Günaha Dirençli Bir Nesil

Bir buçuk yıl önce Başkan Russell M. Nelson “günaha dirençli bir nesle öğretmek ve onların yetiştirilmesine yardımcı olmak için” duyulan ihtiyaç hakkında konuştu.¹ “Günaha dirençli bir nesil” ifadesi içimde derin manevi bir etki bıraktı.

Temiz ve itaatkar bir hayat yaşamaya gayret eden çocuklara saygı gösteririz. Dünya çapında pek çok çocuğun sahip olduğu güce tanık oldum. Onlar çeşitli zorlu koşullar ve ortamlarda sağlam, “kararlı ve sarsılmaz” ² şekilde duruyorlar. Bu çocuklar ilahi kimliklerini anlıyorlar ve Cennetteki Baba’nın onlar için olan sevgisini hissederek O’nun isteklerine itaat etmeye çalışıyorlar.

Ancak “kararlı ve sarsılmaz” olarak durmakta zorlanan ve hassas olan zihinleri yaralanan çocuklar da vardır.³ Onlar her taraftan “düşmanın … ateşli okları”⁴ tarafından saldırıya uğramakta ve takviye ve desteğe ihtiyaçları vardır. Bunlar çocuklarımızı Mesih’e yönlendirme gayretimizde çabalarımızı artırmamız ve günaha karşı bir savaş açmamız konusunda bizim için çok büyük bir motivasyondur.

Yaşlı Bruce R. McConkie’nin yaklaşık 43 yıl önceki sözlerini dinleyin:

“Kilise’nin üyeleri olarak, biz güçlü bir çatışmanın içindeyiz. Biz savaştayız. Lusifer’e karşı savaşmak için Mesih’in davasına katıldık. …

“Her tarafta şiddetlenen ve ne yazık ki bazen ölümcül olan, çok büyük kayıplar verdiğimiz bu büyük savaş yeni bir şey değildir. …

“Şimdi bu savaşta ne tarafsız bir kişi vardır ne de tarafsız bir kişi olabilir.”⁵

Bugün bu savaş artan şiddetiyle devam etmektedir. Savaş hepimizi etkilemekte ve bizim çocuklarımız ön saflarda muhalif güçlerle yüz yüze gelmektedir. Bu nedenle, ruhsal stratejilerimizi güçlendirme ihtiyacımız artmaktadır.

Çocukları günaha dirençli olmaları için güçlendirmek; ebeveynler, büyükanneler ve büyükbabalar, aile üyeleri, öğretmenler ve liderler için bir görev ve bir nimettir. Her birimizin yardım etme sorumluluğu vardır. Yine de, Rab özellikle ebeveynlere kendi çocuklarına “tövbe öğretisini, yaşayan Tanrı’nın Oğlu Mesih’e imanı, ayrıca vaftiz ve Kutsal Ruh armağanı ile ilgili öğretileri anlamayı” ve “dua etmeyi ve Rab’bin önünde doğru bir şekilde yürümeyi” öğretmeleri için talimat verdi.⁶

“[Çocuklarımızı] ışıkta ve hakikatte [nasıl yetiştireceğiz]”⁷ sorusu her aile ve her çocuk için bireyselleştirilmiş bir konu olduğundan dolayı bu zor bir soru olabilir ama Cennetteki Baba bize yardımcı olacak evrensel kurallar vermiştir. Ruh, çocuklarımızı en etkili şekilde manevi olarak aşılamak için bize ilham kaynağı olacaktır.

Başlangıçta, bu sorumluluğun önemine dair bir vizyonun olması önemlidir. Çocuklarımızın kim olduklarını ve neden burada olduklarını görmelerine yardımcı olabilmemiz için önce bizim ve onların ilahi kimliklerini ve amaçlarını anlamamız gerekir. Biz onların sevgi dolu bir Cennetteki Baba’nın şüphesiz oğulları ve kızları olduklarını ve O’nun onlardan ilahi beklentileri olduğunu bilmelerine yardımcı olmalıyız.

İkinci olarak, tövbe öğretisini anlamak günaha direnmek için gereklidir. Günaha dirençli olmak, günahsız olmak anlamına gelmez, ama sürekli tövbekar, dikkatli ve cesur olmayı ima eder. Belki de günaha dirençli olmak, bir nimet olarak günaha karşı defalarca direnmekten gelir. Yakup’un dediği gibi “iblise karşı direnin ve o sizden kaçacaktır.”⁸

Genç savaşçılar “[cesarette] … yiğitlerin yiğidiydiler … ; ama işte, hepsi bu kadar değildi, kendilerine ne emanet edilirse edilsin, her zaman güvenilir insanlardı. Evet, ... çünkü onlara Tanrı’nın emirlerini yerine getirmeleri ve O’nun önünde doğrulukla yürümeleri öğretilmişti.”⁹ Bu genç insanlar, Mesih’e benzer erdemleri silah olarak taşıyarak düşmanlara karşı savaşa gittiler. Başkan Thomas S. Monson bize şunu hatırlattı: “Cesaret çağrısı sürekli olarak her birimize gelir. Hayatımızın her gününde cesaret gereklidir; yalnızca önemli olaylarda değil ama daha çok kararlar verirken veya etrafımızdaki durumlara tepki gösterirken.”¹⁰

Çocuklarımız her gün kişisel öğrencilik düzenleri kurarak ruhsal zırh kuşanırlar. Belki de biz günlük öğrencilik kavramını anlamaları konusunda çocukların yeteneklerini hafife alıyoruz. Başkan Henry B. Eyring bize “erken başlayın ve kararlı olun” diye öğüt vermiştir.¹¹ Böylelikle çocukların günaha dirençli olmalarına yardım etmek için olan üçüncü anahtar, -kutsal yazılardan, İman Maddeleri’nden, Gençleri Güçlendirmek İçin kitapçığından, İlköğretim şarkılarından, ilahilerden ve kendi şahsi tanıklıklarımızdan- sevindirici haberin temel öğretileriyle ve ilkeleriyle onları sevgi ile çok erken yaşlarda aşılamaya başlamaktır ki bunlar çocukları Kurtarıcı’ya yönlendirecektir.

Dua etme, kutsal yazı çalışması, aile ev akşamı ve Şabat günü ibadeti gibi tutarlı alışkanlıklar yaratmak; bütünlüğü, iç tutarlılığı ve güçlü ahlaki değerleri ya da başka bir deyişle ruhsal bütünlüğü sağlar. Hemen hemen tüm dürüstlüğün kaybolduğu bugünkü dünyada, gerçek dürüstlüğün ne olduğunu ve neden bu kadar önemli olduğunu anlamak çocuklarımızın hakkıdır; özellikle onları vaftizdeki ve tapınaktaki kutsal antlaşmaları yapıp tutmaya hazırlarken. Sevindirici Haberimi Vaaz Et kitapçığının öğrettiği gibi, “Yükümlülüklerimizi yerine getirmek [çok genç insanlar dahil olmak üzere] tüm insanları kutsal antlaşmalar yapıp tutmaları için hazırlar.”¹²

Yaşlı Jeffrey R. Holland şöyle öğretti: “Biz antlaşmalara sadık kalma hakkında konuştuğumuzda, fani dünyadaki amacımızdan konuşuyoruz.”¹² Cennetteki Babamız’la antlaşmalar yapmakta ve tutmakta olağandışı bir güç vardır. Düşman bunu bildiği için antlaşma yapma kavramını gizlemiştir.¹³ Çocukların kutsal antlaşmaları anlamalarına, yapmalarına ve tutmalarına yardım etmek, günaha dirençli bir nesil oluşturmak için başka bir anahtardır.

Çocuklarımız antlaşma yoluna girip o doğrultuda ilerlerken, onları kutsal antlaşmalar yapmaya ve tutmaya nasıl hazırlayabiliriz? Çocuklar küçükken onlara verdikleri basit sözleri tutmayı öğretmek, ileride hayatlarındaki kutsal antlaşmaları tutmaları için onlara güç verecektir.

Basit bir örnek paylaşmama izin verin: Aile ev akşamında bir baba sordu, “Bir aile olarak birbirimizle nasıl geçiniyoruz?” Beş yaşındaki Lizzie, ağabeyi Kevin’ın onunla çok fazla alay ettiğini ve duygularını incittiğinden şikayetçiydi. Kevin isteksizce Lizzie’nin haklı olduğunu kabul etti. Kevin’ın annesi ona kız kardeşi ile daha iyi geçinebilmesi için ne yapabileceğini sordu. Kevin düşündü ve tam bir gün boyunca onunla alay etmeyeceğine dair Lizzie’ye söz vermeye karar verdi.

Ertesi günün sonunda herkes aile duası için toplandığında, Kevin’ın babası Kevin’a nasıl gittiğini sordu. Kevin’ın cevabı, “Baba, ben sözümü tuttum!” oldu. Lizzie bunu mutlulukla onayladı ve aile Kevin’ı tebrik etti.

Kevin’ın annesi ardından ona bir gün için verdiği sözü tutabildiğine göre, neden iki gün boyunca bunu tutamayacağını sordu. Kevin yeniden denemeyi kabul etti. İki gün geçti, Kevin verdiği sözü tutarak başarılı oldu ve Lizzie daha çok minnettar oldu! Babası ona verdiği sözleri neden bu kadar çok iyi tuttuğunu sorduğunda Kevin, “Sözümü tutacağımı söylediğim için sözümü tuttum” dedi.

Başarılı bir şekilde tutulan küçük sözler dürüstlüğe yönlendirir. İstikrarlı bir şekilde verdiğimiz sözleri tutup uygulamak, çocuklar için ilk antlaşmaları olan vaftiz ve Kutsal Ruh armağanını almak üzere ruhsal bir hazırlık olur; bu şekilde Tanrı’ya hizmet etmek ve O’nun emirlerini yerine getirmek için antlaşma yaparlar.¹⁵ Verilen sözler ve antlaşmalar birbirinden ayrılamaz.

Daniel kitabında,Şadrak, Meşak ve Abed-Nego’nun Kral Nebukadnessar’ın putuna tapmayı reddettiklerini öğreniriz.¹⁶  Kral onları itaat etmezlerse alev alev yanan fırına atılacaklarına dair uyardı. Onlar reddederek şöyle dediler:

“Kızgın fırına atılsak bile, … kendisine kulluk ettiğimiz Tanrı bizi kızgın fırından kurtarabilir. …

“Ama bizi kurtarmasa bile bil ki, ey kral, ilahlarına kulluk etmeyiz.”¹⁷

“Ama kurtarmasa bile.” Bu üç kelimenin anlamını ve antlaşmaları tutmakla ne ilgisi olduğunu düşünün. Bu üç genç adam itaatkarlıklarını kurtulmaları şartına dayandırmıyordu. Kurtulmasalar bile Rab’be verdikleri sözleri tutacaklardı çünkü bunu yapacaklarına dair söz vermişlerdi. Antlaşmalarımızı tutmak her zaman kendi durumumuzdan bağımsızdır. Bu üç genç adam çocuklarımız için, genç savaşçılar gibi günaha dirençli olmanın harika örnekleridir.

Bu örnekler evlerimizde ve ailelerimiz için nasıl uygulanır? “Satır üzerine satır, emir üzerine emir” ¹⁸ çocuklara küçük lokmalarla başarıyı tatmalarına yardım ederiz. Verdikleri sözleri tuttuklarında, onlar hayatlarında Ruh’u hissederler. Yaşlı Joseph B. Wirthlin şöyle öğretti: “Dürüstlüğün müthiş ödülü Kutsal Ruh’un sürekli yoldaşlığıdır.”¹⁹ Sonra çocuklarımızın “kendine [güveni] Tanrı’nın huzurunda kuvvetlenecektir”.²⁰ Dürüstlüğün kuyusundan, güçlendirilmiş ve günaha dirençli bir nesil çıkacaktır.

Kardeşlerim, küçüklerinizi yakınınızda tutun; o kadar yakın ki günlük dini davranışlarınızı görsünler ve verdiğiniz sözleri ve antlaşmaları tuttuğunuzu izlesinler. “Çocuklar iyi bir taklitçidirler, bu yüzden onlara taklit etmeleri için güzel şeyler verin.”²⁰ Rab’be, verdikleri her sözle ve yaptıkları her antlaşmayla günaha dirençli bir nesli eğitip yetiştirmesi için gerçekten yardımcı oluyoruz.

İsa Mesih’in bu Kilise’yi yönettiğine tanıklık ederim. Çocuklarınıza Kurtarıcı’nın yolunda öğrettiğinizde ve onları yönlendirip sevdiğinizde yiğit ve günaha dirençli çocuklar oluşturmak ve donatmak üzere size yardımcı olacak kişisel vahiyler alabilirsiniz. Çocuklarımızın, Nefi’nin şu sözlerini yankılatmaları benim duamdır: “Günahı görür görmez titreyecek hale getirecek misin beni?”²² Kurtarıcımız’ın dünyanın günahları için kefaret ettiğine tanıklık ederim; ²³ çünkü O, bunu yapacağını söylemişti ve O bizi, biz ölümlü insanların kavrayabileceğinden daha çok sevmektedir; ²⁴ çünkü O, bunu yapacağını söylemişti. İsa Mesih’in adıyla, amin.