Ang Plano kag Ang Proklamasyon

Sa isa ka paanggid, ginlaragway ni Jesus ang mga “nakabati sang pulong” pero “wala [sila] namunga” sang ina nga pulong “ginlumos” sang “mga palaligban sang pangabuhi kag ang pagkamaginanyaton sang manggad” (Mateo 13:22). Sang ulihi, ginsaway ni Jesus si Pedro tungod wala siya nagakasadya “sa mga butang nga iya sang Dios, kundi iya sang tawo,” nga nagapahayag, “Ano bala ang ganansya sang tawo kon maangkon niya ang bug-os nga kalibutan kag madula niya ang iya kalag?” (Mateo 16:23, 26). Sa Iya ulihi nga mga pinanudlo sa mortalidad, ginsugiran Niya ang Iya mga Apostoles, “Kon iya kamo sang kalibutan, ang kalibutan magahigugma sa inyo subong nga iya sang kalibutan: pero tungod indi na kamo iya sining kalibutan, . . . ang kalibutan nagadumot sa inyo” (Juan 15:19; tan-awa man Juan 17:14, 16).

Kaanggid sina, ang mga sinulatan sang dumaan nga mga Apostoles ni Jesus pirme naggamit sang larawan sang “kalibutan” bilang simbolo sang pagpamatok sa mga pinanudlo sang ebanghelyo. “Indi kamo magsunod sa mga pagginawi sang mga tawo sa sini nga kalibutan” (Roma 12:2), amo ang gintudlo sang Apostoles nga si Pablo. “Kay ang ginakabig sining kalibutan nga kaalam, kabuangan ina para sa Dios” (1 Corinto 3:19). Kag, “Mag-andam kamo,” nagpahibalo siya, “nga indi kamo madala . . . sa mga tradisyon sang mga tawo, sa mga pagsulundan sang kalibutan, kag indi kay Cristo” (Colosas 2:8). Nagtudlo ang Apostoles nga si Santiago nga “Ang pagkamainabyanon sang kalibutan amo ang pagdumot sa Dios[.] Bisan sin-o, gani, nga mangin isa ka abyan sang kalibutan amo man ang kaaway sang Dios” (Santiago 4:4).

Masami nga ginagamit sang Libro ni Mormon ang larawan sang pagsulay sang “kalibutan.” Ginpropesiya ni Nefi ang ulihi nga kalaglagan “[sadtong] mga ginatukod agud mangin bantug sa mga mata sang kalibutan, kag [sadtong] mga nagahangad . . . [sa] mga butang sang kalibutan” (1 Nefi 22:23; tan-awa man ang 2 Nefi 9:30). Nagpamatbat si Alma sa mga “bugalon . . . bangod sa wala’y pulos nga mga butang sang kalibutan” (Alma 31:27). Nagapakita ang damgo ni Lehi nga yadtong mga nagatinguha nga magsunod sa barandilya nga salsalon, ang pulong sang Dios, mag-atubang sa pagpamatok sang kalibutan. Ang mga ara sa “dako kag maligwa nga dakbalay” nakita ni Lehi nga “nagapangyaguta kag nagatudlo” sang “tudlo sang pagpanghikay” (1 Nefi 8:26–27, 33). Sa palanan-awon ni Nefi nga nagapahibalo sang buot silingon sini nga damgo, natun-an ni Nefi nga ini nga pagyaguta kag pagpamatok naghalin sa mga “kadam-an sang katawhan sang duta, . . . [sa] kalibutan kag [sa] kaalam sini; . . . [sa] bugal sang kalibutan” (1 Nefi 11:34–36).

Litrato

Larawan ni Presidente Thomas S. Monson

Ano ang kahulugan sining mga pagpaandam kag mga kasuguan nga ara sa balaan nga mga kasulatan nga indi mangin iya sang kalibutan, ukon ang kasuguan sang subong nga panahon nga magbiya sa kalibutan? (D&K 53:2). Ginpalip-ot ni Presidente Thomas S. Monson ining mga pinanudlo: “Kinahanglan naton maghalong sa sini nga kalibutan nga nakapalayo na gid sa espirituhanon nga mga butang. Kinahanglan gid nga magsikway kita sa bisan ano nga indi bagay sa aton mga talaksan, nga sa paghimo sini, indi naton pag-iampo ang ginahandum naton labaw sa tanan: kabuhi nga wala’y katapusan sa ginharian sang Dios.” ¹

Gintuga sang Dios ini nga kalibutan suno sa Iya nga plano nga magtigana sa Iya mga kabataan sa espiritu sang isa ka lugar nga makaeksperiyensya sang mortalidad nga amo ang isa ka ginakinahanlan nga tikang pakadto sa mga himaya nga ginahandum niya para sa tanan Niya nga mga kabataan. Bisan may sari-sari nga mga ginharian kag mga himaya, ang pinakadako nga handum sang aton Langitnon Amay para sa Iya mga kabataan amo ang gintawag ni Presidente Monson nga “kabuhi nga wala’y katapusan sa ginharian sang Dios,” nga amo ang eksaltasyon sang mga pamilya. Mas kapin pa ini sa kaluwasan. Ginpanumduman kita ni Presidente Russell M. Nelson nga, “Sa wala’y katapusan nga plano sang Dios, ang kaluwasan amo ang isa ka indibidwal nga olobrahon; pero ang eksaltasyon amo ang isa ka olobrahon sang pamilya.”²

Ang ginpanumbalik nga ebanghelyo ni Jesucristo kag ang diosnon nga proklamasyon sang panimalay, nga pagahambalan ko sa ulihi, amo ang kinahanglanon nga mga pinanudlo nga maggiya sa aton dutan-on nga paghanda para sa eksaltasyon. Bisan nga kinahanglan naton nga agwantahon ang kabuhi nga may mga layi sa kasal kag iban pa nga mga tradisyon sang isa ka kalibutan nga sa diin nagadinugang ang kalautan, ang mga nagahandum sang eksaltasyon kinahanglan maghimo sang personal nga mga pagpili sa pagpangabuhi sang pamilya nila suno sa paagi sang Ginuo kon tuhay ina sa paagi sang kalibutan.

Sa sini nga mamalatyon nga kabuhi, wala kita sang nadumduman antes sa aton nga pagkatawo, kag subong nagaagi kita sa pagpamatok. Nagatubo kita kag nagalambo sing espirituhanon paagi sa pagpili sa pagtuman sang mga kasuguan sang Dios sa isa ka nagasundanay nga husto nga mga pagpili. Nagalakip ini sang mga kasugtanan kag mga ordinansa kag sang paghinulsol pag indi husto ang aton mga pagpili. Sa pihak nga bahin, kon nakulangan kita sang pagtuo sa plano sang Dios kag maglalis ukon maglikaw sing hungod sa iya ginakinahanglan nga mga binuhatan, indi naton maagom ina nga pagtubo kag paglambo. Nagatudlo ang Libro ni Mormon nga, “Ini nga kabuhi amo ang tion para sa mga tawo agud maghanda sa pag-atubang sa Dios” (Alma 34:32).

Ang mga Latter-day Saint nga nakahangop sang Plano sang Kaluwasan sang Dios may pinasahi nga pagpanan-aw sang kalibutan nga nagabulig sa ila nga mahangpan ang rason sang mga kasuguan sang Dios, ang wala nagabag-o nga kinaiya sang Iya mga ordinansa nga ginakinahanglan, kag ang pinakamasimple nga katuyuan sang aton nga Manluluwas, si Jesucristo. Ang Pagpasag-uli sang aton Manluluwas nagahatag sa aton sang paagi nga malutos ang kamatayon kag, kon maghinulsol kita, ang Pagpasag-uli nagaluwas sa aton halin sa kasal-anan. Sa sina nga panulokan sa kalibutan, ang mga Latter-day Saint may pinasahi nga mga handum kag mga hinimuan kag ginabugayan sang kusog nga makaagwanta sang mga kapaslawan kag mga kasakit sang dutan-on nga kabuhi.

Indi malikawan nga ang mga binuhatan sang mga nagatinguha nga magsunod sa plano sang Dios makapahanabo sang di-paghangpanay ukon bisan pa sang kontrahanay sang mga kapamilya ukon sa mga abyan nga wala nagapati sa mga prinsipyo sina nga plano. Pirme may ara sini nga kontrahanay. Kada henerasyon nga nagatinguha nga magsunod sa plano sang Dios nagaagi sa mga pagtilaw. Sang daan nga panahon, naghatag ang propeta nga si Isaias sang kusog sa mga Israelnon, kon sin-o gintawag niya nga “kamo nga nakahibalo sang pagkamatarong, . . . nga sa ila tagipusuon ara ang akon layi.” Ginhambal niya sa ila, “Indi kamo magkakugmat sang pagpakahuya sang mga tawo, ukon magkahadlok kamo sang ila mga pagpasipala” (Isaias 51:7; tan-awa man 2 Nefi 8:7). Pero bisan ano ang kabangdanan sang pagkontrahanay sang mga wala nakaintyendi ukon wala nagapati sa plano sang Dios, yadtong mga nakaintyendi sang plano sang Dios pirme ginasugo nga magpili sa alagyan sang Ginuo imbis sa alagyan sang kalibutan.

Ang plano sang ebanghelyo nga dapat sundan sang kada pamilya para maghanda sa kabuhi nga wala’y katapusan kag eksaltasyon ginatudlo sa proklamasyon sang Simbahan sang 1995 nga, “Ang Panimalay: Isa ka Proklamasyon sa Kalibutan.”³ Ang mga pahayag sini, siyempre, maathag nga tuhay sa subong nga mga layi, mga paghimo, kag salakdagon sang kalibutan nga ginaistaran naton. Sa aton nga mga inadlaw, ang mga kinalain nga pinakamaathag amo ang pag-updanay nga wala pa kasal, kasal sa parehas nga sex, kag ang pagpadako sa mga kabataan sa sini nga mga relasyon. Ang mga wala nagapati ukon wala nagahandum sa eksaltasyon kag ang mga nabuyok sing madali sang mga paagi sang kalibutan nagakabig sa sini nga proklamasyon sang panimalay bilang isa ka pagsulundan nga dapat bag-uhon. Sa pihak nga bahin, nagapamatuod ang mga Latter-day Saint nga ginaeksplikar sang proklamasyon sang panimalay ang sahi sang mga relasyon sa pamilya nga sa diin mapahanabo ang pinakaimportante nga bahin sang aton nagapadayon nga kauswagan.

Nasaksihan naton ang madasig kag nagadugang nga pagbaton sang sosyedad sa pag-updanay nga wala pa kasal kag sa kasal sa parehas nga sex. Ang kaanggid nga suporta sang media, edukasyon, kag bisan mga ginakinahanglan sa trabaho nagatuga sang mabudlay nga mga pagtilaw para sa mga Latter-day Saint. Kinahanglan balansehon naton ang nagakontrahanay nga mga ginapangayo sang pagsunod sa layi sang ebanghelyo sa aton personal nga mga kabuhi kag mga panudlo samtang nagatinguha kita nga magpalangga sa tanan.⁴ Sa paghimo sina kis-a atubangon naton, pero indi dapat kahadlokan, ang gintawag ni Isaias nga “ang pagpakahuya sang mga tawo.”

Nagapati ang mga Latter-day Saint nga nahaylo nga ang proklamasyon sang panimalay, nga ginpagwa sang mga 25 na ka tuig sadto kag subong ginlubad na sa madamo nga mga lenggwahe, amo ang pagsulit sang Ginuo sang mga kamatuoran sang ebanghelyo nga kinahanglan naton nga magsuporta sa aton sa subong nga mga pagtilaw sa pamilya. Duha ka halimbawa amo ang kasal sa parehas nga sex kag pag-updanay nga wala pa kasal. 20 lang ka tuig pagkatapos sang proklamasyon sang panimalay, ginpasugtan sang United States Supreme Court ang kasal sa parehas nga sex, nga nagpabag-o sa linibo na ka tuig nga ang kasal para lamang sa isa ka lalaki kag isa ka babayi. Ang makapakibot nga porsyento sang mga kabataan sa United States nga nabun-ag sa isa ka iloy nga indi kasado sa amay nag-abot sing mas inanay: 5 ka porsyento sa 1960,⁵ 32 ka porsyento sa 1995,⁶ kag subong sobra na 40 ka porsyento.⁷

Nagasugod ang proklamasyon sang panimalay sa pagpahibalo nga “ang pag-asawahay sa tunga sang isa ka lalaki kag isa ka babayi ginmando sang Dios kag nga ang panimalay labing importante sa plano sang Tagtuga para sa wala’y katapusan nga kapalaran sang Iya mga kabataan.” Nagapamatuod pa siya nga “ang kasarian isa ka kinahanglanon nga kinaiya sang indibidwal para sa wala pa mabun-ag, mortal, kag sa wala’y katapusan nga pagkatawo kag katuyuan.” Nagapahibalo pa gid siya nga “ang Dios nagsugo nga ang sagrado nga mga gahum sang pagtuga sang anak pagagamiton lamang sa tunga sang lalaki kag babayi, nga legal nga ginkasal bilang bana kag asawa.”

Ginapamatud-an sang proklamasyon ang nagapadayon nga obligasyon sang bana kag asawa nga magpamuad kag puno liwat sang kalibutan kag ang ila nga “dungganon nga responsibilidad sa pagpalangga kag pagtatap sa isa kag isa kag sa ila mga kabataan”: “Ang mga kabataan may kinamatarong nga mabun-ag sa sulod pag-asawahay, kag padakuon sang isa ka amay kag isa ka iloy nga nagatahod sang panumpa sang pag-asawahay upod ang lubos nga pag-unong.” Nagapaandam siya sing maserioso batok sa pag-abusar sa asawa ukon bata, kag ginapamatud-an sini nga “ang kalipayan sa kabuhi sang panimalay pinakalabing matuman kon napasad sa mga pinanudlo sang Ginuong Jesucristo.” Sa ulihi, nagapangayo ini sang pagsakdag sang opisyal nga “mga tikang nga gintuyo sa pagtipig kag pagpabakod sang panimalay bilang tig-una nga yunit sang sosyedad.”

Sang 1995 isa ka Presidente sang Simbahan kag 14 ka iban nga mga Apostoles sang Ginuo nagpabantala sining importante nga sinulat nga mga doktrina. Bilang isa sa sadtong mga Apostoles sa pito nalang nga buhi pa, nabatyagan ko nga dapat ko magpaambit kon ano ang nagtuytoy sa paghimo sang proklamasyon sang panimalay para sa ihibalo sang tanan nga magpati.

Ang inspirasyon nga nagpahibalo sang pagkakinahanglanon para sa proklamasyon sang panimalay nag-abot sa mga lider sang Simbahan sang sobra na 23 ka tuig sadto. Nakibot ang pila nga abi nila nga ang mga kamatuoran nga doktrina parte sa kasal kag sa pamilya naintyendihan sing maayo nga wala sang pagkakinahanglanon nga suliton.⁸ Bisan pa, nabatyagan namon ang kumpirmasyon kag nagsugod kami sa pagobra. Ginpili ang mga topiko kag ginhambalan ang mga ini sang mga miyembro sang Korum sang Napulo’g-duha halos sa isa ka tuig. Ginsulat ang teksto, ginsulit, kag ginbag-o. Nagpadayon kami sing may pagpangamuyo nga nagapangabay sa Ginuo para sa Iya nga inspirasyon kon ano ang dapat namon ihambal kag kon paano namon ihambal ina. Nagtuon kami tanan sing “dinalan sa dinalan, pagsulundan sa pagsulundan,” suno sa ginpromisa sang Ginuo (D&K 98:12).

Litrato

Larawan ni Presidente Gordon B. Hinckley

Sa sini nga prosiso sang rebelasyon, ginhatag ang ginplano nga teksto sa Unang Pangulohan, nga nagadumala kag nagapabantala sang mga pinanudlo sang Simbahan kag doktrina. Pagkatapos nga ginbag-o pa gid sang Unang Pangulohan, ginbantala ang proklamasyon sang panimalay sang Presidente sang Simbahan, nga si Gordon B. Hinckley. Sa miting sang mga kababayin-an sang Septiyembre 23, 1995, ginpakilala niya ang proklamasyon sa sini nga mga pulong: “Sa kadamo sang di-matuod nga mga idea sang kalibutan nga ginabaton bilang kamatuoran, sa kadamo sang pagpaniplang parte sa mga pagpati kag mga bertud, sa kadamo sang tentasyon kag mga pangganyat nga magbaton sang inanay nga mantsa sang kalibutan, nabatyagan namon nga dapat kami magpaandam kag magpahanda sa wala pa matabo.”⁹

Nagapamatuod ako nga ang proklamasyon sang panimalay amo ang isa ka pahibalo sang wala’y katapusan nga kamatuoran, ang kabubut-on sang Ginuo para sa Iya mga kabataan nga nagapangita sang kabuhi nga wala’y katapusan. Ini ang nangin basehan sang mga pinanudlo kag mga hinimuan sang Simbahan sa sining 22 ka mga tuig kag magpadayon sa amo man sa palaabuton. Kabiga ini nga amo, itudlo ini, ipangabuhi ini, kag pagabugayan kamo samtang nagapadayon kamo pakadto sa kabuhi nga wala’y katapusan.

Sang 40 ka tuig sadto, nagtudlo si Presidente Ezra Taft Benson nga “ang kada henerasyon may ara sang iya mga pagtilaw kag sang iya mga oportunidad nga magtindog kag magpamatuod sang iya kaugalingon.”¹⁰ Nagapati ako nga ang aton pamatasan kag paggamit sang proklamasyon sang panimalay amo ang isa sa sina nga mga pagtilaw para sa sini nga henerasyon. Ginapangamuyoan ko ang tanan nga mga Latter-day Saint nga magpabilin sing malig-on sa sina nga pagtilaw.

Maghingapos ako sa mga pinanudlo ni Presidente Gordon B. Hinckley nga ginhambal niya pagkatapos nga ginpagwa ang proklamasyon sang panimalay. Ginhambal niya: “Nakakita ako sang maayo nga palaabuton sa isa ka di-sigurado nga kalibutan. Kon maghawid kita sa aton mga pagpati, kon magtukod kita sa mga natun-an naton halin sa aton mga katigulangan, kon maglakat kita sa pagkamasinulundon sa atubang sang Ginuo, kon lamang kita magpangabuhi sang ebanghelyo, mabugayan kita sa isa ka dako kag makatilingala nga paagi. Makit-an kita bilang isa ka pinasahi nga katawhan nga kon sin-o nakakita sang yabi sa isa ka pinasahi nga kalipayan.”¹¹

Nagapamatuod ako sa kamatuoran kag wala’y katapusan nga importansya sang proklamasyon sang panimalay, nga ginpahayag sang Ginuong Jesucristo sa Iya mga Apostoles para sa eksaltasyon sang mga kabataan sang Dios (tan-awa ang Doktrina kag mga Kasugtanan 131:1–4), sa ngalan ni Jesucristo, amen.