ហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការ
ការចាត់តាំងឲ្យធ្វើកិច្ចការនៅកន្លែងជាក់លាក់ គឺសំខាន់ និងមានសារៈសំខាន់ ប៉ុន្តែវានៅក្នុងកម្រិតទីពីរបន្ទាប់ពីការហៅឲ្យធ្វើការ ។
ប្រធានម៉នសុន យើងមានចិត្តរំភើបដើម្បីស្ដាប់ឮសំឡេង ហើយទទួលការណែនាំរបស់លោក ។ យើងស្រឡាញ់លោកគាំទ្រលោក ហើយយើងអធិស្ឋានឲ្យលោកជានិច្ច ។
ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមជំនួយពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលយើងពិចារណាជាមួយគ្នាអំពីគោលការណ៍ទាក់ទងនឹងកិច្ចការដ៏មហិមានៃការផ្សាយដំណឹងល្អដល់គ្រប់អស់ទាំងសាសន៍ គ្រប់ពូជមនុស្ស គ្រប់ភាសា និងគ្រប់ប្រជាជន ។១
បានហៅឲ្យបម្រើ ហើយបានចាត់ឲ្យទៅធ្វើកិច្ចការ
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ មានយុវជនយុវនារីរាប់ម៉ឺននាក់ និងស្វាមីភរិយារៀមច្បងជាច្រើនគូ មានចិត្តរំភើបដើម្បីទទួលសំបុត្រពិសេសមួយមកពីទីក្រុងសលត៍លេក ។ មាតិកានៃសំបុត្រនោះ មានឥទ្ធិពលលើបុគ្គលដែលទទួលបានជារៀងរហូត ព្រមទាំងសមាជិកគ្រួសារ និងមនុស្សមួយចំនួនផ្សេងទៀត ។ នៅពេលទទួលបានសំបុត្រនោះ វាត្រូវបើកមើលដោយផ្ចិតផ្ចង់ និងអត់ធ្មត់ ឬហែកមើលយ៉ាងលឿន និងដោយអន្ទះសារ ។ ពេលដែលអានសំបុត្រពិសេសនេះ វាគឺជាបទពិសោធន៍មួយដែលពុំអាចបំភ្លេចបាន ។
សំបុត្រនោះបានចុះហត្ថលេខាដោយប្រធានសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ហើយនៅពីរប្រយោគខាងលើ អានដូចតទៅនេះ ៖ « អ្នកត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ អ្នកត្រូវបានចាត់ឲ្យទៅធ្វើកិច្ចការនៅក្នុងបេសកកម្ម______ » ។
សូមកត់សម្គាល់ថា ប្រយោគទីមួយ គឺហៅឲ្យបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោងនៅក្នុងសាសនាចក្រដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ប្រយោគទីពីរ ប្រាប់អំពីកិច្ចចាត់តាំងឲ្យធ្វើកិច្ចការនៅក្នុងកន្លែង និងបេសកកម្មជាក់លាក់ ។ ភាពច្បាស់លាស់ដ៏សំខាន់ដែលបានថ្លែងនៅក្នុងប្រយោគទាំងពីរនេះ គឺសំខាន់ចំពោះយើងគ្រប់គ្នាដើម្បីយល់ ។
នៅក្នុងវប្បធម៌របស់សាសនាចក្រ ជាញឹកញាប់យើងនិយាយអំពីការហៅឲ្យបម្រើនៅក្នុងប្រទេសដូចជា អាហ្សង់ទីន ប៉ូឡូញ កូរ៉េ ឬសហរដ្ឋអាមេរិក ។ ប៉ុន្ដែអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់មិនត្រូវបានហៅឲ្យទៅកន្លែងមួយនោះទេ គាត់ត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើនោះទេ ។ នៅពេលព្រះអម្ចាស់ប្រកាសតាមរយៈព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅឆ្នាំ ១៨២៩ ថា « បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាមានបំណងចង់បម្រើព្រះ នោះអ្នករាល់គ្នាបានហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការនោះហើយ » ។២
គ្រប់ការហៅឲ្យបម្រើបេសកកម្ម ឬការចាត់តាំងនីមួយៗ ឬការចាត់តាំងសារជាថ្មីនៅពេលក្រោយ គឺជាលទ្ធផលនៃវិវរណៈតាមរយៈពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ការហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការ ចេញមកពីព្រះតាមរយៈប្រធានសាសនាចក្រ ។ កិច្ចចាត់តាំងទៅបេសកកម្មមួយក្នុងចំណោមបេសកកម្មជាង ៤០០ បេសកកម្ម ដែលបច្ចុប្បន្ននេះកំពុងប្រតិបត្តិការនៅជុំវិញពិភពលោក គឺចេញមកពីព្រះតាមរយៈសមាជិកមួយរូបក្នុងកូរ៉ូមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ដែលធ្វើកិច្ចការដោយនូវសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្យាការីនៅរស់របស់ព្រះអម្ចាស់ ។ អំណោយទានខាងវិញ្ញាណនៃការព្យាករ និងវិវរណៈ មាននៅគ្រប់ការហៅឲ្យបម្រើបេសកកម្ម និងកិច្ចចាត់តាំងនានា ។
កណ្ឌ ៨០ នៃគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា គឺជាកំណត់ត្រាមួយអំពីការហៅបម្រើបេសកកម្មដល់ ស្ទេផាន ប៊ើរណែត ដែលបានផ្ដល់ការហៅដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ក្នុងឆ្នាំ ១៨៣២ ។ ការសិក្សាអំពីការហៅដល់បងប្រុស ប៊ែរណែតនេះ អាចជួយយើងឲ្យ (១) យល់កាន់តែច្បាស់អំពីភាពពិតរវាង ការត្រូវបាន « ហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការ » ក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា និង « ការចាត់ឲ្យធ្វើកិច្ចការ » ក្នុងកន្លែងជាក់លាក់មួយ និង (២) មានអំណរគុណកាន់តែពេញលេញដល់ការទទួលខុសត្រូវដែលបានតែងតាំងនីមួយៗរបស់យើង ហើយមកពីព្រះដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ ។
ខទី ១ នៃកណ្ឌនេះ គឺជាការហៅឲ្យបម្រើមួយ ៖ « ប្រាកដមែន ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលដល់អ្នក គឺស្ទេផាន ប៊ើរណែត ជាអ្នកមប្រើរបស់យើងយ៉ាងដូច្នេះថា ៖ ចូរអ្នកទៅ ចូរអ្នកទៅក្នុងលោកិយ ហើយផ្សាយដំណឹងល្អទូទៅដល់គ្រប់មនុស្សទាំងអស់ ដែលនៅក្រោមសំឡេងរបស់អ្នកចុះ » ។៣
វាគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់ នៅ ខទី ២ មានប្រាប់ដល់បងប្រុស ប៊ើរណែត អំពីដៃគូអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលបានចាត់តាំងដល់គាត់ ៖ « ហើយដរាបណាអ្នកមានប្រាថ្នាចង់បានគូកន នោះយើងនឹងប្រទានដល់អ្នកនូវ អេដែន ស្ម៊ីធ ជាអ្នកមប្រើរបស់យើង » ។៤
ខទី ៣ ប្រាប់ពីកន្លែងដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទាំងពីរនេះត្រូវទៅធ្វើកិច្ចការ ៖ « ហេតុដូច្នោះហើយ ចូរអ្នកទៅ ហើយផ្សាយដំណឹងល្អរបស់យើងចុះ ទោះជាទៅទិសខាងជើង ឬទៅទិសខាងត្បូង ទៅទិសខាងកើត ឬទៅទិសខាងលិចក្ដី វាមិនចាំបាច់ឡើយ ដ្បិតអ្នកមិនអាចធ្វើខុសឡើយ » ។៥
ខ្ញុំមិនជឿថាឃ្លា« វាមិនចាំបាច់ឡើយ » ដែលបានប្រើដោយព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងគម្ពីរនេះ មានន័យថាទ្រង់មិនយកព្រះទ័យទុកដាក់ពីកន្លែងដែលពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ទៅធ្វើការនោះទេ ។ តាមពិត ទ្រង់យកព្រះទ័យទុកដាក់ណាស់ ។ ប៉ុន្ដែដោយសារកិច្ចការនៃការផ្សាយដំណឹងល្អ គឺជាកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់បំផុសគំនិត ណែនាំ និងដឹកនាំដល់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ដែលមានសិទ្ធិអំណាច ។ នៅពេលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ព្យាយាមប្រែក្លាយជាឧបករណ៍ដែលកាន់តែមានភាពសក្ដិសម និងមានសមត្ថភាពនៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ទ្រង់ ហើយធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីបំពេញកាតព្វកិច្ចដោយស្មោះត្រង់ពេញលេញ នោះដោយនូវជំនួយរបស់ទ្រង់ ពួកគេ « មិនអាចធ្វើខុស » —នៅកន្លែងណាដែលពួកគេបម្រើនោះឡើយ ។ មេរៀនមួយដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះកំពុងបង្រៀនដល់យើងនៅក្នុងវិវរណៈនេះ គឺថាការចាត់តាំងឲ្យធ្វើកិច្ចការនៅកន្លែងជាក់លាក់ គឺសំខាន់ និងមានសារៈសំខាន់ ប៉ុន្តែវានៅក្នុងកម្រិតទីពីរបន្ទាប់ពីការហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការ ។
ខបន្ទាប់គូសបង្ហាញពីគុណសម្បត្តិដ៏សំខាន់ចំពោះអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទាំងអស់ ៖ « ហេតុដូច្នោះហើយ ចូរប្រកាសប្រាប់ពីអ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នាបានឮហើយប្រាកដជាជឿហើយដឹងថាពិតចុះ » ។៦
ខចុងក្រោយរំឭកដល់បងប្រុស ប៊ើរណែត និងយើងគ្រប់គ្នាថានរណាជាអ្នកផ្ដល់ការហៅបម្រើពិតនោះ ៖ « មើលចុះ នេះហើយជាព្រះហឬទ័យនៃព្រះអង្គដែលបានហៅអ្នក ជាព្រះដ៏ប្រោសលោះរបស់អ្នក គឺជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ អាម៉ែន » ។៧
ការយកឈ្នះលើការភាន់ច្រឡំ
បងប្អូនមួយចំនួនអាចនឹងសួរខ្លួនឯងថា ហេតុអ្វីក៏ខ្ញុំជ្រើសរើសពិភាក្សានៅក្នុងសម័យប្រជុំបព្វជិតភាពក្នុងសន្និសីទទូទៅអំពីភាពជាក់ស្ដែង រវាងការត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើការ និងការចាត់តាំងឲ្យធ្វើការនេះដូច្នេះ ។ ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះគឺចំៗថា បទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំបានបង្រៀនខ្ញុំថា គោលការណ៍ទាំងនេះពុំទាន់មានសមាជិកសាសនាចក្រជាច្រើនបានយល់ដឹងដោយពេញលេញនោះទេ ។
មូលហេតុដ៏ធំបំផុតមួយដែលត្រូវនិយាយអំពីរឿងនេះ គឺជាអ្វីដែលខ្ញុំបានរៀនកន្លងមកអំពីកង្វល់ ការបារម្ភ និងអារម្មណ៍ថាមានកំហុស មកពីអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាជាច្រើនដែលមានមូលហេតុផ្សេងៗត្រូវបានចាត់តាំងសារជាថ្មីឲ្យទៅកន្លែងធ្វើការផ្សេងៗទៀត អំឡុងពេលកំពុងធ្វើការបម្រើ ។ ការចាត់តាំងសារជាថ្មីដូច្នោះ ពេលខ្លះគឺចាំបាច់ណាស់ ដោយសារតែព្រឹត្តការណ៍ និងស្ថានភាពនានាដូចជាឧប្បទ្ទវហេតុ និងគ្រោះថ្នាក់លើរាងកាយ ការពន្យារពេល និងផលលំបាកក្នុងការទទួលទិដ្ឋាការ អស្ថេរភាពនយោបាយ ការបង្កើត និងការដាក់ចំនួនអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាក្នុងបេសកកម្មថ្មី ឬតម្រូវការនៃការរីកចម្រើន និងការផ្លាស់ប្ដូរនៅជុំវិញពិភពលោកក្នុងកិច្ចការនៃការប្រកាសដំណឹងល្អ ។៨
នៅពេលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ត្រូវបានចាត់តាំងជាថ្មីឲ្យទៅតំបន់ផ្សេងដើម្បីធ្វើកិច្ចការ នោះដំណើរការគឺត្រូវធ្វើដោយលម្អិតដូចជាធ្វើការចាត់តាំងពីខាងដើមដែរ ។ សមាជិកក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ស្វែងរកការបំផុសគំនិត និងការណែនាំក្នុងការធ្វើការចាត់តាំងសារជាថ្មីទាំងអស់ ។
ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបាននិយាយនឹងបុរសស្មោះត្រង់មួយរូបដែលបានចែកចាយនឹងខ្ញុំពីអារម្មណ៍ក្នុងចិត្តរបស់គាត់ ។ នៅក្នុងការប្រជុំមួយ ខ្ញុំគ្រាន់តែពន្យល់អំពីភាពខុសគ្នារវាងការហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការ និងការចាត់តាំងឲ្យធ្វើកិច្ចការប៉ុណ្ណោះ ។ បុរសល្អនេះបានចាប់ដៃខ្ញុំ ហើយថ្លែងមកខ្ញុំទាំងទឹកភ្នែកថា « រឿងទាំងឡាយដែលលោកបានជួយខ្ញុំរៀននៅថ្ងៃនេះ បានយកបន្ទុកចេញពីស្មារបស់ខ្ញុំ ដែលខ្ញុំបានរែកអស់រយៈពេលជាង ៣០ ឆ្នាំមកហើយ ។ កាលនៅជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាវ័យក្មេង ការចាត់តាំងដំបូងរបស់ខ្ញុំ គឺឲ្យទៅតំបន់ធ្វើកិច្ចការនៅក្នុងប្រទេសអាមេរិកខាងត្បូង ។ ប៉ុន្ដែខ្ញុំពុំអាចទទួលបានទិដ្ឋាការ ដូច្នេះការចាត់តាំងរបស់ខ្ញុំត្រូវបានផ្លាស់មកសហរដ្ឋអាមេរិកវិញ ។ ប៉ុន្មានឆ្នាំនោះ ខ្ញុំបានងឿងឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីក៏ខ្ញុំមិនអាចបម្រើនៅកន្លែងដែលខ្ញុំត្រូវបានហៅ ។ ឥឡូវខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំត្រូវហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការ ពុំមែនឲ្យទៅកន្លែងមួយនោះទេ ។ ខ្ញុំមិនអាចប្រាប់លោកអស់ថាការយល់ដឹងនេះបានជួយខ្ញុំយ៉ាងណានោះទេ » ។
ដួងចិត្តរបស់ខ្ញុំឈឺចាប់ជំនួសបុរសល្អនេះ ។ នៅពេលខ្ញុំបានបង្រៀនគោលការណ៍មូលដ្ឋានទាំងនេះនៅទូទាំងពិភពលោក មានមនុស្សរាប់មិនអស់បានប្រាប់មកខ្ញុំជាឯកជននូវអារម្មណ៍តូចចិត្តដូចជាបុរសដែលខ្ញុំទើបតែពិពណ៌នានោះផងដែរ ។ ខ្ញុំថ្លែងពីប្រធានបទនេះនាថ្ងៃនេះ ពីព្រោះថាពុំគួរមានសមាជិកសាសនាចក្រនេះណាម្នាក់ គួររែកបន្ទុកនៃការភាន់ច្រឡំ មិនប្រាកដ ការឈឺចាប់ ឬកំហុសដែលមិនចាំបាច់អំពីការចាត់តាំងឲ្យធ្វើការនេះនោះទេ ។
« ហេតុដូច្នោះហើយ ចូរអ្នកទៅ ហើយផ្សាយដំណឹងល្អរបស់យើងចុះ ទោះជាទៅទិសខាងជើង ឬទៅទិសខាងត្បូង ទៅទិសខាងកើត ឬទៅទិសខាងលិចក្ដី វាមិនចាំបាច់ឡើយ ដ្បិតអ្នកមិនអាចធ្វើខុសឡើយ » ។៩ នៅពេលបងប្អូនពិចារណាអំពីបទគម្ពីរនេះ ហើយបើកដួងចិត្តរបស់បងប្អូន ខ្ញុំសង្ឃឹមនិងអធិស្ឋានសូមឲ្យបងប្អូននឹងអញ្ជើញយាងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឲ្យនាំយកការយល់ដឹង ការព្យាបាល និងការស្ដារឡើងវិញដែលបងប្អូនត្រូវការចូលទៅក្នុងព្រលឹងរបស់បងប្អូន ។
មូលហេតុមួយទៀតដែលខ្ញុំបានមានបំណងចង់ពិភាក្សាអំពីប្រធានបទនេះ គឺមកពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំក្នុងការចាត់តាំងអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ ។ សម្រាប់ពួកដប់ពីរនាក់ គ្មានអ្វីដែលបញ្ជាក់ពីភាពពិតនៃការមានវិវរណៈជាបន្ដបន្ទាប់នាថ្ងៃចុងក្រោយនេះ មានអានុភាពជាងការព្យាយាមដើម្បីយល់ពីព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះអម្ចាស់ នៅពេលយើងបំពេញការទទួលខុសត្រូវរបស់យើងក្នុងការចាត់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាឲ្យទៅតំបន់ធ្វើកិច្ចការជាក់លាក់នោះទេ ។ ខ្ញុំធ្វើជាសាក្សីថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រាស់ដឹង ហើយញាណដឹងពីយើងគ្រប់គ្នា « ម្នាក់ៗ » និងតាមឈ្មោះ ។
ការរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ការហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការ
ឥឡូវខ្ញុំចង់ពិភាក្សាដោយសង្ខេបអំពីមូលដ្ឋានគ្រឹះមួយ ជាទិដ្ឋភាពនៃការរៀបចំខ្លួនទទួលការហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការនេះ ប៉ុន្តែជាញឹកញាប់ត្រូវបានមើលរំលង ។
មានពាក្យបីទាក់ទងគ្នា កំណត់ពីលំនាំនៃការរៀបចំខ្លួន និងការរីកចម្រើនសម្រាប់បុត្រានៃព្រះ ៖ បព្វជិតភាព ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ បេសកកម្ម ។ ពេលខ្លះក្នុងនាមជាឪពុកម្ដាយ មិត្តភក្តិ និងសមាជិកសាសនាចក្រ យើងផ្ដោតយ៉ាងខ្លាំងទៅលើការរៀបចំខ្លួនផ្សព្វផ្សាយសាសនាសម្រាប់យុវជន ដោយយើងភ្លេចពីជំហានសំខាន់ដទៃទៀតនៅលើផ្លូវនៃសេចក្ដីសញ្ញា ដែលត្រូវតែបំពេញពីមុនចាប់ផ្ដើមការបម្រើផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោង ។ ការធ្វើការជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ ច្បាស់ណាស់ថាវាពុំមែនជាធាតុដ៏សំខាន់តែមួយគត់នៅក្នុងដំណើរការនៃការបង្កើតគ្រឹះរឹងមាំសម្រាប់ការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណ និងការបម្រើពេញមួយជីវិតនោះទេ ។ ទាំងបព្វជិតភាព និងពរជ័យនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺត្រូវមានមុនការមកដល់តំបន់ដែលបានចាត់ឲ្យធ្វើកិច្ចការ ក៏ចាំបាច់ដើម្បីការពារ និងពង្រឹងយើងខាងវិញ្ញាណពេញមួយជីវិតរបស់យើងផងដែរ ។
យុវជន នៅពេលប្អូនៗបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ប្អូនៗនៅក្នុងបព្វជិតភាព ហើយគោរពបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ឬបព្វជិតភាពដែលតូចជាង នោះប្អូនៗកំពុងរៀបចំខ្លួនទទួល និងតម្កើងសម្បថ និងសេចក្ដីសញ្ញានៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ឬបព្វជិតភាពដែលខ្ពស់ជាងហើយ ។១០ ភាពសក្ដិសមផ្ទាល់ខ្លួនគឺជាតម្រូវការសំខាន់បំផុតមួយសម្រាប់ការទទួលបានបព្វជិតភាពដែលខ្ពស់ជាង ។ ការបម្រើនៃបព្វជិតភាពពេញមួយជីវិតដោយពុំគិតពីខ្លួនឯង កំពុងតែនៅខាងមុខប្អូនៗ ។ សូមរៀបចំពីឥឡូវនេះដោយការផ្ដល់ការបម្រើដែលមានអត្ថន័យឲ្យបានញឹកញាប់ ។ សូមរៀនស្រឡាញ់ការមានភាពសក្ដិសម និងការបន្ដមានភាពសក្ដិសម ។ ចូរមានភាពសក្ដិសម ។ បន្ដនៅសក្ដិសម ។
បន្ទាប់ពីទទួលបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក និងការហៅឲ្យបម្រើ នោះយុវជនម្នាក់អាចបំពាក់នូវអំណាច១១ តាមរយៈសេចក្ដីសញ្ញា និងពិធីបរិសុទ្ធនានានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ការទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងការមានអារម្មណ៍នៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធក្នុងខ្លួន វានឹងមានឥទ្ធិពលក្នុងការបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោង ។ ភាពសក្ដិសមផ្ទាល់ខ្លួនគឺជាតម្រូវការដ៏សំខាន់បំផុតតែមួយគត់ដើម្បីទទួលពរជ័យនានានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធសម្រាប់ប្អូនៗ និងសម្រាប់សមាជិកសាសនាចក្រទាំងអស់ ។ នៅពេលប្អូនៗរស់នៅស្របតាមបទដ្ឋាននៃដំណឹងល្អ ប្អូនៗអាចចូលទៅក្នុងដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយចូលរួមក្នុងពិធីបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋក្នុងជីវិតយុវវ័យរបស់ប្អូនៗ ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការយល់ដឹងអំពីពិធីបរិសុទ្ធក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ប្អូនៗ នឹងជួយពង្រឹង ហើយប្រទានពរដល់ប្អូនៗពេញមួយជីវិត ។ សូមរៀនស្រឡាញ់ការមានភាពសក្ដិសម និងការបន្ដមានភាពសក្ដិសម ។ ចូរមានភាពសក្ដិសម ។ បន្ដនៅសក្ដិសម ។
មានយុវជន និងយុវនារីជាច្រើនកាន់ប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលមានសុពលភាពសម្រាប់ការប្រើប្រាស់មានកំណត់ ។ ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពអើរ៉ុន ប្អូនៗកំពុងតែស្វែងរកឈ្មោះគ្រួសារផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ប្អូនៗ ហើយធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់សម្រាប់សមាជិកគ្រួសាររបស់ប្អូនក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ការរក្សាប័ណ្ណព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ប្អូនៗ បង្ហាញពីភាពសក្ដិសមរបស់ប្អូនៗ ហើយការបម្រើដល់អ្នកដទៃក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃការរៀបចំទទួលបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក ។
យុវជនទាំងឡាយ ប្អូនម្នាក់ៗគឺជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាឥឡូវនេះ ។ មនុស្សទាំងអស់នៅជុំវិញប្អូនៗ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដែលជាមិត្តភក្ដិ និងជាអ្នកជិតខាង « ត្រូវបានរារាំងពីសេចក្ដីពិតតែ ពីព្រោះពួកគេមិនដឹងជាទៅរកសេចក្ដីពិតឯណាទេ » ។១២ នៅពេលប្អូនៗត្រូវបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណ ប្អូនៗអាចចែកចាយគំនិតអញ្ជើញ ផ្ញើសារ ឬសារធ្វីត ដែលនឹងណែនាំដល់មិត្តរបស់ប្អូនទៅកាន់សេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ។ ប្អូនៗពុំចាំបាច់ ហើយពុំគួររង់ចាំការហៅជាផ្លូវការដើម្បីចូលរួមយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនានោះទេ ។
នៅពេលពរជ័យនៃបព្វជិតភាព ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងបេសកកម្ម ត្រូវបាន « បំព្រួមគ្រប់ទាំងអស់ក្នុងព្រះគ្រីស្ទ… »១៣ ហើយប្រាស្រ័យទាក់ទងនៅក្នុងដួងចិត្ត គំនិត និងព្រលឹងរបស់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាវ័យក្មេង នោះគាត់នឹងសក្ដិសមទទួលកិច្ចការនោះ ។១៤ សមត្ថភាពរបស់គាត់ត្រូវបានចម្រើនឡើងដើម្បីបំពេញការទទួលខុសត្រូវដើម្បីធ្វើជាតំណាងឲ្យព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយមានសិទ្ធិអំណាច ។ ការប្រមូលផ្ដុំខាងវិញ្ញាណដ៏ប្រកបដោយអនុភាពនៃការគោរពដល់បព្វជិតភាព និងសេចក្ដីសញ្ញាក្នុងព្រះវិហាបរិសុទ្ធ ការទទួល « អំណាចនៃព្រះ »១៥ តាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាព១៦ ការបម្រើដោយពុំគិតពីខ្លួនឯង និងការប្រកាសពីដំណឹងល្អដ៏អស់កល្បទៅកាន់កូនចៅរបស់ព្រះ អាចឲ្យយុវជនម្នាក់ « រឹងមាំ ហើយខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿ »១៧ ហើយ « ចាក់ឫស ហើយស្អាងឡើងក្នុង [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] » ។១៨
នៅក្នុងគេហដ្ឋាននិងព្រះវិហាររបស់យើង យើងគួរផ្ដល់ការគូសបញ្ជាក់ស្មើគ្នាចំពោះធាតុទាំងបីនៃមាគ៌ារបស់ព្រះអម្ចាស់នៃការរៀបចំខ្លួន និងការរីកចម្រើនសម្រាប់បុត្រាស្មោះត្រង់របស់ព្រះ ៖ បព្វជិតភាព ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងបេសកកម្ម ។ ធាតុទាំងបីនេះ តម្រូវឲ្យយើងស្រឡាញ់ការមានភាពសក្ដិសម និងការបន្ដមានភាពសក្ដិសម ។ ចូរមានភាពសក្ដិសម ។ បន្ដនៅសក្ដិសម ។
ការសន្យា និង ទីបន្ទាល់
បងប្អូនប្រុសជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំសន្យាថាអំណោយទាននៃវិវរណៈខាងវិញ្ញាណ នឹងមាននៅក្នុងការហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការរបស់បងប្អូនក្នុងការប្រកាសដំណឹងល្អ និងការចាត់តាំងបងប្អូនទៅតំបន់ច្បាស់លាស់ ឬតំបន់បម្រើការនានា ។ នៅពេលបងប្អូនរៀបចំខ្លួនដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាមនាពេលនេះតាមរយៈការបម្រើបព្វជិតភាពដោយពុំគិតពីខ្លួនឯង និងការបម្រើក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះសាក្សីរបស់បងប្អូនអំពីភាពពិតរបស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏មានព្រះជន្មរស់នឹងត្រូវបានពង្រឹង ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះទ្រង់ និងកិច្ចការរបស់ទ្រង់នឹងបំពេញក្នុងដួងចិត្តរបស់បងប្អូន ។ នៅពេលបងប្អូនរៀនស្រឡាញ់ភាពសក្ដិសម ប្អូនៗនឹងក្លាយជាឧបករណ៍ដ៏មហិមានៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បីប្រទានពរ និងបម្រើដល់មនុស្សជាច្រើន ។
ខ្ញុំសូមធ្វើជាសាក្សីដោយអំណរថា ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង និងព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មានព្រះជន្មរស់ ។ ដើម្បីចូលរួមក្នុងការបម្រើរបស់ពួកទ្រង់ គឺជាពរជ័យដ៏មហិមាបំផុតមួយ ដែលយើងអាចទទួល ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ដូច្នោះ នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះអម្ចាស់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។