Maingon nga si Kristo Nakapasaylo Kaninyo, nan Kinahanglan Kamo Usab Magapasaylo

“Apan sa pagkaadlaw na nga nahiuna sa semana, sayo sa kaadlawon, sila nangadto sa lubnganan, dinala ang mga pahumot nga ilang giandam.

“Ug ilang nakita ang bato nga giligid na gikan sa lubnganan.

“Apan sa pagsulod nila, ug wala silay nakaplagang lawas ni Ginoong Jesus.

“Ug nahinabo nga, nangalibog sila tungod niini, tan-awa, tapad kanila dihay nanagtindog nga duha ka lalaki nga may bisti nga masilaw:

“Ug sa nangalisang sila, ug nanagduko sa yuta, kanila miingon ang mga lalaki, Ngano nga ang buhi anha man ninyo pangitaa diha sa mga patay?

“Wala Siya dinhi, kon dili nabanhaw.”¹

Ugma, ang Dominggo sa Pasko sa Pagkabanhaw, atong mahinumduman ang espesyal nga paagi kon unsa ang nabuhat ni Jesukristo alang kanato: “Kay gihigugma gayud sa Dios ang kalibutan nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kon dili may kinabuhing dayon.”² Sa katapusan, mabanhaw kita sama Kaniya, aron mabuhi sa kahangturan.

Pinaagi sa milagro sa sagrado nga Pag-ula ni Jesukristo, makadawat usab kita sa gasa sa kapasayloan sa atong mga sala ug mga kasaypanan, kon atong dawaton ang kahigayunan ug responsibilidad sa paghinulsol. Ug pinaagi sa pagdawat sa gikinahanglan nga mga ordinansa, paghupot sa mga pakigsaad, ug pagtuman sa mga sugo, makaangkon kita og kinabuhing dayon ug kahimayaan.

Karon, gusto kong motutok sa pagpasaylo, usa ka importante ug bililhon nga gasa nga gitanyag kanato gikan sa atong Manluluwas ug Manunubos, si Jesukristo.

Usa ka gabii niadtong Disyembre 1982, ang akong asawa si Terry, ug ako gipukaw sa usa ka tawag sa telepono sa among balay sa Pocatello, Idaho. Samtang akong gitubag ang telepono, pagbakho lang ang akong nadungog. Sa katapusan, ang naglisud og sulti nga tingog sa akong igsoong babaye miingon, “si Tommy patay na.”

Usa ka 20 anyos nga hubog nga drayber, mipadagan ug sobra 135 (85 ka milya) kilometro matag oras, nagdanghag nga mideretso sa stoplight sa kasigbit nga siyudad sa Denver, Colorado. Kusog kaayo siyang mibangga ngadto sa sakyanan nga gidrayban sa akong kinamanghurang igsoon, nga si Tommy, dihadiha dayon namatay siya ug ang iyang asawa, si Joan. Padulong na sila pauli sa ilang batang anak nga babaye nga tua sa balay human sa usa ka salo-salo sa Pasko [Christmas party].

Ang akong asawa ug ako milarga dayon ngadto sa Denver ug miadto sa punerarya. Nagpundok mi uban sa akong mga ginikanan ug mga igsoon ug nagbangutan sa pagkawala sa among gimahal nga si Tommy ug Joan. Namatay sila tungod sa walay hinungdang kriminal nga buhat. Dako kaayo ang among kasubo, ug ang akong kalagot sa batan-ong sad-an nag-anam ka grabe.

Si Tommy nagserbisyo isip abogado sa Departamento sa Hustisya sa Estados Unidos ug mahimong lig-on nga magdadapig sa proteksyon sa Native American nga mga yuta ug natural nga kapanguhaan sa umaabut nga mga katuigan.

Human milabay ang taas-taas nga panahon, usa ka bista sa korte ang gipahigayon aron sa pagsentensya sa batan-ong lalaki nga nakaplagang responsable sa pagpatay tungod sa ilegal nga pagdrayb og sakyanan. Sa ilang padayong kasubo ug kaguol, ang akong mga ginikanan ug kamagulangang igsoong babaye, si Katy, mitambong sa bista. Ang mga ginikanan sa hubog nga drayber anaa usab didto, ug sa natapus na ang bista, milingkod sila sa lingkuranan ug nanghilak. Ang akong mga ginikanan ug igsoong babaye naglingkod sa duol samtang ilang gitinguha ang pagpugong sa ilang kaugalingong gibati. Sa wala madugay, ang akong mga ginikanan ug igsoong babaye mibarug ug milakaw padulong sa mga ginikanan sa drayber ug mipaambit kanila og makahupay nga mga pulong ug kapasayloan. Ang mga lalaki naglamanuhay; ang mga babaye nagginunitay sa mga kamot; adunay tumang kasubo ug mga luha alang sa tanan ug sa pag-ila sa dakong pag-antus sa duha ka pamilya. Si Mama, Papa ug si Katy mipasiugda uban sa ilang hilum nga kalig-on ug kaisug ug gipakita sa among pamilya kon sama sa unsa ang pagpasaylo.

Kadtong pagtanyag sa pagpasaylo niadtong higayuna nakahimo sa akong kaugalingong kasingkasing nga mahumok ug mihatag og kahigayunan alang sa pagka-ayo. Sa kadugayan akong nakat-onan unsaon pagbaton og mapasayloon nga kasingkasing. Uban lamang sa tabang sa Prinsipe sa Kalinaw [Panagdait] natangtang ang akong gipas-an nga kasakit. Kanunay gayud akong mingawon ni Tommy ug Joan, apan ang pagpasaylo karon nagtugot kanako sa paghinumdum kanila uban sa walay pagpugong nga hingpit nga kalipay. Ug nahibalo ako nga magkauban pa kami pag-usab isip pamilya.

Wala ako magsugyot nga ibaliwala lang ang ilegal nga binuhatan. Nasayud gayud kita nga ang mga indibidwal gikinahanglang manubag sa ilang kriminal nga mga binuhatan ug mga kasaypanang sibil. Hinuon, nahibalo usab kita nga, isip mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye sa Dios, misunod kita sa mga pagtulun-an ni Jesukristo. Kinahanglan kitang mapasayloon bisan kon murag ang uban dili tingali angayan sa atong pagpasaylo.

Ang Manluluwas mitudlo:

“Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga paglapas, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan:

“Apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga paglapas, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga paglapas.”³

Makadawat kitang tanan og dili matukib nga kalinaw ug pagpakigtambayayong sa atong Manluluwas samtang kita magkat-on sa dali nga pagpasaylo niadtong kinsa “nakalapas batok” kanato. Kining pagpakigtambayayong magdala sa gahum sa Manluluwas nganhi sa atong mga kinabuhi sa dili masaypan, dili gayud mahikalimtan nga paagi.

Si Apostol Pablo mitambag:

“Nan, isul-ob ninyo, ingon nga sa Dios kamo mga pinili, … ang pagkamabination, pagkamapuangoron, pagkamapaubsanon, kaaghop ug pailub;

“Mag-inantusay ang usa sa usa, ug magpinasayloay ang usa sa usa … : maingon nga si Kristo nakapasaylo kaninyo, nan kinahanglan kamo usab magapasaylo.”⁴

Ang Ginoo Mismo mipahayag:

“Busa, Ako moingon nganha kaninyo, nga kamo kinahanglan gayud nga mopasaylo sa usag usa; kay siya nga dili mopasaylo sa iyang igsoon ang iyang mga kalapasan magpabilin nga gipanghimaraut sa atubangan sa Ginoo; kay magpabilin diha kaniya ang dakong sala.

“Ako, ang Ginoo, mopasaylo kinsa Ako mopasaylo, apan kamo gikinahanglan nga mopasaylo sa tanan nga mga tawo.”⁵

Ang mga pagtulun-an sa atong Manluluwas ug Manunubos, si Jesukristo, tataw kaayo; ang nakasala kinahanglang andam nga mopasaylo sa uban kon siya naglaum nga makabaton og kapasayloan.⁶

Mga kaigsoonan aduna bay mga tawo sa atong kinabuhi nga nakapasakit kanato? Naghambin ba kita og daw sama sa hingpit nga gipakamatarung nga kayugot ug kasuko nga mga pagbati? Ato bang gitugutan ang garbo nga mopugong kanato sa pagpasaylo ug paghikalimot? Ako modapit natong tanan sa hingpit nga pagpasaylo ug tuguti nga ang pagkaalim mahitabo gikan sa kahiladman. Ug bisan kon ang pagpasaylo dili moabut karon, hibaloi nga kon ato kining gitinguha ug maningkamot alang niini, moabut kini—sama nga sa kadugayan miabut kini alang kanako human sa pagkamatay sa akong igsoong lalaki.

Palihug hinumdumi usab nga usa ka importanting elemento sa pagpasaylo naglakip sa pagpasaylo sa atong kaugalingon.

“Siya kinsa naghinulsol sa iyang mga sala,” ang Ginoo miingon, “ang mao gipasaylo, ug Ako, ang Ginoo, dili na mahinumdom kanila.”⁷

Mangamuyo ako kanatong tanan niining adlawa sa paghinumdum ug pagsunod sa ehemplo ni Jesukristo. Diha sa krus sa Golgotha, sa Iyang kasakit, Siya misulti niining mga pulong: “Amahan, pasayloa sila; kay wala sila makasabut sa ilang ginabuhat.”⁸

Pinaagi sa pagbaton og mapasayloon nga espiritu ug sa pagbuhat niini, sama sa akong mga ginikanan ug kinamagulangan nga igsoong babaye, makadawat kita sa saad sa Manluluwas: “Kaninyo ibilin ko ang kalinaw; kaninyo ihatag ko ang akong kalinaw. Hatagan ko kamo niini dili sama sa hinatagan sa kalibutan. Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw.”⁹

Ako mopamatuod nga kining kalinaw moabut sa atong kinabuhi samtang magtuman kita sa mga pagtulun-an ni Jesukristo ug mosunod sa Iyang ehemplo pinaagi sa pagpasaylo sa uban. Samtang kita mopasaylo, ako mosaad nga ang Manluluwas molig-on kanato, ug ang Iyang gahum ug hingpit nga kalipay moabut sa atong kinabuhi.

Ang lubnganan walay sulod. Si Kristo buhi. Ako nakaila Kaniya. Nahigugma ako Kaniya. Mapasalamaton ako sa Iyang panalangin, nga mao ang makapalig-on nga gahum nga igo nga makaayo sa tanang mga butang. Sa sagradong pangalan ni Jesukristo, amen.