Wat ontbreekt mij nog?

Als jongvolwassene begon ik de kerk te onderzoeken. Ik was eerst door het voorbeeld van mijn mormoonse vrienden tot het evangelie aangetrokken, maar uiteindelijk werd ik aangetrokken door de unieke leer. Toen ik erachter kwam dat getrouwe mannen en vrouwen vooruitgang kunnen blijven maken en uiteindelijk steeds meer op hun hemelse Vader kunnen gaan lijken , stond ik eerlijk gezegd versteld. Dat vond ik een prima idee; het sprak me erg aan.

Vlak na mijn doop bestudeerde ik de Bergrede, en ik merkte dat Jezus in de Bijbel over dezelfde waarheid van eeuwige vooruitgang sprak. Hij sprak: ‘Weest u dan volmaakt, zoals uw Vader, Die in de hemelen is, volmaakt is.’¹

Ik ben nu ruim veertig jaar lid van de kerk. En elke keer als ik dat vers lees, word ik aan ons doel op aarde herinnerd. Wij zijn hier gekomen om te leren en ons te verbeteren, totdat we langzaam maar zeker geheiligd of vervolmaakt in Christus worden.

De reis van het discipelschap is niet gemakkelijk. Die reis is ‘de weg van gestage verbetering’ genoemd.² Als we het rechte en smalle pad bewandelen, zal de Geest ons voortdurend aanmoedigen om beter ons best te doen en grotere hoogten te bereiken. De Heilige Geest is een ideale reisgenoot. Als wij nederig en leergierig zijn, zal Hij ons bij de hand nemen en ons huiswaarts voeren.

Maar we moeten onderweg de Heer om leiding vragen. We moeten enkele moeilijke vragen stellen, zoals: ‘Wat moet ik doen om te veranderen?’ ‘Hoe kan ik me verbeteren?’ ‘Aan welke zwakheid moet ik werken?’

Laten we het verslag van de rijke jongeling in het Nieuwe Testament nader bekijken. Hij was een rechtschapen jongeling die de tien geboden al naleefde. Maar hij wilde nog beter worden. Het eeuwige leven was zijn doel.

Toen hij met de Heiland sprak, vroeg hij: ‘Wat ontbreekt mij nog?’³

Jezus antwoordde onmiddellijk, en Hij gaf de jongeling een raadgeving die speciaal voor hem bestemd was. ‘Jezus zei tegen hem: Als u volmaakt wilt zijn, ga dan heen, verkoop wat u hebt, en geef het aan de armen, […] en kom dan en volg Mij.’⁴

De jongeling was geschokt. Zo’n offer had hij nog nooit overwogen. Hij was nederig genoeg om zijn vraag aan de Heer voor te leggen, maar niet getrouw genoeg om de goddelijke raad op te volgen die hij had ontvangen. Wij moeten bereid zijn om in actie te komen als we een antwoord ontvangen.

President Harold B. Lee heeft gezegd: ‘Als wij volmaakt willen worden, moeten we onszelf de volgende vraag stellen: “Wat ontbreekt mij nog?”’⁵

Ik heb een getrouwe moeder gekend die in alle nederigheid vroeg: ‘Waarom maak ik geen vooruitgang?’ In haar geval kreeg ze onmiddellijk antwoord van de Geest: ‘Hou op met klagen.’ Dat antwoord verbaasde haar. Ze had zichzelf nooit als een klaagster beschouwd. Maar de boodschap van de Heilige Geest was erg duidelijk. In de daaropvolgende dagen werd ze zich meer bewust van haar gewoonte om te klagen. Dankbaar voor de ingeving om zich te verbeteren, besloot ze haar zegeningen te tellen in plaats van haar beproevingen. Binnen enkele dagen voelde ze de warme goedkeuring van de Geest.

Een nederige jonge man die maar niet het juiste meisje kon vinden, ging bij de Heer te rade: ‘Wat weerhoudt me ervan om de juiste man te zijn?’ vroeg hij. Hij kreeg het volgende antwoord in zijn verstand en zijn hart: ‘Kuis je taal.’ Op dat moment besefte hij dat er verscheidene grove uitdrukkingen in zijn taalgebruik waren geslopen. Hij besloot te veranderen.

Een ongehuwde zuster vroeg moedig: ‘Wat moet ik veranderen?’ En de Geest fluisterde haar in: ‘Onderbreek anderen niet als ze aan het woord zijn.’ De Heilige Geest geeft ons echt persoonlijke raad. Hij is een eerlijke metgezel en Hij zal ons vertellen wat anderen niet weten of waar anderen niet de moed voor hebben.

Een teruggekeerde zendeling voelde zich gestrest door zijn drukke schema. Hij probeerde tijd te vinden voor werk, studie, familie en kerk. Hij vroeg de Heer om raad: ‘Hoe kan ik innerlijke rust vinden als ik het zo druk heb?’ Het antwoord was niet wat hij verwachtte; hij kreeg het onmiskenbare gevoel dat hij de sabbat zorgvuldiger moest heiligen. Hij besloot de zondag aan God te wijden. Hij legde op die dag zijn huiswerk aan de kant en bestudeerde het evangelie. Die kleine aanpassing gaf hem de innerlijke rust die hij nodig had.

Jaren geleden las ik in een tijdschrift van de kerk een artikel over een meisje dat voor haar studie ver van haar ouderlijk huis woonde. Ze was achter met haar studie, haar sociale leven was niet wat ze had gehoopt en ze was niet gelukkig. Op een goede dag viel ze ten slotte op haar knieën en vroeg de Heer: ‘Hoe kan ik mijn leven verbeteren?’ De Heilige Geest fluisterde: ‘Sta op en ruim je kamer op.’ Deze influistering kwam als een volslagen verrassing, maar dat was de impuls die ze nodig had. Toen ze de tijd had genomen om orde op zaken te stellen, voelde ze dat de Geest haar kamer vulde en haar hart verkwikte.

De Heilige Geest zegt niet dat wij alles tegelijk moeten verbeteren. Als Hij dat zou doen, zouden we ontmoedigd raken en de moed opgeven. De Geest werkt met ons op ons tempo, één stap tegelijk, of, zoals de Heer heeft gezegd, ‘regel op regel […], voorschrift op voorschrift […] en gezegend zijn zij die naar mijn voorschriften luisteren […], want hem die ontvangt, zal Ik meer geven.’⁶ Als de Heilige Geest u bijvoorbeeld heeft ingefluisterd om vaker dank te zeggen, en u daar gehoor aan geeft, dan vindt Hij wellicht dat het tijd is voor iets moeilijkers — zoals bijvoorbeeld ‘het spijt me; dat was mijn schuld’ leren zeggen.

Afbeelding

Gezin neemt deel aan het avondmaal

Een ideaal moment om te vragen: ‘Wat ontbreekt mij nog?’ is als we aan het avondmaal deelnemen. De apostel Paulus heeft gezegd dat het een moment van zelfonderzoek is.⁷ In die eerbiedige sfeer, als onze gedachten hemelwaarts reiken, kan de Heer ons liefdevol duidelijk maken waar we vervolgens aan moeten werken.

Net als u heb ik in de loop der jaren veel boodschappen van de Geest ontvangen om me duidelijk te maken waar ik verbetering in kon aanbrengen. Ik wil u graag enkele persoonlijke voorbeelden geven van boodschappen die ik ter harte heb genomen. Die influisteringen waren onder andere:

• Spreek niet met stemverheffing.

• Stel orde op zaken. Maak een dagelijks lijstje met prioriteiten.

• Zorg beter voor je lichaam door meer groente en fruit te eten.

• Ga vaker naar de tempel.

• Neem de tijd om na te denken, voordat je in gebed gaat.

• Vraag je vrouw om raad.

• Wees geduldig in het verkeer. Rijd niet te hard. (Daar werk ik nog steeds aan.)

Het is de verzoening van de Heiland die volmaaktheid en heiliging mogelijk maakt. We kunnen dat nooit zelf tot stand brengen, maar Gods genade is genoeg om ons te helpen. Ouderling David A. Bednar heeft ooit gezegd: ‘De meesten van ons begrijpen dat de verzoening voor zondaars is. Ik ben er echter niet zeker van of we begrijpen en beseffen dat de verzoening ook voor heiligen is — voor goede mannen en vrouwen die gehoorzaam, waardig en gewetensvol zijn, en die ernaar streven om een beter mens te worden’.⁸

Afbeelding

Vrouw in gebed

Ik wil u graag aanmoedigen om binnenkort een geestelijke oefening te doen, wellicht al vanavond als u in gebed gaat. Stel de Heer nederig de volgende vraag: ‘Waarom maak ik geen vooruitgang?’ Met andere woorden: ‘Wat ontbreekt mij nog?’ Wacht dan rustig op antwoord. Als u oprecht bent, zal het antwoord u snel duidelijk worden. Dan krijgt u een openbaring die speciaal voor u is bestemd.

Wellicht zegt de Geest dat u iemand moet vergeven. Misschien krijgt u de aanwijzing om selectiever te zijn in de films die u kijkt of de muziek die u beluistert. U kunt de ingeving krijgen om eerlijker te zijn in uw zakelijke transacties of royaler in uw vastengave. Er zijn talloze mogelijkheden.

De Geest kan ons onze zwakheden tonen, maar Hij is ook in staat om ons onze sterke kanten te tonen. Soms moeten we vragen wat we goed doen, zodat de Heer ons kan verheffen en aanmoedigen. Als we onze patriarchale zegen lezen, worden we eraan herinnerd dat onze hemelse Vader onze goddelijke mogelijkheden kent. Hij verheugt Zich als wij een stap in de goede richting zetten. Hij vindt onze richting veel belangrijker dan onze snelheid.

Wees standvastig, broeders en zusters, maar wees nooit ontmoedigd. Pas in het hiernamaals zullen we volmaaktheid bereiken, maar in dit leven kunnen we de basis leggen. ‘Het is onze plicht om vandaag een beter mens te zijn dan gisteren, en morgen beter dan vandaag.’⁹

Als geestelijke groei geen prioriteit is, als we ons niet voortdurend proberen te verbeteren, lopen we belangrijke ervaringen mis die God voor ons in petto heeft.

Jaren geleden las ik deze woorden van president Spencer W. Kimball, die veel indruk op me maakten. Hij zei: ‘Ik heb geleerd dat de Heer, als we een gebed in ons hart hebben, naar gerechtigheid hongeren, onze zonden verzaken en de geboden van God onderhouden, ons steeds meer licht zal geven, totdat we uiteindelijk de macht hebben om de sluier van de hemel te doordringen. […] Iemand die zo rechtschapen is, heeft de kostbare belofte dat hij op een dag het aangezicht van de Heer zal zien en zal weten dat Hij is.’¹⁰

Ik bid dat wij uiteindelijk deze ervaring zullen hebben door de Heilige Geest in de gelegenheid te stellen ons huiswaarts te leiden. In de naam van Jezus Christus. Amen.