Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως Εκείνος μας αγάπησε

«Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα βαθιάς αφοσίωσης, ενδιαφέροντος και στοργής. Το μεγαλύτερο παράδειγμα της αγάπης του Θεού για τα τέκνα Του βρίσκεται στην απέραντη Εξιλέωση του Ιησού Χριστού»². «Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο» καταγράφει ο Ιωάννης «ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή»³. «Η αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των μαθητών του Ιησού Χριστού»⁴.

Πριν από μερικά χρόνια, όταν ο μεγαλύτερος εγγονός μας, ο Χοσέ, ήταν τεσσάρων ετών, έπαιζε με τη σύζυγό μου. Καθώς γελούσαν και περνούσαν καλά μαζί, ο εγγονός μας ρώτησε: «Γιαγιά με αγαπάς;»

Αυτή του απάντησε: «Ναι Χοσέ, σε αγαπώ».

Μετά της έκανε μία άλλη ερώτηση: «Πώς το ξέρεις ότι με αγαπάς;»

Αυτή του εξήγησε τα αισθήματά της και επίσης του είπε όλα όσα είχε κάνει και ήταν πρόθυμη να κάνει για αυτόν.

Κατόπιν η σύζυγός μου έκανε στον Χοσέ τις ίδιες ερωτήσεις, συμπεριλαμβανομένου και του σοβαρού ερωτήματος: «Πώς ξέρεις ότι με αγαπάς;»

Με αθώο αλλά ειλικρινή τρόπο αυτός απάντησε: «Σ’ αγαπώ γιατί το νιώθω μέσα στην καρδιά μου». Η τρυφερή συμπεριφορά του Χοσέ προς τη γιαγιά του εκείνη την ημέρα αλλά και πάντα, δείχνει πως η αγάπη είναι ένας συνδυασμός πράξεων όσο και εσωτερικών συναισθημάτων.

Ο βασιλιάς Βενιαμίν δίδαξε: «Ιδέστε λοιπόν, σας τα λέω αυτά για να μάθετε σοφία. Για να μάθετε ότι όταν είστε στην υπηρεσία των συνανθρώπων σας είστε απλώς στην υπηρεσία του Θεού σας»⁵.

Στον σημερινό κόσμο, τον γεμάτο από πόνο για διάφορους λόγους, είναι καλό και πολύτιμο να στείλεις ένα μήνυμα με μία αστεία φατσούλα ή να αναρτήσεις μία ωραία φωτογραφία με τις λέξεις «σ’ αγαπώ». Όμως αυτό που πολλοί από εμάς χρειάζεται να κάνουν είναι να αφήσουν τις κινητές συσκευές κατά μέρος και με τα δικά μας χέρια και πόδια να βοηθήσουμε άλλους που έχουν μεγάλη ανάγκη. Αγάπη χωρίς υπηρέτηση είναι σαν πίστη χωρίς έργα, πραγματικά νεκρή.

Η αγνή αγάπη του Χριστού, που είναι η χριστιανική αγάπη,⁶ όχι μόνο μας παρακινεί να δράσουμε και να προσφέρουμε υπηρεσία, αλλά επίσης να έχουμε τη δύναμη να συγχωρούμε, ανεξάρτητα από την περίσταση. Μπορώ να σας διηγηθώ μία εμπειρία που επηρέασε και άλλαξε τη ζωή μου. Ο Τεντ και η Σάρον, οι γονείς του Κούπερ, που είναι εδώ σήμερα, μου έδωσαν την άδεια να σας διηγηθώ τι συνέβη στην οικογένειά τους πριν από περισσότερα από εννέα χρόνια. Θα διηγηθώ την εμπειρία από την πλευρά του Τεντ, του πατέρα του Κούπερ:

Η 21η Αυγούστου 2008 ήταν η πρώτη μέρα του σχολείου, και οι τρεις μεγαλύτεροι αδελφοί του Κούπερ, ο Ιβάν, ο Γκάρετ και ο Λόγκαν, βρίσκονταν όλοι στη στάση του λεωφορείουπεριμένοντας να επιβιβαστούν στα λεωφορεία τους. Ο Κούπερ, που ήταν τεσσάρων ετών, έκανε ποδήλατο και η σύζυγός μου Σάρον, ήταν πεζή.

Η σύζυγός μου βρισκόταν στην απέναντι πλευρά του δρόμου και έκανε νόημα στον Κούπερ να τον διασχίσει. Την ίδια στιγμή, ένα αυτοκίνητο πολύ αργά έστριψε προς τα αριστερά και πάτησε τον Κούπερ.

Ένας γείτονας μού τηλεφώνησε και με ενημέρωσε ότι ένα αυτοκίνητο είχε χτυπήσει τον Κούπερ. Γρήγορα οδήγησα έως την στάση του λεωφορείου για να τον δω. Ο Κούπερ ήταν ξαπλωμένος στο γρασίδι, αγωνιζόταν να αναπνεύσει, αλλά δεν είχε εμφανή τραύματα.

Γονάτισα δίπλα στον Κούπερ και είπα ενθαρρυντικά πράγματα, όπως ότι «Όλα θα πάνε καλά. Κρατήσου». Εκείνη τη στιγμή ο ηγέτης ομάδος αρχιερέων, ο Νέιθαν, εμφανίστηκε με τη γυναίκα του. Αυτή πρότεινε να δώσουμε στον Κούπερ μία ευλογία ιεροσύνης. Θέσαμε τα χέρια μας πάνω στο κεφάλι του Κούπερ. Δεν μπορώ να θυμηθώ τι ειπώθηκε στην ευλογία, αλλά ξεκάθαρα θυμάμαι την παρουσία άλλων ανθρώπων γύρω μας και από εκείνη την στιγμή ήξερα ότι ο Κούπερ επρόκειτο να πεθάνει.

Ο Κούπερ μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στο νοσοκομείο, αλλά τελικά πέθανε. Ένιωσα τον Επουράνιο Πατέρα να μου λέει πως η δική μου επίγεια επιστασία είχε φτάσει στο τέλος της και πως ο Κούπερ πλέον βρισκόταν στη δική Του φροντίδα.

Μπορέσαμε να περάσουμε λίγο χρόνο με τον Κούπερ στο νοσοκομείο. Οι νοσηλευτές τον ετοίμασαν για να μπορέσουμε να του πούμε το τελευταίο αντίο και μας επέτρεψαν να τον κρατήσουμε και να περάσουμε όσο χρόνο επιθυμούσαμε μαζί του.

Στον δρόμο για το σπίτι, η απαρηγόρητη σύζυγός μου και εγώ κοιταχτήκαμε και αρχίσαμε να μιλάμε για το αγόρι που οδηγούσε το αυτοκίνητο. Δεν τον γνωρίζαμε, αν και ζούσε μόλις ένα δρόμο παραπάνω και ανήκε στα όρια του κλάδου μας.

Η επόμενη μέρα ήταν πολύ δύσκολη για εμάς, καθώς μας είχε κυριεύσει απέραντη θλίψη. Έπεσα στα γόνατα και έκανα την πιο ειλικρινή προσευχή που είχα προσφέρει ποτέ στη ζωή μου. Ζήτησα από τον Επουράνιο Πατέρα, στο όνομα του Σωτήρα μου, να πάρει μακριά την απέραντη θλίψη μου. Εκείνος το έκανε.

Αργότερα εκείνη την ημέρα, ένας από τους συμβούλους της προεδρίας του πασσάλου μας κανόνισε να συναντήσουμε τον νέο άνδρα --τον οδηγό του αυτοκινήτου-- και τους γονείς του στο σπίτι του συμβούλου. H Σάρον και εγώ περιμέναμε να έρθουν το αγόρι και οι γονείς του. Όταν άνοιξε η πόρτα, τους συναντήσαμε για πρώτη φορά. Ο επίσκοπός μου μού ψιθύρισε στο αφτί: «Πήγαινε κοντά του». Η Σάρον και εγώ τον αγκαλιάσαμε. Κλάψαμε μαζί, όπως φάνηκε, για πολλή ώρα. Του είπαμε πως ξέρουμε ότι αυτό που συνέβη ήταν ο ορισμός του ατυχήματος.

Φάνηκε απίστευτο και στους δυο μας, σε εμένα και την Σάρον, που νιώσαμε κατ’ αυτόν τον τρόπο και που ακόμα νιώθουμε έτσι. Με τη χάρη του Θεού, μπορέσαμε να πάρουμε τον μεγάλο δρόμο, τον προφανή δρόμο, τον μόνο δρόμο και να αγαπήσουμε αυτόν τον καλό νέο άνδρα.

Με τα χρόνια, γνωριστήκαμε πολύ καλά με αυτόν και την οικογένειά του. Μοιράστηκε τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του μαζί μας. Μάλιστα πήγαμε μαζί του στον ναό, καθώς προετοιμαζόταν για την ιεραποστολή του⁷.

Αδελφοί και αδελφές, ο Τεντ ξέρει χωρίς καμία αμφιβολία πως ο Επουράνιος Πατέρας μας μάς αγαπά. Ξέρει πως όταν είσαι ικανός να συγχωρείς και να απαλλάσσεις από τέτοιο βάρος, είναι τόσο γλυκό όσο να σε συγχωρούν. Αυτή η γλυκύτητα έρχεται όταν ακολουθούμε το παράδειγμα του μεγαλύτερου Προτύπου μας. Στο βιβλίο του Μόρμον, ο Άλμα δήλωσε για τον Σωτήρα: «Και αυτός θα έλθει, υποφέροντας πόνους και βάσανα και πειρασμούς κάθε είδους. Και τούτο ώστε να εκπληρωθεί ο λόγος που είπε ότι θα πάρει επάνω του τους πόνους και τις ασθένειες τού λαού του»⁸.

Αδελφοί και αδελφές, τι θαυμάσια ιστορία πραγματικής αγάπης και συγχώρεσης. Εμείς, κατά τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να έχουμε χαρά και ευτυχία καθώς υπηρετούμε και συγχωρούμε άλλους. Ο Τζώρτζυ, ένας άλλος εγγονός μας, συχνά λέει: «Τι είδους οικογένεια είμαστε;» Και απαντά: «Είμαστε μία ευτυχισμένη οικογένεια!»

Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον μας έχει συμβουλεύσει, λέγοντας: «Ας εξετάσουμε τη ζωή μας και ας αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Σωτήρα με το να είμαστε καλοί, τρυφεροί και ευσπλαχνικοί»⁹.

Ξέρω πως ο Επουράνιος Πατέρας και ο Υιός Του Ιησούς Χριστός, μας αγαπούν και είναι πρόθυμοι να μας βοηθήσουν να δράσουμε, καθώς αγαπούμε ο ένας τον άλλον όπως Αυτοί μας έχουν αγαπήσει. Και ξέρω πως όταν υπηρετούμε και συγχωρούμε άλλους με αληθινή αγάπη, μπορούμε να θεραπευτούμε και να λάβουμε τη δύναμη να υπερνικήσουμε τις δυσκολίες μας. Και τα δηλώνω αυτά στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.