa mga butang nga indi sini makit-an. Apang bangud ang isa ka butang indi makita sang aton mga mata wala nagakahulogan nga ini wala nagatuhaw. Sa matuod, “may ara sang mas madamo nga mga butang sa langit kag sa duta ...sangsa ginhunahuna” sa aton mga libro sa pagtuon, mga sinulat parte sa siyensya, kag kalibutanhon nga mga pilosopiya.⁸ Ang kalangitan napuno sang mga katingalahan nga makahulogan kag makakulunyag—mga butang nga mahangpan lamang paagi sa espirituhanon nga mga mata.

Kon pilion naton nga magpati, magtuo padulong sa paghinulsol, kag magsunod sa Manluluwas, nga si JesuCristo, ginabuksan naton ang aton espirituhanon nga mga mata sa mga katahom nga daw indi naton mailaragway. Gani ang aton pagpati kag pagtuo magalambo nga mas mabakod, kag kita makakita pa sing mas dugang.⁹

Mga kautoran, nagasaksi ako nga bisan sa pinakamabudlay nga mga tion, ang Manluluwas magasiling sa inyo subong sa ginsiling Niya sa nagkabalaka nga amay sa may naggilinutok nga kalye sa Galilee, “Indi magkahadlok, magpati lamang.”¹⁰

Sarang naton pilion ang magpati.

Kay sa pagpati, matukiban naton ang kaagahon sang kasanag.

Matukiban naton ang kamatuoran.¹¹

Masapwan naton ang paghidaet.¹²

Bangud sang aton pagpati, indi gid kita magutoman, indi gid kita mauhaw.¹³ Ang mga dulot sang grasya sang Dios makapasarang sa aton nga mangin matuod sa aton pagtuo kag magapuno sang aton kalag subong sa “isa ka bubon sang tubig nga nagailig padulong sa kabuhing walay katapusan.”¹⁴ Maangkon naton ang matuod kag dayon nga kalipay.¹⁵

Busa, palangga kong mga abyan, palangga ko nga mga kautoran sa priesthood sang Dios:

Mag-angkon sang kaisog nga magpati.

Indi magkahadlok, magpati lamang.

Mag-upod kay Daniel.

Ginapangamuyo ko nga and kada isa sa aton—bata kag tigulang—makaangkon sang bag-o nga kabakod, kaisog, kag handom nga magpati. Sa ngalan sang aton Agalon nga si JesuCristo, amen.