តើខ្ញុំជឿឬទេ ?
ប្រសិនបើរឿងទាំងនេះគឺជាការពិត នោះយើងមានសារលិខិតនៃក្ដីសង្ឃឹម និងជំនួយកាន់តែអស្ចារ្យបំផុត ដែលពិភពលោកពុំធ្លាប់មានពីមុន ។
នៅថ្ងៃទី ៣០ ខែ មីនា កាលពីឆ្នាំមុន កុមារា អេថាន ខានេស្កា អាយុពីរឆ្នាំ មកពីទីក្រុង អាមេរិកកាំង ហ្វ័ក រដ្ឋយូថាហ៍ បានបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យដោយសារជម្ងឺរលាកសួត និងទឹកក្នុងសួតរបស់គាត់ ។ ពីរថ្ងៃក្រោយមក ស្ថានភាពរបស់គាត់កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើង រហូតដល់គាត់ត្រូវនាំតាមឧទ្ធម្ភាគចក្រ ទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យកុមារនៅទីក្រុង សលត៍ លេក ។ មីឆែល ជាម្ដាយដែលបារម្ភពីកូន ត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យជិះនៅកៅអីខាងមុខទៅតាមកូនប្រុសរបស់គាត់ ។ គាត់បានទទួលបានកាសស្ដាប់ត្រចៀកដើម្បីគាត់អាចទាក់ទងនឹងអ្នកដទៃនៅក្នុងឧទ្ធម្ភាគចក្រនោះ ។ គាត់អាចស្ដាប់ឮពេទ្យកំពុងជួយដល់កូនប្រុសតូចរបស់គាត់ ហើយដោយសារគាត់ជាពេទ្យកុមារស្រាប់នោះ មីឆែល អាចដឹងថា អេថាន មានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរ ។
ក្នុងគ្រាដ៏សំខាន់នេះ មីឆែល បានសម្គាល់ឃើញថាពួកគេបានជិះយន្តហោះកាត់ពីលើព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដ្រាបភើរ យូថាហ៍ ។ គាត់បានមើលកាត់ជ្រលងភ្នំ ហើយក៏អាចមើលឃើញព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យ័រដាន់ រីវើរ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ អូហ្គ័រ ម៉ោនធិន និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ សលត៍ លេក ពីចម្ងាយផងដែរ ។ រួចក៏មានគំនិតមួយក្នុងចិត្តគាត់ ៖ « តើអ្នកជឿឬអត់ ? »
គាត់និយាយអំពីបទពិសោធន៍នេះ ៖
« ខ្ញុំបានរៀនអំពីពរជ័យនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយ [ ថា ] ‹ ក្រុមគ្រួសារគឺនិរន្តរ៍ › ពីក្នុងថ្នាក់ថ្នាក់បឋមសិក្សា និងថ្នាក់យុវនារី ។ ខ្ញុំបានចែកចាយសារលិខិតអំពីក្រុមគ្រួសារទៅកាន់មនុស្សល្អៗនៅប្រទេសម៊ិកស៊ីកូ ក្នុងបេសកកម្មរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងដៃគូដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ជីវិតនេះ និងជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ខ្ញុំបានបង្រៀនមេរៀនជាច្រើនអំពីក្រុមគ្រួសារ កាលបម្រើជាអ្នកដឹកនាំយុវនារី ហើយខ្ញុំបានចែកចាយរឿងជាច្រើនអំពីក្រុមគ្រួសារដ៏និរន្ដរ៍ជាមួយនឹងកូនៗរបស់ខ្ញុំនៅរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ ។ ខ្ញុំបានដឹងពីរឿងនេះ ប៉ុន្តែតើខ្ញុំពិតជាបានជឿឬទេ ? ខ្ញុំទទួលបានចម្លើយរមួយរំពេច កាលសំណួរនេះបានមានក្នុងគំនិតខ្ញុំ ៖ ព្រះវិញ្ញាណបានបញ្ជាក់នៅក្នុងដួងចិត្តខ្ញុំ និងគំនិតខ្ញុំអំពីចម្លើយដែលខ្ញុំបានដឹងរួចហើយ—ខ្ញុំជឿរឿងនេះមែន !
« នៅគ្រានោះខ្ញុំបានបើកដួងចិត្តខ្ញុំអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំ ថ្លែងអំណរគុណទ្រង់ចំពោះចំណេះដឹង និងជំនឿដែលខ្ញុំមានថា ក្រុមគ្រួសារពិតជាមានជានិរន្ដរ៍ ។ ខ្ញុំអរគុណទ្រង់ចំពោះព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបានធ្វើឲ្យរឿងនេះកើតឡើងបាន ។ ខ្ញុំបានអរគុណទ្រង់ចំពោះកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំបានប្រាប់ទៅព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំឲ្យដឹងថា ប្រសិនបើទ្រង់ចាំបាច់ត្រូវនាំកូន អេថាន ខ្ញុំត្រឡប់ទៅគេហដ្ឋានសួគ៌របស់ទ្រង់វិញ នោះខ្ញុំយល់ព្រម ។ ខ្ញុំបានទុកចិត្តលើព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំទាំងស្រុង ហើយខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំនឹងជួប អេថាន ម្ដងទៀត ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណដែលនៅគ្រាដ៏សំខាន់នេះ នោះខ្ញុំមានចំណេះដឹង ហើយជឿថា ដំណឹងល្អគឺជាការពិត ។ ខ្ញុំមានភាពសុខសាន្ដ » ។១
អេថាន បានចំណាយពេលជាច្រើនសប្ដាហ៍នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ទទួលការមើលថែពីពេទ្យជំនាញ ។ ការអធិស្ឋាន ការតមអាហារ និងសេចក្ដីជំនឿពីមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ បូករួមនឹងការមើលថែនោះ បានអនុញ្ញាតឲ្យគាត់ចេញពីមន្ទីរពេទ្យ ហើយត្រឡប់ទៅផ្ទះនៅជាមួយនឹងគ្រួសារគាត់វិញ ។ គាត់មានសុខភាពល្អ ហើយសុខសប្បាយនាសព្វថ្ងៃនេះ ។
គ្រាដ៏សំខាន់នេះបានបញ្ជាក់ដល់ មីឆែល ថា អ្វីដែលគាត់បានរៀនពេញមួយជីវិតគាត់ គឺមានហួសពីពាក្យសម្ដីទៅទៀត វាគឺជាការពិត ។
តើពេលខ្លះយើងស៊ាំខ្លាំងពេកទៅនឹងពរជ័យនានាដែលយើងបានទទួលក្នុងនាមជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ រហូតដល់យើងខកមិនបានយល់ពីអព្ភូតហេតុ និង ឫទ្ធានុភាពនៃភាពជាសិស្សនៅក្នុងសាសនាចក្រដ៏ពិតរបស់ព្រះអម្ចាស់ឬទេ ? តើយើងធ្លាប់សោកស្ដាយចំពោះការគ្មានអំណរគុណសម្រាប់អំណោយទានដ៏មហិមាបំផុតដែលយើងអាចទទួលបានក្នុងជីវិតនេះឬទេ ? ព្រះអង្គសង្គ្រោះផ្ទាល់បានបង្រៀនថា « បើសិនជាអ្នកកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់យើង ហើយកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត នោះអ្នកនឹងបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺជាអំណោយទានដ៏មហិមាបំផុតនូវគ្រប់អំណោយទានទាំងឡាយនៃព្រះ » ។២
យើងជឿថា សាសនាចក្រនេះគឺលើសពីកន្លែងល្អមួយដើម្បីគ្រាន់តែទៅនៅថ្ងៃអាទិត្យ ហើយរៀនដើម្បីធ្វើជាមនុស្សល្អ ។ វាលើសពីក្លឹបសង្គមគ្រីស្ទានជាទីស្រឡាញ់មួយ ដែលយើងអាចទាក់ទងនឹងមនុស្សដែលមានសីលធម៌ល្អ ។ វាពុំគ្រាន់តែជាកន្លែងដែលមានគំនិតល្អៗ ដែលឪពុកម្ដាយអាចយកទៅបង្រៀនកូនចៅរបស់ពួកគេនៅក្នុងផ្ទះ ដើម្បីឲ្យពួកគេក្លាយជាមនុស្សមានការទទួលខុសត្រូវ និងជាមនុស្សល្អប៉ុណ្ណោះទេ ។ សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ពិតជាមានលើសពីអ្វីៗទាំងអស់នេះ ។
ចូរគិតមួយសន្ទុះអំពីសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យដែលយើងធ្វើនៅក្នុងសាសនាចក្រនេះ ។ យើងជឿថាសាសនាចក្រដដែលដែលព្រះយេស៊ូវបានស្ថាបនាកាលពីទ្រង់គង់នៅលើផែនដីនេះ ត្រូវបានស្ដារឡើងវិញជាថ្មីម្ដងទៀត ដោយព្យាការីម្នាក់ ដែលត្រូវបានហៅដោយព្រះនៅជំនាន់របស់យើង ហើយថាអ្នកដឹកនាំរបស់យើងកាន់អំណាច និងសិទ្ធិអំណាចដូចគ្នាដែលពួកសាវកពីបុរាណកាន់ដើម្បីធ្វើកិច្ចការនៅក្នុងព្រះនាមរបស់ព្រះ ។ វាត្រូវបានហៅថាជាបព្វជិតភាពនៃព្រះ ។ យើងសូមប្រកាសថា តាមរយៈសិទ្ធិអំណាចដែលបានស្ដារឡើងវិញនេះ យើងអាចទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធសង្គ្រោះ ដូចជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយរីករាយនឹងអំណោយទានដ៏បរិសុទ្ធ និងផូរផង់នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីគង់នៅជាមួយយើងគ្រប់ពេលវេលា ។ យើងមានពួកសាវក និងពួកព្យាការីកំពុងដឹកនាំ និងណែនាំសាសនាចក្រនេះតាមរយៈកូនសោបព្វជិតភាព ហើយយើងជឿថា ព្រះមានបន្ទូលមកកាន់កូនចៅរបស់ទ្រង់តាមរយៈពួកព្យាការីទាំងនេះ ។
យើងក៏ជឿដែរថា អំណាចបព្វជិតភាពនេះ ធ្វើឲ្យមានការចុះសេចក្ដីសញ្ញា និងការទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ ដែលនៅថ្ងៃណាមួយ នឹងអាចឲ្យយើងត្រឡប់ទៅកាន់វត្តមាននៃព្រះ ហើយរស់នៅជាមួយនឹងទ្រង់ជារៀងរហូត ។ យើងក៏សូមប្រកាសផងដែរថា តាមរយៈអំណាចនេះ ក្រុមគ្រួសារអាចត្រូវបានចងភ្ជាប់គ្នាសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ច នៅពេលគូស្វាមីភរិយាចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសញ្ញាអាពាហ៍ពិពាហ៍ថ្មី និងអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងអគារដ៏ពិសិដ្ឋដែលយើងជឿថាគឺជាដំណាក់របស់ព្រះដ៏ពិតនោះ ។ យើងជឿថា យើងអាចទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធសង្គ្រោះទាំងនេះ សម្រាប់ខ្លួនយើងផង និងសម្រាប់ជីដូនជីតារបស់យើងផង ដែលគាត់បានរស់នៅលើផែនដីនេះ តែគ្មានឱកាសចូលរួមនៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធសង្គ្រោះសំខាន់ៗទាំងនេះ ។ យើងជឿថា យើងអាចធ្វើពិធីបរិសុទ្ធសម្រាប់ជីដូនជីតារបស់យើងតាមរយៈការធ្វើពិធីជំនួសនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋទាំងនេះ ។
យើងជឿថា តាមរយៈព្យាការីម្នាក់ និងព្រះចេស្ដានៃព្រះ នោះយើងបានទទួលបទគម្ពីរបន្ថែម បន្ថែមពីលើទីបន្ទាល់ដែលថានៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីបប្រកាសថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃពិភពលោក ។
យើងសូមប្រកាសថា សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ គឺជានគររបស់ព្រះ និងជាព្រះវិហារដ៏ពិតតែមួយគត់នៅលើផែនដីនេះ ។ វាត្រូវបានហៅថាជាសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយសារទ្រង់គង់នៅជាសិរិសារវាគឺជាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ហើយអ្វីៗទាំងអស់នេះ កើតមានឡើងបានដោយសារតែពលិកម្មដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។
យើងជឿថា លក្ខណៈដ៏ពិសេសទាំងនេះ មិនអាចរកមាននៅកន្លែងផ្សេង ឬអង្គការផ្សេងទៀតនៅលើផែនដីនេះទេ ។ ទោះជាព្រះវិហារ និងសាសនាផ្សេងទៀតល្អ និងស្មោះត្រង់ក្ដីក៏ពួកគេគ្មានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីផ្ដល់ពិធីបរិសុទ្ធសង្គ្រោះដែលមាននៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនេះដែរ ។
យើងមានចំណេះដឹងអំពីរឿងទាំងអស់នេះ ប៉ុន្តែសួរថា តើយើងជឿវាឬទេ ? ប្រសិនបើរឿងទាំងនេះគឺជាការពិត នោះយើងមានសារលិខិតនៃក្ដីសង្ឃឹម និងជំនួយកាន់តែអស្ចារ្យបំផុត ដែលពិភពលោកពុំធ្លាប់មានពីមុន ។ ការជឿទៅលើរឿងនេះ មានសារៈសំខាន់ដ៏អស់កល្បជានិច្ចចំពោះយើង និងចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលយើងស្រឡាញ់ ។
ដើម្បីជឿ យើងចាំបាច់ត្រូវដកយកដំណឹងល្អចេញពីគំនិតរបស់យើងមកដាក់នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង ! វាស្រួលទេ បើគ្រាន់តែរស់នៅតាមដំណឹងល្អដោយគ្មានអារម្មណ៍នោះ ដោយសារវាត្រូវបានរំពឹងទុកដូច្នោះ ឬដោយសារវាជាវប្បធម៌ដែលយើងធំឡើងជាមួយ ឬដោយសារតែវាជាទម្លាប់មួយ ។ មនុស្សខ្លះប្រហែលជាពុំទាន់ទទួលបទពិសោធន៍ដែលប្រជាជនរបស់ស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានទទួល បន្ទាប់ពីពួកគេបានស្ដាប់ឮទេសនកថាដ៏លើកទឹកចិត្តរបស់ទ្រង់ទេ ៖ « ពួកគេទាំងអស់គ្នាបានស្រែកឡើងព្រមគ្នាថា ៖ ព្រះពរ យើងខ្ញុំជឿតាមពាក្យទាំងអស់ដែលស្ដេចមានបន្ទូលមកកាន់ពួកយើង ហើយយើងខ្ញុំក៏ដឹងពីការជាក់លាក់ និង ការពិតនៃពាក្យទាំងនោះដែរ ពីព្រោះតែព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្ដា ដែលបាននាំមកនូវការផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងធំដល់ពួកយើង ឬ ក៏នៅក្នុងចិត្តយើងខ្ញុំ ដែលធ្វើឲ្យយើងខ្ញុំពុំមានបំណងនឹងប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតទៀតឡើយ ប៉ុន្តែចង់ប្រព្រឹត្តអំពើល្អជានិច្ចវិញ » ។៣
យើងទាំងអស់គ្នាចាំបាច់ត្រូវព្យាយាមដើម្បីធ្វើឲ្យដួងចិត្ត និង ធម្មជាតិរបស់យើងបានផ្លាស់ប្ដូរ ដើម្បីយើងឈប់មានបំណងដើម្បីធ្វើតាមផ្លូវរបស់លោកិយ ប៉ុន្ដែដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះសព្វព្រះទ័យវិញ ។ ការប្រែចិត្តជឿពិត គឺជាដំណើរការមួយដែលត្រូវការពេលវេលា ហើយទាក់ទងនឹងការស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ។ វាកើតមាននៅពេលយើងស្រាវជ្រាវក្នុងបទគម្ពីរ ពុំមែនអ៊ិនធើរណិតទេ ។ វាកើតមាន នៅពេលយើងគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ព្រះ ។ ការប្រែចិត្តជឿកើតមាន នៅពេលយើងបម្រើដល់អ្នកទាំងឡាយដែលនៅជុំវិញយើង ។ វាកើតមកពីការអធិស្ឋានដោយស្មោះ ការចូលរួមក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាទៀងទាត់ ហើយបំពេញតាមទំនួលខុសត្រូវដែលព្រះប្រទានដល់យើងដោយស្មោះត្រង់ ។ វាត្រូវការនូវភាពខ្ជាប់ខ្ជួន និងកិច្ចខិតខំប្រចាំថ្ងៃ ។
ជាញឹកញាប់គេសួរខ្ញុំថា « តើឧបសគ្គដ៏ធំបំផុតដែលយុវវ័យរបស់យើងកំពុងប្រឈមមុខនៅសព្វថ្ងៃនេះគឺជាអ្វី ? » ខ្ញុំសូមឆ្លើយថា ខ្ញុំជឿថាបច្ចុប្បន្ននេះវាគឺជាឥទ្ធិពលរបស់ « អគារដ៏ធំ និងទូលាយ » នៅក្នុងជីវិតរស់នៅរបស់យើង ។៤ប្រសិនបើព្រះគម្ពីរមរមន ត្រូវបានសរសេរយ៉ាងជាក់លាក់សម្រាប់ជំនាន់របស់យើង នោះប្រាកដណាស់ថា យើងមិនអាចភ្លេចភ្ជាប់សារលិខិតនៅក្នុងការនិមិត្តរបស់លីហៃអំពីដើមឈើជីវិត និងឥទ្ធិពលពីអ្នកដែលចង្អុលដៃ និងចំអកមកពីអគារដ៏ធំ និងទូលាយប្រដូចមកយើងទាំងអស់គ្នានោះទេ ។
អ្វីដែលខ្ញុំសោកស្ដាយបំផុតនោះគឺជា ការពិពណ៌នាពីអ្នកទាំងឡាយដែលបានពុះពារឆ្លងកាត់អ័ព្ទនៃសេចក្តីងងឹតនៅលើផ្លូវតូច និងចង្អៀត បានតោងយ៉ាងជាប់ទៅនឹងដំបងដែក បានទៅដល់គោលដៅរបស់គេ ហើយបានចាប់ផ្ដើមភ្លក់រសជាតិដ៏បរិសុទ្ធ និងដ៏ឆ្ងាញ់នៃផ្លែដើមឈើជីវិតហើយ ។ បន្ទាប់មកបទគម្ពីរប្រាប់ថា អ្នកទាំងឡាយដែលមានសម្លៀកបំពាក់ស្អាតៗនៅក្នុងអគារដ៏ធំ និងទូលាយ « នៅក្នុងអាកប្បកិរិយាចំអកឡកឡឺយ ហើយចង្អុលដៃខ្លួនទៅរកពួកអ្នកដែលបានទៅដល់ ហើយកំពុងតែទទួលទានផ្លែឈើនោះ ។
« ហើយ បន្ទាប់ពីពួកគេបានភ្លក់ផ្លែឈើនោះហើយ នោះពួកគេមានការខ្មាសអៀន ពីព្រោះតែពួកអ្នកដែលចំអកដាក់គេ ហើយពួកគេបានធ្លាក់តាមផ្លូវហាមឃាត់ទាំងឡាយ ហើយរង្វេងបាត់អស់ទៅ » ។៥
ខគម្ពីរទាំងនេះបានពិពណ៌នាអំពីពួកយើង ដែលមានដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងជីវិតយើងហើយ ។ ទោះជាយើងកើតមកក្នុងដំណឹងល្អ ឬត្រូវពុះពារឆ្លងកាត់អ័ព្ទនៃសេចក្ដីងងឹតដើម្បីស្វែងរកវាក្ដី យើងបានភ្លក់រសជាតិនៃផ្លែឈើនេះ ដែល « ពិសេស ហើយគួរឲ្យប្រាថ្នាជាងផ្លែណាៗទាំងអស់ »៦ ហើយមានសក្ដានុពលដើម្បីនាំជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចមកដល់យើង ដែល « ជាអំណោយទានដ៏មហិមាបំផុតនៃព្រះ » ។ យើងគ្រាន់តែត្រូវបន្ដទទួលទានផ្លែឈើ ហើយកុំស្ដាប់តាមអ្នកទាំងឡាយដែលចំអកដល់ជំនឿរបស់យើង ឬអ្នកទាំងឡាយដែលចូលចិត្តបង្កើតការសង្ស័យ ឬអ្នកទាំងឡាយដែលស្វែងរកកំហុសពីអ្នកដឹកនាំ និងគោលលទ្ធិរបស់សាសនាចក្រ ។ វាគឺជាជម្រើសមួយដែលយើងធ្វើប្រចាំថ្ងៃ—ដើម្បីជ្រើសរើសយកសេចក្ដីជំនឿ ជាជាងភាពសង្ស័យ ។ អែលឌើរ អិម រ័សុល បាឡឺដ បានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យ « ជិះនៅលើទូក ពាក់អាវពោងរបស់អ្នក ហើយកាន់ឲ្យជាប់ដោយដៃទាំងពីរ » ។៧
ក្នុងនាមជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រពិតរបស់ព្រះអម្ចាស់ យើងបានជិះនៅលើទូករួចទៅហើយ ។ យើងពុំចាំបាច់ត្រូវទៅស្រាវជ្រាវទស្សនវិជ្ជារបស់លោកិយ ដើម្បីរកសេចក្ដីពិតដែលនឹងផ្ដល់ការលួងលោមចិត្ត ជំនួយ និងការដឹកនាំដើម្បីនាំយើងទៅកាន់ទីសុវត្ថិភាពឆ្លងកាត់ការសាកល្បងនៃជីវិត—ដែលយើងមានរួចទៅហើយនោះទេ ! ដូចជាម្ដាយរបស់ អេថាន អាចពិនិត្យមើលជំនឿដែលនាងជឿមកជាយូរ ហើយប្រកាសដោយទំនុកចិត្តនៅក្នុងគ្រាដ៏សំខាន់ថា « ខ្ញុំពិតជាជឿ » ដូច្នេះយើងក៏អាចជឿបានដូចគ្នា !
ខ្ញុំសូមថ្លែងជាសាក្សីថា សមាជិកភាពរបស់យើងនៅក្នុងនគររបស់ព្រះអម្ចាស់ គឺជាអំណោយមួយដែលមានតម្លៃមិនអាចវាស់បាន ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ពរជ័យ និងភាពសុខសាន្ដដែលព្រះអម្ចាស់មានសម្រាប់អ្នកទាំងឡាយដែលគោរពប្រតិបត្តិ និងស្មោះត្រង់ មានលើសពីអ្វីៗដែលគំនិតមនុស្សអាចយល់បាន ។ ខ្ញុំសូមបន្សល់ទីបន្ទាល់នេះនឹងបងប្អូន ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។