2010–2019
Ontsteek uw licht
Oktober 2017


Ontsteek uw licht

De profeten doen een beroep op ons, zusters. Wilt u rechtschapen zijn? Wilt u welbespraakt in uw geloof zijn? Ontsteekt u uw licht?

U wist dit vast nog niet, maar president Monson en ik zijn een tweeling. Op de dag, in hetzelfde uur, dat ik in het noorden van Californië geboren werd, werd de 36-jarige Thomas Monson als apostel gesteund. Ik ben heel blij met mijn bijzondere en persoonlijke band met de profeet van God, president Monson.

De profeten spreken over vrouwen.1 Een deel van hun woorden zult u tijdens deze bijeenkomst horen. Voor mijn toespraak ga ik bijna veertig jaar terug naar een opmerkelijke profetie die door president Spencer W. Kimball geschreven werd. Het was in september 1979 pas de tweede keer dat de vrouwen van onze wereldwijde kerk in een algemene bijeenkomst vergaderd waren. President Kimball had zijn toespraak voorbereid, maar toen de dag van de conferentie aanbrak, lag hij in het ziekenhuis. Dus vroeg hij zijn vrouw, Camilla Eyring Kimball, om zijn toespraak in zijn plaats voor te lezen.2

Afbeelding
Zuster Camilla Kimball spreekt

Zuster Kimball las de woorden van de profeet voor. Die woorden benadrukten de invloed van mormoonse vrouwen op de goede vrouwen in de wereld voorafgaand aan de wederkomst van de Heiland. Tegen het eind heerste er een opgewonden sfeer onder de vrouwen van de kerk. We hebben het daar sinds die dag vaak over gehad.

Ik wil u een stukje voorlezen uit die toespraak van president Kimball:

Geliefde zusters, ten slotte wil ik nog iets zeggen wat nog nooit op deze manier gezegd is. De grootste groei van de kerk in de laatste dagen zal veroorzaakt worden doordat veel goede vrouwen van de wereld […] in groten getale tot de kerk worden aangetrokken. Dat gebeurt omdat de vrouwen van de kerk rechtschapen en welbespraakt door het leven gaan en omdat zij – in positieve zin – als duidelijk herkenbaar en anders gezien worden dan de vrouwen van de wereld.

‘Onder de echte heldinnen die lid van de kerk worden, bevinden zich vrouwen die meer nadruk op rechtschapenheid leggen dan op zelfzucht. Deze echte heldinnen zijn nederig, zodat er meer waarde aan integriteit dan aan populariteit wordt gehecht. […]

‘Zo zullen […] vrouwelijke voorbeelden in de kerk aanzienlijke invloed hebben op de groei van de kerk in de laatste dagen, zowel in ledental als in geestelijke instelling.’3

Wat is dat een profetische uitspraak. Samenvattend:

  • Goede relaties tussen vrouwen zullen de aanleiding zijn tot een groot deel van de groei van de kerk in de komende jaren.

  • De vriendschap die zusters van de ZHV, jongevrouwen en jeugdwerkmeisjes met oprechte, getrouwe, vrome vrouwen en meisjes van andere godsdiensten en geloofsovertuigingen sluiten, wordt een aanzienlijke invloed voor de groei van de kerk in de laatste dagen.

  • President Kimball noemde die vrouwen met een andere achtergrond ‘heldinnen’ die meer om rechtschapenheid dan om zelfzucht geven en die ons zullen tonen dat integriteit waardevoller is dan populariteit.

Ik heb bij mijn werk over de hele wereld veel van zulke vrouwen ontmoet. Mijn vriendschap met hen is me dierbaar. U kent ze ook onder uw vrienden en buren. Of ze op dit moment nu wel of geen lid van de kerk zijn, wij gaan belangrijke vriendschapsbanden aan. En hoe moeten we onze rol vervullen? Wat moeten wij doen? President Kimball noemt vijf punten:

Het eerste is rechtschapen zijn. Rechtschapen betekent niet dat we volmaakt zijn of nooit fouten maken. Het betekent een innerlijke band met God koesteren, ons van onze zonden en fouten bekeren en anderen graag helpen.

Vrouwen die zich bekeerd hebben, veranderen de loop van de geschiedenis. Ik heb een vriendin die op jonge leeftijd een auto-ongeluk had en die daardoor aan pijnmedicatie verslaafd raakte. Later scheidden haar ouders. Ze raakte zwanger door een vluchtige relatie en haar verslaving duurde voort. Maar op een avond dacht ze na over de chaos en troep in haar leven en dacht: genoeg. Ze riep de Heiland Jezus Christus aan voor hulp. Ze zei dat ze erachter kwam dat Jezus Christus sterker was dan haar afgrijselijke omstandigheden en dat ze op zijn kracht kon vertrouwen op het pad van bekering.

Door tot de Heer en zijn wegen terug te keren, veranderde ze de loop van haar geschiedenis en die van haar kleine jongen en haar nieuwe echtgenoot. Ze is rechtschapen; ze begrijpt anderen die fouten hebben gemaakt en willen veranderen. En ze is, net zoals wij, niet volmaakt, maar ze weet hoe ze zich moet bekeren en het moet blijven proberen.

Het tweede punt is welbespraakt zijn. Welbespraakt zijn betekent dat je helder kunt verwoorden wat je van iets vindt en waarom. Eerder dit jaar stond er een bericht op mijn facebookpagina waarin het christendom belachelijk werd gemaakt. Ik las het, stoorde me er een beetje aan, maar ik zette het van me af. Maar een kennis van me die geen lid van onze kerk is, reageerde op het bericht. Zij schreef: ‘Dit is precies het tegenovergestelde van Jezus’ boodschap. Hij was […] radicaal [voor] zijn tijd omdat Hij […] iedereen gelijkwaardig achtte. […] Hij [sprak tot] prostituees, [hij at] met belastinginner[s] […], sloot vriendschap met vrouwen en kinderen die geen invloed hadden […] en vertelde ons het verhaal van de goede Samaritaan. […] Dat betekent dat […] ware christenen hun best doen om de meest liefdevolle mensen ter wereld te zijn.’ Toen ik dat las, dacht ik: waarom heb ik dat niet geschreven?

Ieder van ons moet de redenen voor ons geloof beter leren verwoorden. Wat vind je van Jezus Christus? Waarom blijf je in de kerk? Waarom geloof je dat het Boek van Mormon Schriftuur is? Waar vind je gemoedsrust? Wat doet het ertoe dat de profeet in 2017 iets te zeggen heeft? Hoe weet je dat hij echt een profeet is? Gebruik uw stem en uw vermogen om wat u vindt en voelt onder woorden te brengen – op de sociale media, in rustige gesprekken met uw vriendinnen en wanneer u met uw kleinkinderen chat. Vertel ze wat u gelooft, hoe dat aanvoelt, of u ooit twijfelde, hoe u daar doorheen kwam, en wat Jezus voor u betekent. De apostel Petrus heeft gezegd: ‘Wees niet bevreesd […], maar heilig God, de Heere, in uw hart, en wees altijd bereid tot verantwoording aan ieder die u rekenschap vraagt van de hoop die in u is.’4

Het derde punt is anders zijn. Ik wil u vertellen wat er afgelopen juli op het strand van Panama City, Florida, gebeurde.5 Aan het eind van de middag zag Roberta Ursrey dat haar twee zoontjes op zo’n 90 meter in de zee om hulp schreeuwden. Ze waren in een sterke stroming terechtgekomen en werden verder de zee ingesleurd. Een echtpaar vlakbij hen probeerde de jongens te redden, maar werd ook in de stroom meegetrokken. Leden van de familie Ursrey doken het water in om de zwemmers in nood te redden en al gauw werden er negen mensen door de stroming meegetrokken.

Er waren geen touwen. Er waren geen strandwachters. De politie riep de hulp van een reddingsboot in, maar de mensen in zee waren al twintig minuten in gevecht met het water. Ze raakten uitgeput en gingen steeds vaker kopje onder. Onder de toeschouwers op het strand bevond zich Jessica Mae Simmons. Haar man kreeg het idee om een menselijke keten te vormen. Ze riepen naar mensen op het strand om te komen helpen, en tientallen mensen haakten hun armen in elkaar en liepen de zee in. Jessica schreef: ‘Mensen van verschillende rassen en geslachten kwamen in actie om volslagen vreemden te helpen. Dat was gewoon te gek!!’6 Een keten van tachtig man reikte tot aan de zwemmers. Kijk eens naar deze foto van dat ongelooflijke ogenblik.

Afbeelding
Zwemmers die een menselijke keten vormen

Iedereen op het strand kwam met niets anders dan traditionele oplossingen op de proppen. De situatie verlamde hen. Maar er was één echtpaar dat in een fractie van een seconde een andere oplossing bedacht. Innovatie en creativiteit zijn geestelijke gaven. Als wij onze verbonden naleven, zijn we misschien anders dan anderen in onze cultuur of maatschappij, maar we krijgen wel toegang tot inspiratie, zodat we andere oplossingen, andere benaderingen of andere toepassingen kunnen bedenken. We zullen niet altijd bij de wereld passen, maar als we op een positieve manier anders zijn, kunnen we een reddingslijn vormen voor anderen die het moeilijk hebben.

Het vierde punt is duidelijk herkenbaar zijn. We kunnen ook zeggen: duidelijk gedefinieerd. We keren terug naar het verhaal over Jessica Mae Simmons op het strand. Toen die menselijke keten tot aan de zwemmers reikte, wist zij dat ze kon helpen. Jessica Mae zei: ‘Ik kan mijn adem zo lang inhouden dat ik met gemak rond een Olympisch zwembad kan zwemmen! [Ik wist hoe ik aan een sterke stroming kon ontsnappen.] Ik wist dat ik [iedere zwemmer] naar de keten kon brengen.’ 7 Zij en haar man pakten bodyboards en zwommen langs de keten totdat zij en nog een redder de zwemmers bereikten. Toen brachten zij hen een voor een naar de keten, die ze vervolgens doorgaf tot op het veilige strand. Jessica had een duidelijke vaardigheid: ze wist hoe ze tegen de stroming in moest zwemmen.

Het herstelde evangelie is duidelijk herkenbaar gedefinieerd. Maar we moeten ook duidelijk herkenbaar zijn in de manier waarop we het volgen. Net zoals Jessica goed leerde zwemmen, moeten we het naleven van het evangelie oefenen, voordat zich een noodgeval voordoet. Dan zullen we zonder vrees sterk genoeg zijn om anderen te helpen als ze door de stroming worden meegesleurd.

En punt vijf is tenslotte dat we punt één tot en met vier blijmoedig doen. Blijdschap betekent niet dat je ongeacht de omstandigheden altijd een plastic glimlach vertoont. Maar het betekent Gods wetten onderhouden en anderen opbouwen en verheffen.8 Als we opbouwen, als we de lasten van anderen verlichten, ontvangen we zegeningen die onze beproevingen niet van ons af kunnen nemen. Ik heb een citaat van president Gordon B. Hinckley op een plekje waar ik het elke dag zie. Hij zei: ‘Je kunt en zult niets met pessimisme of cynisme opbouwen. We kijken met optimisme, werken in geloof en dan komt daar iets uit voort.‘9

Ik ken iemand die een goed voorbeeld van een opgewekte, optimistische geest is. Het is de 13-jarige Elsa. Ze gaat met haar ouders naar Baton Rouge (Louisiana) verhuizen, 2.900 kilometer van haar vriendinnen vandaan. Als je 13 bent, is verhuizen naar een vreemde stad niet makkelijk. Uiteraard was Elsa bezorgd over de verhuizing, dus gaf haar vader haar een zegen. Tijdens de zegen kreeg haar moeder een berichtje op haar telefoon. De jongevrouwen die in Louisiana wonen, hadden deze foto gestuurd met de tekst ‘Kom alsjeblieft naar onze wijk!’10

Afbeelding
Jongevrouwen houden verwelkomingsposter vast

Die jongevrouwen waren optimistisch dat ze Elsa leuk zouden vinden zonder dat ze haar hadden ontmoet. Hun enthousiasme maakte Elsa optimistisch over de verhuizing en was een antwoord op haar gebed of alles goed mocht komen.

Blijmoedigheid en optimisme geven energie. Die energie is niet alleen onszelf tot zegen, zij bouwt iedereen om ons heen op. Alles wat je doet om het licht van echt geluk in anderen te ontsteken, is een teken dat je de fakkel die president Kimball aanstak al draagt.

Ik was 15 jaar toen president Kimball die toespraak hield. De zusters boven de 40 voeren die opdracht van president Kimball sinds die dag uit. Nu kijk ik naar de meisjes en vrouwen van 8 jaar, 15 jaar, 20 jaar en 35 jaar, en ik draag de fakkel aan jullie over. Jullie zijn de toekomstige leidsters in deze kerk en jullie moeten dit licht uitdragen en de profetie vervullen. Wij, zusters die boven de 40 zijn, haken onze armen dan in die van jullie en voelen jullie kracht en energie. Wij hebben jullie nodig.

Luister naar wat er in Leer en Verbonden 49:26–28 staat. Het is onder andere omstandigheden geschreven, maar ik hoop dat u dit vanavond door de Heilige Geest als uw persoonlijke roeping tot dit heilige werk zult zien.

‘Zie, Ik zeg u: Ga uit zoals Ik u geboden heb; bekeer u van al uw zonden; vraag en u zult ontvangen; klop en u zal opengedaan worden.

‘Zie, Ik zal voor u uit gaan en uw achterhoede zijn; en Ik zal in uw midden zijn en u zult niet beschaamd worden.

‘Zie, Ik ben Jezus Christus en Ik kom spoedig.’11

Ik moedig u allen aan om u open te stellen voor de rijkelijke liefde die God voor u heeft. Zorg dat u zich niet buiten het bereik van die liefde bevindt. Als je zijn liefde voelt, als je Hem liefhebt, dan zul je je bekeren en zijn geboden onderhouden. Als je zijn geboden onderhoudt, kan Hij je voor zijn werk gebruiken. Zijn werk en heerlijkheid bestaat erin de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van vrouwen en mannen te bewerkstelligen.

De profeten doen een beroep op ons, zusters. Wilt u rechtschapen zijn? Wilt u welbespraakt in uw geloof zijn? Kunt u duidelijk herkenbaar en anders zijn aan? Zal uw blijmoedigheid ondanks uw beproevingen anderen die goed en edel zijn, en behoefte aan uw vriendschap hebben, aantrekken? Ontsteekt u uw licht? Ik getuig dat de Heer Jezus Christus voor ons uit zal gaan en in ons midden zal zijn.

Ik eindig met de woorden van onze geliefde profeet, Thomas S. Monson: ‘Mijn geliefde zusters, dit is uw dag, dit is uw tijd.’12 In de naam van Jezus Christus. Amen.

Noten

  1. President Brigham Young: ‘Laat [de zusters] de zusterhulpvereniging in de verschillende wijken organiseren. Er zijn vele begaafde vrouwen onder ons en wij willen hun hulp daarbij gebruiken. Sommigen denken misschien dat het van weinig belang is, maar dat is niet zo; en u zult merken dat de zusters de stuwende kracht in dit werk zullen zijn.’ (in Dochters in mijn koninkrijk: De geschiedenis en het werk van de Zustershulpvereniging [2011], 47).

    President Lorenzo Snow: ‘U hebt altijd aan de zijde van de priesterschap gestaan, bereid hun handen te sterken en uw deel te doen ter behartiging van de belangen van het koninkrijk van God. En daar u in die arbeid hebt gedeeld, zult u beslist delen in de triomf van het werk en in de verhoging en heerlijkheid die de Heer aan zijn getrouwe kinderen zal geven’ (in Dochters in mijn koninkrijk, 7).

    President Spencer W. Kimball: ‘Er is kracht in deze organisatie [de zustershulpvereniging] die nog niet ten volle benut wordt om de gezinnen van Zion te sterken en Gods koninkrijk op te bouwen – noch zal die ten volle benut worden als niet zowel de zusters als de priesterschap de juiste visie op de zustershulpvereniging krijgen’ (in Dochters in mijn koninkrijk, 155).

    President Howard W. Hunter: ‘Volgens mij is het noodzakelijk om de vrouwen van de kerk op te roepen de algemene autoriteiten te steunen om de vloed van het kwaad dat ons omringt in te dammen en er samen voor te zorgen dat het werk van onze Heiland vooruitgaat. Wij verzoeken u dringend uw machtige invloed ten goede aan te wenden voor de versterking van onze gezinnen, onze kerk en onze samenleving’ (in Dochters in mijn koninkrijk, 169–70).

    President Gordon B. Hinckley: ‘Er schuilen kracht en grote talenten in de vrouwen van deze kerk. Ze geven doelgericht leiding, zijn in zekere mate onafhankelijk, en toch leveren zij met veel voldoening hun aandeel in het koninkrijk van de Heer, waarin zij samenwerken met de priesterschap om het uit te breiden’ (in Dochters in mijn koninkrijk, 155).

    President Thomas S. Monson haalde Belle Smith Spafford, de negende algemeen ZHV-presidente, aan: ‘Nog nooit eerder heeft de vrouw meer invloed in de wereld gehad dan nu. Nog nooit heeft zij zoveel kansen gehad. Dit is een uitnodigende, opwindende, uitdagende en veeleisende tijd voor de vrouw. Het is een tijd vol zegeningen als we ons evenwicht bewaren, ons de wezenlijke waarden van het leven eigen maken en verstandig prioriteiten stellen’ [A Woman’s Reach (1974), 21]. ‘Mijn geliefde zusters, dit is uw dag, dit is uw tijd’ (‘The Mighty Strength of the Relief Society’, Ensign, november 1997, 95).

    President Russell M. Nelson: ‘Vandaag roep ik mijn zusters in De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen dan ook op om naar voren te treden! Neem uw rechtmatige en nodige plaats bij u thuis, in uw gemeenschap en in het koninkrijk van God in – meer dan u ooit gedaan hebt. Ik roep u op om president Kimballs profetie te vervullen. En ik beloof u in de naam van Jezus Christus dat de Heilige Geest uw invloed dan op ongekende wijze vergroten zal!’ (‘Een oproep aan mijn zusters’, Liahona, november 2015, 97.)

  2. De video van zuster Camilla Kimball die de toespraak van president Spencer W. Kimball voorleest, staat op conference.lds.org; zie ook Spencer W. Kimball, ‘The Role of Righteous Women’, Ensign, november 1979, 102–104.

  3. Spencer W. Kimball, ‘The Role of Righteous Women’, 103–104; cursivering toegevoegd.

  4. 1 Petrus 3:14–15.

  5. Zie McKinley Corbley, ‘80 Beachgoers form Human Chain to Save Family Being Dragged Out to Sea by Riptide’, 12 juli 2017, goodnewsnetwork.org.

  6. Jessica Mae Simmons, in Corbley, ‘80 Beachgoers Form Human Chain.’

  7. Simmons, in Corbley, ‘80 Beachgoers Form Human Chain.’

  8. Zie Alma 41:10; 34:28; Leer en Verbonden 38:27; Lukas 16:19–25.

  9. Leringen van kerkpresidenten: Gordon B. Hinckley (2016), 73.

  10. Noot van de familie Virginia Pearce.

  11. Leer en Verbonden 49:26–28.

  12. Thomas S. Monson, ‘The Mighty Strength of the Relief Society’, Ensign, november 1997, 95.