«Έχουν εκλεγεί να δίνουν μαρτυρία του ονόματός μου»
Από τον Πρεσβύτερο Ντέηβιντ Μπέντναρ
Της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων
Είναι υπέροχο να έχουμε μεγαλύτερους σε ηλικία άνδρες ωριμότητας και κρίσης που να υπηρετούν σε αρχαιότερες θέσεις ηγεσίας της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Ιησού Χριστού.
Το 1996 ο Πρόεδρος Γκόρντον Χίνκλυ εμφανίστηκε στο πρόγραμμα ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης 60 Λεπτά. Ο Μάικ Γουάλλας, ένας έμπειρος και επίμονος δημοσιογράφος, πήρε συνέντευξη από τον Πρόεδρο Χίνκλυ επί ορισμένων σημαντικών θεμάτων.
Προς το τέλος της συζήτησής τους, ο κ. Γουάλλας παρατήρησε: «Υπάρχουν εκείνοι που λένε “πρόκειται περί γεροντοκρατίας. Είναι μια εκκλησία που διοικείται από ηλικιωμένους”».
Ο Πρόεδρος Χίνκλυ απάντησε ευδιάθετα και χωρίς δισταγμό: «Δεν είναι θαυμάσιο να υπάρχει ένας ώριμος άνδρας επικεφαλής, ένας άνδρας με κρίση, ο οποίος δεν άγεται και φέρεται από την οποιαδήποτε διδαχή;» (μετάδοση στις 7 Απριλίου 1996).
Σκοπός μου είναι να εξηγήσω γιατί είναι πράγματι θαυμάσιο να έχουμε ηλικιωμένους άνδρες με μεγάλη πνευματική ωριμότητα και κρίση, που υπηρετούν στις υψηλές ηγετικές θέσεις της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Ιησού Χριστού -- και γιατί θα πρέπει να «ακούμε» και να «ενωτιζόμεθα» (Μωσία 2:9) τις διδασκαλίες αυτών των ανδρών τους οποίους ο Κύριος έχει «εκλέ[ξει] να δίνουν μαρτυρία του ονόματός [Του]… προς όλα τα έθνη, τις φυλές, τις γλώσσες και τους λαούς» (Δ&Δ 112:1).
Προσεύχομαι ώστε όλοι να διδαχτούμε από το Άγιο Πνεύμα καθώς συλλογιζόμαστε αυτό το σημαντικό θέμα.
Ένα μάθημα από την εμπειρία μιας ολόκληρης ζωής
Μιλώ για το θέμα αυτό από μία αναμφισβήτητα χαρακτηριστική προοπτική. Τα τελευταία 11 χρόνια, ήμουν το νεαρότερο μέλος των Δώδεκα ως προς την ηλικία. Κατά τη διάρκεια των ετών υπηρέτησής μου, ο μέσος όρος ηλικίας των ανδρών που υπηρετούσαν στην Απαρτία των Δώδεκα Αποστόλων ήταν 77 έτη -- ο μεγαλύτερος μέσος όρος ηλικίας Αποστόλων σε ένα διάστημα 11 ετών αυτής της θεϊκής νομής.
Ευλογήθηκα από τη συλλογική αποστολική, προσωπική και επαγγελματική εμπειρία και εσώτερη γνώση τής απαρτίας των μελών με τους οποίους υπηρετώ. Ένα παράδειγμα από τη συναναστροφή μου με τον Πρεσβύτερο Ρόμπερτ Χέιλς τονίζει τις αξιόλογες ευκαιρίες που έχω να μαθαίνω από και να υπηρετώ με αυτούς τους ηγέτες.
Πριν από κάποια χρόνια, πέρασα ένα απόγευμα Κυριακής με τον Πρεσβύτερο Χέιλς στο σπίτι του κατά την ανάρρωσή του από μία σοβαρή ασθένεια. Συζητήσαμε για τις οικογένειές μας, τις ευθύνες της απαρτίας μας και σημαντικές εμπειρίες.
Κάποια στιγμή ρώτησα τον Πρεσβύτερο Χέιλς: «Υπήρξατε επιτυχημένος σύζυγος, πατέρας, αθλητής, πιλότος, διοικητικό στέλεχος επιχείρησης και ηγέτης της Εκκλησίας. Ποια μαθήματα πήρατε μεγαλώνοντας και ήσαστε περιορισμένοι λόγω μειωμένης φυσικής ικανότητας;»
Ο Πρεσβύτερος Χέιλς στάθηκε μια στιγμή και απάντησε: «Όταν δεν μπορείς να κάνεις αυτά που έκανες πάντα, τότε κάνεις μόνον αυτά που έχουν περισσότερη σπουδαιότητα».
Με εξέπληξε η απλότητα και η περιεκτικότητα της απάντησής του. Ο αγαπημένος αποστολικός συνεργάτης μου μού έδωσε ένα μάθημα που ήταν εμπειρία μιας ζωής -- ένα μάθημα που πήρε μέσα από τις δοκιμασίες της σωματικής οδύνης και της πνευματικής αναζήτησης.
Ανθρώπινα όρια και αδυναμίες
Οι περιορισμοί που απορρέουν φυσιολογικά από το προκεχωρημένο της ηλικίας, μπορούν στην πραγματικότητα να γίνουν αξιοσημείωτες πηγές πνευματικής μάθησης και εσώτερης γνώσης. Αυτοί οι ίδιοι παράγοντες που πολλοί ίσως πιστεύουν ότι περιορίζουν την αποτελεσματικότητα αυτών των υπηρετών, μπορούν να γίνουν κάποιες από τις μεγαλύτερες δυνάμεις τους. Οι φυσικοί περιορισμοί μπορούν να αυξήσουν τη διορατικότητα. Οι περιορισμένες αντοχές μπορούν να ξεκαθαρίσουν τις προτεραιότητες. Η αδυναμία να κάνουμε πολλά πράγματα μπορεί να μας επικεντρώσει σε ορισμένα πράγματα μεγαλύτερης σπουδαιότητας.
Κάποιοι άνθρωποι έχουν πει ότι στην Εκκλησία χρειάζονται νεότεροι, ακμαιότεροι ηγέτες, ώστε να στραφούν αποτελεσματικά στις σοβαρές δυσκολίες του σημερινού κόσμου μας. Όμως ο Κύριος δεν χρησιμοποιεί σύγχρονες φιλοσοφίες και πρακτικές ηγεσίας για την πραγματοποίηση των σκοπών Του (βλέπε Ησαΐας 55:8–9). Μπορούμε να αναμένουμε ότι ο Πρόεδρος και άλλοι γηραιότεροι ηγέτες της Εκκλησίας θα είναι μεγαλύτεροι και με μεγάλη πνευματική εμπειρία.
Το αποκεκαλυμμένο υπόδειγμα διακυβέρνησης του Κυρίου από συμβούλια της Εκκλησίας Του παρέχει και αμβλύνει τις επιπτώσεις από την ανθρώπινη αδυναμία. Είναι ενδιαφέρον ότι τα θνητά όρια αυτών των ανθρώπων στην πραγματικότητα επιβεβαιώνουν την ουράνια πηγή των αποκαλύψεων που έρχονται σε αυτούς και μέσω αυτών. Αληθινά, οι άνδρες αυτοί καλούνται από τον Θεό με προφητεία (βλέπε Άρθρα της Πίστης 1:5).
Ένα πρότυπο προετοιμασίας
Έχω παρατηρήσει στους αδελφούς μου ένα μέρος, τουλάχιστον, του σκοπού του Κυρίου να έχει μεγαλύτερους σε ηλικία άνδρες ωριμότητας και κρίσης που να υπηρετούν σε αρχαιότερες θέσεις ηγεσίας της Εκκλησίας. Αυτοί οι άνδρες διδάχθηκαν επί μεγάλο χρονικό διάστημα από τον Κύριο, τον οποίο αντιπροσωπεύουν, υπηρετούν και αγαπούν. Έχουν μάθει να καταλαβαίνουν την ουράνια γλώσσα του Αγίου Πνεύματος και τα υποδείγματα του Κυρίου για να λαβαίνουν αποκάλυψη. Αυτοί οι συνηθισμένοι άνδρες έχουν περάσει μία εκπληκτική διαδικασία εξέλιξης, η οποία έχει οξύνει τη διορατικότητά τους, έχει δώσει πληροφορίες εσώτερης γνώσης, έχει γεννήσει αγάπη για τους ανθρώπους όλων των εθνών και περιστάσεων και έχει επιβεβαιώσει την πραγματικότητα της Αποκατάστασης.
Έχω επανειλημμένα δει τους αδελφούς μου να προσπαθούν επιμελώς να εκπληρώσουν και να μεγαλύνουν τις ευθύνες τους, μοχθώντας με σοβαρά σωματικά προβλήματα. Στους άνδρες αυτούς δεν λείπουν τα βάσανα. Αντίθετα, ευλογούνται και ενδυναμώνονται να προχωρήσουν εμπρός με θάρρος, ενώ υποφέρουν από βάσανα.
Υπηρετώντας με αυτούς τους αντιπροσώπους του Κυρίου, έμαθα ότι η μεγαλύτερη επιθυμία τους είναι να διακρίνουν και να πράξουν το θέλημα του Επουράνιου Πατέρα μας και του Αγαπημένου Υιού Του. Καθώς συσκεπτόμαστε μαζί, έχουν ληφθεί έμπνευση και αποφάσεις έχουν ληφθεί οι οποίες αντικατοπτρίζουν έναν βαθμό φωτός και αλήθειας πολύ πέρα από την ανθρώπινη ευφυΐα, λογική και εμπειρία. Καθώς εργαζόμαστε μαζί με ενότητα σε δύσκολα προβλήματα, η συλλογική κατανόησή μας ενός ζητήματος διευρύνθηκε με θαυμάσιους τρόπους από τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Είμαι ευλογημένος να παρατηρώ επί καθημερινής βάσεως την προσωπικότητα του καθενός, τις ικανότητες και τον ευγενή χαρακτήρα αυτών των ηγετών. Κάποιοι άνθρωποι βρίσκουν τις ανθρώπινες ατέλειες των αδελφών ενοχλητικές και ότι μειώνουν την πίστη. Για εμένα αυτές οι ατέλειες είναι ενθαρρυντικές και προωθούν την πίστη.
Ένα επιπρόσθετο μάθημα
Έχω τώρα υπάρξει μάρτυς σε έξι από τους αδελφούς μου να μεταφέρονται μέσω του φυσικού θανάτου σε νέες ευθύνες στον κόσμο των πνευμάτων: Ο Πρόεδρος Τζέιμς Φάουστ, ο Πρόεδρος Γκόρντον Χίνκλυ, ο Πρεσβύτερος Τζόζεφ Γουέρθλιν, ο Πρεσβύτερος Τομ Πέρρυ, ο Πρόεδρος Μπόιντ Πάκερ και ο Πρεσβύτερος Ρίτσαρντ Σκοτ.
Αυτοί οι γενναίοι αδελφοί αφιέρωσαν «όλη [τους] την ψυχή» (Όμνι 1:26) να καταθέτουν μαρτυρία στο όνομα του Ιησού Χριστού σε όλο τον κόσμο. Το σύνολο των διδασκαλιών τους είναι ανεκτίμητο.
Αυτοί οι υπηρέτες μοιράστηκαν μαζί μας κατά τα τελευταία χρόνια της θνητής διακονίας τους ισχυρές πνευματικές συνόψεις μαθημάτων που έμαθαν μέσα από δεκαετίες αφιερωμένης υπηρέτησης. Αυτοί οι ηγέτες μετέδωσαν αλήθειες μεγάλης αξίας, σε μία εποχή όπου κάποιοι ίσως πίστευαν ότι είχαν ελάχιστα να δώσουν.
Σκεφθείτε τις τελευταίες διδασκαλίες των μεγάλων προφητών στις γραφές: Για παράδειγμα, ο Νεφί ολοκλήρωσε το χρονικό του με αυτά τα λόγια: «Γιατί έτσι με διέταξε ο Κύριος, και πρέπει να υπακούσω» (Νεφί Β΄ 33:15).
Κοντά στο τέλος της ζωής του, ο Ιακώβ προειδοποίησε:
«Μετανοήστε, και μπείτε μέσα στη στενή πύλη, και συνεχίστε στο δρόμο που είναι στενάχωρος, μέχρι να αποκτήσετε ζωή αιώνια.
»Αχ, ας είστε συνετοί. Τι άλλο περισσότερο να πω;» (Ιακώβ 6:11–12).
Ο Μορόνι ολοκλήρωσε τον έργο του της προετοιμασίας των πλακών, αναμένοντας με ελπίδα την ανάσταση: «Εγώ σύντομα θα πάω να αναπαυτώ στον παράδεισο τού Θεού, μέχρι το πνεύμα μου και το σώμα μου πάλι να ξαναενωθούν, και να προσαχθώ θριαμβευτικά στον αέρα, για να σας συναντήσω εμπρός στο αρεστό βήμα τού μεγάλου Ιεχωβά, τού Αιώνιου Κριτή τόσο των ζώντων όσο και των νεκρών» (Μορόνι 10:34).
Εσείς κι εγώ είμαστε ευλογημένοι να μαθαίνουμε από τις τελικές διδασκαλίες και μαρτυρίες των προφητών των αγίων ημερών και των αποστόλων. Τα ονόματα σήμερα δεν είναι Νεφί, Ιακώβ και Μορόνι -- αλλά Πρόεδρος Φάουστ, Πρεσβύτερος Χίνκλυ, Πρεσβύτερος Γουέρθλιν, Πρεσβύτερος Πέρρυ, Πρόεδρος Πάκερ και Πρεσβύτερος Σκοτ.
Δεν υπαινίσσομαι ότι τα τελικά μηνύματα αυτών των αγαπητών ανδρών ήταν απαραίτητα τα πλέον αξιοσημείωτα ή σημαντικά της διακονίας τους. Ωστόσο, το σύνολο της πνευματικής μάθησής τους και οι εμπειρίες της ζωής, κατέστησαν ικανούς αυτούς τους ηγέτες να τονίσουν αιώνιες αλήθειες με απόλυτη αυθεντικότητα και μεγάλη, διαπεραστική δύναμη.
Στην τελευταία ομιλία του στη γενική συνέλευση, τον Απρίλιο του 2007, ο Πρόεδρος Φάουστ διακήρυξε:
«Ο Σωτήρας έχει προσφέρει σε όλους μας μια πολύτιμη ειρήνη μέσω της Εξιλέωσής Του, όμως αυτό μπορεί να έρθει μόνον αν είμαστε πρόθυμοι να διώξουμε αρνητικά συναισθήματα θυμού, φθόνου ή εκδίκησης…
»Ας θυμόμαστε ότι πρέπει να συγχωρούμε για να συγχωρηθούμε …Με όλη την καρδιά και την ψυχή μου, πιστεύω στη δύναμη ίασης που μπορεί να έρθει σε εμάς καθώς ακολουθούμε τη συμβουλή του Σωτήρα “να συγχωρείτε όλους τους ανθρώπους” [Δ&Δ 64:10]» (“The Healing Power of Forgiveness”, Λιαχόνα, Μάιος 2007, 69).
Το μήνυμα του Προέδρου Φάουστ είναι ένα δυνατό μάθημα ζωής από έναν άνδρα που αγαπώ και κάποιον που συγχωρούσε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον έχω γνωρίσει ποτέ.
Ο Πρόεδρος Χίνκλυ κατέθεσε μαρτυρία στην τελευταία του γενική συνέλευση τον Οκτώβριο του 2007: «Διαβεβαιώ τη μαρτυρία μου για την κλήση του Προφήτη Τζόζεφ, για τα έργα του, για την επισφράγιση της μαρτυρίας του με το αίμα του ως μάρτυρας της αιώνιας αλήθειας. …Εσείς και εγώ αντιμετωπίζουμε την πρόδηλη ερώτηση να δεχθούμε την αλήθεια του Πρώτου Οράματος και όσων το ακολούθησαν. Στην ερώτηση αν είναι πραγματικό βασίζεται η ίδια η εγκυρότητα αυτής της Εκκλησίας. Εάν είναι η αλήθεια, και καταθέτω μαρτυρία ότι είναι, τότε το έργο με το οποίο ασχολούμαστε είναι το σημαντικότερο έργο στη γη» (“The Stone Cut Out of the Mountain”, Λιαχόνα, Νοε 2007, 86).
Η μαρτυρία του Προέδρου Χίνκλυ βεβαιώνει ένα δυνατό μάθημα μιας ζωής, από έναν άνδρα που αγαπώ και γνωρίζω ότι ήταν ένας προφήτης του Θεού.
Ο Πρεσβύτερος Γουέρθλιν έδωσε το τελευταίο μήνυμά του στη γενική συνέλευση, τον Οκτώβριο του 2008.
«Θυμάμαι ακόμα τη συμβουλή [της μητέρας μου] εκείνη την ημέρα πριν πολύ καιρό, όταν η ομάδα μου έχασε έναν αγώνα ποδοσφαίρου: “Άφησε να συμβεί ό,τι είναι να συμβεί και αγάπησέ το”.
»…Ο ενάντιος, αν τον χειριστούμε σωστά, μπορεί να είναι μια ευλογία στη ζωή μας.
»Καθώς αναζητούμε το πνευματώδες, επιζητούμε την αιώνια προοπτική, κατανοούμε την αρχή της επανόρθωσης και ερχόμαστε κοντά στον Επουράνιο Πατέρα μας, μπορούμε να υπομείνουμε κακουχίες και δοκιμασίες. Μπορούμε να πούμε, όπως η μητέρα μου: “Άφησε να συμβεί ό,τι είναι να συμβεί και αγάπησέ το”» (“Come What May, and Love It”, Λιαχόνα, Νοε 2008, 28).
Το μήνυμα του Πρεσβύτερου Γουέρθλιν είναι ένα δυνατό μάθημα ζωής από έναν άνδρα τον οποίον αγαπώ και ο οποίος ήταν ζωντανό κήρυγμα της υπερνίκησης των δυσκολιών μέσω της πίστης στον Σωτήρα.
Ο Πρεσβύτερος Πέρρυ στάθηκε σ’ αυτόν τον άμβωνα ακριβώς πριν από έξι μήνες. Τότε δεν φανταζόμασταν ότι η μαρτυρία του θα ήταν η τελευταία του σε γενική συνέλευση.
«Επιτρέψτε μου να κλείσω δίνοντας μαρτυρία (και οι εννέα δεκαετίες μου επάνω σ’ αυτήν τη γη μου δίνουν το δικαίωμα να το λέω) ότι όσο γηραιότερος γίνομαι, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ ότι η οικογένεια είναι το κέντρο της ζωής και το κλειδί για την αιώνια ευτυχία.
»Ευχαριστώ τη σύζυγό μου, τα παιδιά μου, τα εγγόνια και τα δισέγγονά μου, όλη… την ευρύτερη οικογένεια που κάνουν τόσο πλούσια τη ζωή μου και, ναι, ακόμα και αιώνια. Γι’ αυτή την αιώνια αλήθεια δίνω την ισχυρότερη και ιερότερη μαρτυρία μου» («Γιατί ο γάμος και η οικογένεια έχουν σημασία -- παντού στον κόσμο», Λιαχόνα, Μάιος 2015, 42).
Το μήνυμα του Πρεσβύτερου Πέρρυ είναι ένα δυνατό μάθημα ζωής από έναν άνδρα που αγαπώ και ο οποίος κατανοούσε μέσω μεγάλης εμπειρίας τη θεμελιώδη σχέση μεταξύ οικογένειας και αιώνιας ευτυχίας.
Ο Πρόεδρος Πάκερ τόνισε σε γενική συνέλευση πριν από έξι μήνες το σχέδιο ευδαιμονίας του Πατέρα, την Εξιλέωση του Σωτήρα και τις παντοτινές οικογένειες:
«Δίνω μαρτυρία ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του ζώντος Θεού. Στέκει στην κεφαλή της Εκκλησίας. Μέσω της Εξιλέωσής Του και της δύναμης της ιεροσύνης, οι οικογένειες οι οποίες ξεκίνησαν στη θνητότητα, μπορούν να είναι μαζί στην αιωνιότητα…
»Είμαι τόσο ευγνώμων για… την Εξιλέωση που μπορεί να καθαρίσει κάθε κηλίδα άσχετα από το πόσο δύσκολη είναι ή το πόσο καιρό ή πόσες φορές επαναλήφθηκε. Η Εξιλέωση μπορεί να σας ελευθερώσει ξανά, ώστε να κινηθείτε μπροστά, με καθαρότητα και αξιοσύνη» («Το σχέδιο ευδαιμονίας», Λιαχόνα, Μάιος 2015, 28).
Το τελικό μήνυμα του Προέδρου Πάκερ είναι ένα μάθημα ζωής από έναν άνδρα τον οποίον αγαπώ και ο οποίος με έμφαση και επανειλημμένα διακήρυξε ότι ο σκοπός «κάθε δραστηριότητας στην Εκκλησία είναι να διασφαλίσει ότι ένας άνδρας και μία γυναίκα με τα παιδιά τους είναι ευτυχισμένοι στο σπιτικό, επισφραγισμένοι μαζί για τον παρόντα καιρό και όλη την αιωνιότητα» ( Λιαχόνα, Μάιος 2015, 26).
Ο Πρεσβύτερος Σκοτ διακήρυξε στην τελευταία ομιλία γενικής συνελεύσεως τον Οκτώβριο του 2014: «Ήλθαμε στη θνητή ζωή ακριβώς για να αναπτυχθούμε από δοκιμασίες. Οι δυσκολίες μάς βοηθούν να γίνουμε περισσότερο σαν τον Πατέρα μας στους Ουρανούς και η εξιλέωση του Ιησού Χριστού καθιστά δυνατόν να αντέχουμε αυτές τις δυσκολίες. Καταθέτω μαρτυρία ότι καθώς ερχόμαστ ενεργώς σε Αυτόν, μπορούμε να αντέξουμε κάθε πειρασμό, κάθε ψυχικό άλγος, κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζουμε» («Κάντε την άσκηση της πίστης πρώτη σας προτεραιότητα», Liahona, Νοε 2014, 94).
Το μήνυμα του Πρεσβυτέρου Σκοτ είναι ένα δυνατό μάθημα μιας ολόκληρης ζωής από έναν άνδρα που αγαπώ και έναν αγαπημένο ειδικό μάρτυρα του ονόματος του Χριστού σε όλον τον κόσμο (βλέπε Δ&Δ 107:23).
Υπόσχεση και μαρτυρία
Ο Σωτήρας δήλωσε: «Είτε με τη δική μου φωνή είτε με τη φωνή των δούλων μου, είναι το ίδιο» (Δ&Δ 1:38). Είθε να ακούσουμε και να δώσουμε προσοχή στις αιώνιες αλήθειες που διδάχθηκαν από τους εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους του Κυρίου. Καθώς το πράττουμε, υπόσχομαι πως η πίστη μας στον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό θα ενδυναμωθεί και θα λάβουμε πνευματική καθοδήγηση και προστασία για τις συγκεκριμένες μας συνθήκες ζωής και ανάγκες.
Με όλη την ενέργεια της ψυχής μου, δίνω μαρτυρία ότι ο ανεστημένος και ζων Χριστός διευθύνει τις υποθέσεις της αποκατεστημένης και ζώσας Εκκλησίας Του μέσω των υπηρετών του, οι οποίοι έχουν επιλεγεί να φέρουν μαρτυρία για το όνομά Του. Έτσι καταθέτω μαρτυρία στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.