Ανακαλύπτοντας τη θειότητα μέσα μας

Η Ιλέιν Κάννον, πρώην γενική πρόεδρος των Νέων Γυναικών, είπε: «Υπάρχουν δύο σημαντικές ημέρες στη ζωή μιας γυναίκας: Η ημέρα που γεννιέται και η ημέρα που ανακαλύπτει το γιατί»⁴.

Ξέρουμε το γιατί. Έχουμε έλθει σε αυτήν τη γη για να βοηθήσουμε στην οικοδόμηση της βασιλείας Του και να προετοιμάσουμε για τη Δευτέρα Παρουσία του Υιού Του, Ιησού Χριστού. Με κάθε ανάσα που παίρνουμε, προσπαθούμε να Τον ακολουθούμε. Η θεία φύση στην καθεμιά μας εξευγενίζεται και μεγαλύνεται από την προσπάθεια που κάνουμε να έρθουμε πιο κοντά στον Πατέρα μας και τον Υιό Του.

Η θεία φύση μας δεν έχει να κάνει με τα προσωπικά επιτεύγματά μας, την κοινωνική θέση που επιτυγχάνουμε, τον αριθμό των μαραθωνίων που τρέχουμε ή τη δημοτικότητα και την αυτοεκτίμησή μας. Η θεία φύση μας προέρχεται από τον Θεό. Εδραιώθηκε σε μία ύπαρξη η οποία προηγήθηκε της γέννησής μας και θα εξακολουθήσει στην αιωνιότητα.

Ταυτιζόμαστε με την θεία φύση μας καθώς δίνουμε και αισθανόμαστε την αγάπη του Πατέρα μας στους Ουρανούς. Έχουμε την ελεύθερη βούληση να την γαλουχούμε, να την αφήνουμε να ανθίζει και να τη βοηθήσουμε να αναπτυχθεί. Ο Πέτρος είπε ότι μας δίνονται «πολύτιμες υποσχέσεις» ώστε «διαμέσου αυτών να γίν[ουμε] κοινωνοί θείας φύσης»⁵. Καθώς κατανοούμε ποιες είμαστε, θυγατέρες του Θεού, αρχίζουμε να αισθανόμαστε εκείνες τις πολύτιμες υποσχέσεις.

Βλέποντας έξω από ένα παράθυρο, όχι απλώς σε έναν καθρέφτη, μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας όπως Εκείνου. Αυτόματα στρεφόμαστε σε Εκείνον σε προσευχή και είμαστε πρόθυμες να διαβάσουμε τα λόγια Του και να πράξουμε το θέλημά Του. Μπορούμε να λάβουμε την επιβεβαίωσή μας κάθετα από Εκείνον που βρίσκεται ψηλά και όχι οριζόντια από τους ανθρώπους γύρω μας ή από εκείνους στο Facebook ή το Instagram.

Αν ποτέ αμφισβητήσετε εκείνη τη σπίθα θειότητας μέσα σας, γονατίστε σε προσευχή και ρωτήστε τον Επουράνιο Πατέρα: «Είμαι πραγματικά η κόρη Σου και με αγαπάς;» Ο Πρεσβύτερος Ράσσελ Μπάλλαρντ είπε: «Ένα από τα γλυκύτερα μηνύματα που θα σας επικοινωνήσει το Πνεύμα είναι πώς αισθάνεται για σας ο Κύριος»⁶.

Είμαστε δικές Του. Ο Παύλος είπε: «Το ίδιο το Πνεύμα δίνει μαρτυρία, μαζί με το πνεύμα μας, ότι είμαστε παιδιά τού Θεού»⁷. Συχνά, το πρώτο τραγούδι της Προκαταρκτικής που μαθαίνουμε είναι το «Είμαι Θεού παιδί»⁸. Τώρα είναι καιρός να πάρουμε εκείνη την αγαπημένη φράση «Είμαι Θεού παιδί» και να προσθέσουμε τα λόγια: «Επομένως, τι πρέπει να κάνω;» Θα μπορούσαμε ακόμα και να κάνουμε ερωτήσεις, όπως: «Τι θα κάνω για να ζήσω σαν ένα παιδί του Θεού; Πώς μπορώ να αναπτύξω τη θεία φύση που υπάρχει μέσα μου;»

Ο Πρόεδρος Ντίτερ Ούχτντορφ είπε: «Ο Θεός σάς έστειλε εδώ για να προετοιμαστείτε για ένα μέλλον σπουδαιότερο από οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε»⁹. Εκείνο το μέλλον, μία ημέρα κάθε φορά, ζωντανεύει όταν κάνετε περισσότερα από όσα απλώς υπάρχουν. Ζωντανεύει όταν ζείτε για να εκπληρώσετε τον σκοπό για τον οποίο πλαστήκατε. Αυτό προσκαλεί τον Κύριο στη ζωή σας και αρχίζετε να αφήνετε το θέλημά Του να γίνεται δικό σας.

Η θεία φύση εμφυσά μέσα μας την επιθυμία να γνωρίζουμε αυτές τις αιώνιες αλήθειες για τον εαυτό μας.

Μια νέα γυναίκα, η Έιμυ, μου δίδαξε πρόσφατα αυτό το μάθημα, όταν έγραψε: «Είναι δύσκολο να είσαι έφηβη αυτές τις ημέρες. Το μονοπάτι γίνεται στενότερο. Ο Σατανάς πράγματι προσπαθεί. Είναι είτε σωστό είτε λάθος. Δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση».

Εξακολούθησε: «Μερικές φορές είναι δύσκολο να βρεις καλούς φίλους. Ακόμα κι όταν σκέφτεσαι ότι έχεις τους καλύτερους φίλους που δεν θα σε αφήσουν ποτέ, αυτό μπορεί να αλλάξει για οποιοδήποτε λόγο. Γι’ αυτό είμαι τόσο χαρούμενη που έχω οικογένεια, τον Επουράνιο Πατέρα, τον Ιησού Χριστό και το Άγιο Πνεύμα που μπορούν να είναι σύντροφοί μου όποτε τα πράγματα με τους φίλους δεν πάνε καλά».

Η Έιμυ συνέχισε να λέει: «Ένα βράδυ ήμουν ανήσυχη. Είπα στην αδελφή μου ότι δεν ήξερα τι να κάνω».

Αργότερα εκείνη τη νύχτα η αδελφή της τής έστειλε ένα κείμενο όπου παρέθετε λόγια του Πρεσβυτέρου Τζέφρυ Χόλλαντ: «Μην εγκαταλείπετε. …Μην τα παρατάτε. Συνεχίστε να περπατάτε. Συνεχίστε να προσπαθείτε. Υπάρχει βοήθεια και ευτυχία μπροστά σας. …Όλα θα πάνε καλά στο τέλος. Εμπιστευθείτε τον Θεό και πιστέψτε στα καλά πράγματα που θα έρθουν»¹⁰.

Η Έιμυ εξήγησε: «Θυμάμαι που το διάβαζα και απλώς προσευχόμουν να αισθανθώ την αγάπη από τον Θεό, αν πράγματι ήταν εκεί για μένα».

Είπε: «Όταν ρώτησα και πίστεψα ότι Εκείνος ήταν εκεί, ένιωσα το εκπληκτικότερο, χαρούμενο, ζεστό συναίσθημα. Τα λόγια δεν μπορούν να το περιγράψουν. Ήξερα ότι ήταν εκεί και ότι με αγαπούσε.

Επειδή είστε το παιδί Του, Εκείνος γνωρίζει ποια μπορείτε να γίνετε. Γνωρίζει τους φόβους και τα όνειρά σας. Ευαρεστείται με τις δυνατότητές σας. Αναμένει να στραφείτε σε Εκείνον με προσευχή. Επειδή είστε το παιδί Του, όχι μόνον Τον χρειάζεστε, αλλά επίσης Εκείνος σας χρειάζεται. Όσες κάθονται γύρω σας αυτή τη στιγμή στη συγκέντρωση αυτή, σας χρειάζονται. Ο κόσμος σας χρειάζεται και η θεία φύση σας σάς επιτρέπει να γίνετε η έμπιστη μαθήτριά Του για όλα τα παιδιά Του. Όταν αρχίζουμε να βλέπουμε τη θειότητα στον εαυτό μας, μπορούμε να την δούμε και στους άλλους.

Η θεία φύση εμφυσά μέσα μας την επιθυμία να υπηρετήσουμε τους άλλους.

Εικόνα

Μητέρα και παιδί κατά τη διάρκεια του λιμού της Αιθιοπίας

Πρόσφατα, η Σάρον Γιούμπανκ, διευθύντρια Ανθρωπιστικών Υπηρεσιών και Φιλανθρωπίας Α.Τ.Η., μίλησε για μία εμπειρία που άκουσε από τον Πρεσβύτερο Γκλεν Πέις. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 υπήρξε μία εκτεταμένη ξηρασία και μεγάλος λιμός στην Αιθιοπία. Για να παρασχεθεί ανακούφιση, δημιουργήθηκαν σταθμοί τροφοδοσίας με νερό και τροφή για εκείνους που μπορούσαν να τους προσεγγίσουν. Ένας ηλικιωμένος που λιμοκτονούσε, περπατούσε μια μεγάλη απόσταση για να βρει σταθμό τροφοδοσίας. Περνούσε από ένα χωριό, όταν άκουσε το κλάμα ενός μωρού. Έψαξε και βρήκε το μωρό καθισμένο καταγής, δίπλα στη νεκρή μητέρα του. Ο ηλικιωμένος πήρε το μωρό στην αγκαλιά του και συνέχισε το περπάτημα των 40 χιλιομέτρων προς τον σταθμό τροφοδοσίας. Όταν έφτασε, τα πρώτα λόγια του δεν ήταν «Πεινάω» ή «Βοηθήστε με». Ήταν: «Τι μπορείτε να κάνετε γι’ αυτό το μωρό;»¹¹

Η θεία φύση μέσα μας πυροδοτεί την επιθυμία μας να προσεγγίζουμε τους άλλους και μας παροτρύνει να ενεργήσουμε. Ο Επουράνιος Πατέρας και ο Ιησούς Χριστός μπορούν να μας βοηθήσουν να βρούμε τη δύναμη να το πράξουμε. Θα μπορούσε να μας ρωτήσει ο Κύριος: «Τι μπορεί να γίνει για αυτήν την κόρη, τον αδελφό, τον πατέρα ή αυτόν τον φίλο;»

Μέσω των ψιθύρων του Πνεύματος η θεία φύση ενός αμφισβητία, αφού αγκομαχήσει για να πάρει ανάσα, βρίσκει την ειρήνη να ανασάνει ξανά.

Όταν ο προφήτης μιλά, τα λόγια του συνηχούν με τη θεία φύση μας και μας δίνουν δύναμη να ακολουθήσουμε.

Η μετάληψη κάθε εβδομάδα εμφυσά ελπίδα στη θειότητα μέσα μας και θυμόμαστε τον Σωτήρα μας, Ιησού Χριστό.

Υπόσχομαι ότι, καθώς επιζητείτε να ανακαλύψετε το βάθος της θείας φύσης που βρίσκεται μέσα σας, θα αρχίσετε να μεγαλύνετε περαιτέρω το πολύτιμο δώρο σας. Αφήστε να σας οδηγήσει ώστε να γίνετε η θυγατέρα Του, περπατώντας το μονοπάτι πίσω σε Εκείνον -- όπου θα «αποδ[ωθούμε] σε εκείνον το Θεό που [μας] έδωσε πνοή»¹². Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.