2010-2019
Sab Cheez Ke Sachchaai
October 2017


Sab Cheez Ke Sachchaai

Hum sab ke apan zimmidari bane hai ki jon chi jaruri hai kareke aur apan gawahi strong rakho.

Hum aaj raat ke aye hai ek asha aur biswas leke hum log ke shakti aur ashirvaad mili pavitra aatma se jon sach ke barem shikai.1 I sab aapan sachchaai ke khoj hai hum log jon aaj hum manta yaha bole.

Jeise ki hum ek jaawan hai huma mann me dher sawal hai Girjagar ke liye. Kuch sawal log huma sacha raha. Aur sab nahi raha aur baaki sab banaya ge reha kayeki baaki sab koi doubt karta raha.

Hum sab taaim apan sawal mother ke sange bataye ke discuss karta raha. Hum janta raha ki shayaad u jaane huma dher sawaal sacha aur dil se raha. Hum sochta ki u thora naraaz hoye ge raha u sawal sunke jon sacha nahi raha aur jasti argumentative raha. Tabo bhi, u kabhi hume nicha nahi dikhais sawal ke liye. U suni aur koshish kari jawab dewe ke. Jab uske janawe ki jonchi u manta raha bole aur u boldis aur huma paas abhi bhi sawaal bacha hai, u kuch aisan boli “David, u acha sawal hai. Jabki aap khojta aur padhata hai aur prathana karta hai aapan jawab ke liye, kaye nahi aap u karo jonchi aap ke kareke chaai aur u nahi karo jonchi nahi kare ke chaahi?” I huma pattern ban ge raha sach ke khoje ke liye. Pade se, prathana kare se aur sab aageya ke paalan kare se, hume aapan sab jaruri sawalo ke jawab mila. Hume kuch sawal aisan bhi mila jeiski, biswas rakhe se, patience aur revelaishan jaruri hai.2

Maiya hume zimidari dis hai ki hum biswas badai aur jawab khoji. U janta raha ki uske jaruri jawab sach ke khoje se mili jiseki humar Swarg ke Pita ne banaya tha. U janta raha ki hume sach ke khoje ke hai. U janta raha ki jaruri hai aapan sawal ke sach rakkhe ke aur taiyaar rahi bole ke jitana bhi sach hum janta hai. U janta raha ki hume jaruri hai padhe ke aur praathna kare ke aur u bhi jaruri hai ki hum aapan saburi badhai badi Parmeshwar se jawab khoje ke liye. Taiyaari karo keise sakta aap saburi rakkhe ke hum long ke khoj hai sachchaai ke aur Prabhu meshwar ke pattern ke hissa hai sachchaai batawe ke.3

Ant me, hum jana ki hamaar maiya hume Swarg ke Pita ke tarika se sach khoje ke shikhata raha. Jeise huma biswas bade laga wahi samay hume huma jawab mila aur hum missan kol accept kar liya.

Ek samay ais, hum aapan missan ke shuru shuru me, jab hum jana ki hume jane ki padi ki Girjaghar sacha hai ki nahi aur Joseph Smith humlog ke profat raha. Hum mehsoos kara ki konchi Prradhaan Monson batais raha last jenral conference me: “agar tumhare pass masbooth gawahi nahi hai in cheezo me to tum woh karo jo jaruri hai ek paawe ke liye. Yeh avashyak hai ki tumhare paas apne khud ki gawahi ho in kathin samay mein, kyunki auron ki gawahi sirf kuch door tak rahega.”4 Hum janta raha ki konchi jaruri hai. Hume jaruri hai Book of Mormon padhe ke aapan sacha dil se, asali irada aur Prabhu se pucho ye sach hai ki nahi.

“Aur jab tumhe yeh baatein praapt hogi tab main tumhe saodhaan karunga ki tum Swarg ke Pita se Masih ke naam par pucho ki kya yeh baatein satye nahi hai; aur agar tum sachchey hriday se aur sachchi abhilaasha se, Masih mein biswas karke puchoge, tab wah Pavitra Aatma ki shakti dwara tum par sachchaai spasht prakat karega.”5

Hum jonchi manta raha Book of Mormon me se paaye, uske ke liye jaruri raha ki hum book padhi. Hum book shuru se padhe ke start kara aur roj padhta raha. Kuch log ke gaawa haali mil ge raha. Baki sab ke liye, samay lagi aur jasti praathana kare ke padi aur sange book bhi kabhi kabaar padhe ke padi. Hume jaruri raha ki hum pura book pardli waada ke gaawa mile se pahele. Tabo bhi, Prabhu ne prakat kiya sach ko mere upar laane ke liye aur usne pavitra aatma ka sahara liya.

Huma missanary jorrnal me, hum describe kara hai ki hame khushi mile hai sach khoje me uske saath hi saath aapan personal commitment aur huma asli iraada konchi rahi jab hume sach miljai. Mai ne likha ki me gidgirata hu apne Swarg ke Pita ke saath ho kar ki me sau pratishat dooga aapan pure zindigi bhaar ke liye par abhi me aapne missan pe jaane ka taiyaari kar raha hu aur me ye ek sabse yaad gar missan banaunga, apne liye nahi, par Prabhu ke liye. Hum Prabhu se pyaar karta hai,aur hum aapan kaam se bhi pyaar karta hai, aur hum praathna karta hai ki u la feeling huma paas se kabhi dur nahi jai

Hum jab jaana ki lagataar bhojan karna aur pashchatap ka prayaas karna aur aaggya ka paalan karna bahuth hi jaruri hai aur i feeling ke kabhi chode ga nahi. Haalaanki, ek baar jab haasil kar lo, ek gawahi ko sakriye aur jiwit rakhna padhta hai lagataar Parmeshwar ke aagyaaon ke or aagyakaari hone se aur daenik prarthna aur dharamshaastra adhyan se.”6

Saal saal tak, maine missanary log se pucha aur humare naojaawano pure duniya bhar me unhonne sachchai ki khoj shuru kardi hai aur apne gawahi bhi paa liya hai. Haalanki jetene bhi jan se mai ne pucha sabhi ne ye jawab diya ki un logo ne apna gawahi keise mila uski shruwat tab huya jab unhonne ye decision banaya ki woh log roz Book of Mormon padeng, shuru se aur Prabhu se puchenge. Ye karne me, in logo ne chuna “kisi aur se karwaae ke” jagah “khud karne ko”7 dusre ke shak ke buniyaad pe.

Sachchai janne ke liye, hume susamachaar ke jindigi jeena padega8 aur uska “prayog”9 vachan me karne ke liye. Hum logo ko warn karte hai ki woh Parmeshwar ke aatma se virodh nahi kare.10 Sang me pashchataap karna aur mile ke aggya ka palan karna bahuth hi jaruri hai hum sab ke liye jo sachai ke khoj karte hai.11 Tabo bhi hum log ke chahi pashchataap karo jeeta bhi paap kara hai hum log sach ke khoje me.12

Hum logo ko agiya deya giya hai ki hum “dhoondho gyaan, stad aur biswaas se bhi”“dhoondho … achche kitaabo se gyaan ke shabd.13 Sach ke khoje ke liye humar dhiyan kewal ache book aur ache source pe rahena chahi hai. Sab me se humara dharamshaastra aur humre jeewit Profat ke vaani behtar hai.

Pradhaan Monson ne kaha hai hume woh karna chahi hai jo humare liye jaruri hai.14 Tumhare gawahi ko gahara karne ke liye kya zaroori hai? Hum sab ke apan zimmidari bane hai ki jon chi jaruri hai kareke aur apan gawahi strong rakho.

Sabar rako humlog ke waada ke liye jonchi jaruri jawab paye ke liye Parmeshwar ke pattern hai sach shikhe ke. Kabhi kabhi jab humlog ke liye kuch cheez namumkin pad jaye hum log ke agara kare ki hum log khushi khushi sab cheez Parmeshwar ke haato me chode do.15 Sabar se waada rakhe se humlog ke vinamrata badhe hai, andar se jo ichchha hai humlog ke sach jaane ke aur pavitra aatma humlog ke guide kare ki wisdon ke rasta me raho ki ashirvaad sake mile.16

Huma patni Mary aur hum kohi se bahuth pyaar karta raha aur u bahuth struggle karis zindigi bhar Girjaghar aye tak. U susamachaar se pyaar kare ,aur Girjaghar se bhi pyaar kare par abhi bhi uske maan me sawal hai. Uske sealing bhi temple me bhe aur u roz Grijaghar jaawe hai, apan sab kolling ke fulfill kare, aur u ek acha maiya aur patni hai. Zindigi bhar, u koshis karis u kaam kare ke jon u jaane sahi hai aur konchi nahi kare ke chahi. U aapan waada rakhis aur aapan khoj jaari rahkis. Kabhi kabhi, etana grateful hai ki uske biswas ke mazboot rakhe shakti dusar se mile.

Bahuth din nahi bhe raha, jab bishop bolis ki hum aapke aur aapke pati se manta mile. U hum log se maang karis ki temple ke jeetana bhi kaarye hai, madad karo u log ke jiske temple ke niyam jaane ke jaruri hai. I calling ilog ke hairan kardis rah, par tabo bhi unno ne aapnaya aur Prabhu ke ghar me aapna kariye shuru kiya. U log ke naujawan ladkaa bhi haali me usne famliy histroy me ressearch kiya aur pata laga kuch naamo ka abhi bhi temple ka jo niyam pura nahi huwa. Firbhi usne unke taraf se temple ka sara niyamo ko pura kiya uske aur uske parivaar ke or se. Jab hum aapan ghutana me hua altar ke age aur sealing ke jo kariye hai uslogo ne shuru kiya, is mahan, patient aurat jo kafi lambe samay se aatma ka anubhav karna chahate te jis ke duwara usko malum hua ki jo kariye temple mei hota hai woh asal me sach hai. Usne aapne maiya ko koll kiya aur aapan anubhav bataya jabki abhi bhi uske mann me sawaal hai, woh janta hai ki temple sach hai, aur temple ke niyam bhi sach hai, aur ye Grijaghar bhi sahi hai. Uske maiya roye dis i dekh ke ki u kitana pyaar kare Swarg ke Pita se aur u lardki jon abhi bhi khoje hai.

Saburi se waada rakhe se swarg ke ashrivaad laawe humare zindigi. me.17

Hum Parmeshwar ke waada me buth confortable mahsoos kara jo sakti hai pavitr aatma ke duwara me jaan geya hu sabhi cheez k sach ke barem me.18 Hum log janta hai sach uske liye sab kuch jaane ke kaam nahi hai. Mai jaanti hoon ki Mormon Dharamshaastra sahi hai. Sach me, jaise Pradhaan Russell M. Nelson aaj sanjha ke hume sikhais, “ahesaas karna, hamare hriday [see Alma 13:27],ke andar ke ‘vyaktigat bhaag se’, ki Mormon ki Pustak saaf taur se Parmeshwar ki vaani hai.” Hume hai bahut hi andar se “ahesaas karna hai taaki hum uske bina ek bhi din jene ko na soche.”19

Hum jante hai ki Book of Mormon sahi hai; ki Prabhu hi humare Pitah hai, jo humse buth pyaar karte hai,aur usne aapne hi bete ishu Masih ko humara Uddharkarta aur Muktidaata banaya. Hum jante hai ki hum is Girjaghar ke member hai aur u kitana anmol hai aur jo hum har sapta sacrament me bhag le hai woh kintana madad karta hai aur humare parivaar ko kitna salamat bhi rakta hai Hum jante hai ki temple ke niyamo duwara, hum apne parivaar ko saath rakh sakte hai zindigi bhaar. Jeise ki hum jante hai ki Prabhu Ishu Masih ne praeshchit kiya aur jo pashchatap ka ashrivaad hai aur woh hume maaffi deta hai asal me ye sab sach hai. Hum jante hai ki humare priye Profat Thomas S. Monson, woh Prabhu ke bhi profat hai aur hume sahala bhi dete hai aur woh Barah Devduton ke Parishad ke ke bhi profat hai, woh devdut aur prakatikarta bhi hai.

In sachchaaiyon ki mai hamesha gawahi deta hoon Ishu Masih ke naam se, amen.