Pagmapanganduyon alang kang Kristo
Mapanganduyon kita alang kang Kristo kon matinud-anon kitang moserbisyo, mapainubsanong modawat, dungganong molahutay, kinasingkasing nga mag-ampo, ug takus nga moambit.
Minahal kong mga kaigsoonan, gusto kong mamulong karon ngadto sa mga batan-on sa Simbahan lakip ang atong talagsaong mga misyonaryo. Siyempre, ang mga kaigsoonan nga batan-on og kasingkasing mainitong gidapit sa pagpaminaw.
Sa miaging Agosto 21, si Presidente Russell M. Nelson mipahinungod sa matahum nga Sapporo Temple—ang ikatulo nga templo sa Japan. Ang Sapporo Temple gitukod sa amihanang Japan sa dapit nga gitawag og Hokkaido. Sama sa Utah, ang Hokkaido gipuy-an sa mapaningkamuton, kugihan, nga mga pioneer.
Niadtong 1876, usa ka inila nga magtutudlo nga ginganlan og Dr. William Clark1 gidapit nga moadto sa Hokkaido aron sa pagtudlo. Mipuyo siya sa Japan sulod lang sa walo ka bulan, apan ang iyang Kristohanong kinaiya nagbilin og malungtarung impresyon diha sa iyang mga batan-ong estudyante nga dili mga Kristiyano. Sa wala pa mobiya, mihatag siya sa iyang mga estudyante og mensahe sa pagpanamilit nga gihimoan og handumanan dinhi niining bronse nga estatuwa.2 Miingon siya, “Mga batan-ong lalaki, pagmapanganduyon kamo!”—“Pagmapanganduyon kamo alang kang Kristo.”3 Ang iyang sugo nga “magmapanganduyon alang kang Kristo” makatabang sa paggiya sa inadlaw nga mga desisyon sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw karon.
Unsa man ang ipasabut sa “pagmapanganduyon alang kang Kristo”? Ang magmapanganduyon alang kang Kristo nagpasabut nga madasigon, nakatutok, ug mapahinunguron ngadto sa Iyang buhat. Ang pagkamapanganduyon alang kang Kristo panagsa rang magpasabut nga gipili kita nga pasidunggan sa publiko. Ang pagkamapanganduyon alang kang Kristo nagpasabut nga matinud-anon ug makugihon kitang nagserbisyo sa atong mga ward ug mga branch nga walay pagbagulbol ug malipayon nga kasingkasing.
Ang atong mga misyonaryo nga nagserbisyo sa tibuok kalibutan maoy maayong mga ehemplo niadtong tinud-anay nga nagmapanganduyon alang kang Kristo. Pipila ka tuig ang milabay, si Sister Yamashita ug ako nagserbisyo sa Japan Nagoya Mission. Ang among mga misyonaryo mapanganduyon kaayo alang kang Kristo. Usa niadto nga mga misyonaryo mao ang batan-ong lalaki nga ginganlan og Elder Cowan.
Si Elder Cowan walay tuo nga tiil tungod sa usa ka aksidente sa bisikleta sa batan-on pa. Pipila ka semana human sa pagsugod sa iyang misyon, nakadawat ko og tawag sa telepono gikan sa iyang kompanyon. Ang artipisyal nga tiil ni Elder Cowan nabali samtang nagsakay siya sa iyang bisikleta. Gidala namo siya sa maayo nga pasilidad sa pagpang-ayo, ug didto sa usa ka pribado nga kwarto, nakita nako ang iyang tiil sa unang higayon. Nakaamgo ko unsa ka grabe sa kasakit ang iyang gi-antus. Ang iyang artipisyal nga tiil giayo, ug mibalik siya sa iyang area.
Apan, paglabay sa mga semana, ang artipisyal nga till magsigi na og kabali. Ang Area Medical Adviser mirekomendar nga papaulion si Elder Cowan alang sa posible nga pagbalhin og misyon. Misupak ko niini nga tambag tungod kay si Elder Cowan usa ka talagsaong misyonaryo, ug dako ang iyang tinguha nga magpabilin sa Japan. Sa hinay-hinay hinoon, nagpalisud na gyud ni Elder Cowan ang pisikal niyang limitasyon. Bisan pa niini, wala siya magbagulbol o moreklamo.
Gitambagan na sab ko nga tugutan si Elder Cowan nga moserbisyo sa usa ka dapit nga wala magkinahanglan nga magbisikleta siya. Namalandong ko niini nga sitwasyon. Naghunahuna ko ni Elder Cowan ug sa iyang umaabut, ug nag-ampo mahitungod niini nga butang. Gibati nako nga, oo, si Elder Cowan kinahanglang mopauli ug magpaabut nga ma-reassign. Gitawagan nako siya ug gipahayag ang akong gugma ug kabalaka ug misulti kaniya sa akong desisyon. Wala siyay gisulti bisan unsa agi og tubag. Nakadungog ra ko niya nga naghilak sa pikas bahin sa telepono. Miingon ko, “Elder Cowan, dili ka kinahanglang motubag nako karon. Motawag ko nimo ugma. Palihug hunahunaa ang akong rekomendasyon uban sa sinsero nga pag-ampo.”
Dihang gitawagan nako siya sa pagkasunod buntag, mapaubsanon siyang miingon nga mosunod siya sa akong tambag.
Atol sa akong katapusan nga pag-interbyu kaniya, nangutana ko niya: “Elder Cowan, mihangyo ka ba sa imong missionary application nga ipadala ka ngadto sa usa ka misyon diin dili ka kinahanglang magbisikleta?”
Miingon siya, “Oo, President, mihangyo ko.”
Mitubag ko, “Elder Cowan, gitawag ka sa Japan Nagoya Mission diin kinahanglan ka nga magbisikleta. Imo ba kining gisulti sa imong stake president?”
Nasurprisa ko sa iyang tubag. Miingon siya, “Wala, wala nako buhata. Determinado ko nga kon diha ko gitawag sa Ginoo, mag-gym ko ug bansayon nako ang akong lawas aron makahimo sa pagbisikleta.”
Sa pagtapos sa among interbyu, iya kong gipangutana niini nga nagluha ang iyang mga mata, “President Yamashita, nganong naabut man ko sa Japan? Nganong nia man ko dinhi?”
Mitubag ko niya sa walay pagduha-duha, “Elder Cowan, may nahibaloan kong usa ka rason nganong naabut ka dinhi. Mianhi ka alang sa akong kaayohan. Nasabtan na nako unsa ka talagsaon nga batan-ong lalaki ang akong gikauban sa pagserbisyo. Bulahan ako nga nakaila kanimo.”
Malipayon ko nga moreport nga si Elder Cowan mipauli sa iyang mahigugmaong panimalay ug gi-reassign nga moserbisyo sa misyon diin makagamit siya og sakyanan sa iyang pagbiyahe. Mapasigarbuhon ako dili lamang ni Elder Cowan apan sa tanang mga misyonaryo sa tibuok kalibutan kinsa andam nga miserbisyo nga walay pagbagulbol o reklamo. Salamat, mga elder ug sister, sa inyong hugot nga pagtuo, sa inyong pagtutok, ug sa inyong lig-on nga pangandoy alang kang Kristo.
Ang Basahon ni Mormon naglangkob og daghang mga istorya niadtong mapanganduyon alang kang Kristo. Si Alma nga Batan-on, migukod sa Simbahan ug sa mga miyembro niini sa dihang batan-on pa siya. Wala madugay nasinati niya ang talagsaong kausaban sa kasingkasing ug miserbisyo isip gamhanan nga misyonaryo. Gitinguha niya ang giya sa Ginoo, ug gipanalanginan niya ang iyang mga kauban samtang miserbisyo siya uban kanila. Ang Ginoo milig-on kaniya, ug mibuntog siya sa mga pagsulay nga iyang giatubang.
Si Alma mihatag sa iyang anak nga si Helaman niining mosunod nga tambag:
“Kinsa ang mobutang sa ilang pagsalig diha sa Dios pagabuligan sa ilang mga pagsulay ug sa ilang mga kasamok, ug sa ilang mga kasakit. …
“… Paghupot sa mga sugo sa Dios. …
“Pagpakigtambag uban sa Ginoo sa tanan nimo nga buhaton, ug siya moagak kanimo alang sa kaayohan.”4
Ang among ikaduhang anak nga lalaki migahin sa hapit tibuok niyang kabatan-onan nga layo sa Simbahan. Sa iyang pag-20, duna siyay kasinatian nga nakapahimo niya nga gustong mag-usab sa iyang kinabuhi. Uban sa gugma, mga pag-ampo, ug tabang gikan sa iyang pamilya ug mga miyembro sa Simbahan, ug sa katapusan pinaagi sa kalooy ug grasya sa Ginoo, mibalik siya sa Simbahan.
Wala madugay gitawag siya sa pagserbisyo sa Washington Seattle Mission. Sa sinugdanan nag-antus siya og dakong kadismaya. Matag gabii sa unang tulo ka bulan, moadto siya sa banyo ug mohilak. Sama ni Elder Cowan, nagtinguha siya nga makasabut, “Nganong nia man ko dinhi?”
Human siya miserbisyo og usa ka tuig, nakadawat kami og email nga maoy tubag sa among mga pag-ampo. Misulat siya: “Sa pagkakaron mabati na gayud nako ang gugma sa Dios ug ni Jesus. Motrabaho ko og maayo aron mahimong sama sa mga propeta sa karaan. Bisan kon nagsinati usab ko og daghang kalisdanan, tinud-anay ko nga malipayon. Ang pagserbisyo ni Jesus mao gayud ang labing maayong butang sukad. Walay sama ka nindot niini. Malipayon kaayo ko.”
Mibati siya sama sa gibati ni Alma: “Ug, unsa nga hingpit nga kalipay, ug unsa ka kahibulongan nga kahayag ang akong nakita; oo, ang akong kalag napuno sa hingpit nga kalipay labaw sa akong kasakit!”5
Sa atong kinabuhi makasinati kita og mga pagsulay, apan kon kita mapanganduyon alang kang Kristo, makatutok kita diha Kaniya ug mobati sa hingpit nga kalipay bisan pa sa taliwala niini. Ang atong Manunubos mao ang kinamaayuhang ehemplo. Nakasabut Siya sa Iyang balaang misyon ug nagmasulundon sa kabubut-on sa Dios nga Amahan. Pagkanindot niini nga panalangin nga atong hinumduman ang Iyang talagsaong ehemplo samtang moambit kita sa sakrament matag semana.
Mga kaigsoonan, mapanganduyon kita alang kang Kristo kon matinud-anon kitang moserbisyo, mapainubsanong modawat, dungganong molahutay, kinasingkasing nga mag-ampo, ug takus nga moambit.
Hinaut nga magmapanganduyon kita alang kang Kristo samtang modawat kita sa atong mga kalisud ug mga pagsulay uban sa pagpailub ug hugot nga pagtuo ug makakaplag og kalipay diha sa atong dalan sa pakigsaad.
Mopamatuod ko nga ang Ginoo nakaila kaninyo. Nahibalo Siya sa inyong mga panlimbasug ug mga kabalaka. Nasayud Siya sa inyong mga tinguha sa pagserbisyo Kaniya uban sa debosyon ug, oo, gani sa pagpangandoy. Hinaut nga mogiya ug mopanalangin Siya kaninyo samtang magbuhat kamo sa ingon. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.