Ang Makapaayo nga Balanyos sang Pagpatawad

Ang tanan nga ara sa Dios amo ang pagpalangga, kasanag, kag kamatuoran. Apang bilang tawhanon kita nagapangabuhi sa napukan nga kalibutan, kon kaisa puno sang kadulom kag pagsalangisag. Gani makalaum kita nga ang mga sayup mahimo, mga di-makatarongan matabo, kag ang mga sala mabuhat. Bilang bunga, wala sing tawo, sa isa ka panahon ukon iban, nga indi mangin biktima sa mga buhat sang iban nga di-gintuyo, batasan nga makasamad, ukon makasal-anan nga ginawi. Ina kinaandan naton tanan nga maagyan.

Maayo lang kay ang Dios, sa Iya pagpalangga kag kalooy sa Iya mga anak, naghanda sang paagi agud buligan kita sa pagpanakayon sa sining kon kaisa-mabaluron nga mga inagihan sang kabuhi. Naghatag Siya sang kahilwayan sa tanan nga nangin biktima sang mga sayup sang iban. Siya nagtudlo sa aton nga kita sarang magpatawad! Bisan nga kita nangin biktima sang kaisa, di-kinahanglan nga kita mangin biktima liwat paagi sa pagdala sa palas-anon sang kaakig, kapait, kasakit, kaugot, ukon bisan pagtimalos. Sarang kita magpatawad, kag mangin hilway!

Sang madamo na nga tuig, samtang nagakaayo ako sang kudal, nasalugsugan ang akon tudlo. Gintinguhaan ko sing diutay nga kuhaon ang salugsog, kag abi ko anay nahimo ko ini, apang wala gali. Sa pagligad sang tion, ang panit nagtabon sa salugsog, naghimo sang bukol sa akon tudlo. Masabad ato kag kon kaisa masakit.

Nagligad ang tinuig kag sang ulihi nagpamat-od ako nga bulngon ini. Ginpahiran ko lang ang bukol sang balanyos kag gintabunan sang bendahe. Ginliwatliwat ko ining proseso sang masami. Daw indi ninyo mabal-an ang akon pagkatingala sang isa ka adlaw, samtang ginkuha ko ang bendahe, ang salugsog naggwa halin sa akon tudlo.

Ang balanyos nagpahumok sang panit kag nagpaggwa sang butang nga nagtuga sang sakit sa madamo nga tuig. Sang nakuha na ang salugsog, ang tudlo madasig nga nag-ayo, kag tubtob karon nga adlaw, wala ini sang marka sang pinalian.

Sa amo man nga paagi, ang nagadumot nga tagipusuon nagahupot sang tuman ka walay pulos nga kasakit. Kon ipadapat naton ang nagapaayo nga balanyos sang Pagpasag-uli sang Manluluwas, Siya magapahumok sang aton tagipusuon kag buligan kita nga magbag-o. Sarang Siya magpaayo sa nasamaran nga kalag (lantawa Jacob 2:8).

Nagapati ako nga ang tanan luyag nga magpatawad, apang mabudlay ini buhaton. Kon maagyan naton ang di-makatarongan, basi maabtik kita magsiling, “Inang tawo naghimo sang sala. Dapat sila silotan. Diin ang hustisya?” Nagahunahuna kita sing sayup nga kon magpatawad kita, ang hustisya indi mapadapat kag ang mga silot malikawan.

Ini simple nga indi matuod. Ang Dios magahatag sang silot nga husto, kay ang kaluoy indi sarang nga magkawat sa hustisya (lantawa Alma 42:25). Ang Dios mapinalanggaon nga nagapasalig sa inyo kag sa akon: “Ipaubaya lang sa akon ang paghukom, kay ini akon kag ako magabayad. [Apang tugoti] ang paghidaet nga maangkon ninyo” (D&C 82:23). Ang Libro ni Mormon nga propetang si Jacob nagpromisa man nga ang Dios “magapasulhay sa inyo sa inyo mga kalisud, kag siya magaapin sang inyo kasaba, kag magpadala sang hustisya sa mga yadtong nagahingabot sang inyo kalaglagan.” (Jacob 3:1).

Bilang mga biktima, kon kita himpit,, daku nga kasulhay ang mabaton naton sa pagkabalo nga ang Dios magabayad sa aton para sa kada di-makatarongan nga aton naagyan. Si Elder Joseph B. Wirthlin nagpahayag: “Ang Ginuo nagabayad sa himpit para sa kada nadula.… Ang kada luha karon nga adlaw bayaran sang ginatos ka mga luha sang pagkinalipay kag pagpasalamat.” ¹

Samtang nagatinguha kita sa pagpatawad sa iban, dumdomon man naton nga kita tanan espirituhanon nga nagalambo, apang kita ara sa nanarisari nga mga andana. Samtang mahapos makit-an ang mga pagbag-o kag paglambo sa lawas, mabudlay makit-an ang paglambo sa aton mga espiritu.

Ang isa ka yabi sa pagpatawad sa iban amo ang pagtinguha nga maglantaw sa ila subong sa paglantaw sang Dios sa ila. Kon kaisa, ang Dios magahawi sa kurtina kag bugayan kita sang dulot nga makakita sa sulod sang tagipusuon, kalag, kag espiritu sang isa ka tawo nga nakasayup sa aton. Ining paghangop basi gani magapadulong sa dakong pagpalangga sa sinang tawo

Ang mga kasulatan nagatudlo nga ang pagpalangga sang Dios sa Iya mga Anak wala sang dulonan. Nabal-an Niya ang ila ikasarang para sa kaayohan, wala sapayan sa ila nagligad. Sa tanan nga talaksan, wala na sing mas tuman ka agrisibo kag mapintas nga kaaway ang mga sumulunod ni JesuCristo sangsa kay Saul sang Tarsus. Apang sang ang Dios nagpakita kay Saul sang kapawa kag kamatuoran, wala na sang mas deboto, mapagsik, kag walay kahadlok nga disipulo sang Manluluwas. Si Saul nangin si Apostle Paul. Ang iya kabuhi nagapakita sang matahum nga halimbawa kon paano ang Dios nagalantaw sa katawhan indi lamang kon sin-o sila subong apang kon ano sila sarang nga magmangin. Tanan kita, sa aton mga kabuhi, may ara sang kasubong ni Saul nga pagkatawo nga may kasubong kay Paul nga ikasarang. Makit-an bala ninyo kon paano ang aton mga pamilya, ang aton mga komunidad, kag ang kalabanan sa kalibutan sarang magbag-o kon tanan kita nagtinguha sa paglantaw sa kada isa subong sa paglantaw sang Dios sa aton?

Tuman ka masami ginalantaw naton ang may kasaypanan subong sa paglantaw naton sa isa ka iceberg—makit-an lamang naton ang punta kag indi ang ara sa idalom sang tubig. Wala naton mabal-an ang tanan nga nagakalatabo sa kabuhi sang tawo. Wala naton mabal-an ang ila nagligad; ang ila mga kabudlay; ang ginadala nila nga mga kasakit. Mga kautoran, palihog indi maghangop sing sayup. Ang magpatawad indi amo ang magsugot. Wala naton ginatugotan ang malain nga batasan ukon tugotan ang iban nga magmaltratar sa aton bangud sang ila mga kabudlay, mga kasakit, ukon mga kahuyangan. Apang kita sarang nga makaangkon sang mas dakong paghangop kag paghidaet kon malapad ang aton panan-aw.

Pat-od nga yadtong diutay ang pagkahamtong sa espiritu makahimo sang seryosong mga kasaypanan—apang wala sa aton and dapat kilalahon lamang paagi sa pinakamalain nga butang nga aton nahimo. Ang Dios amo ang perpekto nga hukom. Makit-an Niya ang ara sa idalom sang tubig. Nabal-an Niya kag makit-an ang tanan (lantawa 2 Nephi 2:24). Siya nagsiling, “Ako, ang Ginuo, magapatawad kay bisan sin-o nga luyag ko patawaron, apang kamo ginakinahanglan nga magpatawad sa tanan nga tawo” (D&C 64:10).

Si Cristo mismo, sang Siya di-husto nga gin-akusar, dayon mapintas nga gin-atake, ginbunal, kag ginpaantus sa krus, sa sinang higayon mismo nagsiling, “Amay, patawara sila; kay wala nila mabal-an ang ila ginahimo” (Luke 23:34).

Sa malip-ot naton nga panan-aw, kon kaisa mahapos kita mangakig sa iban nga indi naton kasubong sa hulag ukon panghunahuna. Wala kita sang pasensya suno sa mga bagay subong sang pagpabor sa magkontrahanay nga mga hubon sa hampang, magkatuhay sang panan-aw sa pulitika, ukon magkatuhay sa mga pagpati sa relihiyon.

Si Presidente Russell M. Nelson naghatag sang maalam nga laygay sang siya nagsiling, “Ang mga oportunidad nga magpamati sa yadtong may tuhay nga luyag sa relihiyon ukon pulitika sarang magtukod sang pagpasensya ukon pagtuon.” ²

Ang Libro ni Mormon nagaasoy sang isa ka panahon sang “ang katawhan sang simbahan nangin matinaastaason sa ila bugal sa pagtan-aw, kag … nangin matinamayon sa kada isa, kag … nagsugod sa pagpamigos sa yadtong wala nagapati suno sa ila pagbuot kag luyag” (Alma 4:8). Dumdomon naton tanan nga ang Dios wala nagalantaw sa duag sang hubon ukon partido pulitika ukon sa relihiyon sang isa ka tawo karon. Sa luyo sini, subong sa ginhambal ni Ammon, “Ang [Dios] nagalantaw sa tanan nga anak sang katawhan; kag nabal-an niya ang tanan nga mga panghunahuna kag tuyo sang tagipusuon” (Alma 18:32). Mga kautoran, sa pagpaindis-indis sang kabuhi, kon kita magdaug, magdaug kita nga may kaayo. Kon kita mapiyerde, mapiyerde kita nga may kaayo. Kay kon kita mangabuhi nga may kaayo sa kada isa, kaayo man ang mangin padya naton sa katapusan nga adlaw.

Subong nga kita tanan biktima sang kasaypanan sang iban sa isa ka tion ukon iban, kon kaisa kita man ang nakasayup. Kita tanan nagkulang kag nagakinahanglan sang grasya, kaluoy, kag pagpatawad. Dapat naton dumdomon nga ang pagpatawad sang aton kaugalingon nga mga sala nagasalig sa aton pagpatawad sa iban. Ang Manluluwas nagsiling:

“Kay kon patawaron ninyo ang katawhan sang ila mga kalapasan, ang langitnon ninyo nga Amay magapatawad man sa inyo:

“Apang kon kamo indi magpatawad sang kalapasan sang katawhan, indi man ang inyo Amay magpatawad sang inyo kalapasan” (Matthew 6:14–15).

Sa tanan nga mga butang nga sarang kontani mahambal sang Manluluwas sa Pangamuyo sang Ginuo, nga tuman ka malip-ot, talalupangdon nga Siya nagpili sa paglakip sang “Kag patawara kami sang amon mga sala, kay ginapatawad man namon ang nakasala sa amon” (Matthew 6:12; 3 Nephi 13:11).

Ang pagpatawad amo ang rason kon ngaa ang Dios nagpadala sang Iya Anak, gani magkasadya kita sa Iya halad agud paayohon kita tanan. Ang Pagpasag-uli sang Manluluwas indi lamang para sa yadtong nagakinahanglan sa paghinulsol; ini para man sa yadtong nagakinahanglan sa pagpatawad. Kon nabudlayan kamo sa pagpatawad sa isa ka tawo, ukon bisan ang inyo kaugalingon, magpangayo sa Dios nga buligan kamo. Ang pagpatawad isa ka mahimayaon, kag nagapaayo nga prinsipyo. Indi kita kinahanglan nga mangin biktima sa duha ka beses. Makapatawad kita.

Nagasaksi ako sa nagapadayon nga pagpalangga kag pasensya sang Dios para sa tanan Niya nga mga anak kag sa Iya handom nga kita magpalangga sa kada isa subong sa Iya pagpalangga sa aton (lantawa John 15:9, 12). Samtang ginabuhat naton, makalampuwas kita sa kadulom sining kalibutan padulong sa himaya kag katahum sang Iya ginharian sa langit. Mangin hilway kita. Sa ngalan ni JesuCristo, amen.