ຈົ່ງໃຫ້ສຽງແກດັງສະນັ່ນ
ໂດຍ ແອວເດີ ເກຣກະຣີ ເອ ສະວິດເຊີ
ແຫ່ງສາວົກເຈັດສິບ
ໂລກຕ້ອງການສານຸສິດຂອງພຣະຄຣິດ ຜູ້ສາມາດສື່ສານຂ່າວສານພຣະກິດຕິຄຸນ ໃຫ້ແຈ່ມແຈ້ງ ແລະ ຈາກໃຈ.
ເມື່ອລະດູຮ້ອນປີແລ້ວນີ້ ຫລານຊາຍສອງຄົນໄດ້ມາພັກຢູ່ນຳຂ້າພະເຈົ້າກັບພັນລະຍາ ໃນຂະນະທີ່ພໍ່ແມ່ຂອງພວກເຂົາໄປຮ່ວມການເດີນທາງ ຕາມເສັ້ນທາງຜູ້ບຸກເບີກ ກັບສະເຕກຂອງເຂົາເຈົ້າ. ລູກສາວຂອງພວກເຮົາຢາກໃຫ້ພວກລູກຊາຍຂອງນາງເຝິກຫລິ້ນປີອາໂນ ໃນຂະນະທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຢູ່. ນາງຮູ້ວ່າ ສອງສາມມື້ທີ່ພວກເຂົາພັກຢູ່ກັບພໍ່ຕູ້ແມ່ຕູ້ ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາລືມການເຝິກໄດ້ງ່າຍ. ໃນຕອນບ່າຍມື້ໜຶ່ງ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ນັ່ງຟັງທ້າວ ແອນດຣູ, ຫລານຊາຍ ອາຍຸ 13 ປີ, ຫລິ້ນປີອາໂນ.
ພຣະຄຣິດເປັນແບບຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງເຮົາ. ພຣະອົງໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນສະເໝີ ເຖິງຄວາມກ້າຫານ ທີ່ຈະຍຶດໝັ້ນຢູ່ໃນສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ພຣະຄຳຂອງພຣະອົງຍັງເໝືອນເດີມ ຕະຫລອດຫລາຍສັດຕະວັດຜ່ານມາ ໃນຂະນະທີ່ພຣະອົງເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ຮັກພຣະເຈົ້າ ແລະ ເພື່ອນມະນຸດດ້ວຍກັນ, ໃຫ້ຮັກສາພຣະບັນຍັດທັງໝົດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ດຳລົງຊີວິດເປັນເໝືອນຄວາມສະຫວ່າງຂອງໂລກ. ພຣະອົງບໍ່ຢ້ານທີ່ຈະກ້າວຕ້ານອຳນາດຂອງໂລກ ຫລື ຜູ້ປົກຄອງ ໃນວັນເວລາຂອງພຣະອົງ, ເຖິງແມ່ນອຳນາດ ແລະ ຜູ້ຄົນເຫລົ່ານັ້ນ ໄດ້ຕໍ່ຕ້ານ ພາລະກິດທີ່ພຣະບິດາຂອງພຣະອົງໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ພຣະອົງ. ຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະອົງ ບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນສັບສົນ, ແຕ່ໄດ້ປະທັບໃຈຂອງຜູ້ຄົນ. ພຣະອົງຮູ້ຈັກພຣະປະສົງຂອງພຣະບິດາຂອງພຣະອົງເປັນຢ່າງດີ ໃນທຸກສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ກ່າວ ແລະ ໄດ້ກະທຳ.
ພວກເຮົາໄດ້ຫົວນຳກັນ ໃນຂະນະທີ່ລາວພະຍາຍາມຫລິ້ນຄືນແລ້ວຄືນອີກ. ແກ້ມບ່ອງທີ່ຍິ້ມຢ່າງໃຫຍ່ ເລີ່ມຫລຸບລົງເລິກ ໃນຂະນະທີ່ສຽງເພງອັນຄຸ້ນຫູເລີ່ມດັງອອກມາ. ຂ່າວສານເລີ່ມແຈ່ມແຈ້ງຂຶ້ນ ທີ່ວ່າ: “ເຮົາເປັນລູກຂອງພຣະເຈົ້າ, ແລະ ພຣະອົງສົ່ງເຮົາມານີ້.”1 ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຖາມທ້າວ ແອນດຣູ ວ່າ ລາວຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມແຕກຕ່າງຫລືບໍ່ ໃນຂ່າວສານນັ້ນ. ລາວຕອບວ່າ, “ໂດຍ, ຂ້ານ້ອຍຮູ້ສຶກ!”
ອັກຄະສາວົກໂປໂລ ໄດ້ສອນເຮົາກ່ຽວກັບການປຽບທຽບ ການສື່ສານ ໃສ່ກັບ ເຄື່ອງດົນຕີ ເມື່ອເພິ່ນຂຽນສານເຖິງຊາວໂກຣິນໂທວ່າ:
“ເຄື່ອງດົນຕີທີ່ບໍ່ມີຊີວິດຄື ປີ່, ຫລື ພິນກໍດີ ຖ້າມັນບໍ່ອອກສຽງຄັກ ຜູ້ໃດຈະຮູ້ໄດ້ຢ່າງໃດວ່າເຂົາເປົ່າ ຫລື ດີດຈັງຫວະໃດ?
“ຖ້າຄົນເປົ່າແກຫາກເປົ່າອອກສຽງບໍ່ຄັກ ຜູ້ໃດຈະຕຽມຕົວເຂົ້າສູ່ສະໜາມລົບໄດ້ຢ່າງໃດ?”2
ຖ້າຫາກຈະມີເວລາໃດ ຢູ່ໃນໂລກນີ້ ທີ່ໂລກຕ້ອງການສານຸສິດຂອງພຣະຄຣິດ ຜູ້ສາມາດສື່ສານຂ່າວສານ ພຣະກິດຕິຄຸນ ໃຫ້ແຈ່ມແຈ້ງ ແລະ ຈາກໃຈ, ມັນແມ່ນເວລານີ້. ເຮົາຕ້ອງເປົ່າແກໃຫ້ແຈ່ມແຈ້ງ.
ພຣະຄຣິດເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງເຮົາ. ພຣະອົງໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນສະເໝີ ເຖິງຄວາມກ້າຫານ ທີ່ຈະຍຶດໝັ້ນຢູ່ໃນສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ພຣະຄຳຂອງພຣະອົງຍັງເໝືອນເດີມ ຕະຫລອດຫລາຍສັດຕະວັດຜ່ານມາ ໃນຂະນະທີ່ພຣະອົງເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ຮັກພຣະເຈົ້າ ແລະ ເພື່ອນມະນຸດດ້ວຍກັນ, ໃຫ້ຮັກສາພຣະບັນຍັດທັງໝົດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ດຳລົງຊີວິດເປັນເໝືອນຄວາມສະຫວ່າງຂອງໂລກ. ພຣະອົງບໍ່ຢ້ານທີ່ຈະກ່າວຕ້ານອຳນາດຂອງໂລກ ຫລື ຜູ້ປົກຄອງ ໃນວັນເວລາຂອງພຣະອົງ, ເຖິງແມ່ນອຳນາດ ແລະ ຜູ້ຄົນເຫລົ່ານັ້ນ ໄດ້ຕໍ່ຕ້ານ ພາລະກິດທີ່ພຣະບິດາຂອງພຣະອົງໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ພຣະອົງ. ຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະອົງ ບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນສັບສົນ, ແຕ່ໄດ້ປະທັບໃຈຂອງຜູ້ຄົນ. ພຣະອົງຮູ້ຈັກພຣະປະສົງຂອງພຣະບິດາຂອງພຣະອົງເປັນຢ່າງດີ ໃນທຸກສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ກ່າວ ແລະ ໄດ້ກະທຳ.
ຂ້າພະເຈົ້າກໍມັກຕົວຢ່າງຂອງເປໂຕຄືກັນ, ຜູ້ໄດ້ປະເຊີນໜ້າກັບຜູ້ຄົນໃນໂລກ ດ້ວຍຄວາມກ້າຫານ ແລະ ຄວາມແຈ່ມແຈ້ງ ໃນວັນເພັນເຕຄໍສະເຕ. ໃນວັນນັ້ນ ຜູ້ຄົນຈາກຫລາຍປະເທດໄດ້ມາເຕົ້າໂຮມກັນ ເພື່ອກ່າວວິຈານໄພ່ພົນຂອງພຣະເຈົ້າ ເພາະພວກເຂົາໄດ້ຍິນວ່າ ເຂົາເຈົ້າເວົ້າພາສາຕ່າງໆ ແລະ ຄິດວ່າ ເຂົາເຈົ້າເມົາເຫລົ້າ. ເປໂຕ, ໂດຍທີ່ໄດ້ຮັບການກະຕຸ້ນຈາກພຣະວິນຍານ, ໄດ້ຢືນຂຶ້ນປົກປ້ອງສາດສະໜາຈັກ ແລະ ສະມາຊິກ. ເພິ່ນໄດ້ເປັນພະຍານດ້ວຍຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້ວ່າ: “ຊາວຢິວທັງຫລາຍ ພ້ອມກັບທຸກໆຄົນ ທີ່ມາພັກຢູ່ໃນນະຄອນເຢຣູຊາເລັມເອີຍ, ຈົ່ງເຂົ້າໃຈເລື່ອງນີ້.”3
ແລ້ວເພິ່ນໄດ້ອ້າງເຖິງຖ້ອຍຄຳຈາກພຣະຄຳພີ ກ່ຽວກັບການທຳນາຍເຖິງພຣະຄຣິດ ແລະ ໄດ້ສະແດງປະຈັກພະຍານ ຢ່າງກ້າຫານວ່າ: “ເຫດສະນັ້ນ ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນທຸກຄົນເອີຍ ພວກທ່ານຈຳເປັນຕ້ອງຮູ້ຢ່າງຄັກແນ່ວ່າ ພຣະເຢຊູອົງນີ້ ຜູ້ທີ່ພວກທ່ານໄດ້ຕອກຄຶງໄວ້ ເປັນທັງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ພຣະຄຣິດ.”4
ຫລາຍຄົນໄດ້ຍິນຖ້ອຍຄຳຂອງເພິ່ນ, ໄດ້ຮູ້ສຶກເຖິງພຣະວິນຍານ, ແລະ 3,000 ຄົນ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມສາດສະໜາຈັກ. ສິ່ງນີ້ ເປັນຫລັກຖານທີ່ມີພະລັງ ວ່າຊາຍຄົນໜຶ່ງ ຫລື ຍິງຄົນໜຶ່ງ, ຜູ້ທີ່ເຕັມໃຈ ທີ່ຈະເປັນພະຍານ ເມື່ອເບິ່ງຄືວ່າ ເອ່ນອຽງໄປທາງກົງກັນຂ້າມ, ຈະສາມາດສ້າງຄວາມແຕກຕ່າງໄດ້.
ເມື່ອເຮົາ ຜູ້ເປັນສະມາຊິກ ຕັດສິນໃຈ ທີ່ຈະຢືນຂຶ້ນ ແລະ ເປັນພະຍານທີ່ມີພະລັງ ເຖິງຄຳສອນຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະອົງ, ແລ້ວຈະມີບາງສິ່ງປ່ຽນແປງໃນຕົວເຮົາ. ເຮົາຮັບເອົາພຣະພັກຂອງພຣະອົງໄວ້ກັບເຮົາ. ເຮົາເຂົ້າໃກ້ຊິດກັບພຣະວິນຍານຂອງພຣະອົງ. ແລ້ວພຣະອົງຈະອອກໜ້າເຮົາ. ພຣະອົງຈະຢູ່ທາງຂວາມືເຮົາ ແລະ ທາງຊ້າຍມືເຮົາ, ແລະ ວິນຍານຂອງພຣະອົງຈະຢູ່ໃນໃຈຂອງເຮົາ ແລະ ທູດຂອງພຣະອົງຈະອ້ອມຮອບເຮົາໄວ້, ເພື່ອຄ້ຳຊູເຮົາ.5
ສານຸສິດທີ່ແທ້ຈິງຂອງພຣະຄຣິດຈະບໍ່ຫາທາງແກ້ຕົວເລື່ອງຄຳສອນ, ເມື່ອມັນບໍ່ເຂົ້າກັບແນວຄິດຂອງໂລກ. ໂປໂລກໍເປັນສານຸສິດທີ່ກ້າຫານອີກຄົນໜຶ່ງ ຜູ້ໄດ້ປະກາດຢ່າງອາດຫານວ່າ ເພິ່ນ “ບໍ່ມີຄວາມລະອາຍໃນຂ່າວປະເສີດ ດ້ວຍວ່າ ຂ່າວປະເສີດນັ້ນເປັນອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ ເພື່ອໃຫ້ທຸກຄົນທີ່ເຊື່ອໄດ້ຮັບຄວາມລອດ.”6 ສານຸສິດທີ່ແທ້ຈິງ ຈະເປັນຕົວແທນໃຫ້ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໃນເວລາທີ່ບໍ່ສະດວກທີ່ຈະເຮັດ. ສານຸສິດທີ່ແທ້ຈິງ ຈະສະແຫວງຫາທີ່ຈະດົນໃຈຄົນອື່ນ, ບໍ່ແມ່ນເພື່ອເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າປະທັບໃຈ.
ສ່ວນຫລາຍ ມັນຈະບໍ່ສະດວກ ຫລື ສະບາຍໃຈ ທີ່ຈະປົກປ້ອງພຣະຄຣິດ. ຂ້າພະເຈົ້າແນ່ໃຈວ່າ ນັ້ນແມ່ນກໍລະນີຂອງໂປໂລ ເມື່ອເພິ່ນຖືກເອີ້ນໃຫ້ໄປຢູ່ຕໍ່ໜ້າກະສັດ ອາຄຣີປາ ແລະ ໄດ້ຖືກສັ່ງໃຫ້ປັບຕົວ ແລະ ບອກກ່ຽວກັບປະຫວັດຂອງເພິ່ນ. ໂປໂລ, ໂດຍທີ່ບໍ່ລັງເລໃຈ, ໄດ້ປະກາດຄວາມເຊື່ອຂອງເພິ່ນ ດ້ວຍອຳນາດທີ່ເຮັດໃຫ້ກະສັດຢ້ານ ແລະ “ເກືອບ” ປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສເປັນຄົນຄຣິດສະຕຽນ.
ຄຳຕອບຂອງໂປໂລ ໄດ້ເປັນພະຍານເຖິງ ຄວາມປາດຖະໜາຂອງເພິ່ນ ທີ່ຢາກໃຫ້ຜູ້ຄົນເຂົ້າໃຈ ແທ້ໆ ເຖິງສິ່ງທີ່ເພິ່ນຈະກ່າວ. ເພິ່ນໄດ້ບອກກະສັດ ອາຄຣີປາ ວ່າມັນແມ່ນຄວາມປາດຖະໜາຂອງເພິ່ນ ທີ່ຢາກໃຫ້ທຸກຄົນ ທີ່ໄດ້ຍິນເພິ່ນ ບໍ່ພຽງແຕ່ “ເກືອບເປັນ” ຄົນຄຣິດສະຕຽນເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ໃຫ້ກາຍເປັນສານຸສິດຂອງພຣະຄຣິດ “ທັງໝົດ.”7 ຄົນທີ່ກ່າວດ້ວຍຄວາມແຈ່ມແຈ້ງ ສາມາດເຮັດສິ່ງນີ້ໄດ້.
ເປັນເວລາຫລາຍປີແລ້ວ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສຶກສາຄວາມຝັນຂອງລີໄຮ ໃນພຣະຄຳພີມໍມອນ,8 ຂ້າພະເຈົ້າມັກຄິດວ່າ ອາຄານໃຫຍ່ ແລະ ກວ້າງຂວາງ ເປັນບ່ອນທີ່ມີພຽງແຕ່ຜູ້ຕໍ່ຕ້ານສ່ວນຫລາຍອາໄສຢູ່ເທົ່ານັ້ນ. ອາຄານໃຫຍ່ນັ້ນ ເຕັມໄປດ້ວຍຜູ້ຄົນ, ເຍາະເຍີ້ຍ ແລະ ຊີ້ມືໄປຫາຄົນທີ່ຊື່ສັດ ຜູ້ຈັບຮາວເຫລັກ, ຊຶ່ງເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ, ແລະ ກຳລັງພາກັນມຸ້ງໜ້າໄປຫາຕົ້ນໄມ້ແຫ່ງຊີວິດ, ຊຶ່ງເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າ. ຫລາຍຄົນບໍ່ສາມາດທົນຕໍ່ຄວາມກົດດັນຂອງຜູ້ທີ່ເຍາະເຍີ້ຍ ແລະ ກໍໄດ້ອອກໜີໄປ. ບາງຄົນໄດ້ຕັດສິນໃຈໄປເຂົ້າຮ່ວມຜູ້ທີ່ຢູ່ໃນອາຄານໃຫຍ່. ເຂົາບໍ່ມີຄວາມກ້າຫານບໍ ທີ່ຈະເວົ້າໂຕ້ຕອບຄຳວິຈານ ຫລື ຂ່າວສານຂອງໂລກ?
ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າເບິ່ງໂລກໃນປະຈຸບັນນີ້ ທີ່ກຳລັງຫ່າງເຫີນອອກໄປຈາກພຣະເຈົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຄິດວ່າອາຄານໃຫຍ່ນີ້ກຳລັງເຕີບໃຫຍ່ຂະຫຍາຍຕົວຂຶ້ນ. ຫລາຍຄົນໄດ້ພົບເຫັນຕົນເອງຍ່າງຢູ່ໃນອາຄານໃຫຍ່ ແລະ ກວ້າງຂວາງນັ້ນ ໂດຍບໍ່ຮູ້ສຶກຕົວວ່າ ຕົນໄດ້ປັບຕົວເຂົ້າກັບວັດທະນະທຳຂອງມັນແລ້ວ. ເຂົາເຈົ້າມັກຈະຍອມຕໍ່ການລໍ້ລວງ ແລະ ຂ່າວສານ. ໃນທີ່ສຸດ ເຮົາຈະພົບເຫັນເຂົາເຈົ້າເວົ້າເຍາະເຍີ້ຍ ແລະ ເຂົ້າຮ່ວມກັບຜູ້ທີ່ວິຈານ ຫລື ຜູ້ເຍາະເຍີ້ຍ.
ເປັນເວລາຫລາຍປີ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ຜູ້ທີ່ເວົ້າເຍາະເຍີ້ຍ ໄດ້ຫົວຂວັນການດຳລົງຊີວິດຂອງຄົນທີ່ຊື່ສັດ, ແຕ່ສຽງທີ່ອອກມາຈາກອາຄານໃຫຍ່ ໃນທຸກວັນນີ້ ໄດ້ປ່ຽນນ້ຳສຽງ ແລະ ວິທີທາງຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຜູ້ທີ່ເວົ້າເຍາະເຍີ້ຍ ມັກຈະພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ຂ່າວສານທີ່ລຽບງ່າຍຂອງພຣະກິດຕິຄຸນສັບສົນ ໂດຍການໂຈມຕີປະຫວັດສາດບາງສ່ວນຂອງສາດສະໜາຈັກ ຫລື ກ່າວວິຈານສາດສະດາ ຫລື ຜູ້ນຳບາງຄົນ. ເຂົາເຈົ້າຍັງໂຈມຕີຈຸດສຳຄັນຂອງຄຳສອນຂອງເຮົານຳອີກ ແລະ ກົດຂອງພຣະເຈົ້າ, ຊຶ່ງໄດ້ປະທານໃຫ້ນັບຕັ້ງແຕ່ການວາງຮາກຖານຂອງໂລກ. ເຮົາ, ໃນຖານະທີ່ເປັນສານຸສິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະອົງ, ບໍ່ຕ້ອງວາງຮາວເຫລັກນັ້ນຈັກເທື່ອ. ເຮົາຕ້ອງເຮັດໃຫ້ສຽງແກດັງສະນັ່ນ ຈາກຈິດວິນຍານຂອງເຮົາ.
ຂ່າວສານທີ່ລຽບງ່າຍ ແມ່ນວ່າພຣະເຈົ້າເປັນພຣະບິດາເທິງສະຫວັນທີ່ຊົງຮັກຂອງເຮົາ ແລະ ພຣະເຢຊູຄຣິດເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ. ພຣະກິດຕິຄຸນໄດ້ຖືກຟື້ນຟູຄືນມາໃໝ່ ໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້ ຜ່ານທາງສາດສະດາ ແລະ ຫລັກຖານນັ້ນຄື ພຣະຄຳພີມໍມອນ. ເສັ້ນທາງທີ່ພາໄປສູ່ຄວາມສຸກ ແມ່ນຜ່ານທາງໜ່ວຍຂອງຄອບຄົວ ຊຶ່ງໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງໄວ້ແຕ່ຕອນຕົ້ນ ແລະ ເປີດເຜີຍໂດຍພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ. ນີ້ຄືສຽງເພງທີ່ຄຸ້ນເຄີຍຂອງຂ່າວສານ ຊຶ່ງຫລາຍຄົນຮູ້ຈັກ, ເພາະເຂົາເຈົ້າເຄີຍໄດ້ຍິນມັນມາກ່ອນ ຕອນຢູ່ໃນໂລກກ່ອນຊີວິດມະຕະ.
ໂດຍທີ່ເປັນໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ, ມັນເຖິງເວລາແລ້ວສຳລັບເຮົາທີ່ຈະຢືນຂຶ້ນ ແລະ ເປັນພະຍານ. ມັນເຖິງເວລາແລ້ວ ສຳລັບສຽງເພງແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນຈະດັງກ້ອງທົ່ວໂລກ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຕື່ມປະຈັກພະຍານຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ໃສ່ກັບຂ່າວສານຂອງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ແລະ ພຣະຜູ້ໄຖ່ຂອງໂລກ. ພຣະອົງຊົງພຣະຊົນຢູ່! ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງໄດ້ຖືກຟື້ນຟູຄືນມາແລ້ວ ແລະ ພອນແຫ່ງຄວາມສຸກ ແລະ ຄວາມສະຫງົບ ຈະມາສູ່ເຮົາໃນຊີວິດນີ້ ເມື່ອເຮົາດຳລົງຊີວິດຕາມພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ ແລະ ເດີນໄປໃນເສັ້ນທາງຂອງພຣະອົງ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເປັນພະຍານໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.