Anak Ako sang Dios

Ang pinakaunang doktrina naton nagalakip sa ihibalo nga kita mga anak sang isa ka buhi nga Dios. Amo ina kon ngaa ang isa sa pinakasagradong mga ngalan Niya amo ang Amay—Langitnon nga Amay. Ining doktrina gintudlo sang mga propeta sa tanan nga panahon:

• Sang ginsulay ni Satanas, si Moses nagtamay sa iya, nagsiling: “Sin-o ka? Kay lantawa, ako isa ka anak sang Dios.”¹

• Nagahambal sa Israel, and Salmista nagpahayag, “Kamo tanan mga anak sang labing Makagagahum.”²

• Si Paul nagtudlo sa mga taga-Athens sa pukatod ni Mars nga sila “mga anak sang Dios.”³

• Sanday Joseph Smith kag Sidney Rigdon nakabaton sang isa ka palanan-awon kon diin nakita nila ang Amay kag ang Anak, kag ang langitnon nga tingog nagpahayag nga ang mga pumoluyo sang mga kalibutan “mga nabun-ag anak nga lalaki kag babayi nga iya sang Dios.”⁴

• Sang 1995, ang 15 ka buhi nga mga apostoles kag mga propeta ang nagpamatuod: “Ang tanan nga tawo … gintuga sa imahe sang Dios. Ang kada isa pinalangga nga anak nga lalaki ukon babayi sang langitnon nga mga ginikanan. ”⁵

• Si Presidente Thomas S. Monson nagsaksi: “Kita mgaanak nga lalaki kag babayi sang isa ka buhi nga Dios. … Indi naton matuod nga huptan ining pagpati nga wala sang pagbatyag sang madalom kag bag-o nga balatyagon sang kabakod kag gahum.”⁶

Ining doktrina kinaandan gid, masami liwat-liwaton, kag tuman ka yano nga ini daw sa ordinaryo, apang sa kamatuoran ini isa sa pinakalabing pinasahi nga ihibalo nga aton sarang maangkon. Ang husto nga paghangop parte sa aton langitnon nga pinanubli kinahanglanon sa eksaltasyon. Ini sadsaran sa paghangop sang mahimayaon nga plano sang kaluwasan kag sa pagpalambo sang pagtuo sa Subang sang Amay, si JesuCristo, kag sa Iya maluloy-on nga Pagpasag-uli.⁷ Sa dugang, ini nagahatag sang nagapadayon nga kaluyag sa aton agud maghimo kag magtuman sang aton kinahanglanon nga mga kasugtanan sa walay katubtoban.

Luwas sa pila nga ari diri, ang tanan sa sini nga miting sarang mag-amba subong nga wala sang kopya ukon kampanya sang, “I Am a Child of God.”⁸ Ining pinalangga nga himno isa sa masami kantahon nga himno sa sining Simbahan. Apang ang importante nga pamangkot amo, kita balamatuod gid nga nakabalo sini? Nabal-an bala naton ini sa aton hunahuna kag sa aton tagipusuon kag sa aton kalag? Ang langitnon naton nga pagkabun-ag amo bala ang aton una kag pinakamahulogan nga pagkatawo?

Diri sa duta, ginakilala naton ang aton mga kaugalingon sa nanarisari nga mga paagi, kalakip ang lugar kon diin kita nabun-ag, ang aton nasyonalidad, kag ang aton hinambalan. Ang pila gani nagapakilala sang ila nga kaugalingon paagi sa ila trabaho ukon huyog. Ining kalibutanhon nga mga pagkilala indi sayup luwas kon ang mga ini nagalabaw ukon nagabalabag sa aton walay katubtoban nga pagkatawo—ina nga kita anak nga lalaki ukon babayi sang Dios.

Sang ang amon agot anum pa lamang ka tuig kag ara sa una nga grado sa eskwela, ang iya manunudlo naghatag sang buluhaton sa pagsulat sa ila klase. Ato bulan sang Octubre, bulan sang Halloween, pista opisyal sa pila ka bahin sang kalibutan. Samtang ini indi ko paborito nga pista opisyal, siguro may ara man sang pila ka inosente kag maayo nga bahin ang Halloween.

Ang manunudlo naghatag sang papel sa mga batang estudyante. Sa ulohan may dibuho sang isa ka aswang sa istorya (ginhambalan ko kamo nga ini indi paborito ko nga pista opisyal) nagabantay sa nagadakaldakal nga kawa. Ang pamangkot sa pahina, gintuyo agud tilawan ang mga imahinasyon kag kinaiya sa pagsulat sang kabataan, amo ang “Bag-o ka lang nag-inom sang isa ka tasa nga tinimpla sang aswang. Ano ang natabo sa imo?” Palihog hibaloi nga ining istorya wala ginapaambit bilang rekomendasyon sa mga manunudlo.

“Bag-o ka lang nag-inom sang isa ka tasa nga tinimpla sang aswang. Ano ang natabo sa imo?” Sa pinakamaayo niya nga pagsulat, ang amon agot nagsulat, “Mapatay ako kag makadto sa langit. Maluyagan ko gid ini didto. Maluyagan ko gid bangud ini ang pinakamaayo nga lugar paulian bangud kaupod mo ang imo Langitnon nga Amay.” Ang sabat nga ini siguro nagpakibot sa manunudlo; apang, sang ang amon anak nga babayi nagpauli nga dala ang natapos nga sinulat, natalupangdan namon nga siya ginhatagan sang bituon, ang pinakamataas nga grado.

Sa tunay nga kabuhi, atubangon naton ang matuod nga kabudlay. May ara sang kasakit—sa lawas, sa balatyagon, kag sa espiritu. May mga pag-antus kon ang mga hitabo labing tuhay sang sa aton ginalauman. May ara sang di-makatarongan kon ang aton kahimtangan daw sa di-nagakadapat para sa aton. May ara sang mga kapaslawan kon ang isa nga aton ginsaligan indi nangin takos sa aton. May ara sang kapiyerdihan sa ikaayong lawas kag kwarta nga makapasala. May panahon sang pagduda kon ang isa ka bagay sang doktrina ukon kasaysayan mas labaw sang sa aton nabal-an karon.

Kon ang mabudlay nga mga butang nagaabot sa aton mga kabuhi, ano ang aton sabat sa gilayon? Ini bala pagsalangisag ukon pagduda ukon pagpalayo nga espirituhanon? Ini bala bunal sa aton pagtuo? Ginabasol bala naton ang Dios ukon ang iban sa aton kahimtangan? Ukon ang aton unang sabat amo ang pagdumdom parte sa kon sin-o kita—nga kita mga anak sang mapinalanggaon nga Dios? Ina bala ginaupdan sang lubos nga pagsalig nga Siya nagatugot sa pila ka mga pag-antus sa dutabangud nakabalo Siya nga ini magabugay sa aton, kasubong sa kalayo sang manugpapino, agud nga kita mangin kasubong Niya kag mag-angkon sang aton palanublion sa walay katubtoban?⁹

Bag-o lang, ara ako sa miting upod kay Elder Jeffrey R. Holland. Sa pagtudlo sang prinsipyo nga ang mortal nga kabuhi sarang mangin alantuson apang ang aton mga kabudlay may katuyoan sa walay katubtoban—bisan nga wala naton mahangpan ini sa sinang tion—si Elder Holland nagsiling, “Sarang mo maangkon ang imo luyag, ukon sarang mo maangkon ang mas maayo.”

Lima ka bulan nga nagligad, ang asawa ko, si Diane, kag ako nagkadto sa Africa upod kanday Elder kag Sister David A. Bednar. Ang ika-anum kag ulihing pungsod nga amon ginduaw amo ang Liberia. Ang Liberia isa ka maayo nga pungsod nga may dungganon nga katawhan kag malapad nga kasaysayan, apang ang mga butang mabudlay didto. Ang napulo ka mga tinuig sang kinagamo sa pulitika kag ang giyera sa sulod nagpalala sang kaimolon. Dugang sina, ang ginakulbaan nga balatian Ebola nagpapas sang halos lima ka libo ka mga tawo sining ulihing pagkatabo. Kami ang unang grupo sa mga pinuno sang Simbahan halin sa sagwa sang area nga nakabisita sa Monrovia, ang capital nga siudad, sugod sang ang World Health Organization nagpahayag nga luwas na ang magduaw pagkatapos sang Ebola nga krisis.

Sa mainit kag mabalhason nga aga sang Domingo, kami nagkadto sa ginrentahan nga balay tiliponan sa tunga sang siudad. Ang mga pulongkoan ginpatindog, mga 3,500 tanan. Ang ulihing isip sang nagtambong amo ang 4,100. Halos ang tanan nga nagkari naglakat ukon naggamit sa mabudlay nga mga salakyan publiko; mabudlay ato sa mga Santos ang magtililipon. Apang sila nag-abot. Sang kami nagsulod sa alagyan, ang espirituhanon nga palibot makakulunyag! Ang mga santos handa nga tudloan.

Kon ang manugpamulong magkutlo sang kasulatan, ang mga miyembro magasulit sing matunog sa amo man nga bersikulo. Wala sang pagkatuhay—malip-ot nga kasulatan ukon malaba; ang bilog nga kongregasyon ululupod nga nagsabat. Karon, wala namon ginarekomendar ini, apang ini matuod nga halangdon nga mahimo nila. Ang choir—sila mabaskog gid. Upod ang mapagsik nga choir director kag isa ka katorse anyos nga batan-on nga lalaki sa keyboard, ang mga miyembro nag-amba nga may kalagsik kag kabakod.

Dayon si Elder Bednar naghambal. Ini, matuod, amo ang ginapaabot gid nga bahin sang pagtililipon—ang makabati sa isa ka Apostoles nga magtudlo kag magsaksi. Maathag nga may direksyon sang Espiritu, sa tunga sang iya mga pulong, si Elder Bednar nag-untat kag nagsiling, “Bal-an bala ninyo ang ‘How Firm A Foundation’?”

Daw sa dungan nga nagsabat ang 4,100 ka mga tingog sa nagadaguob nga, “HUO!”

Dayon siya nagpamangkot, “Bal-an bala ninyo ang bersikulo 7?”

Liwat ang bilog nga katawhan nagsabat, “HUO!”

Ang pagplano sang mabakod nga himno “How Firm a Foundation” nga ginkanta sang Mormon Tabernacle Choir sa ulihing napulo ka tuig naglakip sang bersikulo 7, nga wala maamba sang masami sa nagligad. Si Elder Bednar nagsiling, “Kantahon naton ang mga bersikulo 1, 2, 3, kag 7.”

May kaabtik, ang choir director nagsugod kag ang nagaangkon sang Aaronic Priesthood nga manugkumpanyar sa gilayon nagtokar sing mabaskog sang pangunang mga tuno. Upod ang andana sang pagpati nga wala ko pa maagyan sa pag-amba sang pangkongregasyon nga himno, ginkanta namon ang bersikulo 1, 2, kag 3. Dayon ang katunog kag espirituhanon nga gahum nagsaka sang ang 4,100 ka mga tingog nagkanta sang ikapitong bersikulo kag nagpahayag:

Sa isa ka pinakahalangdon nga espirituhanong mga hitabo sa akon kabuhi, gintudloan ako sang madalom nga leksyon sinang adlaw. Nagapangabuhi kita sa kalibutan nga sarang maghimo sa aton nga malipat parte sa kon sin-o gid kita. Kon mas madamo ang mga kalingawan nga nagapalibot sa aton, mas mahapos ang magkabig nga daw kinaandan, dayon magbaliwala, kag dayon kalimtan ang aton kaangtanan sa Dios. Ang mga Santos sa Liberia imol, apang sila daw sa manggaranon sa espiritu. Ang amon nasaksihan sinang adlaw sa Monrovia amo ang mga hubon sang mga anak nga lalaki kag babayi sang Dios nga nakabalo sini!

Sa kalibutan karon nga adlaw, bisan diin kita nagaistar kag bisan ano pa ang aton mga kahimtangan, ini kinahanglanon nga ang aton pinakaunang pagkatawo amo ang bilang isa ka anak sang Dios. Ang pagkabalo sina magatugot sa aton pagtuo nga maglambo, magapadasig sang aton padayon nga paghinulsol, kag magahatag sang kabakod nga mangin “malig-on kag di-malingkang” sa bug-os nga pagpanglakaton naton sa duta.¹¹ Sa ngalan ni JesuCristo, amen.