2010–2019
Laat het trompetgeschal klinken
Oktober 2015


Laat het trompetgeschal klinken

De wereld heeft discipelen van Christus nodig die de evangelieboodschap duidelijk en vanuit het hart kunnen overbrengen.

Deze zomer logeerden twee van onze jonge kleinzoons bij ons toen hun ouders aan een pioniersactiviteit in hun ring deelnamen. Onze dochter wilde dat haar zoons elke dag op de piano oefenden. Ze wist dat het oefenen er zomaar bij in kon schieten als ze bij opa en oma logeerden. Op een middag besloot ik naar het pianospel van mijn 13-jarige kleinzoon Andrew te luisteren.

Hij is altijd vol energie en speelt graag buiten. Hij zou de hele dag wel kunnen jagen en vissen. Terwijl hij op de piano oefende, kon ik merken dat hij liever was gaan vissen. Ik luisterde terwijl hij elk akkoord van een bekend liedje eruit hamerde. Elke noot had dezelfde nadruk en maat, waardoor het moeilijk was om de melodie te herkennen. Ik zat naast hem op het bankje en legde uit hoe belangrijk het is om wat meer nadruk te leggen op de toetsen die de melodie spelen langer ingedrukt te houden en de noten die de melodie begeleiden minder lang aan te houden. Ik vertelde hem dat de piano meer is dan een mechanisch wonder. Het kan een verlengstuk van zijn eigen stem en gevoelens zijn, een prachtig communicatie-instrument. Net als iemand praat en soepel van het ene naar het andere woord overgaat, moet de melodie soepel van de ene naar de andere noot overgaan.

We lachten samen toen hij het keer op keer probeerde. De glimlach tussen de kuiltjes in zijn wangen werd steeds groter toen de bekende melodie steeds herkenbaarder werd. De boodschap werd duidelijk: ‘Ik ben een kind van God, door Hem op aard’ gebracht.’1 Ik vroeg Andrew of hij het verschil kon horen. Hij antwoordde: ‘Ja opa, ik kan het horen.’

De apostel Paulus had het over de vergelijking tussen communicatie en muziekinstrumenten toen hij het volgende aan de Korinthiërs schreef:

‘Dat geldt ook de levenloze dingen die geluid geven, of het nu een fluit is of een citer, als zij zich niet onderscheiden in hun klanken, hoe zal men weten wat op de fluit of op de citer gespeeld wordt?

‘Want ook als de bazuin een onherkenbaar geluid geeft, wie zal zich gereed maken voor de strijd?’2

Als er ooit een tijd is geweest waarin de wereld discipelen van Christus nodig heeft om de boodschap van het evangelie duidelijk en vanuit het hart over te brengen, dan is het wel deze tijd. We hebben het klaroengeschal van de trompet nodig.

Christus was zeker ons beste voorbeeld. Hij had altijd de moed om pal te staan voor het goede. Zijn woorden klinken door de eeuwen heen, en Hij moedigt ons aan om God en onze medemensen lief te hebben, al Gods geboden te onderhouden en een licht voor de wereld te zijn. Hij was niet bang om de aardse machten en heersers in zijn tijd tegen te spreken, vooral als ze zich uitspraken tegen de opdracht die Hij van zijn hemelse Vader had gekregen. Hij sprak zijn woorden niet om te verwarren maar om het hart van de mensen te beroeren. Hij wist heel goed wat de wil van zijn Vader was bij alles wat Hij zei en deed.

Ik geniet van het voorbeeld van Petrus, die op de pinksterdag duidelijk en moedig de confrontatie met wereldse mensen aanging. Op die dag waren de mensen uit vele landen bijeengekomen. Ze uitten kritiek op de heiligen omdat ze hen in tongen hoorden spreken en dachten dat ze dronken waren. Petrus werd door de Geest bezield. Hij stond op en verdedigde de kerk en haar leden. Hij getuigde met deze woorden: ‘Joodse mannen en u allen die in Jeruzalem woont, dit moet u bekend zijn en laat mijn woorden tot uw oren doordringen.’3

Vervolgens citeerde hij uit de Schriften, waarin de profetieën van Christus stonden. En hij gaf zijn onverbloemde getuigenis: ‘Laat dan heel het huis van Israël zeker weten dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk deze Jezus, Die u gekruisigd hebt.’4

Velen hoorden zijn woorden en voelden de Geest. Drieduizend mensen sloten zich toen bij de kerk aan. Dat is een krachtig bewijs dat één man of vrouw die bereid is om te getuigen als de wereld de tegenovergestelde kant lijkt op te gaan, daadwerkelijk iets kan betekenen.

Wanneer wij besluiten om pal te staan en krachtig van Gods leer en kerk te getuigen, zal er bij ons vanbinnen iets veranderen. Dan nemen we zijn naam op ons. Dan is zijn Geest dichter bij ons. En dan zal Hij voor ons aangezicht uitgaan en [Hij] zal aan [onze] rechter- en aan [onze] linkerhand zijn, en [zijn] Geest zal in [ons] hart zijn, en [zijn] engelen zullen rondom [ons] zijn om [ons] te schragen.’5

Ware discipelen van Christus bedenken geen excuses voor de leer als die niet met wereldse denkbeelden overeenkomt. Nog een heldhaftige discipel was Paulus, die stoutmoedig verkondigde: ‘Want ik schaam mij niet voor het evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft.’6 Ware discipelen vertegenwoordigen de Heer, ook als het niet gelegen komt. Ware discipelen hebben het verlangen om te inspireren, niet om indruk te maken.

Vaak komt het niet gelegen of voelen we ons er niet prettig onder om pal te staan voor Christus. Ik ben ervan overtuigd dat dat het geval was toen Paulus bij koning Agrippa werd geroepen om tekst en uitleg te geven. Zonder aarzeling verkondigde Paulus zijn geloof met zoveel kracht dat deze afschrikwekkende koning toegaf dat hij ‘bijna’ overtuigd was om christen te worden.

Uit de reactie van Paulus blijkt zijn verlangen om alle mensen heel duidelijk te maken wat hij te zeggen had. Hij zei tegen koning Agrippa dat hij het verlangen had dat allen die naar hem luisterden niet ‘bijna’ christenen zouden worden, maar dat ‘allen’ discipelen van Christus zouden worden.7 Wie duidelijk spreken, kunnen dat tot stand brengen.

In de vele jaren dat ik het verhaal van Lehi’s droom in het Boek van Mormon8 heb bestudeerd, had ik altijd de indruk dat het grote en ruime gebouw een plek was waar alleen de opstandigste mensen verkeerden. Het gebouw was vol met mensen die de spot dreven met en wezen naar de getrouwen, die zich aan de roede van ijzer, een symbool van Gods woord, vasthielden en hun weg naar de boom des levens, een symbool van Gods liefde, hadden gevonden. Sommigen konden de druk van de spottende mensen in het gebouw niet weerstaan en dwaalden af. Anderen sloten zich aan bij de spotters in het gebouw. Hadden zij niet de moed om pal te staan tegen de kritiek of de boodschappen van de wereld?

Nu ik zie dat de huidige wereld zich steeds verder van God verwijdert, lijkt het wel of het gebouw steeds groter wordt. Velen lopen nu in de gangen van het grote en ruime gebouw en beseffen niet dat ze deel van die cultuur gaan uitmaken. Ze geven vaak toe aan de verleidingen en de boodschappen. Vaak zien we dat zij ook anderen bespotten of meedoen met hen die kritiek leveren of bespotten.

Jarenlang heb ik gedacht dat de spottende menigte pret maakte over de levenswijze van de getrouwen. Maar de stemmen die nu uit het gebouw klinken, hebben een andere toon en benadering. De mensen die tegenwoordig bespotten, proberen de eenvoudige boodschap van het evangelie te overstemmen door een aspect van de kerkgeschiedenis aan te vallen of kritiek op een profeet of andere leider te uiten. Ze vallen ook de kern van onze leer en de wetten van God aan, die al sinds de schepping van de wereld van kracht zijn. Als discipelen van Jezus Christus en leden van zijn kerk mogen we nooit de roede van ijzer loslaten. We moeten vanuit onze eigen ziel trompetgeschal laten klinken.

De eenvoudige boodschap luidt dat God onze liefdevolle hemelse Vader is en dat Jezus Christus zijn Zoon is. Het evangelie is in deze laatste dagen door levende profeten hersteld, en het Boek van Mormon is daar het bewijs van. Het pad van geluk is te vinden in het gezin, zoals dat oorspronkelijk is ingesteld en door onze hemelse Vader is geopenbaard. Dat is de bekende melodie van de boodschap die velen kunnen herkennen, omdat ze die al in het voorsterfelijke leven hebben gehoord.

Voor heiligen der laatste dagen is nu de tijd aangebroken om pal te staan en te getuigen. Het is tijd dat de noten van de melodie van het evangelie het rumoer van de wereld gaan overstemmen. Ik voeg mijn getuigenis bij de boodschap van de Heiland en Verlosser van de wereld. Hij leeft! Zijn evangelie is hersteld en we kunnen de zegeningen van vrede en geluk ontvangen als we zijn geboden onderhouden en zijn pad bewandelen. Dat is mijn getuigenis in de naam van Jezus Christus. Amen.