ចងចាំទ្រង់ជានិច្ច
ដោយអែលឌើរ ហ្គែរីឌ ដបុលយូ ហ្គង
ក្នុងគណៈប្រធាននៃពួកចិតសិបនាក់
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ដោយរាបសា ហើយអធិស្ឋានថា យើងនឹងចងចាំទ្រង់ជានិច្ច—នៅគ្រប់ពេល គ្រប់សេចក្ដី និងគ្រប់ទីកន្លែងដែលយើងនៅ ។
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ កាលខ្ញុំបានបម្រើនៅតំបន់អាស៊ី ពេលខ្លះមានអ្នកសួរខ្ញុំថា « អែលឌើរ ហ្គង តើមានប្រជាជនប៉ុន្មាននាក់រស់នៅក្នុងតំបន់អាស៊ីរបស់សាសនាចក្រ ? »
ខ្ញុំបាននិយាយថា « ពាក់កណ្ដាលនៃចំនួនប្រជាជនលើពិភពលោក—គឺ ៣.៦ កោដនាក់ » ។
មានម្នាក់បានសួរថា « តើវាពិបាកដើម្បីចាំឈ្មោះរបស់ពួកគេទាំងអស់ឬទេ ? »
ការចងចាំ—និងការភ្លេច—គឺជាចំណែកនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ។ ឧទាហរណ៍ បន្ទាប់ពីភរិយារបស់ខ្ញុំបានខំរកទូរសព្ទថ្មីរបស់គាត់គ្រប់កន្លែងហើយនៅតែមិនឃើញ នោះគាត់បានសម្រេចចិត្តថាត្រូវប្រើទូរសព្ទមួយទៀតហៅចូលទូរសព្ទដែលបាត់នោះ ។ ពេលគាត់បានស្ដាប់ឮសំឡេងទូរសព្ទរោទិ៍ឡើង ភរិយាខ្ញុំបានគិតថា « តើនរណាកំពុងទូរសព្ទមកខ្ញុំ ? ខ្ញុំមិនធ្លាប់ឲ្យលេខនោះទៅនរណាម្នាក់ផង ! »
ការចងចាំ—និងការភ្លេច—គឺជាចំណែកនៃដំណើរដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើងផងដែរ ។ ពេលវេលា សិទ្ធិជ្រើសរើស និងការចងចាំ ជួយយើងរៀន រីកចម្រើន ហើយបង្កើនសេចក្ដីជំនឿ ។
នៅក្នុងទំនុកនៃ ទំនុកតម្កើងមួយ ៖
យើងនឹងច្រៀងសរសើរព្រះនាមនៃទ្រង់
និងថ្វាយបង្គំទ្រង់ ។ …
ពួកបរិសុទ្ធសូមធ្វើបន្ទាល់ថា
អ្នកចងចាំដល់ទ្រង់ ។១
ជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ នៅក្នុងការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ យើងចុះសេចក្ដីសញ្ញាដើម្បីចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ។ ការមើលទៅសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរចំនួនជិត ៤០០ រកពាក្យចងចាំនេះ គឺជារបៀបប្រាំមួយយ៉ាងដែលយើងអាចចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ។
ទីមួយ យើងអាចចងចាំទ្រង់ជានិច្ចដោយការមានទំនុកចិត្តទៅលើសេចក្ដីសញ្ញា ការសន្យា និងការអះអាងរបស់ទ្រង់ ។
ព្រះអម្ចាស់ចងចាំសេចក្ដីសញ្ញាដ៏អស់កល្បរបស់ទ្រង់—ចាប់តាំងពីជំនាន់របស់អ័ដាមរហូតដល់កូនចៅរបស់អ័ដាម « នឹងឱបក្រសោបយកសេចក្ដីពិត ហើយសម្លឹងមើលទៅលើ គ្រានោះស៊ីយ៉ូននឹងសម្លឹងមើលចុះក្រោម ហើយអស់ទាំងផ្ទៃមេឃនឹងញ័រដោយសប្បាយរីករាយ ហើយផែនដីនឹងញ័ររន្ធត់ដោយអំណរ » ។២
ព្រះអម្ចាស់ចងចាំការសន្យារបស់ទ្រង់ រួមទាំងការសន្យាដើម្បីប្រមូលពួកអ៊ីស្រាអែលដែលខ្ចាត់ព្រាត់តាមរយៈព្រះគម្ពីរមរមន ៖ ជាសក្ខីបទមួយទៀតអំពី ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការសន្យានានាដែលបានផ្ដល់ឲ្យសមាជិកគ្រប់រូប និងអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាឲ្យចងចាំអំពីតម្លៃនៃព្រលឹង ។៣
ព្រះអម្ចាស់ចងចាំ និងអះអាងដល់ប្រជាជាតិ និងប្រជាជនទាំងឡាយ ។ នៅក្នុងថ្ងៃនៃការរំជើបរំជួល និងចលាចលទាំងនេះ៤ « អ្នកខ្លះពឹងនឹងរទេះចំបាំង ខ្លះទៀតពឹងនឹងសេះ តែយើងខ្ញុំនឹងនឹកចាំពីព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃយើងវិញ »៥ ជាអង្គដឹកនាំ « ពេលអនាគត ក៏ដូចជាទ្រង់បានធ្វើពីអតីតកាល » ។៦ នៅក្នុង « គ្រាដ៏ចលាចលទាំងនេះ »៧ យើង « ចាំចុះថាមិនមែនជាកិច្ចការនៃព្រះទេដែលស្មុគស្មាញ ប៉ុន្តែជាកិច្ចការនៃមនុស្សលោកទេតើ » ។៨
ទីពីរ យើងអាចចងចាំទ្រង់ជានិច្ចដោយការទទួលស្គាល់ព្រះហស្តរបស់ទ្រង់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងប្រកបដោយការដឹងគុណ ។
ព្រះហស្តរបស់ទ្រង់នៅក្នុងជីវិតយើង ជាញឹកញាប់គឺងាយស្រួលដើម្បីស្គាល់នៅពេលចងចាំពីរបៀបដែលរឿងកើតឡើងហើយនោះ ។ ដូចអ្នកទស្សនវិជ្ជាគ្រីស្ទានឈ្មោះ សូរិន ខើរកឺហ្គាត បាននិយាយ ៖ « ជីវិតត្រូវតែយល់អំពីអតីតកាល ។ ប៉ុន្តែ … ជីវិតត្រូវតែ រស់នៅក្នុងបច្ចុប្បន្នកាល » ។៩
ម្ដាយជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ថ្មីៗនេះបានប្រារព្ធខួប ៩០ វស្សារបស់គាត់ ។ គាត់បានថ្លែងទីបន្ទាល់ដោយការដឹងគុណចំពោះពរជ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ក្នុងគ្រប់ព្រឹត្តការណ៍ធំៗនីមួយៗនៅក្នុងជីវិតគាត់ ។ ពង្សប្រវត្តិ ទំនៀមទម្លាប់គ្រួសារ និងចំណងគ្រួសារជួយយើងចងចាំយ៉ាងរីករាយអំពីរឿងអតីតកាល ខណៈដែលវាបានផ្ដល់ជាលំនាំ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមនាពេលអនាគត ។ ខ្សែស្រឡាយនៃសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាព និងពរជ័យអយ្យកោ ធ្វើជាសាក្សីអំពីព្រះហស្តរបស់ព្រះនៅគ្រប់ជំនាន់ ។
តើបងប្អូនធ្លាប់គិតអំពីខ្លួនឯង ទុកជាសៀវភៅនៃការចងចាំអំពីការរស់នៅរបស់បងប្អូន—ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីអ្វីៗ និងរបៀបដែលបងប្អូនជ្រើសរើសដើម្បីចងចាំនោះឬទេ ?
ឧទាហរណ៍ កាលខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំពិតជាចង់លេងបាល់បោះប្រចាំសាលា ។ ខ្ញុំហាត់ហើយហាត់ទៀត ។ នៅថ្ងៃមួយគ្រូបង្វឹកបានចាត់ឲ្យកីឡាករកម្ពស់ ១.៩៣ ម៉ែត្រ ឈរខ្សែកណ្ដាល ហើយ កីឡាករពូកែៗកម្ពស់ ១.៨៨ ម៉ែត្រ នៅខាងមុខ ហើយនិយាយមកខ្ញុំថា « ខ្ញុំអាចដាក់អ្នកនៅក្នុងក្រុម ប៉ុន្តែអ្នកនឹងទំនងជាមិនបានលេងទេ » ។ ខ្ញុំចាំអំពីការលើកទឹកចិត្តដ៏ល្អរបស់គាត់ថា « ហេតុអ្វីក៏ប្អូនមិនសាកលេងបាល់ទាត់វិញទៅ ? ប្អូននឹងធ្វើបានល្អ » ។ គ្រួសាររបស់ខ្ញុំបានស្រែកអបអរ នៅពេលខ្ញុំបានទាត់ចូលគោលដៅជាលើកដំបូងរបស់ខ្ញុំ ។
យើងអាចចងចាំអំពីអ្នកទាំងឡាយដែលបានផ្ដល់ឱកាសដល់យើងម្ដង ហើយម្ដងទៀត ដោយភាពស្មោះត្រង់ ចិត្តល្អ អត់ធ្មត់ និងការលើកទឹកចិត្ត ។ ហើយយើងអាចប្រែក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ដែលអ្នកដទៃចងចាំ នៅពេលពួកគេត្រូវការជំនួយបំផុតនោះ ។ ការចងចាំអំពីជំនួយរបស់អ្នកដទៃ និងឥទ្ធិពលដឹកនាំរបស់ព្រះវិញ្ញាណដោយការដឹងគុណ គឺជារបៀបមួយដែលយើងចងចាំអំពីទ្រង់ ។ វាគឺជារបៀបមួយដែលយើងរាប់ពរជ័យជាច្រើនរបស់យើង ហើយមើលឃើញពីអ្វីដែលព្រះបានធ្វើ ។១០
ទីបី យើងអាចចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ដោយការទុកចិត្ត នៅពេលព្រះអម្ចាស់អះអាងនឹងយើងថា « អ្នកណាដែលប្រែចិត្តពីអំពើបាបទាំងឡាយរបស់ខ្លួន អ្នកនោះឈ្មោះថាបានអត់ទោសឲ្យហើយ ហើយយើងជាព្រះអម្ចាស់មិនចាំពីអំពើបាបទាំងនោះទៀតទេ » ។១១
នៅពេលយើងប្រែចិត្តពេញលេញ រួមទាំងសារភាព និងលះបង់អំពើបាបរបស់យើង នោះយើងទូលសួរដូច អេណុស នៅពេលកំហុសរបស់យើងត្រូវបានដកចេញថា « ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ចុះតើការណ៍នេះបានធ្វើយ៉ាងណាទៅ ? » រួចហើយស្ដាប់ចម្លើយថា « ពីព្រោះមកពីសេចក្ដីជំនឿដែលអ្នកមានដល់ព្រះគ្រីស្ទ » ១២ហើយការអញ្ជើញរបស់ទ្រង់គឺថា « ចូររំឭកពីខ្ញុំចុះ » ។១៣
នៅពេលយើងប្រែចិត្ត ហើយអ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាពប្រកាសថាយើងសក្ដិសម នោះយើងមិនចាំបាច់បន្ដសារភាពអំពើបានពីអតីតកាលដដែលៗនោះទេ ។ ដើម្បីមានភាពសក្ដិសមពុំមានន័យថាត្រូវឲ្យល្អឥតខ្ចោះនោះទេ ។ ផែនការនៃសុភមង្គលរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌អញ្ជើញយើងឲ្យមានសន្ដិភាពដោយភាពរាបសាក្នុងដំណើរជីវិតរបស់យើងដើម្បីបានប្រែក្លាយជាល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទនាថ្ងៃមួយ១៤ ដោយមិនបារម្ភ មួរម៉ៅ ឬមិនសប្បាយចិត្តជាប់ជានិច្ចនៅក្នុងភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់យើងនៅសព្វថ្ងៃនេះនោះទេ ។ សូមចាំថា ទ្រង់ដឹងអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងមិនចង់ឲ្យនរណាម្នាក់ទៀតដឹងអំពីយើង—ហើយទ្រង់នៅតែស្រឡាញ់យើង ។
ពេលខ្លះជីវិតសាកល្បងចំពោះការទុកចិត្តរបស់យើងទៅលើសេចក្ដីមេត្តា សេចក្ដីយុត្តិធម៌ និងការជុំនំជំរះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ និងទៅលើការអញ្ជើញដ៏ប្រោសលោះរបស់ទ្រង់ដើម្បីអនុញ្ញាតឲ្យដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ព្យាបាលយើង នៅពេលយើងអភ័យទោសដល់អ្នកដទៃ និងខ្លួនយើង ។
មានយុវនារីម្នាក់ក្នុងប្រទេសផ្សេងទៀតបានដាក់ពាក្យធ្វើការជាអ្នកកាសែត ប៉ុន្តែចាងហ្វាងកាសែតដែលចាត់ការងារនោះ គ្មានក្ដីករុណាសោះ ។ គាត់បាននិយាយទៅនាងថា « បើខ្ញុំចុះហត្ថលេខា នោះខ្ញុំសន្យាថាអ្នកឯងច្បាស់ជាមិនអាចធ្វើជាអ្នកកាសែតបានទេ ប៉ុន្តែនឹងធ្វើជាអ្នកជីកលូមិនខានទេ » ។ នាងគឺជាស្ត្រីតែម្នាក់ដែលជីកលូនៅក្នុងក្រុមបុរសមួយក្រុម ។
ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក ស្ត្រីរូបនេះបានក្លាយជាចាងហ្វាងកាសែត ។ ថ្ងៃមួយ មានបុរសម្នាក់មករកនាងសុំហត្ថលេខារបស់នាងដើម្បីរកការងារ ។
នាងបានសួរថា « តើអ្នកនៅចាំខ្ញុំទេ ? » គាត់មិនចាំទេ ។
នាងបាននិយាយថា « អ្នកមិនចាំខ្ញុំ តែខ្ញុំចាំអ្នក ។ ជាមួយនឹងហត្ថលេខារបស់អ្នក នោះអ្នកសន្យាថាខ្ញុំនឹងមិនអាចក្លាយជាអ្នកកាសែតបានទេ ។ ជាមួយនឹងហត្ថលេខារបស់អ្នក អ្នកបានបញ្ជូនខ្ញុំទៅធ្វើជាអ្នកជីកលូ ជាស្ត្រីតែម្នាក់គត់នៅក្នុងក្រុមបុរសមួយក្រុម » ។
នាងបានប្រាប់ខ្ញុំថា « ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំគួរប្រព្រឹត្តទៅបុរសនោះឲ្យល្អជាងគាត់ប្រព្រឹត្តដាក់ខ្ញុំ—ប៉ុន្តែខ្ញុំពុំមានកម្លាំងនោះសោះ » ។ ពេលខ្លះកម្លាំងនោះ គឺពុំមាននៅក្នុងខ្លួនយើងទេ ប៉ុន្ដែវាអាចរកបាននៅក្នុងការចងចាំពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះយើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
នៅពេលទំនុកចិត្តត្រូវបានក្បត់ ក្ដីសុបិន្តត្រូវបានបំផ្លាញ ដួងចិត្តខ្ទេចខ្ទាំម្ដងហើយម្ដងទៀត នៅពេលយើងចង់បានយុត្តិធម៌ ហើយត្រូវការក្ដីមេត្តា នៅពេលយើងក្ដាប់ដៃ ហើយសម្រក់ទឹកភ្នែក នៅពេលយើងត្រូវការដើម្បីដឹងថាត្រូវតោងកាន់អ្វី ហើយអ្វីត្រូវប្រលែងចោល នោះយើងអាចចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ។ ជីវិតមិនអាក្រក់ដូចជាយើងអាចឃើញពេលខ្លះនោះទេ ។ សេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏និរន្ដរ៍របស់ទ្រង់ អាចជួយយើងស្វែងរកផ្លូវ សេចក្ដីពិត និងជីវិតរបស់យើង ។១៥
នៅពេលយើងចងចាំព្រះបន្ទូល និងគំរូទ្រង់ នោះយើងនឹងមិនផ្ដល់ ឬទទួលយកការអាក់អន់ចិត្តទេ ។
ឪពុកមិត្តរបស់ខ្ញុំ ធ្វើការជាយន្ដការី ។ ការងារដោយស្មោះត្រង់របស់គាត់ បង្ហាញឲ្យឃើញទាំងពេលគាត់លាងដៃដោយយកចិត្តទុកដាក់ ។ នៅថ្ងៃមួយ មានមនុស្សម្នាក់នៅ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធបានប្រាប់ឪពុកមិត្តខ្ញុំថា គាត់គួរលាងដៃឲ្យស្អាតមុនពេលទៅបម្រើនៅទីនោះ ។ ដោយមិនបានអាក់អន់ចិត្ត បុរសដ៏ល្អនេះ បានចាប់ផ្ដើមលាងចានឲ្យគ្រួសារគាត់ដោយដៃដែលមានទឹកសាប៊ូលាងបន្ថែមទៀតមុនពេលចូលរួមក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ គាត់ជាគំរូនៃអ្នកទាំងឡាយដែល « នឹងឡើងទៅឯភ្នំនៃព្រះយេហូវ៉ា » ហើយ « ឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ » ដោយដៃស្អាតបំផុត និងដួងចិត្តបរិសុទ្ធបំផុត ។១៦
ប្រសិនបើយើងមានអារម្មណ៍មិនល្អ ចងគំនុំ ឬអាក់អន់ចិត្ត ឬប្រសិនបើយើងចាំបាច់ត្រូវសុំការអភ័យទោសពីអ្នកដទៃ ឥឡូវនេះ គឺជាពេលត្រូវធ្វើហើយ ។
ទីបួន ទ្រង់អញ្ជើញយើងឲ្យចងចាំថា ទ្រង់ស្វាគមន៍យើងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញជានិច្ច ។
យើងរៀនដោយការសួរ និងការស្រាវជ្រាវ ។ ប៉ុន្តែសូមកុំឈប់រុករករហូតដល់អ្នកទៅដល់សិន—តាមសម្ដីរបស់ ធី អេស. អ៊ីលីត—« ជាកន្លែងដែលអ្នកចាប់ផ្ដើម ហើយស្គាល់កន្លែងនោះជាលើកទីមួយ » ។១៧នៅពេលអ្នកត្រៀមខ្លួនហើយ សូមបើកដួងចិត្តរបស់អ្នកសម្រាប់ព្រះគម្ពីរមរមនជាលើកទីមួយជាថ្មីម្ដងទៀត ។ សូមអធិស្ឋានដោយចិត្តស្មោះជាលើកទីមួយ ជាថ្មីម្ដងទៀត ។
សូមទុកចិត្តទៅលើការចងចាំទន់ខ្សោយពីដំបូងនោះ ។ ចូរឲ្យវាពង្រីកសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នក ។ ជាមួយព្រះ គ្មានអ្វីថាមិនអាចត្រឡប់មកវិញបានទេ ។
ទាំងព្យាការីជំនាន់បុរាណ និងសម័យទំនើបបានអង្វរដល់យើងកុំទុកឲ្យភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ កំហុស ឬភាពទន់ខ្សោយរបស់មនុស្សលោក—របស់អ្នកដទៃ ឬរបស់យើងផ្ទាល់—បណ្ដាលឲ្យយើងបាត់បង់សេចក្ដីពិត សេចក្ដីសញ្ញា និងព្រះចេស្ដាដ៏ប្រោសលោះនៅក្នុងដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ទ្រង់ឡើយ ។១៨ រឿងនេះគឺសំខាន់ជាពិសេសនៅក្នុងព្រះវិហារមួយ ដែលយើងម្នាក់ៗបានរីកចម្រើនតាមរយៈការចូលរួមរបស់យើង ទោះជាមិនល្អឥតខ្ចោះក្ដី ។ ព្យាការីយ៉ូសែប បានមានប្រសាសន៍ថា « ខ្ញុំពុំដែលប្រាប់អ្នកថាខ្ញុំល្អឥតខ្ចោះទេ ប៉ុន្តែគ្មានកំហុសនៅក្នុងវិវរណៈដែលខ្ញុំបានបង្រៀនសោះឡើយ » ។១៩
ទីប្រាំ យើងអាចចងចាំទ្រង់ជានិច្ចនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកតាមរយៈពិធីសាក្រាម៉ង់ ។ នៅចុងបញ្ចប់នៃការបម្រើក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ និងការចាប់ផ្ដើមការបម្រើនៅពេលទ្រង់បានរស់ឡើងវិញ ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងបានយកនំប៉័ង និងស្រា មក ហើយសុំឲ្យយើងចងចាំអំពីរូបកាយ និងលោហិតរបស់ទ្រង់២០ « ដរាបណាអ្នករាល់គ្នាធ្វើការនេះដោយញឹកញាប់ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងនឹកចាំដល់ពេលនេះដែលខ្ញុំកំពុងតែនៅជាមួយនឹងអ្នក » ។២១
នៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធនៃសាក្រាម៉ង់ យើងធ្វើបន្ទាល់ដល់ព្រះជាព្រះវរបិតាថា យើងនឹងព្រមលើកដាក់មកលើខ្លួនយើងនូវព្រះនាមនៃព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ហើយចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ហើយកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់យើងប្រយោជន៍ឲ្យយើងអាចបានព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងពួកយើងជាដរាប ។២២
ដូច អាម៉ូលេកបង្រៀនថា យើងចងចាំទ្រង់នៅពេលយើងអធិស្ឋានសម្រាប់ចម្ការរបស់យើង ហ្វូងសត្វរបស់យើង និងគ្រួសាររបស់យើង និងនៅពេលយើងចងចាំពីអ្នកខ្វះខាត អ្នកឈឺ និងអ្នករងទុក្ខ ។២៣
ចុងបញ្ចប់ ទីប្រាំមួយ ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងអញ្ជើញយើងឲ្យចងចាំទ្រង់ជានិច្ច ដូចជាទ្រង់ចងចាំយើងជានិច្ចដែរ ។
នៅក្នុងពិភពលោកថ្មី ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលរស់ឡើងវិញរបស់យើង បានអញ្ជើញអ្នកទាំងឡាយដែលមានវត្តមានចូលមក ម្ដងម្នាក់ៗ ដើម្បីដាក់ដៃរបស់ពួកគេនៅចំហៀងទ្រង់ និងដើម្បីស្ទាបស្នាមដែកគោលនៅលើព្រះហត្ថ និងព្រះបាទាទ្រង់ ។២៤
បទគម្ពីរពិពណ៌នាអំពីការរស់ឡើងវិញថាជា « អវៈយវៈទាំងអស់ និងគ្រប់សន្លាក់ឆ្អឹង… នឹងបានសាងទៅជារូបរាងត្រឹមត្រូវ និងល្អឥតខ្ចោះឡើងវិញ » ហើយ « ទាំងសក់មួយសរសៃនៅលើក្បាល ក៏ពុំបាត់ដែរ » ។២៥ បើដូច្នោះ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលរូបកាយរស់ឡើងវិញ និងល្អឥតខ្ចោះរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នៅមានស្នាមនៅចំហៀង និងស្នាមដែកគោលនៅព្រះហស្ត និងព្រះបាទាទ្រង់ ។២៦
ជួនកាលនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ មនុស្សរមែងស្លាប់ ត្រូវបានសម្លាប់ដោយការឆ្កាង ។ ប៉ុន្តែមានតែព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ ដែលឱបក្រសោបយើងខណៈដែលត្រូវរក្សាស្នាមនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ។ មានតែទ្រង់បំពេញតាមការព្យាករណ៍នៃការត្រូវលើកឡើងទៅលើឈើឆ្កាងប៉ុណ្ណោះ ទើបទ្រង់អាចនាំយើងម្នាក់ៗខិតទៅជិតទ្រង់ ដោយនូវព្រះនាមទ្រង់ ។២៧
ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងបានប្រកាស ៖
« គេនឹងភ្លេចបាន ប៉ុន្តែអញមិនដែលភ្លេចឯងឡើយ ។
« មើលយើងបានចារិកអ្នកទុកនៅផ្ទៃបាតដៃរបស់យើងហើយ » ។២៨
ទ្រង់ថ្លែងទីបន្ទាល់ ៖ « យើងជាអ្នកដែលត្រូវបានលើកឡើង ។ យើងជាព្រះយេស៊ូវដែលត្រូវគេឆ្កាង ។ យើងជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ » ។២៩
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ដោយរាបសារ ហើយអធិស្ឋានថា យើងនឹងចងចាំទ្រង់ជានិច្ច—នៅគ្រប់ពេល គ្រប់សេចក្ដី និងគ្រប់ទីកន្លែងយើងនៅ ។៣០ នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋ និងបរិសុទ្ធនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។