Yolu Hazırlayın

30 yaşımdayken Fransa’da bir perakende satış şirketinde çalışmaya başladım. Bir gün başka bir inançtan gelen ve iyi bir adam olan şirket başkanı beni odasına çağırdı. Onun şu sorusu beni ürküttü: “Biraz önce kilisenizde bir rahip olduğunuzu öğrendim. Bu doğru mu?”

“Evet, doğru. Rahipliğe sahibim” diye cevap verdim.

Cevabımın onun ilgisini çektiği çok açıktı ki, ilaveten “Ama siz bir ilahiyat okulunda mı okudunuz?” diye sordu.

“Elbette,” diye cevapladım, “14 ile 18 yaş arasında hemen hemen her gün sevindirici haber okulu dersleri aldım!” dediğimde neredeyse sandalyesinden düşecekti.

Birkaç hafta sonra beni ofisine tekrar çağırıp, şirketler grubundaki bir şirkette müdür olarak işe başlamamı teklif ettiğinde çok şaşırmıştım. Hayrete düşmüştüm ve böyle önemli bir sorumluluğu üstlenmek için çok genç ve tecrübesiz olduğum konusunda endişelerimi belirttim. İyiliksever bir tebessümle dedi ki, “Bu doğru olabilir ama önemli değil. Sizin ilkelerinizi biliyorum ve kilisenizde neler öğrendiğinizi biliyorum. Sana ihtiyacım var.”

Kilise’de öğrenmiş olduklarım konusunda haklıydı. Takip eden yıllar zordu ve bir genç bey olduğum zamandan bu yana Kilise’de hizmet ederek kazandığım tecrübeler olmadan hiç başarı elde edebilir miydim bilmiyorum.

Kilisemizin küçük bir dalında büyüme nimetine sahip olmuştum. Sayımız pek fazla olmadığı için gençlerden bütün dal olaylarına aktif olarak katılmaları istenirdi. Çok meşguldüm ve yararlı olduğumu hissetmeyi severdim. Pazarları Rab’bin sofrası masasında görevliydim, kendi rahiplik kurulumda hizmet ettim ve başka çeşitli çağrılarda görev aldım. Hafta içinde sık sık babama ve diğer yetişkin rahiplik sahiplerine yoldaşlık ediyordum ki üyelere ev öğretmenliği yapardık, hastaları ve sıkıntıda olanları teselli ederdik ve ihtiyacı olanlara yardımcı olurduk. Kimse benim hizmet etmek veya hatta liderlik etmek için çok genç olduğumu düşünüyor gibi durmuyordu. Bunların hepsi bana çok normal ve doğal geliyordu.

Ergenlik yılları boyunca verdiğim bu hizmet benim tanıklığımı oluşturmama yardımcı oldu ve hayatımı sevindirici haber üzerine kurmamı sağladı. Etrafım rahipliklerini başkalarının hayatlarını kutsamak için kullanmaya adamış iyi ve merhametli insanlar tarafından sarılmıştı. Onlar gibi olmak istedim. Onlarla hizmet ederek, o sıralarda anlayabildiğimin çok daha ötesinde, Kilise’de ve aynı zamanda dünyada bir lider olmayı öğrendim.

Bu toplantıya bu akşam katılan, izleyen veya dinleyen Harun Rahipliği’ne sahip pek çok genç beylerimiz var. Bu izleyici kitlesine baktığımda pek çoğunuzun Melkizedek Rahipliği’ne sahip, belki babalarınız, dedeleriniz, ağabeyleriniz ya da rahiplik liderleriniz olan olgun insanların yanında oturduğunuzu görüyorum. Onlar sizi seviyorlar ve daha fazlası bu akşam buraya sizinle beraber olmak için geldiler.

Bu kuşakların bir araya gelişi, Tanrı’nın iki rahipliği arasında var olan bir birliğin ve kardeşliğin mükemmel görüntüsünü sunmaktadır. Farklı görevler ve yetkiye sahip olmalarına rağmen, Harun ve Melkizedek Rahipliği kurtuluş işinde ayrılmaz ortaklardır. Onlar el ele çalışırlar ve birbirlerine çok ihtiyaçları vardır.

İki rahiplik arasında var olan mükemmel yakın ilişki modeli, İsa Mesih ve Vaftizci Yahya arasındaki etkileşimde bulunur. Vaftizci Yahya’yı İsa olmadan hayal edebilmek mümkün müdür? Yahya tarafından gerçekleştirilen hazırlayıcı iş olmadan Kurtarıcı’nın görevi nasıl olurdu?

Vaftizci Yahya’ya şimdiye kadar var olan en asil görevlerden biri verilmişti: “Rab’bin yolunu hazırlamak,”¹ O’nu su ile vaftiz etmek ve halkı O’nu kabul etmeleri için hazırlamak. Daha küçük rahipliğe atanmış olan bu “doğru ve kutsal adam”,² görevinin ve yetkisinin hem öneminin hem de sınırlarının tamamen farkındaydı.

İnsanlar onu duymak ve onun tarafından vaftiz olmak için Yahya’ya akın akın geldiler. Kendi hakkıyla Tanrı’nın bir adamı olduğu için onurlandırıldı ve ona saygı gösterildi. Fakat İsa geldiğinde, Yahya kendinden daha büyük Kişi’ye alçakgönüllülükle boyun eğdi ve bildirdi ki, “Ben suyla vaftiz ediyorum ama aranızda ... biri duruyor. Benden sonra gelen O’dur. Ben O’nun çarığının bağını çözmeye bile layık değilim.”³

Daha yüksek rahipliğe sahip olan Baba’nın Biricik Doğmuş Oğlu İsa Mesih, Yahya’nın yetkisini alçakgönüllülükle tanıdı. Onunla ilgili olarak Kurtarıcı şöyle dedi, “Kadından doğanlar arasında Vaftizci Yahya’dan daha üstün biri çıkmamıştır.”⁴

Eğer bu iki rahipliğin sahipleri arasındaki ilişkiler, İsa ve Vaftizci Yahya tarafından kurulan düzenden esinlenmiş olsa, rahiplik kurullarımızda nelerin meydana gelebileceğini bir düşünün. Harun Rahipliği sahibi genç kardeşlerim, aynı Yahya’nın gibi sizin rolünüz Melkizedek Rahipliği’nin önemli işi için “yolu hazırlamaktır.”⁵ Siz bunu birçok değişik yollardan yapıyorsunuz. Siz vaftiz ve Rab’bin sofrası kutsal törenlerini yerine getiriyorsunuz. Sevindirici haberi vaaz ederek, “her üyenin evini [ziyaret]ederek,”⁶ ve “kilise üyelerine [göz kulak olarak]”⁷ bir halkın Rab için hazır olmalarına yardımcı oluyorsunuz. Fakir ve muhtaç olanlar için oruç adağı toplayarak destek sağlıyor ve Kilise binalarının ve diğer dünyevi mal ve mülklerin sorumluluğunu üstlenerek katılımda bulunuyorsunuz. Sizin rolünüz önemli, gerekli ve kutsal bir roldür.

Benim yetişkin kardeşlerim, sizler ister baba, gözetmen, Genç Beyler danışmanı ya da sadece Melkizedek Rahipliği sahibi olun, daha küçük rahiplik sahiplerini dikkate alarak ve onları sizinle çalışmaya davet ederek Kurtarıcı’nın örneğini takip edebilirsiniz. Gerçekte bu davet Rab’bin Kendisinden gelir. O demiştir ki, “Bu yüzden daha küçük rahipliğe atananları yanınızda götürün ve onları randevu almaları, yolu hazırlamaları ve sizin gidemeyeceğiniz randevulara gitmeleri için önünüzden gönderin.”⁸

Genç kardeşlerinizi “yolu hazırlamaları” için davet ettiğinizde, sahip oldukları kutsal yetkinin farkına varmalarına ve bunu onurlandırmalarına yardımcı olursunuz. Bunu yaparak daha yüksek rahipliği alacakları ve uygulayacakları güne hazırlanırken kendi yollarını hazırlamalarına yardımcı olursunuz.

Sessiz, anlayışlı ve zeki genç bir rahip olan Alex’in gerçek hikayesini paylaşmama izin verin. Bir pazar günü, Alex’in gözetmeni onu bir sınıfta yalnız ve oldukça sıkıntılı bir halde buldu. Genç kardeşimiz, üye olmayan babası olmadan kiliseye gelmenin onun için ne kadar acı ve zor bir durum olduğunu açıkladı. Ve ardından gözyaşları içerisinde belki kendisinin Kilise’yi bırakmasının daha iyi olacağını söyledi.

Gözetmen bu delikanlı için samimi bir kaygı duyarak, mahalle meclisini Alex’e yardım etmek için hemen harekete geçirdi. Planı çok basitti: Alex’i aktif tutmak ve sevindirici haberin içten tanıklığını geliştirmesine yardımcı olmak için, onların “Alex’in etrafını iyi insanlarla kuşatmaları ve ona yapması için önemli işler vermeleri” gerekiyordu.

Rahiplik kardeşleri ve bütün mahalle üyeleri hızla Alex’in yardımına koştular ve ilgilerini ve desteklerini gösterdiler. Güçlü bir imanı ve sevgisi olan yüksek rahipler grup lideri onun ev öğretmenliği yoldaşı olarak seçildi. Gözetmenlik üyeleri onu kanatları altına aldı ve onu kendilerinin en yakın arkadaşı yaptılar.

Gözetmen dedi ki: “Biz Alex’in meşgul olmasını sağladık. Düğünlerde yer görevlisi oldu, cenazelerde yer görevlisi oldu, mezar kenarı adamalarında bana yardımcı oldu, pek çok yeni üyeyi vaftiz etti, genç beyleri Harun Rahipliği makamlarına atadı, gençlik derslerini öğretti, görevlilerle beraber dersler verdi, konferanslar için binayı açtı ve konferanslardan sonra binayı geç vakitte kapattı. Hizmet projeleri yaptı, bakımevlerindeki yaşlı üyeleri ziyaretlerimde bana eşlik etti, Rab’bin sofrası toplantısında konuşmalar yaptı, hastanede ve evinde hasta yatanlara gidip Rab’bin sofrasını kutsayıp onlara sundu ve gözetmen olarak bütün yönleriyle güvenebileceğim çok az insandan biri oldu.”

Alex yavaş yavaş değişti. Rab’be olan imanı arttı. Kendisine ve sahip olduğu rahipliğin gücüne olan güveni yerine geldi. Gözetmen sözlerini şöyle bitirdi: “Gözetmen olduğum zaman içinde Alex her zaman benim en büyük nimetlerimden biri oldu ve olacaktır. Onunla iş birliği yapmak çok güzel bir ayrıcalıktır. İçten bir şekilde inanıyorum ki, hiçbir genç bey görev sahasına, kendi rahiplik hizmeti sayesinde daha hazırlıklı gitmemiştir.”⁹

Sevgili gözetmenlerim, mahallenizin gözetmeni olarak atamanızda ve görevlendirme töreninizde belirtildiği gibi Harun Rahipliği’nin ve rahipler kurulunun başkanı olarak, sizin hizmet etmek üzere kutsal çağrınız vardır. Taşıdığınız ağır yüklerin farkındayım ancak bu genç beyler için olan vazifenizi en büyük önceliğiniz yapmalısınız. Bu vazifenizi ihmal edemezsiniz ya da bu sorumluluktaki rolünüzü başkalarına devredemezsiniz.

Sizleri mahallenizdeki Harun Rahipliği sahibi gençlerin her birini düşünmeye davet ediyorum. Hiç birisi kendini asla dışlanmış ya da işe yaramaz hissetmemelidir. Sizin ya da diğer rahiplik kardeşlerinin yardım edebileceği bir genç bey var mı? Onu sizinle beraber hizmet etmeye davet edin. Onların sevindirici habere olan iman ve sevgileri, en iyi şekilde, rahipliği yüceltmek yoluyla gelişebilirken bizler genç beylerimizi oldukça sık olarak eğlendirmeye çalışır ve onları gözlemci rolünde bırakırız. Onlar kurtuluş işine aktif olarak katılarak, cennet ile bağlantılı olacaklar ve ilahi potansiyellerinin farkındalığını kazanacaklardır.

Harun Rahipliği bir yaş grubu olmaktan, bir öğretim ya da aktivite programından ya da Kilise’deki genç beyleri görevlendirmek için kullanılan bir terimden bile öte bir şeydir. Ruhları kurtarmak için olan bu büyük işe katılımın gücü ve yetkisidir; hem rahipliğe sahip bu genç beylerin ruhlarını hem de hizmet ettikleri kişilerin ruhlarını kurtarmak için. Harun Rahipliği’ni hak ettiği yere, özel bir yere, hizmetin, hazırlığın ve Kilise’deki bütün genç beyler için başarının olduğu bir yere koyalım.

Melkizedek Rahipliği’ndeki sevgili kardeşlerim, sizleri Tanrı’nın bu iki rahipliğini birleştiren bu önemli bağı güçlendirmeye çağırıyorum. Harun Rahipliği gençlerini sizin önünüzden gidip yolu hazırlamaları için güçlendirin. Onlara güvenle, “Sana ihtiyacım var” deyin. Harun Rahipliği’ne sahip siz gençler, dua ederim ki ağabeylerinizle hizmet ettiğinizde Rab’bin sesini size şunu söylerken duyacaksınız: “Ne mutlu sana, çünkü sen büyük işler yapacaksın. İşte sen Yahya gibi, benim önümden ...yolu hazırlamak için gönderildin.”¹⁰ İsa Mesih’in adıyla, amin.