2010–2019
Walay Mas Labaw Pa Nga Kalipay Kay Sa Masayud Nga Sila Nasayud
Oktubre 2016


Walay Mas Labaw Pa Nga Kalipay Kay Sa Masayud Nga Sila Nasayud

Wala ko masayud kon duna bay butang niining kalibutana nga makahatag og labaw nga kamaya ug kalipay kay sa masayud nga ang atong mga anak nakaila sa Manluluwas.

Mga kaigsoonan, bag-o lang kong namalandong niini nga pangutana: “Kon ang tanang nahibaloan sa inyong mga anak bahin sa ebanghelyo nagagikan kaninyo—isip bugtong nilang tinubdan—unsa kadaghan ang ilang mahibaloan?” Kini nga pangutana magamit sa tanan nga naghigugma, nagtudlo, ug nag-impluwensya sa mga bata.

Duna bay mas labaw pa nga gasa nga atong mahatag sa atong mga anak kay sa handumanan nga matisok sa ilang kasingkasing nga kita nasayud nga ang atong Manunubos buhi? Nasayud ba sila nga kita nasayud? Ug mas importante, nasayud ba sila mismo nga Siya buhi?

Sa bata pa ko, naglisud gyud og maayo ang akong inahan sa pagpadako nako. Grabe kaayo ang akong kalihok. Gisultihan ko ni mama nga ang gikahadlukan niya og maayo nga dili na ko moabut og kahamtong. Grabe gyud kaayo ko kaaktibo.

Nahinumdom ko sa bata pa nga naglingkod sa usa ka sakrament miting uban sa akong pamilya. Mao pay pagkadawat sa akong mama og bag-ong hugpong sa mga kasulatan. Kining bag-ong hugpong mihiusa sa tanang basahon ngadto sa usa ka bound edition, ug sa tunga mismo dunay papel nga kasulatan.

Atol sa miting, mihangyo ko kon pwede ba nakong kuptan ang iyang mga kasulatan. Naglaum nga mapalambo ang akong balaang pagtahud, gihatag niya kini kanako. Samtang gipakli nako ang iyang kasulatan, nakabantay ko nga nagsulat siya og personal nga tumong diha sa seksyon nga masulatan. Aron makahatag og konteksto sa iyang tumong, sultihan mo nako nga ako ang ikaduha sa unom ka mga anak ug ang akong ngalan mao si Brett. Ang akong mama misulat, sa pula nga tinta, og usa lang ka tumong: “Magpailub ni Brett!”

Isip dugang nga ebidensya aron masabtan ninyo ang hagit nga giatubang sa akong ginikanan sa pag-atiman sa among pamilya, sultihan mo nako bahin sa among pagbasa sa kasulatan isip pamilya. Kada buntag, magbasa ang akong mama sa Basahon ni Mormon ngadto sa among pamilya atol sa pamahaw. Niining panahona, ang akong magulang, nga si Dave, ug ako hilum nga maglingkod pero lihok kaayo. Sa tinuod lang gyud, wala mi maminaw. Nagbasa mi sa nakasulat diha sa mga karton sa cereal.

Sa katapusan, usa ka buntag, nakadesisyon ko nga komprontahon ang akong mama. Misinggit ko, “Ma, nganong imo man ning gibuhat namo? Nganong magbasa man ka og Basahon ni Mormon kada buntag?” Dayon nakasulti ko og butang nga maulaw ko nga moangkon. Gani, dili ko katuo nga ako kadtong nasulti. Giingnan nako siya, “Ma, dili ko maminaw!”

Ang iyang mahigugmaong tubag nakapausab gayud sa akong kinabuhi. Miingon siya, “Anak, nakatambong ko og miting diin si Presidente Marion G. Romney nagtudlo bahin sa mga panalangin sa pagbasa sa kasulatan. Atol niini nga miting, nakadawat ko og saad nga kon magbasa ko sa Basahon ni Mormon ngadto sa akong mga anak kada adlaw, dili sila mawala gikan kanako.” Gitutukan dayon ko niya ug, uban sa tumang determinasyon, miingon, “Ug dili ko ganahang mawala ka nako!”

Ang iyang mga pulong midulot sa akong kasingkasing. Bisan pa man sa akong pagkadili hingpit, angayan diay kong luwason! Gitudloan ko niya sa mahangturong kamatuoran nga ako anak sa usa ka mahigugmaong Langitnong Amahan. Nakat-unan nako nga bisan unsa pa ang kahimtang, angayan diay kong luwason. Usa kini ka hingpit nga gutlo alang sa dili hingpit nga bata.

Mapasalamaton ko sa kahangturan tungod sa akong anghel nga mama ug sa tanang anghel nga hingpit nga naghigugma sa mga anak, bisan pa man sa ilang pagkadili hingpit. Nagtuo gyud ko nga ang tanang mga sister—ako silang tawagon og “mga anghel”—mga inahan sa Zion, minyo man sila o dili o dunay anak atol niining yutan-ong kasinatian.

Mga tuig na ang milabay ang Unang Kapangulohan namahayag: “Ang pagkainahan duol ra sa pagkabalaan. Kini ang labing taas, labing balaan nga pangalagad nga mahimong abagahon sa tawo. Kini nagbutang sa babaye kinsa nagpasidungog sa balaang tawag ug pangalagad sunod sa mga anghel.”1

Mapasalamaton ko sa mga anghel sa tibuok Simbahan nga kusganon ug mahigugmaong namahayag sa mahangturong kamatuoran ngadto sa mga anak sa Langitnong Amahan.

Mapasalamaton ko sa gasa sa Basahon ni Mormon. Nasayud ako nga kini tinuod. Naglangkob kini sa kahingpitan sa ebanghelyo ni Jesukristo. Wala koy nailhan nga tawo nga makugihong nagbasa sa Basahon ni Mormon kada adlaw uban sa tinuod nga katuyoan ug pagtuo diha ni Kristo kinsa nawad-an sa iyang pagpamatuod ug mipahilayo sa kamatuoran. Ang propetikanhong saad ni Moroni nagdala sa yawe aron masayud sa kamatuoran sa tanang butang—lakip na ang abilidad sa pag-ila ug paglikay sa mga pagpanglingla sa kaaway. (Tan-awa sa Moroni 10:4–5.)

Mapasalamaton usab ako sa usa ka mahigugmaong Langitnong Amahan ug sa Iyang Anak, nga si Jesukristo. Ang Manluluwas mihatag sa hingpit nga ehemplo kon unsaon sa pagpakabuhi sa usa ka dili hingpit ug dili makiangayon nga kalibutan. “Kita nagahigugma, tungod kay siya mao man ang unang nahigugma kanato” (1 Juan 4:19). Ang iyang gugma alang kanato dili masukod. Siya ang atong labing matinud-anon nga higala. Ang iyang singot “nanibug-ok daw apol nga nagpangatagak” alang kaninyo ug kanako (Lucas 22:44). Gipasaylo Niya ang daw dili angayang pasayluon. Gihigugma Niya ang dili angayang higugmaon. Gibuhat Niya ang dili mabuhat sa mortal nga tawo: mihatag Siya og Pag-ula aron mabuntog ang mga kalapasan, kasakit, ug balatian sa tanang katawhan.

Tungod sa Pag-ula ni Jesukristo, mahimo kitang magpakabuhi uban sa saad nga bisan unsa pa ang atong mga gipanglimbasugan, kanunay kitang makabaton og paglaum diha Kaniya, “kinsa gamhanan sa pagluwas” (2 Nephi 31:19). Tungod sa Iyang Pag-ula, makabaton kita og hingpit nga kalipay, kalinaw, kamaya, ug kinabuhing dayon.

Si Presidente Boyd K. Packer namahayag: “Gawas sa pipila lang gayud ka tawo nga mipili sa perdisyon, walay kinaiya, walay pagkaadik, walay rebelyon, walay kalapasan, walay apostasiya, walay krimen ang dili maapil sa saad sa hingpit nga pagpasaylo. Mao kana ang saad sa pag-ula ni Kristo.”2

Usa sa labing talagsaong hitabo sa kasaysayan sa katawhan mao ang mapangalagarong pagbisita sa Manluluwas ngadto sa karaang lumulupyo sa Amerika. Hunahunaa nga sama sa unsa kaha kon anaa kita didto. Samtang namalandong ko sa Iyang mahigugmaon ug malumo nga pag-atiman nianang pundok sa mga Santos nga nagtigum sa templo, namalandong ko sa tagsa-tagsa ka mga bata nga akong gihigugma nga labaw pa sa kinabuhi mismo. Gisulayan nako sa paghunahuna kon unsay akong bation nga makakita sa atong gagmayng mga anak, personal nga makasaksi sa pagdapit sa Manluluwas sa matag bata nga moduol Kaniya, makasaksi sa gipatuyhad nga mga bukton sa Manluluwas, magbarug samtang ang matag bata, sa tinagsa-tagsa, hinay nga mohikap sa timaan sa mga samad sa Iyang mga kamot ug sa Iyang mga tiil, ug dayon makakita sa matag usa kanila nga magbarug ug magpamatuod nga Siya buhi! (Tan-awa sa 3 Nephi 11:14–17; tan-awa usab sa 17:21; 18:25.) Nga ang atong mga anak molingi ug moingon, “Ma, Pa, Siya kana!”

Imahe
Ang Manluluwas uban sa mga bata

Wala ko masayud kon duna bay butang niining kalibutana nga makahatag og dugang nga kamaya ug kalipay kay sa masayud nga ang atong mga anak nakaila sa Manluluwas, nga masayud nga sila nasayud “sa unsa nga tinubdan sila mahimo nga mangita alang sa kapasayloan sa ilang mga sala.” Mao kana nganong, isip mga miyembro sa Simbahan, “[kita] nagsangyaw kang Kristo” ug kita nagpamatuod kang Kristo (2 Nephi 25:26).

  • Mao kana nganong mag-ampo kita uban sa atong mga anak kada adlaw.

  • Mao kana nganong magbasa kita sa mga kasulatan uban kanila kada adlaw.

  • Mao kana nganong magtudlo kita kanila sa pagserbisyo sa uban, aron makadawat sila sa mga panalangin nga makaplagan nila ang ilang kaugalingon samtang kalimtan nila ang ilang kaugalingon diha sa pagserbisyo sa uban (tan-awa sa Marcos 8:35; Mosiah 2:17).

Sa pagpahinungod nato sa atong kaugalingon niining yano nga mga sumbanan sa pagkadisipulo, gitugutan nato ang atong mga anak nga mobati sa gugma sa Manluluwas ug sa balaanong giya ug proteksyon samtang sagubangon nila ang peligro nga mga tintasyon sa kaaway.

Ang ebanghelyo tinuod gayud nga mahitungod sa indibidwal. Mahitungod kini sa karnero nga nawala (tan-awa sa Lucas 15:3–7); mahitungod kini sa Samarianhon nga babaye diha sa atabay (tan-awa sa Juan 4:5–30); mahitungod kini sa anak nga nawala (tan-awa sa Lucas 15:11–32).

Ug mahitungod kini sa batang lalaki nga tingali miangkon nga dili siya maminaw.

Mahitungod kini sa matag usa kanato—bisan pa man sa atong pagkadili hingpit—nga mahiusa sa Manluluwas sama nga Siya usa sa Iyang Amahan (tan-awa sa Juan 17:21).

Ako mopamatuod nga kita dunay mahigugmaon nga Langitnong Amahan, kinsa nakaila gayud kanato! Ako mopamatuod nga si Jesukristo mao ang buhi nga Anak sa buhi nga Dios. Siya ang Bugtong Anak ug ang atong Manlalaban ngadto sa Amahan. Modugang ko og pagpamatuod nga ang kaluwasan moabut diha ug pinaagi sa Iyang ngalan—ug dili sa laing paagi.

Kini ang akong pag-ampo nga atong ipahinungod ang atong mga kasingkasing ug mga kamot sa pagtabang sa tanang mga anak sa Langitnong Amahan aron makaila Kaniya ug mobati sa Iyang gugma. Ug sa pagbuhat nato, misaad Siya kanato og mahangturong kalipay ug kamaya nini nga kalibutan ug sa kalibutan nga moabut. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.

Mubo nga mga sulat

  1. “Message of the First Presidency,” sa Conference Report, Okt. 1942, 12–13; gibasa ni Presidente J. Reuben Clark Jr.

  2. Boyd K. Packer, “The Brilliant Morning of Forgiveness,” Ensign, Nob. 1995, 20.