Houd vol op uw weg

Op 11 maart 2011 stond ik op een perron van het Shinagawastation om het zendingsgebied Kobe, in Japan, te bezoeken. Om ongeveer 14.46 uur was er een aardbeving van 9.0 op de schaal van Richter. Ik kon door de enorme bevingen niet overeind blijven en hield me stevig vast aan een trapleuning. Er vielen lampen van het plafond. Heel Tokio was in paniek.

Gelukkig raakte ik niet gewond en vier uur later hoorde ik opgelucht dat mijn hele gezin veilig was.

Op de TV verscheen een stroom beangstigende, schokkende nieuwsberichten. Een gigantische tsunami overstroomde het zendingsgebied Sendai en sleurde alles op zijn pad mee: auto’s, huizen, fabrieken en gewassen. De tragische beelden verbijsterden mij en ik huilde. En ik bad vurig dat onze hemelse Vader alle mensen in dit gebied, waar ik zo van hield, zou beschermen en helpen.

Later werd bevestigd dat alle zendelingen en kerkleden veilig waren. Niettemin had het veel leden geraakt. Ze hadden familieleden, huizen en bezittingen verloren. Bijna 20.000 mensen kwamen om, dorpen werden verwoest en veel mensen waren gedwongen om hun huis als gevolg van een ongeluk met een kerncentrale te verlaten.

Zulke rampen richten tegenwoordig in veel delen van de wereld ellende aan, met veel verlies van levens. We zijn gewaarschuwd dat er in de wereld veel rampen, oorlogen en talloze moeilijkheden zullen plaatsvinden.

Als dergelijke beproevingen ons plotseling overkomen, kunnen we ons afvragen: ‘Waarom overkomt dit mij?’ of ‘Waarom moet ik lijden?’

Nog lang na mijn bekering tot het evangelie had ik geen duidelijk antwoord op de vraag:‘Waarom krijg ik beproevingen?’ Ik begreep het onderdeel van het heilsplan dat zegt dat we getest zullen worden. Maar in werkelijkheid had ik, als het op deze vraag aankwam, geen overtuiging die sterk genoeg was om hier een adequaat antwoord op te geven. Maar er kwam een tijd waarin ook ik een grote beproeving meemaakte.

Toen ik dertig jaar was bezocht ik als deel van mijn werk het zendingsgebied Nagoya. Na de vergadering was de zendingspresident zo vriendelijk om te regelen dat de zendelingen me naar het vliegveld brachten. Maar toen we bij het kruispunt onderaan een grote heuvel kwamen, kwam er een grote vrachtwagen achter ons met grote snelheid naar beneden razen. Hij ramde de achterkant van onze auto en katapulteerde die ruim twintig meter voor zich uit. Het enge ervan was dat er geen bestuurder in de truck zat. De achterkant van onze auto was tot de helft van zijn oorspronkelijke afmeting gereduceerd. Gelukkig overleefden beide zendelingen en ik het.

Maar de volgende dag kreeg ik pijn in mijn nek en schouders en erge hoofdpijn. Vanaf die dag kon ik niet slapen en moest ik dagelijks met zowel lichamelijke als mentale pijn leven. Ik bad God om mijn pijn weg te nemen, maar de symptomen bleven ongeveer tien jaar bestaan.

Nu bekropen mij ook gevoelens van twijfel en vroeg ik me af: ‘Waarom moet ik zoveel pijn lijden?’ Maar hoewel de genezing die ik wenste mij niet geschonken werd, streefde ik ernaar om Gods geboden getrouw te onderhouden. Ik bleef bidden dat ik antwoorden mocht vinden op de vragen in verband met mijn problemen.

Ik kreeg het ook nog eens moeilijk met privékwesties die zich aandienden. Ik was bezorgd omdat ik niet wist hoe ik met dit nieuwe probleem om moest gaan. Ik bad om antwoord. Maar ik ontving niet direct een antwoord. Dus ging ik met een kerkleider in wie ik vertrouwen had, praten.

Tijdens dat gesprek zei hij met liefde in zijn stem: ‘Broeder Aoyagi, is het niet het doel van uw leven hier op aarde dat u deze beproeving meemaakt? Is het niet om alle beproevingen van dit leven te aanvaarden zoals ze zijn en het dan verder aan de Heer over te laten? Denkt u niet dat dit probleem tot het verleden zal behoren als we zijn opgestaan?’

Toen ik dat hoorde, voelde ik de Geest van de Heer heel sterk. Ik had die leer talloze malen gehoord, maar de ogen van mijn begrip waren nooit eerder in die mate geopend. Ik begreep dat dit het antwoord was waar om ik in mijn gebeden had gevraagd. Ik kon het heilsplan van onze hemelse Vader goed bevatten en begreep dit belangrijke beginsel beter dan eerst.

In het boek Abraham verklaart de Here God: ‘En wij zullen hen hiermee beproeven om te zien of zij alles zullen doen wat de Heer, hun God, hun ook zal gebieden.’¹

Het beginsel houdt in dat de God die de hemelen en de aarde heeft geschapen, de grootse bestemming van deze aarde kent, dat Hij heerschappij heeft over alles in de hemelen en op aarde en dat Hij ons om zijn heilsplan uit te voeren van veel verschillende ervaringen voorziet — inclusief een aantal beproevingen — terwijl wij hier op aarde zijn.

En de Heer heeft het volgende tegen Joseph Smith gezegd:

‘Weet dan, mijn zoon, dat al deze dingen u ondervinding zullen geven en voor uw bestwil zullen zijn. […]

‘Welnu, houd vol op uw weg […], want God zal voor eeuwig met u zijn.’²

De beproevingen op deze aarde — met inbegrip van ziekte en dood — maken deel uit van het heilsplan en zijn onvermijdelijke ervaringen. Het is nodig dat wij volhouden op onze weg en onze beproevingen met geloof aanvaarden.

Niettemin is het doel van ons leven niet louter beproevingen te doorstaan. Onze hemelse Vader stuurde zijn geliefde Zoon, Jezus Christus, als onze Heiland en Verlosser, zodat we de beproevingen die we hier op aarde krijgen, kunnen doorstaan. Met andere woorden: Hij maakt onze zwakke dingen sterk,³ Hij verzoent voor onze zonden en onvolmaaktheden en Hij maakt het ons mogelijk om de onsterfelijkheid en het eeuwige leven te verwerven.

President Henry B. Eyring heeft gezegd: ‘De beproeving die een liefdevolle God ons geeft, is niet om te zien of we problemen kunnen doorstaan, maar wordt gegeven om te kijken of we die op goed wijze zullen doorstaan. We slagen als we laten zien dat we Hem indachtig zijn en de geboden onderhouden die Hij heeft gegeven.’⁴

‘Houd vol op uw weg’ is een essentiële keuze in tijden van beproeving. Wend uw hart tot God, vooral als u met beproevingen te maken hebt. Onderhoud de geboden van God nederig. Toon geloof om uw wensen met de wil van God in overeenstemming te brengen.

Laten we nog eens kijken naar die kop-staartbotsing in Nagoya. Ik had in dat ongeluk kunnen overlijden. Maar door Gods genade overleefde ik het op wonderbaarlijke wijze. En ik weet dat mijn lijden voor mijn lering en groei bestemd was.⁵ Onze hemelse Vader schoolde mij om meer geduld te hebben, empathie te ontwikkelen en hen die lijden te troosten. Toen ik dat besefte, was mijn hart vol van gevoelens van dankbaarheid jegens mijn hemelse Vader voor die beproeving.

Stel God ongeacht uw beproevingen op de eerste plaats. Heb God lief. Heb geloof in Christus en vertrouw uzelf in alles aan Hem toe. Moroni doet mensen die dat doen de volgende belofte: ‘Indien gij u van alle goddeloosheid onthoudt en God liefhebt met al uw macht, verstand en kracht, dan is zijn genade u genoeg, opdat gij door zijn genade volmaakt kunt zijn in Christus.’⁶

Ik getuig oprecht dat God de Vader en zijn geliefde Zoon, Jezus Christus, leven en dat Gods beloften aan hen die volhouden op hun weg en Hem liefhebben, zelfs te midden van beproevingen, vervuld zullen worden. In de heilige naam van Jezus Christus. Amen.