Czerpanie z mocy Jezusa Chrystusa w swoim życiu

Moi drodzy bracia i siostry, żyjemy w niezwykle trudnej dyspensacji. Zewsząd otaczają nas wyzwania, kontrowersje i komplikacje. Ten niespokojny okres został już dawno przepowiedziany przez Zbawiciela. Ostrzegał nas On, że w naszych czasach przeciwnik będzie podburzał serca mężczyzn i kobiet do gniewu i zwodził ich z właściwej drogi¹. Zamiarem Ojca w Niebie nigdy nie było jednak, abyśmy zmagali się z natłokiem osobistych i społecznych problemów w pojedynkę.

Bóg tak nas umiłował, że posłał Swego Jednorodzonego Syna², aby nam pomógł³. A ów Syn, Jezus Chrystus, oddał za nas Swoje życie i uczynił to wszystko po to, abyśmy mieli dostęp do mocy Boga — mocy zdolnej poradzić sobie z brzemionami, przeszkodami i pokusami naszych czasów⁴. Dzisiaj chciałbym mówić o tym, jak możemy przyciągnąć do swojego życia moc naszego Pana i Mistrza, Jezusa Chrystusa.

Zaczynamy od zdobywania wiedzy na Jego temat⁵. „Zbawienie człowieka w niewiedzy jest niemożliwe”⁶. Im więcej wiemy o posłudze Zbawiciela i Jego misji⁷ — im lepiej rozumiemy Jego doktrynę⁸ i to, co dla nas uczynił — tym lepiej zdajemy sobie sprawę z tego, że może On obdarzyć nas mocą, jakiej potrzebujemy w naszym życiu.

Na początku tego roku poprosiłem młodych ludzi w Kościele, aby co tydzień poświęcali nieco czasu na studiowanie wszystkiego, co Jezus powiedział i zrobił, a co zostało zapisane w podstawowych pismach świętych⁹. Zachęciłem ich, aby fragmenty mówiące o Jezusie Chrystusie w Topical Guide [Przewodniku tematycznym] stały się podstawą ich osobistego programu nauczania¹⁰.

Rzuciłem im to wyzwanie, ponieważ sam je już wcześniej podjąłem. Przeczytałem i zaznaczyłem wszystkie wersety mówiące o Jezusie Chrystusie wymienione w haśle głównym oraz w 57 podhasłach w Topical Guide¹¹. Kiedy zakończyłem to nadzwyczajne zadanie, żona zapytała mnie, jaki wywarło to na mnie wpływ. Odpowiedziałem: „Jestem innym człowiekiem!”.

Poczułem na nowo, jak jestem Mu oddany, kiedy ponownie przeczytałem w Księdze Mormona słowa Zbawiciela na temat Jego misji w życiu doczesnym. Powiedział On:

„Przyszedłem na świat wypełnić wolę Mego Ojca, albowiem to On Mnie posłał.

Mój Ojciec posłał Mnie, abym został podniesiony na krzyżu”¹².

Jako święci w dniach ostatnich nazywamy Jego misję Zadośćuczynieniem Jezusa Chrystusa, dzięki któremu zmartwychwstanie stało się rzeczywistością dla wszystkich, a życie wieczne stało się dostępne dla tych, którzy odpokutują za swoje grzechy, przyjmą niezbędne obrzędy i zawrą przymierza Jego ewangelii, których potem dochowają.

Nazywanie zadość czyniącej ofiary Pana skrótami w rodzaju „Zadośćuczynienie”, „moc Zadośćuczynienia”, czy mówienie o „stosowaniu Zadośćuczynienia” lub „byciu wzmocnionym mocą Zadośćuczynienia” jest doktrynalnie niepełne. Wyrażenia te niosą ze sobą realne ryzyko zmylenia wiary poprzez traktowanie tego wydarzenia tak, jakby żyło ono własnym życiem i miało własną moc, niezależną od naszego Ojca w Niebie i Jego Syna Jezusa Chrystusa.

Zgodnie z wielkim, wiecznym planem wytyczonym przez Ojca, to Zbawiciel znosił męki. To Zbawiciel zerwał pęta śmierci. To Zbawiciel zapłacił za nasze grzechy i przewinienia i oczyszcza z nich nasze sumienie, jeśli za nie odpokutujemy. To Zbawiciel wybawił nas od fizycznej i duchowej śmierci.

Nie istnieje żadna bezcielesna istota ani moc o imieniu „Zadośćuczynienie”, do której możemy się zwracać o wsparcie, uleczenie, przebaczenie. Źródłem tych rzeczy jest Jezus Chrystus. Święte określenia Zadośćuczynienie i Zmartwychwstanie opisują, co Zbawiciel uczynił, zgodnie z planem Ojca, abyśmy mogli mieć nadzieję w tym życiu oraz zyskać życie wieczne w świecie, który nastanie. Zadość czyniącą ofiarę Zbawiciela — najważniejsze wydarzenie w dziejach ludzkości — możemy najlepiej pojąć i docenić, kiedy wyraźnie i jasno będziemy je z Nim łączyć.

Wagę misji Zbawiciela podkreślił Prorok Józef Smith, który stanowczo oświadczył, że „podstawowymi zasadami naszej religii są świadectwa Apostołów i Proroków dotyczące Jezusa Chrystusa oraz tego, że umarł On, został pochowany i powstał trzeciego dnia, i że wstąpił do niebios; zaś wszystkie inne rzeczy, które dotyczą naszej religii, stanowią jedynie dodatek do tych zasad”¹³.

To właśnie ta wypowiedź Proroka była inspiracją dla 15 proroków, widzących i objawicieli, by spisać i wydać ich świadectwo dla uczczenia 2000. rocznicy narodzin Pana. To historyczne świadectwo nosi tytuł „Żyjący Chrystus”¹⁴. Wielu członków zna na pamięć zawarte w nim prawdy. Inni ledwo są świadomi jego istnienia. Namawiam was, abyście, kiedy będziecie starać się pogłębić swoją wiedzę o Jezusie Chrystusie, studiowali świadectwo „Żyjący Chrystus”.

Gdy poświęcamy czas na naukę o Zbawicielu i Jego zadość czyniącej ofierze, skłania nas to do udziału w kolejnym kluczowym elemencie wiodącym do Jego mocy: podejmujemy decyzję, aby Mu zawierzyć i podążać za Jego przykładem.

Prawdziwi uczniowie Jezusa Chrystusa są gotowi się wyróżniać, zabierać głos i być inni niż ludzie tego świata. Są pełni zapału, oddania i odwagi. O takich właśnie uczniach dowiedziałem się podczas mojej niedawnej wizyty w Meksyku, gdzie spotkałem się z przedstawicielami rządu i innych wyznań. Wszyscy oni dziękowali mi za bohaterskie i skuteczne działania naszych członków na rzecz ochrony silnych małżeństw i rodzin w ich kraju.

Stawanie się pełnymi mocy uczniami nie jest niczym prostym ani nie dzieje się to automatycznie. Musimy się całkowicie koncentrować na Zbawicielu i Jego ewangelii. Naśladowanie Go w każdej myśli, wymaga umysłowej dyscypliny¹⁵, jednak kiedy to robimy, nasze wątpliwości i strach znikają¹⁶.

Niedawno poznałem historię nieustraszonej młodej kobiety z klasy Laur. Została poproszona o reprezentowanie swojego liceum w konkursie stanowym w tym samym dniu, w którym, zgodnie ze wcześniejszym zobowiązaniem, miała uczestniczyć w spotkaniu Stowarzyszenia Pomocy w paliku. Kiedy zdała sobie sprawę z nałożenia się obu terminów i wyjaśniła organizatorom konkursu, że będzie musiała wyjść wcześniej, aby wziąć udział w ważnym spotkaniu, usłyszała, że jeśli to zrobi, zostanie zdyskwalifikowana.

Co zrobiła ta młoda kobieta? Wypełniła podjęte zobowiązanie i wzięła udział w spotkaniu Stowarzyszenia Pomocy. Zgodnie z zapowiedzią została za to zdyskwalifikowana z konkursu. Kiedy zapytano ją o przyczynę jej decyzji, powiedziała po prostu: „No cóż, Kościół jest przecież ważniejszy, prawda?”.

Wiara w Jezusa Chrystusa sprawia, że jesteśmy zdolni do rzeczy, których w innym razie nie bylibyśmy w stanie dokonać. Wiara, która motywuje nas do działania, sprawia, że mamy jeszcze większy dostęp do Jego mocy.

Moc Zbawiciela ma większą moc w naszym życiu, kiedy zawieramy święte przymierza i dokładnie ich przestrzegamy. Przymierza te związują nas z Nim i dają nam boską moc. Jako wierni uczniowie dokonujemy pokuty i podążamy za Nim w wody chrztu. Kroczymy ścieżką przymierzy, aby otrzymać inne niezbędne obrzędy¹⁷. Jakież to szczęście, że plan Boga umożliwia uzyskanie tych błogosławieństw przez naszych przodków, którzy zmarli, nie mając szansy uzyskać ich podczas życia na ziemi¹⁸.

Dochowujący przymierzy mężczyźni i kobiety starają się nie pozwolić, by świat ich zbrukał, ani nie dopuścić do tego, by cokolwiek blokowało ich dostęp do mocy Zbawiciela. Pewna wierna żona i matka napisała niedawno: „Żyjemy w trudnych, pełnych zamieszania czasach. Jakże jesteśmy błogosławieni, że mamy większą wiedzę o planie zbawienia oraz natchnione przewodnictwo kochających proroków, apostołów i przywódców, które pomagają nam bezpiecznie przemierzać wzburzone fale. Przestaliśmy słuchać radia w rannych godzinach. Zamiast tego każdego poranka, przygotowując się do tego, co nas czeka, słuchamy na naszych telefonach komórkowych przemówień z konferencji generalnych.

Kolejnym czynnikiem, który pozwala nam czerpać z mocy Zbawiciela, jest zwracanie się ku Niemu z wiarą. Wymaga to świadomego, pilnego działania.

Obraz

Kobieta dotykająca rąbka szaty Zbawiciela

Czy pamiętacie biblijną historię o kobiecie, która przez 12 lat cierpiała na wyniszczającą chorobę?¹⁹ Wykazała się ogromną wiarą w Zbawiciela, kiedy zakrzyknęła: „Jeśli się dotknę choćby szaty Jego, będę uzdrowiona”²⁰.

Ta wierna, zdeterminowana kobieta musiała wyciągnąć rękę najdalej, jak tylko zdołała, aby móc skorzystać z Jego mocy. Ten fizyczny wysiłek symbolizował pracę, jaką musiała wykonać duchowo.

Wielu z nas wołało w głębi serca podobnie do tej kobiety: „Jeśli tylko zdołałabym duchowo zaczerpnąć z mocy Zbawiciela, wiedziałbym, jak poradzić sobie z bolesną sytuacją w moim życiu. Wiedziałbym, co robić i miałbym siłę, by to uczynić”.

Jeśli będziecie starać się zaczerpnąć mocy Zbawiciela z taką samą determinacją, z jaką tonący człowiek walczy o każdy oddech, zostanie wam ona dana. Kiedy Zbawiciel będzie wiedział, że naprawdę staracie się do Niego dotrzeć — kiedy będzie wiedział, że waszym największym pragnieniem jest poczuć w swoim życiu Jego moc — Duch Święty wskaże wam dokładnie, co powinniście czynić²¹.

Kiedy duchowo popracujecie nad sobą usilniej niż kiedykolwiek wcześniej, wówczas spłynie na was Jego moc²². Poznacie wówczas głębokie znaczenie słów, które śpiewamy w hymnie „Duch Boży”:

Ewangelia Jezusa Chrystusa jest przepełniona Jego mocą, która jest dostępna dla wszystkich, którzy szczerze pragną być córkami i synami Boga. Świadczę o tym, że kiedy czerpiemy w życiu z Jego mocy, przynosi to radość zarówno nam, jak i Jemu²⁴.

Jako jeden z Jego szczególnych świadków oświadczam, że Bóg żyje! Jezus jest Chrystusem! Jego Kościół został przywrócony na ziemię! Prorokiem Boga na ziemi jest obecnie Prezydent Thomas S. Monson, którego z całego serca popieram. Świadczę o tym z miłością i błogosławieństwem dla każdego z was, w święte imię Jezusa Chrystusa, amen.